2021.06.30 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.315.2021.MM
z 30 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 marca 2021 r. (data wpływu 1 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą wynagrodzeń członkom komisji kwalifikacyjnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą wynagrodzeń członkom komisji kwalifikacyjnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest stowarzyszeniem w rozumieniu przepisów ustawy Prawo o stowarzyszeniach. Stowarzyszenie to podmiot posiadający osobowość prawną.

Stowarzyszenie wykonuje zadania powierzone z zakresu administracji publicznej poprzez powołane przez Urząd Regulacji Energetyki i działające przy stowarzyszeniu komisje kwalifikacyjne przeprowadzające egzaminy wobec osób chcących uzyskać uprawnienia do zajmowania się eksploatacją i dozorem urządzeń, instalacji i sieci energetycznych.

Wskazane komisje kwalifikacyjne mogą działać wyłącznie przy niektórych stowarzyszeniach (np. przy Stowarzyszeniu (...)), zajmujących się szeroko pojętą działalnością w dziedzinie energetyki.

Komisje powoływane przez URE, a działające przy Stowarzyszeniu, wykonują zadania zlecone z zakresu administracji publicznej powierzone im na podstawie art. 54 ust. 1 ustawy Prawo energetyczne.

Powołanie samej komisji, jak również jej członków, dokonywane jest wyłącznie przez organ administracji państwowej - Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki, co określone zostało również przepisami ustawy Prawo energetyczne.

Członkowie komisji nie są ani członkami, ani pracownikami stowarzyszenia w rozumieniu ustawy Kodeks pracy. Członkowie komisji egzaminacyjnej wykonują czynności jedynie na podstawie aktu powołania przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki. Samo Stowarzyszenie (Wnioskodawca) nie ma wpływu na decyzje Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki.

Stawka wynagrodzenia ustalana zaś jest na podstawie uchwały Zarządu Oddziału Stowarzyszenia, tj. według ilości przeegzaminowanych osób i stawek przyjętych w uchwale, przy czym opłata pobierana za każdą osobę egzaminowaną ustalana jest wyłącznie przepisami obowiązującego prawa i nie ma realnej wartości ekonomicznej odzwierciedlającej rzeczywisty walor ekonomiczny uprawnienia nabywanego przez osobę egzaminowaną. Wobec tego nie można w tym przypadku opłaty egzaminacyjnej, ustanowionej przez Urząd Regulacji Energetyki uważać za „cenę" w znaczeniu, jakie pojęciu ceny nadają nauki ekonomiczne. Jest to raczej opłata administracyjna.

Charakter czynności wykonywanych przez członków komisji sprowadza się do działań czysto administracyjnych w postaci przeprowadzania egzaminów kwalifikacyjnych.

W 2020 r. w orzecznictwie (najpierw organów krajowej administracji skarbowej) pojawiło się szereg interpretacji prawa podatkowego (między innymi: z dnia 17 lipca 2019 r. wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 0114-KDIP3-2.4011.291.2019.2.LS), w których dokonały wykładni przepisów prawa podatkowego, ustalając, że nie odprowadza się podatku dochodowego z tytułu czynności wykonywanych przez członków komisji kwalifikacyjnych, którzy - zgodnie z rozporządzeniem Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003 r. w związku art. 54 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne - przeprowadzają jako egzaminatorzy (członkowie komisji egzaminacyjnej) czynności egzaminacyjne na podstawie aktu powołania przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki.

Powyższe interpretacje (odnoszące się co prawda do stosowania prawa podatkowego do przypadków przyszłych, a nie - jak w przedmiotowej sprawie - do przypadków już zaistniałych) pod znakiem zapytania stawiają jednak również i wymóg odprowadzania podatku w odniesieniu do tych członków komisji, którzy już zostali powołani przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki i wykonują swe czynności egzaminacyjne, a nie łączy ich ze stowarzyszeniem (wnioskodawcą) żadna umowa cywilnoprawna.

W opinii Wnioskodawcy - skoro członkowie komisji kwalifikacyjnych (egzaminatorzy) powoływani są nie przez Stowarzyszenie, lecz przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki, a na dodatek wykonują wyłącznie czynności z zakresu administracji publicznej, to – w świetle stosowania zasady legalizmu - nie istnieje wymóg odprowadzania obowiązkowych składek na podatek dochodowy od uzyskiwanych przez nich wynagrodzeń.

Przyjąć tu wypada stanowisko, wedle którego wynagrodzenie wypłacane członkom komisji egzaminacyjnych powołanych przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki nie podlega obowiązkowi opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W ocenie Wnioskodawcy odwołując się do obowiązującej w tym zakresie zasady legalizmu, przyjąć wypada, iż obowiązek podatkowy powstaje wyłącznie w sytuacji istnienia jednego z tytułów sprecyzowanych przez ustawodawcę. Tymczasem w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych takiego tytułu nie wskazano. Ustawodawca nie sprecyzował takiej powinności. Powyższe wiedzie do wniosku, że sprzeczne z zasadą legalizmu byłoby objęcie obowiązkiem odprowadzania podatku dochodowego od wynagrodzeń uzyskiwanych przez członków komisji kwalifikacyjnych z tytułu wykonywania przez nich administracyjnej działalności w postaci egzaminów kwalifikacyjnych. Wnioskodawca podkreśla, że czynności wykonywane przez członków komisji kwalifikacyjnych działających przy stowarzyszeniach, jako organów powoływanych przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki, nie noszą charakteru umów o dzieło, umów zlecenia czy umów o pracę. Nie zobowiązują one bowiem członków komisji kwalifikacyjnych do wykonania określonego rezultatu.

Również zdanie egzaminu przeprowadzanego przez członków komisji kwalifikacyjnych to zdarzenie niezależne od ich działań, nie sposób więc uznać, jakoby czynności wykonywane przez członków komisji kwalifikacyjnych mogłyby w ogóle stanowić wykonanie jakiejkolwiek umowy zobowiązującej do określonego rezultatu.

Genezy obecnie obowiązującego modelu działania członków komisji kwalifikacyjnych upatrywać należy w specyficznym dla polskiego systemu prawnego ukształtowaniu sposobu zdobywania uprawnień przez osoby zajmujące się eksploatacją sieci oraz urządzeń i instalacji elektrycznych. Otóż osoby te bezwzględnie obowiązane są posiadać kwalifikacje potwierdzone świadectwem wydanym przez komisje kwalifikacyjne. Bez takiego świadectwa nie wolno wykonywać czynności związanych z obsługą sieci elektroenergetycznych. Komisje te i ich członków powołuje Prezes Urzędu Regulacji Energetyki (art. 54 ust. 3 pkt 1 prawa energetycznego). Ustawodawca umiejscowił komisje kwalifikacyjne przy stowarzyszeniach propagujących wiedzę z zakresu energetyki. Wysokość opłat za egzaminy nie podlega prawom rynku, lecz jest ustalana w stosownym rozporządzeniu ministerialnym. W tym sensie więc działalność członków komisji kwalifikacyjnych przypomina działalność osób zasiadających w komisjach przeprowadzających wybory powszechne lub osób zasiadających w komisjach przeprowadzających egzaminy kompetencyjne bądź maturalne.

W przedmiotowej sprawie członkowie komisji kwalifikacyjnych zajmują się jedynie przeprowadzeniem egzaminów i wystawianiem świadectw kwalifikacyjnych. W innym zakresie nie są zatrudniani przez Stowarzyszenie (...).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca ma obowiązek odprowadzania podatku dochodowego od osób fizycznych w odniesieniu do wynagrodzeń wypłacanych członkom komisji kwalifikacyjnych, działających przy Stowarzyszeniu na podstawie umocowania wynikającego z aktu powołania tych członków przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki?

Zdaniem Wnioskodawcy – nie ciąży na nim obowiązek odprowadzania podatku dochodowego od osób fizycznych od wynagrodzeń wypłacanych członkom komisji egzaminacyjnych, gdyż ani Wnioskodawca ich nie powołuje, ani też nie ma wpływu na pobieraną przy egzaminie opłatę egzaminacyjną ustaloną przepisami prawa powszechnie obowiązującego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w cytowanej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy, źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Stosownie zaś do art. 13 pkt 6 powołanej ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Prezes Urzędu Regulacji Energetyki jest centralnym organem administracji rządowej powołanym na mocy ustawy z 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2020 r., poz. 833, z późn. zm.), do realizacji zadań z zakresu regulacji gospodarki paliwami i energią oraz promowania konkurencji.

Stosownie do art. 54 ust. 1 ww. ustawy osoby zajmujące się eksploatacją sieci oraz urządzeń i instalacji określonych w przepisach, o których mowa w ust. 6, obowiązane są posiadać kwalifikacje potwierdzone świadectwem wydanym przez komisje kwalifikacyjne.

Komisje kwalifikacyjne są powoływane na okres 5 lat przez Prezesa URE (art. 54 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest stowarzyszeniem w rozumieniu przepisów ustawy Prawo o stowarzyszeniach. Stowarzyszenie to podmiot posiadający osobowość prawną.

Komisje powoływane przez URE, a działające przy stowarzyszeniu, wykonują zadania zlecone z zakresu administracji publicznej powierzone im na podstawie art. 54 ust. 1 ustawy Prawo energetyczne.

Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne oraz przedstawiony we wniosku opis sprawy stwierdzić należy, że skoro z członkami komisji kwalifikacyjnej nie są zawierane żadne umowy, a powołani zostali na podstawie aktu powołania przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki (tj. centralny organ administracji rządowej) to osiągają oni przychód z działalności wykonywanej osobiście, o którym mowa w art. 13 pkt 6 w związku art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym nie sposób wywodzić – jak czyni to Wnioskodawca – że w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma sprecyzowanego tytułu, do którego można by zakwalifikować wypłacane przez niego świadczenia.

Skoro zatem świadczenie, które wypłaca Wnioskodawca członkom komisji kwalifikacyjnej stanowi przychód z działalności wykonywanej osobiście, o którym mowa w art. 13 pkt 6 w związku art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to – zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy – Wnioskodawca ma obowiązek odprowadzania od tych świadczeń zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zgodnie bowiem z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Stosownie do treści art. 42 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w prawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Jak wynika z art. 42 ust. 1a ww. ustawy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej wskazać należy, iż jakkolwiek interpretacje podatkowe kształtują pewną linię wykładni obowiązującego prawa, jednak dotyczą wyłącznie konkretnych spraw, a zatem nie mają one zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Rozstrzygnięcie to zapadło w indywidualnej sprawie i w świetle art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej nie jest źródłem powszechnie obowiązującego prawa i tym samym nie może być wiążące dla organu wydającego interpretację indywidualną. Jednakże nie sposób zgodzić się z Wnioskodawcą, który twierdzi, że z interpretacji z dnia 17 lipca 2019 r. nr 0114-KDIP3-2.4011.291.2019.2.LS wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wynika, że nie odprowadza się podatku dochodowego z tytułu czynności wykonywanych przez członków komisji kwalifikacyjnych, którzy - zgodnie z rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 kwietnia 2003 r. w związku art. 54 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne - przeprowadzają jako egzaminatorzy (członkowie komisji egzaminacyjnej) czynności egzaminacyjne na podstawie aktu powołania przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki.

Z interpretacji wynika bowiem coś wręcz przeciwnego. W ww. interpretacji wskazano bowiem, że: „…właściwym jest zakwalifikowanie wynagrodzenia członków komisji egzaminacyjnej wykonujących czynności na podstawie aktu powołania przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki, do przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 6 w związku art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co wiąże się, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, z obowiązkiem pobrania przez Wnioskodawcę, jako płatnika, zaliczki na podatek dochodowy...”

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin