Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.287.2021.5.MKA
z 21 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 24 lutego 2021 r. (data wpływu 5 marca 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 maja 2021 r. (data wpływu 7 czerwca 2021 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy o zarządzanie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy o zarządzanie.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 i 14f § 1 w związku z art. 14r § 4 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z 13 maja 2021 r. nr 0114-KDIP1-1.4012.125.2021.2.WD i 0112-KDIL2-1.4011.287.2021.3.MKA, wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano 13 maja 2021 r., skutecznie doręczono 19 maja 2021 r., natomiast 7 czerwca 2021 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawca uzupełnił wniosek.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącym stroną postępowania:
  (…) sp. z o.o.;
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
  (…)

przedstawiono następujące stany faktyczne.

Zainteresowany niebędący stroną postępowania („Menedżer”) pełni funkcję członka zarządu u zainteresowanego będącego stroną postępowania, tj. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością („Spółka” lub „Szpital”). Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Menedżer podlega na terenie Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Menedżer został powołany na stanowisko członka zarządu na podstawie uchwały rady nadzorczej Spółki z dnia 15 stycznia 2021 r. Menedżer nie jest zarejestrowany w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy (Dz. U. z 2020 r. poz. 2296).

Dnia 9 lutego 2021 r. Spółka zawarła z Menedżerem umowę o świadczenie usług zarządzania („Umowa”) na określonych poniżej warunkach.

Zgodnie z postanowieniami Umowy Menedżer wykonuje swoje obowiązki z zachowaniem należytej staranności, sumienności i profesjonalizmu wymaganego w powszechnie przyjętych standardach zarządzania oraz z należytym uwzględnieniem charakteru i zakresu działalności Spółki, w szczególności z zachowaniem troski o interesy majątkowe oraz niemajątkowe Spółki, przy przyjęciu zasady podejmowania uzasadnionego ryzyka z punktu widzenia realizowanych przez Spółkę zadań, wykorzystując przy tym swoją wiedzę, doświadczenie i umiejętności.

Menedżer na podstawie obowiązującej Umowy zobowiązany jest do prowadzenia spraw Spółki i jej reprezentowania w stosunkach wewnętrznych i zewnętrznych z uwzględnieniem zakresu praw i obowiązków wynikających z pełnionej funkcji, co obejmuje w szczególności:

• racjonalne gospodarowanie majątkiem Spółki i zapewnienie jego ochrony z uwzględnieniem specyfiki i bieżącej sytuacji Spółki wynikającej ze szczególnego charakteru zadań jej powierzonych przez miasto,
• podejmowanie czynności sądowych i pozasądowych związanych z prowadzeniem spraw Spółki i jej reprezentowaniem,
• współdziałanie z pozostałymi organami Spółki i wykonywanie ich uchwał, wiążących dla zarządu na podstawie obowiązujących przepisów prawa lub aktu założycielskiego,
• współdziałanie z pozostałymi członkami zarządu, w tym z uwzględnieniem wewnętrznego podziału obowiązków wynikającego z zaakceptowanego przez Menedżera regulaminu organizacyjnego zarządu Spółki,
• podejmowanie właściwych działań zarządczych zmierzających do realizacji wyznaczonych celów, określanych corocznie uchwałą zgromadzenia wspólników,
• prowadzenie racjonalnej i zgodnej z przyjętymi założeniami polityki kadrowej,
• dbanie o terminowość regulowania zobowiązań Spółki oraz egzekwowanie przysługujących Spółce roszczeń.
  
  

Menedżer zobowiązany jest wykonywać swoje obowiązki zgodnie z Umową, obowiązującym prawem, aktem założycielskim Spółki oraz uchwałami podjętymi przez organy Spółki, jak również innymi wewnętrznymi regulacjami Spółki i jej organów.

Umowa przewiduje, że Menedżer pełni swoje obowiązki w czasie i miejscu, jakie są wymagane dla należytego wykonywania Umowy oraz prawidłowego i nieprzerwanego funkcjonowania Spółki. Co do zasady, w dni robocze pełni on swoje obowiązki w siedzibie Spółki. Świadczenie usług poza siedzibą Spółki przez okres przekraczający każdorazowo 2 kolejne dni robocze wymaga uprzedniej zgody przewodniczącego rady nadzorczej („Przewodniczący Rady”) lub członka rady nadzorczej przez niego upoważnionego.

Umowa przewiduje również prawo do powstrzymania się Menedżera od świadczenia na rzecz Spółki usług w zakresie zarządzania z zachowaniem prawa do wynagrodzenia w okresie wynoszącym łącznie 28 dni roboczych w roku kalendarzowym („Przerwa w Świadczeniu Usług”). Wykorzystanie Przerwy w Świadczeniu Usług może nastąpić jednorazowo lub w kilku częściach. Menedżer jest uprawniony do skorzystania z powyższego uprawnienia wyłącznie za uprzednim powiadomieniem pozostałych członków zarządu oraz po uzyskaniu akceptacji Przewodniczącego Rady, której ten nie może odmówić bez uzasadnionej przyczyny. Menedżer zobowiązany jest do uzgodnienia z Przewodniczącym Rady w pierwszych dwóch miesiącach roku kalendarzowego lub w pierwszym miesiącu świadczenia usług harmonogramu wykorzystania Przerwy w Świadczeniu Usług na dany rok kalendarzowy dotyczącego wykorzystania minimum 5 kolejnych dni roboczych. Zmiana harmonogramu lub ustalenie krótszych terminów Przerwy w Świadczeniu Usług wymaga zgody Przewodniczącego Rady, a w razie jego nieobecności z członkiem rady nadzorczej przez niego upoważnionym. W sytuacji niewykorzystania przez Menedżera w danym roku kalendarzowym prawa do Przerwy w Świadczeniu Usług, prawo to wygasa z upływem 31 grudnia danego roku. Jeżeli niewykorzystanie Przerwy w Świadczeniu Usług nastąpiło z przyczyn niezależnych od Menedżera, prawo do wykorzystania Przerwy w Świadczeniu Usług wygasa z dniem 31 marca następnego roku.

W przypadku wystąpienia zdarzenia stanowiącego przyczynę braku możliwości świadczenia usług przez Menedżera z przyczyn zdrowotnych udokumentowanych zaświadczeniem lekarskim („Okres Niezdolności do Świadczenia Usług”) jest on zobowiązany bezzwłocznie poinformować o tym fakcie Przewodniczącego Rady oraz pozostałych członków zarządu (z wyjątkiem sytuacji, gdy zawiadomienie takie z przyczyn niezależnych od menedżera jest niemożliwe). Za Okres Niezdolności do Świadczenia Usług Menedżerowi przysługuje wynagrodzenie w wysokości 80% podstawy stanowiącej miesięczne wynagrodzenie stałe (o którym mowa poniżej), pomniejszone o należną kwotę zasiłku chorobowego.

W okresie obowiązywania Umowy Menedżer zobowiązany jest do powstrzymywania się od podejmowania działalności konkurencyjnej wobec Spółki. Na wniosek Menedżera rada nadzorcza może zwolnić Menedżera w określonym zakresie z obowiązku powstrzymania się od działalności konkurencyjnej. Naruszenie tego zobowiązania przez Menedżera wiąże się z naliczeniem określonej kary umownej. Zgodnie z postanowieniami Umowy, jeżeli w wyniku wykonywania Umowy Menedżer stworzy utwór, przenosi na Spółkę w całości autorskie prawa majątkowe do danego utworu.

Spółka zapewnia Menedżerowi nieodpłatnie odpowiednią infrastrukturę biurową, sprzętową i organizacyjną wraz z obsługą w celu należytego wykonywanie zobowiązań wynikających z Umowy, tj.:

• infrastruktury biurowej i organizacyjnej zgodnie z zasadami obowiązującymi w Spółce dla członków zarządu Spółki,
• środki komunikacji elektronicznej umożliwiające porozumiewanie się na odległość (w tym telefon komórkowy i przenośny komputer, a także inne niezbędne urządzenia elektroniczne),
• środki transportu, w tym samochód służbowy lub pokrycie kosztów limitu kilometrów określonego przez radę nadzorczą przy wykorzystaniu do celów służbowych samochodu prywatnego,
• inne narzędzia/zasoby niezbędne do realizacji Umowy,
• zwrot uzasadnionych i udokumentowanych kosztów podróży służbowych,
• zwrot kosztów udziału w konferencjach i szkoleniach istotnych z punktu widzenia świadczonych usług zarządzania na rzecz Spółki, w tym wynikających z umów stowarzyszeniowych zawartych przez Spółkę,
• przyznanie karty płatniczej do pokrywania wydatków związanych wyłącznie z realizacją obowiązków służbowych.
  
  

Spółka zobowiązała się do odprowadzania - w zakresie w jakim wynika to z obowiązujących przepisów – od wynagrodzenia stałego i zmiennego (o których mowa poniżej) Menedżera należnych składek (w tym składkę ZUS na ubezpieczenie chorobowe) i podatków na rzecz uprawnionych organów.

Wynagrodzenie Menedżera wypłacane jest zgodnie z zasadami określonymi w ustawie z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami (Dz. U. z 2020 r. poz. 1907 ze zm., dalej: „Ustawa o wynagrodzeniach”). W treści Umowy ujęto obowiązkowe postanowienia, wprowadzone ww. ustawą.

Z tytułu świadczonych usług zarządzania Menedżerowi przysługuje wynagrodzenie składające się z części stałej („Wynagrodzenie Stałe”) oraz części zmiennej („Wynagrodzenie Zmienne”). Wynagrodzenie Stałe stanowi wynagrodzenie miesięczne, określone kwotowo, płatne nie później niż do dziesiątego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, za który wynagrodzenie to jest należne. W przypadku, gdy Menedżer nie świadczy usług zarządzania przez pełny miesiąc kalendarzowy z uwagi na zawarcie, rozwiązanie Umowy albo brak świadczenia usług przez Menedżera w trakcie trwania danego miesiąca – jego wynagrodzenie za dany miesiąc przysługuje w kwocie Wynagrodzenia Stałego określonej w Umowie, podzielonej przez 30, pomnożonej przez liczbę dni świadczenia usług w danym miesiącu z uwzględnieniem sobót i dni ustawowo wolnych od pracy oraz z uwzględnieniem dni objętych Przerwą w Świadczeniu Usług oraz z uwzględnieniem liczby dni Okresu Niezdolności do Świadczenia Usług.

Menedżer może również otrzymać wynagrodzenie dodatkowe (Wynagrodzenie Zmienne) uzależnione od poziomu realizacji celów przewidzianych w Umowie, które nie może przekroczyć 25% łącznej kwoty Wynagrodzenia Stałego za dany rok obrotowy, przy założeniu osiągnięcia sumarycznej wartości procentowej celów zarządczych na poziomie 100%. Wynagrodzenie Zmienne za dany rok obrotowy wypłacane jest po podjęciu przez radę nadzorczą uchwały, jednak nie później niż do dnia 31 grudnia roku kalendarzowego następującego bezpośrednio po roku obrotowym, za który jest wypłacane, na podstawie wystawionej przez Menedżera faktury (rachunku). Wysokość Wynagrodzenia Zmiennego za dany rok obrotowy, będzie uzależniona od poziomu realizacji celów zarządczych.

Ocenę stopnia zrealizowania celów zarządczych oraz określenia kwoty Wynagrodzenia Zmiennego należnego za dany rok obrotowy dokonuje rada nadzorcza na podstawie umotywowanego wniosku zarządu przedkładanego po przeprowadzeniu zgromadzenia wspólników zatwierdzającego sprawozdanie finansowe wraz ze sprawozdaniem z działalności jednostki w rozumieniu ustawy o rachunkowości za rok obrotowy, którego dotyczy wniosek, nie później niż do końca października roku kalendarzowego następującego bezpośrednio po roku obrotowym, którego dotyczy wniosek. W przypadku niezłożenia wniosku przez zarząd w wyznaczonym terminie, Menedżer może przedłożyć taki wniosek radzie nadzorczej do dnia 30 listopada roku kalendarzowego następującego bezpośrednio po roku, którego dotyczy wniosek. Rada nadzorcza w drodze uchwały dokonuje weryfikacji wniosku i oceny realizacji celów przewidzianych w Umowie oraz określa wysokość kwoty Wynagrodzenia Zmiennego.

Ponadto, zgodnie z Umową, w przypadku gdyby zarządzający został uznany za podatnika podatku VAT, do kwoty Wynagrodzenia Stałego zostanie dodana kwota tego podatku, z tym że w pierwszym roku obowiązywania Umowy Menedżer będzie korzystał ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 Ustawy o VAT. W okresie korzystania ze zwolnienia wynagrodzenie nie będzie powiększane o kwotę podatku VAT.

W Umowie stwierdzono, że Menedżer ponosi odpowiedzialność z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania Umowy na zasadach ogólnych określonych w przepisach Kodeksu cywilnego. Zgodnie z Umową, odpowiedzialność, o której mowa w zdaniu poprzednim, nie wyłącza ani nie ogranicza odpowiedzialności Menedżera, którą ponosi on z tytułu pełnienia funkcji w zarządzie Spółki, określonej innymi przepisami prawa w szczególności ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1526, dalej: „KSH”).

W celu zabezpieczenia swoich praw, Szpital ubezpiecza Menedżera od odpowiedzialności cywilnej w ramach ubezpieczenia grupowego i na zasadach określonych przez radę nadzorczą.

Rozstrzygnięcie kwestii klasyfikacji wynagrodzenia otrzymywanego przez Menedżera z tytułu realizowanych czynności na podstawie Umowy, w zakresie Ustawy o PIT jest istotne z uwagi na prawidłowe wywiązywanie się przez Spółkę z obowiązków płatnika. W przypadku zaklasyfikowania wynagrodzenia otrzymywanego przez Menedżera będącego polskim rezydentem jako przychodu z działalności wykonywanej osobiście (o którym mowa w art. 13 pkt 7 Ustawy o PIT), Spółka, która dokonuje świadczeń jest, co do zasady, obowiązana (jako płatnik) pobierać zaliczkę na podatek dochodowy zgodnie z art. 41 ust. 1 Ustawy o PIT. Złożony wniosek w tym zakresie ma zatem bezpośrednie skutki prawnopodatkowe dla Szpitala – zainteresowanego będącego stroną postępowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wynagrodzenie otrzymane przez Menedżera z tytułu realizowanych czynności na podstawie Umowy stanowi przychód z działalności wykonywanej osobiście, o którym mowa w art. 13 pkt 7 Ustawy o PIT?
2. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym Spółka jako płatnik powinna pobierać zaliczki na podatek dochodowy od należności wypłacanych Menedżerowi na podstawie Umowy?
3. Czy czynności realizowane przez Menedżera na podstawie Umowy podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej: „podatek VAT”)?
4. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki zgodnie z którym, w opisanym stanie faktycznym Spółka nie powinna otrzymywać od Menedżera faktur VAT z wykazaną kwotą podatku VAT w związku ze świadczeniem przez niego usług zarządzania, a w przypadku ich otrzymania nie będzie miała prawa do odliczenia kwoty podatku VAT wynikającej z takiej faktury?
   
   

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej informuje, że niniejsza interpretacja stanowi rozstrzygnięcie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast w zakresie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Zainteresowanych w odniesieniu do pytania nr 1, wynagrodzenie otrzymane przez Menedżera z tytułu realizowanych czynności na podstawie Umowy stanowi przychód z działalności wykonywanej osobiście, o którym mowa w art. 13 pkt 7 Ustawy o PIT.

Menedżer zgodnie z postanowieniami Umowy wykonuje swoje obowiązki osobiście, wykorzystując w tym celu infrastrukturę biurową, sprzętową, organizacyjną wraz z obsługą według standardów i regulacji obowiązujących w Spółce, przyjętych przez jej radę nadzorczą (w tym pomieszczeń, środków komunikacji elektronicznej, czy też środków transportu). Menedżer w ramach wykonywania Umowy ma również do dyspozycji zasoby ludzkie Spółki (właściwe piony, komórki organizacyjne, specjalistów, itp.). Zgodnie z treścią Umowy, Menedżer może również żądać od Spółki udostępnienia innych narzędzi/zasobów, niezbędnych dla potrzeb wykonywania przez niego Umowy. Dochodzi zatem tutaj do integracji działań Menedżera oraz Spółki, bez udziału której nie mógłby wykonywać swoich obowiązków. W ocenie Zainteresowanych, w opisywanym przypadku nie można mówić o samodzielności Menedżera jako przedsiębiorcy (autonomicznego od Spółki podmiotu), tj. podmiotu wykonującego swoje usługi poza strukturami oraz bez angażowania sił i środków, będących w dyspozycji zatrudniającego go podmiotu. Relacje te („związanie” Menedżera ze Spółką) pogłębia również stosunek korporacyjny, wynikający z Kodeksu spółek handlowych. W spółkach kapitałowych zawarcie kontraktu menedżerskiego (Umowy) kreuje wtórne powiązanie Menedżera ze Spółką, a głównym powiązaniem jest powołanie tej osoby do pełnienia funkcji członka zarządu. Trudno zatem w opisanym stanie rzeczy uznawać członka zarządu będącego piastunem osoby prawnej za samodzielnego przedsiębiorcę (osobę autonomicznie i samodzielnie wykonującą swoje zadania). Kolejną kwestią jest zniwelowanie ryzyka ekonomicznego Menedżera, który w opisywanym wypadku otrzymuje Wynagrodzenie Stałe (zgodnie z art. 4 Ustawy o wynagrodzeniach). Wynagrodzenie Stałe znacząco przewyższa inny składnik wynagrodzenia Menedżera (tj. Wynagrodzenie Zmienne, które nie może przekroczyć 25 % ww. Wynagrodzenia Stałego). Co więcej, Menedżer ponosi odpowiedzialność z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania Umowy na zasadach ogólnych określonych w przepisach Kodeksu cywilnego. Odpowiedzialność ta nie wyłącza ani nie ogranicza odpowiedzialności Menedżera, którą ponosi on z tytułu pełnienia funkcji w zarządzie Spółki, określonej innymi przepisami prawa w szczególności ustawy KSH.

Reasumując, zdaniem Spółki wynagrodzenie otrzymane przez Menedżera z tytułu realizowanych czynności na podstawie Umowy, kwalifikuje się jako przychód z działalności wykonywanej osobiście, zgodnie z art. 13 pkt 7 Ustawy o PIT.

Zdaniem Zainteresowanych w odniesieniu do pytania nr 2, zgodnie z art. 41 ust. 1 Ustawy o PIT osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 wymienionej ustawy.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego Menedżer – osoba zainteresowana niebędąca stroną w sprawie – podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Uwzględniając stanowisko Spółki odnośnie do pytania nr 1 zawartego we wniosku, Spółka jako płatnik powinna pobierać zaliczki na podatek dochodowy od świadczeń/należności wypłacanych Menedżerowi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnym źródłem przychodów jest określona w art. 10 ust. 1 pkt 2 – działalność wykonywana osobiście.

Stosownie do art. 13 pkt 7 i pkt 9 tej ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:

• pkt 7 – przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych,
• pkt 9 – przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.
  
  

Zatem z powyższej regulacji wynika, że przychody członka zarządu spółki w przypadku zawarcia umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktu menedżerskiego lub umowy o podobnym charakterze (w tym również umowy o świadczenie usług zarządzania zawartej na czas pełnienia funkcji członka zarządu), stanowią przychody zaliczone do źródła określonego w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (stanowi o tym „wyłączenie” określone w art. 13 pkt 9 ustawy).

Jednocześnie należy mieć na uwadze, że – jak wskazał Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 17 czerwca 2015 r. sygn. akt III UZP 2/15 – „w spółkach kapitałowych zawarcie kontraktu menedżerskiego z członkiem zarządu kreuje wtórną podstawę powiązania menedżera ze spółką, bowiem podstawowe znaczenie ma powołanie go na członka zarządu tworzące stosunek członkostwa w zarządzie spółki regulowany przepisami Kodeksu spółek handlowych i innymi przepisami wewnętrznymi spółki”.

Także Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 16 czerwca 2016 r. sygn. akt I FSK 83/15 podzielił pogląd wyrażany w piśmiennictwie, że „pozycja członka zarządu, z którym spółka zawarła kontrakt menedżerski (umowę o zarządzanie) jako przedsiębiorcą, jest szczególna. W następstwie kontraktu menedżerskiego (umowy o zarządzanie) członek zarządu nie przejmuje zarządzania spółką we własnym imieniu i na własny rachunek. Zarządzanie spółką nadal jest realizowane przez członka zarządu w ramach członkostwa w zarządzie. Rola kontraktu menedżerskiego (umowy o zarządzanie) ograniczona jest do ustalenia wynagrodzenia za wykonywanie funkcji w zarządzie (czy jeszcze innych czynności określonych w umowie), szczególnych (kwalifikowanych i dodatkowych – w porównaniu z regulacją Kodeksu spółek handlowych i wewnętrznego prawa spółki) obowiązków dotyczących zarządzania spółką, zakazów w zakresie konkurencji oraz podejmowania dodatkowej działalności (Z. Kubot, Kwalifikacje prawne kontraktów menedżerskich członków zarządu spółek kapitałowych, PiZS 2002, nr 2, s. 2 i n)”.

Tak więc – przychody członka zarządu uzyskiwane na podstawie wskazanych umów powinny być kwalifikowane do przychodów określonych w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowo należy zauważyć, że w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odrębnym źródłem przychodów jest określona w art. 10 ust. 1 pkt 3 – pozarolnicza działalność gospodarcza. Zgodnie z art. 5a pkt 6 tej ustawy, ilekroć w ustawie mowa jest o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Wyodrębnienie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście, przychodów z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze – przy jednoczesnym zdefiniowaniu na użytek tej ustawy pojęcia pozarolniczej działalności gospodarczej – nie pozostawia wątpliwości, że źródłem tych przychodów nie jest pozarolnicza działalność gospodarcza, lecz zawsze działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy. Tym samym przychody uzyskane z tytułu tego rodzaju umów stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet jeżeli umowy te zawierane są w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jednocześnie należy podkreślić, że pełniąc funkcję członka zarządu nie działa on we własnym imieniu, lecz w imieniu spółki, zatem prowadzona przez niego działalność w tym zakresie nie spełnia warunku określonego w art. 5a pkt 6 omawianej ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Menedżer został powołany na stanowisko Członka Zarządu na podstawie uchwały rady nadzorczej Spółki. Menedżer nie jest zarejestrowany w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy. Spółka zawarła z Menedżerem umowę o świadczenie usług zarządzania. Spółka odprowadza od wynagrodzenia Menedżera należne składki ZUS oraz zaliczki na podatek dochodowy na rzecz uprawnionych organów. Wynagrodzenie Menedżera wypłacane jest zgodnie z zasadami określonymi w ustawie o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami. W treści Umowy ujęto obowiązkowe postanowienia, wprowadzone ww. ustawą. Z tytułu świadczonych usług zarządzania Menedżerowi przysługuje wynagrodzenie składające się z części stałej („Wynagrodzenie Stałe”) oraz części zmiennej („Wynagrodzenie Zmienne”). Wynagrodzenie Stałe stanowi wynagrodzenie miesięczne, określone kwotowo, płatne nie później niż do dziesiątego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, za który wynagrodzenie to jest należne. Menedżer może również otrzymać wynagrodzenie dodatkowe (Wynagrodzenie Zmienne) uzależnione od poziomu realizacji celów przewidzianych w Umowie, które nie może przekroczyć 25% łącznej kwoty Wynagrodzenia Stałego za dany rok obrotowy. Zainteresowany niebędący stroną postępowania podlega na terenie Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Menedżer został powołany na stanowisko Członka Zarządu Spółki uchwałą rady nadzorczej Spółki z dnia 15 stycznia 2021 r. Umowa o świadczenie usług zarządzania, która opisana została w stanie faktycznym wniosku, została zawarta z Członkiem Zarządu dnia 9 lutego 2021 r.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że przychód uzyskany z tytułu świadczenia przez Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania usług wynikających z zawartej ze Spółką umowy o świadczenie usług zarządzania, będzie dla Niego przychodem z działalności wykonywanej osobiście, o którym mowa w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Konsekwencją zakwalifikowania przychodów z tytułu świadczenia czynności zarządzania na podstawie umowy jako przychodów z działalności wykonywanej osobiście jest ich opodatkowanie za pośrednictwem płatnika, na zasadach określonych w art. 41 ust. 1 i art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania (art. 42 ust. 1 ww. ustawy).

Reasumując, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz treść powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego, należy stwierdzić, że przychód uzyskany z tytułu świadczenia przez Menedżera czynności wynikających z zawartej ze Spółką umowy o świadczenie usług zarządzania, jest dla Menedżera przychodem z działalności wykonywanej osobiście, o którym mowa w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast na Spółce jako płatniku ciąży obowiązek poboru od wynagrodzenia Menedżera zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzeń.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.