Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4011.401.2021.1.MB
z 2 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 maja 2021 r. (data wpływu 4 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu z nadwyżki między wartością rynkową nabywanych udziałów a wydatkami na ich nabycie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu z nadwyżki pomiędzy wartością rynkową nabywanych udziałów, a wydatkami na ich nabycie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Polsce oraz podlegającą w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą w przedmiocie roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych. Wnioskodawca nie prowadzi tym samym działalności gospodarczej w zakresie np. obrotu wierzytelnościami czy posiadaniu udziałów w podmiotach gospodarczych.

Wnioskodawca jest wspólnikiem polskiej spółki kapitałowej (dalej: Spółka), w której jednocześnie jest udziałowcem. Wnioskodawca nabędzie udziały (dalej: Udziały) w Spółce od innego wspólnika – podmiotu zagranicznego.

Cena nabycia udziałów będzie odpowiadać nominalnej wartości udziałów. W tej transakcji cena nabycia udziałów (cena zapłacona za udziały) będzie niższa od wartości rynkowej zakupionych udziałów. Na moment transakcji pojawi się więc nadwyżka pomiędzy wartością rynkową nabytych udziałów a wydatkami na ich nabycie.

Wnioskodawca pragnie zapytać, w jaki sposób powinny być interpretowane przepisy prawne w kontekście przedstawionego zdarzenia przyszłego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób należy rozumieć w ten sposób, że u Wnioskodawcy powstanie przychód lub dochód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w szczególności czy nadwyżka pomiędzy wartością rynkową nabywanych udziałów przez Wnioskodawcę a wydatkami na ich nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w momencie ich nabycia, a jeśli tak to w jaki sposób?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z nabyciem Udziałów w przedstawionym stanie faktycznym, po jego stronie nie powstaje na jakiejkolwiek podstawie prawnej przychód lub dochód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W szczególności nie ma tu zastosowania art. 11 ust. 2b ustawy o PIT mówiący o tym, iż jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w art. 11 ust. 2 lub ust. 2a ustawy o PIT, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Przepis ten reguluje sposób określenia wysokości przychodu z tytułu częściowo odpłatnych świadczeń. O tym jednak, czy w danym wypadku można mówić o powstaniu tego rodzaju przychodu, rozstrzyga definicja przychodu zawarta w art. 11 ust. 1 ustawa o PIT, oparta na tzw. metodzie kasowej, zgodnie z którą przychodem jest wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z definicji tej wynika, że za przychód mogą być uznane tylko takie nieodpłatne świadczenia, które zostały przez podatnika otrzymane, a więc które stanowią dla niego rzeczywiste i definitywne przysporzenie majątkowe. Charakter praw majątkowych, jakimi są udziały, powoduje, że sam fakt ich nabycia po cenie niższej niż rynkowa nie stanowi jeszcze sam w sobie realnego przysporzenia majątkowego. Cechą udziałów jest to, iż generuje ona przychód dopiero w przyszłości, w postaci środków pieniężnych uzyskanych z dywidendy lub odpłatnego ich zbycia – w postaci czystej dywidendy lub z ich sprzedaży, a kosztami poniesionymi na ich nabycie.

Istniejąca w momencie nabycia udziałów na preferencyjnych warunkach różnica pomiędzy ceną zapłaconą za te Udziałów a ich wartością rynkową stanowi jedynie potencjalne (niezrealizowane) przysporzenie, które będzie mogło być faktycznie zrealizowane dopiero w momencie sprzedaży Udziałów. Istnieje istotna różnica pomiędzy nieodpłatnym lub częściowo odpłatnym nabyciem Udziałów a przypadkami nieodpłatnego lub częściowo odpłatnego otrzymania środków produkcji, czy też różnego rodzaju usług. Te ostatnie bowiem mogą bezpośrednio służyć działalności prowadzonej przez podatnika bądź też zaspokajać jego potrzeby konsumpcyjne.

Natomiast specyfika Udziałów powoduje, że nie mogą być ona nośnikiem tego rodzaju natychmiastowych korzyści wynikających z samego faktu ich nabycia. Z tego powodu w momencie nabycia Udziałów nie powstaje żadne przysporzenie majątkowe po stronie nabywcy – Wnioskodawcy.

Tym samym Wnioskodawca nie uzyska żadnego przysporzenia majątkowego o definitywnym charakterze, które w sposób ostateczny powiększałoby jego majątek.

Takie zaakcentowanie konieczności uzyskania definitywnego przysporzenia zostało też potwierdzone w wyrokach sądowych, przykładowo w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 5 maja 2008 r. sygn. I SA/Gl 201/08, gdzie wskazano: Pojęcie »nieodpłatne świadczenie« na gruncie art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p. obejmuje wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenie gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Z powyższej analizy wyraźnie wynika, że opodatkowanie przysporzenia w postaci nadwyżki pomiędzy wartością rynkową Udziałów nabytych przez Wnioskodawcę a wydatkami na ich nabycie powinno nastąpić dopiero w momencie ich odpłatnego zbycia, pod warunkiem że zbycie nastąpi w jakiejkolwiek formie.

Powyższy mechanizm wskazuje na zamierzone przez Ustawodawcę odroczenie opodatkowania dochodu wygenerowanego na opisanej operacji do czasu uzyskania środków pieniężnych z tytułu odpłatnego zbycia Udziałów. Gdyby przyjąć odmienną interpretację, zgodnie z którą w związku z samym nabyciem Udziałów powstaje przychód lub dochód dla Wnioskodawcy, w szczególności jeśliby przyjąć, że nadwyżka pomiędzy wartością rynkową Udziałów nabytych przez Wnioskodawcę a wydatkami na jej nabycie podlega opodatkowaniu na moment nabycia tych Udziałów, to ten dochód byłby podwójnie opodatkowany. Raz na moment nabycia udziałów, drugi raz w postaci środków pieniężnych uzyskanych z ich odpłatnego zbycia

W oparciu o takie same argumenty należy stwierdzić, że nie powstaje tutaj przychód z praw majątkowych, o którym mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

W konsekwencji tego, że przedstawione zdarzenia przyszłe zostanie dokonane poza działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, w celach prywatnych i w ramach prywatnego wykonywania jego prawa własności, należy stwierdzić, że nie spowodują one u niego powstania przychodu, który mógłby być uznany za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w artykule 10 ustęp 1 punkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Artykuł 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć w tym zakresie w ten sposób, iż nie obejmuje on nadwyżki pomiędzy wartością rynkową Udziałów nabytych przez Wnioskodawcę a wydatkami na ich nabycie, w okolicznościach takich jak przedstawione w niniejszym wniosku, czyli poza działalnością gospodarczą Wnioskodawcy.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Ministra Finansów w podobnych sprawach. Przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 31 sierpnia 2011 roku (sygn. IPTPB3/423-102/11-3/KJ) stwierdzono wyraźnie: W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca zakupił Udziałów za cenę poniżej ich wartości nominalnej. Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania stwierdzić należy, iż w przypadku wcześniej nabytej wierzytelności, dopiero w momencie spłaty zobowiązania z niej wynikającej przez dłużnika, bądź zbycia tej wierzytelności, Wnioskodawca uzyska przychód stosowania do treści art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Odpowiednio do treści art. 15 ust. 4 ww. ustawy, w dacie otrzymania należności od dłużnika lub w momencie zbycia tej wierzytelności, Wnioskodawca będzie miał prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na jej nabycie. Jeżeli natomiast dłużnika będzie wyższa od wydatków poniesionych na nabycie wierzytelności, Wnioskodawca uzyska dochód.

Takie podejście zostało potwierdzone m.in. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu sygn. I SA/Po 744/16 z dnia 22 lutego 2017r. w którym wskazano: Za zasadnością tego wniosku przemawia treść art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f., w myśl którego kosztów uzyskania przychodu nie stanowią wydatki poniesione na nabycie udziałów w spółce posiadającej osobowość prawną, ale jednocześnie wydatki takie stanowią koszt uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów. Należy zwrócić uwagę, że przepis ten dotyczy zarówno objęcia, jak i nabycia udziałów (akcji). W obu tych przypadkach, zgodnie ze wskazanym przepisem, poczynione wydatki (również, tak jak w niniejszej sprawie, poniżej cen rynkowych) mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów dopiero przy ustalaniu dochodu w momencie odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji). W ocenie Sądu, uregulowanie zawarte w art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f. stanowi istotny argument za przyjęciem, że również w przypadku objęcia udziałów po wartości nominalnej niższej niż realna ich wartość, podlegający opodatkowaniu »rzeczywisty dochód« pojawia się dopiero w momencie zbywania udziałów. Okoliczność, że udziały zostały objęte w wartości niższej niż rynkowa, znajdzie odzwierciedlenie przy ustalaniu wysokości dochodu w przypadku odpłatnego zbycia tych udziałów. W takim wypadku niższy będzie koszt uzyskania przychodów, a więc w konsekwencji nastąpi zwiększenie podstawy opodatkowania i wyższy podatek dochodowy. Tak więc korzyść, którą uzyskuje podatnik w postaci objęcia udziałów po wartości niższej niż ich wartość rynkowa, zostanie uwzględniona przy opodatkowaniu, o czym była już mowa, w momencie realizacji dochodu czyli przy sprzedaży objętych w ten sposób udziałów. Za brakiem zasadności stanowiska wyrażonego w zaskarżonej interpretacji, że powstanie dochodu nastąpi z chwilą objęcia udziałów po wartości nominalnej, która jest niższa od wartości rynkowej, przemawiają również inne argumenty.

Podobnie stwierdzono w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 października 2012 roku (sygn. IPPB2/415-686/12-2/AK).

Analogiczne stanowisko co do wymogu definitywnego charakteru przychodu zostało wyrażone w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 22 stycznia 2016 roku sygn. IPPB1/4511-1335/15-2/DK, gdzie wskazano: Odpłatne nabycie wierzytelności przez Wnioskodawcę nie stanowi zatem czynności skutkującej powstaniem przychodu podatkowego a tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w momencie nabycia. Tym samym, przychód podatkowy powstanie dopiero w momencie faktycznej realizacji wierzytelności, tj. dalszej odsprzedaży, windykacji lub dobrowolnej spłaty przez dłużnika.

Ponadto, Wnioskodawca uważa, że analiza art. 11 ust. 2a w związku z art. 11 ust. 2b ustawy PIT prowadzi do wniosku, że katalog przychodów ze świadczeń nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych ma charakter zamknięty, a w związku z tym przychodem z częściowo odpłatnych świadczeń może być wyłącznie wartość świadczeń, które podatnik uzyskał w formie częściowo odpłatnych usług lub umożliwienia mu korzystania ze składników cudzego majątku za częściową odpłatnością. W ocenie Wnioskodawcy nabycie/objęcie udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością poniżej ich wartości rynkowej nie odpowiada żadnej z wymienionych we wskazanym przepisie kategorii. Mając na uwadze powyższe, stanowisko zaprezentowane przez Wnioskodawcę jest poprawne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną, mającą miejsce zamieszkania w Polsce. Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą w przedmiocie roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych. Wnioskodawca nie prowadzi tym samym działalności gospodarczej w zakresie np. obrotu wierzytelnościami czy posiadaniu udziałów w podmiotach gospodarczych. Wnioskodawca jest także wspólnikiem polskiej spółki kapitałowej (dalej: Spółka), w której jednocześnie jest udziałowcem. Wnioskodawca nabędzie udziały w Spółce od innego wspólnika – podmiotu zagranicznego. Jak podaje Wnioskodawca, cena nabycia udziałów będzie odpowiadać nominalnej wartości udziałów. Jednak w tej transakcji cena nabycia udziałów (cena zapłacona za udziały) będzie niższa od wartości rynkowej zakupionych udziałów. Na moment transakcji pojawi się więc nadwyżka między wartością rynkową nabytych udziałów a wydatkami na ich nabycie.

Wnioskodawca powziął zatem wątpliwość, w jaki sposób powinny być interpretowane przepisy prawne w kontekście tak przedstawionego zdarzenia przyszłego.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128) kompleksowo reguluje skutki podatkowe czynności związanych z uzyskaniem, posiadaniem i utratą statusu wspólnika w spółce zdefiniowanej w art. 5a pkt 28 tej ustawy (tj. m.in. w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 tej ustawy: opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy: przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych rozróżnia się źródła przychodów. Zostały one wymienione w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przyporządkowanie przychodu do właściwego źródła ma istotne znaczenie dla ustalenia wysokości dochodu. Dochód z tego samego tytułu może być opodatkowany tylko raz i może być, zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 10 ust. 1 tej ustawy, przyporządkowany tylko do jednego źródła przychodów. Jeżeli ustawodawca chce zaliczyć dany rodzaj przychodów do innego źródła niż to, na które wskazywałby charakter przychodu, stanowi o tym wyraźnie w przepisie.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jednym ze źródeł przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych, innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c. Pojęcie przychodów z kapitałów pieniężnych doprecyzowano w art. 17 ust. 1 cyt. ustawy, wymieniając w nim enumeratywnie, co uważa się za przychody z tego źródła i w art. 24 ust. 5 tej ustawy, wskazującym, co należy uważać za dochód (przychód) z udziałów w zyskach osób prawnych.

Natomiast w myśl art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e.

Należy zwrócić uwagę, że przepis ten dotyczy zarówno objęcia, jak i nabycia udziałów (akcji). W obu tych przypadkach, zgodnie ze wskazanym przepisem, poczynione wydatki (również, tak jak w niniejszej sprawie, poniżej cen rynkowych) mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów dopiero przy ustalaniu dochodu w momencie odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji).

Uregulowanie zawarte w art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi istotny argument za przyjęciem, że również w przypadku nabycia udziałów po wartości nominalnej niższej niż realna (rynkowa) ich wartość, podlegający opodatkowaniu realny dochód pojawia się dopiero w momencie zbywania udziałów.

Przychód uzyskany z tego tytułu należy zakwalifikować jako przychód z kapitałów pieniężnych.

Stosownie bowiem do treści art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 1ab pkt 1 tej ustawy: przychód określony w ust. 1 pkt 6 z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych powstaje w momencie przeniesienia na nabywcę własności udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

Z kolei kosztem uzyskania przychodów – zgodnie z cytowanym wyżej art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – będą wydatki faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę na nabycie udziałów.

W związku z tym przychód powstały w dacie sprzedaży udziałów będzie opodatkowany według zasad określonych w art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe wyjaśnienia na uwadze, nabycie udziałów w Spółce przez Wnioskodawcę, gdy cena nabycia udziałów będzie niższa od wartości rynkowej zakupionych udziałów, nie będzie skutkować powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód podatkowy powstanie dopiero w momencie zbycia tych udziałów.

Reasumując – nadwyżka między wartością rynkową nabywanych udziałów przez Wnioskodawcę a wydatkami na ich nabycie nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w momencie nabycia tych udziałów.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji będzie pokrywać się z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych oraz przywołanych wyroków Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego – należy wskazać, że interpretacje te dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, jak również powołane wyroki dotyczą konkretnych spraw podatników osadzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich są wiążące.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.