Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.152.2021.2.RR
z 23 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 marca 2021 r. (data wpływu 15 marca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 28 maja 2021 r. (data wpływu 8 czerwca 2021 r.) w odpowiedzi na wezwanie z 24 maja 2021 r. nr 0114-KDIP1-1.4012.152.2021.RR o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie udokumentowania w formie noty uznaniowej przyznanego rabatu oraz obowiązku obniżenia kwoty podatku naliczonego w związku z otrzymaniem rabatu pośredniego udokumentowanego notą księgową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 marca 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie udokumentowania w formie noty uznaniowej przyznanego rabatu oraz obowiązku obniżenia kwoty podatku naliczonego w związku z otrzymaniem rabatu pośredniego udokumentowanego notą księgową. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z 28 maja 2021 r. (data wpływu 8 czerwca 2021 r.) w odpowiedzi na wezwanie z 24 maja 2021 r. nr 0114-KDIP1-1.4012.152.2021.RR (skutecznie doręczone 27 maja 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz następujące zdarzenie przyszłe:

Firma (…) s.c. jest spółką działającą na podstawie wpisów wspólników do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, podlegającą opodatkowaniu od całości swoich dochodów w Polsce oraz jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przedmiotem prowadzonej przez Spółkę działalności jest sprzedaż detaliczna materiałów budowlanych, remontowych i dekoracyjnych zarówno na rzecz osób fizycznych, jak i osób prowadzących działalność gospodarczą.

W ramach prowadzonej działalności Spółka od 2015 roku podjęła współpracę z Grupą (…).

W oparciu o umowę partnerską Spółka prowadzi market budowlany pod marką (…), będącą znakiem towarowym Grupy (…), która tworzący sieć sprzedaży na terenie całego kraju.

Towar będący przedmiotem transakcji pozyskiwany jest zarówno od kontrahentów za pośrednictwem Grupy (…), jak również bezpośrednio od lokalnych dostawców.

W pierwszym przypadku zakupy dokonywane są bezpośrednio od dostawcy. W transakcji tej biorą udział dwa podmioty: dostawca oraz Spółka. W związku z tym zarówno ogólne warunki współpracy, zamówienia, jak i dostawa towarów oraz fakturowanie odbywa się pomiędzy tymi podmiotami bez udziału podmiotów pośrednich.

W drugim przypadku zakupy są realizowane poprzez Grupę (…). Spółka składa zamówienie bezpośrednio u dostawcy, który działa w oparciu o umowę handlową z Grupą (…) jednocześnie będącą pośrednikiem w transakcji zakupu. Operacja ta dokumentowana jest fakturą wystawioną przez Grupę (…).

W ramach umowy pomiędzy podmiotami: Grupa (…), dostawca, Spółka wynegocjowany został rabat za zakupione towary. Rabat ten rozliczany jest w okresach miesięcznych, kwartalnych lub rocznych poprzez wystawienie przez Grupę (…) zbiorczej faktury korygującej.

W celu zintensyfikowania sprzedaży towarów Spółka będzie miała możliwość negocjacji indywidualnych rabatów z dostawcami bez udziału podmiotu pośredniego. Udzielenie bonusu uwarunkowane będzie wyłącznie osiągnięciem przez Spółkę określonego poziomu zakupu towarów w danym okresie rozliczeniowym. Firma nie będzie zobowiązana do świadczenia usług na rzecz dostawcy w zamian za przyznanie rabatu. Spółka uważa, iż udzielenie tego typu bonusu ma charakter rabatu pośredniego. W związku z faktem, iż dostawca nie wystawia faktury dokumentującej dostawę ostatecznemu odbiorcy (Spółce), lecz pośrednikowi (Grupie (…)) nie jest możliwe wystawienie faktury korygującej obrazującej wynegocjowany dodatkowy rabat.

Ponadto Wnioskodawca w uzupełnieniu do złożonego wniosku wskazał, że Spółka posiada lub będzie posiadała umowy z dostawcami towarów, ze szczegółowymi uzgodnieniami dotyczącymi należnych rabatów. Wysokość premii rabatowej jest lub będzie wyrażona jako procent od obrotu produktami poszczególnych dostawców i jest uzależniona od przekroczenia poszczególnych planów sprzedaży. Termin rozliczania premii rabatowej jest lub będzie ustalany indywidualnie z dostawcami towarów w umowie pomiędzy podmiotami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy właściwym dokumentem obrazującym udzielony Spółce rabat będzie nota uznaniowa wystawiona przez dostawcę?
2. Czy Spółka na podstawie otrzymanej noty ma obowiązek obniżyć podatek naliczony z tytułu udzielonego rabatu pośredniego? W którym okresie rozliczeniowym spółka ma obowiązek wykazać uzyskany rabat pośredni?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad 1.
Zdaniem Spółki, rabat otrzymany od dostawcy, który nie jest uczestnikiem bezpośredniej transakcji pomiędzy spółką a Grupą (…), winien zostać udokumentowany notą uznaniową wystawioną przez dostawcę.

Uzasadnienie
Zgodnie z art. 106j ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106.; dalej: ustawa o VAT), opusty i obniżki cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1 „udzielone po wystawieniu faktury VAT, powinny zostać udokumentowane fakturą korygującą”. Taki sposób postępowania ustawa przewiduje w stosunku do transakcji bezpośrednich, które mają miejsce pomiędzy podmiotami uczestniczącymi w transakcji, w której następuje dostawa towarów i usług pomiędzy dwoma podmiotami (sprzedawcą i nabywcą).

W opisanej sytuacji operacja ta odbywa się pomiędzy Spółką a Grupą (…) co jest dokumentowane fakturą VAT. Zgodnie z art. 106j ust. 2 pkt 3 ustawy o VAT, udzielony rabat bezpośredni obrazuje faktura korygująca, która odnosi się do faktury pierwotnej. Zasada ta ma zastosowanie tylko i wyłącznie w sytuacji udzielenia rabatu bezpośredniemu nabywcy towarów i usług. W sytuacji udzielenia rabatu pośredniego brak jest bezpośredniej transakcji sprzedaży towaru pomiędzy spółką i dostawcą, jak również dokumentu pierwotnego, czyli faktury VAT, a co za tym idzie nie można dla tego typu transakcji wystawić faktury korygującej. Skoro brak jest możliwości zastosowania w tego typu transakcji faktury korygującej zasadne jest zastosowanie noty księgowej, stanowiącej dokument księgowy zgodny z ustawą o rachunkowości, dokumentujący udzielony rabat na rzecz Spółki przez dostawcę.

Nota księgowa powinna zawierać:

• oznaczenie kwoty rabatu (rabat liczony od wartości zakupów Towarów netto przez Odbiorcę od Grupy (…)),
  
• podanie tytułu udzielenia rabatu - jako rabat pieniężny (pośredni) z tytułu osiągnięcia określonej wartości zakupu,
  
• statystyczne rozbicie kwoty udzielonego rabatu na: kwotę netto oraz kwotę VAT wg stawki obowiązującej dla danego Towaru zakupionego przez Odbiorcę.
  
  

Rozbicie kwoty rabatu ma na celu umożliwienie Odbiorcy dokonanie odpowiedniej korekty odliczonego podatku naliczonego VAT z tytułu nabycia Towarów od Grupy (…).

Ad 2.
Zdaniem Wnioskodawcy z tytułu udzielenia rabatu Spółka będzie zobowiązana do obniżenia podatku naliczonego z tytułu udzielonego przez kontrahenta rabatu pośredniego.

Uzasadnienie
Zgodnie z art. 86 w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, Wnioskodawcy, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Ponadto art. 86 ust. 19a mówi, iż w przypadku gdy nabywca towaru lub usługi otrzymał fakturę korygującą, o której mowa w art. 29a ust. 13 i 14, jest on obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym tę fakturę korygującą otrzymał.

Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia.

Co więcej art. 86 ust. 19b, w przypadku, o którym mowa w art. 29a ust. 15 pkt 4, nabywca towaru lub usługi jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym dowiedział się o warunkach, na jakich transakcja została zrealizowana. Spółka stwierdza, iż brak jest regulacji, które wskazywałyby na konieczność korekty VAT naliczonego w przypadku, gdy udzielony rabat nie jest dokumentowany fakturą korygującą, lecz notą księgową.

W związku z wystawioną notą dostawca będzie posiadał prawo do obniżenia podstawy opodatkowania, a tym samym Wnioskodawca stwierdza, iż otrzymując od dostawcy notę dokumentującą wartość udzielonego rabatu powinien obniżyć kwotę podatku naliczonego wykazaną na otrzymanej nocie.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem spółki, z tytułu otrzymanej noty księgowej dokumentującej rabat pośredni obowiązek obniżenia podatku naliczonego zobowiązana będzie do wykazania jej w okresie rozliczeniowym, w którym otrzymano zapłatę. Wnioskodawca uważa, iż w momencie wypłaty rabatu podstawa opodatkowania VAT w postaci kwoty zapłaty otrzymanej przez Wnioskodawcę ulega faktycznemu pomniejszeniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z cytowanych powyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów. Jednocześnie pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Przepisy ustawy nie definiują pojęć „bonifikata”, ani „rabat”, w związku z powyższym pojęcia te należy interpretować stosując przede wszystkim wykładnię językową.

Przyjmując za „Uniwersalnym słownikiem języka polskiego” pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2003, tom 1, str. 303) „bonifikata” – to „zniżka, odstępstwo od ustalonej ceny towaru, zwłaszcza jako forma odszkodowania za poniesioną stratę albo w celach reklamowych: opust, rabat”. Przez bonifikatę należy więc rozumieć pomniejszenie ustalonej uprzednio ceny towaru lub usługi.

Natomiast zgodnie ze „Słownikiem języka polskiego” (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, str. 825), „rabat” to „zniżka, opust od sumy należnej za towar przyznawany, np. przy kupnie dużej ilości towarów”. Zatem rabat polega na pomniejszeniu ustalonej wcześniej ceny towaru lub usługi. Rozróżnia się przy tym rabaty na te przyznane przed ustaleniem ceny oraz udzielane po jej ustaleniu.

Rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny) nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia – dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawionej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży.

Natomiast, jeżeli udzielenie rabatu ma miejsce po dokonaniu sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia podstawy opodatkowania (rabat potransakcyjny), wówczas czynność ta wymaga wystawienia faktury korygującej zmniejszającej wartość towarów, zgodnie z art. 106j ustawy. Jednakże możliwe jest wystawienie faktury korygującej wyłącznie w sytuacji udzielenia rabatu bezpośredniemu nabywcy towarów i usług.

Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
   
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
   
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 106j ust. 1 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
   
2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
   
4. dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
   
5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

- podatnik wystawia fakturę korygującą.


W myśl art. 106j ust. 2 pkt 3 ustawy, faktura korygująca powinna zawierać dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

• określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
  
• nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą.
  
  

Na podstawie art. 106j ust. 3 ustawy, w przypadku, gdy podatnik udziela opustu lub obniżki ceny w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca, o której mowa w ust. 2:

1. powinna zawierać dodatkowo wskazanie okresu, do którego odnosi się udzielany opust lub obniżka;
2. może nie zawierać danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 5 i 6 oraz nazwy (rodzaju) towaru lub usługi objętych korektą.
   
   

Zatem wystawienie faktury korygującej w sytuacji udzielenia opustu/obniżki ceny może dotyczyć tylko kontrahentów bezpośrednio uczestniczących w rzeczywistej transakcji potwierdzonej wystawieniem faktury. Nie można wystawić faktury korygującej w sytuacji, kiedy między kontrahentami nie miała miejsca dostawa lub świadczenie usług i w konsekwencji nie było wystawionej faktury.

Uregulowania krajowej ustawy o podatku od towarów i usług mają swoje odzwierciedlenie w przepisach wspólnotowych i są konsekwencją przystąpienia Polski do Unii Europejskiej. I tak, art. 29a ustawy stanowi odniesienie do przepisu art. 79 Dyrektywy 2006/112/WE Radyz 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE, zgodnie z którym podstawa opodatkowania nie obejmuje następujących elementów:

1. obniżek cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. opustów i obniżek cen udzielonych nabywcy lub usługobiorcy i uwzględnionych w momencie transakcji;
3. kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy, a zaksięgowanych przez podatnika na koncie przejściowym.
   
   

Podatnik musi przedstawić dowód na rzeczywistą kwotę kosztów, o których mowa w akapicie pierwszym lit. c), i nie może odliczyć VAT, który w danym przypadku mógł zostać naliczony.

Powyższe stanowisko pozostaje w zgodzie z Dyrektywą 2006/112/WE, która w art. 73 oraz art. 90 ust. 1 określa podstawę opodatkowania, przewidując uprawnienia do jej obniżenia w przypadku każdorazowego, faktycznego zmniejszenia obrotu. Zgodnie z powyższą Dyrektywą 2006/112/WE, przesłanką wystarczającą dla ustalenia podstawy opodatkowania jest zaistnienie samego faktu zmniejszenia obrotu, bez konieczności wykazywania go w jeden konkretny sposób.

Mając to na uwadze wydaje się, że zarówno wystawienie faktury korygującej, jak również noty stanowi prawidłowy sposób udokumentowania udzielonego rabatu. Przepis ustawy o podatku od towarów i usług przewiduje jednakże, że kwoty rabatów mają być udokumentowane, prawnie dopuszczone i obowiązkowe.

Konstrukcja podstawy opodatkowania oparta jest bowiem na założeniu proporcjonalności podatku VAT do ceny towarów i usług. W efekcie, każda transakcja podlega podatkowi VAT obliczonemu od rzeczywistej ceny towarów lub usług według stawki, jaka ma zastosowanie do takich towarów i usług. Przepisy Dyrektywy wskazują, że zasada proporcjonalności obowiązuje również w przypadku obniżenia podstawy opodatkowania w przypadku rabatów, opustów lub obniżek cen. Ponadto, powyższe dotyczy anulowania, wypowiedzenia, rozwiązania, całkowitego lub częściowego niewywiązania się z płatności lub też w przypadku obniżenia ceny po dokonaniu dostawy. Oznacza to, że podatek VAT należny powinien być, co do zasady, proporcjonalny do ceny faktycznej pobranej przez dany podmiot.

Ponadto, należy mieć na uwadze, że konstrukcja podstawy opodatkowania jest wyrazem zasady neutralności podatku VAT. Oznacza ona, że ekonomicznego ciężaru podatku VAT nie powinny ponosić podmioty niebędące ostatecznymi odbiorcami towarów lub usług. W konsekwencji, po obniżeniu ceny transakcyjnej powinno następować proporcjonalne obniżenie podstawy opodatkowania. W innym przypadku, tj. gdyby podstawa opodatkowania przewyższała kwotę wynagrodzenia należnego podatnikowi, podatnik ponosiłby ekonomiczny ciężar podatku, co naruszałoby wskazaną wyżej zasadę neutralności.

Zasada neutralności była wielokrotnie podkreślana przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Na szczególną uwagę zasługuje wyrok w sprawie C-317/94 pomiędzy Elida Gibbs Ltd a Commissioners of Customs and Excise, w którym TSUE stwierdził, że: „(...) producent, który zrefundował wartość kuponu zniżkowego detaliście lub wartość kuponu uprawniającego do zwrotu gotówki klientowi końcowemu, otrzymuje, po zakończeniu transakcji, kwotę odpowiadającą cenie sprzedaży zapłaconej przez hurtowników lub detalistów za jego towary, pomniejszoną o wartość przedmiotowych kuponów. Nie byłoby zatem zgodne z dyrektywą, gdyby podstawa opodatkowania użyta do obliczenia podatku należnego od producenta jako podatnika, przekraczała kwotę ostatecznie przez niego otrzymaną. Gdyby bowiem tak było, zasada neutralności VAT w stosunku do podatników, do których należy przecież także producent, nie byłaby spełniona” (pkt 28).

Ponadto, TSUE wskazuje, że: „(...) w celu zapewnienia realizacji zasady neutralności należy, obliczając podstawę opodatkowania dla celów VAT, uwzględnić sytuacje, w których podatnik, nie pozostając w stosunkach umownych z konsumentem końcowym, ale będąc pierwszym ogniwem łańcucha transakcji kończącego się na tym konsumencie, udziela takiemu konsumentowi zniżki za pośrednictwem detalistów lub poprzez bezpośredni zwrot wartości kuponów. W przeciwnym razie, organy podatkowe otrzymałyby z tytułu VAT kwotę większą niż rzeczywiście zapłacona przez konsumenta ostatecznego, kosztem podatnika” (pkt 31).

Powyższy wyrok potwierdza zatem jednoznacznie, że w przypadku udzielania zniżki podmiotowi niebędącemu bezpośrednim nabywcą towarów, sprzedawca powinien obniżyć obrót z tytułu sprzedaży.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że przedmiotem prowadzonej przez Spółkę działalności jest sprzedaż detaliczna materiałów budowlanych, remontowych i dekoracyjnych zarówno na rzecz osób fizycznych, jak i osób prowadzących działalność gospodarczą. W ramach prowadzonej działalności Spółka od 2015 roku podjęła współpracę z (…). W oparciu o umowę partnerską Spółka prowadzi market budowlany pod marką (…), będącą znakiem towarowym Grupy (…), która tworzy sieć sprzedaży na terenie całego kraju. Towar będący przedmiotem transakcji pozyskiwany jest zarówno od kontrahentów za pośrednictwem Grupy (…), jak również bezpośrednio od lokalnych dostawców. W pierwszym przypadku zakupy dokonywane są bezpośrednio od dostawcy. W transakcji tej biorą udział dwa podmioty: dostawca oraz Spółka. W związku z tym zarówno ogólne warunki współpracy, zamówienia, jak i dostawa towarów oraz fakturowanie odbywa się pomiędzy tymi podmiotami bez udziału podmiotów pośrednich. W drugim przypadku zakupy są realizowane poprzez Grupę (…). Spółka składa zamówienie bezpośrednio u dostawcy, który działa w oparciu o umowę handlową z Grupą (…) jednocześnie będącą pośrednikiem w transakcji zakupu. Operacja ta dokumentowana jest fakturą wystawioną przez Grupę (…). W ramach umowy pomiędzy podmiotami: Grupa (…), dostawca, Spółka wynegocjowany został rabat za zakupione towary. Rabat ten rozliczany jest w okresach miesięcznych, kwartalnych lub rocznych poprzez wystawienie przez Grupę (…) zbiorczej faktury korygującej. W celu zintensyfikowania sprzedaży towarów spółka będzie miała możliwość negocjacji indywidualnych rabatów z dostawcami bez udziału podmiotu pośredniego. Udzielenie bonusu uwarunkowane będzie wyłącznie osiągnięciem przez spółkę określonego poziomu zakupu towarów w danym okresie rozliczeniowym. Firma nie będzie zobowiązana do świadczenia usług na rzecz dostawcy w zamian za przyznanie rabatu. Spółka uważa, iż udzielenie tego typu bonusu ma charakter rabatu pośredniego. W związku z faktem, iż dostawca nie wystawia faktury dokumentującej dostawę ostatecznemu odbiorcy (Spółce), lecz pośrednikowi (Grupie (…)) nie jest możliwe wystawienie faktury korygującej obrazującej wynegocjowany dodatkowy rabat. Spółka posiada lub będzie posiadała umowy z dostawcami towarów, ze szczegółowymi uzgodnieniami dotyczącymi należnych rabatów. Wysokość premii rabatowej jest lub będzie wyrażona jako procent od obrotu produktami poszczególnych dostawców i jest uzależniona od przekroczenia poszczególnych planów sprzedaży. Termin rozliczania premii rabatowej jest lub będzie ustalany indywidualnie z dostawcami towarów w umowie pomiędzy podmiotami.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy właściwym dokumentem obrazującym udzielony Spółce rabat będzie nota uznaniowa wystawiona przez dostawcę.

Wskazać należy, że jeżeli rabat został przyznany ostatecznemu odbiorcy przez podatnika stojącego na początku łańcucha dostaw, nie zaś przez podmioty transakcji pośrednich lub też tym podmiotom, to podmioty te nie będą mogły wystawiać lub przyjmować faktur korygujących, ponieważ w transakcjach przez nie wykonywanych nie dojdzie do zmiany ceny. Nie będzie również możliwe wystawienie faktury korygującej ostatecznemu odbiorcy, ponieważ między pierwszym sprzedawcą a tym odbiorcą nie doszło do żadnej dostawy.

Jak wynika z opisu sprawy, Spółka będzie miała możliwość negocjacji indywidualnych rabatów z dostawcami bez udziału podmiotu pośredniego. Udzielenie bonusu uwarunkowane będzie wyłącznie osiągnięciem przez spółkę określonego poziomu zakupu towarów w danym okresie rozliczeniowym. Firma nie będzie zobowiązana do świadczenia usług na rzecz dostawcy w zamian za przyznanie rabatu.

W związku z powyższym należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której między Wnioskodawcą a dostawcami nie wystąpi dostawa towarów ani świadczenie usług. Jednocześnie przepisy krajowe nie określają dokumentu, na podstawie którego podatnik udzielający rabatu może ten rabat udokumentować. Nie jest tym dokumentem faktura korygująca, jednak żadne przepisy nie wskazują, że nie może nim być, np. nota księgowa, rabatowa, uznaniowa, obciążeniowa (czy to wystawiona samodzielnie przez udzielającego rabatu, czy też sporządzona przez otrzymującego rabat).

Z wniosku wynika, że dostawca nie wystawia faktury dokumentującej dostawę ostatecznemu odbiorcy (Spółce), lecz pośrednikowi (Grupie (…)). Tym samym nie jest możliwe wystawienie faktury korygującej obrazującej wynegocjowany dodatkowy rabat. A zatem rabat otrzymany od dostawcy, który nie jest uczestnikiem bezpośredniej transakcji pomiędzy Spółką a Grupą (…), może zostać udokumentowany notą uznaniową wystawioną przez dostawcę, która będzie stanowiła dokument potwierdzający rzeczywistą wartość i zawierała odpowiednie elementy dokumentu księgowego w myśl ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r. poz. 217 ze zm.).

Jednocześnie zaznacza się, że noty stanowią dokument księgowy na podstawie ustawy o rachunkowości, a nie przepisów dotyczących podatku VAT.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że w zaistniałej sytuacji właściwym dokumentem obrazującym udzielony Spółce rabat będzie nota uznaniowa wystawiona przez dostawcę.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 uznano za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy Spółka na podstawie otrzymanej noty ma obowiązek obniżyć podatek naliczony z tytułu udzielonego rabatu pośredniego a także w którym okresie rozliczeniowym Spółka ma obowiązek wykazać uzyskany rabat pośredni.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego podatnik może zrealizować w terminach określonych w przepisach art. 86 ust. 10-19b ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy – prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Stosownie do art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy – prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa ust. 2 pkt 4 lit. a, b i d – powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem że podatnik uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu tych transakcji w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek, nie później niż w terminie 3 miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów lub usług powstał obowiązek podatkowy (art. 86 ust. 10b pkt 3 ustawy).

W myśl art. 86 ust. 19a ustawy – w przypadku obniżenia podstawy opodatkowania, o którym mowa w art. 29a ust. 13, lub stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze, o którym mowa w art. 29a ust. 14, nabywca towaru lub usługi jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług zostały uzgodnione z dostawcą towarów lub usługodawcą, jeżeli przed upływem tego okresu rozliczeniowego warunki te zostały spełnione. W przypadku gdy warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług zostały spełnione po upływie okresu rozliczeniowego, w którym warunki te zostały uzgodnione, nabywca towaru lub usługi jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym warunki te zostały spełnione. Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia.

Zgodnie z art. 29 ust. 13 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się za okres rozliczeniowy, w którym podatnik wystawił fakturę korygującą, pod warunkiem że z posiadanej przez tego podatnika dokumentacji wynika, że uzgodnił on z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług określone w fakturze korygującej oraz warunki te zostały spełnione, a faktura ta jest zgodna z posiadaną dokumentacją. W przypadku gdy w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca, podatnik nie posiada dokumentacji, o której mowa w zdaniu pierwszym, obniżenia podstawy opodatkowania dokonuje za okres rozliczeniowy, w którym dokumentację tę uzyskał.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że rabat pośredni udzielony Wnioskodawcy zostanie udokumentowany notą księgową wystawioną przez dostawcę. W konsekwencji dostawca będzie posiadał prawo do obniżenia podstawy opodatkowania, i tym samym Wnioskodawca, otrzymując od dostawcy notę dokumentującą wartość udzielonego rabatu powinien obniżyć swój podatek naliczony o kwoty podatku wynikające z otrzymanej noty księgowej.

Jak już wyżej wskazano, dostawca wystawi notę księgową w celu udokumentowania udzielonego Wnioskodawcy rabatu pośredniego. Nota będzie stanowiła pisemny dokument potwierdzający wysokość kwoty przyznanego opustu (rabatu pośredniego). Wskazać przy tym należy,że w omawianej sprawie Wnioskodawca powinien także posiadać stosowne dokumenty, które umożliwią precyzyjne określenie, w jakim okresie rozliczeniowym zostały spełnione warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów uzgodnione z dostawcą towarów. Jak bowiem wynika z art. 86 ust. 19a nabywca towaru jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów zostały uzgodnione z dostawcą towarów lub usługodawcą, jeżeli przed upływem tego okresu rozliczeniowego warunki te zostały spełnione. Natomiast w przypadku gdy warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów zostały spełnione po upływie okresu rozliczeniowego, w którym warunki te zostały uzgodnione, Wnioskodawca będzie obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym warunki te zostały spełnione. Jednakże, gdy Strona nie obniży kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której nota dotyczy, wówczas zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia.

Reasumując stwierdzać należy, że Strona ma/będzie posiadała prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego wykazanego na otrzymanej nocie dokumentującej rabat pośredni w okresie rozliczeniowym, w którym otrzymano zapłatę - w sytuacji gdy za ten okres rozliczeniowy warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów będą uzgodnione z dostawcą, jeżeli przed upływem tego okresu rozliczeniowego warunki te zostały/zostaną spełnione i potwierdzone stosowną dokumentacją.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja dotyczy wniosku w zakresie udokumentowania w formie noty uznaniowej przyznanego rabatu oraz obowiązku obniżenia kwoty podatku naliczonego w związku z otrzymaniem rabatu pośredniego udokumentowanego notą księgową. W zakresie prawa do obniżenia podstawy opodatkowania VAT i kwoty podatku należnego z tytułu sprzedaży towarów na rzecz Spółki – zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.