Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.319.2021.2.DJ
z 17 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2021 r. (data wpływu 7 marca 2021 r.), uzupełnionym pismem w dniu 13 czerwca 2021 r. (data wpływu 13 czerwca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych opodatkowania emerytury otrzymywanej z Polski jest:

• nieprawidłowe – w odniesieniu do miejsca złożenia zeznania rocznego za 2020 r. w Polsce;
• prawidłowe – w pozostałym zakresie.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 7 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych opodatkowania emerytury otrzymywanej z Polski.

W związku z tym, że złożony wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 1 czerwca 2021 r., nr 0112-KDIL2-1.4011.319.2021.1.DJ, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy, wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 1 czerwca 2021 r., doręczono w dniu 8 czerwca 2021 r. natomiast w dniu 13 czerwca 2021 r. (data nadania 13 czerwca 2021 r.) do tut. organu wpłynęło pismo, stanowiące uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest emerytem policyjnym od dnia 1 czerwca 2020 roku, pobiera emeryturę z MSWiA. Od czerwca 2020 roku pracuje na terenie Niemiec (umowa o pracę), przebywa w Niemczech z rodziną na stałe. Z uwagi na czas przebywania od 2020 roku Wnioskodawca jest rezydentem podatkowym Niemiec i Jego centrum interesów życiowych jest na terenie Niemiec. Wnioskodawca nie posiada obywatelstwa niemieckiego.

W piśmie, stanowiącym uzupełnienie wniosku, udzielono odpowiedzi na następujące pytania:

Jednoznaczne wskazanie Pana miejsca zamieszkania w 2020 r. w rozumieniu Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r., Nr 12, poz. 90).

Od dnia 1 stycznia 2020 roku do 31 maja 2020 roku Wnioskodawca mieszkał na terenie Polski pod adresem (…), od dnia 1 czerwca 2020 roku do chwili obecnej mieszka na terenie Niemiec pod adresem (…). W wysłanym wcześniej wniosku, wskazany adres na terenie Polski służył jedynie jako adres korespondencyjny. Wobec powyższego od dnia 1 czerwca 2020 roku Wnioskodawca mieszka na terenie Niemiec i tutaj jest Jego ośrodek interesów życiowych.

Wyjaśnienie, czy wynagrodzenie z umowy o pracę w 2020 roku było Panu wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w Niemczech. Doprecyzowanie, czy ww. wynagrodzenie z umowy o pracę otrzymywane przez Pana w 2020 roku było ponoszone przez zakład, który pracodawca posiada na terytorium Niemiec i wynagrodzenie było ponoszone przez ten zakład.

Do dnia 31 maja 2020 roku Wnioskodawca był funkcjonariuszem Policji zatrudnionym w (…), wobec powyższego do tego dnia otrzymywał wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę, czyli Jego ówczesny pracodawca nie posiada siedziby na terenie Niemiec. Od dnia 2 czerwca 2020 roku Wnioskodawca został zatrudniony w firmie, która posiada siedzibę na terenie Niemiec, od tegoż też czasu otrzymuje od tej firmy wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę.

Poinformowanie, czy emerytura, o której mowa we wniosku jest wypłacana z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych Polski.

Nie, jako były funkcjonariusz Policji Wnioskodawca otrzymuje emeryturę z Zakładu Emerytalno-Rentowego MSWiA X, nie podlega pod ZUS lub KRUS, wobec powyższego nie otrzymuje emerytury z ww. instytucji systemu ubezpieczeń społecznych.

Doprecyzowanie, czy ww. emerytura z Polski jest wypłacana z tytułu zatrudnienia Pana w związku z pełnieniem funkcji publicznej w sektorze administracji państwowej, jednostce samorządu terytorialnego.

Tak. Jako funkcjonariusz Policji Wnioskodawca pracował w sektorze administracji państwowej.

Wyjaśnienie, czy w okresie, którego dotyczy wniosek (tj. w roku 2020) poza emeryturą z MSWiA nie uzyskiwał Pan na terytorium Polski żadnych innych dochodów.

Nie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

W jaki sposób Wnioskodawca ma rozliczać pobieraną emeryturę z Polski, za 2020 rok będzie rozliczał się wraz z żoną, która również miała dochody na terenie Polski? Gdzie składać rozliczenie roczne, tak jak dotychczas w (…) US (…) czy w US X (osoby zagraniczne)?

Zdaniem Wnioskodawcy, z pozyskanych informacji CIP wynika, że na terenie Polski Wnioskodawca powinien rozliczać się tylko z pobieranej emerytury MSWiA, natomiast dochody z Niemiec z Niemieckim (…).

Wniosek o indywidualną interpretację Wnioskodawca złożył, gdyż zarówno konsultanci CIP jak i pracownicy urzędów skarbowych nie byli w stanie wskazać mi prawidłowego sposobu rozliczenia. W sumie Wnioskodawca rozmawiał z 4 pracownikami zajmującymi się podatkami i otrzymał cztery różne opinie na temat swojego sposobu rozliczenia. W jednej interpretacji przepisów Wnioskodawca powinien rozliczyć swoje dochody w US X (jako osoba zagraniczna) w taki sposób też złożył rozliczenie za 2020 rok. Jednakże, że system urzędu skarbowego adres zamieszkania Wnioskodawcy zmienił dopiero z datą wprowadzenia rozliczenia za 2020 rok, czyli w marcu 2021 roku, a więc za 2020 rok adres Wnioskodawcy wg systemu był na terenie Polski. Zeznanie Wnioskodawcy zostało wysłane do (…), wprowadzane korekty w zeznaniu. Zeznanie Wnioskodawca złożył tak jak Mu radzono w CIP po dokładnym przeanalizowaniu sytuacji Wnioskodawcy. Wówczas Wnioskodawca pytał też, czy wcześniej złożyć wniosek o zmianę adresu, ale otrzymał informację, że system zrobi to automatycznie i tak też się stało, ale za rok 2021, a nie za 2020 r. Zawiłość przepisów i indywidualne oceny urzędników urzędu skarbowego doprowadziły do tego, że Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o indywidualną interpretację.

Odpowiedzią na zadane pytanie wobec tego, będzie fakt jak Wnioskodawca rozliczył swoje dochody za 2020 rok, po wcześniejszych wytycznych pracowników urzędów skarbowych.

Najpierw zeznanie Wnioskodawca złożył do US X, ale z uwagi na adres (na terenie Polski) nie zostało ono tam przyjęte (zeznanie wypełnione po konsultacji z CIP także co do adresów zamieszkania). Zeznanie odesłane do (…) US (…), złożona korekta zeznania o dochody z Niemiec.

W efekcie Wnioskodawca złożył zeznanie w (…) US (…), natomiast został poinformowany że za kolejne lata Jego zeznanie ma trafić do US X.

Moje stanowisko w sprawie jest następujące:

1. za 2020 rok rozliczenie Wnioskodawca złożył finalnie do (…) US (…);
2. za dochody na terenie Niemiec w 2020 roku złożył również zeznanie w Niemieckim (…);
3. za 2021 rok i lata kolejne zeznanie złoży do US X (emerytura)
4. za dochody na terenie Niemiec w 2021 roku zeznanie złoży w Niemieckim (…).
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

• nieprawidłowe – w odniesieniu do miejsca złożenia zeznania rocznego za 2020 r. w Polsce;
• prawidłowe – w pozostałym zakresie.
  
  

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426, ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do treści art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczypospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest emerytem policyjnym od dnia 1 czerwca 2020 roku, pobiera emeryturę z MSWiA. Od czerwca 2020 roku pracuje na terenie Niemiec (umowa o pracę), przebywa w Niemczech z rodziną na stałe. Z uwagi na czas przebywania od 2020 roku Wnioskodawca jest rezydentem podatkowym Niemiec i Jego centrum interesów życiowych znajduje się na terenie Niemiec. Wnioskodawca nie posiada obywatelstwa niemieckiego. W odpowiedzi na pytanie, czy ww. emerytura z Polski jest wypłacana z tytułu zatrudnienia Pana w związku z pełnieniem funkcji publicznej w sektorze administracji państwowej, jednostce samorządu terytorialnego, Wnioskodawca odpowiedział, że: Tak. Jako funkcjonariusz Policji pracowałem w sektorze administracji państwowej.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi kwestia sposobu, tj. miejsca rozliczenia emerytury otrzymywanej z Polski (czy w Polsce czy w Niemczech), a także, w którym urzędzie skarbowym powinien złożyć rozliczenie roczne (tj. w (…) US (…), czy w US X).

Zatem, w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie Umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90).

W myśl art. 4 ust. 1 ww. umowy, w rozumieniu niniejszej umowy, określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo, każdą jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie, w zakresie dochodu osiąganego tylko ze źródeł w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.

Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się zatem bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

W myśl postanowień art. 18 ust. 1 ww. umowy, emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie.

Jednocześnie, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie (art. 18 ust. 2 ww. umowy).

Z powyższych przepisów wynika zatem, że emerytury i podobne świadczenia lub renty otrzymywane z Polski, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Niemczech, podlegają co do zasady opodatkowaniu tylko w Niemczech. Wyjątek dotyczy jednak sytuacji, gdy świadczenia są wypłacane z polskiego obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych. Wtedy, stosownie do art. 18 ust. 2 ww. umowy, płatności takie podlegają opodatkowaniu tylko w państwie źródła, tj. w Polsce.

Stosownie natomiast do art. 19 ust. 2 lit. a ww. Konwencji jakakolwiek renta lub emerytura, wypłacana przez jedno Umawiające się Państwo, jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną albo z funduszy utworzonych przez to Państwo, jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną osobie fizycznej z tytułu funkcji wykonywanych na rzecz tego Państwa, jego jednostki terytorialnej lub władzy lokalnej, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Jednakże taka emerytura podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli osoba ją otrzymująca posiada w nim miejsce zamieszkania i jest obywatelem tego Państwa (art. 19 ust. 2 lit. b Konwencji). Ww. przepis nie dotyczy Wnioskodawcy, bowiem w niniejszej sprawie – jak wskazano w opisie stanu faktycznego – Wnioskodawca nie posiada obywatelstwa niemieckiego.

Zauważyć trzeba, że art. 19 ust. 2 ww. Konwencji dotyczy emerytur wypłacanych z tytułu uprzednio wykonywanej pracy, jednakże nie każdej emerytury, a wyłącznie związanej z usługami na rzecz wypłacającego je państwa, jego jednostki terytorialnej lub organu lokalnego. Nadmienić należy, że wspomniane przepisy dotyczą osób piastujących funkcje publiczne w ramach administracji publicznej (państwowej lub samorządowej).

Przepisy podatkowe nie definiują "funkcji publicznych", zatem w znaczeniu potocznym funkcjonariuszem publicznym jest osoba będąca pracownikiem administracji publicznej, nie pełniąca funkcji wyłącznie usługowych (np. sędzia), a także osoba korzystająca z ochrony prawnej z mocy przepisu szczególnego (np. poseł, senator, radny).

Natomiast definicję „osobą pełniącej funkcję publiczną” zawierają zapisy ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1444, ze zm.).

W myśl art. 115 § 19 ww. ustawy, osobą pełniącą funkcję publiczną jest funkcjonariusz publiczny, członek organu samorządowego, osoba zatrudniona w jednostce organizacyjnej dysponującej środkami publicznymi, chyba że wykonuje wyłącznie czynności usługowe, a także inna osoba, której uprawnienia i obowiązki w zakresie działalności publicznej są określone lub uznane przez ustawę lub wiążącą Rzeczpospolitą Polską umowę międzynarodową.

Zatem, w analizowanej sprawie znajdzie zastosowanie przepis art. 19 ust. 2 lit. a, bowiem, odpowiadając na pytanie czy emerytura z Polski jest wypłacana z tytułu zatrudnienia Pana w związku z pełnieniem funkcji publicznej w sektorze administracji państwowej, jednostce samorządu terytorialnego, Wnioskodawca sam wskazał w uzupełnieniu wniosku: Tak. Jako funkcjonariusz Policji Wnioskodawca pracował w sektorze administracji państwowej.

Biorąc pod uwagę obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny, należy stwierdzić, że otrzymywana przez Wnioskodawcę emerytura zgodnie z art. 19 ust. 2 lit. a umowy podlega opodatkowaniu tylko w Polsce.

W odniesieniu natomiast do wątpliwości Wnioskodawcy co do urzędu skarbowego, w którym z tego tytułu powinien złożyć rozliczenie roczne (tj. w (…) US (…), czy w US X), należy wskazać co następuje.

Zmiana miejsca zamieszkania dla celów podatkowych przez osobę fizyczną w trakcie roku podatkowego oznacza zmianę zasad opodatkowania w zakresie nieograniczonego i ograniczonego obowiązku podatkowego w Polsce w trakcie roku podatkowego.

Podatnik, który zmienił rezydencję podatkową w trakcie roku podatkowego za okres do dnia zmiany miejsca zamieszkania, ma obowiązek wykazać w zeznaniu rocznym zarówno dochody krajowe jak i zagraniczne. Z dniem zmiany miejsca zamieszkania, podatnik jako nierezydent podlega opodatkowaniu w Polsce tylko od dochodów osiągniętych na terytorium Polski. Podatnik, który na ostatni dzień roku podatkowego był nierezydentem polskim i jako nierezydent uzyskiwał również dochody w Polsce, z tytułu których musi się rozliczyć, składa zeznanie podatkowe zgodnie z art. 45 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do US właściwego w sprawie opodatkowania osób zagranicznych.

Zgodnie bowiem z art. 45 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędem skarbowym, o którym mowa w ust. 1 i 1a, jest urząd skarbowy, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Regulacje w tym zakresie, tj. w sprawach opodatkowania dochodów uzyskiwanych przez podatników będących nierezydentami zawarto w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 22 sierpnia 2005 r. w sprawie właściwości organów podatkowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 2371 ze zm.).

Zatem, w analizowanej sprawie, rozliczenie roczne od dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zarówno za 2020 rok, jak i lata następne powinno zostać złożone do urzędu właściwego w sprawach opodatkowania osób zagranicznych, tj. w przypadku Wnioskodawcy do Urzędu Skarbowego X.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Końcowo, należy zauważyć, że granice szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa Wnioskodawca występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, 2 i 3 ustawy Ordynacja podatkowa. Natomiast na podstawie art. 14c § 1 i § 2 organ dokonuje oceny stanowiska Wnioskodawcy. Z ww. przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego. Z uwagi na powyższe, tut. organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – w wydanej interpretacji rozpatrzone. Zatem w przedmiotowej sprawie tut. organ zobowiązany był do wydania rozstrzygnięcia w zakresie skutków podatkowych opodatkowania emerytury otrzymywanej z Polski oraz wątpliwości Wnioskodawcy co do urzędu skarbowego, w którym z tego tytułu powinien złożyć rozliczenie roczne (tj. w (…) US (…), czy w US X).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.