2021.06.25 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDWPT.4011.29.2021.3.DS
z 25 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2021 r. (data wpływu 30 marca 2021 r.), uzupełnionym pismem złożonym w dniu 8 czerwca 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 marca 2021 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.), w związku z czym pismem z dnia 28 maja 2021 r., nr 0113-KDWPT.4011.29.2021.1.DS, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 28 maja 2021 r. za pośrednictwem platformy ePUAP (data doręczenia 31 maja 2021 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem złożonym w dniu 8 czerwca 2021 r., nadanym za pośrednictwem platformy ePUAP.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również jako: „Podatnik”) jest osobą fizyczną, prowadzącą własne przedsiębiorstwo w formie jednoosobowej działalności gospodarczej w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Wnioskodawca jest obywatelem polskim, polskim rezydentem podatkowym - w związku z tym podlega obowiązkowi podatkowemu w Polsce od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Dla opodatkowania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca przyjął zasady przewidziane w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym (Dz. U. Nr 80. poz. 350 ze zm., dalej jako: „ustawa o PIT”). Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Podatnik koncentruje się na tworzeniu specjalistycznego oprogramowania. Zgodnie z wpisem Podatnika do CEIDG, przedmiotem przeważającej działalności podatnika jest działalność opisana w kodzie 62.01.Z - Działalność związana z oprogramowaniem.

Ponadto, zgodnie z wpisem w CEIDG Podatnik prowadzi również działalność komputerową zaszeregowaną w następujących kodach: 59.11.Z (Działalność związana z produkcją filmów, nagrań wideo i programów telewizyjnych), 63.11.Z (Przetwarzanie danych; zarządzanie stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność), 63.12.Z (Działalność portali internetowych), 74.20.Z (Działalność fotograficzna).

Głównym przedmiotem działalności operacyjnej Wnioskodawcy jest działalność związana z tworzeniem, rozwojem i ulepszaniem oprogramowania komputerowego, z wykorzystaniem najlepszych i najnowszych praktyk w tym zakresie. Działalność Wnioskodawcy w tym zakresie prowadzona jest w sposób zorganizowany, w ramach zarejestrowanej działalności gospodarczej, oraz w sposób systematyczny, z zachowaniem jej ciągłości.

Wnioskodawca wskazał, że jako twórcy oprogramowania w ramach prowadzonej przez Niego działalności przysługują i przysługiwały Mu autorskie prawa majątkowe do ulepszenia i rozwijania oprogramowania (programów komputerowych), podlegające ochronie na gruncie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. Nr 24, poz. 83 ze zm ).

Podatnik, w ramach działalności oraz prowadzonej działalności badawczo - rozwojowej wytwarza, rozwija i ulepsza programy komputerowe, będące przedmiotem ochrony w oparciu o przepisy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych na każdym etapie Jego działalności, od ich stworzenia, przez rozwój, aż po moment przeniesienia autorskich praw majątkowych na kontrahenta, zgodnie z dalszą częścią niniejszego wniosku.

Wnioskodawca wskazał przy tym, iż przysługujące Mu oraz wytworzone i rozwijane przez Niego programy komputerowe oraz majątkowe prawa autorskie do nich stanowiły przedmiot świadczenia Wnioskodawcy na rzecz kontrahentów Wnioskodawcy w ramach wykonywanej zarówno w poprzednich latach podatkowych, jak i w ramach zdarzenia przyszłego współpracy.

Całość działalności Wnioskodawcy może zostać zakwalifikowana jako działalność twórcza. Jak wskazuje się w literaturze przedmiotu z zakresu regulacji prawnoautorskich, pojęcie „działalność twórcza” oznacza, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia, na co m.in. wskazuje użycie słowa „każdy”. Semantyczna interpretacja wyrazu „twórczość”, który może wyrażać zarówno sam proces tworzenia, jak też jego wyniki, prowadzi do wniosku, że warunkiem uznania oznaczonego świadczenia intelektualnego za „utwór” jest samodzielne stworzenie określonego bytu niematerialnego ustalonego w jakikolwiek sposób. Indywidualny charakter utworu może być różnie pojmowany. Wymaganie to jednak stanowi wyraźne odesłanie do osoby twórcy, stanowiąc pomost łączący pewien byt niematerialny z określoną osobą w sposób uzasadniający węzeł autorstwa. Nie oznacza to wcale, że utwór musi koniecznie odzwierciedlać cechy indywidualności twórcy, ale że sam przez się musi wyróżniać się od innych takich samych przejawów działalności twórczej w sposób świadczący o jego swoistości, oryginalności i tych wszystkich właściwościach, które sprawiają, że w większym czy mniejszym stopniu jest on niepowtarzalny i nieposiadający swego wiernego odpowiednika w przeszłości (za: J. Barta [w: ] System Prawa Prywatnego. Prawo Autorskie. 2017. LEGALIS 2019). W takim rozumieniu, całość tworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania ma charakter twórczy.

Podatnik świadczy i świadczył będzie usługi informatyczne na rzecz spółki prawa izraelskiego, w oparciu o zawartą umowę dot. świadczenia usług (z ang. Consulting Agreement), świadczonych na rzecz spółki XY Ltd. Usługi Wnioskodawcy świadczone są z terytorium Polski, to w Polsce podlegają one również w całości opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (po stronie Wnioskodawcy). Ogólnym przedmiotem umowy (oraz świadczeń Podatnika w jej ramach) jest współpraca w zakresie świadczenia na rzecz kontrahenta usług IT. Umowa ramowa została następnie, w zakresie świadczeń szczegółowych, doprecyzowana zawartym przez Podatnika z kontrahentem Załącznikiem A (Schedule A) do umowy, opisującym szczegółowy zakres świadczonych przez Podatnika usług. Szczegółowy zakres obowiązków Podatnika w zakresie przeniesienia na Jego kontrahenta autorskich praw majątkowych do tworzonych na podstawie umowy utworów określony został w Załączniku B (Schedule B) do umowy pt. „Undertakings”.

Przedmiotem świadczenia Wnioskodawcy na rzecz kontrahenta jest przeniesienie autorskich praw majątkowych do oprogramowania. Zgodnie z postanowieniami Załącznika B do umowy głównej (pkt 2.2) Podatnik zobowiązał się do przeniesienia na rzecz kontrahenta całości praw do wszystkich utworów niezależnie od ich rodzaju, powstałych w wyniku wykonania usług na podstawie umowy. Przeniesienie praw autorskich na kontrahenta Podatnika ma charakter pełny i obejmuje również pełne zrzeczenie się jakichkolwiek praw osobistych Podatnika do stworzonych utworów.

Dodatkowo w złożonych przez Wnioskodawcę oświadczeniach oraz gwarancjach dot. umowy (ust. 2 umowy, pkt 2.8) Podatnik zobowiązał się do nie umieszczania w tworzonym oprogramowaniu oprogramowania typu oper source niezgodnego z politykami Jego kontrahenta w tym zakresie. Podatnik zobowiązał się do ścisłego przestrzegania zasad i instrukcji obowiązujących u Jego kontrahenta w zakresie open source, zobowiązując się do przedstawiania kontrahentowi raportów w tym zakresie

Umowa główna zawiera więc pełną klauzulę regulującą kwestię praw autorskich do utworów tworzonych przez Wnioskodawcę. Zgodnie z postanowieniami umowy, kontrahentowi Wnioskodawcy przysługują wszelkie prawa majątkowe do wszystkich utworów stworzonych przez Wnioskodawcę w tym systemów, programów, dokumentacji, utworów, dzieł oraz wszelkich rezultatów usług stworzonych przez Podatnika w ramach wykonywania umowy, na wszystkich znanych polach eksploatacji. Zgodnie z umową, kontrahent może w każdym przypadku bez dalszych opłat zwielokrotniać utrwalać, udostępniać wykorzystywać modyfikować rozwijać i generalnie korzystać z dostarczonego oprogramowania, utwory i rozwiązania na wszystkich polach eksploatacji w każdy możliwy sposób znany obecnie i możliwy do uzyskania w przyszłości, a także swobodnie rozporządzać nabytymi od Wnioskodawcy utworami – na rzecz swoich odbiorców, bez odrębnego wynagrodzenia płatnego na rzecz Podatnika.

Zawarta przez Podatnika Umowa zastrzega więc pełne rozporządzenie przez Podatnika przysługującymi mu autorskimi prawami majątkowymi do oprogramowania na rzecz Jego kontrahenta oraz de facto jego odbiorcy końcowego.

W zakresie swoich świadczeń Wnioskodawca jest zobowiązany ciągłego raportowania do Wiceprezydenta ds. R&D (research and devetopment) - zgodnie z postanowieniami umowy, Podatnik osadzony jest więc w pionie badawczo - rozwojowym kontrahenta, raportując bezpośrednio do managera odpowiedzialnego za tę część działalności kontrahenta. Zgodnie z postanowieniami Załącznika B (ust. 2.1), Podatnik zobowiązał się informować kontrahenta na piśmie o każdym fakcie stworzenia na rzecz kontrahenta wszelkich utworów, praw autorskich czy też innych szeroko określonych przedmiotów know - how stworzonych w oparciu o postanowienia umowy oraz objętych przeniesieniem praw autorskich na rzecz kontrahenta. Dodatkowo, zgodnie z postanowieniami Załącznika B (ust. 2.4) Podatnik zobowiązał się do utrzymywania pisemnych zestawień obejmujących wszystkie utwory stworzone w oparciu o umowę - w formie adekwatnej do danego typu utworu - oraz przeniesienia własności tego rodzaju zestawień oraz nośników z utworami na rzecz kontrahenta. Wnioskodawca może więc sporządzać dodatkowe protokoły zdawczo - odbiorcze potwierdzające wykonanie umowy oraz przeniesienie na rzecz kontrahenta Wnioskodawcy poszczególnych, stworzonych utworów. Sporządzany protokół może potwierdzać dodatkowo, że wymienione w nim rezultaty stanowią utwory w rozumieniu właściwych przepisów polskiego prawa w szczególności ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Protokół zawierać w sobie może również potwierdzenie, że majątkowe prawa autorskie zostają przeniesione na rzecz kontrahenta Wnioskodawcy. Odbiór wyników realizacji wszelkich prac wykonywanych na podstawie umowy następował w sposób uzgodniony w tym zakresie przez strony w ramach bieżącego wykonania umowy. Wynagrodzenie Podatnika określane jest jako zryczałtowane wynagrodzenie roczne (wynagrodzenie bazowe).

Umowa ramowa w ust. 6 wskazuje, że przewidziane w niej wynagrodzenie zw. ze świadczeniem przez Podatnika usług zawiera w sobie całość wynagrodzenia Podatnika ze wszystkich tytułów prawnych. Wynagrodzenie należne Podatnikowi ujmuje w sobie honorarium prawnoautorskie Podatnika, należne mu z tytułu przeniesienia na kontrahenta autorskich praw majątkowych do oprogramowania.

Podatnik zawarł więc wyłącznie jedną umowę pisemną o charakterze głównym dot. zasad wykonywania współpracy - zgodnie z jej założeniami, Podatnik w ramach stałej współpracy z kontrahentem przenosi na niego całość praw własności intelektualnej (w tym autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych) powstałych w wyniku wykonania umowy, na wskazanych w niej polach, wraz ze zrzeknięciem się przez Podatnika wszelkich praw osobistych do utworów stworzonych na podstawie umowy.

Pod względem technologicznym przedmiotem prac na rzecz kontrahenta Wnioskodawcy jest oprogramowanie - prace Podatnika mają na celu udział w tworzeniu trzech autorskich projektów kontrahenta:

oprogramowania zarządzającego rozproszoną bazą danych, utrzymywaną w rozwiązaniach chmurowych,
projektu badawczego mającego za przedmiot kontrybucję kontrahenta w oprogramowanie open source obejmujące wewnętrzny i zewnętrzny transfer wiedzy w zakresie rozwiązań zbliżonych do tych będących podstawowym przedmiotem twórczości kontrahenta,
oprogramowanie służące koordynacji zarządzania bazami danych użytkowników końcowych podlegającego finalnej dystrybucji w modelu open source.

Prace Podatnika obejmowały nowe oprogramowanie, wpływające bądź to na możliwość komercjalizacji produktów przez kontrahenta, bądź też znacząco wpływające na poszerzenie wewnętrznego oraz zewnętrznego zakresu wiedzy dot. oprogramowania (transfer wiedzy o charakterze wewnętrznym, w ramach zespołów kontrahenta - jak i zewnętrznym, w postaci kontrybucji open source oraz kontrybucji w zakresie transferu wiedzy o charakterze naukowym). Efektem wszystkich prac Podatnika w projektach i mających za przedmiot oprogramowanie było zdobywanie wiedzy z nowych rozwiązań, zastosowanie nowych programów, aplikacji czy nowych rozwiązań technologicznych w celu wyprodukowania lepszego produktu. Prowadzone prace gwarantują zarówno zewnętrzny, jak i wewnętrzny transfer wiedzy - kontrahent Podatnika jest samodzielnym organizatorem cyklicznych wydarzeń obejmujących dzielenie się wiedzą wypracowaną przez kontrahenta (oraz pośrednio Podatnika) z innymi twórcami oprogramowania komputerowego.

Prace wykonywane przez Podatnika nie są ograniczone do prostego usuwania błędów w oprogramowaniu czy też notorycznego, powtarzalnego utrzymania oprogramowania czy też do czynności o charakterze rutynowym. Prace Podatnika nie sprowadzają się do powielania rozwiązań zaistniałych na rynku - zgodnie z wiążącą Podatnika umową główną ma On bardzo ograniczoną możliwość posługiwania się rozwiązaniami podmiotów trzecich, nawet w zakresie rozwiązań o charakterze otwartych kodów źródłowych (open source). Podatnik jest zobowiązany ściśle przestrzegać wewnętrznych procedur kontrahenta w tym zakresie, również w celu zapewnienia odpowiedniej jakości kontrybucji własnej (za pośrednictwem kontrahenta) w open source.

W ramach zdarzenia przyszłego, Podatnik ma zamiar kontynuować działalność w identycznym zakresie - w tym i innych projektach - w obszarach opisanych powyżej, z tym samym lub innymi kontrahentami. Podstawowym i jedynym świadczeniem Podatnika w ramach zdarzenia przyszłego będzie tworzenie i sprzedaż oprogramowania (programy komputerowe) związanego z przedmiotem aktualnej działalności, co do których Podatnik przenosił będzie przysługujące Mu autorskie prawa majątkowe bądź też udzielał licencji na rzecz swych kontrahentów tworząc prawa kwalifikowane.

Rozwiązania tworzone i projektowane przez Podatnika mają i będą miały na celu poprawę oraz rozwój istniejącego stanu wiedzy w zakresie programowania. W ramach prac Podatnika badane i testowane są i będą nowe technologie dostępne na rynku.

Wnioskodawca wskazuje, iż wszystkie usługi świadczone na rzecz kontrahentów w ramach istniejącego stanu faktycznego, a także w ramach zdarzenia przyszłego były i będą świadczone na terytorium Polski, gdzie Wnioskodawca prowadzi i będzie prowadził swoją działalność. W ramach zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca zasadniczo kontynuował będzie świadczenie usług na terytorium Polski.

W ramach prowadzonej działalności innowacyjnej Wnioskodawca ponosi koszty związane bezpośrednio z prowadzoną działalnością oraz uzyskiwanymi przychodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - związane przede wszystkim z:

związane z zakupem sprzętu komputerowego,
ogólnym prowadzeniem działalności (Internet komunikacja),
nabyciem wiedzy specjalistycznej - w postaci materiałów naukowych i dostępów do wiedzy specjalistycznej (portale, publikacje),
związane z zakupem oprogramowania podmiotów trzecich niezbędnego do świadczenia usług,
związane z doradztwem prawnym i księgowym.

Wszelkie wydatki Wnioskodawcy przypisane do źródła przychodów w postaci praw kwalifikowanych mają związek z prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ich ponoszenie jest niezbędne dla prowadzenia działalność badawczo-rozwojowej. Bez ich poniesienia działalność ta nie mogłaby być wykonywana przez Wnioskodawcę. Wydatki te są przypisywane do źródeł przychodów z praw kwalifikowanych w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji.

Wszystkie ponoszone koszty związane są z prowadzoną działalnością gospodarczą i stanowią koszt uzyskania przychodów Wnioskodawcy, co jednoznacznie świadczy o ich związku z wykonywaną działalnością obejmującą wyłącznie świadczenie usług programistycznych.

Są one przy tym niezbędne dla tworzenia oprogramowania - naturalnym jest, iż bez posiadania odpowiedniego sprzętu komputerowego, zaopatrzonego w odpowiednie oprogramowanie systemowe oraz niezbędne licencje nie jest możliwe podejmowanie jakichkolwiek działań programistycznych.

Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję pozwalającą:

wyodrębnić w niej każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,
zapewnić ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własność intelektualnej,
wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu,
dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej,
dokonywać zapisów w ewidencji w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własność intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług.

Wnioskodawca kontynuuje prowadzenie ewidencji i będzie prowadził ją również dla praw kwalifikowanych, z których przychody czerpał będzie w ramach zdarzenia przyszłego. Ewidencja prowadzona jest przez Wnioskodawcę od początku prowadzenia przez Niego działalności badawczo - rozwojowej i wprowadzenia ulgi IP Box, w sposób systematyczny w ujęciach miesięcznych - zgodnie z przepisami podatkowymi obowiązującymi w tym zakresie.

Wnioskodawca tworzy wyłącznie prawa kwalifikowane w postaci autorskich praw do programu komputerowego. Wnioskodawca nie tworzy innego rodzaju praw kwalifikowanych (w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT). Wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi przejaw działalność twórczej o indywidualnym charakterze (tj. utwór w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych). Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie cechuje się oryginalnością i indywidualnością, niezbędnymi do uznania jest za przejaw działalności twórczej Wnioskodawcy.

Tworzone przez Wnioskodawcę prawa kwalifikowane w postaci autorskich praw do programu komputerowego podlegają ochronie prawnej w szczególność o przepisy Rozdziału 7 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (art. 74 i nast. ustawy). Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia.

Powyższe okoliczności pozwalają przyjąć, iż Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo - rozwojową i w jej ramach tworzy kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci oprogramowania komputerowego.

W uzupełnieniu wniosku doprecyzowano opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego o następujące informacje:

Wnioskodawca oczekuje wydania interpretacji indywidualnej za rok podatkowy 2019, 2020, 2021 oraz, w ramach zdarzenia przyszłego - za następne lata podatkowe objęte zdarzeniem przyszłym. Przedmiotem wniosku jest możliwość zakwalifikowania przychodów ze sprzedaży przez Wnioskodawcę prawa kwalifikowanego - tj. przychodów osiąganych tytułem przenoszenia autorskich praw do oprogramowania. Oprogramowanie to jest wytwarzane, a następnie rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej - i to ono jest przedmiotem wniosku. Wnioskodawca wskazał, że Jego działalność w zakresie oprogramowania prowadzona w zakresie wytwarzania, rozwijania i ulepszania oprogramowania jest podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy programistycznej oraz zastosowania zasobów wiedzy istniejących już w oprogramowaniu (np. określone języki czy metody programistyczne) do tworzenia nowych ich zastosowań.

Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej – prace te prowadzone są w sposób zdefiniowany w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce i są działalnością Wnioskodawcy obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo - rozwojową rozpatrywaną w ramach zastosowania ulgi od 2019 r., od tego roku osiąga również uwzględniane w zakresie ulgi przychody.

Wszystkie wymienione we wniosku i realizowane dla Kontrahenta efekty pracy stanowią odrębne programy komputerowe i są odrębnym przedmiotem ochrony prawnoautorskiej jako utwory samodzielne lub utwory zależne. W przypadku, w którym działania Wnioskodawcy polegają na rozwijaniu i ulepszaniu programów, to efektem prac Podatnika:

jest powstanie nowej części programu/nowego utworu - nowego prawa kwalifikowanego w postaci programu komputerowego;

jest powstanie stanu prawnego, w którym Wnioskodawcy przysługują bezpośrednio prawa autorskie podlegające ochrona na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

jest przenoszony jako całość autorskich praw majątkowych na rzecz kontrahenta – w opisanym powyżej zakresie.

Wnioskodawca zasadniczo rozwija oprogramowanie komputerowe wytworzone przez siebie. Niewykluczone są jednak sytuacje, w której Kontrahent Wnioskodawcy udostępnia mu własne oprogramowanie celem wykonania na nich prac rozwojowych, a powstałe w tym wyniku prawa autorskie Wnioskodawcy są przenoszone na rzecz Kontrahenta.

W ramach świadczonych usług dochodziło do następującej sekwencji zdarzeń związanych ze świadczeniem przez Wnioskodawcę usług:

wytworzenie/rozwijanie/ulepszanie przez Wnioskodawcę oprogramowania (programu komputerowego) w prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej - przede wszystkim oprogramowania stworzonego już wcześniej przez Wnioskodawcę, względnie, oprogramowania należącego do kontrahenta co do którego kontrahent zlecił czynności Wnioskodawcy (kontrahent Wnioskodawcy jako właściciel oprogramowania miał pełne prawo do takiego dysponowania swoim oprogramowaniem),
przeniesienie przez Wnioskodawcę autorskich praw majątkowych do oprogramowania na rzecz kontrahentów Wnioskodawcy,
dalszy rozwój i ulepszanie oprogramowania przez kontrahenta Wnioskodawcy, jako właściciela autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytworzonego przez Wnioskodawcę, również przy udziale Wnioskodawcy oraz z wykorzystaniem jego usług świadczonych w sposób ciągły.

Z momentem przeniesienia praw autorskich zgodnie z punktem ad. II to kontrahent Wnioskodawcy nabywa pełne władztwo nad oprogramowaniem dostarczonym przez Wnioskodawcę - zasadniczo więc, zachowuje on pełną swobodę w dalszym rozwoju czy ulepszaniu tego oprogramowania. Czynności te wykonywane są jednak w porozumieniu z Wnioskodawcą, a także przez samego Wnioskodawcę w ramach liniowej charakterystyki świadczonych przez Wnioskodawcę usług. Jednocześnie, do wykonywania przez Wnioskodawcę dalszych czynności związanych z rozwijaniem i ulepszaniem oprogramowania w ramach punktu III powyżej nie jest konieczne oraz niezbędne udzielenie Wnioskodawcy przez jego kontrahenta tzw. licencji wstecznej, służącej pracom nad programami już dostarczonymi przez Wnioskodawcę. Prace te wykonywane są w ramach dalszej współpracy, a wskazane dalsze prace objęte są kolejnymi przeniesieniami praw autorskich przez Wnioskodawcę do nowych utworów powstałych podczas rozwijania utworów dostarczonych uprzednio przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahentów. Ewentualnie, prace te uznawane są w całości jako naprawa błędów w dostarczonym przez Wnioskodawcę oprogramowaniu, w ramach ciążących na Wnioskodawcy w stosunku do jego kontrahentów obowiązków umownych w tym zakresie (naprawa ta nie oznacza jednak, że czynności Wnioskodawcy sprowadzają się do rutynowego naprawiania błędów i utrzymywania produktów). Taki model współpracy wpisuje się w metodykę zwinnego programowania stosowaną przez Wnioskodawcę przy świadczeniu na rzecz jego kontrahentów usług polegających na dostarczeniu oprogramowania, a także wpisują się w całości w model prac przyjęty z kontrahentami, a udzielenie Wnioskodawcy licencji wstecznej na te potrzeby miałoby charakter czynności sztucznej i niewpisującej się w zasady przewidziane przepisami ustawy o prawie autorskim o prawach pokrewnych oraz zasady świadczenia przez Wnioskodawcę Jego obowiązków określonych w umowach przez niego zawartych.

W wyniku rozwijania/ulepszania oprogramowania lub jego części tworzony jest całkowicie nowy kod/algorytm w języku oprogramowania (nowy utwór), a efektem pracy jest powstanie nowego prawa własności intelektualnej.

W przypadku gdy rozwija/ulepsza oprogramowanie komputerowe - to wynikiem działań Wnioskodawcy jest nowy utwór (tj. nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Objęte złożonym wnioskiem działania Wnioskodawcy dotyczące oprogramowania - poza nadrzędnym celem w postaci powiększenia zasobów wiedzy dot. oprogramowania oraz tworzenia nowych zastosować oprogramowania - mają za przedmiot również działania o charakterze utylitarnym, tzn. mają za cel poprawę użyteczności oprogramowania albo jego funkcjonalności, zgodnie z wymaganiami kontrahenta Wnioskodawcy w tym zakresie.

Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta całość autorskich praw majątkowych na podstawie umowy cywilnoprawnej o współpracy Wnioskodawcy z Kontrahentem (o świadczenie usług).

Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność prawną w stosunku do Kontrahenta za rezultat wykonywanych czynności. W przypadku powstania roszczeń osób trzecich w stosunku do Kontrahenta, zasadniczo posiada on roszczenie regresowe w stosunku do Wnioskodawcy w tym zakresie – względnie, w przypadkach regulowanych przez prawo właściwe, takie roszczenie może być formułowane w stosunku do Wnioskodawcy bezpośrednio przez podmiot trzeci. Wnioskodawca ma swobodę w wyborze miejsca i czasu wykonania usług – działa w tym zakresie jako podmiot niezależny od Kontrahenta, w ramach jednak jego wytycznych i specyfikacji odnośnie tworzonego oprogramowania. Wnioskodawca ponosi pełne ryzyko gospodarcze prowadzonej działalności, Wnioskodawca w żaden sposób nie przenosi tego ryzyka na swojego Kontrahenta.

Dochodem Wnioskodawcy z wytworzonego i ulepszanego (modyfikowanego) kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest dochód z jego sprzedaży tj. wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do oprogramowania. Wnioskodawca na ten moment nie uzyskuje innego rodzaju dochodów niż te ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i nie rozważa ani nie przewiduje uzyskiwania innego rodzaju dochodów niż te pochodzące ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca ma zamiar objąć preferencją podatkową wyłącznie dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. dochody z tytułu przenoszenia autorskich praw do tworzonego i rozwijanego/ulepszanego oprogramowania komputerowego. Innego rodzaju wynagrodzenie otrzymywane od Kontrahenta nie będzie uwzględniane w uldze.

Faktury przychodowe wystawiane przez Wnioskodawcę mogę obejmować również przychody z tytułów świadczenia usług innych niż te związane z przeniesieniem praw autorskich (np. usługi utrzymania oprogramowania nieskutkujące powstaniem praw autorskich, inne usługi niematerialne o charakterze programistycznym).

Wnioskodawca ujmuje takie usługi w odrębnej pozycji faktury - a w przypadku braku takiej możliwości, kwoty związane z takimi usługami Wnioskodawca wyodrębnia w prowadzonej ewidencji i stara się ujmować w dodatkowych protokołach ze świadczenia usług, sporządzanych samodzielnie przez Wnioskodawcę lub wraz z Kontrahentem.

W prowadzonej ewidencji Wnioskodawca na bieżąco wyodrębnia:

przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz

koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Wyodrębnienie umożliwia Wnioskodawcy pełne i przejrzyste rozliczenie ulgi IP Box w zakresie każdego prawa kwalifikowanego.

Wnioskodawca na potrzeby ustalenia kwalifikowanego dochody stosował będzie wskaźnik Nexus, wskazany we właściwych przepisach ustawy o PIT. Wnioskodawca ponosi wyłącznie koszty na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową.

Wnioskodawca wskazał przy tym, iż prowadzony przez Niego profil działalności charakteryzuje się niskim stopniem tzw. kosztowości - tj. stanowi działalność usługową, w ramach której pakiet ponoszonych kosztów jest ograniczony. Okoliczność to znacząco ułatwia Wnioskodawcy prowadzenie ewidencji. Jak wskazuje bowiem samo Ministerstwo Finansów w opracowaniach dot. ulgi IP Box, wskaźnik nexus (służący obliczeniu zakresu ulgi IP Box) w przypadku osób fizycznych prowadzących działalność badawczo-rozwojową, w której zdecydowaną większość kosztów stanowi ich praca własna, będzie najczęściej wynosił 1 lub będzie bliski 1.

Jak wskazano w objaśnieniach Ministerstwa Finansów w sprawie praktycznego stosowania preferencji IP-BOX: „136. Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów.

Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP."

Natomiast, w celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a (odpowiednio art. 15 ust. 2 i ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca wskazał, że potwierdza to Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 13 sierpnia 2020 r., nr 0111-KDIB2-2.4011.8.2020.2.MZ.

Wnioskodawca wskazał przy tym, że prowadzona przez Niego ewidencja pozwala na precyzyjną alokację kosztów do przychodów, powyższa zasada nie będzie więc konieczna do stosowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy do osiąganych przez Wnioskodawcę w opisanym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym przychodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (oprogramowania – autorskich praw do programu komputerowego) znajdzie zastosowanie stawka podatku 5%, przewidziana w art. 30ca ustawy o PIT?
Czy wykonywana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych (oprogramowania) stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania oznaczonego numerem jeden do osiąganych przez Niego przychodów związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w postaci autorskich praw do programu znajdzie zastosowanie przewidziana w art. 30ca stawka podatku w wysokości 5%.

Zgodnie z przepisami ustawy o PIT (w szczególności art. 30ca ustawy o PIT i nast.) dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej podlegającym preferencyjnemu opodatkowaniu jest dochód z pozarolniczej działalność gospodarczej w zakresie, w jakim został:

z opłat lub należność wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi,
z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z wprowadzonej powyższym przepisem ulgi jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalność badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus dotyczącej kwalifikacji oraz rozliczenia przychodów w uzyskiwanych ze źródeł kwalifikowanych. Wnioskodawca wskazał przy tym, że tworzone/rozwijane/ulepszane przez Niego oprogramowanie, tworzone/rozwijane/ulepszane jest w ocenie Wnioskodawcy, w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zauważyć przy tym należy, iż zarówno przepisy ustawy o PIT, jak i bliźniacze przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 21 poz. 86 z późn. zm., dalej: „ustawy o CIT”) posługują się zbieżnymi siatkami pojęciowymi w zakresie przepisów dot. działalność badawczo-rozwojowej wszelkie więc uwagi orzecznicze oraz doktrynalne w zakresie przepisów jednej z ustaw mają uniwersalne znaczenie dla interpretacji przepisów drugiej regulacji.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Jak wskazuje się w literaturze przedmiotu, aby daną działalność uznać w myśl definicji zawartych w ustawach o podatkach dochodowych za działalność badawczo-rozwojową działalność ta łącznie powinna spełnić przesłanki uznania ją za działalność:

twórczą,
obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe,
podejmowaną w sposób systematyczny,
podejmowaną w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystana zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań

Działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu wskazanych regulacji nie jest zatem jakakolwiek działalność badawczo-rozwojowa (działalność polegającą na prowadzeniu badań naukowych i prac rozwojowych), ale taka, którą charakteryzują pozostałe cechy wymienione w omawianym przepisie (twórczy i systematyczny charakter, podejmowanie w określonym celu), (tak też K. Gil, A. Obońska, A. Wacławczyk, A. Walter (red.), Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz. Wyd. 3, Warszawa 2019).

Definiując badania naukowe (art. 5a pkt 39 ustawy o PIT - dzielące się na badania podstawowe oraz badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe (art. 5a pkt 40 ustawy o PIT) ustawa o PIT odsyła do definicji wskazanych pojęć ujętych w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1668 ze zm.). Zgodnie z zawartymi w art. 4 ust 2 i 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce definicjami;

badania podstawowe rozumiane są jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
badania aplikacyjne rozumiane są jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności nastawione na opracowywanie nowych produktów procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń,
prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w tym w zakresie narzędzi informatycznych planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów procesów lub usług, z wyłączeniem działalności - obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Jak wskazuje Ministerstwo Finansów w wydanych w dniu 15 lipca 2019 r. objaśnieniach podatkowych do ulgi IP BOX: „Kwalifikowane IP musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalność badawczo-rozwojowej. To oznacza, że zakres działalności badawczo-rozwojowej będzie zawsze obejmować całość działań podatnika zmierzających do wytworzenia rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP oraz, że działania te nigdy nie będą wykraczać poza działalność badawczo-rozwojową. Innymi słowy, zakres działalność badawczo-rozwojowej:

najczęściej będzie szerszy niż zakres działalności prowadzącej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP lub
w nielicznych przypałach będzie całkowicie pokrywać się z zakresem działalności prowadzącej do wytworzenia rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP

W perspektywie działalność Wnioskodawcy, aby prace w danym projekcie zakwalifikować jako prace i prawa wytworzone w ramach działalności badawczo-rozwojowej prace te co najmniej po części muszą cechować się następującymi cechami:

Ukierunkowaniem na nowe odkrycia (nowatorskość) - oczekiwanym celem projektu badawczo-rozwojowego Wnioskodawcy jest nowa wiedza, występująca w porównaniu z istniejącymi zasobami wiedzy w przemyśle Działalność B+R w ramach projektu musi prowadzić do wyników które są nowe dla Wnioskodawcy (lub jego kontrahentów) i nie są jeszcze w sposób powszechny wykorzystywane w zagospodarowanej przez działalność Wnioskodawcy (lub jego kontrahentów) branży Zgodne z przyjętym przez Wnioskodawcę założeniem element nowatorskości może pojawić się w ramach projektu polegającego na odtworzeniu istniejących wyników w którym ujawnione zostają potencjalne rozbieżności z poprzednimi wynikami lub przyjętymi w projekcie rozwiązaniami (w postaci np zastąpienia zastanego oprogramowania oprogramowaniem o nowym charakterze)

Z uwagi na kryterium nowatorskości. w prowadzonych pracach badawczo - rozwojowych absolutnie zabronione są działania Wnioskodawcy mające na celu:

kopiowanie cudzych rozwiązań,
odtwarzanie cudzych rozwiązań,
zaangażowanie inżynierii odwrotnej (reverse engmeenng) jako środka do osiągnięcia celów projektu,
korzystanie z rozwiązań chronionych prawami autorskimi oraz prawami własności intelektualne) i przemysłowej podmiotów trzecich.

Czynność takie jasno zakazane są również przez kontrahentów Wnioskodawcy.

Opieraniem się na oryginalnych nieoczywistych koncepcjach i hipotezach (twórczość prac) - prace dot. tworzenia praw kwalifikowanych powinny nosić charakter prac oryginalnych, nieoczywistych.
Niepewnością co do ostatecznego wyniku (nieprzewidywalność) - co nie wyłącza konieczność planowania prac, określenia celów i kryteriów mierzenia rezultatów w działalności Wnioskodawcy, również przez pryzmat przekazania prac do jego kontrahentów.
Dogłębnym planowaniem i budżetowaniem projektu (metodyczność) - działalność w każdym projekcie powinna być prowadzona w sposób zaplanowany i metodyczny, a wszelka dokumentacja projektowa prowadzona skrupulatnie.
rowadzeniem do wyników, które mogą być odtwarzane (możliwość przeniesienia lub odtworzenia) - prowadzone w zakresie stworzenia praw kwalifikowanych prace owocować powinny wynikiem dającym możliwość jego transferu, zwłaszcza w zakresie transferu wiedzy oraz transferu kompetencji.

W ocenie Wnioskodawcy, dokonując kwalifikacji prowadzonej przez Niego działalności powinien On dokonać takiej oceny z własnego punktu widzenia - czy działalność ta jest np. nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań dla Niego. Wskazać bowiem należy, że gdyby ustawodawcy zależało na ograniczeniu zakresu definicji działalność badawczo-rozwojowej tylko do działań (zastosowań) o charakterze nowym w skali światowej, znalazłoby to wyraz w brzmieniu przepisów (zob. chociażby – K. Gil, A. Obońska, A. Wacławczyk, A. Walter (red.). Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz. Wyd. 3, Warszawa 2019).

Wnioskodawca wskazał, że jako twórcy przysługują i przysługiwały Mu autorskie prawa majątkowe do ulepszenia i rozwijania oprogramowania (programów komputerowych) podlegające ochronie na gruncie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. Nr 24, poz. 83 ze zm.) - co jednoznacznie przesądza że przedmiotem przychodów Wnioskodawcy w 2019 r. oraz 2020 r., a także w ramach zdarzenia przyszłego, będzie kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Na potrzeby zakwalifikowania prac do stosowania ulgi IP BOX oraz możliwości zakwalifikowania ich jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej - posłużyć należy się bowiem przede wszystkim definicją utworu zawartą w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. Nr 24 poz. 83 ze zm.) jako podstawowego przedmiotu praw kwalifikowanych tworzonych przez Podatnika. Zgodnie z legalną definicją, utworem jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia.

Wszystkie projekty prowadzone przez Wnioskodawcę poddawane są wnikliwej ocenie w celu należytego:

Rozpoznania rodzaju prac tworzonych w projektach,
Analizy twórczości prowadzonych prac,
Ostatecznie ustalenia czy efekty pracy w projektach mogą zostać zakwalifikowane jako prace badawcze lub prace rozwojowe a ich efekty określone jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Tylko tego rodzaju prace Wnioskodawca kwalifikuje do zakresu zastosowania ulgi IP BOX – i ujmuje je we właściwej ewidencji, spełniając warunek określony w art. 30cb ustawy o PIT. Wnioskodawca zaznacza przy tym, że stanowisko Wnioskodawcy znajduje aktualnie odzwierciedlenie w licznych, pozytywnych interpretacjach organów podatkowych

Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 18 marca 2020 r. znak 0113-KDIPT2-3.4011.749.2019.2.SJ organ podatkowy, analizując stan faktyczny zbliżony do tego przedstawionego we wniosku i potwierdzający możliwość zastosowania przez podatnika ulgi IP BOX, stwierdził: „Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem ze następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa. Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z Raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym. Należy pokreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po strome podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydane indywidualnej interpretacji i jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca prowadzi księgę przychodów i rozchodów i jednocześnie prowadzi odrębną ewidencję dla celów rozliczenia preferencyjnego 5% stawki podatku PIT, tj. wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (poprzez wskazywane kolejnych wersji tworzonego oprogramowania),i prowadzi ewidencję pozwalająca na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w prowadzonej ewidencji wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ustawy o PIT, przypadające na kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Ewidencja taka prowadzona jest od początku realizacji działalność badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP oraz jest ona prowadzona na bieżąco w sposób systematyczny (…). Na podstawie powyższych informacji należy stwierdzić, że autorskie prawo do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzane/ulepszone (rozwijane) przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własność intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód ze zbycia tego prawa lub jego części stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.

Do podobnych wniosków doprowadza lektura licznych interpretacji dot. identycznych stanów faktycznych obejmujących świadczenie działalności programistycznej przez jednoosobowych przedsiębiorców – zob. chociażby interpretacja indywidualna z dnia 13 marca 2020 r. znak 0113-KDIPT2-1.4011.1.2020.2.AP, interpretacja indywidualna z dnia 13 marca 2020 r znak 0113-KDIPT2-3.4011.10.2020.2.PR.

W zakresie pytania drugiego, Wnioskodawca wskazał, że biorąc pod uwagę przedstawiony przez Niego stan faktyczny, a także w ramach zdarzenia przyszłego można stwierdzić, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego jest oprogramowanie (programy komputerowe) wytwarzane przez Niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Zdaniem Wnioskodawcy stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. Ustawy o PIT.

Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, ustawa o PIT wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wymienionych w przedmiotowych przepisach. Przy czym, by można było mówić o „kwalifikowanym” prawie własności intelektualnej, przepis ten wymaga również, aby spełnione zostały dwa kryteria:

przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz
prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska

Zgodnie z przytoczonym stanem faktycznym oraz argumentacją zawartą w pytaniu nr 1, przedmiot ochrony jest wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej.

Wnioskodawca wskazał, że jako twórcy przysługują i przysługiwały Mu autorskie prawa majątkowe do ulepszenia i rozwijania oprogramowania (programów komputerowych), podlegające ochronie na gruncie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U Nr 24 poz. 83 ze zm.) - co jednoznacznie przesądza, że przedmiotem przychodów Wnioskodawcy w 2019 r. oraz 2020 r., a także w ramach zdarzenia przyszłego, będzie kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Na potrzeby zakwalifikowania prac do stosowania ulgi IP BOX oraz możliwości zakwalifikowania ich jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej - posłużyć należy się bowiem przede wszystkim definicją utworu zawartą w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. Nr 24 poz. 83 ze zm.) jako podstawowego przedmiotu praw kwalifikowanych tworzonych przez Podatnika. Zgodnie z legalną definicją, utworem jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia.

Dochód z prawa ochronnego podlega preferencji, o ile mamy do czynienia z prawem podlegającym ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

W ocenie Wnioskodawcy, wszystkie tworzone przez Niego elementy oprogramowania spełniają przesłanki do uznania je za przedmiot ochrony na gruncie prawa autorskiego - a co za tym idzie, mogą być uznane za prawa kwalifikowane na gruncie ulgi IP Box.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał ponadto, że wszystkie wyeksponowane we wniosku oraz uzupełnieniu wniosku informacje/dane/warunki znajdują już odzwierciedlenie we własnym stanowisku Wnioskodawcy, które Wnioskodawca w całości podtrzymuje.

Wnioskodawca zwrócił przy tym uwagę, że podstawowym obowiązkiem Wnioskodawcy jest przedstawienie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, nie natomiast wnikliwej jego analizy i rozbudowanego stanowiska w sprawie - co jest zadaniem Organu.

Końcowo Wnioskodawca wskazał, że mając na uwadze powyższe, Jego stanowisko w zakresie możliwości zastosowania ulgi uznać należy za poprawne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenie przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej ustawy.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych − oznacza to:

badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85, 374, 695, 875 i 1086),
badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 wskazanej wyżej ustawy, badania naukowe są działalnością obejmującą:

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 tej ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz cytowane przepisy, należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku działania Wnioskodawcy spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań i - jak wskazał Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego - stanowią prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ww. ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Reasumując – działalność Wnioskodawcy w zakresie przedstawionym w opisie stanu faktycznego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

patent,
prawo ochronne na wzór użytkowy,
prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432 oraz z 2020 r., poz. 288),
autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3 / (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP BOX.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. Zgodnie z art. 30cb ust. 3 omawianej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do opisu sprawy, należy wskazać, że:

Wnioskodawca tworzy, ulepsza i rozwija programy komputerowe w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;
Wytwarzane, ulepszane i rozwijane przez Wnioskodawcę oprogramowanie i jego części, stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i podlega ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy;
Wnioskodawca osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
Wnioskodawca prowadzi na bieżąco, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję i wyodrębnia w niej: każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając na uwadze powyższe, uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na Spółkę praw autorskich do wytworzonego, rozwijanego, ulepszanego oprogramowania i jego części, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zatem, do dochodu uzyskiwanego przez Wnioskodawcę z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu rocznym za rok 2019 i 2020, 2021 jak również w latach kolejnych (przyszłych) (o ile nie zmieni się stan faktyczny i prawny), znajdzie zastosowanie preferencyjna 5% stawka podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.) przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin