Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3.4012.58.2021.2.AW
z 2 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2021 r. (data wpływu 23 marca 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 maja 2021 r. (data wpływu 7 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem w dniu 7 maja 2021 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W związku z zawarciem przedwstępnej umowy sprzedaży nieruchomości, będąc zobowiązanym do przedstawienia do dnia zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży indywidualnej interpretacji podatkowej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (KIS) o konieczności naliczenia bądź zwolnienia z naliczenia podatku VAT przy sprzedaży nieruchomości stanowiącej własność małżeństwa W. i B. K. – W. K. jako Wnioskodawca zwraca się z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji w następującej sprawie:

W dniu … września 1991 r. W. i B. K. nabyli na zasadach wspólności ustawowej małżeńskiej do majątku prywatnego od (…) na podstawie umowy sprzedaży (…) prawo użytkowania wieczystego nieruchomości, na którą składała się zabudowana nieruchomość położona w … o obszarze 0,8700 ha składającej się z działki ewidencyjnej numer 1 dla której Sąd Rejonowy w … prowadzi księgę wieczystą numer ….

Decyzją nr … Kierownika Urzędu Rejonowego w … z dnia … listopada 1998 r. nr … nastąpiło przekształcenie prawa wieczystego użytkowania wyżej wymienionej nieruchomości w prawo własności nieruchomości.

Działka nr 1 o obszarze 0,8700 ha oznaczona jest w ewidencji gruntów jako grunty rolne zabudowane, a na jej części posadowiony jest budynek użytkowy, wybudowany i pełniący pierwotnie od lat 70 XX wieku funkcję gastronomiczno-hotelową typu zajazd, w którym to budynku po jego zakupie obok funkcji użytkowej urządzono i znajdowało się wydzielone mieszkanie, w którym mieszkali małżonkowie K. Otoczenie budynku było i jest do tej pory zagospodarowane m.in. asfaltowym placem, nasadzeniami, drzewami, chodnikiem, miejscem uprawy warzyw. Nieruchomość stanowiła majątek prywatny małżonków, wykorzystywany w części budynku i bezpośrednim jego otoczeniem do zakończonej obecnie działalności gospodarczej. Część działki podlegająca wydzieleniu i sprzedaży, nie jest zabudowana jakimkolwiek budynkiem, nie były na niej ponoszone nakłady stanowiące koszty uzyskania przychodu lub jakiekolwiek inne nakłady podlegające odliczeniu podatku od towarów i usług VAT.

Część działki 1 i część budynku na niej posadowionego, nie stanowiąca przedmiotu sprzedaży, wykorzystywana była dla potrzeb działalności gospodarczej prowadzonej pod firmą (…) w okresie od września 1991 r. do dnia … stycznia 2019 r. (dzień zakończenia działalności gospodarczej). Od zakupu nieruchomości nie przysługiwała właścicielowi możliwość odliczenia podatku od towarów i usług, ponieważ w momencie zakupu nie obowiązywała jeszcze ustawa o podatku od towarów i usług.

Po zakończeniu działalności gospodarczej część nieruchomości wykorzystywana wcześniej do działalności gospodarczej była użytkowana wyłącznie do celów prywatnych. Pozostała część nieruchomości stanowiąca grunty rolne (Br – RV), w skład której wchodzi m.in. teren będący przedmiotem przyszłej umowy sprzedaży, stanowi prywatny majątek małżonków.

W. K. w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą pozostawał czynnym podatnikiem podatku VAT do dnia … stycznia 2019 r. Działalność gospodarcza W. K. została zakończona … stycznia 2019 r.

W związku z zawarciem przedwstępnej umowy sprzedaży pomiędzy sprzedającymi B. i W. K. a kupującym spółką X akcyjna z siedzibą w … prawa sprzedaży niezabudowanej nieruchomości (…) o powierzchni około 0,3500 ha, która zgodnie z zapisami przedwstępnej umowy zostanie wydzielona z działki geodezyjnej nr 1. Do innych warunków zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży zalicza się między innymi uzyskanie dla wydzielonej nieruchomości warunków zabudowy na realizację obiektu handlowo-usługowego z infrastrukturą towarzyszącą, tj. parkingiem, bilbordem, zadaszeniem strefy dostaw, podziału działki 1 w wyniku, którego powstanie przedmiot sprzedaży, tj. działka o powierzchni 0,3500 ha i uzyskanie pozwolenia na budowę obiektu handlowo-usługowego z infrastrukturą towarzyszącą, tj. parkingiem, bilbordem, zadaszeniem strefy dostaw razem z parkingiem przez przyszłego nabywcę Sprzedający udzielił przyszłemu nabywcy stosownych pełnomocnictw do wystąpienia o podział geodezyjny oraz wyrazili zgodę na uzyskanie przez niego warunków technicznych przyłączenia mediów. Ponadto część terenu działki 1, stanowi przedmiot dzierżawy na podstawie umowy z dnia … czerwca 2020 r. z aneksem z … czerwca 2020 r. pomiędzy właścicielami a przyszłym nabywcą X … zawartej w celu przygotowania przyszłej inwestycji na tym terenie oraz upoważniająca przyszłego nabywcę do dysponowania częścią nieruchomości na cele budowlane. Przed dokonaniem sprzedaży wydzielonej nieruchomości, ale już po rozpoczęciu prac budowlanych przez przyszłego nabywcę (swoim staraniem i na własny koszt) na podstawie prawomocnej decyzji pozwolenia na budowę ww. obiektu, oraz po założeniu odrębnej księgi wieczystej dla wydzielonej działki zostanie dokonana zmiana klasyfikacji z gruntu rolnego zabudowanego na grunty o charakterze nierolnym, tj. zurbanizowane tereny niezabudowane lub w trakcie zabudowy, oznaczone symbolem – Bp zgodnie z obowiązującymi przepisami. Według zawartej umowy przedwstępnej sprzedaż nieruchomości nastąpi po spełnieniu łącznie wszystkich powyżej wskazanych przesłanek. Powyższe czynności nastąpią w imieniu sprzedających na podstawie udzielonych przez nich zgód i pełnomocnictw przy zawarciu umowy przedwstępnej sprzedaży i zostaną dokonane w sposób całościowy, zorganizowany w ramach przedsiębiorstwa pełnomocnika, którym jest strona kupująca, aby móc wypełnić warunki pod którymi dojdzie do umowy sprzedaży. Nieruchomość była oferowana do sprzedaży przez biuro pośrednictwa sprzedaży nieruchomości i tam publicznie reklamowana, choć umowę zawarto z podmiotem nie wskazanym wskutek wykonania umowy pośrednictwa.

Przed przystąpieniem do przedwstępnej umowy sprzedaży, której przedmiotem sprzedaży będzie część wydzielonego gruntu o powierzchni ok 0,3500 ha, działka geodezyjna nr 1 oznaczona była i nadal jest w ewidencji gruntów jako grunty rolne zabudowane (Br). Nieruchomość ta na dzień sporządzenia umowy przedwstępnej sprzedaży nie była i nadal nie jest objęta obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego ani nie zostały wydane dla niej żadne decyzje o warunkach zabudowy, choć obecnie toczy się postępowanie dotyczące lokalizacji obiektu handlowo-usługowego z infrastrukturą towarzyszącą, tj. parkingiem, bilbordem, zadaszeniem strefy dostaw, którego Pan jest nabywcą. W studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego wskazana nieruchomość znajduje się na terenach oznaczonych jako P/U – tereny o wiodącej funkcji obiektów produkcyjnych, składów i magazynów/tereny o wiodącej funkcji usługowej w tym usług o charakterze publicznym.

W odpowiedzi na pismo 0112-KDIL3.4012.58.2021.1.AW dotyczące uzupełnienia informacji do wydania interpretacji indywidualnej z dnia 4 maja 2021 r. wskazał Wnioskodawca, że:

1. nieruchomość będąca przedmiotem wniosku, tj. wydzielana działka niezabudowana z działki 1 nie była bezpośrednio wykorzystywana dla potrzeb działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę pod firmą (…) w okresie od września 1991 r. do dnia … stycznia 2019 r. czyli do jej zamknięcia. Po tym okresie do czerwca 2020 r. była wykorzystywana do Pana celów prywatnych i oferowana do sprzedaży. Na podstawie umowy przedwstępnej sprzedaży z dnia … czerwca 2020 r. zawartej z X (…), której przedmiotem jest przyszła sprzedaż wydzielanej działki niezabudowanej, udzielił Wnioskodawca wraz z małżonką przyszłemu nabywcy stosownych pełnomocnictw do wystąpienia w ich imieniu o podział działki o numerze ewidencyjnym 1, w celu wyodrębnienia wyżej wskazanej działki, do czego są w chwili obecnej czynione przygotowania i pomiary geodezyjne. Ponadto wraz małżonką wyraził Wnioskodawca w umowie przedwstępnej sprzedaży przedsiębiorstwu X zgodę na uzyskanie przez nią warunków technicznych przyłączenia mediów i w tym zakresie zostały poczynione prace przygotowawcze na terenie działki. Ponadto wydzielana działka, stanowi przedmiot dzierżawy na podstawie umowy z dnia … czerwca 2020 r. z aneksem z dnia … czerwca 2020 r. pomiędzy właścicielami a przyszłym nabywcą, tj. X w celu przygotowania przyszłej inwestycji na tym terenie. X uzyskało również upoważnienie do dysponowania częścią nieruchomości, tj. wydzielanej działki na cele budowlane w celu podjęcia kroków do planowanej inwestycji. Dnia … marca 2021 r. X uzyskało dla terenu wydzielanej działki decyzję o warunkach zabudowy w sprawie ustalenia zabudowy dla budowy budynku handlowo-usługowego wraz z infrastrukturą towarzyszącą w tym miejsca parkingowe, billboard reklamowy oraz zadaszenie nad strefą dostaw na terenie działki o numerze ewidencyjnym 1, (…).
2. Obecnie oferowana jest do sprzedaży pozostała część działki o numerze ewidencyjnym 1 (…), zabudowana budynkiem typu zajazd wraz z infrastrukturą. Nie zostały dotąd zawarte żadne umowy zobowiązaniowe, co do sprzedaży tej części nieruchomości.
3. Nie dokonywał Wnioskodawca w przeszłości sprzedaży gruntów.
4. W stosunku do wydzielanej nieruchomości nie będzie ponosił Pan dodatkowych nakładów w celu jej uatrakcyjnienia z wyjątkiem samego wydzielenia nieruchomości (przy czym koszty pokrywa nabywca) oraz aktualizacji oznaczenia działki w ewidencji gruntów (najprawdopodobniej poniesie Pan w przyszłości część lub całość kosztów przygotowania wymaganej dokumentacji geodezyjnej – brak obecnie jest w tym zakresie szczegółowych ustaleń z przyszłym nabywcą). Wszelkie inne nakłady i działania za Wnioskodawcę i jego małżonki zgodą będzie ponosił przyszły nabywca, tj. X.
5. Z przedmiotowej nieruchomości nie dokonywał Wnioskodawca zbiorów, dostawy, sprzedaży produktów rolnych, a warzywa i owoce z przydomowego ogródka uprawiane z uwagi na to, że Wnioskodawca zamieszkiwał w mieszkaniu w budynku zajazdu posadowionym na działce o numerze ewidencyjnym 1 wykorzystywał Wnioskodawca wyłącznie na cele własne.
6. W momencie zbycia wydzielonej nieruchomości nie będzie ona objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.
7. W momencie zbycia wydzielonej nieruchomości będzie dla niej wydana prawomocna decyzja o warunkach zabudowy w sprawie ustalenia zabudowy dla budowy budynku handlowo-usługowego wraz z infrastrukturą towarzyszącą, w tym miejsca parkingowe, billboard reklamowy oraz zadaszenie nad strefą dostaw na terenie działki o numerze ewidencyjnym 1, (…) z dnia … marca 2021 r. wydana dla X.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż niezabudowanego gruntu o powierzchni 0,3500 ha, wydzielonego z działki geodezyjnej 1, który stanowił własność prywatną W. K. oraz jego żony B. K. i nie służył działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, niezabudowana nieruchomość, stanowiąca grunt o powierzchni 0,3500 ha, będąca przedmiotem przedwstępnej umowy sprzedaży, po jej wydzieleniu w wyżej opisanym stanie faktycznym, nie będzie przy sprzedaży podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT, ponieważ sprzedaż będzie dokonywana z majątku osobistego B. i W. małżonków K., nabytego w 1991 r., który to majątek w postaci nieruchomości nie został nabyty w celach odsprzedaży, lecz spożytkowania w celach prywatnych, a jej zakup został dokonany w zakresie wykonywania prawa własności, a nie w ramach działalności gospodarczej, ani w takim charakterze.

Przystępując do sprzedaży nieruchomości należy wskazać następujące okoliczności:

1. Sprzedający nie działają jako osoby prowadzące działalność gospodarczą,
2. Sprzedający nie są zarejestrowanymi podatnikami VAT,
3. Sprzedaż nie stanowi obrotu profesjonalnego, lecz jest dokonywana w ramach majątku zarządu majątkiem prywatnym,
4. Sprzedaż nieruchomości nie stanowi działalności handlowej, ponieważ dotyczy sprzedaży majątku osobistego, nabytego w 1991 r., który nie został nabyty w celach odsprzedaży, lecz dla spożytkowania w celach częściowo prywatnych a częściowo w związku prowadzoną działalnością gospodarczą w zakresie usług gastronomicznych i motelowych,
5. Sprzedający dokonują jednej transakcji sprzedaży, a działania sprzedającego należą do zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, nie stanowią aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, choć do sprzedaży była oferowana cała nieruchomość a obecnie jej pozostała część nieobjęta umową przedwstępna sprzedaży,
6. Działania zmierzające do dokonania zmiany klasyfikacji z gruntu rolnego zabudowanego na tereny zurbanizowane dokonywane są po podpisaniu umowy przedwstępnej sprzedaży wydzielonej działki w celu dostosowania gruntu dla celów nabywcy – wszelkie czynności w zakresie przekształcenia gruntu przeprowadza przyszły nabywca na podstawie pełnomocnictwa udzielonego przez właścicieli gruntu lub uzyskanych zgód.
   
   

Na podstawie powyższych okoliczności mających wpływ na przedmiotową transakcję niezabudowany grunt o powierzchni 0,3500 ha, będący przedmiotem przedwstępnej umowy sprzedaży, po jego wyodrębnieniu z działki geodezyjnej nr 1 zdaniem Wnioskodawcy nie podlega przy sprzedaży opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Pana w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.) – zwanej dalej „ustawą” – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Sprzedaż, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”, państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1. określone udziały w nieruchomości,
2. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
3. udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.
   
   

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielnie kilku osobom. Na tym polega współwłasność w świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, ze zm.). Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności.

Zgodnie z art. 196 ww. ustawy, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. W przypadku współwłasności w częściach ułamkowych każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w rzeczy. Udział wyraża zakres uprawnień współwłaściciela względem rzeczy wspólnej.

W myśl art. 210 § 1 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż pięć lat. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze pięć lat; przedłużenie można ponowić.

Z regulacji art. 211 tej ustawy wynika, że każdy ze współwłaścicieli może żądać, aby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy, albo że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości.

Stosownie do art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r., poz. 1359), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 ww. Kodeksu, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 cyt. Kodeksu, zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 cyt. Kodeksu oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

W tym miejscu wskazać należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie wymienia małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Należy zauważyć, że żaden z przepisów ustawy nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa.

W konsekwencji, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten z małżonków, który dokona czynności podlegającej opodatkowaniu.

Z opisu sprawy wynika, że w dniu … września 1991 r. Pan wraz z żoną nabyli na zasadach wspólności ustawowej małżeńskiej do majątku prywatnego na podstawie umowy sprzedaży prawo użytkowania wieczystego nieruchomości, na którą składała się zabudowana nieruchomość o obszarze 0,8700 ha składającej się z działki ewidencyjnej numer 1. Decyzją z dnia … listopada 1998 r. nastąpiło przekształcenia prawa wieczystego użytkowania wyżej wymienionej nieruchomości w prawo własności nieruchomości.

Część działki podlegająca wydzieleniu i sprzedaży, nie jest zabudowana jakimkolwiek budynkiem, nie były na niej ponoszone nakłady stanowiące koszty uzyskania przychodu lub jakiekolwiek inne nakłady podlegające odliczeniu podatku od towarów i usług VAT.

Część działki 1 i część budynku na niej posadowionego, nie stanowiąca przedmiotu sprzedaży, wykorzystywana była dla potrzeb działalności gospodarczej. Od zakupu nieruchomości nie przysługiwała właścicielowi możliwość odliczenia podatku od towarów i usług, ponieważ w momencie zakupu nie obowiązywała jeszcze ustawa o podatku od towarów i usług.

Po zakończeniu działalności gospodarczej część nieruchomości wykorzystywana wcześniej do działalności gospodarczej była użytkowana wyłącznie do celów prywatnych. Pozostała część nieruchomości stanowiąca grunty rolne (Br – RV), w skład której wchodzi m.in. teren będący przedmiotem przyszłej umowy sprzedaży, stanowi prywatny majątek małżonków.

W związku z zawarciem przedwstępnej umowy sprzedaży pomiędzy sprzedającymi Wnioskodawcą i żoną a kupującym spółką X prawa sprzedaży niezabudowanej nieruchomości o powierzchni około 0,3500 ha, zgodnie z zapisami przedwstępnej umowy zostanie wydzielona z działki geodezyjnej nr 1. Przed dokonaniem sprzedaży wydzielonej nieruchomości, ale już po rozpoczęciu prac budowlanych przez przyszłego nabywcę (swoim staraniem i na własny koszt) na podstawie prawomocnej decyzji pozwolenia na budowę ww. obiektu, oraz po założeniu odrębnej księgi wieczystej dla wydzielonej działki zostanie dokonana zmiana klasyfikacji z gruntu rolnego zabudowanego na grunty o charakterze nierolnym, tj. zurbanizowane tereny niezabudowane lub w trakcie zabudowy, oznaczone symbolem – Bp zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Ponadto, w stosunku do wydzielanej nieruchomości nie będzie ponosił Wnioskodawca dodatkowych nakładów w celu jej uatrakcyjnienia z wyjątkiem samego wydzielenia nieruchomości (przy czym koszty pokrywa nabywca) oraz aktualizacji oznaczenia działki w ewidencji gruntów (najprawdopodobniej poniesie Wnioskodawca w przyszłości część lub całość kosztów przygotowania wymaganej dokumentacji geodezyjnej – brak obecnie jest w tym zakresie szczegółowych ustaleń z przyszłym nabywcą). Wszelkie inne nakłady i działania za Wnioskodawcy i jego małżonki zgodą będzie ponosił przyszły nabywca, tj. X. Z przedmiotowej nieruchomości nie dokonywał Wnioskodawca zbiorów, dostawy, sprzedaży produktów rolnych, a warzywa i owoce z przydomowego ogródka uprawiane z uwagi na to, że Wnioskodawca zamieszkiwał w mieszkaniu w budynku zajazdu posadowionym na działce o numerze ewidencyjnym 1 wykorzystywał Wnioskodawca wyłącznie na cele własne. W momencie zbycia wydzielonej nieruchomości nie będzie ona objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. W momencie zbycia wydzielonej nieruchomości będzie dla niej wydana prawomocna decyzja o warunkach zabudowy w sprawie ustalenia zabudowy dla budowy budynku handlowo-usługowego wraz z infrastrukturą towarzyszącą, w tym miejsca parkingowe, billboard reklamowy oraz zadaszenie nad strefą dostaw na terenie działki o numerze ewidencyjnym 1 wydana dla X.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy sprzedaż działki będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Podkreślić należy, że nie każda czynność która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy lub świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wyżej powołane przepisy pozwalają stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika VAT, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotne więc dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – mocą ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy dla uznania określonych działań podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu statusu podatnika. Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, gdyż związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest również, czy dokonujący dostawy w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m.in. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Wskazany problem był przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości UE wydanego w dniu 15 września 2011 r. w sprawach połączonych sygn. akt C-180/10 i C-181/10. Z powyższego wyroku wynika, że dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Przy spełnieniu powyższych warunków nie ma znaczenia fakt, że podmiot dokonujący dostawy jest „rolnikiem ryczałtowym”. Ponadto podejmowanie przez dany podmiot zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki czy uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, podjęcie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną).

Zatem określenie, czy dana osoba fizyczna sprzedając działki gruntu działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec), wymaga ustalenia, czy jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

Należy wskazać, że kwestie dotyczące stosunków cywilnoprawnych między podmiotami, w tym kwestie dotyczące przeniesienia własności nieruchomości, reguluje ww. ustawa Kodeks cywilny. Zgodnie z ogólnymi zasadami dotyczącymi sprzedaży – przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę (art. 535 Kodeksu cywilnego). Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego, w myśl którego – umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej, albo że strony inaczej postanowiły.

Z kolei umowa przedwstępna została uregulowana w art. 389-396 ustawy Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 389 § 1 Kodeksu cywilnego – umowa, przez którą jedna ze stron lub obie zobowiązują się do zawarcia oznaczonej umowy (umowa przedwstępna), powinna określać istotne postanowienia umowy przyrzeczonej. Jeżeli termin, w ciągu którego ma być zawarta umowa przyrzeczona, nie został oznaczony, powinna ona być zawarta w odpowiednim terminie wyznaczonym przez stronę uprawnioną do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej. Jeżeli obie strony są uprawnione do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej i każda z nich wyznaczyła inny termin, strony wiąże termin wyznaczony przez stronę, która wcześniej złożyła stosowne oświadczenie. Jeżeli w ciągu roku od dnia zawarcia umowy przedwstępnej nie został wyznaczony termin do zawarcia umowy przyrzeczonej, nie można żądać jej zawarcia (art. 389 § 2 ww. ustawy).

Umowa przedwstępna jest więc jedynie zobowiązaniem do przeniesienia własności, lecz własności nie przenosi. Kupujący nie otrzymuje na mocy tej umowy żadnych uprawnień właścicielskich. Właścicielem zostaje dopiero dzięki zawarciu umowy przyrzeczonej.

Tym samym zgodnie z powyższymi normami prawa cywilnego – umowa przedwstępna, będąca przyrzeczeniem zawarcia właściwej umowy sprzedaży, nawet jeśli sporządzona została w formie aktu notarialnego, nie powoduje przeniesienia prawa własności nieruchomości.

W tym miejscu wyjaśnić należy, że zgodnie z art. 693 § 1 Kodeks cywilny, przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

W kontekście niniejszej sprawy, należy zwrócić uwagę na treść zdania drugiego definicji pojęcia „działalność gospodarcza”, w której mówi się o wykorzystywaniu m.in. towarów w sposób ciągły do celów zarobkowych. Takie wykorzystywanie towarów ma miejsce poprzez oddanie ich w stosunki obligacyjne (najem, dzierżawa, leasing itp.).

Istota umowy dzierżawy wskazuje, że na jej podstawie dochodzi do odpłatnego świadczenia usług przez właściciela na rzecz dzierżawcy. Dzierżawca za oddaną mu w dzierżawę rzecz płaci umówiony czynsz. Istnieje zatem bezpośredni związek między świadczoną usługą a przekazanym za nią wynagrodzeniem.

Z treści przywołanego wyżej art. 8 ust. 1 ustawy i przedstawionych w tym zakresie objaśnień wynika, że ustawodawca przyjął generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów”. Jest ona wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

W konsekwencji, dzierżawa nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym, wypełnia ona określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, bez względu na to, czy dzierżawa jest prowadzona w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że wydzielona działka, stanowi przedmiot dzierżawy na podstawie umowy z dnia … czerwca 2020 r. z aneksem z dnia … czerwca 2020 r. pomiędzy właścicielami a przyszłym nabywcą, tj. X w celu przygotowania przyszłej inwestycji na tym terenie. X uzyskało również upoważnienie do dysponowania częścią nieruchomości, tj. wydzielanej działki na cele budowlane w celu podjęcia kroków do planowanej inwestycji. Zatem, przedmiotowa działka – wydzierżawiana przyszłemu nabywcy – de facto wykorzystywana była/jest przez Sprzedającego w działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

Ponadto, w sprawie będącej przedmiotem złożonego wniosku, należy zwrócić uwagę na kwestię udzielenia pełnomocnictw, która uregulowana jest w Tytule IV Działu VI Przedstawicielstwo, Rozdział I Przepisy ogólne, Rozdział II Pełnomocnictwo ww. ustawy Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 95 § 1 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego, o czym stanowi § 2 powyższego artykułu.

W myśl art. 96 Kodeksu cywilnego, umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).

Stosownie do art. 98 Kodeksu cywilnego, pełnomocnictwo ogólne obejmuje umocowanie do czynności zwykłego zarządu. Do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu potrzebne jest pełnomocnictwo określające ich rodzaj, chyba że ustawa wymaga pełnomocnictwa do poszczególnej czynności.

Zgodnie z art. 99 § 1 Kodeksu cywilnego, jeżeli do ważności czynności prawnej potrzebna jest szczególna forma, pełnomocnictwo do dokonania tej czynności powinno być udzielone w tej samej formie. W myśl § 2 powołanego artykułu, pełnomocnictwo ogólne powinno być pod rygorem nieważności udzielone na piśmie.

Pełnomocnik nie może być drugą stroną czynności prawnej, której dokonuje w imieniu mocodawcy, chyba że co innego wynika z treści pełnomocnictwa albo że ze względu na treść czynności prawnej wyłączona jest możliwość naruszenia interesów mocodawcy. Przepis ten stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy pełnomocnik reprezentuje obie strony (art. 108 Kodeksu cywilnego).

Z regulacji art. 109 Kodeksu cywilnego wynika, że przepisy działu niniejszego stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy oświadczenie woli ma być złożone przedstawicielowi.

Jak wynika z przepisów art. 95 do art. 109 Kodeksu cywilnego, pełnomocnictwo to jednostronne oświadczenie osoby (mocodawcy), na mocy którego inna osoba (pełnomocnik) staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy.

Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.

Z treści złożonego wniosku wynika, na podstawie umowy przedwstępnej sprzedaży z dnia … czerwca 2020 r. zawartej z X, której przedmiotem jest przyszła sprzedaż wydzielanej działki niezabudowanej, udzielił Wnioskodawca wraz z małżonką przyszłemu nabywcy stosownych pełnomocnictw do wystąpienia w ich imieniu o podział działki o numerze ewidencyjnym 1, w celu wyodrębnienia wyżej wskazanej działki, do czego są w chwili obecnej czynione przygotowania i pomiary geodezyjne. Ponadto wraz małżonką wyraził Wnioskodawca w umowie przedwstępnej sprzedaży przedsiębiorstwu X zgodę na uzyskanie przez nie warunków technicznych przyłączenia mediów i w tym zakresie zostały poczynione prace przygotowawcze na terenie działki.

Do innych warunków zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży zalicza się między innymi uzyskanie dla wydzielonej nieruchomości warunków zabudowy na realizację obiektu handlowo-usługowego z infrastrukturą towarzyszącą, tj. parkingiem, bilbordem, zadaszeniem strefy dostaw, podziału działki 1 w wyniku, którego powstanie przedmiot sprzedaży, tj. działka o powierzchni 0,3500 ha i uzyskanie pozwolenia na budowę ww. obiektu handlowo-usługowego z infrastrukturą towarzyszącą, przez przyszłego nabywcę. Sprzedający udzielił także przyszłemu nabywcy stosownych pełnomocnictw do wystąpienia o podział geodezyjny oraz wyraził zgodę na uzyskanie przez niego warunków technicznych przyłączenia mediów.

Działania zmierzające do dokonania zmiany klasyfikacji z gruntu rolnego zabudowanego na tereny zurbanizowane dokonywane są po podpisaniu umowy przedwstępnej sprzedaży wydzielonej działki w celu dostosowania gruntu dla celów nabywcy – wszelkie czynności w zakresie przekształcenia gruntu przeprowadza przyszły nabywca na podstawie pełnomocnictwa udzielonego przez właścicieli gruntu lub uzyskanych zgód.

Według zawartej umowy przedwstępnej sprzedaż nieruchomości nastąpi po spełnieniu łącznie wszystkich powyżej wskazanych przesłanek. Powyższe czynności nastąpią w imieniu sprzedających na podstawie udzielonych przez nich zgód i pełnomocnictw przy zawarciu umowy przedwstępnej sprzedaży i zostaną dokonane w sposób całościowy, zorganizowany w ramach przedsiębiorstwa pełnomocnika, którym jest strona kupująca, aby móc wypełnić warunki pod którymi dojdzie do umowy sprzedaży.

Zatem Sprzedający udzielił pełnomocnictwa Kupującemu do dokonywania w Jego imieniu czynności niezbędnych do umożliwienia realizacji inwestycji polegającej na wybudowaniu obiektu handlowo-usługowego wraz z infrastrukturą towarzyszącą, tj. parkingiem, bilbordem, zadaszeniem strefy dostaw.

W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie udzielając Kupującemu pełnomocnictwa, czynności wykonane przez pełnomocnika wywołają skutki bezpośrednio w sferze prawnej Sprzedającego (mocodawcy), co wskazuje, że w celu zwiększenia możliwości sprzedaży nieruchomości podejmie On pewne działania w sposób zorganizowany. Stroną podejmowanych czynności będzie bowiem Sprzedający, a nie Jego pełnomocnik. Pełnomocnik Sprzedającego (Kupujący) nie działa przecież we własnym imieniu, lecz w imieniu Sprzedającego.

Zatem uznać należy, że podejmowane przez Sprzedającego działania oraz dokonane czynności wykluczają sprzedaż przedmiotowej nieruchomości (działka o powierzchni 0,3500 ha wydzielonej z działki 1) w ramach zarządu majątkiem prywatnym Sprzedającego.

Biorąc pod uwagę treść przytoczonych przepisów oraz zawarty opis sprawy stwierdzić należy, że planowana przez Sprzedającego sprzedaż przedmiotowej działki o powierzchni 0,3500 ha będzie, zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, dostawą dokonywaną przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Sprzedający, dokonując opisanych we wniosku czynności, podejmował działania podobne do tych, jakie wykonują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, o których mowa w orzeczeniach w sprawach C-180/10 i C-181/10, tj. wykazał aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Z uwagi na powyższe, w tej konkretnej sytuacji nie można uznać, że przedmiotem dostawy będzie składnik majątku osobistego Sprzedającego, a sprzedaż przedmiotowej działki o powierzchni 0,3500 ha będzie stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym.

Za uznaniem – w opisanej sprawie – Sprzedającego za profesjonalny podmiot prowadzący działalność gospodarczą przemawia również fakt, że Sprzedający zawarł w dniu zawarcia umowy przedwstępnej umowę dzierżawy przedmiotowej działki. Działania takiego nie można interpretować inaczej niż jako cel osiągania korzyści majątkowych, a więc cel zarobkowy.

W związku z powyższym, skoro w przedmiotowej sprawie wystąpiły przesłanki stanowiące podstawę uznania Sprzedającego za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącą działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, to czynność dostawy działki o powierzchni 0,3500 ha wydzielonej z działki 1 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

W kwestii skutków prawnych, jakie wywołuje interpretacja indywidualna wydana dla Wnioskodawcy, należy stwierdzić, że w myśl art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Mając na uwadze, że wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez W. K., zaznacza się, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla współwłaścicieli nieruchomości (żony).

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.