Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.383.2021.1.KF
z 18 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 marca 2021 r. (wg daty wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z przekazaniem pracownikom e-kodu, wirtualnej karty czy też innych form umożliwiających właściwą weryfikację ich zawartości i przeznaczenia, sfinansowanych ze środków ZFŚS – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z przekazaniem pracownikom e-kodu, wirtualnej karty czy też innych form umożliwiających właściwą weryfikację ich zawartości i przeznaczenia, sfinansowanych ze środków ZFŚS.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) należy do wiodących krajowych podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w branży (…) oraz sprzedaży (…) poprzez sieć handlu detalicznego.

Zgodnie z przepisami ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 111 z późn. zm.; dalej: ustawa o ZFŚS), Wnioskodawca utworzył Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych (dalej: ZFŚS). Obowiązujący w Spółce regulamin ZFŚS stanowi, że wysokość ulgowych usług i świadczeń oraz wysokość dopłat przyznawanych pracownikom Spółki w ramach ZFŚS uzależniona jest od ich sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej, czyli od tzw. kryterium socjalnego. Podstawą do przyznawania ulgowych usług i świadczeń z ZFŚS jest w szczególności oświadczenie o dochodach brutto (odpowiednio zdefiniowanych w regulaminie ZFŚS oraz we wskazanym oświadczeniu) przypadających na jednego członka rodziny osoby uprawnionej. Wysokość progów dochodowych, od których zależy przyznanie pomocy z ZFŚS ustala Komisja Socjalna ustanowiona w regulaminie ZFŚS.

W ramach prowadzonej działalności socjalnej, Wnioskodawca obecnie przekazuje i finansuje karty przedpłacone z ZFŚS upoważniające do zakupu towarów w określonych punktach sprzedaży (sklepach i drogeriach) znajdujących się na obszarze Polski, a których właścicielem jest bądź Spółka bądź inne podmioty z nią powiązane bądź też podmioty zewnętrzne, które podpisały ze Spółką umowy agencyjne lub umowy franczyzowe bądź też podmioty, z którymi Spółka współpracuje. Karty przedpłacone są zamawiane przez Spółkę od podmiotu zewnętrznego zajmującego się wprowadzaniem i obsługą tego typu kart na rynku polskim (tzw. operator zewnętrzny), a następnie są wydawane osobom fizycznym zatrudnionym w Spółce na umowie o pracę i doładowywane (zasilane) kwotą pieniężną przez Spółkę zgodnie z postanowieniami regulaminu ZFŚS i decyzjami Komisji Socjalnej powołanej w regulaminie ZFŚS.

W związku z uwarunkowaniami biznesowymi związanymi z obciążającą obsługą administracyjną funkcjonowania kart przedpłaconych oraz z rosnącą potrzebą wprowadzania rozwiązań onlinowych/digitalowych, Spółka rozważa jego zmianę poprzez wprowadzenie możliwości udzielania pomocy z ZFŚS z wykorzystywaniem specjalnych e-kodów, wirtualnych kart czy też innych form umożliwiających właściwą weryfikację ich zawartości i przeznaczenia. Podobnie jak w przypadku kart przedpłaconych, e-kody, wirtualne karty czy też inne formy umożliwiające właściwą weryfikację ich zawartości i przeznaczenia upoważniałyby do zakupu towarów w określonych punktach sprzedaży (w tym m.in. w drogeriach (…), sklepach (…) czy też sklepach podmiotów współpracujących ze Spółką) znajdujących się na obszarze Polski, a których właścicielem jest bądź Spółka bądź inne podmioty z nią powiązane bądź też podmioty, z którymi Spółka współpracuje.

Możliwość przekazywania i finansowania e-kodów, wirtualnych kart czy też innych form umożliwiających właściwą weryfikację ich zawartości i przeznaczenia z ZFŚS zostanie przewidziana w regulaminie ZFŚS Wnioskodawcy. Wnioskodawca na tym etapie rozważa dwie możliwości, tj. przekazanie środków ZFŚS na e-kody, karty wirtualne czy też inne formy umożliwiające właściwą weryfikację ich zawartości i przeznaczenia zakupione od podmiotów zewnętrznych, przekazanie środków ZFŚS na wewnętrznie wygenerowane e-kody, karty wirtualne czy też inne formy umożliwiające właściwą weryfikację ich zawartości i przeznaczenia, których wystawcą jest/będzie Wnioskodawca.

Wnioskodawca planuje udostępnić osobom fizycznym zatrudnionym w Spółce na podstawie umowy o pracę e-kody, wirtualne karty czy też inne formy umożliwiające właściwą weryfikację ich zawartości i przeznaczenia, do których będzie przypisana odpowiednia kwota pieniężna przyznana zgodnie z postanowieniami regulaminu ZFŚS i decyzjami Komisji Socjalnej powołanej w regulaminie ZFŚS.

Jednocześnie e-kody/wirtualne karty czy też inne formy umożliwiające właściwą weryfikację ich zawartości i przeznaczenia, które zostaną przekazane uprawnionym pracownikom Spółki będą posiadały następujące cechy:

• będą spersonalizowane bądź to w formie numeru SAP danego pracownika bądź innej formie stosowanej przez Spółkę;
• będą udostępnione uprawnionym pracownikom w formie ciągu cyfr (do wielokrotnego lub jednorazowego użycia) poprzez stronę internetową, aplikację na telefon dedykowaną pracownikom Spółki lub w inny sposób przyjęty przez Spółkę;
• będą udostępnione uprawnionym pracownikom bez konieczności posiadania rachunku osobistego w jakimkolwiek banku;
• będą zasilane przez Spółkę w całości ze środków ZFŚS (z zastrzeżeniem zdania ostatniego w opisie zdarzenia przyszłego), przy czym wysokość zasilenia zależna będzie od zadeklarowanego progu dochodowego oraz od decyzji Komisji Socjalnej;
• będą uprawniały do zakupu towarów w określonych lokalizacjach (w tym m.in. w drogeriach (…) oraz, jeśli będzie taka możliwość techniczno-informatyczna, w sklepach (…)), a transakcje będą autoryzowane do wysokości dostępnych środków przypisanych do e-kodu, wirtualnej karty czy też innych form umożliwiających właściwą weryfikację ich zawartości i przeznaczenia;
• będą uprawniały do wielokrotnego korzystania w ramach przyznanej wysokości zasilenia.
  
  

Ponadto, e-kody, wirtualne karty czy też inne formy umożliwiające właściwą weryfikację ich zawartości i przeznaczenia udostępnione uprawnionym pracownikom będą posiadały możliwość sprawdzenia salda dostępnych środków na kasie lub na dedykowanej stronie internetowej oraz będą miały także możliwość odpowiedniej konfiguracji, np. możliwość ustalenia terminu uruchomienia środków, terminu ważności e-kodu, wirtualnej karty czy też innych form umożliwiających właściwą weryfikację ich zawartości i przeznaczenia, możliwość wykluczenia danej kategorii towarów (np. papierosy, alkohole), itp.

Jednocześnie, Spółka wskazuje, że może się zdarzyć w przyszłości, że w niektórych przypadkach podyktowanych potrzebami Spółki e-kod, wirtualna karta czy też inne formy umożliwiające właściwą weryfikację ich zawartości i przeznaczenia będą finansowane ze środków obrotowych Spółki. Niemniej jednak tak zaistniały stan faktyczny/przyszły nie jest przedmiotem niniejszego zapytania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy otrzymanie przez pracownika e-kodu, wirtualnej karty czy też innych form umożliwiających właściwą weryfikację ich zawartości i przeznaczenia, wygenerowanych przez Spółkę czy też zakupionych przez Wnioskodawcę od podmiotu zewnętrznego, sfinansowanych ze środków ZFŚS, będzie korzystało ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych (dalej: p.d.o.f.) do wysokości limitu określonego w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o p.d.o.f. i w związku z tym Wnioskodawca, jako płatnik, nie będzie zobowiązany do poboru zaliczek na p.d.o.f.?

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymanie przez pracownika e-kodu, wirtualnej karty czy też innych form umożliwiających właściwą weryfikację ich zawartości i przeznaczenia, wygenerowanych przez Spółkę czy też zakupionych przez Wnioskodawcę od podmiotu zewnętrznego, sfinansowanych ze środków ZFŚS, będzie korzystało ze zwolnienia z p.d.o.f. do wysokości limitu określonego w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o p.d.o.f. W konsekwencji, Wnioskodawca jako płatnik, nie będzie zobowiązany do poboru zaliczek na p.d.o.f. z tytułu udostępnionych pracownikom e-kodów, wirtualnych kart czy też innych form umożliwiających właściwą weryfikację ich zawartości i przeznaczenia, wygenerowanych przez Spółkę do ww. kwoty.

Zgodnie z generalną zasadą opodatkowania, wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o p.d.o.f., opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Jednocześnie, w myśl art. 11 ust. 1 ustawy o p.d.o.f., przychodami – z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Z kolei, w art. 10 ustawy o p.d.o.f. ustawodawca określił źródła przychodów, gdzie m.in. wymienił stosunek pracy. I tak, zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o p.d.o.f., za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W tym miejscu Wnioskodawca pragnie wskazać na przepis art. 31 ustawy o p.d.o.f., zgodnie z którym osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Mając na uwadze powyższe należy uznać, że w przypadku pracownika przychodem będzie nie tylko otrzymane przez niego wynagrodzenie w formie pieniężnej, ale także każde inne wynikające bezpośrednio ze stosunku pracy świadczenie nieodpłatne lub częściowo odpłatne. W takim przypadku na pracodawcy ciąży obowiązek poboru i uiszczenia do właściwego urzędu skarbowego zaliczek na p.d.o.f. w odpowiedniej wysokości.

Jednocześnie należy wskazać, że ustawodawca dokonał ograniczenia zakresu opodatkowania poprzez wprowadzenie katalogu zwolnień z p.d.o.f. w art. 21 ustawy o p.d.o.f. I tak, zwolnieniem, stosownie do brzmienia art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o p.d.o.f., objęta została wartość otrzymanych przez pracownika, w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 1000 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Jak wynika z powołanego powyżej przepisu, skorzystanie ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o p.d.o.f. możliwe jest pod warunkiem łącznego spełnienia następujących przesłanek, tj.:

• musi istnieć związek świadczenia z finansowaniem działalności socjalnej zdefiniowanej w przepisach o ZFŚS;
• musi być sfinansowane w całości ze środków ZFŚS lub funduszy związków zawodowych;
• świadczenie musi mieć charakter świadczenia rzeczowego lub świadczenia pieniężnego;
• łączna wartość świadczeń nie może przekroczyć w roku podatkowym kwoty 1000 zł;
• świadczenie nie może mieć postaci bonu, talonu i innego znaku uprawniającego do ich wymiany na towary lub usługi.
  
  

Związek świadczenia z finansowaniem działalności socjalnej

Definicja działalności socjalnej została zawarta w art. 2 pkt 1 ustawy o ZFŚS. Zgodnie z tym przepisem pod pojęciem działalności socjalnej rozumie się usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej – rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

Mając na uwadze powyższe, analizując pierwszą z przesłanek uprawniających do zastosowania omawianego zwolnienia z p.d.o.f., należy wskazać, że świadczenie w postaci udostępnienia pracownikom Spółki e-kodów, kart wirtualnych czy też innych form umożliwiających właściwą weryfikację ich zawartości i przeznaczenia, (czy to zakupionych od zewnętrznego dostawcy czy wygenerowanych wewnętrznie przez Spółkę) ma związek z finansowaniem działalności socjalnej, jako że świadczenie to stanowi „udzielenie pomocy materialnej – rzeczowej lub finansowej”, a więc mieści się w definicji działalności socjalnej zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy o ZFŚS.

Sfinansowanie przedmiotowego świadczenia ze środków ZFŚS lub funduszy związków zawodowych

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, e-kody, wirtualne karty czy też inne formy umożliwiające właściwą weryfikację ich zawartości i przeznaczenia, udostępniane pracownikom Spółki będą finansowane w całości ze środków ZFŚS bez względu na fakty czy e-kody, wirtualne karty czy też inne formy umożliwiające właściwą weryfikację ich zawartości i przeznaczenia będą zakupione od zewnętrznego dostawcy czy też będą wygenerowane wewnętrznie przez Spółkę. W konsekwencji więc należy uznać, że również drugi warunek uprawniający do zastosowania przedmiotowego zwolnienia z p.d.o.f. zostanie spełniony.

Świadczenie o charakterze rzeczowym lub pieniężnym

W zdarzeniu przyszłym opisanym przez Wnioskodawcę e-kody, wirtualne karty czy też inne formy umożliwiające właściwą weryfikację ich zawartości i przeznaczenia, będą stanowić ciągi cyfr udostępnione uprawnionym pracownikom, które będą upoważniały do zakupu towarów w określonych punktach sprzedaży, a transakcje będą autoryzowane do wysokości dostępnych środków przypisanych do danego e-kodu, wirtualnej karty czy też innych form umożliwiających właściwą weryfikację ich zawartości i przeznaczenia.

Wnioskodawca będzie przekazywał kwoty pieniężne na doładowanie e-kodów, wirtualnych kart czy też innych form umożliwiających właściwą weryfikację ich zawartości i przeznaczenia, do podmiotów zewnętrznych lub przekaże kwoty pieniężne na wewnętrznie wygenerowane e-kody, wirtualne karty czy też inne formy umożliwiające właściwą weryfikację ich zawartości i przeznaczenia, których wystawcą będzie Wnioskodawca. E-kody, wirtualne karty czy też inne formy umożliwiające właściwą weryfikację ich zawartości i przeznaczenia będą uprawniały do wielokrotnego z nich skorzystania w ramach przyznanej wysokości zasilenia kwotą pieniężną.

Ponadto, e-kody, wirtualne karty czy też inne formy umożliwiające właściwą weryfikację ich zawartości i przeznaczenia udostępnione uprawnionym pracownikom będą posiadały możliwość sprawdzenia salda dostępnych środków, będą miały także możliwość odpowiedniej konfiguracji, np. terminu uruchomienia środków, terminu ważności e-kodu, wirtualnej karty czy też innych form umożliwiających właściwą weryfikację ich zawartości i przeznaczenia, możliwość wykluczenia danej kategorii towarów (np. papierosy, alkohole), itp.

Wnioskodawca pragnie wskazać, że e-kody, wirtualne karty czy też inne formy umożliwiające właściwą weryfikację ich zawartości i przeznaczenia opisane w zdarzeniu przyszłym, nie są zdefiniowane w polskim systemie prawnym. Można jednakże uznać, iż świadczenia w postaci e-kodu, wirtualnej karty czy też innych form umożliwiających właściwą weryfikację ich zawartości i przeznaczenia, z przypisaną do niego wartością pieniężną stanowią efektywnie świadczenie pieniężne, a więc nie są bonem, talonem i innym znakiem uprawniającym do ich wymiany na towary lub usługi. Stąd też przekazanie uprawnionym e-kodów, wirtualnych kart czy też innych form umożliwiających właściwą weryfikację ich zawartości i przeznaczenia, zamiast obecnie stosowanych kart przedpłaconych mieści się w dyspozycji powołanego zwolnienia przedmiotowego, gdyż stanowią świadczenie pieniężne, o którym mowa we wskazanym przepisie.

Wartość świadczenia nie przekracza w roku podatkowym kwoty 1000 zł

Wnioskodawca pragnie wskazać, iż w przypadku gdy wartość zasilenia e-kodu, wirtualnej karty czy też innych form umożliwiających właściwą weryfikację ich zawartości i przeznaczenia, udostępnionego pracownikowi Spółki nie przekroczy 1000 zł w danym roku podatkowym, to będzie ona korzystała z omawianego zwolnienia z p.d.o.f. Jednocześnie, w przypadku gdy wartość tego zasilenia przekroczy w danym roku podatkowym kwotę w wysokości 1000 zł, Spółka jako płatnik będzie zobowiązana do pobrania i wpłacenia do właściwego urzędu skarbowego zaliczki na p.d.o.f., ale tylko od nadwyżki ponad kwotę 1000 zł.

Świadczenie nie stanowi bonu, talonu i innego znaku uprawniającego do ich wymiany na towary lub usługi

Jak wskazano w uzasadnieniu w zakresie spełnienia przesłanki dotyczącej charakteru świadczenia, e-kod, wirtualna karta czy też inne formy umożliwiające właściwą weryfikację ich zawartości i przeznaczenia, stanowią świadczenie pieniężne. Jednocześnie, w odróżnieniu od bonu, talonu czy też innego znaku uprawniającego do wymiany na towary lub usługi, e-kod, wirtualna karta czy też inne formy umożliwiające właściwą weryfikację ich zawartości i przeznaczenia nie podlegają wymianie (zwrotowi) w momencie otrzymania/zakupu towarów. Ponadto, posiadanie e-kodu, wirtualnej karty czy też innych form umożliwiających właściwą weryfikację ich zawartości i przeznaczenia, nie obliguje do zakupu towarów lub usług za całą kwotę środków pieniężnych mieszczących się w limicie wartości e-kodu, wirtualnej karty czy też innych form umożliwiających właściwą weryfikację ich zawartości i przeznaczenia.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, e-kodu, wirtualnej karty czy też innych form umożliwiających właściwą weryfikację ich zawartości i przeznaczenia, nie można utożsamiać z bonem lub talonem lub też innym znakiem uprawniającym do wymiany na towar czy usługę, gdyż stanowi on pewnego rodzaju środek dostępu do określonych wartości pieniężnych, co finalnie umożliwia regulowanie zobowiązań pieniężnych bez konieczności jego wymiany lub zwrotu. Ponadto, może on być wykorzystywany wielokrotnie w ramach limitu wartości przypisanej do e-kodu, wirtualnej karty czy też innych form umożliwiających właściwą weryfikację ich zawartości i przeznaczenia.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Spółki, otrzymane przez pracowników świadczenie w postaci e-kodu, wirtualnej karty czy też innych form umożliwiających właściwą weryfikację ich zawartości i przeznaczenia, spełnia kolejny warunek zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o p.d.o.f.

Uwzględniając powyższą argumentację, w opinii Wnioskodawcy, w przypadku gdy wartość udostępnionych e-kodów, wirtualnych kart czy też innych form umożliwiających właściwą weryfikację ich zawartości i przeznaczenia, nie przekroczy w danym roku podatkowym limitu wskazanego w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o p.d.o.f., to na Spółce nie będą ciążyły jakiekolwiek obowiązki płatnika.

Podsumowując, planowana zmiana formy finansowania świadczeń z ZFŚS z kart przedpłaconych na e-kody, wirtualne karty czy też inne formy umożliwiające właściwą weryfikację ich zawartości i przeznaczenia, nie wpłynie na podatkowe traktowanie tak finansowanych świadczeń na gruncie p.d.o.f.

W konsekwencji, z uwagi na łączne spełnienie przesłanek art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o p.d.o.f., Wnioskodawca stoi na stanowisku, że otrzymane przez uprawnionych pracowników Spółki e-kody, wirtualne karty czy też inne formy umożliwiające właściwą weryfikację ich zawartości i przeznaczenia do wykorzystania w wybranych punktach sprzedaży, tj. m.in. w drogeriach (…), sklepach (…), itd., które będą finansowane ze środków ZFŚS, będą korzystały ze zwolnienia z p.d.o.f., do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym limitu wskazanego w tym przepisie. Tym samym, w takim przypadku, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany jako płatnik do poboru zaliczek na p.d.o.f.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.