Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDWPT.4011.92.2021.2.MH
z 2 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 marca 2021 r. (data wpływu 7 kwietnia 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 czerwca 2021 r. (data wpływu 14 czerwca 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 9 czerwca 2021 r., Nr 0113-KDWPT.4011.92.2021.1.MH, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 9 czerwca 2021 r. (skutecznie doręczone w dniu 9 czerwca 2021 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem złożonym za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 14 czerwca 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Prowadzi od listopada 2017 r. działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest świadczenie usług programistycznych.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca tworzy i rozwija aplikacje do przetwarzania danych oraz tworzy język programowania domenowego na rzecz Kontrahenta lub podmiotów przez niego wskazanych. W szczególności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca na podstawie posiadanej wiedzy specjalistycznej i doświadczenia w zakresie przygotowania kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem i rozwijaniem aplikacji do przetwarzania danych oraz tworzeniem języka programowania domenowego świadczy usługi programistyczne na rzecz kontrahenta lub na rzecz podmiotów przez niego wskazanych.

W wyniku prowadzonych prac powstają autorskie prawa do oprogramowania, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Aplikacje do przetwarzania danych oraz napisany język programowania domenowego stanowią utwór podlegający ochronie prawnej. Natomiast rozwijając aplikacje do przetwarzania danych Wnioskodawca działa na zlecenie kontrahenta lub podmiotu przez niego wskazanego będących właścicielami tego oprogramowania. Wnioskodawca nie jest właścicielem rozwijanego oprogramowania, nie posiada też prawa do korzystania z niego na podstawie umowy licencyjnej. Rozwijając aplikacje do przetwarzania danych Wnioskodawca stwarza programy, które umożliwiają rozszerzenie zakresu funkcjonowania użyteczności tej aplikacji. Wnioskodawca rozwijając aplikacje do przetwarzania danych wytwarza nowe prawa własności intelektualnej, które rozwijają aplikacje kontrahenta lub podmiotu wskazanego przez kontrahenta.

W wyniku prowadzonych prac związanych z rozwijaniem aplikacji do przetwarzania danych powstają autorskie prawa do oprogramowania, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wytwarzane lub rozwijane przez Wnioskodawcę aplikacje do przetwarzania danych oraz tworzony język programowania domenowego opierają się na indywidualnych pomysłach i są efektem własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej.

Wnioskodawca wskazuje, że w ramach działalności gospodarczej prowadzi prace w sposób systematyczny, zaplanowany i metodyczny w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Wnioskodawca wykorzystuje przy tym własną inwencję twórczą i korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności. Niniejsze przesądza m.in. o elemencie „twórczym” owej działalności tzn. są to działania, które choćby w minimalnym stopniu odróżniają się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiadają cechę innowacyjności. Wytwarzane lub rozwijane aplikacje do przetwarzania danych jak również tworzony język programowania domenowego są efektem twórczego zaangażowania Wnioskodawcy, bowiem polegają na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności.

Należy podkreślić, iż aplikacje do przetwarzania danych oraz tworzony przez Wnioskodawcę język programowania domenowego cechują się oryginalnością oraz posiadają indywidualny charakter. Wkład twórczy Wnioskodawcy jest przeciwieństwem rutynowości, rozumianej jako czynności mechaniczne. Wnioskodawca wytwarza i rozwija aplikacje oraz tworzy język programowania w ramach świadczonych usług, zaś rezultat Jego pracy stanowi - utwór w rozumieniu art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wobec czego działania Wnioskodawcy cechują się oryginalnością i indywidualnością.

Wnioskodawca nie jest podmiotem, który pełni wyłącznie proste funkcje produkcyjne, ponieważ ponosi ryzyko związane ze swoją działalnością wytwórczą, a w jej następstwie zdobywa prawa do stworzonego dzieła. Stworzone (rozwinięte) aplikacje oraz język programowania, stanowią przejaw jego twórczej działalności. Rozwinięcie aplikacji do przetwarzania danych polega na rozszerzeniu funkcjonalności powierzonego oprogramowania użytkowego w efekcie czego Wnioskodawca wytwarza nowe prawa do własności intelektualnej, które również są przejawem działalności twórczej. Należy jednoznacznie wskazać, że Wnioskodawca podejmuje pracę, nad jakimś projektem posiada nakreślony cel, nakierowany na realizacje nowej aplikacji lub rozwinięcie istniejącej bądź wytworzenie (napisanie) języka programowania.

Wnioskodawca prowadzi również pracę według ścisłego harmonogramu. Począwszy od wymagań umownych dotyczących poprawnej dokumentacji swojej działalności, oprogramowanie wymaga wielu składowych tworzonych w odpowiedniej kolejności i z należytą uwagą. Zasobami wiedzy, które Wnioskodawca określa przy planowaniu projektu są technologie informatyczne, czyli Jego wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych oraz środowisku programowym, sprzętowym i biznesowym, w jakim aplikacja/język ma funkcjonować. Jego działalność, bazująca na dostępnej aktualnie i rozwijanej wiedzy, jest ukierunkowana na jej wykorzystanie w celu zwiększenia funkcjonalności nowych produktów, procesów lub usług w formie nowych technologii. W swojej działalności Wnioskodawca zawsze stara się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności Jego Kontrahenta lub podmiotów przez niego wskazanych. Wnioskodawca podkreśla, że wykorzystując wszystkie możliwe zasoby wiedzy, planuje, projektuje i tworzy innowacyjne rozwiązania w postaci nowych aplikacji do przetwarzania danych lub nowych funkcjonalności (użyteczności) powierzonych aplikacji oraz tworzy język programowania domenowego.

Opisane okoliczności wyraźnie wskazują, że Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo- rozwojową, podejmowaną w sposób systematyczny w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, obejmującą prace rozwojowe nad aplikacjami do przetwarzania danych oraz tworzeniem języka programowania domenowego, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Działalność ta jest prowadzona od listopada 2017 r.

W zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie, płatne w okresach miesięcznych. W zamian za wynagrodzenie Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta autorskie prawa majątkowe do wytworzonego języka programowania domenowego oraz do nowych aplikacji lub funkcjonalnej całości obejmującej wytworzenie nowych własności intelektualnych, w ramach których Wnioskodawca również przenosi na Kontrahenta prawa majątkowe. Zatem Wnioskodawca otrzymuje dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Rozwinięcie powierzonej aplikacji stanowi nowe oprogramowanie, które jest odrębnym przedmiotem obrotu i stanowi nowe prawo do własności intelektualnej.

Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz od 1 stycznia 2019 r. odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w której wyodrębnia poszczególne kwalifikowane prawa własności intelektualnej oraz ustala przypadające na nie przychody i koszty uzyskania.

Wskazana dodatkowa ewidencja jest prowadzona na bieżąco w trakcie ponoszenia wydatków na działalność badawczo-rozwojową i uzyskiwania przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która polega na wytwarzaniu, rozwinięciu aplikacji do przetwarzania danych oraz tworzeniu języka programowania domenowego Wnioskodawca poniósł w 2019 r. i w 2020 r. następujące wydatki:

• koszt zakupu wyposażenia biurowego, Wnioskodawca dba o efekty pracy, dlatego jest zmuszony ponosić koszty związane z wyposażeniem biura np. biurko, krzesło, materiały biurowe. Odpowiednio przygotowane miejsce pracy pozwala zoptymalizować osiągane wyniki, stąd należy przyjąć, że wydatki te są dla Wnioskodawcy kosztami niezbędnymi w prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej, a w konsekwencji z wytwarzaniem, rozwijaniem aplikacji do przetwarzania danych oraz tworzeniem języka programowania domenowego;
  

• koszt zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego, należy podkreślić, iż zakup sprzętu komputerowego i elektronicznego (np. telefon, komputer, akcesoria) to koszty stałe, które są konieczne do prowadzenia działalności gospodarczej jako programisty. Świadczenie przez Wnioskodawcę usług programistyczne zdecydowanie wymaga sprawnego i nowoczesnego sprzętu komputerowego i elektronicznego. Komputer jest podstawowym narzędziem pracy każdego programisty. Natomiast pozostały sprzęt elektroniczny wspomaga wykonywane prace oraz uwydatnia jej efekty. Z cała pewnością należy stwierdzić, że przedmioty te są ścisłe związane z zawodem wykonywanym przez Wnioskodawcę i są niezbędne do prowadzenia działalności związanej z tworzeniem programów, a w konsekwencji: z wytwarzaniem, rozwijaniem aplikacji do przetwarzania danych oraz tworzeniem języka programowania domenowego;
  

• koszt dostępu do Internetu, należy podkreślić, że wydatki związane z dostępem do Internetu będą niezbędne do realizacji opisanych usług, szybkie i stabilne łącze jest nieodzowne w pracy Wnioskodawcy, pozwala nie tylko na zdalny kontakt z kontrahentem lub podmiotem przez niego wskazanym, ale również umożliwia testowanie tworzonych aplikacji, czy znalezienie informacji w dostępnych źródłach wiedzy. Wskazane wydatki są niezbędne do prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności, a w konsekwencji z wytwarzaniem, rozwijaniem aplikacji do przetwarzania danych oraz tworzeniem języka programowania domenowego;
  

• opłaty za telefon, należy podkreślić, że wydatki związane z użytkowaniem telefonu umożliwiają kontakt z kontrahentem lub podmiotem przez niego wskazanym, zatem należy jednoznacznie wskazać, że wydatki te są niezbędne do prowadzenia działalności przez Wnioskodawcę, a w konsekwencji z wytwarzaniem, rozwijaniem aplikacji do przetwarzania danych oraz tworzeniem języka programowania domenowego;
  

• koszt usług księgowych, dzięki nabyciu usług księgowych od profesjonalnego podmiotu Wnioskodawca ma więcej czasu na świadczenie usług programistycznych, co w sposób oczywisty przekłada się na jakość tworzonych, rozwijanych aplikacji do przetwarzania danych czy tworzonego języka programowania. Nabywanie usług księgowych jest niezbędne do prowadzenia działalności, w szczególności do prawidłowego prowadzenia ewidencji na potrzeby realizacji poszczególnych projektów badawczo-rozwojowych w efekcie czego powstają nowe aplikacje, czy język programowania lub Wnioskodawca rozwija powierzone aplikacje przez kontrahenta lub podmiot przez niego wskazany. Zatem wydatki te są niezbędne do prowadzenia działalności przez Wnioskodawcę, a w konsekwencji: z wytwarzaniem, rozwijaniem aplikacji do przetwarzania danych oraz tworzeniem języka programowania domenowego;
  

• leasingu i użytkowania samochodu, koszt związany z leasingiem oraz użytkowaniem samochodu (np. paliwo, ubezpieczenie, serwis) umożliwiają Wnioskodawcy sprawny transport, czy to do kontrahenta lub podmiotu przez niego wskazanego w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania, czy to do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych. Podkreślić należy, iż leasing i użytkowanie samochodu jest wprost związany z wytworzeniem aplikacji czy języka programowania, wydatki te są niezbędne do prowadzenia działalności związanej z wytwarzaniem, rozwijaniem aplikacji do przetwarzania danych oraz tworzeniem języka programowania domenowego;
  
  

Opisane wyżej koszty uzyskania przychodu ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej uznawane są per se za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. wydatki bezpośrednio powiązane z poszczególnym usługami programistycznymi. W przypadku braku możliwości pełnego alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia aplikacji czy wytworzonego języka programowania, Wnioskodawca ustali faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną przez Niego działalność związaną z wytwarzaniem nowej aplikacji lub rozwinięciem aplikacji czy napisaniem nowego języka programowania według odpowiedniej proporcji, która będzie odpowiadać przyczynieniu się danego kosztu do osiągniecia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, np. na podstawie czasochłonności prowadzonych prac. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo- rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich innych podmiotów.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 14 czerwca 2021 r. Wnioskodawca doprecyzował opis stanu faktycznego wskazując, że rozlicza się na podstawie prowadzonej podatkowej Księgi Przychodów i Rozchodów, a wybrana forma opodatkowania to podatek liniowy 19%.

Przedmiotem wniosku jest kwestia możliwości zastosowania 5% stawki od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do wytwarzanych, rozwijanych i ulepszanych aplikacji do przetwarzania danych i tworzonego oprogramowania domenowego.

Prowadzona działalność w zakresie tworzenia i rozwijania/ulepszania aplikacji do przetwarzania danych oraz w zakresie tworzenia języka programowania domenowego obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do tworzenia nowych funkcjonalności (ulepszania lub powstawania nowych produktów lub usług). Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu rutynowych zmian do tworzonego/rozwijanego/ulepszanego oprogramowania.

W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi w sposób systematyczny, zaplanowany i metodyczny prace twórcze w celu tworzenia i rozwijania/ulepszania aplikacji do przetwarzania danych oraz w zakresie tworzenia języka programowania domenowego, odpowiadającego indywidualnym potrzebom i wymaganiom Kontrahenta lub podmiotów przez niego wskazanych.

Zatem, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, działalność Wnioskodawcy spełnia cechy takowej. Działalność ma znamiona działalności nowatorskiej i twórczej. Wnioskodawca tworzy/rozwija/ulepsza aplikacje do przetwarzania danych oraz tworzy język programowania domenowego w zależności od potrzeb Kontrahenta lub podmiotów przez niego wskazanych. Tworzenie/ulepszanie/rozwijanie programów komputerowych ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej, w ramach której prowadzi prace w sposób systematyczny, zaplanowany i metodyczny korzystając z własnych zasobów wiedzy oraz wykorzystując przy tym własną inwencję twórczą. Niniejsze przesądza m.in. o elemencie „twórczym” owej działalności tzn. są to działania, które choćby w minimalnym stopniu odróżniają się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem posiadają cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia (Objaśnienia podatkowe Ministra Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX).

Ponadto przesłanką działalności badawczo-rozwojowej jest systematyczność. Zgodnie z Objaśnieniami Podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczącego preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX (...) spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego okresu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany". W doktrynie podkreśla się, że "działalność systematyczna to przede wszystkim taka działalność, która prowadzona jest w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany" (R. Kowalski Komentarz do wybranych przepisów, Gdańsk 2020). Należy jednoznacznie wskazać, że podejmując pracę, nad jakimś projektem posiadam nakreślony cel, w postaci wytworzenia/rozwinięcia/ulepszenia aplikacji do przetwarzania danych oraz wytworzenia języka programowania domenowego.

Ostatnią przesłanką do uznania prowadzonej działalności za działalność badawczo-rozwojową jest kryterium wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wiąże się to jednocześnie z prowadzeniem prac rozwojowych. W swojej działalności Wnioskodawca zawsze stara się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności Kontrahenta lub podmiotu przez Niego wskazanego. Wykorzystując wszystkie możliwe zasoby wiedzy, jakie posiada w swojej działalności, planuje, projektuje i tworzy innowacyjne rozwiązania w branży w postaci wytworzonych/rozwiniętych/ulepszonych aplikacji do przetwarzania danych oraz w zakresie wytworzonego języka programowania domenowego.

W tym kontekście prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w zakresie tworzenia i rozwijania/ulepszania aplikacje do przetwarzania danych oraz w zakresie tworzenia języka programowania domenowego wypełnia zawarte elementy składowe definicji prac rozwojowych, tj. art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r. (Dz. U. 2021 r., poz. 478, ze zm.).

Wnioskodawca wskazał, że złożony wniosek dotyczy wyłącznie dochodów uzyskanych z tytułu sprzedaży rezultatów Jego prac powstałych w wyniku tworzenia/rozwijania/ulepszania aplikacji do przetwarzania danych oraz tworzenia języka programowania domenowego w wyniku prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Dochody z tytułu prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawca uzyskuje od 2017 r. Wnioskodawca rozwija/ulepsza aplikacje do przetwarzania danych wytworzone przez siebie, oraz rozwija/ulepsza aplikacje do przetwarzania danych, którego nie wytworzył. Jednocześnie - co zostało wskazane we wniosku - nie nabywa wyników prac badawczo- rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich innych podmiotów. Preferencyjną stawką podatkową Wnioskodawca zamierza objąć dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej związane z przeniesieniem praw autorskich do tworzonych/rozwijanych/ulepszanych aplikacji do przetwarzania danych oraz tworzonego języka programowania domenowego. Efektem prowadzonych przez Wnioskodawcę prac jest projektowanie i tworzenie produktów, które mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter, produkty w znacznym stopniu odróżniają się od tych dotychczas funkcjonujących.

Usługi świadczone na rzecz Kontrahenta, Wnioskodawca świadczy na terytorium Polski. Na podstawie umowy o współpracy Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta całość autorskich praw majątkowych.

Świadcząc usługi Wnioskodawca ma możliwość samodzielnego kształtowania czasu pracy przeznaczonego na realizację przedmiotu umowy, tak aby efekty pracy zostały wykonane z należytą staranności i w terminie wskazanym przez kontrahenta. Wnioskodawca usługi może wykonywać w siedzibie kontrahenta albo w innym miejscu, ma możliwość wyboru miejsca świadczenia usług.

Wystawiane faktury dokumentują usługi związane z tworzeniem/ulepszaniem/rozwijaniem aplikacji do przetwarzania danych oraz tworzeniem oprogramowania domenowego. Dodatkowo wystawiane faktury dokumentują usługi przeprowadzania szkoleń, tworzenia aplikacji, tworzenia i zarządzania stronami internetowymi oraz sesji fotograficznych, jednak nie są one przedmiotem niniejszego wniosku.

Uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej są przychodami z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu do kosztów, które Wnioskodawca chce uwzględnić we współczynniku nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca wskazał, że stanowią one katalog zamknięty.

Pod pojęciem kosztów dostępu do Internetu należy rozumieć koszty usług zewnętrznego dostawcy sieci Internet rozliczone na podstawie otrzymanych faktur. Natomiast pod pojęciem opłat za telefon należy rozumieć opłaty abonamentowe za telefon.

Wszystkie poniesione wydatki/koszty są faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Jak wyjaśniono w złożonym wniosku, wszystkie opisane wydatki są bezpośrednio związane z tworzeniem/rozwijaniem/ulepszaniem aplikacje do przetwarzania danych oraz tworzeniem języka programowania domenowego. Wnioskodawca wskazał, że:

• zakup sprzętu komputerowego i elektronicznego - zakup specjalistycznego sprzętu, którego parametry pozwalają na realizację wymagających zadań jest konieczny, bowiem w związku z bardzo dynamicznym rozwojem technologii oraz pojawianiem się coraz to nowych technik pracy taki sprzęt jest niezbędny w mojej pracy związanej z wytwarzaniem, ulepszaniem i rozwijaniem aplikacji oraz tworzeniem języka programowania domenowego, bowiem pozwala na świadczenie usług efektywnie i na wysokim poziomie jakości.
  

• dostęp do Internetu - wydatki te są niezbędne do realizacji usług w zakresie wytwarzania, ulepszania i rozwijania aplikacji oraz tworzenia języka programowania domenowego, szybkie i stabilne łącze jest nieodzowne w mojej pracy, pozwala nie tylko na zdalny kontakt z kontrahentem lub podmiotem przez niego wskazanym, ale również umożliwia testowanie tworzonych aplikacji, czy znalezienie informacji w dostępnych źródłach wiedzy.
  

• opłaty za telefon - wydatki te umożliwiają kontakt z kontrahentem lub podmiotem przez niego wskazanym, zatem wydatki te są niezbędne do prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności związanej z wytwarzaniem, rozwijaniem aplikacji do przetwarzania danych oraz tworzeniem języka programowania domenowego.
  

• koszt usług księgowych - dzięki prowadzeniu księgowości przez wyspecjalizowany podmiot mam więcej czasu na świadczenie usług w zakresie wytwarzania, ulepszania i rozwijania aplikacji oraz tworzenia języka programowania domenowego, co przekłada się na jakość świadczonych usług.
  

• koszty związane z leasingiem i użytkowaniem samochodu - są to koszty zakupu paliwa, ubezpieczenie pojazdu, serwis, raty leasingowe. Wskazane wydatki umożliwią sprawny transport, czy to do kontrahenta lub podmiotu przez niego wskazanego w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania, czy to do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych. Podkreślić należy, iż leasing i użytkowanie samochodu będzie wprost związany z prowadzeniem przez Wnioskodawcę działalności w zakresie wytwarzania, rozwijania i ulepszania aplikacji do przetwarzania danych oraz tworzenia języka programowania domenowego.
  
  

Wszystkie wskazane przez Wnioskodawcę koszty są związane z wytwarzanymi prawami własności intelektualnej w wyniku prowadzonych prac badawczo-rozwojowych dotyczących wytwarzania/rozwijania aplikacji do przetwarzania danych oraz tworzenia języka programowania domenowego. Koszty są proporcjonalnie przypisywane do danego prawa własności intelektualnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca ma prawo do skorzystania z preferencyjnej stawki podatku (5%) IPBOX w odniesieniu do dochodów uzyskanych w 2020 r. z przeniesieniem autorskich praw majątkowych do wytwarzanych, rozwijanych aplikacji oraz do tworzonego języka programowania domenowego?
2. Czy Wnioskodawca będzie mógł dokonać korekty zaznania podatkowego za 2019 r. i rozliczyć dochód uzyskany z przeniesienia autorskich praw majątkowych do wytwarzanych, rozwijanych aplikacji oraz do tworzonego języka programowania domenowego z uwzględnieniem preferencyjnej stawki podatku (5%)?
3. Czy opisane w stanie faktycznym wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przy zachowaniu odpowiedniej metodyki alokacji, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w lit. a) wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, tj. koszty bezpośrednio związane z prowadzoną przez Podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1)

Wnioskodawca ma prawo do skorzystania z preferencyjnej stawki podatku (5%) IP Box w odniesieniu do dochodów uzyskanych w 2020 r. z przeniesieniem autorskich praw majątkowych do wytwarzanych, rozwijanych aplikacji oraz do tworzonego języka programowania domenowego.

Ad 2)

Wnioskodawca będzie mógł dokonać korekty zeznania podatkowego za 2019 r. i rozliczyć dochód uzyskany z przeniesienia praw majątkowych do wytwarzanych, rozwijanych aplikacji oraz do tworzonego języka programowania domenowego z uwzględnieniem preferencyjnej stawki podatku (5%).

Ad 3)

Wydatki opisane w stanie faktycznym poniesione przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przy zachowaniu odpowiedniej metodyki alokacji, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w lit. a) wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, tutejszy Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy, nie objęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy  Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca tej ustawy: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b)x1,3]/(a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

W myśl art. 30ca ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy: dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
   
   

Stosownie do art. 30ca ust. 8 ww. ustawy: do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto, należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP BOX.

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
   
   

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ww. ustawy: podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Stosownie do art. 30cb ust. 3 ww. ustawy: w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem, że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r., poz. 478).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą – przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, 374, 695, 875 i 1086),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
   
   

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce: badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
   
   

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy: prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

• Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej tworzy, rozwija i ulepsza aplikacje do przetwarzania danych oraz tworzy język programowania domenowego w zależności od potrzeb Kontrahenta lub podmiotów przez Niego wskazanych. Tworzenie/ulepszanie/rozwijanie programów komputerowych ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej, w ramach której prowadzi prace w sposób systematyczny, zaplanowany i metodyczny korzystając z własnych zasobów wiedzy oraz wykorzystując przy tym własną inwencję twórczą.
  

• Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, podejmowaną w sposób systematyczny w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, obejmującą prace rozwojowe nad aplikacjami do przetwarzania danych oraz tworzeniem języka programowania domenowego, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  

• W wyniku prowadzonych prac powstają autorskie prawa do oprogramowania, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Aplikacje do przetwarzania danych oraz napisany język programowania domenowego stanowią utwór podlegający ochronie prawnej.
  

• W zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie, płatne w okresach miesięcznych. W zamian za wynagrodzenie Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta autorskie prawa majątkowe do wytworzonego języka programowania domenowego oraz do nowych aplikacji lub funkcjonalnej całości obejmującej wytworzenie nowych własności intelektualnych, w ramach których Wnioskodawca również przenosi na Kontrahenta prawa majątkowe.
  

• Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz od 1 stycznia 2019 r. odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w której wyodrębnia poszczególne kwalifikowane prawa własności intelektualnej oraz ustala przypadające na nie przychody i koszty uzyskania. Wskazana dodatkowa ewidencja jest prowadzona na bieżąco w trakcie ponoszenia wydatków na działalność badawczo-rozwojową i uzyskiwania przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
  
  

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając na uwadze powyższe, uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na Kontrahenta praw autorskich do wytworzonego, rozwijanego, ulepszanego oprogramowania i jego części, tj. aplikacji do przetwarzania danych i tworzonego oprogramowania domenowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Tym samym, Wnioskodawca, w okresie którego dotyczy przedmiotowy wniosek, może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5%.

Przechodząc do kwestii korekty zeznania podatkowego za rok 2019, Organ wyjaśnia, co następuje.

Zgodnie z treścią art. 81 § 1 ww. ustawy, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Przy czym, zgodnie z art. 3 pkt 5 tej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia, sprawozdania oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

W myśl art. 81 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym – poprawnym już – wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji.

Podatnik może skutecznie skorygować wysokość zobowiązania podatkowego, o ile zobowiązanie to nie uległo przedawnieniu. Okres przedawnienia wynosi pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku, podatnik ma zatem prawo skorygować deklaracje za okres pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 ustawy). Okoliczności skutkujące przerwaniem lub zawieszeniem biegu przedawnienia wymienione zostały w art. 70 i art. 70a ww. ustawy.

Zatem, jeżeli w złożonym w terminie zeznaniu rocznym za 2019 r. Wnioskodawca nie zastosował obniżonej stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego w 2019 r. z kwalifikowanych IP, to przysługuje Mu prawo do złożenia korekty zeznania oraz skorzystanie z preferencji w załączniku PIT/IP, zgodnie z cytowanym wyżej art. 81 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Przechodząc do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących uznania wskazanych we wniosku wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
  

• kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
  

• dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
  
  

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Zatem należy przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Z informacji przedstawionych w treści wniosku oraz jego uzupełnieniu wynika, że w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności ponosi On wydatki na:

• koszt zakupu wyposażenia biurowego,
  

• koszt zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego,
  

• koszt dostępu do Internetu,
  

• opłaty za telefon,
  

• koszt usług księgowych,
  

• koszt leasingu i użytkowania samochodu.
  
  

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał na bezpośrednie powiązanie ww. kosztów z tworzeniem/rozwijaniem/ulepszaniem aplikacje do przetwarzania danych oraz tworzeniem języka programowania domenowego.

Tym samym, w analizowanej sprawie, kosztami – w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – będą koszty poniesione na zakup wyposażenia biurowego, sprzętu komputerowego i elektronicznego, dostępu do Internetu, opłaty za telefon, koszt usług księgowych, leasingu i użytkowania samochodu w związku z tym, że – jak wskazał Wnioskodawca – są one bezpośrednio powiązane z tworzeniem/rozwijaniem/ulepszaniem aplikacji do przetwarzania danych oraz tworzeniem języka programowania domenowego w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej.

Wobec tego, ponoszone przez Wnioskodawcę ww. wydatki w zakresie w jakim przeznaczone są na działalność badawczo-rozwojową Wnioskodawcy, mogą zostać uwzględnione przy ustalaniu wskaźnika nexus (art. 30ca ust. 4 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy uznane zostało za prawidłowe.

Należy też dodać, że wybór metody ustalania odpowiedniej proporcji zależy od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Pełna weryfikacja stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h ustawy – Ordynacja podatkowa.

Końcowo należy wskazać, że samodzielne prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej nie było przedmiotem interpretacji indywidualnej, bowiem okoliczność ta stanowiła element opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.