Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4014.124.2021.4.BD
z 25 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 marca 2021 r. (data wpływu – 29 marca 2021 r.), uzupełnionym 10 czerwca 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych podziału spółki przez wydzielenie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 marca 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych podziału spółki przez wydzielenie.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych w piśmie z 27 maja 2021 r. znak: 0111-KDIB1-1.4010.160.2021.2.AW 0111-KDIB3-2.4012.236.2021.3.MGO 0111-KDIB2-3.4014.124.2021.3.BD wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 10 czerwca 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką akcyjną (zwanym dalej również Spółką), wpisaną do Rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, będącą czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podstawowy profil działalności spółki obejmuje usługi budowlane (roboty ogólnobudowlane PKD 4120Z) a obsługa biurowo-administracyjna jest prowadzona na terenie własnej nieruchomości, tzw. dział budowlany. Ten przedmiot działalności obejmuje wykonywanie usług (jako generalny wykonawca), na podstawie zawartych umów.

Ponadto Wnioskodawca prowadzi działalność polegającą na najmie nieruchomości własnych (wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionym PKD 68.20.Z), tzw. dział wynajmu nieruchomości. Obszar tego przedmiotu działalności Spółki obejmuje: najem lokali mieszkaniowych oraz najem nieruchomości usługowych, w oparciu o zawarte przez Wnioskodawcę umowy najmu (przede wszystkim na czas nieokreślony). Większość umów jest kontynuowana od dłuższego czasu (mają miejsca umowy trwające kilkanaście lat).

Wnioskodawca zamierza zreorganizować działanie swojej Spółki, w ten sposób, że ma się ona zajmować przede wszystkim działalnością w branży budowlanej, a nie najmami nieruchomości. Wobec tego zamierza wyodrębnić w Spółce:

1. zorganizowaną część przedsiębiorstwa obejmującą obszar usług budowlanych (zwaną dalej ZCP 1), oraz
2. zorganizowaną część przedsiębiorstwa obejmującą obszar usług najmu (zwaną dalej ZCP 2).
   
   

I tak ZCP 1 jako zorganizowana całość, składa się ze:

1. środków trwałych i wyposażenia, tj.:
   
   1. budynku usługowego z przeznaczeniem do obsługi biurowo-administracyjnej oraz magazynowej (dla urządzeń i maszyn budowlanych) „działu budowlanego” ,
      
   2. maszyn i urządzeń do wykonywania usług budowlanych oraz urządzenia biurowe,
2. wyposażenia: narzędzia, elementy umeblowania biura,
   
3. wierzytelności z umów (kontraktów) na wykonanie usług budowlanych,
   
4. kadry pracowniczej,
   
5. zobowiązań z umów związanych z dostawą usług i mediów do ww. budynku,
   
6. zobowiązań z umów zawartych z podwykonawcami,
   
7. zobowiązań publicznoprawnych związanych z podatkiem od nieruchomości (dla obsługi biurowo-administracyjnej),
   
8. zobowiązania związanego z ubezpieczeniem nieruchomości.
   
   

Z kolei ZCP 2 jako zorganizowana całość składa się ze:

1. środków trwałych (nieruchomości, tj. grunt wraz z budynkami, lokale usługowe, mieszkalne, prawa na nieruchomościach, wieczyste użytkowanie, wykazane w ewidencji środków trwałych), tj.
   
   1. obiekt usługowo-hotelowy, z przeznaczeniem do organizacji imprez okolicznościowych – cały obiekt stanowi przedmiot umowy najmu zawartej na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarcza,
      
   2. garaże – stanowią przedmiot umów najmu z osobami fizycznymi,
      
   3. hala magazynowa z placem składowym – stanowi przedmiot umowy najmu zawartej na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą,
      
   4. budynek mieszkalny – stanowi przedmiot umów najmu zawartych z osobami fizycznymi na cele mieszkaniowe oraz przedmiot umowy najmu związany z prowadzoną działalnością gospodarczą w zakresie zabezpieczenia noclegu pracowników innych podmiotów,
      
   5. instalacje oraz ich części – stanowiące samodzielne urządzenia do obsługi ww. obiektów,
2. wierzytelności z umów najmu (należności przyporządkowane do pionu związanego z najmem nieruchomości potwierdzone fakturami VAT posiadają odrębną numerację),
   
3. zobowiązania wynikające z umów najmu,
   
4. zobowiązania z tytułu dostawy towarów i usług przyporządkowane do pionu związanego z najmem nieruchomości, tj. z tytułu dostawy energii elektrycznej, wody, odprowadzenia ścieków, wywozu odpadów, dostawy gazu,
   
5. zobowiązania publicznoprawne związane z podatkiem od nieruchomości, opłat za użytkowanie wieczyste,
   
6. zobowiązanie związane z ubezpieczeniem nieruchomości.
   
   

Mając na uwadze wieloletni charakter umów najmu, powtarzalność obciążeń dla najemców, na ten moment nie było konieczności by dedykować pracownika wyłącznie zajmującego się tym pionem działalności. W szczególności zważywszy na fakt, że obowiązki w zakresie utrzymania nieruchomości w należytym stanie zostały scedowane na najemców.

W chwili obecnej Spółka posiada jedną licencję do obsługi programu księgowego dla obu działalności, niemniej jednak nabycie licencji programu księgowego (nawet wraz z nabyciem komputera) dla ZCP 2 – z uwagi na charakter tej działalności (brak potrzeby prowadzenia magazynu, zasadniczo mniejsza ilość dokumentów księgowych), nie stanowi przeszkody dla przeprowadzenia procesu wyodrębnienia obu zorganizowanych jednostek.

Jak wynika z powyższego opisu, obie działalności Spółki prowadzone są w dwóch różnych zakresach (tj. działalność budowlana, działalność w zakresie najmu), a także są skierowane na realizację przychodów o innym charakterze. W konsekwencji, obie działalności charakteryzują się odrębnymi cechami: posiadają odrębnych kontrahentów, wykorzystują inne aktywa, oparte są o inne substraty, zarówno majątkowe jak i osobowe. Wobec tego Wnioskodawca zamierza w ramach procedury opisanej w art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych poprzez dokonanie podziału spółki Wnioskodawcy, pozostawienie w jej ramach ZCP 1 i przeniesienie ZCP 2 na nową spółkę, powstałą poprzez wydzielenie (podział przez wydzielenie).

Proces wyodrębnienia ZCP 1 oraz ZCP 2 w dotychczasowej strukturze Wnioskodawcy obejmował będzie w szczególności:

• wyodrębnienie w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa Wnioskodawcy funkcjonalnie oraz organizacyjnie,
• wyodrębnienie finansowe – sposób prowadzenia ksiąg rachunkowych Wnioskodawcy umożliwia przyporządkowanie przychodów, kosztów, aktywów (w tym należności) i zobowiązań do zespołu wyodrębnionych składników majątkowych i stwarza możliwość wykorzystania ich w ramach zorganizowanego substratu majątkowego.
  
  

Dodatkowo po przeniesieniu ZCP 2 na nowo powstałą spółkę, spółka ta jako nabywca ZCP 2 stanie się stroną umów dotyczących wydzielonej działalności gospodarczej prowadzonej w jej ramach i jej obsługi (tj. umowy najmu oraz umowy na dostawy mediów czy usług).

W strukturze spółki Wnioskodawcy zostanie więc wyodrębniony funkcjonalnie, organizacyjnie i finansowo zespół materialnych i niematerialnych składników majątkowych, służący do działalności budowlanej oraz w zakresie najmów nieruchomości.

Wnioskodawca planuje podział Spółki poprzez pozostawienie ZCP 1 w Spółce i przeniesienie do nowo powstałej spółki ZCP 2. Każda z wyodrębnionej części przedsiębiorstwa spółki, zarówno ZCP 1 oraz ZCP 2, będzie posiadać odrębny zespół składników majątkowych, niezbędny do prawidłowego wykonywania powierzonych mu zadań, w tym aktywa bilansowe, umowy związane z prowadzoną działalnością, zobowiązania związane z działalnością, kadrę pracowniczą. Wskazane powyżej zespoły będą posiadały odrębną strukturę organizacyjną, dostosowaną do prowadzonej działalności i własny nadzór.

Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję przychodów i kosztów oraz aktywów i pasywów związanych z wskazanym powyżej zespołem składników majątkowych, który zostanie także funkcjonalnie wyodrębniony i zdolny do odrębnego funkcjonowania, tj. do realizacji zadań gospodarczych polegających na wykonywaniu usług budowlanych przez ZCP 1 oraz na najmie przez ZCP 2. Przychody z najmów są księgowane na wyodrębnionych kontach syntetycznych. Koszty związane z obsługą tych nieruchomości również księgowane są na odrębnych kontach syntetycznych. Przychody i koszty związane z usługami najmu traktowane są dla celów bilansowych jako pozostałe przychody i koszty operacyjne.

Co należy podkreślić poziom wyodrębnienia powyżej wskazanych płaszczyzn pozwala na wydzielenie dwóch jednostek organizacyjnych, które stanowią dwie zorganizowane części przedsiębiorstwa wchodzące – obecnie – w struktury jednej spółki.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że do wyodrębnienia organizacyjnego oraz funkcjonalnego składników przedsiębiorstwa spółki Wnioskodawcy składającego się na ZCP 1 oraz ZCP 2 doszło wskutek czynności faktycznych, tj. w wyniku wieloletniego prowadzenia działalności przez podatnika w obszarze usług budowlanych oraz w obszarze usług najmu, skutkującym stałym i niezmiennym przypisaniem poszczególnych składników majątku podatnika do jednej z dwóch rodzajów prowadzonej przez niego działalności.

Podział składników majątku podatnika – opisany we wniosku o wydanie interpretacji – aktywów materialnych (gdzie w szczególności widoczne to jest na płaszczyźnie podziału nieruchomości Wnioskodawcy, bowiem nieruchomość wchodząca w skład działu usług budowlanych – użytkowana w związku i na potrzeby tej działalności – nie wchodzi w skład ZCP 2, zajmującego się prowadzeniem usług w zakresie najmu, w skład którego wchodzą pozostałe nieruchomości) i niematerialnych, substratu ludzkiego, tworzących infrastrukturę związaną z obsługą każdego z ww. działu (dwa różne obszary nie zazębiające się) – nie nasuwał wątpliwości.

Przy czym jak wynika ze stanowiska judykatury, brak w przedsiębiorstwie wewnętrznych działów obsługujących jego zadania kadrowe, informatyczne i finansowe nie pozbawia tegoż przedsiębiorstwa możliwości realizacji określonych zadań gospodarczych. Prowadzenie działalności gospodarczej możliwe jest bez wewnętrznych działów obsługi kadrowej, informatycznej i finansowej przedsiębiorstwa. Wymienione zadania mogą być przedmiotem obsługi dokonywanej przez firmy zewnętrzne (outsourcing). Usługi te, jako niematerialne, nie decydują o realizacji przez przedsiębiorstwo jego zadań gospodarczych, lecz wspomagają jedynie jego funkcjonowanie jako podmiotu gospodarczego – wyroki NSA w Warszawie z 23 marca 2021 r., sygn. akt II FSK 2314/10 i II FSK 1643/10.

Funkcjonalne wyodrębnienie przejawia się w tym, że każda z dwóch części przedsiębiorstwa, służy realizacji innych zadań, wynikających z działalności gospodarczej na płaszczyźnie usług budowlanych oraz na płaszczyźnie usług najmu, których zakres determinują zawarte przez Wnioskodawcę umowy. I tak, celem realizacji usług/robót budowlanych Wnioskodawca angażuje do ich wykonania zespół składników wchodzących w skład ZCP 1 – jako zespół składników zdolnych do wykonania przedmiotowych zadań. Z kolei celem realizacji usług najmu/dzierżawy, Wnioskodawca angażuje do ich wykonania zespół składników wchodzących w skład ZCP 2, jako zespołu zdolnego do realizacji tych zadań. Podkreślenia wymaga, że są to dwa zespoły powiązane funkcjonalnie, a nie zespoły przypadkowych elementów.

Jak wynika z powyższego, obie części posiadają niezależność funkcjonalną rozumianą w taki sposób, że posiadają wszystkie cechy pozwalające na to, aby tworzyć niezależny podmiot, zdolny do samoistnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Podkreślenia wymaga, że każda z części przedsiębiorstwa generuje koszty i przychody na odrębnych podstawach, związanych wyłącznie z określonym działem. Koszty przedsiębiorstwa generowane są w oparciu o umowy lub decyzje (jak np. umowy na świadczenie usług, robót, decyzja z tytułu podatku od nieruchomości, decyzje UDT) które są ściśle związane ze składnikami wchodzącymi w skład danej części przedsiębiorstwa lub zadaniami realizowanymi przez dany dział. Analogicznie przedstawia się sprawa przychodów, generowanych na podstawie odrębnych umów, umowy wykonawcze dla sektora związanego z robotami budowlanymi, umowy najmu dla sektora związanego z obsługą najmu/dzierżawy.

Wobec przedstawionych okoliczności, nie było potrzeby tworzenia dokumentów potwierdzających ukształtowane przed laty wyodrębnienie organizacyjne oraz funkcjonalne, umożliwiające samodzielne funkcjonowanie obu części i ich zaszeregowanie jako dwie zorganizowane części przedsiębiorstwa, których składniki zostały szczegółowo opisane we wniosku o wydanie interpretacji.

W ślad za wyodrębnieniem organizacyjnym zapisy księgowe są dokonywane w taki sposób by można było jednoznaczne przypisać przychody i koszty związane z daną działalnością i określić wynik finansowy z każdej działalności, tj. każdego działu.

Ewidencja przychodów i kosztów, dotycząca każdego rodzaju działalności, prowadzona jest w oparciu o odrębne konta syntetyczne. Przychody i koszty działalności budowlanej ewidencjonowane są odpowiednio na kontach: „701” – „przychody ze sprzedaży produkcji podstawowej” oraz „711” – „koszt własny sprzedanej produkcji podstawowej” . W rachunku zysków i strat traktowane są jako „przychody i koszty ze sprzedaży produktów (cześć A i B).

Natomiast przychody i koszty związane z usługami najmu ewidencjonowane są na kontach „705” i „707” – „przychody ze sprzedaży pozostałej” oraz „715” i „717” – „koszt własny sprzedaży pozostałej”. W rachunku zysków i strat traktowane są jako pozostałe przychody i koszty operacyjne (część G i H). Tak prowadzona ewidencja umożliwia rozgraniczenie obu rodzajów prowadzonej działalności oraz podkreśla odrębność działalności dotyczącej usług najmu względem działalności związanej z usługami budowlanymi.

Taki sposób prowadzenia rachunkowości przez Wnioskodawcę pozwala również na ocenę rentowności obu działów, a co więcej mając na uwadze wyniki finansowe każdej z części, z całą pewnością można stwierdzić, że każda z tych działalności ma zapewnioną zdolność finansową do samodzielnego funkcjonowania.

Każda z dwóch części posiada zdolność do rozliczania należności i zobowiązań zarówno z kontrahentami zewnętrznymi, jak i w ramach wewnętrznych stosunków ze strukturą, której jest częścią.

Ponadto każda z części posiada własne środki finansowe – z tytułu generowanych przychodów – i kompetencje do zarządzania nimi. Możliwe jest również wyodrębnienie przepływów pieniężnych poprzez wystarczająco jasne opisy przelewów dokonywanych na wspólny dla całego przedsiębiorstwa rachunek bankowy. Dodatkowo wskazać należy, że taki sposób zarządzania finansami Wnioskodawcy pozwala na dokonywanie bieżącej (okresowej) kontroli płynności finansowej, analizy stopnia wykonania planowanych wydatków i wpływów – dla każdej części przedsiębiorstwa, oraz ustalanie potrzeb finansowych w celu zachowania płynności. W konsekwencji stwierdzić należy, że każda z części jest wyodrębniona finansowo.

Jak wynika z powyżej przedstawionych okoliczności, każda z dwóch części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych zdolnych do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielne podmioty gospodarcze, przy czym koszt prowadzenia księgowości podatnika (programy komputerowe + koszty osobowe) jak również koszt zarządu (koszty osobowe), na ten moment stanowią strukturę wspólną dla obu części.

Każda z części – w momencie wydzielenia nowej spółki – będzie wyodrębniona organizacyjnie, funkcjonalnie oraz finansowo. Do planu podziału zostanie stworzony schemat organizacyjny, potwierdzający dotychczasowy stan rzeczy, to jest podział formalny przedsiębiorstwa na dwa działy – Dział najmu (nieruchomości) oraz Dział usług budowlanych. Dodatkowo zostanie sporządzony wykaz składników majątku Wnioskodawcy (aktywa i pasywa), zezwoleń, koncesji przypadających na ZCP 1 oraz ZCP 2.

W wykazie tym – zgodnie z wyodrębnieniem funkcjonalnym – zostaną ujęte w szczególności:

1. środki trwałe,
2. należności z tytułu dostaw i usług,
3. zobowiązania z tytułu dostaw i usług.
   
   

Z dniem wydzielenia spółka nowopowstała (obejmujące ZCP 2) – z mocy prawa (art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych w zw. z art. 531 § 1 tego Kodeksu) – wstąpi w prawa i obowiązki z umów zawartych z kontrahentami związanych z Działem najmu (nieruchomości), przypisane jej w planie podziału. Ponadto spółka ta przejmie tajemnice przedsiębiorstwa, (w szczególności klientów, ustalone procesy zarządcze, dostęp do rynków, kontrahentów) jak również wyodrębnione ewidencje syntetyczne i analityczne, dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej w tym obszarze. Spółce nowopowstałej przypadną również wszystkie obowiązujące zezwolenia, pozostające w związku ze składnikami majątku tej zorganizowanej części.

W momencie wydzielenia, każda z wyodrębnionych części (tj. ZCP 1 oraz ZCP 2) będzie stanowić zespół składników materialnych i niematerialnych zdolnych do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielne podmioty gospodarcze i nie będą wymagały udziału pozostałych struktur działalności Wnioskodawcy. Przy czym nowopowstała spółka, z uwagi na księgowość dotychczas obsługującą oba działy, a która docelowo zostanie przypisana ZCP 1, nabędzie własne oprogramowanie oraz sprzęt lub podpisze stosowną umowę na obsługę w zakresie usług księgowo – administracyjnych (outsourcing).

Wobec charakteru działalności jaka jest prowadzona w chwili obecnej przez dział najmu (nieruchomości) i sposobu jej prowadzenia, wydzielenie tej części nie będzie wiązało się z tzw. „przejściem zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę”, w myśl art. 231 ust. 1 ustawy Kodeks pracy z dnia 26 czerwca 1974 r. Do obsługi najmów – w zakresie administracyjnym, formalno-prawnym, księgowym – rozważa się przyjęcie nowej osoby lub zlecenie tych usług na zewnątrz (outsourcing).

W zakresie pozostałych usług do obsługi infrastruktury działu najmu już w chwili obecnej Wnioskodawca korzysta z usług podmiotów zewnętrznych.

Zarówno spółka dzielona jak i nowa spółka, powstałe na bazie wyodrębnionych części przedsiębiorstwa (ZCP 1 oraz ZCP 2) będą kontynuowały dotychczas przypisaną działalność każdej z ww. części, spółka dzielona w zakresie usług budowlanych – roboty budowlane, a nowa spółka w zakresie najmów (nieruchomości) – wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.

Nowo powstała spółka będzie spółką z ograniczoną odpowiedzialnością.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w okolicznościach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego, przeniesienie do nowo utworzonej spółki w ramach podziału przez wydzielenie składników majątku Wnioskodawcy stanowiących działalność w zakresie usług nie będzie stanowić transakcji podlegającej opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych ? (pytanie oznaczone w uzupełnieniu wniosku nr 5)

Zdaniem Wnioskodawcy, nowo powstała spółka nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych w związku z czynnościami przedstawionymi w opisie zdarzenia przyszłego, tj. podziałem Spółki.

Czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych zostały wymienione w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Ustawodawca wymieniając w treści art. 1 ust. 1 ww. ustawy poszczególne czynności cywilnoprawne podlegające opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, stworzył ich zamknięty katalog. Tym samym wyłącznie czynności cywilnoprawne wymienione w treści tego przepisu ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Nie jest dopuszczalne objęcie zakresem opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych innych czynności niż wymienione we wspomnianym przepisie.

W odniesieniu do powyższych regulacji należy wskazać, iż opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają m.in. czynności zawarcia umowy spółki oraz zmiany umowy spółki. Czynności stanowiące zmianę umowy spółki na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zostały określone w art. 1 ust. 3 tej ustawy. Zgodnie z tym przepisem za zmianę umowy uważa się:

1. przy spółce kapitałowej – podwyższenie kapitału zakładowego z wkładów lub ze środków spółki oraz dopłaty;
2. przekształcenie lub łączenie spółek, jeżeli ich wynikiem jest zwiększenie majątku spółki osobowej lub podwyższenie kapitału zakładowego spółki kapitałowej;
3. przeniesienie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z terytorium państwa niebędącego państwem członkowskim:
1. rzeczywistego ośrodka zarządzania spółki kapitałowej, jeżeli jej siedziba nie znajduje się na terytorium państwa członkowskiego,
   
2. siedziby spółki kapitałowej, jeżeli jej rzeczywisty ośrodek zarządzania nie znajduje się na terytorium państwa członkowskiego

-także wtedy, gdy czynność ta nie powoduje podwyższenia kapitału zakładowego.

W świetle powyższego wyliczenia za zmianę umowy spółki w rozumieniu ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie uważa się podziału spółki przez wydzielenie, w wyniku którego do spółki przejmującej przekazywana jest część składników majątku spółki dzielonej i w związku z którym zostaje podwyższony kapitał spółki przejmującej.

Zgodnie z uzasadnieniem do ustawy wprowadzającej przedmiotową nowelizację, celem wprowadzanych zmian jest dostosowanie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych do obowiązującego prawa Unii Europejskiej poprzez wdrożenie postanowień dyrektywy Rady nr 2008/7/WE z 12 lutego 2008 r. dotyczącej podatków pośrednich od gromadzenia kapitału (Dz.Urz.UE.L 46 z 21 lutego 2008 r., s. 11; "Dyrektywa").

Zgodnie z art. 5 ust. 1 lit. e) w zw. z art. 4 Dyrektywy, podział spółki stanowi zwolnioną z podatku kapitałowego czynność restrukturyzacyjną. Powyższe okoliczności wyraźnie potwierdzają, że wolą ustawodawcy było wyłączenie z zakresu opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych podziału spółek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawcy zajęta na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnym oraz podatku od towarów i usług wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 815, ze zm.) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

1. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
2. umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
3. (uchylona),
4. umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
5. umowy dożywocia,
6. umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
7. (uchylona),
8. ustanowienie hipoteki,
9. ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
10. umowy depozytu nieprawidłowego,
11. umowy spółki.
    
    

Jednocześnie zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, opodatkowaniu podlegają również zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Katalog czynności i zdarzeń podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi zestawienie zamknięte. Obowiązek podatkowy powstaje więc jedynie w przypadku gdy dana czynność cywilnoprawna jest enumeratywnie w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych wskazana. Czynności i zdarzenia niewskazane wprost w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 1 ust. 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w przypadku umowy spółki za zmianę umowy uważa się:

1. przy spółce osobowej – wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki, pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika, dopłaty oraz oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania;
2. przy spółce kapitałowej – podwyższenie kapitału zakładowego z wkładów lub ze środków spółki oraz dopłaty;
3. przekształcenie lub łączenie spółek, jeżeli ich wynikiem jest zwiększenie majątku spółki osobowej lub podwyższenie kapitału zakładowego spółki kapitałowej;
4. przeniesienie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z terytorium państwa niebędącego państwem członkowskim:
1. rzeczywistego ośrodka zarządzania spółki kapitałowej, jeżeli jej siedziba nie znajduje się na terytorium państwa członkowskiego,
   
2. siedziby spółki kapitałowej, jeżeli jej rzeczywisty ośrodek zarządzania nie znajduje się na terytorium państwa członkowskiego

-także wtedy, gdy czynność ta nie powoduje podwyższenia kapitału zakładowego.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza zreorganizować działanie swojej Spółki, w ten sposób, że ma się ona zajmować przede wszystkim działalnością w branży budowlanej, a nie najmami nieruchomości. Wobec tego zamierza wyodrębnić w Spółce zorganizowaną część przedsiębiorstwa obejmującą obszar usług budowlanych (zwaną dalej ZCP 1), oraz zorganizowaną część przedsiębiorstwa obejmującą obszar usług najmu (zwana dalej ZCP 2). Wnioskodawca zamierza w ramach procedury opisanej w art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych poprzez dokonanie podziału spółki Wnioskodawcy, pozostawienie w jej ramach ZCP 1 i przeniesienie ZCP 2 na nową spółkę, powstałą poprzez wydzielenie (podział przez wydzielenie). Każda z wyodrębnionej części przedsiębiorstwa spółki, zarówno ZCP 1 oraz ZCP 2, będzie posiadać odrębny zespół składników majątkowych, niezbędny do prawidłowego wykonywania powierzonych mu zadań, w tym aktywa bilansowe, umowy związane z prowadzoną działalnością, zobowiązania związane z działalnością, kadrę pracowniczą. Wskazane powyżej zespoły będą posiadały odrębną strukturę organizacyjną, dostosowaną do prowadzonej działalności i własny nadzór. Poziom wyodrębnienia powyżej wskazanych płaszczyzn pozwala na wydzielenie dwóch jednostek organizacyjnych, które stanowią dwie zorganizowane części przedsiębiorstwa wchodzące – obecnie – w struktury jednej spółki. Nowo powstała spółka będzie spółką z ograniczoną odpowiedzialnością.

Stosownie do art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1526) – podział może być dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie).

Z powyżej zacytowanych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy spółki oraz zmiany tych umów wyłącznie wymienione w art. 1 ust. 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Do zakresu zmian umowy spółki podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie kwalifikują się zatem podziały spółek.

Mając na uwadze przywołane przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stwierdzić należy, że wskazany we wniosku podział spółki przez wydzielenie, przeprowadzony w ramach procedury przewidzianej w art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych, nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Czynność ta nie mieści się bowiem w katalogu określonym w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w szczególności nie stanowi też zmiany umowy spółki. Podział przez wydzielenie nie jest bowiem wymieniony w art. 1 ust. 3 cyt. ustawy, jako zmiana umowy spółki.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.