Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.272.2021.2.KO
z 23 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 31 marca 2021 r. (data wpływu 2 kwietnia 2021 r.), uzupełnionym pismem z 11 czerwca 2021 r. (data wpływu 17 czerwca 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży prawa wieczystego użytkowania działki niezabudowanej oznaczonej numerem 1 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 kwietnia 2021 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży prawa wieczystego użytkowania działki niezabudowanej oznaczonej numerem 1.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 11 czerwca 2021 r. (data wpływu 17 czerwca 2021 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 31 maja 2020 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.272.2021.1.KO.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z o.o. (dalej: C, Wnioskodawca) jest użytkownikiem wieczystym niezabudowanej działki gruntu nr 1 o obszarze 0,4103 ha, położonej w ….(dalej: Nieruchomość).

C.nabyła prawa do nieruchomości w następujący sposób :

• na podstawie umowy sprzedaży z dnia 10.09.2009 r.
• na podstawie umowy sprzedaży z dnia 28.02.2014 r.
  
  

Nieruchomość w czasie jej nabycia była zabudowana budynkami.

Nabycie Nieruchomości przez C podlegało ustawie o VAT i było zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 roku, o podatku od towarów i usług oraz § 13 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 roku, w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (umowa z 10.09.2009r.) oraz na podstawie art. 43 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku, o podatku od towarów i usług (umowa z 28.02.2014r.).

Spółka D. (dalej: Nabywca) zamierza nabyć od Wnioskodawcy prawo użytkowania wieczystego Nieruchomości. W dniu 26.06.2020 r. C oraz Nabywca zawarli Umowę przedwstępną sprzedaży pod warunkiem (Rep. A nr…).

Jednocześnie jednym z warunków powołanej przedwstępnej umowy sprzedaży jest uzyskanie przez C najpóźniej do dnia zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży indywidualnej interpretacji podatkowej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (KIS) o konieczności naliczenia bądź zwolnienia z naliczenia podatku VAT.

Obecnie na terenie Nieruchomości nie jest posadowiony żaden budynek czy budowla. Na obszarze Nieruchomości znajdują się pozostałości nawierzchni utwardzonej, pozostałości fundamentów po wyburzonych budynkach, fragmenty zdewastowanych sieci podziemnych oraz fragment zdewastowanego płotu, które z uwagi na stopień degradacji nie spełniają swoich właściwości użytkowych. Tym samym nie mają charakteru budowli.

Zgodnie z wypisem z rejestru gruntów działka jest oznaczona symbolem Ba - tereny przemysłowe.

Zgodnie z ustaleniami obecnie obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi … oraz osiedla …, zatwierdzonego Uchwałą Rady Gminy … nr … z dnia 24.08.2018 r., opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Województwa …, działka nr 1, obręb …, znajduje się w obszarze określonym symbolem 2P/U - przeznaczenie podstawowe: zabudowa produkcyjna, zabudowa usługowa z zakresu: finansów, gastronomii, handlu detalicznego, handlu hurtowego, obsługi firm i klienta, obsługa pojazdów samochodowych, turystyki i transportu, przeznaczenie uzupełniające: usługi z zakresu - kultury, sportu i rekreacji, niepublicznych usług zdrowia i opieki społecznej, niepublicznych usług oświaty, zieleń urządzona.

Wnioskodawca wskazuje, iż Nabywca jest czynnym podatnikiem VAT, który zamierza wykorzystywać nabytą Nieruchomość w działalności gospodarczej do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu VAT

Pismem z 11 czerwca 2021 r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy następująco:

1. Działka nr 1 nie była przez Spółkę wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.
2. Przy nabyciu przedmiotowej nieruchomości Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
3. Działka nr 1 nie jest zabudowana budynkami i budowlami w rozumieniu art. 3 pkt 2 i pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawa budowlanego (Dz. U. z 2020 r., poz. 1333)?
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym sprzedaż prawa wieczystego użytkowania działki niezabudowanej oznaczonej numerem 1 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT) w stawce 23%?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działki nr 1 będzie podlegała opodatkowaniu VAT wg stawki 23% .

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu Jak właściciel”, zawiera się możliwość uznania za dostawę owego faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy o VAT, „dostawa” oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego). Konsekwentnie, przeniesienie prawa użytkowania wieczystego gruntu, co do zasady będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, pod pojęciem terenów budowlanych rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zgodnie zaś z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Przez tereny niezabudowane należy zatem rozumieć tereny, na których nie posadowiono budynku ani budowli.

Przepisy ustawy o VAT nie zawierają definicji budynku ani budowli, co oznacza, że co do zasady przy ustaleniu ich zakresu znaczeniowego należy odnieść się do przepisów regulujących kwestie, dla których ustanowiono te pojęcia, tj. do ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186) .

Zgodnie z zawartymi w przepisach tej ustawy definicjami, przez budynek - należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach; budowlę - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową; obiekcie małej architektury - należy przez to rozumieć niewielkie obiekty, w szczególności:

• kultu religijnego, jak: kapliczki, krzyże przydrożne,
• figury, posągi, wodotryski i inne obiekty architektury ogrodowej,
• użytkowe służące rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku, jak: piaskownice, huśtawki, drabinki, śmietniki.
  
  

Przez obiekt budowlany - należy rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Z punktu widzenia przepisów ustawy o VAT istotne dla opodatkowania są jedynie budynki i budowle.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, przedmiotem planowanej transakcji jest sprzedaż (przeniesienie prawa użytkowania wieczystego) niezabudowanej działki oznaczonej numerem 1, na której nie zostały posadowione takie obiekty budowlane.

Wskazana wyżej działka oznaczona jest w rejestrze gruntów oznaczeniem (Ba) - tereny przemysłowe. Działka objęta jest również obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, który obszar, na którym znajduje się wskazana działka, definiuje jako strefę 2P/U - przeznaczenie podstawowe: zabudowa produkcyjna, zabudowa usługowa z zakresu: finansów, gastronomii, handlu detalicznego, handlu hurtowego, obsługi firm i klienta, obsługa pojazdów samochodowych, turystyki i transportu, przeznaczenie uzupełniające: usługi z zakresu - kultury, sportu i rekreacji, niepublicznych usług zdrowia i opieki społecznej, niepublicznych usług oświaty, zieleń urządzona.

Mając zatem na uwadze, że w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego przedmiotowa działka jest oznaczona jako strefa 2P/U, stanowi ona teren budowlany zdefiniowany w art. 2 pkt 33 ustawy, tym samym dostawa działki nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, sprzedaż prawa wieczystego użytkowania działki oznaczonej numerem 1 będzie podlegała opodatkowaniu VAT wg stawki 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685, ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

• oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
• zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
  
  

Należy zauważyć, że użytkowanie wieczyste stanowi wprawdzie prawo do rzeczy cudzej, ale daje użytkownikowi wieczystemu uprawnienia do dysponowania rzeczą w sposób zbliżony do właściciela.

Jak wynika z powyższego, zarówno sprzedaż prawa użytkowania wieczystego, jak również oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy i na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane – stosownie do treści art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2021 r., poz. 741, ze zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 cyt. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu – określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
   
   

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

Zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, obejmuje dostawę terenów niezabudowanych (gruntów) innych niż tereny budowlane zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, tj. gdy grunty te nie są przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.

Tym samym również w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy art. 2 pkt 33, w zgodny sposób odpowiada zatem treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest użytkownikiem wieczystym niezabudowanej działki gruntu nr 1. Przy nabyciu przedmiotowej nieruchomości Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Działka nie była przez Spółkę wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT. Działka nie jest zabudowana budynkami i budowlami w rozumieniu art. 3 pkt 2 i pkt 3 ustawy Prawa budowlanego. Działka objęta jest również obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, który obszar, na którym znajduje się wskazana działka, definiuje jako strefę 2P/U - przeznaczenie podstawowe: zabudowa produkcyjna, zabudowa usługowa z zakresu: finansów, gastronomii, handlu detalicznego, handlu hurtowego, obsługi firm i klienta, obsługa pojazdów samochodowych, turystyki i transportu, przeznaczenie uzupełniające: usługi z zakresu - kultury, sportu i rekreacji, niepublicznych usług zdrowia i opieki społecznej, niepublicznych usług oświaty, zieleń urządzona.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii opodatkowania dostawy prawa wieczystego użytkowania działki niezabudowanej oznaczonej numerem 1.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że dostawa prawa wieczystego użytkowania działki niezabudowanej oznaczonej numerem 1 nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, gdyż działka objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym obszar, na którym znajduje się działka, definiuje jako strefę 2P/U - przeznaczenie podstawowe: zabudowa produkcyjna, zabudowa usługowa z zakresu: finansów, gastronomii, handlu detalicznego, handlu hurtowego, obsługi firm i klienta, obsługa pojazdów samochodowych, turystyki i transportu, przeznaczenie uzupełniające: usługi z zakresu - kultury, sportu i rekreacji, niepublicznych usług zdrowia i opieki społecznej, niepublicznych usług oświaty, zieleń urządzona.

W tym miejscu należy wskazać, że jeżeli przy zbyciu nieruchomości wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, to należy przeanalizować możliwość zwolnienia dostawy w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W celu zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

• towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
• przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
  
  

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W rozpatrywanej sprawie nie znajdzie zastosowania zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, ponieważ z opisu sprawy wynika, że działka nie była przez Spółkę wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W konsekwencji, dostawa przez Wnioskodawcę prawa wieczystego użytkowania działki niezabudowanej oznaczonej numerem 1 nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 i pkt 2 ustawy o VAT i powinna zostać opodatkowana właściwą stawką podatku od towarów i usług dla gruntu przeznaczonego pod zabudowę.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy dotycząca stawki podatku VAT 23% dla dostawy prawa wieczystego użytkowania działki niezabudowanej oznaczonej numerem 1 zostanie zawarta w odrębny rozstrzygnięciu.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.