2021.06.22 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0114-KDIP1-2.4012.146.2021.1.JŻ

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.146.2021.1.JŻ
z 22 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2021 r. (data wpływu 22 marca 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku w wysokości 0% – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 marca 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku w wysokości 0%.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Spółka jest firmą z siedzibą na terytorium Wielkiej Brytanii, która ze względu na wykonywanie na terytorium Polski transakcji podlegających opodatkowaniu VAT posiada status zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku od towarów i usług w Polsce. Spółka nie posiada na terytorium Polski miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Na terytorium Polski Spółka wykonuje m.in. następujące rodzaje transakcji, których konsekwencje podatkowe są przedmiotem niniejszego wniosku:

Spółka zakupuje określone towary od polskiego producenta. Towary te Spółka sprzedaje i będzie sprzedawać w przyszłości swoim kontrahentom (dalej: Kontrahenci lub Kontrahent), którymi są m.in. firmy prowadzące działalność gospodarczą, posiadające siedziby działalności gospodarczej na terytorium UE, lub też na terytorium państw trzecich, w tym Wielkiej Brytanii. Kontrahenci Spółki są zarejestrowani na terytorium państw w których mają siedzibę dla potrzeb podatku od wartości dodanej (w przypadku Kontrahentów z państw UE) lub podatku odpowiadającego swym charakterem podatkowi od towarów i usług (w przypadku Kontrahentów z Państw trzecich, w tym z Wielkiej Brytanii). Obecnie Kontrahenci Spółki z siedzibą na terytorium Państw trzecich nie są zarejestrowani dla potrzeb VAT na terytorium Polski a niniejszy wniosek o wydanie interpretacji dotyczy także sytuacji, gdy również w przyszłości Kontrahenci Spółki z państw trzecich nie będą posiadali statusu podatników VAT w Polsce.

Sprzedawane przez Spółkę towary finalnie trafiają na terytorium innego państwa UE lub na terytorium państwa trzeciego, w tym Wielkiej Brytanii, przy czym są one najpierw fizycznie dostarczane do specjalistycznej firmy (dalej: Podwykonawca), która na zlecenie poszczególnych Kontrahentów wykonuje usługi na tych towarach. Spółka wyjaśnia przy tym, że Podwykonawca w ramach „usług na towarze” dokonuje różnego rodzaju usług, które można określić jako przerób, uszlachetnienie, lub przetworzenie, a które mogą polegać np. na użyciu towarów dostarczonych przez Spółkę celem połączenia ich z innymi towarami i wytworzenia w ten sposób nowego towaru. Po wykonaniu usług towary te są wysyłane (przez lub w imieniu Podwykonawcy lub Kontrahentów) na terytorium innego niż Polska państwa UE lub na terytorium państwa trzeciego, w tym na terytorium Wielkiej Brytanii.

W stosunku do dostaw realizowanych na rzecz Kontrahentów z państw UE Spółka stosuje stawkę podatku VAT w wysokości 0% w oparciu o § 7 Rozporządzenia. Zgodnie z tym przepisem, obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się do dostawy towarów nabywanych przez podatnika podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, w przypadku gdy towary te są przeznaczone do wykonania na nich usług na rzeczowym majątku ruchomym na terytorium kraju, a następnie do wywozu na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Przepis ten stosuje się pod warunkiem, że podatnik dokonujący dostawy towarów:

składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE,
przekaże nabyte przez podatnika podatku od wartości dodanej, towary podmiotowi, który wykonuje usługi na rzeczowym majątku ruchomym,
wykaże w deklaracji podatkowej oraz w informacji podsumowującej za okres, w którym wystawił fakturę stwierdzającą dokonanie dostawy towarów, tę dostawę jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów,
otrzyma zapłatę na rachunek bankowy w terminie 60 dni od dnia wydania towaru, przy czym otrzymanie zapłaty w terminie późniejszym uprawnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego,
posiada dokumenty, z których wynika, że towary przekazywane podmiotowi, który wykonuje usługi na rzeczowym majątku ruchomym, zostaną po wykonaniu tych usług wywiezione z terytorium kraju.

W odniesieniu do poszczególnych transakcji Spółka składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowana jako podatnik VAT UE oraz wykazuje w deklaracji podatkowej oraz w informacji podsumowującej za okres, w którym wystawiła fakturę stwierdzającą dokonanie dostawy towarów, tę dostawę jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Spółka co do zasady otrzymuje zapłatę za sprzedawany towar w terminie 60 dni. Jakkolwiek takie warunki odnośnie płatności w terminie 60 dni Spółka stawia swoim kontrahentom, a kontrahenci najczęściej wywiązują się z tego warunku, to w praktyce może się zdarzyć, iż w pojedynczych przypadkach warunek ten nie zostaje spełniony, co jest sytuacją niezależną od Spółki. W takiej sytuacji Spółka dokonuje odpowiednich korekt, o których mowa w przepisie, jednakże Spółka wnioskuje o uznanie, iż przedmiotem jej zapytania jest interpretacja przepisów w odniesieniu do tych transakcji, w których warunek zapłaty w terminie 60 dni od dnia wydania towaru jest, lub w przypadku transakcji przyszłych, będzie spełniony.

Spółka przekazuje sprzedawane towary do Podwykonawcy, który na zlecenie Kontrahentów dokonuje na tych towarach określonych usług. Na potwierdzenie faktu przekazania Podwykonawcy określonej partii towarów Spółka dysponuje każdorazowo kopią dokumentów transportowych potwierdzających fakt dostarczenia towaru do Podwykonawcy, na których przedstawiciel Podwykonawcy potwierdza odpowiednią pieczęcią oraz podpisem, iż towar został dostarczony.

„Niniejszym potwierdzamy, iż odbiór towarów od (…) nastąpi na terytorium innego niż Polska państwa UE, po tym gdy na towarach zostaną wykonane usługi na ruchomym majątku rzeczowym na terytorium Polski”.

W ocenie Wnioskodawcy, uwzględniając szczególny charakter transakcji, której dotyczy zadane przez Spółkę pytanie, oświadczenie takie stanowi jednoznaczny dokument potwierdzający, iż towar jest/będzie wywieziony z terytorium kraju po wykonaniu na nim usług na zlecenie Kontrahenta Spółki.

W związku z tym istotnym dla Spółki problemem jest kwestia opuszczenia przez Wielką Brytanię Unii Europejskiej, które finalnie nastąpiło z dniem 1 stycznia 2021 r.

Umowa o handlu i współpracy między UE a Wielką Brytanią opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej z 31 grudnia 2020 r. w ocenie Spółki nie reguluję w żadnej mierze kwestii, które wpływałyby na zasady rozliczeń VAT Spółki w związku z transakcjami, które opisano powyżej. W konsekwencji, od 1 stycznia 2021 r. w stosunku do Wielkiej Brytanii zastosowanie mają odpowiednie przepisy regulujące VAT w Polsce a odnoszące się do krajów trzecich.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w opisanym stanie faktycznym i w zdarzeniu przyszłym, w przypadku dostaw towarów, które po wykonaniu na nich usług na ruchomym majątku rzeczowym zostaną dostarczone na terytorium państwa członkowskiego UE, przy założeniu posiadania opisanych w stanie faktycznym dokumentów dla warunków wymienionych w § 7 ust. 2 pkt 2 oraz 5 Rozporządzenia, a także przy spełnieniu pozostałych warunków wynikających z tego przepisu, Spółka jest/będzie uprawniona do stosowania stawki VAT 0%?
Czy od 1 stycznia 2021 r., w przypadku dostaw realizowanych przez Spółkę na analogicznych zasadach, ale w sytuacji, gdy nabywcami są podmioty posiadające siedzibę na terytorium państw trzecich (w tym na terytorium Wielkiej Brytanii), a towary po wykonaniu na nich usług trafiają na terytorium państwa trzeciego (w tym na terytorium Wielkiej Brytanii), Spółka przekazując towar Podwykonawcy oraz otrzymując płatność za dostarczony towar w terminie 40 dni od dnia wydania towaru Podwykonawcy, jest/będzie uprawniona do zastosowania stawki VAT 0% w oparciu o art. 83 ust. 1 pkt 25 i ust. 12 ustawy o VAT w szczególności biorąc pod uwagę fakt, iż Kontrahenci Spółki z siedzibą na terytorium państwa trzeciego, w tym Wielkiej Brytanii, są firmami prowadzącymi tam działalność gospodarczą?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W opisanym stanie faktycznym i w zdarzeniu przyszłym, w przypadku dostaw towarów, które po wykonaniu na nich usług na ruchomym majątku rzeczowym zostaną dostarczone na terytorium państwa członkowskiego UE, przy założeniu posiadania opisanych w stanie faktycznym dokumentów dla warunków wymienionych w § 7 ust. 2 pkt 2 oraz 5 Rozporządzenia, a także przy spełnieniu pozostałych warunków wynikających z tego przepisu, Spółka jest/będzie uprawniona do stosowania stawki VAT 0%.
Od 1 stycznia 2021 r., w przypadku dostaw realizowanych przez Spółkę na analogicznych zasadach, ale w sytuacji, gdy nabywcami są podmioty posiadające siedzibę na terytorium państw trzecich (w tym na terytorium Wielkiej Brytanii), prowadzące tam działalność gospodarczą, a towary po wykonaniu na nich usług trafiają na terytorium państwa trzeciego (w tym na terytorium Wielkiej Brytanii), Spółka przekazując towar Podwykonawcy oraz otrzymując płatność za dostarczony towar w terminie 40 dni od dnia wydania towaru Podwykonawcy, jest/będzie uprawniona do zastosowania stawki VAT 0% w oparciu o art. 83 ust. 1 pkt 25 i ust. 12 ustawy o VAT.

Ad. 1

W opisie stanu faktycznego przytoczony został przepis § 7 Rozporządzenia, określający warunki do stosowania stawki VAT 0% przy określonym typie dostaw realizowanych przez Spółkę. Warunki opisane w pkt 1 oraz 3 mają charakter obiektywny, i Spółka spełnia te warunki. Warunek otrzymania płatności, opisany w punkcie 4 również ma obiektywny charakter, Spółka stosuje stawkę VAT 0% pod warunkiem otrzymania płatności w terminie 60 dni lub, przy braku płatności, dokonując odpowiedniej korekty o której mowa w przepisie.

W odniesieniu do warunków o których mowa w § 7 ust. 2 pkt 2 oraz 5 Rozporządzenia przepisy nakładają na Spółkę określone obowiązki, jednak nie precyzują co jest dowodem ich wypełnienia. W ocenie Spółki wystarczające jest zatem posiadanie jakichkolwiek dowodów, które potwierdzają, że warunki opisane w tych przepisach zostały spełnione.

W ocenie Wnioskodawcy posiadanie przez Spółkę kopii dokumentów transportowych, potwierdzających fakt dostarczenia towaru do Podwykonawcy, na których przedstawiciel Podwykonawcy potwierdza odpowiednią pieczęcią oraz podpisem, iż towar został dostarczony, jest wystarczającym dowodem pozwalającym uznać za spełniony wymóg, o którym mowa w § 7 ust. 2 pkt 2 Rozporządzenia.

Z kolei posiadanie przez Spółkę zamówienia od kontrahenta, w treści którego Kontrahent oświadcza, iż zakupione towary zostaną po ich przetworzeniu dostarczone na terytorium innego niż Polska państwa UE jest wystarczające dla uznania, iż spełniony został warunek, o którym mowa w § 7 ust. 2 pkt 5 Rozporządzenia. W szczególności Spółka pragnie zauważyć, iż z brzmienia tego przepisu nie wynika, aby na podatnika został nałożony obowiązek posiadania jakichkolwiek ściśle określonych dokumentów. W ocenie Wnioskodawcy Minister Finansów tworząc treść tego przepisu zdawał sobie sprawę ze specyfiki tego rodzaju transakcji, w których faktyczny wywóz towarów następuje przez kogoś innego, niż ich dostawca, wywożone towary mają postać przetworzoną, częstokroć w formie łączonej z towarami dostarczanymi przez innych podatników, wywożone towary łączone są w większe partie, itp. W konsekwencji tego podatnik nie będzie dysponował np. dokumentami transportowymi potwierdzającymi wywóz tych przetworzonych towarów poza terytorium Polski. A zatem przedmiotowy przepis został skonstruowany tak, aby podatnicy wraz z ich kontrahentami mieli pewną swobodę w wyborze metody udowodnienia prawa do zastosowania stawki VAT 0%. W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym te warunki zostały spełnione.

Ad. 2

Od 1 stycznia 2021 r. dostawy realizowane przez Spółkę na rzecz kontrahentów brytyjskich, w ramach których finalnym miejscem przeznaczenia towarów Spółki po ich przetworzeniu jest terytorium Wielkiej Brytanii, są dostawami towarów dostarczanych na terytorium państwa trzeciego, a więc nie mogą korzystać z możliwości opodatkowania stawką VAT 0% w oparciu o cytowany wcześniej przepis Rozporządzenia.

W takiej sytuacji jednak zastosowanie ma przepis art. 83 ust. 1 pkt 25 ustawy o VAT, zgodnie z którym stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw towarów nabywanych przez podmioty mające siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu na terytorium państwa trzeciego, niebędące podatnikami w rozumieniu art. 15, jeżeli towary te są przeznaczone do przerobu, uszlachetnienia lub przetworzenia na terytorium kraju, a następnie do wywozu z terytorium Unii Europejskiej, w przypadku gdy podatnik:

przekaże nabyty przez podmiot towar podatnikowi, który dokonuje przerobu, uszlachetnienia lub przetworzenia tego towaru.
posiada dowód, że należność za towar została zapłacona i przekazana na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem.

Dodatkowo, zgodnie z art. 83 ust. 12 ustawy o VAT, przepis ust. 1 pkt 25 stosuje się pod warunkiem, że podatnik otrzyma zapłatę, nie później jednak niż 40 dnia, licząc od dnia wydania towaru; otrzymanie zapłaty w terminie późniejszym uprawnia podatnika do dokonania korekty kwoty podatku należnego.

Z przedstawionego opisu transakcji, w tym zwłaszcza z opisu gromadzonego przez Spółkę materiału dowodowego wynika, iż w przypadku transakcji dokonywanych od 1 stycznia 2021 r. na terytorium Wielkiej Brytanii (lub jakiegokolwiek innego państwa trzeciego) Spółka spełnia warunki do zastosowania stawki VAT 0%. Spółka bowiem posiada potwierdzenie przekazania towaru Podwykonawcy, analogicznie jak to ma miejsce w przypadku dostaw na terytorium innego państwa UE (opodatkowanych w oparciu o § 7 Rozporządzenia), oraz spełni drugi z warunków, jeżeli posiadać będzie odpowiednie potwierdzenie płatności za towar, w tym przypadku w terminie 40 dni od dnia wydania towaru Podwykonawcy. Spółka informuje, że takim potwierdzeniem płatności będzie zaksięgowanie przez bank z siedzibą na terytorium kraju przelewu od kontrahenta oraz potwierdzenie otrzymanego przelewu na konto bankowe Spółki w formie wyciągu bankowego, z którego wynikać będzie kwota oraz data takiego przelewu a także szczegóły tytułu płatności.

Spółka pragnie zauważyć, iż przepis art. 83 ust. l pkt 25 oraz ust. 12 ustawy o VAT nie wprowadzają wymogu posiadania innych dokumentów potwierdzających realizacje dostawy, w tym zwłaszcza analogicznego do opisanego w § 7 ust. 2 pkt 5 Rozporządzenia warunku posiadania dokumentów, z których wynika, że towary po wykonaniu na nich usług na rzeczowym majątku ruchomym, zostaną wywiezione z terytorium kraju czy UE. Tym niemniej, zachowując konsekwencje w sposobie gromadzenia dokumentacji, Spółka otrzymuje/będzie otrzymywała od Kontrahentów na etapie składanych zamówień oświadczenie o odpowiednio zmodyfikowanej treści, w którym to oświadczeniu Kontrahencie będą potwierdzali intencję przeznaczenia towaru do wywozu poza terytorium UE po dokonaniu na tych towarach usług przerobu, uszlachetnienia lub przetworzenia na terytorium kraju. Oznacza to jednoznacznie, iż Kontrahent będzie składał Spółce oświadczenie o analogicznej treści uwzględniające fakt, iż wywóz będzie odbywał się poza terytorium UE.

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym warunki do zastosowania stawki VAT 0% w oparciu o przepisy art. 83 ust. 1 pkt 25 oraz ust. 12 ustawy o VAT zostaną spełnione.

W ocenie Spółki na jej prawo do zastosowania stawki VAT w wysokości 0% w oparciu o cytowane przepisy nie będzie miał wpływu fakt, iż Kontrahenci Spółki z siedzibą na terytorium państw trzecich, w tym na terytorium Wielkiej Brytanii, są podmiotami prowadzącymi tam działalność gospodarczą.

Spółka zwraca uwagę na fakt, iż zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 25 ustawy o VAT, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw towarów nabywanych przez podmioty mające siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu na terytorium państwa trzeciego, niebędące podatnikami w rozumieniu art. 15, jeżeli towary te są przeznaczone do przerobu, uszlachetnienia lub przetworzenia na terytorium kraju, a następnie do wywozu z terytorium Unii Europejskiej, oraz spełnione są pozostałe warunki określone w tym przepisie.

W ocenie Wnioskodawcy zastosowany w tym przepisie zwrot „niebędące podatnikami w rozumieniu art. 15” należy interpretować, jako nie będące podatnikami VAT zarejestrowanymi dla potrzeb VAT w Polsce. Tylko bowiem przy takiej interpretacji istnienie i funkcjonowanie tegoż przepisu ma uzasadnienie i sens.

Art. 83 ust. 1 pkt 25 stosuje się w przypadkach, gdy podmiot spoza UE nabywa w Polsce towary, które przekazywane są do podwykonawcy - działającego na zlecenie tego podmiotu spoza UE, a przerobione towary eksportowane są następnie z Polski i importowane na terytorium państwa trzeciego. Taki opis hipotezy przepisu jasno wskazuje, że może on mieć zastosowanie wyłącznie w profesjonalnym obrocie gospodarczym, w którym obie strony są przedsiębiorcami. Tylko bowiem profesjonalnie działające podmioty spoza UE są w stanie znaleźć na terytorium UE dostawcę określonych towarów, usługodawcę oferującego ich przetworzenie, następnie zorganizować ich transport i eksport poza terytorium UE, a wszystko to w ilościach uzasadniających ekonomicznie sens całego procesu. Podmioty nieprowadzące działalności gospodarczej z definicji nie są w stanie przeprowadzić takiego przedsięwzięcia.

Ewentualne uznanie zatem, iż przedmiotowy przepis nie ma zastosowania dla dostaw realizowanych na rzecz jakiegokolwiek podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą w dowolnym państwie, w praktyce oznaczałoby całkowity brak możliwości jego zastosowania, co kłóci się z założeniem istnienia „racjonalnego ustawodawcy”.

Taką interpretację prezentują także organy podatkowe w wydawanych interpretacjach.

Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z 24 listopada 2014 r. sygn. IBPP4/4512-223/15/PK organ podatkowy wyjaśnił, iż „przywołane przepisy regulują możliwość stosowania stawki podatku w wysokości 0% dla dostawy towarów krajowych, dla podmiotów mających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu na terytorium państwa trzeciego, niebędących podatnikami (zarejestrowanymi) w Polsce, jeżeli towary te są przeznaczone do przerobu, uszlachetnienia lub przetworzenia na terytorium kraju, a następnie do wywozu z terytorium Wspólnoty.”

Na ten sposób interpretacji wskazuje także Dyrektor KIS w interpretacji 0112-KDIL1-3.4012.269.2018.1.JN z 20 czerwca 2018, w której opisując zasady i warunki opodatkowania VAT takich transakcji podkreśla, iż: „Należy wskazać, że z opisu sprawy nie wynika, aby kontrahent spoza terytorium Unii Europejskiej (Kanady) był podatnikiem zarejestrowanym w Polsce.”

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, wskazany w przepisie zwrot: „niebędące podatnikami w rozumieniu art. 15” należy interpretować jako niezarejestrowane dla potrzeb podatku od towarów i usług na terytorium kraju.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości wskazanych stanowisk do poszczególnych pytań.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (z zastrzeżeniem art. 2a).

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy ‒ przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Pojęcie „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ustawy obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Dokonanie dostawy towarów następuje zatem z chwilą przeniesienia prawa do rozporządzania nimi jak właściciel. Natomiast wyrażenia „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” nie należy utożsamiać z prawem własności. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 8 lutego 1990 r. w sprawie C-320/88 wyjaśnił, co należy rozumieć przez „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel”.

W orzeczeniu tym wskazano, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów, nie ma znaczenia to, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeżeli nie wiąże się to z przeniesieniem własności. W tym orzeczeniu, odnosząc się do dostawy towarów Trybunał posłużył się zatem terminem przeniesienia „własności” w sensie ekonomicznym, podkreślając tym samym uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Oznacza to więc, że na gruncie przedmiotowego przepisu kluczowym elementem jest przeniesienie, w istocie rzeczy, praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią.

Zatem „przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel” dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”. Czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, ponieważ „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do prawa własności rzeczy.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy, przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

dostawcę lub na jego rzecz, lub
nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

- jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2- 8.

Według art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Jeżeli zatem wywóz towarów z terytorium kraju następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu dostawy, tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Ustawodawca zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 83 ust. 1 pkt 25 ustawy – stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw towarów nabywanych przez podmioty mające siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu na terytorium państwa trzeciego, niebędące podatnikami w rozumieniu art. 15, jeżeli towary te są przeznaczone do przerobu, uszlachetnienia lub przetworzenia na terytorium kraju, a następnie do wywozu z terytorium Unii Europejskiej, w przypadku gdy podatnik:

przekaże nabyty przez podmiot towar podatnikowi, który dokonuje przerobu, uszlachetnienia lub przetworzenia tego towaru,
posiada dowód, że należność za towar została zapłacona i przekazana na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem.

Przepis ust. 1 pkt 25 stosuje się pod warunkiem, że podatnik otrzyma zapłatę, nie później jednak niż 40. dnia, licząc od dnia wydania towaru; otrzymanie zapłaty w terminie późniejszym uprawnia podatnika do dokonania korekty kwoty podatku należnego (art. 83 ust. 12 ustawy).

Z kolei zgodnie z § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 marca 2020 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2020 r. poz. 527 ze zm.) – zwanego dalej rozporządzeniem – obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się również do dostawy towarów nabywanych przez podatnika podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, w przypadku gdy towary te są przeznaczone do wykonania na nich usług na rzeczowym majątku ruchomym na terytorium kraju, a następnie do wywozu na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Stosownie do § 7 ust. 2 rozporządzenia – przepis ust. 1 stosuje się, pod warunkiem że podatnik dokonujący dostawy towarów:

składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE;
przekaże, nabyte przez podatnika podatku od wartości dodanej, towary podmiotowi, który wykonuje usługi na rzeczowym majątku ruchomym;
wykaże w deklaracji podatkowej oraz w informacji podsumowującej za okres, w którym wystawił fakturę stwierdzającą dokonanie dostawy towarów, tę dostawę jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów;
otrzyma zapłatę na rachunek bankowy w terminie 60 dni od dnia wydania towaru; otrzymanie zapłaty w terminie późniejszym uprawnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego;
posiada dokumenty, z których wynika, że towary przekazywane podmiotowi, który wykonuje usługi na rzeczowym majątku ruchomym, zostaną po wykonaniu tych usług wywiezione z terytorium kraju.

Zatem przy spełnieniu wszystkich warunków wskazanych w § 7 ust. 2 rozporządzenia z dnia 25 marca 2020 r. stawka podatku w wysokości 0% znajduje zastosowanie w stosunku do dostawy towarów nabywanych przez podatnika podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, w przypadku gdy towary te są przeznaczone do wykonania na nich usług na rzeczowym majątku ruchomym na terytorium kraju, a następnie do wywozu na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Z treści wniosku wynika, że Spółka jest firmą z siedzibą na terytorium Wielkiej Brytanii, która ze względu na wykonywanie na terytorium Polski transakcji podlegających opodatkowaniu VAT posiada status zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku od towarów i usług w Polsce. Spółka nie posiada na terytorium Polski miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Na terytorium Polski Spółka zakupuje określone towary od polskiego producenta. Towary te Spółka sprzedaje i będzie sprzedawać w przyszłości swoim kontrahentom, którymi są m.in. firmy prowadzące działalność gospodarczą, posiadające siedziby działalności gospodarczej na terytorium UE, lub też na terytorium państw trzecich, w tym Wielkiej Brytanii. Kontrahenci Spółki są zarejestrowani na terytorium państw w których mają siedzibę dla potrzeb podatku od wartości dodanej (w przypadku Kontrahentów z państw UE) lub podatku odpowiadającego swym charakterem podatkowi od towarów i usług (w przypadku Kontrahentów z Państw trzecich, w tym z Wielkiej Brytanii). Obecnie Kontrahenci Spółki z siedzibą na terytorium Państw trzecich nie są zarejestrowani dla potrzeb VAT na terytorium Polski a niniejszy wniosek o wydanie interpretacji dotyczy także sytuacji, gdy również w przyszłości Kontrahenci Spółki z państw trzecich nie będą posiadali statusu podatników VAT w Polsce.

Sprzedawane przez Spółkę towary finalnie trafiają na terytorium innego państwa UE lub na terytorium państwa trzeciego, w tym Wielkiej Brytanii, przy czym są one najpierw fizycznie dostarczane do specjalistycznej firmy (Podwykonawcy), która na zlecenie poszczególnych Kontrahentów wykonuje usługi na tych towarach. Spółka wyjaśnia przy tym, że Podwykonawca w ramach „usług na towarze” dokonuje różnego rodzaju usług, które można określić jako przerób, uszlachetnienie, lub przetworzenie, a które mogą polegać np. na użyciu towarów dostarczonych przez Spółkę celem połączenia ich z innymi towarami i wytworzenia w ten sposób nowego towaru. Po wykonaniu usług towary te są wysyłane (przez lub w imieniu Podwykonawcy lub Kontrahentów) na terytorium innego niż Polska państwa UE lub na terytorium państwa trzeciego, w tym na terytorium Wielkiej Brytanii.

W stosunku do dostaw realizowanych na rzecz Kontrahentów z państw UE Spółka stosuje stawkę podatku VAT w wysokości 0% w oparciu o § 7 Rozporządzenia.

W odniesieniu do kwestii posiadania dokumentacji z której wynika, że towary przekazane Podwykonawcy zostaną po wykonaniu tych usług wywiezione z terytorium kraju. Spółka posiada dokumentację otrzymaną od Kontrahentów na etapie zamówienia składanego Spółce, w której Kontrahenci składają oświadczenie następującej treści: „Niniejszym potwierdzamy, iż odbiór towarów od … nastąpi na terytorium innego niż Polska państwa UE, po tym gdy na towarach zostaną wykonane usługi na ruchomym majątku rzeczowym na terytorium Polski”. W ocenie Wnioskodawcy, uwzględniając szczególny charakter transakcji, której dotyczy zadane przez Spółkę pytanie, oświadczenie takie stanowi jednoznaczny dokument potwierdzający, iż towar jest/będzie wywieziony z terytorium kraju po wykonaniu na nim usług na zlecenie Kontrahenta Spółki.

Przedstawiony powyżej schemat dostaw Spółka realizuje obecnie, w istniejącym stanie faktycznym, oraz ma zamiar realizować także w przyszłości. Spółka wskazuje także, iż w oparciu o powyższe zasady, w okresie do 31 grudnia 2020 r. realizowała swoje dostawy do Kontrahentów z siedzibą w Wielkiej Brytanii. W związku z tym istotnym dla Spółki problemem jest kwestia opuszczenia przez Wielką Brytanię Unii Europejskiej, które finalnie nastąpiło z dniem 1 stycznia 2021 r.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy w opisanym stanie faktycznym i w zdarzeniu przyszłym, w przypadku dostaw towarów, które po wykonaniu na nich usług na ruchomym majątku rzeczowym zostaną dostarczone na terytorium państwa członkowskiego UE, przy założeniu posiadania opisanych w stanie faktycznym dokumentów dla warunków wymienionych w § 7 ust. 2 pkt 2 oraz 5 Rozporządzenia, a także przy spełnieniu pozostałych warunków wynikających z tego przepisu, Spółka jest/będzie uprawniona do stosowania stawki VAT 0% (pytanie oznaczone nr 1) oraz czy od 1 stycznia 2021 r., w przypadku dostaw realizowanych przez Spółkę na analogicznych zasadach, ale w sytuacji, gdy nabywcami są podmioty posiadające siedzibę na terytorium państw trzecich (w tym na terytorium Wielkiej Brytanii), a towary po wykonaniu na nich usług trafiają na terytorium państwa trzeciego (w tym na terytorium Wielkiej Brytanii), Spółka przekazując towar Podwykonawcy oraz otrzymując płatność za dostarczony towar w terminie 40 dni od dnia wydania towaru Podwykonawcy, jest/będzie uprawniona do zastosowania stawki VAT 0% w oparciu o art. 83 ust. 1 pkt 25 i ust. 12 ustawy (pytanie oznaczone nr 2).

Mając na uwadze wątpliwości Wnioskodawcy należy zauważyć, że pojęcie „świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym” nie zostało zdefiniowane na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług. Przez ruchomy majątek rzeczowy należy rozumieć towary niebędące nieruchomościami. Za usługi na ruchomym majątku rzeczowym uznaje się m.in. naprawę rzeczy ruchomych, usługi serwisowe i gwarancyjne związane z ww. rzeczami, instalację, montaż i demontaż rzeczy ruchomych, przetwarzanie i uszlachetnianie. W przypadku usług na ruchomym majątku rzeczowym są one wykonywane na rzeczach ruchomych należących do nabywcy usługi.

Istota usług świadczonych na ruchomym majątku rzeczowym opiera się na założeniu, że usługodawca otrzymuje od zleceniodawcy materiał i przetwarza go w taki sposób, aby otrzymać pożądany przez zleceniodawcę wyrób. Przepisy nie określają rodzaju, ani charakteru prac jakie mogą być wykonane w ramach usług na ruchomym majątku rzeczowym. Mogą to zatem być prace drobne, a także świadczenia złożone, wymagające zaangażowania wielu różnego rodzaju czynności. W każdym przypadku otrzymuje się określony wyrób finalny spełniający wymagane kryteria.

Jednocześnie, odwołując się do definicji pojęć zawartych w Słowniku Języka Polskiego, Wydawnictwo PWN, przerób to przerabianie surowca na produkt lub półprodukt, natomiast przerabiać oznacza dokonać pewnych zmian w gotowej rzeczy w celu jej ulepszenia, przekształcić jedną rzecz na inną lub wykorzystać surowiec na zrobienie czegoś. Pojęcie to odnosi się m.in. do zmiany kształtu, wyglądu, postaci czy formy. Uszlachetnić oznacza poprawić właściwości danego surowca lub produktu, natomiast przetwarzać oznacza przekształcić coś twórczo lub zmienić coś, nadając inny kształt, wygląd jak również montowanie elementów i kompletowanie produktów.

Należy jeszcze raz podkreślić, że cytowane wyżej przepisy rozporządzenia w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania stawek obniżonych, przewidują – po spełnieniu przewidzianych w nich warunków – możliwość zastosowania stawki podatku 0% dla szczególnego rodzaju wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, tj. w związku z zaistnieniem specyficznej sytuacji, gdy dostarczane towary są jednocześnie przeznaczone do wykonania na nich usług na rzeczowym majątku ruchomym na terytorium kraju, a następnie do ich wywozu na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

Natomiast, przywołany przepis art. 83 ust. 1 pkt 25 ustawy reguluje możliwość stosowania stawki podatku w wysokości 0% dla dostawy towarów krajowych, dla podmiotów mających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu na terytorium państwa trzeciego, niebędących podatnikami, jeżeli towary te są przeznaczone do przerobu, uszlachetnienia lub przetworzenia na terytorium kraju, a następnie do wywozu z terytorium Unii Europejskiej. Warunkami wymaganymi do zastosowania stawki 0% na podstawie ww. przepisu jest więc charakter prac wykonywanych na przekazanych towarach (w świetle powołanego przepisu, czynności te muszą mieścić się w jednej z trzech kategorii – przerobie, uszlachetnianiu lub przetwarzaniu) oraz posiadanie przez podatnika dowodu, że należność za towar została zapłacona i przekazana na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem oraz że podatnik otrzyma zapłatę nie później jednak niż 40. dnia, liczą od dnia wydania towaru.

W analizowanej sprawie, Spółka na terytorium Polski zakupuje określone towary od polskiego producenta, które sprzedaje/będzie sprzedawać w przyszłości swoim Kontrahentom zarejestrowanym na terytorium państw, w których mają siedzibę dla potrzeb podatku od wartości dodanej (w przypadku Kontrahentów z państw UE) lub podatku odpowiadającego swym charakterem podatkowi od towarów i usług (w przypadku Kontrahentów z państw trzecich, w tym z Wielkiej Brytanii). Obecnie Kontrahenci Spółki z siedzibą na terytorium państw trzecich nie są zarejestrowani dla potrzeb VAT na terytorium Polski, a niniejszy wniosek dotyczy także sytuacji, gdy również w przyszłości Kontrahenci Spółki z państw trzecich nie będą posiadali statusu podatników VAT w Polsce. Spółka przekazuje sprzedawane towary do Podwykonawcy, który na zlecenie Kontrahentów dokonuje na tych towarach określonych usług. Podwykonawca w ramach „usług na towarze” dokonuje różnego rodzaju usług, które można określić jako przerób, uszlachetnienie, lub przetworzenie, a które mogą polegać np. na użyciu towarów dostarczonych przez Spółkę celem połączenia ich z innymi towarami i wytworzenia w ten sposób nowego towaru. W odniesieniu do poszczególnych transakcji Spółka składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowana jako podatnik VAT UE oraz wykazuje w deklaracji podatkowej oraz w informacji podsumowującej za okres, w którym wystawiła fakturę stwierdzającą dokonanie dostawy towarów, tę dostawę jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Na potwierdzenie faktu przekazania Podwykonawcy określonej partii towarów Spółka dysponuje każdorazowo kopią dokumentów transportowych potwierdzających fakt dostarczenia towaru do Podwykonawcy, na których przedstawiciel Podwykonawcy potwierdza odpowiednią pieczęcią oraz podpisem, iż towar został dostarczony. Spółka posiada dokumentację otrzymaną od Kontrahentów na etapie zamówienia składanego Spółce, w której Kontrahenci składają oświadczenie następującej treści: „Niniejszym potwierdzamy, iż odbiór towarów od (…) nastąpi na terytorium innego niż Polska państwa UE, po tym gdy na towarach zostaną wykonane usługi na ruchomym majątku rzeczowym na terytorium Polski”. W ocenie Wnioskodawcy oświadczenie takie stanowi jednoznaczny dokument potwierdzający, iż towar jest/będzie wywieziony z terytorium kraju po wykonaniu na nim usług na zlecenie Kontrahenta Spółki. Jednocześnie, Spółka wnioskuje o uznanie, iż przedmiotem jej pierwszego zapytania jest interpretacja przepisów w odniesieniu do tych transakcji, w których warunek zapłaty w terminie 60 dni od dnia wydania towaru jest, lub w przypadku transakcji przyszłych, będzie spełniony. Przedstawiony powyżej schemat dostaw Spółka realizuje obecnie, w istniejącym stanie faktycznym, oraz ma zamiar realizować także w przyszłości. Spółka wskazuje także, że w oparciu o powyższe zasady, w okresie do 31 grudnia 2020 r. realizowała swoje dostawy do Kontrahentów z siedzibą w Wielkiej Brytanii, natomiast problemem jest kwestia opuszczenia przez Wielką Brytanię Unii Europejskiej, które finalnie nastąpiło z dniem 1 stycznia 2021 r.

Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa należy stwierdzić, że w przypadku realizowanych dostaw towarów, które po wykonaniu na nich usług na ruchomym majątku rzeczowym zostały/zostaną dostarczone na terytorium innego, niż terytorium kraju państwa członkowskiego UE, Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do stosowania stawki VAT w wysokości 0% na podstawie § 7 ust. 1 rozporządzenia. Przy czym, stawka w wysokości 0% wynikająca z ww. przepisu rozporządzenia ma zastosowanie do dostaw realizowanych na rzecz kontrahentów z Wielkiej Brytanii do 31 grudnia 2020 r. Należy bowiem zauważyć, że po zakończeniu okresu przejściowego, tj. od 1 stycznia 2021 r., co do zasady, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii nie podlega przepisom UE w dziedzinie VAT. W relacjach pomiędzy UE i Wielką Brytanią (uznawaną od tego dnia za kraj trzeci) nie mają miejsca takie transakcje, jak m.in. wewnątrzwspólnotowa dostawa, lecz zamiast tego występuje eksport. Tym samym, w sytuacji gdy Wnioskodawca – w ramach zawieranych transakcji sprzedaży towarów z kontrahentami z państw UE zarejestrowanymi dla potrzeb podatku od wartości dodanej, w tym zawieranych do 31 grudnia 2020 r. transakcji z kontrahentami z Wielkiej Brytanii – najpierw fizycznie dostarczał/będzie dostarczał towary do Podwykonawcy, który na zlecenie poszczególnych Kontrahentów wykonał/będzie wykonywał usługi na tych towarach, a następnie towary te były/będą wywożone na terytorium innego niż Polska państwa UE, w tym na terytorium Wielkiej Brytanii, to Wnioskodawca, przy posiadaniu opisanych w stanie faktycznym dokumentów spełniających warunki wymienione w § 7 ust. 2 pkt 2 oraz 5 rozporządzenia, a także przy spełnieniu pozostałych warunków wynikających z tego przepisu jest/będzie uprawniony do stosowania stawki VAT 0%. Natomiast, w przypadku dostaw realizowanych przez Spółkę na analogicznych zasadach, ale w sytuacji, gdy nabywcami są podmioty posiadające siedzibę na terytorium państw trzecich (w tym od 1 stycznia 2021 r. na terytorium Wielkiej Brytanii), którzy nie są zarejestrowani dla potrzeb VAT na terytorium Polski oraz również w przyszłości nie będą posiadali statusu podatników VAT w Polsce, a towary po wykonaniu na nich usług trafiają na terytorium państwa trzeciego (w tym od 1 stycznia 2021 r., na terytorium Wielkiej Brytanii), Spółka przekazując towar Podwykonawcy oraz otrzymując płatność za dostarczony towar w terminie 40 dni od dnia wydania towaru Podwykonawcy, jest/będzie uprawniona do zastosowania stawki VAT 0% w oparciu o art. 83 ust. 1 pkt 25 i ust. 12 ustawy.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP lub /KIS/wnioski. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin