Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.157.2021.2.BJ
z 21 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 kwietnia 2021 r. (który wpłynął w tym samym dniu za pośrednictwem e-PUAP), uzupełnionym 17 czerwca 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wypłata świadczenia za urlop stanowi koszty podatkowe – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wypłata świadczenia za urlop stanowi koszty podatkowe.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 7 czerwca 2021 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.157.2020.1.BJ, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 17 czerwca 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Pracownikom koreańskim (delegowanym do pracy w Polskim Oddziale - Wnioskodawcy) jeśli spędzają urlop w Polsce wypłacana jest kwota 3.600,00 PLN jako świadczenie dodatkowe związane z oddelegowaniem. Ww. dodatek został skalkulowany na bazie ceny biletu lotniczego między krajem delegowania a krajem siedziby Spółki macierzystej. Świadczenie to wypłacane jest na wniosek zainteresowanego po spełnieniu wymogów wskazanych w dokumentach wewnętrznych Spółki.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 17 czerwca 2021 r. Wnioskodawca wskazał m.in., że:

1. Świadczenie jest przyznawane na podstawie regulaminu pracy i wynagradzania przedsiębiorcy zagranicznego oraz regulaminu wewnętrznego Oddziału w Polsce.
   
2. Pracownik musi być oddelegowany do polskiego oddziału i przebywać w Polsce oraz zrezygnować z urlopu w Korei i spędzić go w Polsce.
   
3. Świadczenie może być wypłacone pracownikowi raz w roku.
   
4. Przedmiotem działalności wnioskodawcy są usługi budowlane.
   
5. Wydatek jest udokumentowany pisemnym wnioskiem z zatwierdzoną kwotą przelewu.
   
6. Wypłata świadczenia zapewnia zachowanie pracowników z wysokimi kwalifikacjami bez których świadczenie usług nie byłoby możliwe. W obecnej sytuacji spędzenie urlopu w Polsce pozwala na eliminację zbyt długiego wyłączenia pracownika związanego z koniecznością odbycia kwarantanny.
   
7. Spółka macierzysta deleguje personel techniczny i administracyjny niezbędny do świadczenia usług.
   
8. Spółka oddelegowuje pracowników do Oddziału w Polsce na podstawie listu delegacyjnego.
   
9. Pracownik oddelegowany w Polsce wykonuje pracę na rzecz Wnioskodawcy.
   
10. Koszty wynagradzania oddelegowanego pracownika ponosi Spółka macierzysta.
    
    

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:

Czy wypłata świadczenia za urlop stanowi koszty podatkowe?

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłata świadczenia za urlop spędzony w Polsce jest kosztem podatkowym, gdyż są to wydatki związane z uzyskaniem przychodu i nie są wymienione jako koszty niebędące kosztem uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 ze zm., dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca – Sp. z o.o. jest zagranicznym oddziałem spółki koreańskiej, świadczącym usługi budowlane. Spółka koreańska oddelegowuje pracowników do Oddziału w Polsce na podstawie listu delegacyjnego. Pracownik oddelegowany w Polsce wykonuje pracę na rzecz Wnioskodawcy. Koszty wynagradzania oddelegowanego pracownika ponosi Spółka macierzysta. Pracownikom koreańskim (delegowanym do pracy w Polskim Oddziale), jeśli spędzają urlop w Polsce, wypłacana jest kwota 3.600,00 PLN jako świadczenie dodatkowe związane z oddelegowaniem. Ww. dodatek został skalkulowany na bazie ceny biletu lotniczego między krajem delegowania, a krajem siedziby Spółki macierzystej. Świadczenie to wypłacane jest na wniosek zainteresowanego po spełnieniu wymogów wskazanych w dokumentach wewnętrznych Spółki. Świadczenie jest przyznawane na podstawie regulaminu pracy i wynagradzania przedsiębiorcy zagranicznego oraz regulaminu wewnętrznego Oddziału w Polsce. Udokumentowane jest pisemnym wnioskiem z zatwierdzoną kwotą przelewu. Aby otrzymać świadczenie Pracownik musi być oddelegowany do polskiego oddziału i przebywać w Polsce oraz zrezygnować z urlopu w Korei i spędzić go w Polsce. Świadczenie może być wypłacone pracownikowi raz w roku. Wypłata świadczenia zapewnia zachowanie pracowników z wysokimi kwalifikacjami bez których świadczenie usług nie byłoby możliwe. W obecnej sytuacji spędzenie urlopu w Polsce pozwala na eliminację zbyt długiego wyłączenia pracownika związanego z koniecznością odbycia kwarantanny. Spółka macierzysta deleguje personel techniczny i administracyjny niezbędny do świadczenia usług.

Mając na względzie powyższe należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że wydatki z tytułu wypłaty świadczenia za urlop spędzony w Polsce koreańskim pracownikom delegowanym do Wnioskodawcy, może stanowić koszt podatkowy pod warunkiem jego należytego udokumentowania. Wydatek ten bez wątpienia związany jest z działalnością Oddziału w Polsce spółki koreańskiej i wykonywaniem pracy w Polsce przez delegowanych pracowników na rzecz Oddziału. Możliwość jego wypłaty przewidują stosowne dokumenty wewnętrzne i jest ponoszony z zasobów majątkowych Wnioskodawcy. Wskazany we wniosku wydatek nie jest także wymieniony w katalogu wydatków niemogących stanowić kosztów podatkowych.

Wobec powyższego przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Stosownie do art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych. Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.