Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.165.2021.1.ENB
z 11 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2021 r. (data wpływu 16 lutego 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania statku pasażerskiego (statku wycieczkowego) za statek eksploatowany w transporcie międzynarodowym, obowiązku składania rocznych zeznań podatkowych oraz odprowadzania zaliczek– jest prawidłowe, oraz jest nieprawidłowe w części dotyczącej obowiązku zapłaty podatku.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania statku pasażerskiego (statku wycieczkowego) za statek eksploatowany w transporcie międzynarodowym, obowiązku zapłaty podatku, obowiązku składania rocznych zeznań podatkowych oraz odprowadzania zaliczek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest obywatelem RP, nie posiada innego obywatelstwa. W Polsce posiada stałe miejsce zamieszkania i zameldowania do celów podatkowych. Posiada tutaj rodzinę oraz centrum interesów osobistych, posiada również w Polsce swój majątek osobisty. Wnioskodawca w następnych latach nie zamierza, z uwagi na wyżej wskazane okoliczności, zmieniać kraju rezydencji podatkowej. Wnioskodawca wykonuje działalność zarobkową polegającą na najemnym świadczeniu pracy jako marynarz żeglugi międzynarodowej na podstawie cyklicznie odnawianych kontraktów z zagranicznym pracodawcą. Wnioskodawca jest zatrudniony na stanowisku pierwszego mechanika. Wnioskodawca jest członkiem regularnej załogi statku. Wnioskodawca posiada szereg kontraktów podpisanych w roku poprzednim. Statek, na którym Wnioskodawca wykonuje ww. pracę, jest statkiem pasażerskim (wycieczkowym), przeznaczonym do przewozu osób. Statek faktycznie wykonuje ww. przewóz osób między portami zagranicznymi należącymi do różnych państw. Właścicielem oraz armatorem statku jest podmiot z faktycznym zarządem i siedzibą w Stanach Zjednoczonych. Podmiotem eksploatującym statek morski jest podmiot z faktycznym zarządem i siedzibą w Stanach Zjednoczonych. Statek podnosi banderę Bahamów. Podmiotem, który zgodnie z kodeksem ISM przejął odpowiedzialność za eksploatację statku w żegludze międzynarodowej jest podmiot z faktycznym zarządem i siedzibą w Stanach Zjednoczonych. Statek nie jest wykorzystywany wyłącznie w żegludze kabotażowej. Wnioskodawca nie zamierza zmieniać miejsca pracy w przyszłości. Wnioskodawca nie uzyskuje żadnych dochodów opodatkowanych w Polsce według skali podatkowej, określonej w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy statek, na którym Wnioskodawca wykonuje pracę jest statkiem eksploatowanym w transporcie międzynarodowym w rozumieniu art. 16 ust. 3 Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r.?
2. Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty podatku w Polsce w związku z uzyskiwaniem dochodów z tytułu wykonywania pracy najemnej na ww. statku?
3. Czy Wnioskodawca jest obowiązany do składania rocznych zeznań podatkowych oraz odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w związku z uzyskiwaniem dochodów z tytułu wykonywania pracy na ww. statku?

Zdaniem Wnioskodawcy, statek, na którym Wnioskodawca wykonuje pracę najemną, jest statkiem eksploatowanym w transporcie międzynarodowym w rozumieniu art. 16 ust. 3 Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r. poz. 178; dalej jako: „Umowa”). Zdaniem Wnioskodawcy, dochód przez niego osiągany w związku z wykonywaniem pracy na statku morskim eksploatowanym przez przedsiębiorstwo z faktycznym zarządem w Stanach Zjednoczonych jest zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym na terytorium RP. Wnioskodawca jest zatem zobowiązany do zapłaty w Polsce podatków z tytułu osiąganych przez niego dochodów. Wnioskodawca nie jest także zobowiązany do złożenia zeznania podatkowego, gdyż nie uzyskuje żadnych innych dochodów opodatkowanych według skali podatkowej, a także nie jest zobowiązany do odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). W myśl art. 3 ust. 1a u.p.d.o.f., za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przepisy art. 3 ust. 1,1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z brzmienia powołanych wyżej przepisów wynika, że Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, ponieważ ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ustalone na podstawie posiadania przez Wnioskodawcę w Polsce ośrodka interesów życiowych.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W związku z tym, że Wnioskodawca wykonuje pracę najemną na statku morskim eksploatowanym przez przedsiębiorstwo z siedzibą i faktycznym zarządem w Stanach Zjednoczonych, zastosowanie znajdują postanowienia polsko-amerykańskiej Umowy.

Zgodnie z art. 16 ust. 3 Umowy, bez względu na postanowienia ustępu 2 wynagrodzenia otrzymywane z tytułu wykonywanej pracy lub usług osobistych jako pracownik na statku lub samolocie eksploatowanym w transporcie międzynarodowym przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Stanach Zjednoczonych będą zwolnione z opodatkowania przez drugie Umawiające się Państwo (Polskę), jeżeli taka osoba fizyczna jest członkiem regularnej załogi statku lub samolotu.

W ocenie Wnioskodawcy, na podstawie powyższego przepisu Umowy, dochód uzyskiwany przez niego z tytułu wykonywania pracy najemnej na statku morskim jest zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym w Polsce. W sytuacji Wnioskodawcy zastosowanie znajduje więc metoda unikania podwójnego opodatkowania - metoda wyłączenia z progresją.

Jednocześnie, w związku z tym, że Wnioskodawca nie uzyskuje innych dochodów opodatkowanych według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 u.p.d.o.f., ust. 8 tego samego artykułu nie znajduje zastosowania w stosunku do osiąganego przez niego dochodu.

W ocenie Wnioskodawcy, zwolnienie osiąganych przez niego dochodów z opodatkowania podatkiem dochodowym w Polsce oznacza także brak konieczności złożenia rocznego zeznania podatkowego w terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1 u.p.d.o.f., jak również brak konieczności wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie uznania statku pasażerskiego (statku wycieczkowego) za statek eksploatowany w transporcie międzynarodowym, obowiązku składania rocznych zeznań podatkowych oraz odprowadzania zaliczek jest prawidłowe, oraz jest nieprawidłowe w części dotyczącej obowiązku zapłaty podatku.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy, czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Miejsce opodatkowania dochodów z pracy, zgodnie z umowami o unikaniu podwójnego opodatkowania uzależnione jest nie tyle od podmiotu wypłacającego wynagrodzenie, co od miejsca wykonywania pracy. Zatem, zakres obowiązku podatkowego rezydentów podatkowych wykonujących pracę za granicą modyfikowany jest przez umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarte przez państwo rezydencji z państwem, w którym praca jest wykonywana. Zgodnie z zasadą wyrażoną również w polskich umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody osób fizycznych mających miejsce zamieszkania w jednym z umawiających się państw, uzyskiwane z tytułu pracy najemnej świadczonej na terytorium drugiego państwa, mogą być opodatkowane w tym państwie, w którym praca ta jest rzeczywiście wykonywana. Kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia kwestii, gdzie uzyskiwane są wynagrodzenia w zamian za świadczoną pracę najemną, ma określenie miejsca jej wykonywania. Za miejsce wykonywania pracy należy uznać zawsze to miejsce, w którym osoba fizyczna przebywa, kiedy wykonuje pracę, za którą otrzymuje wynagrodzenie.

Natomiast według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD do art. 15 ust. 3 do wynagrodzeń załóg statków morskich lub statków powietrznych eksploatowanych w transporcie międzynarodowym lub barek eksploatowanych w żegludze śródlądowej stosuje się zasadę, która w pewnym zakresie jest zgodna z zasadą odnoszącą się do dochodów z żeglugi morskiej, śródlądowej i transportu lotniczego; chodzi o to, że podlegają one opodatkowaniu w państwie, w którym znajduje się faktyczny zarząd przedsiębiorstwa. W Komentarzu do art. 8 wskazano, że Umawiające się Państwa mogą uzgodnić między sobą zrzeczenie się prawa do opodatkowania dochodu na rzecz państwa, w którym mieści się faktyczny zarząd przedsiębiorstwa eksploatującego statki morskie, statki powietrzne lub barki. Przyczyny wprowadzenia takiej możliwości w przypadku dochodu z żeglugi morskiej, powietrznej lub śródlądowej odnoszą się również do wynagrodzenia załóg. Umawiające się Państwa mogą oczywiście uzgodnić między sobą postanowienie przyznające prawo do opodatkowania państwu przedsiębiorstwa. Takie postanowienie, jak również ust. 3 art. 15 zakładają, że ustawodawstwo wewnętrzne państwa, któremu przyznano prawo do opodatkowania, zezwala temu państwu opodatkować wynagrodzenie osoby zatrudnionej w danym przedsiębiorstwie, bez względu na jej miejsce zamieszkania.

Tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej zostały wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień.

Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Zgodnie zatem z Komentarzem do Modelowej Konwencji OECD (pkt 9) w zakresie art. 15 ust. 3, zasadę, w myśl której występuje opodatkowanie w państwie, w którym znajduje się faktyczny zarząd przedsiębiorstwa stosuje się do wynagrodzeń załóg statków morskich lub statków powietrznych eksploatowanych w transporcie międzynarodowym.

Zawierane przez Polskę umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania są wzorowane na Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku OECD, zatem interpretacja ich postanowień powinna uwzględniać ustalenia przyjęte na szczeblu OECD, znajdujące wyraz w wypracowanym przez państwa członkowskie tej organizacji, w tym również Polskę, Komentarzu do Modelowej Konwencji (MK).

Jak wynika z treści wniosku Wnioskodawca jest obywatelem RP, nie posiada innego obywatelstwa. W Polsce posiada stałe miejsce zamieszkania i zameldowania do celów podatkowych. Posiada tutaj rodzinę oraz centrum interesów osobistych, posiada również w Polsce swój majątek osobisty. Wnioskodawca w następnych latach nie zamierza, z uwagi na wyżej wskazane okoliczności, zmieniać kraju rezydencji podatkowej. Wnioskodawca wykonuje działalność zarobkową polegającą na najemnym świadczeniu pracy jako marynarz żeglugi międzynarodowej na podstawie cyklicznie odnawianych kontraktów z zagranicznym pracodawcą. Wnioskodawca jest zatrudniony na stanowisku pierwszego mechanika. Wnioskodawca jest członkiem regularnej załogi statku. Wnioskodawca posiada szereg kontraktów podpisanych w roku poprzednim. Statek, na którym Wnioskodawca wykonuje ww. pracę, jest statkiem pasażerskim (wycieczkowym), przeznaczonym do przewozu osób. Statek faktycznie wykonuje ww. przewóz osób między portami zagranicznymi należącymi do różnych państw. Właścicielem oraz armatorem statku jest podmiot z faktycznym zarządem i siedzibą w Stanach Zjednoczonych. Podmiotem eksploatującym statek morski jest podmiot z faktycznym zarządem i siedzibą w Stanach Zjednoczonych. Statek podnosi banderę Bahamów. Podmiotem, który zgodnie z kodeksem ISM przejął odpowiedzialność za eksploatację statku w żegludze międzynarodowej jest podmiot z faktycznym zarządem i siedzibą w Stanach Zjednoczonych. Statek nie jest wykorzystywany wyłącznie w żegludze kabotażowej. Wnioskodawca nie zamierza zmieniać miejsca pracy w przyszłości. Wnioskodawca nie uzyskuje żadnych dochodów opodatkowanych w Polsce według skali podatkowej, określonej w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając zatem na uwadze, że Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym uznać należy, że podlega on nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Ponadto, w związku z tym, że Wnioskodawca uzyskuje przychód z tytułu pracy najemnej wykonywanej na pokładzie statku morskiego eksploatowanego przez przedsiębiorstwo z siedzibą i faktycznym zarządem w Stanach Zjednoczonych Ameryki, konieczne jest odniesienie się do przepisów Umowy z dnia 8 października 1974 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, (Dz.U. z 1976 r. Nr 31 poz. 178).

Zgodnie z art. 16 ust. 3 ww. Umowy, bez względu na postanowienia ustępu 2 wynagrodzenia otrzymywane z tytułu wykonywanej pracy lub usług osobistych jako pracownik na statku lub samolocie eksploatowanym w transporcie międzynarodowym przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym z Umawiających się Państw będą zwolnione od opodatkowania przez drugie Umawiające się Państwo, jeżeli taka osoba fizyczna jest członkiem regularnej załogi statku lub samolotu.

Jednocześnie, stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 8 ww. Umowy, w rozumieniu Umowy, jeżeli z jej treści nie wynika inaczej, określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Stanów Zjednoczonych" oznacza:

1. spółkę Stanów Zjednoczonych i
2. jakąkolwiek osobę (oprócz spółki lub innej jednostki organizacyjnej, traktowanej zgodnie z prawem Stanów Zjednoczonych jako spółka) mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Stanów Zjednoczonych dla celów jej opodatkowania, lecz w przypadku udziałowca spółki prawa cywilnego lub zarządcy majątku tylko w takim zakresie, w jakim dochód uzyskany przez taką osobę z tego tytułu podlega podatkowi Stanów Zjednoczonych jako dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Stanach Zjednoczonych.

Na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 6 lit. b) ww. Umowy określenie "spółka Stanów Zjednoczonych" oznacza osobę prawną albo jakiekolwiek stowarzyszenie nie posiadające osobowości prawnej, które jest utworzone lub zorganizowane na podstawie prawa Stanów Zjednoczonych lub któregokolwiek stanu lub Dystryktu Kolumbia i traktowane jest jako stowarzyszenie podlegające prawu Stanów Zjednoczonych dla celów podatkowych w Stanach Zjednoczonych.

Określenie "osoba" oznacza osobę fizyczną, zarządcę majątku, spółkę, osobę prawną lub inne stowarzyszenie (art. 3 ust. 1 pkt 4 Umowy).

Natomiast stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 13 Umowy, określenie "komunikacja międzynarodowa" oznacza każdą podróż statku lub samolotu eksploatowanego przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Umawiającego się Państwa, z wyłączeniem tych podróży, które są ograniczone wyłącznie do miejsc położonych wewnątrz terytorium tego Umawiającego się Państwa.

W przypadku ww. Umowy definicja „komunikacji międzynarodowej” nie obejmuje zatem sytuacji gdy eksploatacja statku odbywa się wyłącznie między miejscami położonymi w Stanach Zjednoczonych Ameryki.

Podkreślenia ponadto wymaga, że powyższe przepisy nie precyzują zakresu znaczeniowego określenia „transport” występującego w art. 16 ust. 3 analizowanej Umowy. Tym samym, jego wykładni należy dokonywać w oparciu o językowe znaczenie słowa „transport” oraz łącznie z fragmentem przepisu, który stanowi o „transporcie międzynarodowym”. Poprzez transport (w tym transport międzynarodowy) należy rozumieć zespół czynności związany z przemieszczaniem osób i dóbr materialnych za pomocą odpowiednich środków (definicja z Internetowej Encyklopedii PWN). Transport (łac. transportare – przenieść, przewieźć) – przemieszczanie ludzi, ładunków (przedmiot transportu) w przestrzeni przy wykorzystaniu odpowiednich środków (środków transportu).

Mając zatem na uwadze, że - Wnioskodawca wykonuje pracę, na statku pasażerskim (wycieczkowcu), który jest przeznaczony do przewozu osób i który faktycznie wykonuje przewóz osób między portami zagranicznymi należącymi do różnych państw, który to statek jest eksploatowany przez przedsiębiorstwo którego siedziba i miejsce faktycznego zarządu znajduje się w Stanach Zjednoczonych Ameryki – uznać należy, że statek ten jest eksploatowany w transporcie międzynarodowym w rozumieniu art. 16 ust. 3 ww. Umowy.

Uwzględniając więc dyspozycję art. 16 ust. 3 ww. Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki – stwierdzić należy, że dochody Wnioskodawcy będącego członkiem regularnej załogi, z tytułu pracy najemnej na pokładzie statku eksploatowanego w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo mające siedzibę i faktyczny zarząd w Stanach Zjednoczonych są zwolnione z opodatkowania w Polsce.

W myśl natomiast art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych – podatek określa się w następujący sposób:

1. do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym dodaje się dochody zwolnione od tego podatku i od sumy tych dochodów oblicza się podatek według skali określonej w ust. 1,
2. ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy dochodów,
3. ustaloną zgodnie z pkt 2 stopę procentową stosuje się do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Jednakże zasadę opodatkowania przedstawioną w art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stosuje się wyłącznie w przypadku, jeżeli podatnik oprócz dochodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, osiągnął inne dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce na ogólnych zasadach (według skali podatkowej) albo w taki sposób opodatkowane dochody w Polsce uzyskuje małżonek, a podatnik dokonuje rozliczenia rocznego łącznie z tym małżonkiem. W przeciwnym razie, podatnik nie ma obowiązku składania zeznania podatkowego w Polsce.

W okolicznościach przedstawionych w opisie zdarzenia dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z pracy najemnej wykonywanej na pokładzie statku pasażerskiego eksploatowanego w transporcie międzynarodowym przez podmiot z siedzibą i faktycznym zarządem w Stanach Zjednoczonych Ameryki są zwolnione w Polsce z opodatkowania, wobec czego Wnioskodawca nie jest zobowiązanych do zapłaty w Polsce podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu wskazanych we wniosku dochodów. W związku z uzyskiwaniem tych dochodów Wnioskodawca nie jest również zobowiązany do odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Ponadto mając na uwadze, że Wnioskodawca nie uzyskuje żadnych dochodów opodatkowanych w Polsce według skali podatkowej to na Wnioskodawcy – w związku z uzyskiwaniem dochodów z tytułu pracy na statku eksploatowanym w transporcie międzynarodowym przez podmiot z siedzibą i faktycznym zarządem w Stanach Zjednoczonych Ameryki - nie ciąży obowiązek uwzględniania tych dochodów na potrzeby ustalenia stopy procentowej i składania w związku z uzyskaniem tych dochodów zeznań podatkowych.

W konsekwencji, wobec wskazania we własnym stanowisku, że Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty podatku w Polsce z tytułu osiąganych dochodów, stanowisko w tej części należało uznać za nieprawidłowe. Natomiast stanowisko w zakresie uznania statku pasażerskiego (statku wycieczkowego) za statek eksploatowany w transporcie międzynarodowym, obowiązku składania rocznych zeznań podatkowych oraz odprowadzania zaliczek należało ocenić jako prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.