2021.06.24 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4011.7.2021.2.BJ
z 24 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 marca 2021 r. (który wpłynął 23 marca 2021 r. za pośrednictwem e-PUAP), uzupełnionym 28 maja 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 19 maja 2021 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4011.7.2021.1.BJ wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 28 maja 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca od 2006 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której świadczy w przeważającej mierze usługi - badania naukowe i prace rozwojowe. Przedmiot działalności gospodarczej według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD 2007) przedstawia się następująco:

72.19.Z - Badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych (działalność przeważająca),
46.51.Z - Sprzedaż hurtowa komputerów, urządzeń peryferyjnych i oprogramowania
46.52.Z - Sprzedaż hurtowa sprzętu elektronicznego i telekomunikacyjnego oraz części do niego
58.21.Z - Działalność wydawnicza w zakresie gier komputerowych
62.01.Z - Działalność związana z oprogramowaniem
62.02.Z - Działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki,
62.09.Z - Pozostała działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych
70.21.Z - Stosunki międzyludzkie (public relations) i komunikacja
70.22.Z - Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania
74.90.Z - Pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej niesklasyfikowana
85.60.Z - Działalność wspomagająca edukację.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i rozlicza podatek dochodowy od osób fizycznych od dochodów z prowadzonej działalności gospodarczej na zasadach, o których mowa w art. 30c UPDOF (opodatkowanie podatkiem liniowym). Dokumentację podatkową dla potrzeb rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych Wnioskodawca prowadzi w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Na podstawie zawartej w dniu 17 stycznia 2020 r. umowy handlowej Wnioskodawca zobowiązał się kompleksowej usługi polegającej na realizacji projektu badawczego w zakresie stworzenia oprogramowania realizującego usługi elektroniczne wraz z dostawą, instalacją i konfiguracją oprogramowania narzędziowego oraz przeprowadzenia niezbędnych szkoleń koniecznych do uruchomienia usług elektronicznych dla mieszkańców. Jest to umowa terminowa realizowana w trakcie 2020 r., a wykonywane prace zostały podzielone na poszczególne etapy (za każdy etap zostało ustalone odrębne wynagrodzenie). Umowa precyzuje najważniejsze elementy takiej jak - zakres prac, terminy wykonania i kwoty wynagrodzenia, kwestie związane z przekazaniem kodów źródłowych i dokumentacji projektowej, czy też kary umowne za niewywiązanie się z umowy. Wnioskodawca może podobne prace wykonywać w przyszłości na podstawie umów terminowych lub bezterminowych.

Poszczególne etapy prac obejmowały:

Etap I - stworzenie platformy wymiany danych,
Etap II - dostawa, instalacja i konfiguracja silnika reguł biznesowych (cz. I) oraz modułu analityki (cz. I),
Etap III - stworzenie silnika reguł biznesowych (cz. II),
Etap IV z terminem realizacji do 30 września 2020 roku - stworzenie modułu analityki (cz. II) oraz platformy wymiany danych (cz. II),

Faza prac badawczych i analizy poprzedzająca stworzenie oprogramowania obejmowała następujące zadania:

Opracowanie Domain Specific Language dla celów realizacji projektu,
Przegląd dostępnych narzędzi oraz technologii implementacji DSL,
Opracowanie wytycznych dotyczących miar i wskaźników obsługiwanych przez Moduł Analityka.

Wnioskodawca zobowiązany został także do opracowania niezbędnej dokumentacji projektowej takiej jak:

dokument „Plan Realizacji Zamówienia”,
dokument „Projekt Techniczny”,
przekazania licencji i wdrożenia dostarczonego oprogramowania,
wykonania Dokumentacji Powykonawczej,
raport z projektu badawczego.

Wnioskodawca zobowiązał się także do przekazania licencji i wdrożenia dostarczonego oprogramowania oraz świadczenia serwisu gwarancyjnego, opieki aktualizacyjnej i wsparcia technicznego przez okres 12 miesięcy od daty podpisania Protokołu Odbioru Końcowego.

Prowadzenie jednoosobowej pozarolniczej działalności gospodarczej co do zasady charakteryzuje się tym, iż przedsiębiorca samodzielnie kształtuje swoje relacje z klientami, które swoje finalne odzwierciedlenie znajdują w umowie. Treść umowy czy to ustnej czy pisemnej jest wypadkową wzajemnych negocjacji, a umowa zawiera m.in. sposób i termin realizacji określonej usługi. Współpraca B2B w tym prowadzona przez firmę Wnioskodawcy z odbiorcami programów i oprogramowania nie posiada przymiotu wykonywania pod „czyimś kierownictwem”, ponieważ wzajemne relacje są ustalane treścią umowy. Wnioskodawca sam organizuje swoją pracę w taki sposób aby wywiązać się z zapisów zawartych umów (niezbędny czas, wybór miejsca). Umowy mogą przewidywać jego obecność w określonym miejscu i czasie, np. w związku z wdrażaniem oprogramowania, szkoleniem osób obsługujących nowy program bądź udziałem w zespole projektowym lub kooperacją z innymi dostawcami.

Zgodnie z zawartymi Umowami Wnioskodawca zobowiązał się do świadczenia usług związanych z wytworzeniem oprogramowania poczynając od fazy badania i analizy (np. w zakresie wyboru najlepszych rozwiązań informatycznych), poprzez pisanie kodu źródłowego i tworzenie nowych aplikacji/algorytmów oraz testów, aż po fazę wdrożenia wytworzonego oprogramowania. Poszczególne etapy prac miały w istocie nakreślić ramy czasowe i zakres prac jakie muszą być wykonane w określonym czasie. Z punktu widzenia odbiorcy prac istotnym było stworzenie oprogramowania według ściśle określonych kryteriów, zaś etap koncepcyjny, analiz czy część badawcza spoczywała stricte na Wnioskodawcy. Świadczone usługi były świadczone samodzielnie przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca świadczył usługi bezpośrednio na rzecz Zleceniodawcy.

Kluczowe czynności realizowane w ramach świadczenia usług informatycznych (dalej jako: „Usługi”) obejmowały:

tworzenie nowych aplikacji i systemów komputerowych,
pisanie kodu aplikacji,
tworzenie nowych algorytmów,
modyfikacja i ulepszanie istniejących aplikacji, algorytmów i systemów komputerowych,
optymalizacja dostępnych aplikacji i systemów komputerowych,
analiza działania aplikacji i systemów komputerowych w celu ich ulepszenia,
tworzenie zabezpieczeń i mechanizmów szyfrowania aplikacji i systemów komputerowych w celu poprawy bezpieczeństwa,
doradztwo w zakresie wytwarzania aplikacji i systemów komputerowych,
tworzenie dokumentacji związanej z wytworzonym oprogramowaniem,
konfiguracja i nadzór nad sprzętem informatycznym i wytwarzanego oprogramowania,
wykonywanie wszelkich innych zadań wynikających z potrzeb projektowych.

Realizując zadania wynikające z zawartej Umowy, Wnioskodawca zajmował się przede wszystkim tworzeniem nowych kodów źródłowych, tj. tworzeniem nowego oprogramowania komputerowego, w tym także poprzez ulepszenie istniejącego oprogramowania o nowe funkcjonalności nadając oprogramowaniu możliwość nowych zastosowań. Zawarta Umowa zawiera obszerny fragment dotyczących przekazania kodów źródłowych, gdzie opisano warunki na jakich ma nastąpić przekazanie kodów źródłowych z podaniem zbioru danych (np. obowiązek przekazania skryptów tworzących strukturę baz danych czyli: tabele, perspektywy, wyzwalacze, więzy, indeksy, role bazodanowe, migawki, itp.).

Całokształt zadań zmierza do stworzenia kodu źródłowego będącego celem nadrzędnym - np. faza prac badawczych i analizy ma pozwolić na wypracowanie najlepszego rozwiązania informatycznego dostosowanego do potrzeb klienta, które to czynności zwykle poprzedzają etap samego tworzenia oprogramowania (tworzenie oprogramowania lub algorytmów ma w tym przypadku kluczowe znaczenie).

Zadaniem tworzonych programów jest zwiększenie efektywności pracy jednostek administracji publicznej, poprawa bezpieczeństwa danych, redukcja kosztów działalności, a także budowa całkowicie nowych rozwiązań technologicznych dopasowanych do potrzeb klienta i odbiorców końcowych. Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest wykorzystywane do zbierania, utrwalania i przetwarzania informacji, jak również do wykorzystywania zebranych informacji w celu optymalizacji funkcjonowania przy jednoczesnym zapewnieniu bezpieczeństwa danych. Tworzone oprogramowanie wykorzystuje między innymi systemy inferencyjne oparte na silnikach reguł biznesowych oraz edytory takich reguł wykorzystywane w celu zwiększenia dostępności usług publicznych dla potencjalnych odbiorców.

Proces realizacji zleconych czynności, tj. tworzenia nowego oprogramowania (programu komputerowego, którego zapisem jest kod źródłowy), jak zostało wskazane powyżej, składał się z następujących etapów:

Etap badania i analizy - podczas tego etapu Zleceniodawca przedstawia oczekiwania co do parametrów i funkcjonalności oprogramowania, zasobów jakie może udostępnić w tym celu oraz czasu w jakim projekt ma zostać zrealizowany (elementy ujęte w umowie). Na podstawie tych informacji oraz własnej wiedzy i doświadczenia, Wnioskodawca wstępnie analizuje możliwość zrealizowania projektu (stworzenia nowego kodu źródłowego) przy użyciu określonych zasobów. W związku z faktem, że Wnioskodawca nie dysponuje standardowo gotowymi rozwiązaniami informatycznymi pozwalającymi na realizację projektu ani gotowym kodem źródłowym spełniającym oczekiwania klienta (kod źródłowy musi zostać dopiero napisany), w trakcie tego etapu dochodzi do ustalenia poziomu niepewności co do możliwości realizacji projektu przy użyciu określonych zasobów, tj. Wnioskodawca ocenia jakie jest ryzyko niepowodzenia projektu. Wnioskodawca na bazie posiadanej wiedzy może także wskazać możliwe do zastosowania rozwiązania (doradzić w kwestiach informatycznych), które to rozwiązania w jego ocenie mogą usprawnić proces tworzenia oprogramowania lub też zwiększyć efektywność działania.
Etap tworzenia oprogramowania – obejmuje wszelkie czynności faktyczne podejmowane przez Wnioskodawcę w celu realizacji zlecenia, tj. w celu zaprojektowania i napisania nowego kodu źródłowego, co prowadzi do stworzenia nowego produktu lub ulepszenia dotychczasowego produktu o nowe zastosowania (nową funkcjonalność). Etap ten obejmuje także fazę testów i poprawek w przypadku identyfikacji błędów w kodzie źródłowym. W przypadku braku możliwości realizacji zlecenia zgodnie z oczekiwaniami klienta podczas tego etapu omawiana jest również kwestia ewentualnego zwiększenia zasobów do realizacji zadania lub zmiana charakteru wykorzystanych zasobów lub też zmniejszenie oczekiwań klienta w stosunku do kodu źródłowego, który ma zostać wytworzony. Co do zasady jest to etap pracy charakteryzujący się największą ilością pracy i wymagający najwięcej skupienia po stronie Wnioskodawcy.
Etap wdrożenia - obejmuje zamknięcie projektu i podsumowanie wyników prac oraz stworzenie dokumentacji projektowej (np. opisanie stworzonych kodów źródłowych oraz funkcjonalności jakie dzięki tym kodom źródłowym osiągnięto). W trakcie tego etapu ma miejsce akceptacja wyników pracy Wnioskodawcy przez Zleceniodawcę.

Stworzone przez Wnioskodawcę oprogramowania opiera się każdorazowo o dostępną aktualnie wiedzę w dziedzinie technologii IT oraz w dziedzinie, której oprogramowanie ma służyć, a także o umiejętności Wnioskodawcy jako programisty.

Czynności projektowania i tworzenia kodu źródłowego nie mają charakteru rutynowych lub okresowych zmian, lecz stanowią systematyczny rozwój konkretnego produktu - poczynając od jego tworzenia a kończąc na zmianach (ewaluacji) będącej wynikiem testów. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług).

Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm., dalej: „ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych”). Dotyczy to zarówno oprogramowania będącego całkowicie nowym oprogramowaniem, jak również wszelkich modyfikacji i ulepszeń, gdzie mamy do czynienia z programem stworzonym w oparciu o zmodyfikowany kod źródłowy, który w każdej chwili można wprowadzić do istniejącego programu komputerowego lub go z niego usunąć. Jest to zatem odrębny program i odrębny utwór od programu „głównego” (choć stanowi jego istotną nową funkcjonalność).

Element twórczy Wnioskodawcy w tworzeniu oprogramowania polega zarówno na pracy koncepcyjnej (poszukiwania najlepszego rozwiązania informatycznego), napisaniu kodu źródłowego w efekcie czego powstaje program komputerowy, poprzez późniejsze wdrożenie tak wytworzonego oprogramowania (wdrożenie oprogramowania wymaga pracy w zakresie odpowiedniego połączenia stworzonego oprogramowania z innym programami/aplikacjami lub też wkomponowanie tego oprogramowania jako części składowej większej całości. Trzeba mieć na uwadze, iż oprogramowanie jako całość to ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów. Celem oprogramowania jest przetwarzanie danych w wyznaczonym przez twórcę zakresie. Nie wszystkie elementy gotowego oprogramowania są tworzone od podstaw przez programistów niejednokrotnie wykorzystuje się wiele gotowych schematów (np. komend i instrukcji) jako elementów składowych, co jednak nie wpływa na ocenę oprogramowania (ocenianego jako pewna całość) - utworu w rozumieniu prawa autorskiego.

Na podstawie zawartej Umowy, poprzez zapłatę należnego Wnioskodawcy wynagrodzenia, Zleceniobiorca nabywa, bez konieczności składania dodatkowych oświadczeń i zapłaty dodatkowego wynagrodzenia, całość autorskich praw majątkowych do stworzonych przez Wykonawcę utworów będących programami komputerowymi oraz wszelkiej związanej z nimi dokumentacji, w szczególności dokumentacji projektowej, wytwórczej i użytkowej opracowanej przez Wnioskodawcę. W przypadku wytworzenia przez Wnioskodawcę utworów stanowiących program komputerowy, Zleceniodawcy przysługuje prawo do otrzymania wytworzonych przez Wnioskodawcę kodów źródłowych z prawem do ich modyfikacji.

Zawarta umowa zawiera zapisy, iż kwota należna Wnioskodawcy obejmuje wynagrodzenie za przeniesienie na Zleceniobiorcę autorskich praw majątkowych oraz praw zależnych. Wynagrodzenie to ma charakter jednorodny i niepodzielny, stanowiąc zapłatę za wszystkie czynności Wnioskodawcy niezbędne do wykonania Umowy. Wynagrodzenie płatne jest na podstawie faktur wystawianych po zrealizowaniu usług informatycznych (poszczególnych etapów) w zakresie tworzenia oprogramowania.

Wnioskodawca ponosi w szczególności następujące koszty w celu wykonania Usług:

Koszty sprzętu komputerowego (podstawowe narzędzie pracy) - oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera, zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby jego zapisanie i odtworzenie.
Koszty zakupu podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych - mając na uwadze szybki rozwój technologiczny z jakim mamy obecnie do czynienia, Wnioskodawca w celu świadczenia usług informatycznych potrzebuje modyfikować swój sprzęt komputerowy do bieżących wymagań lub nabywać różnego rodzaju urządzenia peryferyjne (np. wymiana podzespołów na nowsze i bardziej wydajne w celu skutecznego testowania tworzonego oprogramowania). Tym samym koszty zakupu podzespołów komputerowych i urządzeń peryferyjnych są niezbędny dla świadczenia Usług informatycznych.
Koszty zakupu urządzeń telekomunikacyjnych (telefonu komórkowego) oraz usług telekomunikacyjnych (abonament telefoniczny i dostęp do Internetu) - jako przedsiębiorca, Wnioskodawca ma dowolność w zakresie kształtowania miejsca świadczenia Usług (nie jest wymagana jego obecność w konkretnym miejscu i czasie), co ma miejsce zwłaszcza przy samym pisaniu kodu źródłowego. Wnioskodawca dla sprawnej i terminowej realizacji Zlecenia musi mieć możliwość szybkiego kontaktu na odległość ze Zleceniodawcą lub odbiorcą końcowym usług programistycznych, a wiec musi mieć możliwość skontaktowania się z Wnioskodawcą w razie konieczności w formie telekonferencji lub wideokonferencji. Ponadto bardzo często oprogramowanie tworzy się przy wykorzystaniu dostępu do Internetu jak również wykonuje się różnego rodzaju testy na oprogramowaniu on-line. Internet jest również źródłem wiedzy w zakresie najnowszych zdobyczy technologicznych, co pozwala Wnioskodawcy na zdobywanie i rozwój kompetencji w zakresie tworzenia oprogramowania. Wobec powyższego Wnioskodawca musi mieć zarówno możliwość kontaktu ze Zleceniodawcą jak również dostęp do usług telekomunikacyjnych w celu świadczenia opisanych usług - zatem są to koszty niezbędne z punktu widzenia Wnioskodawcy.
Koszty zakupu specjalistycznej literatury związanej z wytworzeniem oprogramowania i koszty szkoleń - oprogramowanie wywarzane jest przede wszystkim na podstawie wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy. Dla jego decydującego kształtu decydujące znacznie mają przede wszystkim posiadane przez niego informacje specjalne i wiedza specjalistyczna. W tym celu ustawicznie pogłębia swój zasób wiedzy, zakupując literaturę specjalistyczną czy też uczestnicząc w szkoleniach, co pozwala Wnioskodawcy tworzyć nowe autorskie oprogramowanie bazujące na zdobytej wiedzy i przetworzonej na konkretny utwór (oprogramowanie).
Koszty zakupu sprzętu papierniczo-biurowego - sprzęt papierniczo-biurowy Wnioskodawca wykorzystuje zarówno do zapisu dokumentacji projektowej jak i dla bieżących kwestii związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej (np. wystawienia faktur za stworzone oprogramowanie), gdy wykorzystanie narzędzi informatycznych jest niemożliwe lub niezasadne.
Koszty leasingu/amortyzacji samochodu osobowego oraz koszty zakupu części samochodowych (np. ogumienia), zakupu paliwa, koszty utrzymania samochodu (zakup ubezpieczenia, przeglądy gwarancyjne, wymiany płynów eksploatacyjnych) - samochód jest niezbędnym narzędziem pracy Wnioskodawcy w celu bezpośredniego kontaktu ze Zleceniobiorcami czy też odbiorcami końcowymi świadczonych usług informatycznych. Samochód jako narzędzie pracy pozwala na zwiększenie efektywności pracy Wnioskodawcy jak również narzędziem, bez którego realizacja usług informatycznych byłaby znacznie utrudniona lub niemożliwa - np. konieczność przeprowadzenia testów oprogramowania w siedzibie klienta, konieczność modyfikacji stworzonego kodu źródłowego w oparciu o wizję lokalną posiadanego przez klienta sprzętu informatycznego (dojazd do określonej lokalizacji i realizacja pracy jest jednym z czynników kluczowych w takich przypadkach). W związku z powyższym Wnioskodawca potrzebuje sprawnego samochodu, dlatego zdaniem Wnioskodawcy koszty leasingu, ale także czynności serwisowych i eksploatacji są bezpośrednio związane z prowadzoną przez Niego działalnością gospodarczą polegającą na wytwarzaniu oprogramowania.
Koszty udziału w szkoleniach i konferencjach związanych z wytwarzaniem oprogramowania.
Koszty zakupu oprogramowania narzędziowego – narzędzi niezbędnych do projektowania oraz tworzenia oprogramowania będącego efektem prowadzonych prac rozwojowych.
Koszty subskrypcji oprogramowania narzędziowego - część oprogramowania, niezbędnego do prowadzenia prac rozwojowych, jest udostępniania przez ich wytwórców w postaci subskrypcji.
Koszty standardowych usług informatycznych: tworzenie i utrzymanie serwisu www, tworzenie szablonów graficznych stron oraz aplikacji webowych, wykonywanie usług związanych z utrzymaniem wytworzonego oprogramowania (testowanie, tworzenie dokumentacji, usuwanie błędów i usterek, tworzenie materiałów szkoleniowych, instalowanie oprogramowania aplikacyjnego i narzędziowego, przetwarzanie danych).

Wnioskodawca rozliczając się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, na potrzeby skorzystania z ulgi IP Box, w roku 2020 r. prowadził już ewidencję przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (tj. z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do utworów na zleceniobiorcę). Ewidencja ta jest prowadzona w formie elektronicznej, przy czym są w niej wyodrębnione:

przychody z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do utworów stanowiący programy komputerowe na Zamawiającego, odrębnie dla każdego miesiąca,
zestawienie kosztów kwalifikowanych ponoszonych w kolejnych miesiącach narastająco ze wskazaniem dat i dokumentów księgowych potwierdzających poniesienie kosztów,
dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej skalkulowany w oparciu o przychody i koszty wskazane w a) i b).

Wnioskodawca dokumentuje także jaka część świadczonych przez Niego usług polegała na stworzeniu autorskiego oprogramowania i przeniesieniu autorskich praw majątkowych do niego, a jaka część nie stanowiła prac badawczo-rozwojowych.

W przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej bezpośrednio do przychodów uzyskiwanych ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego, Wnioskodawca przyporządkowuje wydatki do przychodów ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego według proporcji. Proporcja ustalona jest jako stosunek przychodów ze zbycia autorskiego prawa do programu komputerowego do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie. Podstawą sporządzenia proporcji jest prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja.

Wnioskodawca nie nabywał prowadzonych przez inne podmioty wyników prac badawczo-rozwojowych w postaci kodów źródłowych oprogramowania.

Jednocześnie Wnioskodawca chciałby wskazać, iż mając na uwadze wytyczne Ministra Finansów zawarte w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX, Wnioskodawca bez uprzedniego potwierdzenia, czy opisane w stanie faktycznym usługi informatyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 UPDOF, nie zastosował 5% stawki do dochodu uzyskiwanego w 2020 r. z tytułu przenoszeniu autorskich praw majątkowych do wytwarzanego oprogramowania.

Jednocześnie Wnioskodawca chciałby wskazać, iż działalność w zakresie tworzenia, rozwijania i ulepszania oprogramowania ma twórczy charakter, ponieważ służy tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór twórczej pracy. Prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują ponadto wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia i rozwoju nowoczesnych rozwiązań informatycznych przy wykorzystaniu i rozwijaniu wiedzy z zakresu najnowszych technologii IT. Należy także podkreślić, że prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), z nastawieniem na rozwój i ulepszanie programów komputerowych w przyszłości.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi wypełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż prace są podejmowane w sposób systematyczny, mają twórczy charakter, podejmowane są w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 26 maja 2021 r. Wnioskodawca wskazał, że prowadzi działalność twórczą, która obejmuje prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r. (Dz. U. poz. 1668, z późn. zm.), podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Działalność Wnioskodawcy w zakresie stworzenia oprogramowania jest podejmowana w sposób systematyczny, tj. uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia.

Wnioskodawca już na etapie podpisywania umowy podzielił zakres prac na część badawczo-analityczną oraz na cześć wykonawczą. Dodatkowo umowa przewidywała konkretne etapy i harmonogramy odbioru prac. Każdy etap określa jakie cele muszą być zrealizowane aby osiągnąć zamierzony cel i termin odbioru prac (data graniczna). Poszczególne etapy były podzielone na poszczególne zadania.

W fazie prac badawczych i analizy Zleceniodawca przedstawił oczekiwania co do parametrów i funkcjonalności oprogramowania, a Wnioskodawca na podstawie własnej wiedzy i doświadczenia przeanalizował możliwość zrealizowania projektu (stworzenia nowego kodu źródłowego). Następnie Wnioskodawca opracował koncepcję rozwiązania ustalił plan działania pozwalający osiągnąć sukces.

Następnie Wnioskodawca mając opracowaną koncepcję rozwiązania stworzył oprogramowanie według zaplanowanego harmonogramu. Ten etap prac zakończył się testami i przekazaniem oprogramowania Zleceniodawcy - odbiór prac następował zgodnie z ustalonymi terminami.

Działaniem kończącym pracę nad tworzeniem oprogramowania było podsumowanie wyników prac oraz stworzenie dokumentacji projektowej.

Wnioskodawca osiągnął dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Istotą podejmowanej działalności przez Wnioskodawcę jest wytwarzanie nowego produktu (programu komputerowego), którego zapisem jest kod źródłowy - jest to kluczowy element świadczenia usługi. Wytworzony program jest objęty ochroną w zakresie praw autorskich. Wnioskodawca kalkulując wynagrodzenie za świadczone usługi informatyczne (tworzenie oprogramowania) uwzględnia w cenie wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich na Zleceniodawcę jako główny składnik wynagrodzenia. Tym samym cena za sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawiera wyłącznie wynagrodzenie za czynności związane z wytworzeniem i/lub ulepszeniem kwalifikowanego IP.

Należy jednakże wskazać, iż umowa zawiera także wynagrodzenie za dodatkowe usługi takie jak np. koszty przeprowadzonych szkoleń lub przygotowanych materiałów szkoleniowych, które to wynagrodzenie było oddzielnie wykazane w kosztorysie i zostało wyodrębnione w umowie.

Istotą podejmowanej działalności przez Wnioskodawcę jest wytwarzanie nowego produktu - programu komputerowego - którego zapisem jest kod źródłowy. Przedmiotem zapytania Wnioskodawcy nie są umowy generalne na świadczenie usług, a umowy na stworzenie konkretnego dedykowanego oprogramowania. Wynagrodzenie to ma charakter jednorodny i niepodzielny, stanowiąc zapłatę za wszystkie czynności Wnioskodawcy niezbędne do wykonania umowy (stworzenia dedykowanego oprogramowania). Jeżeli Zleceniobiorca jest zainteresowany dodatkowymi usługami, to takie czynności są oddzielnie wyceniane. Jednocześnie Wnioskodawca prowadząc dodatkową ewidencję dokonuje zapisów w prowadzonej ewidencji w sposób zapewniający ustalenie wynagrodzenia przypadającego na świadczenie usług polegającego na tworzeniu oprogramowania oraz na pozostałe czynności wykonywane na rzecz Zleceniodawców, które nie są związane ze sprzedażą kwalifikowanego IP (np. serwis oprogramowania).

W latach następnych Wnioskodawca zamierza prowadzić działalność gospodarcza na dotychczasowych zasadach.

Wnioskodawca chce zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za lata następne jeżeli rzeczywisty stan faktyczny nie ulegnie zmianie w stosunku do przedstawionego we wniosku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

IV. Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie zaś z art. 10 ust. 1 pkt 3 UPDOF, źródłem przychodów podlegającym opodatkowaniu jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Pozarolnicza działalność gospodarcza w myśl art. 5a pkt 6 UPDOF, to działalność zarobkowa:

wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa;
polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż;
polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,
prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 UPDOF.

Stosownie do art. 30ca ust. 1 UPDOF podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są zaś:

patent,
prawo ochronne na wzór użytkowy,
prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin,
autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie zaś z art. 5a pkt 38 ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W myśl art. 5a pkt 39 UPDOF ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668),
badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1668 z późn. zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne oraz badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę w zakresie tworzenia, rozwijania i ulepszania oprogramowania ma charakter twórczy, ponieważ służy tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór twórczej pracy.

Prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują ponadto wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia i rozwoju nowoczesnych rozwiązań informatycznych przy wykorzystaniu i rozwijaniu wiedzy z zakresu najnowszych technologii IT. Należy także podkreślić, że prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), z nastawieniem na rozwój i ulepszanie programów komputerowych w przyszłości.

Mając na uwadze opisane w stanie faktycznym usługi informatyczne polegające na tworzeniu oprogramowania komputerowego oraz cytowane powyżej przepisy prawa podatkowego, w ocenie Wnioskodawcy świadczone usługi spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają twórczy charakter, podejmowane są w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Należy też zauważyć, iż Minister Finansów w objaśnieniach z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX wskazał, iż pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc również jego funkcje składowe takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. Tworzone przez Wnioskodawcę nowe funkcjonalności, czy nowe elementy stanowią zatem program komputerowy, które znajduje się w katalogu kwalifikowanych praw autorskich IP.

W ustawodawstwie krajowym oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tym samym oprogramowanie uznaje się za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego wskazał, że zarówno tworzy nowe oprogramowanie, jak również rozwija dostępne już oprogramowanie, poprzez tworzenie kodu źródłowego. Stworzenie nowego kodu źródłowego prowadzi w istocie do powstania nowego oprogramowania komputerowego lub ulepszeniu funkcjonalności dotychczas istniejącego oprogramowania, poprzez poszerzenie go o nowe zastosowania. Praca polegająca na wykonywaniu tych czynności ma charakter jednoznacznie twórczy, nie jest efektem działań powtarzalnych, a jej wynikiem jest zmodyfikowany lub stworzony od początku kod źródłowy, będący nowym wytworem intelektu podlegającym ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do którego Wnioskodawca traci prawa własności z chwilą przeniesienia ich na zleceniodawcę.

Jak już zostało też wskazane powyżej, zgodnie z art. 30ca ust. 1 UPDOF wprowadzonym na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Tym samym przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Pytanie Wnioskodawcy dotyczy oprogramowania tworzonego w roku 2020, a tym samym w ocenie Wnioskodawcy ma prawo do skorzystania z tej obniżonej stawki podatku.

Ustawodawca dokonując wykładni prawa wprowadzanych norm prawnych dotyczących dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (wykładnia zawarta w uzasadnieniu do projektu ustawy) wskazał, iż proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej, i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy, czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”. Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest zaś dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej. Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Podatnik, który chce skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac”.

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Podstawę opodatkowania stanowi zaś suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ww. ustawy).

W myśl art. 30ca ust. 7 UPDOF dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi,
z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych,
prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów/kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,
wyodrębnić koszty przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu,
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie powyższych warunków,
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa powyżej.

Jak wynika z powyższych regulacji, podatnicy, którzy opodatkowują dochody 5% stawką, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP BOX. Jednak dla celów obliczenia dochodu istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty, tak aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

W przypadku podatników, którzy nie prowadzą ksiąg rachunkowych wymóg zapewnienia wyodrębnionej ewidencji może być spełniony poprzez sporządzanie comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego.

Jak wskazał Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego, posiada i prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, obejmujące wydatki od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Ewidencja ta jest prowadzona na bieżąco od 2020 r. i zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca.

Tym samym w ocenie Wnioskodawcy spełnia on warunki do zastosowania obniżonej stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu świadczonych usług informatycznych polegających na przenoszeniu autorskich praw majątkowych do wytwarzanego oprogramowania w zeznaniach rocznych za rok podatkowy 2020 i lata następne.

W myśl art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7, 7a i 8. Stosownie zaś do 81 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji (art. 81 § 2 tej ustawy).

Dopuszczalne jest zatem, że po dniu 30 kwietnia roku następującego po danym roku podatkowym (w przedmiotowym przypadku po dniu 30 kwietnia 2021 r.), zostanie złożona korekta zeznania rocznego mająca na celu poprawienie błędu, który został popełniony i skorzystanie z obniżonej stawki podatku w wysokości 5% (w przypadku gdyby Wnioskodawca nie posiadał na moment złożenia deklaracji potwierdzenia prawidłowości swojego stanowiska). Korekta może dotyczyć każdej pozycji zeznania, np. kwoty przychodów, dochodu, kosztów uzyskania, czy zastosowania przysługującej podatnikowi ulgi. Tym samym, w przypadku, gdy podatnik w złożonej deklaracji PIT-36L nie zastosował ulgi IP Box, o której mowa w art. 30ca, a następnie po 30 kwietnia 2021 r. złoży korektę deklaracji za rok 2020 w celu skorzystania z obniżonej stawki 5% podatku dochodowego, złożona korekta będzie skuteczna i da Wnioskodawcy prawo do zastosowania przysługującej mu preferencji.

W kwestii kosztów uzyskania przychodów należy zaś w pierwszej kolejności przywołać normę art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym. I tak dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 analizowanej ustawy).

W celu określenia takich kosztów zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tejże ustawy zawierającym katalog wydatków nieuznawanych za koszty podatkowe.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
być właściwie udokumentowany.

Prowadzona w roku 2020 przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza w przeważającym zakresie obejmowała tworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie są następnie przenoszone w ramach zawartej umowy handlowej. Wnioskodawca za wykonane usługi otrzymuje ustalone wynagrodzenie, obejmujące również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych. Wymienione w opisie stanu faktycznego koszty są niezbędne w celu świadczenia opisanych usług informatycznych na wysokim poziomie. Koszty te ponoszone są na podstawie odpowiednich dokumentów - tj. na podstawie otrzymanych faktur lub wystawianych dowodów wewnętrznych (np. w odniesieniu do składek ubezpieczeniowych). Koszty te także nie są kosztami wyłączonymi z kosztów uzyskania przychodu. Tym samym w ocenie Wnioskodawcy koszty te spełniają definicję kosztów poniesionych przez podatnika na prowadzoną działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Jednocześnie w ocenie Wnioskodawcy w przypadku braku możliwości bezpośredniego alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów związanych z prowadzoną działalność badawczo-rozwojową dotyczących kwalifikowanych praw własności intelektualnej, Wnioskodawca powinien ustalić proporcję, która będzie odpowiadać przyczynieniu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Tym samym w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej bezpośrednio do przychodów uzyskiwanych ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego, koszt ten powinien zostać uwzględniony przy obliczaniu dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ww. ustawy, proporcjonalnie w stosunku w jakim pozostaje wysokość przychodów ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej do łącznych przychodów Wnioskodawcy.

Prawidłowość zaprezentowanego podejścia została potwierdzona w wydanych przez Ministra Finansów Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r., jak również w licznych indywidualnych interpretacjach podatkowych. I tak między innymi w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 września 2020 r., Znak: 0115-KDIT1.4011.503.2020.2.KK, organ podatkowy stwierdził, iż: „W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na Zamawiającego praw autorskich do wytworzonego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania do dochodów uzyskanych z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej preferencyjnego opodatkowania wg stawki 5%.”

Zbieżne stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 16 września 2020 r., Znak: 0112-KDIL2-2.4011.466.2020.2.KP, w której wskazał, iż:

„Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca uzyskuje dochód z przeniesienia autorskich praw majątkowych do programu komputerowego (oprogramowania) wytworzonego w ramach działalności badawczo-rozwojowej, stanowiącego utwór prawnie chroniony, stąd dochód ten kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca mógł w 2019 r. oraz może w przyszłości, o ile wszystkie opisane we wniosku warunki nie ulegną zmianie, skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%.

Reasumując - Wnioskodawca mógł rozliczyć dochody uzyskane w 2019 r. według stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Jednocześnie Wnioskodawca może dochody uzyskiwane w przyszłości rozliczać według stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej”.

Podobne wnioski można wyciągnąć analizując treść interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 8 września 2020 r., Znak: 0112-KDIL2-2.4011.469.2020.2.MM, gdzie organ podatkowy stwierdził, iż:

„Reasumując - autorskie prawo do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód ze zbycia tego prawa lub jego części stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym Wnioskodawca może zastosować stawkę 5% do dochodów (strat) uzyskanych ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa we wniosku.

(...) Reasumując - wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na zakup oprogramowania (np. oprogramowanie bazodanowe, oprogramowanie do tworzenia dokumentacji technicznej, oprogramowanie do zarządzania projektami/zadaniami), wyjazd na konferencję branżową, a w tym m.in. koszt przelotu i zakwaterowanie w hotelu, dokształcanie zawodowe (np. szkolenia on-line, konferencje), usługę księgową, zakup akcesoriów komputerowych (np. myszka, słuchawki), składki na ubezpieczenia społeczne, prowadzenie rachunku bankowego, zakup samochodu (tylko i wyłącznie w wysokości dokonanych w roku podatkowym odpisów amortyzacyjnych), które Wnioskodawca ponosi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości zaprezentowanego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych. Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin