2021.06.28 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDSB1-1.4019.112.2021.2.WF
z 28 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 grudnia 2020 r. (data wpływu), uzupełnionym 8 czerwca 2021 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów ustawy o zdrowiu publicznym dotyczącej opłaty od środków spożywczych, w zakresie:

obowiązku zgłoszenia informacji o zawarciu umowy z Zamawiającym –jest nieprawidłowe,
obowiązku uiszczania opłaty w przypadkach wprowadzenia na rynek krajowy piwa bezalkoholowego zawierającego cukry ze słodu, nie dodane do produktu jako odrębny składnik – –jest prawidłowe,
sposobu liczenia opłaty w przypadkach wprowadzenia na rynek krajowy piwa bezalkoholowego zawierającego cukry ze słodu –– jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

23 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej przepisów ustawy o zdrowiu publicznym w zakresie opłaty od środków spożywczych w odniesieniu do: obowiązku uiszczenia opłaty przez zamawiającego w przypadkach wytworzenia napojów na podstawie umowy producenta z zamawiającym, obowiązku umieszczania danych Zamawiającego w informacji o zawarciu umowy, obowiązku uiszczania opłaty w przypadkach wprowadzenia na rynek krajowy piwa bezalkoholowego zawierającego cukry ze słodu, sposobu liczenia opłaty w przypadkach wprowadzenia na rynek krajowy piwa bezalkoholowego zawierającego cukry ze słodu.

Z tytułu wniosku z 23 grudnia 2020 r. uiścili Państwo opłatę w wysokości ...na rachunek Krajowej Informacji Skarbowej 23 grudnia 2020 r.

W związku w przekazaniem ww. wniosku 31 grudnia 2020 r. do Ministra Zdrowia, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zwrócił Państwu wniesioną opłatę.

Na mocy ustawy z 30 marca 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 694) od 16 kwietnia 2021 r., organem właściwym w sprawie wniosków o wydanie interpretacji indywidualnych przepisów dotyczących opłaty, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy z 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2021 r. poz. 183 ze zm.), zwaną dalej ustawą, jest Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.

W związku z powyższym 18 kwietnia 2021 r. (data wpływu 19 kwietnia 2021 r.), wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej przepisów ustawy o zdrowiu publicznym w zakresie opłaty od środków spożywczych, został przekazany przez Ministra Zdrowia, Dyrektorowi Krajowej Informacji Skarbowej.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z dnia 24 maja 2021r. Znak: ... wezwano Państwa do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 8 czerwca 2021 r., wnosząc jednocześnie brakującą opłatę do wniosku.

We wniosku przedstawili Państwo następujące zdarzenia przyszłe.

Spółka jest producentem piwa w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tj. Dz. U. z 2020 r. poz. 722, dalej: „Ustawa o podatku akcyzowym”). Wnioskodawca posiada aktualne i ważne zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego, w którym produkuje napoje alkoholowe, w tym także piwa w rozumieniu art. 94 ust. 1 Ustawy o podatku akcyzowym (dalej: „Piwo”).

Przeważającym rodzajem działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę jest produkcja Piwa obejmująca wszystkie cztery fazy produkcyjne – warzelnię, fermentację i leżakownie oraz rozlew. Niemniej, poza produkcją Piwa, Spółka produkuje m.in. napoje bezalkoholowe dosładzane (np. energetyzujące, witaminowo-mineralne) oraz piwo bezalkoholowe, tj. produkt niebędący wyrobem akcyzowym – napój o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 0,5% objętości określony kodem Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z 2015 r.: 11.05.10.0 „Piwo, z wyłączeniem odpadów browarnych” („Piwo bezalkoholowe”). Piwem bezalkoholowym mogą być na przykład gatunki APA i IPA różniące się między innymi zawartością węglowodanów. Pula węglowodanów wynosi odpowiednio:

(…)
(…).

Oba gatunki Piwa bezalkoholowego posiadają w swoim składzie cukry – mono, di i polisacharydy. Proces produkcji Piwa bezalkoholowego początkowo odbywa się w ten sam sposób, co wytwarzanie Piwa. Podstawowymi składnikami w przypadku obydwu rodzajów napojów (zarówno alkoholowego jak i bezalkoholowego) są woda, słód, chmiel; a proces produkcji prowadzony jest z udziałem drożdży. Zasadnicza różnica wpływająca na klasyfikację Piwa bezalkoholowego polega na zróżnicowaniu profilu procesów prowadzonych na warzelni oraz w trakcie fermentacji i na oddzieleniu w końcowej fazie produkcji – po przejściu etapu warzelni, fermentacji i leżakowni alkoholu, który normalnie wytwarza się w procesie alkoholowej fermentacji, z zastosowaniem metody takiej, jak np. odwrócona osmoza. Piwo bezalkoholowe rozlewane jest na końcu produkcji do opakowań jednostkowych.

Wnioskodawca zawiera umowę z zamawiającym (dalej: „Umowa”), która określa skład napoju dosładzanego (dalej: „Napój dosładzany”) wytwarzanego (produkowanego) przez Wnioskodawcę dla zamawiającego (dalej „Zamawiający”). Zamawiający jest właścicielem praw do wytwarzania napoju o określonym składzie surowcowym (właścicielem brandu).

Napój dosładzany będzie od 1 stycznia 2021 r. przedmiotem opłaty od środków spożywczych (dalej: „Opłata cukrowa”), o której mowa w rozdziale 3a ustawy z dnia 11września 2015 r. o zdrowiu publicznym w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2021 r. (dalej: „Ustawa o Zdrowiu”). Jednocześnie, stosownie do Umowy podmiotami nabywającymi Napój dosładzany będą mogły być różne podmioty wskazane przez Zamawiającego (np. hurtownie, operatorzy logistyczni, klienci indywidulani, dystrybutorzy etc., zwani dalej: „Nabywcami”). Na dokumentach księgowych (np. fakturach), transportowych oraz umowach z podmiotami dokonującymi zakupu Napoju dosładzanego od Wnioskodawcy stronami będą Nabywcy, a nie Zamawiający. Zamawiający nie będzie więc wskazywany na fakturze jako nabywca Napoju dosładzanego. Część z Nabywców nie będzie dokonywać sprzedaży detalicznej Napoju dosładzanego, ani nie dokona sprzedaży Napoju dosładzanego do punktów, w którym będzie prowadzona sprzedaż detaliczna w rozumieniu Ustawy o Zdrowiu. Z Umowy natomiast wynikać będzie, że to Zamawiający będzie zobowiązany do uiszczenia Opłaty cukrowej.

W związku z wprowadzeniem do polskiego porządku prawnego ustawy z dnia 14 lutego 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z promocją prozdrowotnych wyborów konsumentów (Dz. U. poz. 1492 z późn. zm., dalej jako: „Ustawa nowelizująca”) i wejściem w życie od 1 stycznia Opłaty cukrowej Wnioskodawca zastanawia się, czy:

w przypadku sprzedaży Napoju dosładzanego podmiotem zobowiązanym do zapłaty Opłaty cukrowej będzie zawsze Zamawiający i to Zamawiającego Wnioskodawca będzie miał obowiązek wskazać jako podmiot zobowiązany do zapłaty tej opłaty na podstawie art. 12d ust. 3 w zw. z art. 12d ust. 4 pkt 1 Ustawy o Zdrowiu, niezależnie od tego, kto dokona sprzedaży detalicznej lub sprzedaży do pierwszego punktu sprzedaży detalicznej Napoju dosładzanego;
Piwo bezalkoholowe będzie objęte Opłatą cukrową.

Jeżeli Piwo bezalkoholowe miałoby być objęte Opłatą cukrową, kolejna wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy sposobu naliczania opłaty, tj. czy opłatę powinno się naliczać od wszystkich węglowodanów występujących w produkcie, czy też jedynie od mono i disacharydów powstałych w procesie na co wskazywałaby treść Ustawy nowelizującej.

W uzupełnieniu Wniosku doprecyzowali Państwo opis zdarzenia przyszłego:

Napój dosładzany to napój bezalkoholowy dosładzany. Są to np. napoje energetyzujące, witaminowo - mineralne, a także Piwo bezalkoholowe.

Napój dosładzany, będący przedmiotem wniosku jest ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32, 10.89 lub w dziale 11. W Piwie bezalkoholowym o kodzie PKWiU 11.05.10.0 znajduje się co najmniej jedna z substancji o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym, ale substancja ta występuje naturalnie (cukry wytworzone w trakcie procesu produkcji ze słodu, nie dodane jako odrębny składnik). W pozostałych Napojach dosładzanych (napoje bezalkoholowe dosładzane np. energetyzujące, witaminowo-mineralne) w składzie znajdują się substancje, o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym i są to cukry oraz kofeina lub tauryna (wykazane w tabeli poniżej).

Poniżej wartości odżywcze zamieszczone na etykiecie Piwa bezalkoholowego i Napoju dosładzanego.

(…)

W związku z powyższym opisem zadali Państwo następujące pytania.

2.Czy w przypadku sprzedaży Napoju dosładzanego podmiotem zobowiązanym do zapłaty Opłaty cukrowej będzie zawsze Zamawiający i to Zamawiającego Wnioskodawca będzie miał obowiązek wskazać jako podmiot zobowiązany do zapłaty tej opłaty na podstawie art. 12d ust. 3 w zw. z art. 12d ust. 4 pkt 1 Ustawy o Zdrowiu, niezależnie od tego, kto dokona sprzedaży detalicznej lub sprzedaży do pierwszego punktu sprzedaży detalicznej Napoju dosładzanego ?

3.Czy wprowadzenie na rynek krajowy Piwa bezalkoholowego o kodzie PKWiU 11.05.10.0, w którego skład wchodzą m.in. węglowodany i cukry wytworzone w trakcie procesu produkcji ze słodu (nie dodane do produktu jako odrębny składnik) podlega Opłacie cukrowej?

4.W przypadku nieprawidłowego stanowiska dot. pyt. 2:

Czy w przypadku wprowadzenia na rynek krajowy Piwa bezalkoholowego o kodzie PKWiU 11.05.10.0, w którym występują zarówno cukry (mono- i di-sacharydy) podlegające opłacie od środków spożywczych, o której mowa w art. 12a Ustawy o Zdrowiu, jak i polisacharydy niepodlegające Opłacie cukrowej należy badać zawartość procentową poszczególnych cukrów (polisacharydów oraz mono-disacharydów), a następnie obliczać opłatę jedynie od zawartości mono i disacharydów objętych Opłatą cukrową?

Zdaniem Państwa

Własne stanowisko (pyt: 2):

W przypadku sprzedaży Napoju dosładzanego podmiotem zobowiązanym do zapłaty Opłaty cukrowej będzie zawsze Zamawiający i to Zamawiającego Wnioskodawca będzie miał obowiązek wskazać jako podmiot zobowiązany do zapłaty tej opłaty na podstawie art. 12d ust. 3 w zw. z art. 12d ust. 4 pkt 1 Ustawy o Zdrowiu, niezależnie od tego, kto dokona sprzedaży detalicznej lub sprzedaży do pierwszego punktu sprzedaży detalicznej Napoju dosładzanego.

Własne stanowisko (pyt: 3):

Wprowadzenie na rynek krajowy Piwa bezalkoholowego o kodzie PKWiU 11.05.10.0, w którego skład wchodzą m.in. węglowodany i cukry wytworzone w trakcie procesu produkcji ze słodu (nie dodane do produktu jako odrębny składnik) nie podlega Opłacie cukrowej.

Własne stanowisko (pyt: 4):

W przypadku wprowadzenia na rynek krajowy Piwa bezalkoholowego o kodzie PKWiU 11.05.10.0, w którym występują zarówno cukry (mono i disacharydy) podlegające opłacie od środków spożywczych, o której mowa w art. 12a Ustawy o Zdrowiu, jak i polisacharydy niepodlegające Opłacie cukrowej należy badać zawartość procentową poszczególnych cukrów (polisacharydów oraz mono- i di-sacharydów), a następnie obliczać opłatę jedynie od zawartości mono i disacharydów objętych Opłatą cukrową (bez zawartości polisacharydów).

Uzasadnienie:

Ustawa nowelizująca wprowadziła w art. 7 zmiany w Ustawie o Zdrowiu polegające na dodaniu między innymi nowego rozdziału 3a zatytułowanego „Opłata od środków spożywczych”. Przedmiot obciążenia Opłatą cukrową wiąże z wprowadzaniem na rynek krajowy napojów z dodatkiem cukrów w różnych postaciach, a także napojów z zawartością kofeiny lub tauryny. Zgodnie z art. 12a Ustawy o Zdrowiu publicznym:

1.Wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:

cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 (…),
kofeiny lub tauryny

-podlega opłacie (…).

2.Przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, o których mowa w ust. 1, rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3.

3.Przez sprzedaż detaliczną, o której mowa w ust. 2, rozumie się dokonywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach działalności gospodarczej zbywcy, odpłatnego zbywania towarów konsumentom na podstawie umowy zawartej:

w lokalu przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz. U. z 2020 r. poz. 287),
poza lokalem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta

-także w przypadku, gdy zbywaniu towaru towarzyszy świadczenie usługi odrębnie niezaewidencjonowanej.

Zgodnie z Załącznikiem 1 pkt 1 do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, z późn. zm., dalej jako: „Rozporządzenie nr 1333/2008”), do którego odnosi się Ustawa o Zdrowiu w art. 12a „substancje słodzące” to substancje stosowane do nadania środkom spożywczym słodkiego smaku lub stosowane w słodzikach stołowych. Z kolei art. 12b Ustawy o Zdrowiu wprowadza pojęcie napoju na potrzeby przepisów o Opłacie cukrowej, a także wskazuje na wyłączenia, tj. na napoje niepodlegające Opłacie cukrowej.

Zgodnie z art. 12b Ustawy o Zdrowiu:

1.Za napój, o którym mowa w art. 12a ust. 1, uważa się wyrób w postaci napoju oraz syrop będący środkiem spożywczym, ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32i 10.89 oraz w dziale 11, w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

2.Opłacie nie podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów:

będących wyrobami medycznymi w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 186);
będących suplementami diety w rozumieniu art. 3 ust. 3 pkt 39 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2019 r. poz. 1252 oraz z 2020 r. poz. 284 i 285);
będących żywnością specjalnego przeznaczenia medycznego, preparatami do początkowego żywienia niemowląt, preparatami do dalszego żywienia niemowląt, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 609/2013 z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie żywności przeznaczonej dla niemowląt i małych dzieci oraz żywności specjalnego przeznaczenia medycznego i środków spożywczych zastępujących całodzienną dietę, do kontroli masy ciała oraz uchylającym dyrektywę Rady 92/52/EWG, dyrektywy Komisji 96/8/WE, 1999/21/WE, 2006/125/WE i 2006/141/WE, dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/39/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 41/2009 i (WE) nr 953/2009 (Dz. Urz. UE L 181 z 29.06.2013, str. 35, z późn. zm.);
będących wyrobami akcyzowymi w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 722);
w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego oraz zawartość cukrów jest mniejsza lub równa 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju;
będących roztworami węglowodanowo-elektrolitowymi, o których mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 432/2012 z dnia 16 maja 2012 r. ustanawiającym wykaz dopuszczonych oświadczeń zdrowotnych dotyczących żywności, innych niż oświadczenia odnoszące się do zmniejszenia ryzyka choroby oraz rozwoju i zdrowia dzieci (Dz. Urz. UE L 136 z 25.05.2012, str. 1, z późn. zm.), zwanym dalej „rozporządzeniem nr 432/2012", w których zawartość cukrów jest mniejsza lub równa 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju;
będących wyrobami, w których na pierwszym miejscu w wykazie składników znajduje się mleko albo jego przetwory, niezależnie od ich sklasyfikowania w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Za napój dosładzany objęty Opłatą cukrową, uważa się wyrób w postaci napoju oraz syrop będący środkiem spożywczym, ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji słodzących, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie. Opłacie nie będą więc podlegać soki skoncentrowane, gdyż soki zagęszczone (skoncentrowane) otrzymuje się przez odparowanie większości wody z soku owocowego lub warzywnego. Sam proces zagęszczenia ma na celu utrwalenie produktu. Do zagęszczonych soków nie wolno niczego dodawać, zatem soki pitne są w pełni naturalnym produktem. Potwierdza to również art. 12b ust. 2 pkt 5 Ustawy o Zdrowiu, który stanowi, że opłacie cukrowej nie podlega wprowadzenie na rynek krajowy napojów, w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego oraz zawartość cukrów jest mniejsza lub równa 5 g w przeliczeniu na 100 ml napoju. W przepisie wskazano koniunkcję, co oznacza, że wyłączenie dotyczy napojów, których udział masowy naturalnego soku owocowego lub warzywnego wynosi minimum 20% całego składu, a jednocześnie cukry dodane do tych napojów nie przekraczają 5 g na 100 ml napoju. Jak już wcześniej wskazano, cukry naturalne nie podlegają opłacie, a więc nie powinno się ich brać pod uwagę.

Ad 2.

Generalnie model opodatkowania wprowadzony przez Ustawę o Zdrowiu zakłada opodatkowanie napojów dosładzanych na etapie sprzedaży do punktu sprzedaży do konsumenta, a więc nie np. na etapie sprzedaży producenta do hurtownika lub dystrybutora. Nie podlega także opłacie samo nabycie wewnątrzwspólnotowe lub import napojów, jeżeli nie wiąże się ze sprzedażą detaliczną lub sprzedażą do punktu sprzedaży detalicznej. To samo dotyczy eksportu i wewnątrzwspólnotowej dostawy napojów, który nie podlega opłacie cukrowej, gdyż nie spełnia definicji wprowadzania na rynek krajowy napojów z dodatkiem cukrów.

Zgodnie z art. 12d ust. 1 Ustawy o Zdrowiu, obowiązek zapłaty opłaty ciąży na osobie fizycznej, osobie prawnej oraz jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej będącej:

podmiotem sprzedającym napoje do punktów sprzedaży detalicznej albo prowadzącym sprzedaż detaliczną napojów w przypadku: producenta, podmiotu nabywającego napoje w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub importera napoju;
zamawiającym, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego.

Pkt 2) powyżej dotyczy zleconego rozlewu napojów według receptury dostarczonej przez zamawiającego lub znanej rozlewającemu, pod warunkiem określenia składu napoju w umowie łączącej zamawiającego z rozlewającym. Przepis wprowadza pewne uproszczenie, z perspektywy systemowej oceny Ustawy o Zdrowiu oderwane od samego przedmiotu opodatkowania i idei objęcia Opłatą cukrową sprzedaży do punktów sprzedaży detalicznej. Art. 12d ust. 1 pkt 2 Ustawy o Zdrowiu nakazuje bowiem zapłacić Opłatę cukrową podmiotowi zamawiającemu. Określenie, kiedy zamawiający stanie się podatnikiem tzw. „opłaty” cukrowej uzależnione powinno być od momentu powstania obowiązku podatkowego (art. 12e Ustawy o Zdrowiu) oraz zaistnienia przedmiotu opodatkowania (art. 12a). Ratio legis przepisów, które nakazują opodatkować sprzedaż konsumencką, sugeruje natomiast, że zamawiający stanie się podatnikiem najwcześniej z dniem wprowadzenia na rynek krajowy napoju, o ile w ogóle to zamawiający dokona wprowadzenia na rynek tego napoju. Może się bowiem zdarzyć, że wobec zamawiającego nie zaistnieje przedmiot opodatkowania, czego ustawodawca wprost nie doprecyzował w art. 12d ust. 1 pkt 2 Ustawy o Zdrowiu. Obecne brzmienie przepisu wskazuje jednak wyraźnie, że zamawiający będzie zawsze podatnikiem, jeżeli skład napoju zostanie określony w umowie zawartej z producentem. Potwierdza to także treść art. 12d ust. 2 Ustawy o Zdrowiu. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku powstania obowiązku zapłaty opłaty na podstawie ust. 1 pkt 2 obowiązek ten spoczywa wyłącznie na zamawiającym, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.

Ustawa o Zdrowiu nałożyła pewne obowiązki na producenta, który wytwarza napoje dosładzane na zlecenie zamawiającego. Producent powinien przekazać do urzędu skarbowego właściwego w sprawie opłaty (a więc tego podanego mu przez zamawiającego) informację o zawarciu umowy określającej skład napoju dosładzanego. Informacja o zawarciu umowy zawierać ma następujące dane:

1)dane producenta oraz podmiotu obowiązanego do zapłaty opłaty:

nazwę (firmę) albo imię i nazwisko,
adres siedziby albo miejsce zamieszkania,
NIP,
imię i nazwisko, numer telefonu lub adres poczty elektronicznej osoby wskazanej do kontaktu;

2)informacje o składzie napojów będących przedmiotem umowy, w tym o dodatku kofeiny lub tauryny, substancji słodzących, o których mowa w art. 12a ust. 1 pkt 1, oraz o zawartości cukrów w przeliczeniu na objętość napojów, w zakresie niezbędnym do obliczenia opłaty, zgodnie z ich etykietą;

3)datę i podpis producenta lub osoby przez niego upoważnionej.

Dodatkowo, producent, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2 Ustawy o Zdrowiu ma obowiązek przekazywać podmiotowi obowiązanemu do zapłaty opłaty informacje, o których mowa powyżej, w terminie pozwalającym na wypełnienie obowiązków związanych ze złożeniem informacji (deklaracji) oraz uiszczeniem opłaty (art. 12e ust. 2 w zw. z art. 12g ust. 1 Ustawy o Zdrowiu). Powyższy przepis odwołuje się do art. 12d ust. 1 pkt 2 Ustawy o Zdrowiu, co rodzi wątpliwość, czy producent ma przekazać rzeczone informacje każdemu podatnikowi, czy wyłącznie zamawiającemu. Jeżeli podatnikiem miałby być podmiot w dalszym łańcuchu dostaw, którego producent nawet nie zna, to producent nie byłby w stanie zrealizować nałożonego na niego obowiązku przekazania informacji podmiotowi zobowiązanemu do uiszczenia opłaty cukrowej. Z tego powodu wydaje się, że producent przekazuje informacje wyłącznie zamawiającemu, chyba że zamawiający wskaże mu w umowie inny podmiot obowiązany do uiszczenia opłaty. Jak jednak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, z Umowy natomiast wynikać będzie, że to Zamawiający będzie zobowiązany do uiszczenia Opłaty cukrowej.

Mając na uwadze powyższe regulacje, umowę, o której mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, art. 12d ust. 3 w zw. z art. 12d ust. 4 pkt 1 Ustawy o Zdrowiu Wnioskodawca powinien więc zawrzeć wyłącznie z Zamawiającym, jako właścicielem brandu, a nie z każdorazowym Nabywcą upoważnionym przez Zamawiającego. W przypadku zaś sprzedaży Napoju dosładzanego podmiotem zobowiązanym do zapłaty Opłaty cukrowej będzie zawsze Zamawiający i to Zamawiającego Wnioskodawca będzie miał obowiązek wskazać jako podmiot zobowiązany do zapłaty tej opłaty na podstawie art. 12d ust. 3 w zw. z art. 12d ust. 4 pkt 1 Ustawy o Zdrowiu, niezależnie od tego, kto dokona sprzedaży detalicznej lub sprzedaży do pierwszego punktu sprzedaży detalicznej Napoju dosładzanego.

Ad 3.

Wnioskodawca zaznacza, że w produkowanym przez Spółkę Piwie bezalkoholowym typu APA i IPA (gatunki piw) pula węglowodanów wynosi odpowiednio:

(…)

Oba gatunki Piw bezalkoholowych są w rozumieniu art. 12a Ustawy o Zdrowiu wyrobem z dodatkiem cukrów będących w tym przypadku disacharydami.

Aby jednak spełnić definicję napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1 Ustawy o Zdrowiu wyrób ten musi spełnić kilka warunków. Wyrób zgodnie z art. 12b ust. 1 Ustawy o Zdrowiu powinien:

występować w postaci napoju oraz syropu będący środkiem spożywczym;
być ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11;
mieć w składzie co najmniej jedną z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1,z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Obydwa gatunki piw produkowane przez Wnioskodawcę występują w postaci napoju oraz mieszczą się w klasyfikacji 11.05.10.0 „Piwo, z wyłączeniem odpadów browarnych”, co oznacza, że dwa pierwsze warunki wynikającego z art. 12b ust. 1 Ustawy o Zdrowiu są bezsprzecznie spełnione. Wątpliwe jest natomiast spełnienie warunku trzeciego, tj. warunku dotyczącego naturalnego występowania substancji słodzących w Piwie bezalkoholowym.

Po pierwsze, cukry znajdujące się w gotowym wyrobie pochodzą wyłącznie z naturalnego procesu fermentacji, bez jakiegokolwiek procesu dosładzania. W Piwie bezalkoholowym dochodzi do fermentacji słodu jęczmiennego i w ten sposób naturalnie dochodzi do powstania cukrów. Proces fermentacji oznacza, w ocenie Wnioskodawcy, że w gotowym wyrobie, jakim jest Piwo bezalkoholowe substancje słodzące występują naturalnie, tj. nie zostały „sztucznie” dodane, na którymkolwiek etapie produkcji.

Po drugie, zgodnie z definicją „substancji słodzących" zawartą w Rozporządzeniu nr 1333/2008, do którego odnosi się Ustawa o Zdrowiu są to substancje stosowane do nadania środkom spożywczym słodkiego smaku lub stosowane w słodzikach stołowych. W Piwie bezalkoholowym składniki tj. substancje słodzące nie spełniają swojego definicyjnego charakteru, tj. nie nadają piwu słodkiego smaku.

Ad.4

Zgodnie z Ustawą o Zdrowiu (art. 12a ust. 1) wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w Rozporządzeniu nr 1333/2008 podlega Opłacie cukrowej.

Ustawa o Zdrowiu odwołuje się do chemicznej budowy cukru. Cukier jest najbardziej podstawową jednostką węglowodanów. Strukturalnie węglowodany dzielą się na mono-, di-, oligo- i polisacharydy, w zależności od tego, czy związek ma odpowiednio 1, 2, 3–10 lub więcej niż 10 cząsteczek cukru.

Głównym rodzajem cukru w piwie jest maltoza, która składa się z dwóch cząsteczek glukozy. Dlatego jest klasyfikowany jako disacharyd – rodzaj prostego cukru. Jednak maltoza i inne proste cukry, w tym monosacharydy stanowią jedynie większość zawartości cukru fermentowalnego w brzeczce piwnej. Natomiast pozostałe kilkanaście/kilkadziesiąt procent cukru w piwie składa się z polisacharydów, których drożdże nie fermentują.

Zgodnie z Ustawą o Zdrowiu, Opłacie cukrowej podlegają tylko monosacharydy lub disacharydy oraz środki spożywcze zawierających te substancje oraz substancje słodzące, o których mowa w Rozporządzeniu nr 1333/2008.

CZĘŚĆ B Rozporządzenia nr 1333/2008 zawiera wykaz wszystkich dodatków do produktów spożywczych, w tym w pkt 2 określa substancje słodzące, wśród których nie ma polisacharydów występujących w Piwie bezalkoholowym.

Oznacza to, że wprowadzenie na rynek krajowy produktu zawierającego polisacharydy nie będzie podlegało opłacie cukrowej ze względu na to, iż nie wymienia ich zarówno Ustawą o zdrowiu publicznym, jak i Rozporządzenie nr 1333/2008.

Odnosząc powyższe do Piwa bezalkoholowego, w którym występują zarówno mono-, di- sacharydy, jak i polisacharydy, oznacza to, że Opłacie cukrowej będzie podlegała jedynie ilość w gramach mono i disacharydów. Polisacharydy pozostają bowiem poza zakresem Ustawy o Zdrowiu. W takim przypadku należy przeprowadzić szczegółowe badania laboratoryjne i określić ilość składników mono- i di-sacharydowych i polisacharydów i odprowadzić Opłatę cukrową jedynie od cukrów mono i disacharydowych.

W innym przypadku bowiem opłata odprowadzona od całości cukrów występujących w Piwie bezalkoholowym byłaby nadpłacona.

W związku z tym, w przypadku występowania w Piwie bezalkoholowym o kodzie PKWiU 11.05.10.0, zarówno monosacharydów i disacharydów podlegających Opłacie cukrowej, o której mowa w art. 12a Ustawy o Zdrowiu, jak i polisacharydów niepodlegających Opłacie cukrowej, Opłatę cukrową należy uiszczać jedynie od zawartości mono- i di- sacharydów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego Państwa stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych w zakresie:

obowiązku umieszczania danych Zamawiającego w informacji o zawarciu umowy – jest nieprawidłowe,
obowiązku uiszczania opłaty w przypadkach wprowadzenia na rynek krajowy piwa bezalkoholowego zawierającego cukry ze słodu, nie dodane do produktu jako odrębny składnik – jest prawidłowe,
sposobu liczenia opłaty w przypadkach wprowadzenia na rynek krajowy piwa bezalkoholowego zawierającego cukry ze słodu – jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 12a ust. 1 ustawy wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:

cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, z późn. zm.), zwanym dalej "rozporządzeniem nr 1333/2008",
kofeiny lub tauryny

-podlega opłacie, zwanej dalej "opłatą".

Przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, zgodnie z art. 12a ust. 2 ustawy, o których mowa w ust. 1, rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3.

W myśl art. 12b ust. 1 ustawy za napój, o którym mowa w art. 12a ust. 1, uważa się wyrób w postaci napoju oraz syrop będący środkiem spożywczym, ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Na podstawie art. 12d ust. 1 ustawy obowiązek zapłaty opłaty ciąży na osobie fizycznej, osobie prawnej oraz jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej będącej:

podmiotem sprzedającym napoje do punktów sprzedaży detalicznej albo prowadzącym sprzedaż detaliczną napojów w przypadku: producenta, podmiotu nabywającego napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju;
zamawiającym, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego.

Jak stanowi art. 12e ust.1 ustawy Obowiązek zapłaty opłaty powstaje z dniem wprowadzenia na rynek krajowy napoju, o którym mowa w art. 12a ust. 1.

W opisie zdarzenia przyszłego podaliście Państwo, że w toku prowadzonej działalności zawieracie umowę z Zamawiającym na produkcję piwa bezalkoholowego oraz napojów bezalkoholowych dosładzanych tj. napojów energetyzujących witaminowo-mineralnych. Napoje będące przedmiotem wniosku ujęte są w PKWiU 11.05.10.0. Skład napoju jest elementem zawartej umowy.

Jednocześnie stosownie do postanowień umowy podmiotami nabywającymi wymienione napoje mogą być różne podmioty wskazane przez Zamawiającego.

Na dokumentach księgowych (np. fakturach), transportowych oraz umowach z podmiotami dokonującymi zakupu Napoju dosładzanego wskazujecie Państwo jako stronę transakcji Nabywców, a nie Zamawiającego. Zamawiający nie będzie wskazywany na fakturze jako nabywca Napoju dosładzanego. Część z Nabywców nie będzie dokonywać sprzedaży detalicznej Napoju dosładzanego, ani nie dokona sprzedaży Napoju dosładzanego do punktów, w którym będzie prowadzona sprzedaż detaliczna w rozumieniu ustawy. Z Umowy natomiast wynikać będzie, że to Zamawiający będzie zobowiązany do uiszczenia Opłaty cukrowej.

W tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym wskazali Państwo, że zobowiązanym do uiszczenia Opłaty będzie Zamawiający.

Jak już wskazano na podstawie art. 12d ust. 1 pkt 2 ustawy, obowiązek zapłaty ciąży na osobie fizycznej osobie prawnej oraz jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej będącej zamawiającym, w przypadku gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego.

Zamawiający jest podmiotem zobowiązanym do zapłaty opłaty, jeżeli są spełnione dwa warunki:

skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej z producentem, a dotyczącej produkcji tego napoju dla zmawiającego,
zamawiający dokonuje wprowadzenia na rynek krajowy napojów wyprodukowanych w ramach umowy zawartej z producentem, a dotyczącej składu tego napoju.

W przypadku gdy zamawiający wskazuje podmioty kupujące napoje od producenta (stroną umowy kupna – sprzedaży nie jest zamawiający, faktury sprzedaży wystawione są na innych nabywców niż zamawiający) – nie mamy do czynienia ze szczególnym przypadkiem opisanym w art. 12d ust.1 pkt 2 ustawy, że to zamawiający jest zobowiązany do zapłaty opłaty.

W takiej sytuacji zastosowanie mają ogólne reguły dotyczące podmiotu zobowiązanego do zapłaty opłaty od środków spożywczych, wynikające z art. 12d ust. 1 pkt 1 ustawy. Zatem obowiązek zapłaty opłaty ciąży na osobie fizycznej, osobie prawnej oraz jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej będącej podmiotem sprzedającym napoje do punktów sprzedaży detalicznej albo prowadzącym sprzedaż detaliczną napojów w przypadku: producenta, podmiotu nabywającego napoje w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importera napoju.

Jednocześnie należy zauważyć, że bez znaczenia pozostają w opisanym zdarzeniu przyszłym postanowienia zawartej Umowy wskazujące podmiot (zamawiającego) zobowiązany do zapłaty opłaty od środków spożywczych. Ustawodawca nie pozostawił swobody wyboru co do podmiotu zobowiązanego do zapłaty opłaty, o której mowa w art. 12a ust.1 ustawy, ale jednoznacznie wskazał podmioty zobowiązane do zapłaty opłaty (art. 12d ust. 1 ustawy) oraz okoliczności, które rodzą obowiązek jej odprowadzenia (wprowadzenie na rynek krajowy napojów). Niezgodność postanowień umowy z treścią przepisów ustawy powoduje nieważność zapisów umowy.

Państwa wątpliwość dotyczy obowiązków wynikających z art. 12 a ust. 3 w związku z art. 12d ust. 4 pkt 1 ustawy tj.:

obowiązku informowania o zawarciu umowy organu właściwego w sprawie opłaty,
informacji zawartych w zgłoszeniu, a mianowicie: dane producenta oraz podmiotu obowiązanego do zapłaty opłaty.

Zgodnie z art. 12d ust. 3 ustawy, informację o zawarciu umowy, o której mowa w ust. 1 pkt 2, producent zgłasza do organu właściwego w sprawie opłaty na piśmie nie później niż w dniu powstania obowiązku zapłaty opłaty.

Informacja o której mowa powyżej, zgodnie z art. 12d ust. 4 zawiera następujące dane:

1)dane producenta oraz podmiotu obowiązanego do zapłaty opłaty:

nazwę (firmę) albo imię i nazwisko,
adres siedziby albo miejsce zamieszkania,
NIP,
imię i nazwisko, numer telefonu lub adres poczty elektronicznej osoby wskazanej do kontaktu;

3)datę i podpis producenta lub osoby przez niego upoważnionej.

Ustawodawca nałożył na producenta, określone na podstawie powołanych powyżej przepisów, obowiązki informacyjne wyłącznie w przypadku, gdy podmiotem zobowiązanym do zapłaty opłaty jest zamawiający.

Natomiast gdy zamawiający wskazuje w umowie podmioty, które będą nabywały napoje, w konsekwencji nie mamy do czynienia z przypadkiem opisanym w art. 12d ust. 1 pkt 2 ustawy, nie ciąży na Państwu obowiązek w zakresie informowania organu właściwego w sprawie opłaty o zawartej umowie, o której mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2 ustawy.

W związku z powyższym Państwa stanowisko w zakresie pytania wskazanego we wniosku jako nr 2, dotyczącego obowiązku umieszczania danych Zamawiającego w informacji o zawarciu umowy – jest nieprawidłowe.

W złożonym wniosku wskazaliście Państwo, że jesteście Państwo producentem m. in. piwa bezalkoholowego o kodzie PKWiU 11.05.10.0.

Proces produkcji Piwa bezalkoholowego początkowo odbywa się w ten sam sposób, co wytwarzanie Piwa. Podstawowymi składnikami w przypadku obydwu rodzajów napojów (zarówno alkoholowego jak i bezalkoholowego) są woda, słód, chmiel; a proces produkcji prowadzony jest z udziałem drożdży. Zasadnicza różnica wpływająca na klasyfikację Piwa bezalkoholowego polega na zróżnicowaniu profilu procesów prowadzonych na warzelni oraz w trakcie fermentacji i na oddzieleniu w końcowej fazie produkcji – po przejściu etapu warzelni, fermentacji i leżakowni alkoholu, który normalnie wytwarza się w procesie alkoholowej fermentacji, z zastosowaniem metody takiej, jak np. odwrócona osmoza. Piwo bezalkoholowe rozlewane jest na końcu produkcji do opakowań jednostkowych.

W stanowisku wskazali Państwo ponadto, że cukry znajdujące się w gotowym wyrobie pochodzą wyłącznie z naturalnego procesu fermentacji, bez jakiegokolwiek procesu dosładzania. W Piwie bezalkoholowym dochodzi do fermentacji słodu jęczmiennego i w ten sposób naturalnie dochodzi do powstania cukrów. Proces fermentacji oznacza, w ocenie Wnioskodawcy, że w gotowym wyrobie, jakim jest Piwo bezalkoholowe substancje słodzące występują naturalnie, tj. nie zostały „sztucznie” dodane, na którymkolwiek etapie produkcji.

Odnosząc się do państwa wątpliwości w zakresie obowiązku uiszczania opłaty w przypadku wprowadzenia na rynek krajowy piwa bezalkoholowego w którego skład wchodzą m.in. węglowodany i cukry wytworzone w trakcie procesu produkcji ze słodu (nie dodane do produktu jako odrębny składnik), należy wskazać, że zgodnie z art. 12b ust. 1 ustawy za napój, o którym mowa w art. 12a ust. 1, uważa się wyrób w postaci napoju oraz syrop będący środkiem spożywczym, ujęty w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32 i 10.89 oraz w dziale 11, w którego składzie znajduje się co najmniej jedna z substancji, o których mowa w art. 12a ust. 1, z wyłączeniem substancji występujących w nich naturalnie.

Z uwagi na to, że piwo bezalkoholowe zawiera m. in. węglowodany i cukry wyłącznie wytworzone w trakcie procesu produkcji ze słodu, które nie zostały dodane do produktu jako odrębny składnik, nie podlega opłacie, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy.

Wobec powyższego, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 dotyczącego obowiązku uiszczania opłaty od piwa bezalkoholowego, w którego skład wchodzą m.in. węglowodany i cukry wytworzone w trakcie procesu produkcji ze słodu (nie dodane do produktu jako odrębny składnik) należy uznać za prawidłowe.

Natomiast w związku z Państwa wątpliwościami dotyczącymi sposobu liczenia opłaty, w przypadku wprowadzenia na rynek krajowy piwa bezalkoholowego należy zauważyć co następuje (pytanie oznaczone we wniosku nr 4).

Zgodnie z art. 12f ust. 1 ustawy na wysokość opłaty składają się następujące części:

0,50 zł za zawartość cukrów w ilości równej lub mniejszej niż 5 g w 100 ml napoju, lub za zawartość w jakiejkolwiek ilości co najmniej jednej substancji słodzącej, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008,
0,05 zł za każdy gram cukrów powyżej 5 g w 100 ml napoju

-w przeliczeniu na litr napoju.

Wysokość opłaty dla napojów zawierających powyżej 5 g cukrów w 100 ml napoju stanowi sumę części, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, z wyłączeniem ust. 7 (art. 12f ust. 2 ustawy).

Stosownie do art. 12f ust. 5 ustawy do obliczania opłaty zawartość cukrów w 100 ml napoju jest zaokrąglana w górę do pełnego grama.

Maksymalna wysokość opłaty, zgodnie z przepisem art. 12f ust. 6 ustawy wynosi 1,2 zł w przeliczeniu na 1 litr napoju.

Jak już wskazaliście Państwo powyżej, w piwie bezalkoholowym o kodzie PKWiU 11.05.10.0 znajduje się co najmniej jedna z substancji o których mowa w art. 12a ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym ale substancja ta występuje naturalnie (cukry wytworzone w trakcie procesu produkcji ze słodu, nie dodane jako odrębny składnik).

Państwa wątpliwość dotyczy sposobu obliczenia opłaty cukrowej w przypadku piw bezalkoholowych, a mianowicie czy wysokość opłaty należy obliczać wyłącznie od ilości cukrów - mono i disacharydów objętych Opłatą cukrową.

W własnym stanowisku wskazali Państwo że głównym rodzajem cukru w piwie jest maltoza, która składa się z dwóch cząsteczek glukozy. Dlatego jest klasyfikowany jako disacharyd – rodzaj prostego cukru. Jednak maltoza i inne proste cukry, w tym monosacharydy stanowią jedynie większość zawartości cukru fermentowalnego w brzeczce piwnej. Natomiast pozostałe kilkanaście/kilkadziesiąt procent cukru w piwie składa się z polisacharydów, których drożdże nie fermentują.

Biorąc pod uwagę powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że piwo bezalkoholowe o kodzie PKWiU 11.05.10.0 do którego w procesie produkcji nie dodano, jako odrębny składnik, cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz/lub środków spożywczych zawierających te substancje, nie będzie podlegało opłacie od środków spożywczych.

Natomiast w przypadku dodania w toku procesu produkcji cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz/lub środków spożywczych zawierających

te substancje, opłatę należy obliczyć od całej zawartości cukrów występujących w tym napoju.

W związku z tym Państwa stanowisko w zakresie pytania wskazanego jako nr 4 dotyczącego sposobu liczenia opłaty w przypadku wprowadzenia na rynek krajowy piwa bezalkoholowego zawierającego cukry ze słodu należy uznać za nieprawidłowe.

Niniejsza interpretacja zawiera ocenę Państwa stanowiska wyłącznie w zakresie pytań oznaczonych we wniosku numerami 2-4, natomiast w pozostałym zakresie zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałych zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniami przyszłymi podanymi przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Przysługuje Państwu prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin