Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.224.2021.2.EC
z 7 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 marca 2021 r. (data wpływu 2 marca 2021 r.) uzupełnione pismem z dnia 20 maja 2021 r. (data wpływu 20 maja 2021 r.), w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 13 maja 2021 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.224.2021.1.EC (data nadania 13 maja 2021 r., data doręczenia 19 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków związanych z prowadzeniem bloga – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków związanych z prowadzeniem bloga.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 13 maja 2021 r. (data nadania 13 maja 2021 r., data doręczenia 19 maja 2021 r.) Nr 0114-KDIP3-1.4011.224.2021.1.EC, tut. organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia braków formalnych.

Pismem z dnia 20 maja 2021 r. (data wpływu 20 maja 2021 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni wskazała, że są sprzeczne interpretacje przepisów odnośnie kosztów przychodu przy prowadzeniu działalności gospodarczej związanej z blogiem/vlogiem o tematyce podróżniczej/lifestylowej.

Według Interpretacji z 14 października 2015 r. (nr IPPB1/4511-1035/15-2/AM) i z 25 maja 2016 r. (IPPB1/4511-325/16-2/AM) przy prowadzeniu bloga/vloga o tematyce lifestylowej/podróżniczej następujące koszty można odliczać od przychodu: wydatki na m.in.:

• rejestrację domeny, opłaty za serwer, oprogramowanie,
• zakup aparatu i akcesoriów w związku z umieszczanymi na blogu zdjęciami,
• kurs językowy i tłumacza,
• zakup biletów do kina, teatru, na wystawy, opłacenie kosztów podróży, hotelu, usług gastronomicznych.

Według interpretacji z 4 sierpnia 2016 (nr ITPB1/4511-408/16/MR) tych kosztów nie można wliczać do kosztów przychodu.

Pismem z dnia 20 maja 2021 r. w odpowiedzi na wezwanie Nr 0114-KDIP3-1.4011.224.2021.1.EC Wnioskodawczyni uzupełniła opis zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie, że:

1. Proszę jednoznacznie sprecyzować jakie zdarzenie jest przedmiotem zapytania w podatku dochodowym od osób fizycznych? Proszę dokładnie opisać.
   - Czy w blogu/vlogu o charakterze lifestylowym/podróżniczym koszty poniesione do produkcji materiału (aparat fotograficzny, program do edycji filmów, bilety do muzeum, koszt skoku ze spadochronem czy jakikolwiek inny koszt poniesiony do produkcji materiału) może zostać uznany jako koszt prowadzenia działalności gospodarczej. Istnieją różne interpretacje przepisów: Interpretacja z 14 października 2015 r. (nr IPPB1/4511-1035/15-2/AM) i z 25 maja 2016 r. (IPPB1/4511-325/16-2/AM) twierdzą, że owszem, można, natomiast Interpretacja z 4 sierpnia 2016 (nr ITPB1/4511-408/16/MR), że nie ma takiej możliwości.
   
   
2. Od kiedy Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą i w jakim zakresie?
   
   - Od lutego 2019 roku jako usługa i doradztwo programistyczne, Wnioskodawczyni produkuje oprogramowanie. Od sierpnia 2020 roku rozszerzyła działalność o blog/vlog, które mają w przyszłości mieć cel zarobkowy.
   
   
3. Czy przedmiotem działalności gospodarczej (bez wskazywania symboli PKD) będzie prowadzenie bloga, tj. czy czerpanie pożytków z ww. prowadzenia bloga stanowić będzie realizację przedmiotu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   - W przyszłości tak. Wnioskodawczyni nie ma jednak zamiaru rezygnować z usług programistycznych.
   
   
4. Na jakich zasadach Wnioskodawczyni opodatkowuje osiągnięte przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej (zasady ogólne, ryczałt ewidencjonowany, podatek liniowy)?
   - Podatek liniowy 19%.
   
   
5. Na czym będzie polegało osiąganie przychodów z bloga?
   
   - Przychody z reklamy, Wnioskodawczyni rozważa również crowdfunding.
   
   
6. Z jakiego tytułu Wnioskodawczyni będzie osiągała przychody z prowadzonego bloga (np. z najmu powierzchni reklamowej, pisania artykułów, płatnym umieszczaniu artykułów dla reklamodawców) i na czym będzie polegało osiąganie przychodów (np. udostępnienie ściśle określonego miejsca na stronie internetowej określonemu reklamodawcy, pisaniu i umieszczaniu wpisów na blogu)?
   - Blog będzie zarabiał z powierzchni reklamowej na stronie internetowej, sponsorowanych artykułów, lokowania produktu w treści artykułu. Vlog będzie zarabiał ze sponsorowanych treści oraz lokowania produktu.
   
   
7. Na podstawie jakich tytułów prawnych będą uzyskiwane powyższe przychody? (np. na podstawie umów zawartych z reklamodawcami), czy umowy te będą zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i w jaki sposób będzie dokonywane rozliczenie (np. na podstawie wystawianych faktur)?
   
   - Umowy będą zawierane z reklamodawcami, rozliczane za pomocą faktur. Umowy będą w ramach działalności gospodarczej.
   
   
8. Czy Wnioskodawczyni będzie udzielała licencji na korzystanie z zamieszczanych materiałów prezentowanych na blogu? Czy będzie uzyskiwała z tego tytułu przychód?
   
   - Tak.
   
   
9. Kto będzie ponosił odpowiedzialność za treści zawarte w zamieszczanych materiałach prezentowanych na blogu?
   
   - Wnioskodawczyni oraz jej firma.
   
   
10. Jakie wydatki zostaną przez Wnioskodawczynię poniesione w związku z prowadzeniem bloga, które Wnioskodawczyni chce zaliczyć do kosztów?
    
    - Aparat fotograficzny, dron, program do edycji filmów i zdjęć, domena strony internetowej oraz opłata serwera, koszt produkcji strony internetowej, koszty dotyczące materiału, np. bilety do muzeum, koszt hotelu lub wynajmu mieszkania, wynajem samochodu zagranicą, skok ze spadochronem, posiłek w restauracji lub kawiarni, koszt atrakcji turystycznych (np. lot balonem), koszty podróży, itp.
    
    
11. Co należy rozumieć pod pojęciem poniesienia wydatków/kosztów na „wynajem samochodu”? Organ prosi o szczegółowe informacje w tym zakresie?
    Temat bloga/vloga będzie dotyczył turystyki (zagranicznej oraz lokalnej). Jednym z kosztów podróży może być na przykład wynajęcie samochodu w wypożyczalni samochodów, aby dotrzeć do miejsca opisanego w materiale. Wynajem samochodu może też być sam w sobie tematem artykułu (formalności związane z wynajmem, koszty, opis usługi).
    
    
12. Czy wszystkie wymienione przez Wnioskodawczynię „Koszty” są faktycznie poniesione przez Wnioskodawczynię tylko na prowadzoną działalność gospodarczą?
    - Ponieważ będą dotyczyć materiału bloga i będą konieczne do wyprodukowania treści o charakterze dziennikarskim, będą dotyczyć wyłącznie działalności gospodarczej, nie sfery prywatnej.
    
    
13. Jakie przesłanki świadczą o bezpośrednim powiązaniu wydatków, które Wnioskodawczyni chce zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów z prowadzoną działalnością gospodarczą?
    Interpretacja z 14 października 2015 r. (nr IPPB1/4511-1035/15-2/AM) i z 25 maja 2016 r. (IPPB1/4511-325 /16-2/AM).
    Wydatki dodane do kosztów działalności gospodarczej bezpośrednio będą miały wpływ na wyprodukowanie treści materiału na blogu/vlogu (treść o charakterze dziennikarskim).
    
    
14. Czy wykorzystywany w związku z prowadzeniem bloga sprzęt, np. aparat fotograficzny, dron, kamery, oprogramowanie do edycji filmów, bilety lotnicze, nocleg w hotelu, wejście do muzeum, skok ze spadochronem, wynajem samochodu będzie służył wyłącznie do celów działalności gospodarczej i nie będzie służył prywatnym celom Wnioskodawczyni ani osób trzecich?
    
    - Wliczane bilety/sprzęt/programy, które zostaną wliczone w koszty, będą wyłącznie wykorzystane do produkcji treści artykułu bloga lub materiału vloga.
    
    
15. Wskazanie innych niezbędnych informacji, mających istotny wpływ na dokonanie oceny opisu wniosku w odniesieniu do sformułowanych pytań.
    
    - Wnioskodawczyni wskazała, że wyczerpała temat.
    
    
    

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy mając zarejestrowaną własną działalność gospodarczą według stawki 19% oznaczoną symbolem 6312Z oraz 5911Z PKD, tj. prowadząc działalność blogerską i vlogerską można odliczać od przychodu koszty związane z zakupem sprzętu (aparatu fotograficznego, drona, kamery), oprogramowania (do edycji filmów) oraz odnoszące się do tematyki bloga (jeśli blog jest o tematyce podróży i lifestylowy - koszty poniesione z podróżą, tj. bilety lotnicze, nocleg w hotelu, wejście do muzeum, aktywności typu skok ze spadochronem, wynajem samochodu)?

Zdaniem Wnioskodawczyni, działalność gospodarcza oparta na blogu/vlogu jest podobna do działalności dziennikarskiej. Wymaga ona sprzętu, ponoszonych kosztów w postaci oprogramowania, inwestycji w tematykę bloga/vloga, więc tego typu koszty można traktować jako koszty przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Należy zauważyć, że powyższa definicja kosztów uzyskania przychodów sformułowana przez ustawodawcę w cyt. art. 22 ust. 1 ww. ustawy ma charakter ogólny, natomiast unormowania odnoszące się do kosztów są rozlegle i charakteryzują się znacznym stopniem komplikacji.

Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy podstawową cechą kosztu podatkowego jest związek tego kosztu z przychodem (ewentualnie z zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów).

Istotne znaczenie ma również cel, w jakim został poniesiony.

Bliżej zasadę tę opisuje wyrok NSA z dnia 16.10.2012 r., sygn. akt II FSK 430/11, w którym stwierdzono: „zwrot „w celu” oznacza, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo - skutkowym. Poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów. Wydatek należy oceniać mając na uwadze racjonalność określonego działania dla osiągnięcia przychodu. Poniesienie wydatku musi zatem być powiązane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, ukierunkowaną na uzyskanie przychodów; wydatek powinien, przynajmniej potencjalnie, wpływać na wielkość uzyskiwanych lub spodziewanych przychodów z tej działalności. Kosztowa kwalifikacja konkretnego wydatku u konkretnego podatnika musi więc uwzględniać charakter i profil prowadzonej działalności gospodarczej oraz ekonomiczną racjonalność poniesionego wydatku”.

Zatem, aby uznać wydatek za koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

• wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika;
  

• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów;
  

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą;
  

• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona;
  

• został właściwie udokumentowany;
  

• wydatek nie może znajdować się w katalogu kosztów określonych w art. 22 ust. 1 ustawy.
  
  
  

Należy przy tym zaznaczyć, że sam fakt nie wymienienia określonego wydatku w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zawierającym katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów, nie może przesądzać automatycznie o możliwości uwzględnienia tego wydatku przy ustalaniu podstawy opodatkowania. Konieczne jest wykazanie związku ponoszonych kosztów z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą oraz uzyskiwanym z tej działalności przychodem.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści, albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Zatem możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien wiedzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

W zakresie obowiązków podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła, należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, że konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa uznać należy, że wydatki związane z prowadzeniem bloga nie spełniają przesłanek przyczynowo - skutkowych, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy zauważyć, że dzielenie się spostrzeżeniami, opiniami, informacjami publikowanymi na blogu wskazuje na osobisty charakter publikowanych treści i nie powoduje de facto powstania przychodu. Ponadto, ze zdarzenia opisanego we wniosku wprost wynika, że Wnioskodawczyni zamierza uzyskiwać przychód z tytułu udostępnienia powierzchni na stronie internetowej (reklamy), sponsorowanych artykułów, lokowania produktu, a nie z tytułu prowadzenia bloga.

Zatem wydatki związane z prowadzeniem bloga nie mogą stanowić kosztów podatkowych z działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, której przedmiotem jest doradztwo programistyczne.

Jak już wskazano powyżej w przypadku Wnioskodawczyni przychody będą uzyskiwane na podstawie umów zawartych z reklamodawcami.

Poniesione przez Wnioskodawczynię wydatki z tytułu prowadzenia bloga należy ocenić, jako wydatki mające charakter osobisty, niespełniające kryterium celowości, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji nie mogą one stanowić kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni.

Z oczywistych, więc względów, tego rodzaju wydatki nie mogą pozostawać w jakimkolwiek związku z przesłankami działania, które można by uznać za ukierunkowane na osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła z tytułu prowadzenia bloga. Źródłem przychodu nie jest bowiem samo prowadzenie bloga lecz udostępnienie powierzchni reklamowej.

Wskazać ponadto należy, że na popularność bloga mają wpływ artykuły (wpisy) tam zamieszczane. W głównej mierze to jakość tych wpisów wpływa na atrakcyjność prowadzonego bloga wśród odbiorców, niezależnie od wysokości poniesionych wydatków. Dzielenie się spostrzeżeniami, opiniami, informacjami publikowanymi na blogu wskazuje na osobisty charakter wpisów tam zamieszczanych nie mających bezpośredniego związku z działalnością gospodarczą. W konsekwencji wszystkie wydatki związane z prowadzeniem bloga związane są z realizacją osobistych potrzeb Wnioskodawczyni, niezależnie od prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

W odniesieniu natomiast do powołanych przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnych wskazać należy, że interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, osadzonej w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie zawarte w każdej z nich jest wiążące. W związku z tym organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami, jednak nie stosują wprost tych rozstrzygnięć, gdyż nie stanowią one materialnego prawa podatkowego. Odmienne rozstrzygnięcia organów podatkowych dokonane nawet w analogicznych zagadnieniach nie mogą stanowić podstawy do żądania analogicznego rozstrzygnięcia sprawy Wnioskodawcy, jeśli stoi temu na przeszkodzie treść przepisów prawa. W przypadku stwierdzenia rozbieżności, na organie podatkowym ciąży obowiązek podjęcia z urzędu prawem przewidzianych środków do skorygowania wadliwych rozstrzygnięć, adresowanych do innych podatników. Organ nie może bowiem powielać ewentualnego błędu popełnionego w innej sprawie. Na podstawie art. 14e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu, zmienić ją w dowolnym czasie. Tutejszy organ interpretacyjny informuje, że interpretacje indywidualne nr IPPB1/4511-1035/15-2/AM oraz IPPB1/4511-325/16-2/AM, na które we własnym stanowisku powołuje się Wnioskodawczyni zostały zmienione.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 i 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.