2021.06.30 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.89.2021.1.MK
z 30 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 kwietnia 2021 r. (data wpływu 2 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie obowiązków związanych z dostawą olejów smarowych oznaczonych kodami CN 2710 19 71-99 oraz preparatów smarowych klasyfikowanych do pozycji CN 3403, na statki morskie, stanowiących niezbędne zaopatrzenie tych statków – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 kwietnia 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie obowiązków związanych z dostawą olejów smarowych oznaczonych kodami CN 2710 19 71-99 oraz preparatów smarowych klasyfikowanych do pozycji CN 3403, na statki morskie, stanowiących niezbędne zaopatrzenie tych statków.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W ramach realizowanej działalności Spółka zajmuje się handlem wyrobami petrochemicznymi. Spółka rozważa wprowadzenie modelu biznesowego, który polegałby na dostarczaniu przez Spółkę olejów smarowych oznaczonych kodami CN 2710 19 71-99 oraz preparatów smarowych klasyfikowanych do pozycji CN 3403 (dalej: „produkty olejowe”) na statki morskie, stanowiących niezbędne zaopatrzenie tych statków.

Spółka będzie nabywać produkty olejowe od spółki prawa niemieckiego zarejestrowanej na potrzeby podatku VAT w Republice Federalnej Niemiec (dalej: „Dystrybutor”), a następnie sprzedawać je klientom końcowym (armatorom/operatorom statków znajdujących się w porcie na terytorium kraju, dalej: „Klient”). Dystrybutor będzie dokonywał dostawy towarów na rzecz Spółki z magazynu Dystrybutora z terytorium Niemiec. Produkty olejowe nie będą wysyłane z terytorium Niemiec przy zastosowaniu procedury zawieszenia poboru akcyzy. Wysyłka towarów będzie następowała bezpośrednio z Niemiec na statek znajdujący się w polskim porcie. Warunki dostawy stosowane pomiędzy Dystrybutorem a Spółką oraz pomiędzy Spółką a Klientem będą odpowiadały regule Incoterms FOB lub FAS port polski. Oznacza to, że podmiotem odpowiedzialnym za transport towarów będzie Dystrybutor, a przeniesienie ryzyk utraty i zniszczenia rzeczy pomiędzy wszystkimi podmiotami w łańcuchu nastąpi w momencie załadunku towarów na statek (FOB) lub postawienia towaru na nabrzeżu (wzdłuż burty statku) w polskim porcie (FAS). Ponadto, Dystrybutor dokona w Niemczech zgłoszenia wywozowego zgodnie z obowiązującymi przepisami celnymi. Przewóz towarów przez terytorium kraju będzie realizowany w systemie ECS (procedura wywozu otwarta na terytorium Niemiec). Dostawa towarów na statek będzie następować po dokonaniu formalności celnych związanych z kontrolą wyprowadzenia towarów przez polski urząd celny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w zdarzeniu przyszłym, w związku z realizacją transakcji w sposób opisanym powyżej, na Spółce będą ciążyć jakikolwiek obowiązki wynikające z przepisów ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. 2020 r. poz. 722), aktów wykonawczych do tej ustawy, bądź rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 19 maja 2017 r. w sprawie kontroli celno-skarbowej niektórych wyrobów akcyzowych (Dz. U. 2020 r. poz. 262, dalej: „rozporządzenie w sprawie kontroli wyrobów akcyzowych”), w szczególności, czy w trakcie tej transakcji nastąpi czynność opodatkowana podatkiem akcyzowym, której następstwem będzie powstanie zobowiązania podatkowego oraz czy Spółka będzie zobowiązana do dokonywania rejestracji na potrzeby podatku akcyzowego?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spółka stoi na stanowisku, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, w związku z realizacją opisanej transakcji na Spółce nie będą ciążyć żadne obowiązki wynikające z przepisów akcyzowych oraz tych dotyczących kontroli wyrobów akcyzowych. W szczególności, w ocenie Spółki w przebiegu opisanej wyżej transakcji nie dojdzie do powstania zobowiązania podatkowego dla Spółki lub dla innych uczestników tej transakcji. Spółka nie będzie również zobowiązana do rejestracji dla celów podatku akcyzowego.

Uzasadnienie stanowiska Podatnika

Istotne jest podkreślenie, że produkty olejowe dostarczane na statki mają charakter środków smarowych i nie są przeznaczone do wykorzystania jako paliwo napędowe lub opałowe, albo jako składnik do produkcji takich paliw.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy akcyzowej oleje o kodach CN od 2710 19 71 do 2710 19 99, z wyłączeniem wyrobów o kodzie CN 2710 19 85 (oleje białe, parafina ciekła) oraz smarów plastycznych zaliczanych do kodu CN 2710 19 99 podlegają opodatkowaniu wg stawki 1180,00 zł/1000 litrów, na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 11 ustawy akcyzowej. Również preparaty smarowe o kodzie CN 3403 z wyłączeniem smarów plastycznych o kodzie CN 3403 podlegają stawce akcyzy 1180,00 zł/1000 litrów.

Ważnym i koniecznym do uwzględnienia elementem w ramach omawianego stanu faktycznego jest oparcie dostawy produktów olejowych na schemacie formalności procedury celnej wywozu (eksportu). Zgłoszenie celne będzie dokonywane na terytorium Niemiec w systemie ECS, natomiast urzędem właściwym do nadzorowania dostarczenia tych olejów na statek jako zapasy będzie polski urząd celno-skarbowy, który wypełni funkcję urzędu wyprowadzenia w rozumieniu przepisów celnych.

Należy zatem uwzględnić, że dla prawidłowej oceny sytuacji na gruncie przepisów akcyzowych konieczna jest również analiza przepisów celnych. Podstawowym aktem w tym zakresie jest Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz. U. UE. L. 2013. 269. 1, dalej: „UKC”). Zgodnie z art. 269 ust. 1 UKC towary unijne które mają zostać wyprowadzone poza obszar celny Unii, zostają objęte procedurą wywozu. Niemniej, w świetle art. 269 ust. 2 pkt 2 Unijnego Kodeksu Celnego ustępu 1 nie stosuje się do towarów dostarczanych, zwolnionych z VAT lub podatku akcyzowego, jako zapasy statku powietrznego lub wodnego, niezależnie od miejsca przeznaczenia tego statku, przy czym niezbędne jest udokumentowanie takich zapasów.

Z kolei wedle art. 269 ust. 3 Unijnego Kodeksu Celnego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 lit. a), b) oraz c), obowiązują formalności dotyczące zgłoszenia wywozowego określone w prawie celnym.

Wobec tego stwierdzić należy, że istnieje możliwość stosowania formalności wywozowych także w przypadku braku procedury wywozu (tj. gdy towary wspólnotowe nie opuszczają obszaru celnego Unii), tj. gdy towary unijne są dostarczane ze zwolnieniem od podatku jako dostawy zaopatrzenia na statki wodne i powietrzne, bez względu na miejsce przeznaczenia statków wodnych i powietrznych. Tym samym skorzystanie z formalności wywozowych jest pozostawione do uznania podmiotu nie jest zaś jego obowiązkiem.

Takie rozumienie potwierdzone zostało m.in. w indywidualnej interpretacji z 12 czerwca 2013 r. (sygn. IPPP3/443-206/13-2/SM) przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, który stwierdził, że „obecnie istnieje możliwość stosowania formalności wywozowych także w przypadku braku procedury wywozu (tj. gdy towary wspólnotowe nie opuszczają obszaru celnego Wspólnoty), tj. gdy towary wspólnotowe są dostarczane ze zwolnieniem od podatku jako dostawy zaopatrzenia na statki wodne i powietrzne, bez względu na miejsce przeznaczenia statków wodnych i powietrznych”. Podobne wnioski znaleźć można również m.in. w indywidualnej interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 17 maja 2011 roku (sygn. IPPP3/443-282/11-3/SM). Co prawda, wskazane interpretacje wydane zostały na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług, jak również opierają się na obowiązujących wówczas przepisach Rozporządzenia (EWG) nr 2454/93 ustanawiającego przepisy w celu wykonania Rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, jednak w tym zakresie przepisy Unijnego Kodeksu Celnego są zbliżone, zatem można zdaniem Spółki czerpać z nich wytyczne interpretacyjne również w przedmiotowej sprawie.

Standardowo przepisy akcyzowe wymagają, aby w przypadku przemieszczania wyrobów akcyzowych (zarówno do innego miejsca na terenie UE, jak również poza UE) wyroby te były obejmowane jednocześnie procedurą zawieszenia poboru akcyzy realizowaną w oparciu o system EMCS. Regulowane jest to w art. 40 ust. 2 pkt 4 ustawy akcyzowej, zgodnie z którym procedura zawieszenia poboru akcyzy ma zastosowanie przy przemieszczaniu wyrobów akcyzowych ze składu podatkowego na terytorium państwa członkowskiego do urzędu celno-skarbowego na terytorium Polski, który nadzoruje faktyczne wyprowadzenie tych wyrobów poza terytorium Unii Europejskiej. Należy jednak pamiętać, że wobec nie wszystkich wyrobów akcyzowych stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy. Na gruncie przepisów akcyzowych określa to załącznik nr 2 do ustawy akcyzowej, gdzie wymienione zostały takie wyroby. W zawartym tu wykazie nie mieszczą się produkty olejowe, zarówno objęte pozycją CN 2710, jak i 3403. Wypada więc stwierdzić, że co do zasady przemieszczanie takich wyrobów jak przedmiotowe produkty olejowe nie podlega nadzorowi w oparciu o system EMCS. Co prawda, ustawa akcyzowa przewiduje stosowanie tego systemu również do produktów olejowych (jako wyrobów nieujętych co prawda w załączniku nr 2 do ustawy akcyzowej, ale objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa), o czym mówi art. 40 ust. 6 ustawy akcyzowej. Niemniej stosowanie systemu EMCS ograniczone jest wówczas w odniesieniu do omawianych towarów wyłącznie w sytuacji, gdy przemieszczanie następuje na terytorium Polski, co wynika z art. 41 ust. 4 pkt 1 ustawy akcyzowej.

Odnosząc powyższe do omawianej sprawy należy uwzględnić, że procedura celna wywozu rozpoczyna się w Niemczech, gdzie nie obowiązują regulacje w rodzaju tych obowiązujących w Polsce na mocy art. 40 ust. 6 ustawy akcyzowej. Stąd dostawa omawianych olejów z terytorium Niemiec na statki w Polskim porcie będzie objęta stosownym zgłoszeniem celnym, natomiast nie będzie nadzorowana w systemie EMCS w ramach przemieszczania w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. Należy przy tym podkreślić, że jest to w pełni zgodne z unijnymi przepisami akcyzowymi.

Podkreślić również wypada, że transport towarów rozpocznie się dopiero po dokonaniu formalności celnych związanych z procedurą wywozu. W ramach opisywanego schematu Dystrybutor będzie dopełniał formalności dotyczących zgłoszenia wywozowego i dokona dostawy z terytorium Niemiec bezpośrednio na statek w polskim porcie, ale odbiór towaru nastąpi już po zamknięciu formalności celnych. Przemieszczenie z terytorium Niemiec będzie dokumentowane w systemie ECS, służącym kontroli eksportu i zostanie zakończone wygenerowaniem komunikatu potwierdzającego wywóz przez Naczelnika Urzędu Celno-Skarbowego nadzorującego wyprowadzenie towarów.

W następnym kroku Spółka widzi potrzebę przeanalizowania, jak taka dostawa na statki realizowana z zastosowaniem zgłoszenia celnego otwartego na terytorium Niemiec na statek znajdujący się w polskim porcie morskim powinna być kwalifikowana od strony polskich przepisów akcyzowych. Rozpatrując te transakcje w kontekście nabycia wewnątrzwspólnotowego definiowanego w art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy akcyzowej konieczne jest uwzględnienie, że nie ma tu przemieszczenia z terytorium innego państwa UE na terytorium Polski. Oczywiście przedmiotowe wyroby są przemieszczane przez obszar Polski, ale zdecydowanie nie w celu ich pozostawienia w Polsce, a w celu wywiezienia. Nie można mówić w tej sytuacji o przemieszczeniu towarów na terytorium kraju, ze względu na to, że Polska w żadnym momencie przemieszczania towarów nie będzie ich miejscem docelowym, ani w żadnym momencie ich transportu przez terytorium kraju nie zostaną one dopuszczone do konsumpcji. Miejscem przeznaczenia towarów będzie statek morski a nie terytorium Polski. W konsekwencji nie można mówić o zrealizowaniu przesłanek dokonania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, gdyż towar zostanie wywieziony poza terytorium kraju.

Produkty te nie są zatem transportowane na terytorium kraju (Polski), ale poza terytorium Polski, można więc co najwyżej mówić, że po przekroczeniu polskiej granicy są one czasowo w warunkach zbliżonych do tranzytu, a cel to jak najszybsze zakończenie transportu, w wyniku czego towar opuszcza Polskę. Wyraźnie potwierdzają to również dokumenty celne towarzyszące tym towarom. Nie ma więc mowy o przemieszczeniu „na terytorium kraju”, ale raczej „przez terytorium kraju”. Nie można również mówić o otrzymaniu wyrobów akcyzowych przez podatnika (w domyśle na terytorium Polski), co zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy akcyzowej stanowi warunek powstania obowiązku podatkowego z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów takich jak przedmiotowe produkty olejowe (tzn. wyroby niewymienione w załączniku nr 2 ustawy akcyzowej, objęte stawką akcyzy inną niż zerowa). Będą one bowiem dostarczane bezpośrednio do portu morskiego, przez który opuszczą terytorium Polski, a odbiór przez finalnego odbiorcę na statku/na nabrzeżu odbędzie się po zakończeniu formalności wywozowych przez polski urząd celno-skarbowy. Z tego względu należy uznać, że w przedmiotowej sytuacji nie dojdzie do zaistnienia przesłanek, które na podstawie ustawy akcyzowej warunkują powstanie nabycia wewnątrzwspólnotowego, zatem opisywana transakcja nie stanowi nabycia wewnątrzwspólnotowego w rozumieniu przepisów akcyzowych.

Z oczywistych względów nie można również mówić o imporcie towarów w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawy akcyzowej, gdyż produkty olejowe nie są dostarczane spoza UE. Również odnosząc do tej sytuacji definicję eksportu zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy akcyzowej wypada stwierdzić, że warunkiem jest, aby wywóz następował z terytorium Polski, co w tej sytuacji nie jest spełnione, gdyż wywóz następuje z Niemiec, a polski urząd celno-skarbowy pełni tu funkcję kontrolną (nadzór nad faktycznym wyprowadzeniem towaru poza obszar celny UE). Omawiana transakcja nie jest zatem eksportem w rozumieniu polskich przepisów akcyzowych.

Powyższe powadzi do wniosku, że nie wystąpi żadna czynność opodatkowana, której następstwem będzie powstanie zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym.

Katalog czynności opodatkowanych akcyzą został wskazany w art. 8 ustawy akcyzowej. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

produkcja wyrobów akcyzowych;
wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;
nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.

Podobnie, transakcje Spółki nie będą również stanowić przedmiotu opodatkowania akcyzą zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2-4 ustawy akcyzowej tj.:

dostarczenia wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy (gdyż Spółka do dostarczanych wyrobów nie będzie stosowała zwolnienia z akcyzy ze względu na przeznaczenie tych wyrobów);
sprzedaży wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy (gdyż Spółka do dostarczanych wyrobów nie będzie stosowała określonej stawki akcyzy ze względu na przeznaczenie tych wyrobów);
nabycia lub posiadania wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony (w tym zakresie Spółka pragnie wskazać, że Spółka nie będzie w posiadaniu wyrobów, od których nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości. Aby bowiem taka sytuacja miała miejsce, w Spółce musiałby powstać obowiązek podatkowy z tytułu czynności podlegającej opodatkowaniu, który nie został zrealizowany poprzez zapłatę akcyzy w należnej wysokości. Tymczasem, w przypadku Spółki taka sytuacja nie wystąpi, gdyż jak Spółka wskazała powyżej dokonywana transakcja nie stanowi przedmiotu opodatkowania akcyzą i w konsekwencji w Spółce nie powstaje obowiązek podatkowy, który nie byłby skutecznie zrealizowany - w tym m.in. nie powstaje obowiązek podatkowy z tytułu WNT.

Transakcja dokonywana w ramach opisanego zdarzenia przyszłego nie jest zatem żadną z czynności lub zdarzeń faktycznych z którymi przepisy akcyzowe wiążą opodatkowanie akcyzą.

Powyższa argumentacja, w ocenie Spółki, czyni w pełni zasadnym wyrażone wcześniej stanowisko, że w związku z realizacją opisanej transakcji na Spółce nie będą ciążyć żadne specyficzne obowiązki akcyzowe, w szczególności nie dojdzie do powstania zobowiązania podatkowego w akcyzie na terenie Polski, a Spółka nie będzie również zobowiązana do rejestracji dla celów podatku akcyzowego.

Stanowisko takie można poprzeć dotychczasowym orzecznictwem. Przykładami pozytywnych dla wnioskodawców interpretacji podatkowych są te o numerach ITPP3/443-200/11/JK (z dnia 25 listopada 2011 r.) oraz IPPP3/443-764/12-2/KB (z dnia 26 października 2012 r.). Przede wszystkim, organy wydające wspomniane interpretacje zgodziły się z oceną wnioskodawców, że w sytuacjach analogicznych do transakcji opisanej w niniejszym wniosku o interpretację indywidualną, nie dochodzi do powstania czynności opodatkowanej podatkiem akcyzowym. Obie wskazane interpretacje wydane zostały co prawda w oparciu o wcześniejszy stan prawny, co obejmuje zarówno przepisy akcyzowe, jak i celne, niemniej można uznać, że ogólne reguły dotyczące tej sprawy pozostają aktualne, a zatem nie ma w ocenie Spółki żadnych podstaw, aby zmienić linię orzeczniczą wynikającą z powołanych interpretacji.

Mając powyższe na uwadze Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego we wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 722 z późn. zm.; zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o podatku akcyzowym”), ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W załączniku nr 1 do ustawy wymieniono:

W poz. 27 pod kodem CN 2710 wymieniono oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe;
W poz. 37 pod kodem CN 3403 preparaty smarowe (włącznie z cieczami chłodząco-smarującymi, preparatami do rozluźniania śrub i nakrętek, preparatami przeciwrdzewnymi i antykorozyjnymi, preparatami zapobiegającymi przyleganiu do formy opartymi na smarach) oraz preparaty w rodzaju stosowanych do natłuszczania materiałów włókienniczych, skóry wyprawionej, skór futerkowych lub pozostałych materiałów, z wyłączeniem preparatów zawierających, jako składnik zasadniczy, 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymanych z minerałów bitumicznych.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 2, 4, 5, 6, 9 i 12 ustawy użyte w ustawie określenia oznaczają:

terytorium kraju - terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
terytorium Unii Europejskiej - terytorium kraju oraz terytoria państw członkowskich;
terytorium państwa trzeciego - terytorium inne niż terytorium Unii Europejskiej;
eksport - wywóz wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej potwierdzony przez organ celny, o którym mowa w art. 221 ust. 2 lub art. 332 ust. 3-4 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz. Urz. UE L 343 z 29.12.2015, str. 558, z późn. zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem 2015/2447", na podstawie informacji uzyskanych od właściwego organu celnego stosownie do art. 329 tego rozporządzenia;
nabycie wewnątrzwspólnotowe - przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju;
procedura zawieszenia poboru akcyzy - procedurę stosowaną podczas produkcji, magazynowania, przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych, w trakcie której, gdy są spełnione warunki określone w przepisach niniejszej ustawy i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe.

Zgodnie z art. 8 ustawy:

Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:
1. produkcja wyrobów akcyzowych;
2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
3. import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;
4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie oraz wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
6. wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.
Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:
1. użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie:
2. dostarczenie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy;
3. sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;
4. nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.
Przedmiotem opodatkowania akcyzą są również ubytki wyrobów akcyzowych lub całkowite zniszczenie wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20. Wyrób uważa się za całkowicie zniszczony, gdy nie może już zostać wykorzystany jako wyrób akcyzowy.
Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również zużycie:
1. wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, o których mowa w art. 89 ust. 2, do produkcji innych wyrobów;
2. napojów alkoholowych, o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2 i 3, przez podmiot zużywający.
Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również sprzedaż lub oferowanie na sprzedaż papierosów lub tytoniu do palenia poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, z odpłatnością powyżej maksymalnej ceny detalicznej, w tym w połączeniu z innym towarem lub usługą lub w połączeniu z przyznaniem nabywcy nieodpłatnej premii w postaci innych towarów lub usług, a w przypadku papierosów lub tytoniu do palenia oznaczonych jednocześnie podatkowymi oraz legalizacyjnymi znakami akcyzy, jeżeli odpłatność przekracza kwotę równą sumie maksymalnej ceny detalicznej i kwoty 1,30 zł, stanowiącej należność za legalizacyjne znaki akcyzy.
Jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej – art. 10 ust. 1 ustawy.

Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych przez zarejestrowanego odbiorcę powstaje z dniem, w którym wyroby akcyzowe zostały wprowadzone do określonego we właściwym zezwoleniu miejsca odbioru wyrobów akcyzowych – art. 10 ust. 3 ustawy.

Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, dokonanego na potrzeby wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej na terytorium kraju, powstaje z dniem otrzymania wyrobów akcyzowych przez podatnika, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia dokonania wysyłki określonej w uproszczonym dokumencie towarzyszącym lub od dnia wystawienia dokumentu handlowego, w przypadku gdy wyroby akcyzowe przemieszczane są na podstawie dokumentu handlowego – art. 10 ust. 4 ustawy.

Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, z wyłączeniem wyrobów węglowych i wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 4a, powstaje z dniem otrzymania tych wyrobów przez podatnika – art. 10 ust. 5 ustawy.

Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 4a, powstaje w dniu ich przemieszczenia na terytorium kraju – art. 10 ust. 5a ustawy.

Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, dokonanego za pośrednictwem przedstawiciela podatkowego, o którym mowa w art. 79 ust. 1, powstaje z dniem odbioru dostarczonych wyrobów akcyzowych przez odbiorcę na terytorium kraju – art. 10 ust. 7 ustawy.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy zgłoszenia rejestracyjnego jest obowiązany dokonać:

podmiot prowadzący działalność gospodarczą zamierzający:
1. wykonywać czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą - przed dniem wykonania pierwszej takiej czynności,
2. wykonywać czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie - przed dniem wykonania pierwszej czynności z wykorzystaniem tych wyrobów,
3. wykonywać czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie - przed dniem wykonania pierwszej czynności z wykorzystaniem tych wyrobów,
4. dokonywać nabycia wewnątrzwspólnotowego alkoholu etylowego całkowicie skażonego środkiem skażającym dopuszczonym we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej lub dodatkowymi środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskiej, w którym skażenie następuje, na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego - przed dniem dokonania pierwszego nabycia wewnątrzwspólnotowego tego alkoholu;
podmiot zużywający nieprowadzący działalności gospodarczej, niebędący osobą fizyczną, zamierzający zużywać wyroby akcyzowe, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1-3 - przed dniem pierwszego nabycia tych wyrobów;
podmiot, który w ramach prowadzonej działalności gospodarczej prowadzi miejsce niszczenia wyrobów akcyzowych spełniające warunki niszczenia wyrobów na podstawie przepisów odrębnych, do którego są wysyłane poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, w przypadku, o którym mowa w art. 32 ust. 4 pkt 1a - przed dniem wykonania pierwszej czynności w ramach niszczenia wyrobów akcyzowych;
podmiot, który zamierza prowadzić działalność gospodarczą jako:
1. pośredniczący podmiot węglowy,
2. pośredniczący podmiot gazowy
- przed dniem rozpoczęcia tej działalności;
podmiot, który został wyznaczony jako podmiot reprezentujący, o którym mowa w:
1. art. 13 ust. 5 - przed dniem dokonania pierwszego nabycia wewnątrzwspólnotowego przez odpowiednio nabywcę końcowego lub finalnego nabywcę gazowego,
2. art. 13 ust. 5a - przed dniem rozpoczęcia działalności jako podmiot reprezentujący.

Procedura zawieszenia poboru akcyzy ma zastosowanie m.in. w przypadku jeżeli wyroby akcyzowe są przemieszczane ze składu podatkowego na terytorium państwa członkowskiego do urzędu celno-skarbowego na terytorium kraju, który nadzoruje faktyczne wyprowadzenie tych wyrobów poza terytorium Unii Europejskiej – art. 40 ust. 2 pkt 4 ustawy.

Procedurę zawieszenia poboru akcyzy stosuje się do wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, w tym opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, z zastrzeżeniem art. 47 ust. 1. W przypadku wyrobów akcyzowych oznaczonych kodami CN 2710 12 21, 2710 12 25 oraz 2710 19 29 procedurę zawieszenia poboru akcyzy stosuje się, jeżeli wyroby te są przemieszczane luzem - art. 40 ust. 5 ustawy.

Procedurę zawieszenia poboru akcyzy stosuje się na terytorium kraju również do wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, z zastrzeżeniem art. 47 ust. 1 pkt 1 i 5 – art. 40 ust. 6 ustawy.

Jak z kolei stanowi art. 41 ust. 4 ustawy, jeżeli procedura zawieszenia poboru akcyzy dotyczy wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 40 ust. 6, warunkiem zastosowania tej procedury jest w przypadku wyrobów:

przemieszczanych wyłącznie na terytorium kraju - spełnienie warunków, o których mowa w ust. 1;
przemieszczanych na terytorium kraju w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego, w celu wprowadzenia ich do składu podatkowego:
1. dokonanie przez podatnika do właściwego naczelnika urzędu skarbowego zgłoszenia o planowanym nabyciu wewnątrzwspólnotowym obejmującego w szczególności dane dotyczące ilości nabywanych wyrobów akcyzowych i kwotę akcyzy podlegającej zawieszeniu, oraz złożenie zabezpieczenia akcyzowego, przed wprowadzeniem wyrobów na terytorium kraju, oraz
2. dołączenie do przemieszczanych wyrobów dokumentów handlowych;
przemieszczanych na terytorium kraju w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej:
1. złożenie we właściwym urzędzie skarbowym zabezpieczenia akcyzowego przed rozpoczęciem przemieszczania oraz
2. dołączenie do przemieszczanych wyrobów dokumentów handlowych.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w ramach realizowanej działalności Spółka rozważa wprowadzenie modelu biznesowego, który polegałby na dostarczaniu przez Spółkę olejów smarowych oznaczonych kodami CN 2710 19 71-99 oraz preparatów smarowych klasyfikowanych do pozycji CN 3403 (produkty olejowe) na statki morskie, stanowiących niezbędne zaopatrzenie tych statków.

Spółka będzie nabywać produkty olejowe od spółki prawa niemieckiego zarejestrowanej na potrzeby podatku VAT w Republice Federalnej Niemiec (Dystrybutor), a następnie sprzedawać je klientom końcowym (armatorom/operatorom statków znajdujących się w porcie na terytorium kraju). Dystrybutor będzie dokonywał dostawy towarów na rzecz Spółki z magazynu Dystrybutora z terytorium Niemiec. Produkty olejowe nie będą wysyłane z terytorium Niemiec przy zastosowaniu procedury zawieszenia poboru akcyzy.

Wysyłka towarów będzie następowała bezpośrednio z Niemiec na statek znajdujący się w polskim porcie. Dystrybutor dokona w Niemczech zgłoszenia wywozowego zgodnie z obowiązującymi przepisami celnymi. Przewóz towarów przez terytorium kraju będzie realizowany w systemie ECS (procedura wywozu otwarta na terytorium Niemiec). Dostawa towarów na statek będzie następować po dokonaniu formalności celnych związanych z kontrolą wyprowadzenia towarów przez polski urząd celny.

Mając powyższe na uwadze wskazać w pierwszej kolejności należy, że z jedną z podstawowych zasad opodatkowania akcyzą jest zasada konkretyzacji przedmiotu opodatkowania, która oznacza, że podatek ten obciąża wyłącznie określone normatywnie wyroby. Co więcej aby wyroby te podlegały opodatkowaniu, musi wobec nich zaistnieć sytuacja faktyczna lub prawna, z którą ustawa wiąże obowiązek podatkowy. W przypadku wyrobów akcyzowych będących przedmiotem sprawy, katalog czynności i stanów faktycznych rodzących obowiązek podatkowy został co do zasady określony w art. 8 ustawy.

W dalszej kolejności zaznaczyć należy, że System ECS (System Kontroli Eksportu) służy do elektronicznej obsługi zgłoszeń wywozowych przesyłanych przez zgłaszającego bądź eksportera, zarówno w urzędzie celnym wywozu, jak też w urzędzie celnym wyprowadzenia.

System ten opiera się na obiegu komunikatów elektronicznych pomiędzy urzędami celnymi a podmiotami dokonującymi zgłoszeń celnych. Ma on zapewnić elektroniczną wymianę komunikatów pomiędzy urzędami celnymi krajów Unii Europejskiej w celu zautomatyzowania procedur administracyjnych, co umożliwia w konsekwencji potwierdzenie wywozu dla eksporterów i organów podatkowych za pomocą elektronicznych komunikatów.

System ten obejmuje również wymianę określonych elektronicznych komunikatów pomiędzy przedsiębiorcą, a urzędami celnymi. Ma on zapewnić przy tym m.in.: przyspieszenie odpraw celnych eksportowych, docelowo bez konieczności przedkładania zgłoszeń wywozowych w formie pisemnej, poprawę obiegu dokumentów w urzędach celnych, przyspieszenie odpraw wywozowych w procedurze uproszczonej, elektroniczne potwierdzenie o wywozie towarów z obszaru celnego Wspólnoty Europejskiej, uzyskanie przez zgłaszającego bieżącej informacji o rozpoczęciu i zakończeniu poszczególnych etapów operacji wywozowej.

Potwierdzenie wywozu towaru poza terytorium UE co do zasady następuje poprzez komunikat IE 599, który wydawany jest eksporterowi bądź nabywcy. Jest on podpisywany przez system ECS przy użyciu klucza do bezpiecznej transmisji danych. Komunikat ten zawiera dane zgłoszenia w momencie zwolnienia towarów do procedury wywozu, informację o potwierdzeniu wywozu lub zatrzymaniu towaru na granicy oraz ewentualne informacje z urzędu celnego wyprowadzenia.

Przedstawiony opis zdarzenia przyszłego pozwala stwierdzić, że przedmiotowe wyroby akcyzowe nie będą przeznaczone do konsumpcji na terytorium kraju jak i nie będą magazynowane na terytorium kraju i nie będą wprowadzone do składu podatkowego. Wyroby te nie będą także objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy. Przemieszczenie wyrobów akcyzowych z państwa członkowskiego na statki morskie będzie mieć miejsce w procedurze celnej wywozowej (w systemie ECS), która rozpocznie się na terytorium państwa członkowskiego i zakończy na pokładzie statków po kontroli wyprowadzenia, po wygenerowaniu komunikatu potwierdzającego wywóz przez naczelnika urzędu celno-skarbowego nadzorującego wyprowadzenie wyrobów.

Stwierdzić zatem należy, że skoro w opisanym zdarzeniu przyszłym następować będzie wywóz przedmiotowych wyrobów akcyzowych nabytych w państwie członkowskim, stanowiących niezbędne zaopatrzenie statków morskich, a procedura celna wywozowa zostanie rozpoczęta na terytorium państwa członkowskiego i zakończona na pokładzie statków po dokonaniu formalności celnych związanych z kontrolą wyprowadzenia towarów przez polski urząd celny (co wynika z opisu sprawy), to czynność ta nie stanowi przemieszczenia wyrobów akcyzowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju. Jeśli bowiem przewóz przez terytorium kraju odbywa się w ramach rozpoczętej w państwie członkowskim procedury celnej, wyłącznie w celu wywozu przedmiotowych wyrobów poza terytorium Unii Europejskiej, to w konsekwencji w sprawie tej nie będzie miał zastosowania art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy, odnoszący się do nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych.

Wskazać równocześnie należy, że zgodnie z treścią art. 40 ust. 6 ustawy, procedura zawieszenia poboru akcyzy w przypadku wyrobów będących przedmiotem wniosku, tj. wyrobów niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, nieobjętych harmonizacją, ma zastosowanie wyłącznie na terytorium kraju i dotyczy sytuacji gdy wyroby są: przemieszczane wyłącznie na terytorium kraju, przemieszczane na terytorium kraju w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego, w celu wprowadzenia ich do składu podatkowego lub przemieszczane na terytorium kraju w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej.

Oznacza to, że przedmiotowe wyroby, które będą przemieszczane z państwa członkowskiego na statki morskie w procedurze celnej wywozowej (w systemie ECS), która rozpocznie się na terytorium państwa członkowskiego i zakończy na pokładzie statków po kontroli wyprowadzenia, po wygenerowaniu komunikatu potwierdzającego wywóz przez naczelnika urzędu celno-skarbowego nadzorującego wyprowadzenie wyrobów i które nie będą przemieszczane z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy rozpoczętej na terytorium Niemiec, nie będą objęte także procedurą zawieszenia poboru akcyzy na terytorium kraju.

Reasumując, w sprawie nie dojdzie do nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych jak również nie dojdzie do innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą. Brak z kolei zaistnienia czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, powoduje że na Wnioskodawcy nie będą ciążyć żadne obowiązki wynikające z ustawy o podatku akcyzowym jak i na podstawie aktów wykonawczych do tej ustawy, w szczególności nie powstanie u Wnioskodawcy zobowiązanie podatkowe oraz brak będzie obowiązku złożenia zgłoszenia rejestracyjnego.

Organ uznaje zatem stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Zastrzega się jednocześnie, że przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie zapytania Zainteresowanego i wyłącznie jego sytuacji prawnopodatkowej w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, którego elementem było m.in. objęcie wyrobów procedurą celną wywozu.

Przedmiotem interpretacji nie była natomiast ocena sytuacji prawnopodatkowej innych uczestników opisanej transakcji jak i przedmiotem interpretacji nie były przepisy Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego unijny kodeks celny oraz przepisy rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 19 maja 2017 r. w sprawie kontroli celno-skarbowej niektórych wyrobów akcyzowych wydanego na podstawie delegacji ustawowej zawartej w ustawie z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej, z uwagi na fakt, że nie stanowią one przepisów materialnego prawa podatkowego.

Końcowo odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji wskazać należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i kształtują wyłącznie sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia. Nie mają tym samym mocy prawa powszechnie obowiązującego i z uwagi na odmienny stan faktyczny jak i często odmienny stan prawny, należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 27 marca 2015 r. sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Pouczenie

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin