2021.06.30 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0111-KDIB3-1.4012.237.2021.4.ICZ

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.237.2021.4.ICZ
z 30 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 marca 2021 r. (data wpływu 17 marca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 9 czerwca 2021 r. (data wpływu 14 czerwca 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania:

czy kwota przekazywana przez Kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy tytułem budżetu nagród podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dot. pytania nr 1) – jest prawidłowe;
czy wnioskodawca prawidłowo dokumentuje otrzymanie kwoty, o której mowa w pyt. nr 1 notą księgową (dot. pytania nr 2) - jest prawidłowe;
czy wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie nagród wydawanych następnie Uczestnikom Programu lojalnościowego (dot. pytania nr 5) - jest prawidłowe;
czy wydanie nagród uczestnikom Programu lojalnościowego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dot. pytania nr 6) - jest prawidłowe;
czy kwoty otrzymane z góry przez Wnioskodawcę od Kontrahenta tytułem budżetu dot. darowizn przekazywanych przez Kontrahenta na rzecz wybranych organizacji pożytku publicznego nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i winny zostać udokumentowane notami księgowymi (dot. pytania nr 7) - jest prawidłowe;
Czy przekazanie przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz Kontrahenta darowizn na rzecz organizacji pożytku publicznego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dot. pytania nr 8) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 marca 2021 r., do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie uznania:

czy kwota przekazywana przez Kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy tytułem budżetu nagród podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dot. pytania nr 1);
czy wnioskodawca prawidłowo dokumentuje otrzymanie kwoty, o której mowa w pyt. nr 1 notą księgową (dot. pytania nr 2);
czy wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie nagród wydawanych następnie Uczestnikom Programu lojalnościowego (dot. pytania nr 5);
czy wydanie nagród uczestnikom Programu lojalnościowego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dot. pytania nr 6);
czy kwoty otrzymane z góry przez Wnioskodawcę od Kontrahenta tytułem budżetu dot. darowizn przekazywanych przez Kontrahenta na rzecz wybranych organizacji pożytku publicznego nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i winny zostać udokumentowane notami księgowymi (dot. pytania nr 7);
czy przekazanie przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz Kontrahenta darowizn na rzecz organizacji pożytku publicznego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dot. pytania nr 8).

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 9 czerwca 2021 r. (data wpływu 14 czerwca 2021 r.), w związku z wezwaniem organu z 28 maja 2021 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.237.2020.3.ICZ, 0111-KDIPT2-4.4011.237.2021.3.AP.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jednoosobową działalność gospodarczą oraz posiadającą na terytorium kraju nieograniczony obowiązek podatkowy. Wnioskodawca opodatkowany jest podatkiem liniowym, o którym mowa w art. 30c ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, ze zm., dalej u.p.d.o.f.). Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przeważającym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest działalność agencji reklamowych, która zgodnie z opisem PKD obejmuje w szczególności:

kompleksowe projektowanie i realizowanie kampanii reklamowych poprzez:
- projektowanie, planowanie i umieszczanie reklam w mediach drukowanych, radiu, telewizji, Internecie oraz innych mediach,
- projektowanie, planowanie i umieszczanie reklam zewnętrznych, w formie bilbordów, paneli, gablot, balonów i sterowców reklamowych, wystawach okiennych, reklam na samochodach i autobusach itp.,
- dystrybucję i doręczanie prospektów i próbek reklamowych,
- tworzenie stoisk oraz innych konstrukcji i miejsc wystawowych,
prowadzenie kampanii reklamowych i pozostałe usługi reklamowe mające na celu przyciągnięcie lub zatrzymanie klientów, np. poprzez:
- promocję wyrobów,
- marketing bezpośredni,
- doręczanie i zamieszczanie prospektów i próbek reklamowych oraz bezpośrednią reklamę korespondencyjną,
- doradztwo marketingowe.

W ramach swojej działalności Wnioskodawca zawarł z galerią handlową, (dalej: „Kontrahent”) umowę w zakresie organizowania i kompleksowej obsługi programu lojalnościowego (dalej odpowiednio: „Program lojalnościowy” i „Umowa”) realizowanego za pomocą systemu informatycznego (dalej: „System”). Program lojalnościowy ma na celu zwiększenie atrakcyjności usług oferowanych przez Kontrahenta i jest formą działań marketingowych zmierzających do budowania i podtrzymania relacji z klientami robiącymi zakupy w placówkach prowadzonych przez najemców Kontrahenta. Akcja ma na celu zwiększenie liczby odwiedzających galerię handlową klientów.

Zasady Programu określa regulamin (zwany dalej: Regulaminem Programu).

Wnioskodawca jest jednym z autorów/pomysłodawców Systemu. W kooperacji z firmą informatyczną stworzył System, którego właścicielem jest obecnie firma informatyczna, która współtworzyła System. Wnioskodawca wykorzystuje system w Programie lojalnościowym, za co otrzymuje wynagrodzenie. Jednocześnie zobowiązany jest jednak zapłacić firmie informatycznej, która obsługuje System za jej usługi, w tym licencję na korzystanie z Systemu i wsparcie techniczne.

W Programie lojalnościowym Wnioskodawca zobowiązany jest między innymi zorganizować na terenie Kontrahenta punkt informacyjny oraz stosika stanowiące punkty obsługi uczestników Programu lojalnościowego.

Do obowiązków Wnioskodawcy wynikających z Umowy należy ponadto:

świadczenie usług z należytą starannością z uwzględnieniem zawodowego charakteru prowadzonej działalności, w szczególności do rzetelnego i terminowego świadczenia usług,
posiadanie licencji na System z modułem lojalnościowym w okresie trwania Umowy, umożliwiającej wykonywanie usług objętych Umową,
opracowanie i rozpowszechnienie regulaminu akcji reklamowej w ramach Programu lojalnościowego na podstawie zaakceptowanego przez Kontrahenta mechanizmu,
reprezentowanie Kontrahenta, który złoży przyrzeczenie publiczne wydania nagród uczestnikom Programu lojalnościowego, którzy spełnią wszystkie warunki regulaminu akcji uprawniające do otrzymania nagrody,
dostarczenie sprzętu komputerowego do punktu informacyjnego oraz stoiska stanowiącego punkt obsługi,
zapewnienie obsługi zorganizowanych punktów informacyjnych i stoisk stanowiących punkty obsługi uczestników,
zapewnienie personelu do obsługi Programu lojalnościowego w umówionych godzinach, w tym personelu dodatkowego w okresach zwiększonych zakupów,
wykonanie wszystkich obowiązków, wynikających z regulaminu akcji promocyjnych realizowanych w ramach Programu lojalnościowego, zapewniających prawidłowy jego przebieg,
ustalenie wyników akcji, tj. listy uczestników Programu lojalnościowego uprawnionych do otrzymania nagród w tym przyporządkowania rodzaju przysługujących im nagród,
zakup nagród w ilości i o wartości zgodnie z przekazanymi przez Kontrahenta wytycznymi w ramach przyznanego budżetu nagród w akcji prowadzonych w ramach Programu lojalnościowego,
wydawanie nagród uczestnikom Programu lojalnościowego uprawnionym do ich odebrania,
nadzór nad wydawaniem nagród przez najemców Kontrahenta oraz przez Kontrahenta, prowadzenie rejestru osób nagrodzonych w ramach akcji prowadzonych w Programie lojalnościowym.

Jak wyżej wskazano, regulamin Programu lojalnościowego dotychczas przewidywał możliwość uzyskiwania przez jego uczestników nagród, po spełnieniu warunków określonych Regulaminem. Wnioskodawca oraz Kontrahent rozważają natomiast w chwili obecnej poszerzenie zakresu programu, poprzez możliwość zamiany punktów zdobytych w ramach programu, na środki pieniężne przekazywane następnie na rzecz wybranych organizacji pożytku publicznego.

Jak wynika z dotychczasowych postanowień Umowy, Wnioskodawca dokonuje nabycia nagród zgodnie z wytycznymi Kontrahenta. Jednocześnie sam ustala wyniki Programu lojalnościowego i przekazuje nagrody uczestnikom, którzy spełnili odpowiednie warunki, w tym w szczególności uzbierali odpowiednią ilość punktów w Programie lojalnościowym.

Wnioskodawca wystawia kontrahentowi faktury za usługi wykonywane w ramach Programu lojalnościowego. Usługi te są opodatkowane podstawową stawką podatku od towarów i usługi (dalej: „VAT”).

Wynagrodzenie to zostało przyporządkowane odpowiednio do obowiązków Wnioskodawcy i obejmuje:

miesięczne zryczałtowane wynagrodzenie za zarządzanie i bieżącą obsługę Programu lojalnościowego,
miesięczną opłatę licencyjną za korzystanie z modułu lojalnościowego Systemu,
miesięczne zryczałtowane wynagrodzenie za dostarczenie, szkolenie, zarządzanie pracą wykwalifikowanego personelu punktów obsługi uczestników Programu lojalnościowego w tym wyposażenie w sprzęt komputerowy i uniformy,
prowizję procentową od wartości netto nagród zakupionych w danym miesiącu w celu realizacji procesu wydawania nagród w tym konfekcjonowanie, wydawanie, rejestrowanie oraz usługi księgowe związane z dokonywaniem właściwych rozliczeń podatkowych.

Ponadto Kontrahent dokonuje na rzecz Wnioskodawcy przekazania z góry budżetu niezbędnego do zakupu nagród na rzecz uczestników Programu lojalnościowego w ramach poszczególnych akcji i okresów rozliczeniowych zgodnie z przekazanymi wytycznymi i ustaleniami na 14 dni przed planowanym dniem wprowadzeniem nagród do modułu lojalnościowego Systemu. Kwota przekazywana przez Kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy tytułem budżetu nagród nie jest traktowana przez Wnioskodawcę na gruncie przepisów o VAT jako wynagrodzenie dla Wnioskodawcy, ze względu na fakt, że Kontrahent nie nabywa towarów w postaci nagród od Wnioskodawcy. Kontrahent jedynie pokrywa koszty nabycia nagród. Faktycznymi nabywcami nagród zdaniem Wnioskodawcy są uczestnicy Programu lojalnościowego, którzy po spełnieniu odpowiednich warunków otrzymują je nieodpłatnie.

Stąd też Wnioskodawca wystawia notę księgową na kwotę odpowiadającą wartości brutto nagród. Otrzymaną na podstawie wystawionej noty księgowe kwotę, Wnioskodawca traktuje jako przychód w rozumieniu przepisów u.p.d.o.f. Nabywając nagrody Wnioskodawca dokonuje odliczenia VAT wynikającego z faktur dokumentujących nabycie oraz rozpoznaje koszt uzyskania przychodów w wysokości wartości netto nabywanych nagród. Następnie dokonując wydania nagród uczestnikom Programu lojalnościowego Wnioskodawca nalicza VAT w odpowiedniej wysokości (tj. metodą „w 100” - kwota brutto wydania równa jest kwocie brutto zakupu), traktując nieodpłatne wydanie nagrody, jak odpłatną dostawę towarów na podstawie właściwych przepisów Ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT).

Uczestnicy Programu lojalnościowego odbierają nagrody rzeczowe za punkty zdobyte z rejestracji paragonów za zakupy na terenie centrum handlowego. Nagrody mogą odebrać za pomocą kodu QR wygenerowanego w aplikacji lub za pomocą wydruku kuponu odbioru nagrody. Wszystkie odbiory nagród przez klientów są ewidencjonowane w systemie.

Umowa z Kontrahentem, jest dla Wnioskodawcy pierwszą tego rodzaju obsługą tak dużego Programu lojalnościowego. Wnioskodawca realizując Umowę i nabywając dzięki temu doświadczenie w realizowaniu tego rodzaju akcji oraz referencje od Kontrahenta zamierza w przyszłości kontynuować tego rodzaju działalność. W tym celu, realizując postanowienia umowy reklamuje również własne przedsiębiorstwo poprzez umieszczenie informacji o sobie, jako operatorze obsługującym Program lojalnościowy Kontrahenta. Informacje te są prezentowane w szczególności na ekranach multimedialnych umieszczonych w miejscu, w którym organizowana jest akcja oraz w punkcie informacyjnym oraz stoiskach obsługi uczestników. Prowadzona akcja jest na tyle prestiżowa, że dzięki reklamie własnej firmy realizowanej w ramach Programu lojalnościowego, Wnioskodawca stanie się bardziej rozpoznawalny na rynku lokalnym i krajowym, dzięki czemu może pozyskiwać nowe zlecenia dotyczące akcji marketingowych.

Jak wskazano powyżej, Wnioskodawca oraz Kontrahent mają zamiar poszerzyć zakres Programu Lojalnościowego poprzez stworzenie możliwości zamiany punktów przez uczestników programu na darowizny przekazywane przez Kontrahenta na rzecz wybranej przez uczestnika Programu organizacji pożytku publicznego. Zgodnie z zamierzeniem, Wnioskodawca będzie zawierał z daną organizacją pożytku publicznego umowę darowizny na rzecz i w imieniu Kontrahenta, działając jako jego pełnomocnik. Następnie po wyliczeniu kwot na zasadach określonych w Regulaminie Programu oraz zgodnie z dyspozycją uczestników, Wnioskodawca jako administrator systemu dokona przekazania na rzecz danej organizacji stosownych kwot. Podobnie jak w przypadku uregulowanym dotychczas w Regulaminie Programu, tj. wydawania nagród na rzecz uczestników, Wnioskodawca otrzyma z góry od Kontrahenta kwotę stanowiącą budżet do rozdysponowania na rzecz organizacji pożytku publicznego, który będzie wpłacany na specjalnie w tym celu utworzone subkonto.

Pismem z 9 czerwca 2021 r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy w następujący sposób:

Ad. 1 i 2 - Nagrody wydawane w ramach programu lojalnościowego będą nabywane przez wnioskodawcę we własnym imieniu i na własny rachunek, a następnie będą wydawane uczestnikom programu lojalnościowego przez Wnioskodawcę w jego imieniu;
Ad. 3 - jedyną czynnością, dla której nabywane będą towary i usługi w ramach nagród, jest wydanie tychże nagród podmiotom trzecim. Zagadnienie czy czynność ta stanowi odpłatną dostawę towarów i świadczenie usług jest natomiast przedmiotem pytania nr 6. Zdaniem wnioskodawcy wyrażonym w treści wniosku, czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Ad. 4 - Na fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług stanowiących nagrody, widnieje wyłącznie wnioskodawca - tj. Sebastian (…).
Ad. 5 - 0 rodzaju, jakości i ilości nabywanych nagród decyduje wnioskodawca, który informuje Kontrahenta jakie nagrody zostają zakupione i wydane.
Ad. 6 - wydawane nagrody nie będą z pewnością odpowiadały definicji próbek zawartej w art. 7 ust. 7 u.p.t.u., niektóre z nagród mogą stanowić natomiast prezenty o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 u.p.t.u.
Ad. 7 - organizacja pożytku publicznego nie dokonuje wymiany punktów na darowiznę. Decyzje w tym przedmiocie podejmuje uczestnik programu lojalnościowego, który może zgromadzone punkty bądź to wymienić na określone nagrody, bądź też właśnie zamienić na darowizny przekazywane organizacjom pożytku publicznego. Organizacje pożytku publicznego nie muszą zatem spełniać żadnych warunków do otrzymania darowizny poza wyrażeniem zgody na jej otrzymanie, co materializuje się poprzez podpisanie ramowej umowy dotyczącej darowizn. Organizacje pożytku publicznego nie są zwłaszcza zobowiązane do dokonywania jakichkolwiek świadczeń na rzecz wnioskodawcy lub kontrahenta - tj. galerię handlową.
Ad. 8 - darowizna nie jest związana w jakikolwiek sposób z konkretnymi dostawami towarów lub konkretnymi usługami. Jest czynnością prawną jednostronnie zobowiązującą, której nie towarzyszy obowiązek świadczenia ze strony obdarowanego na rzecz czy to kontrahenta wnioskodawcy, czy też na rzecz samego wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem, w zakresie podatku od towarów i usług, zadano następujące pytania (oznaczone jak we wniosku):

1) Czy kwota przekazywana przez Kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy tytułem budżetu nagród podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

2) Czy wnioskodawca prawidłowo dokumentuje otrzymanie kwoty, o której mowa w pyt. nr 1 notą księgową?

5) Czy wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie nagród wydawanych następnie Uczestnikom Programu lojalnościowego?

6) Czy wydanie nagród uczestnikom Programu lojalnościowego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

7) Czy kwoty otrzymane z góry przez Wnioskodawcę od Kontrahenta tytułem budżetu dot. darowizn przekazywanych przez Kontrahenta na rzecz wybranych organizacji pożytku publicznego nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i winny zostać udokumentowane notami księgowymi?

8) Czy przekazanie przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz Kontrahenta darowizn na rzecz organizacji pożytku publicznego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług:

1) Kwota przekazywana przez Kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy tytułem budżetu nagród nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

2) W konsekwencji powyższego, wnioskodawca prawidłowo dokumentuje otrzymanie kwoty, o której mowa w pyt. nr 1 notą księgową.

5) Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie nagród wydawanych następnie Uczestnikom Programu lojalnościowego.

6) Wydanie nagród uczestnikom Programu lojalnościowego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

7) Kwoty, które będą otrzymywane z góry przez Wnioskodawcę od Kontrahenta tytułem budżetu dot. darowizn przekazywanych następnie na rzecz wybranych organizacji pożytku publicznego nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i winny zostać udokumentowane notami księgowymi.

8) Przekazanie przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz Kontrahenta darowizn na rzecz organizacji pożytku publicznego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ad. 1, 7 i 8

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumnie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przez sprzedaż, stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak wynika z ww. art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlega dostawa towarów i świadczenie usług dokonywanych odpłatnie. Odpłatność jest zatem warunkiem koniecznym do opodatkowania czynności.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą. Przy czym nie ma znaczenia czy wynagrodzenie należne jest od nabywcy towaru bądź usługi czy należne jest od osoby trzeciej.

Zatem pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

W odniesieniu do opodatkowania kwot przekazywanych przez Kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy tytułem budżetu niezbędnego do realizacji Programu Lojalnościowego, jak również w odniesieniu do kwot przekazywanych na rzecz organizacji pożytku publicznego tytułem darowizn, trzeba przypomnieć, że na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Towarów nie stanowią zatem środki pieniężne.

Wobec tego opisanych powyżej transferów środków pieniężnych, w tym zarówno wpłata budżetu na rzecz Wnioskodawcy jak również wypłaty środków pieniężnych na rachunki bankowe organizacji pożytku publicznego, nie można utożsamiać z dostawą towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Czynności tej nie można również uznać za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu przepisu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji, w przedmiotowej sytuacji żadna z opisanych powyżej czynności nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż nie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem, wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT. Reasumując, czynność polegająca na przekazaniu środków pieniężnych na rzecz Wnioskodawcy, jak również darowizna pieniężna na rzecz organizacji pożytku publicznego nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem w takim przypadku nie mamy do czynienia ze świadczeniem usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, ani dostawą towarów, o której mowa w art. 7 ustawy o VAT.

Wobec powyższego czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT (vide: interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 6 lutego 2019 r. 0113-KDIPT1-3.4012.897.2018.4.MJ).

Ad. 2

Z uwagi na okoliczność, iż otrzymanie środków pieniężnych od Kontrahenta nie stanowią czynności opodatkowanej w świetle ustawy VAT, właściwym będzie udokumentowanie otrzymania środków pieniężnych tytułem budżetu nagród od Kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy, notą księgową. Kwota przekazywana przez Kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy tytułem budżetu nagród nie stanowi w momencie jej przekazania dla Wnioskodawcy przychodu w świetle przepisów u.p.d.o.f., jako że ma ona charakter zaliczkowy. Wnioskodawca winien rozliczyć kwotę przychodu w wartości netto, dopiero w momencie wydania nagród na rzecz uczestników programu.

Za datę powstania przychodu z działalności gospodarczej uważa się dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi (częściowego wykonania usługi), nie później niż dzień wystawienia faktury lub uregulowania należności - art. 14 ust. 1c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - dalej u.p.d.o.f.

Stosownie zaś do art. 14 ust. 3 pkt 1 u.p.d.o.f., nie zalicza się do przychodów podatkowych pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych.

Pod pojęcie „pobrane wpłaty” na poczet „dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych" rozumie się w szczególności zaliczki czy przedpłaty od kontrahentów. W konsekwencji takiego brzmienia przepisu przyjąć by należało, że otrzymanie przez podatnika od kontrahenta przed dostawą towaru lub wykonaniem usługi zaliczki lub innej tego rodzaju przedpłaty, nie będzie rodzić obowiązku podatkowego.

Podkreślić należy, że w praktyce mogą wystąpić sytuacje, że otrzymana przed wykonaniem usługi czy dostawą towarów należność będzie rodzić po stronie usługodawcy/sprzedawcy obowiązek jej opodatkowania. Sytuacja tak wystąpić w przypadku zapłaty „z góry”.

0 kwalifikacji otrzymanej zapłaty jako przychodu lub jako przedpłaty (zaliczki) decyduje charakter tej zapłaty. Przysporzenie uważane za przychód podatkowy musi mieć charakter definitywny, podczas gdy przedpłata, zaliczka nie mają takiego charakteru ze względu na każdorazową możliwość ich zwrotu przed terminem wykonania usług, na poczet których zostały wpłacone.

Zdaniem Wnioskodawcy w stanie faktycznym sprawy przekazana przez Kontrahenta kwota budżetu na poczet zakupu nagród w ramach promocji, stanowi co najwyżej zaliczkę, która podlega ostatecznemu rozliczeniu dopiero w chwili wydania nagród. Na chwilę przekazania budżetu nie jest do końca jasne, jakie dokładnie nagrody zostaną zakupione i wydane. Wreszcie nie jest w ogóle określone, kto zostanie ostatecznym odbiorcą danej nagrody. Do rozliczenia zakupu dochodzi zatem dopiero w chwili wydania nagrody uczestnikowi Programu lojalnościowego. Do tego natomiast czasu, sytuacja prawna zdaniem Wnioskodawcy jest nieokreślona, a wszelkie transfery nie mają charakteru definitywnego w świetle przepisów prawa podatkowego. W konsekwencji powyższego, przychód winien zostać rozliczony dopiero w chwili wydania nagrody.

Przychód ten, zgodnie z przepisami u.p.d.o.f. winien zostać rozliczony w kwocie netto wydanej nagrody, należy bowiem uznać, o czym będzie mowa w dalszej części wniosku, iż przekazana przez Kontrahenta suma pieniężna, ostatecznie rozliczona przez Wnioskodawcę, stanowi de facto zapłatę przez osobę trzecią (w tym przypadku Kontrahenta) za uczestnika Programu lojalnościowego. Jeśli tak, kwota zapłaty stanowi w istocie wynagrodzenie, które po pomniejszeniu o podatek VAT, jest również podstawą opodatkowania tym podatkiem. Podatek VAT, z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług, nie może dla niego stanowić przychodu w rozumieniu u.p.d.o.f.

Ad. 5

Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie nagród wydawanych następnie Uczestnikom Programu lojalnościowego, a to z uwagi na okoliczność, iż czynność wydania nagrody będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ad. 6

Pomimo, iż uczestnik Programu lojalnościowego nie jest zobowiązany do uiszczenia wynagrodzenia na rzecz Wnioskodawcy z tytułu wydania nagrody rzeczowej, nie oznacza to, iż przedmiotowa czynność jest czynnością nieodpłatną w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że zagadnienie prawne wskazane powyżej, było przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z dnia 7 października 2010 r. w sprawie C-55/09 Commissioners for Her Majestys Revenue and Customs przeciwko Baxi Group Ltd. W wyroku tym TSUE wskazał, że aby ustalić, czy czynność polegająca na dostarczaniu prezentów lojalnościowych podlega podatkowi VAT należy ustalić, czy na mocy art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy stanowi ona dostawę towarów lub świadczenie usług dokonywane odpłatnie na terytorium kraju przez podatnika działającego w takim charakterze.

TSUE powołał art. 5 ust. 1 szóstej dyrektywy, który stanowi, że za dostawę towarów uważa się przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel i stwierdził, że z brzmienia tego przepisu wynika, że pojęcie dostawy towarów obejmuje nie tylko przeniesienie własności w formie przewidzianej przez dane prawo krajowe, lecz obejmuje ono także wszelkie przeniesienie władztwa nad rzeczami, które pozwala drugiej stronie na rozporządzanie nimi jak właściciel. Następnie TSUE powołał art. 6 ust. 1 szóstej dyrektywy, zgodnie z którym „świadczenie usług” należy rozumieć jako każdą czynność niestanowiącą dostawy towarów. Dalej TSUE wskazał, że z przedmiotowej sprawy wynika, że Spółka X, której Spółka B. zleciła zarządzanie programem lojalnościowym, zaopatruje się w prezenty lojalnościowe, a ich zasób stanowi własność tej spółki. Wobec tego Spółka X nie tylko ma prawo do przekazywania prezentów lojalnościowych klientom jak właściciel, ale w rzeczywistości jest ona ich właścicielem. Ponadto w przedmiotowej sprawie Spółka X dostarcza prezenty lojalnościowe.

TSUE wskazał ponadto, że odpłatna dostawa towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy zakłada istnienie bezpośredniego związku pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem. Szósta dyrektywa nie wymaga dla uznania dostawy towarów lub świadczenia usług za czynności odpłatne w rozumieniu art. 2 pkt 1 tej dyrektywy, by wynagrodzenie za te towary lub usługi było płatne bezpośrednio przez ich odbiorcę. Zgodnie bowiem z art. 11 część A ust. 1 lit. a tej dyrektywy wynagrodzenie może pochodzić od osoby trzeciej.

W konsekwencji TSUE stwierdził, że płatności dokonywane przez sponsora na rzecz podmiotu zarządzającego omawianym programem, który to podmiot dostarcza klientom prezenty lojalnościowe należy uznać w części za wynagrodzenie płacone przez osobę trzecią za dostawę towarów klientom, a w części za wynagrodzenie za usługi świadczone przez zarządzającego tym programem na rzecz sponsora.

Twierdzenia powyższe znajdują w chwili obecnej pełną akceptację organów podatkowych, które wskazują, że: „Przenosząc powyższe tezy na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że w przedstawionej sytuacji to, że wydanie Uczestnikom Nagród Rzeczowych następuje nieodpłatnie, nie oznacza (jak słusznie wskazał Wnioskodawca), że czynność ta jest czynnością nieodpłatną. Jak wynika z wniosku, Klient płaci Wnioskodawcy za zakupione w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy Nagrody Rzeczowe wydawane następnie Uczestnikom Programu w ramach programu lojalnościowego świadczonego przez Wnioskodawcę na zlecenie Klienta. Zatem w przypadku wydania Uczestnikom Nagród Rzeczowych zapłaty nie dokonuje Uczestnik lecz Klient, na rzecz którego wykonywana jest usługa organizacji i zarządzania Programem. Wydanie tych Nagród Rzeczowych w ramach organizowanego Programu wypełnia znamiona dostawy towarów w rozumieniu przepisu art. 7 ust. 1 ustawy. Następuje tu przeniesienie na podmioty trzecie - tj. Uczestników - prawa do rozporządzania jak właściciel wydawanymi towarami, nabytymi uprzednio przez Wnioskodawcę. Przy czym jak wskazano w treści wniosku przed wydaniem Nagród rzeczowych Klient nie dokonuje odsprzedaży na rzecz Wnioskodawcy nabytych Nagród Rzeczowych, ponieważ Klient nie nabywa Nagród Rzeczowych. Wnioskodawca nabywa je we własnym imieniu i na własną rzecz. Klient nie nabywa prawa do dysponowania nimi jak właściciel.

Zatem wynagrodzenie wypłacone Wnioskodawcy przez Klienta za wykonanie przez niego czynności w ramach zawartej umowy obejmuje w rzeczywistości dwa elementy - pierwszym elementem tej kwoty jest wynagrodzenie za usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta (usługi polegające na organizacji konkursów, akcji promocyjnych, sprzedaży premiowej i innych wydarzeń mających na celu reklamę firmy klienta, jego produktów i marek), natomiast drugim elementem kwoty jest wynagrodzenie wypłacane przez tego Klienta za dostawę Nagród Rzeczowych dokonywaną przez Wnioskodawcę na rzecz Uczestników w ramach organizowanego Programu.

Przy czym jedynie nieodpłatne przekazanie towarów, które nie będą stanowiły próbek lub towarów w rozumieniu art. 7 ust. 4 lub 7 ustawy o VAT będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów.

W związku z powyższym obie czynności wykonywane przez Wnioskodawcę będą podlegały odrębnemu opodatkowaniu podatkiem od towarów usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Stosownie do treści art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem (Interpretacja indywidualna z dnia 21 stycznia 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0114-KDIP1- 3.4012.431.2019.3.ISK).”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług w kwestii ustalenia:

czy kwota przekazywana przez Kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy tytułem budżetu nagród podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dot. pytania nr 1) – jest prawidłowe;
czy wnioskodawca prawidłowo dokumentuje otrzymanie kwoty, o której mowa w pyt. nr 1 notą księgową (dot. pytania nr 2) - jest prawidłowe;
czy wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie nagród wydawanych następnie Uczestnikom Programu lojalnościowego (dot. pytania nr 5) - jest prawidłowe;
czy wydanie nagród uczestnikom Programu lojalnościowego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dot. pytania nr 6) - jest prawidłowe;
czy kwoty otrzymane z góry przez Wnioskodawcę od Kontrahenta tytułem budżetu dot. darowizn przekazywanych przez Kontrahenta na rzecz wybranych organizacji pożytku publicznego nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i winny zostać udokumentowane notami księgowymi (dot. pytania nr 7) - jest prawidłowe;
Czy przekazanie przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz Kontrahenta darowizn na rzecz organizacji pożytku publicznego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dot. pytania nr 8) – jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przy czym towarami – w myśl art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W art. 7 ust. 2 wskazano, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W myśl art. 7 ust. 3 ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Art. 7 ust. 4 wskazuje, że przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł (bez podatku), jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 20 zł.

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl zaś art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zarówno dostawa towarów, jak i świadczenie usług, mieszczą się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, według której sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W tym miejscu należy podkreślić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega konkretna czynność, a nie zapłata za nią.

Należy zauważyć, że jak wynika z ww. przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, dla uznania, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność. Odpłatność oznacza dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie, nagroda. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Aby dane świadczenie uznać za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie.

Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub świadczącego usługę. Przy czym, związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

Kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. I tak, w wyroku z dnia 1 kwietnia 1982 r. w sprawie C-89/81 Hong Kong Trade Development Council TSUE stwierdził, że wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council stwierdził, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem.

Na uwagę zasługuje także orzeczenie z dnia 3 kwietnia 1994 r. w sprawie C-16/93 R.J. Tolsma, gdzie podkreślono, że dla wystąpienia opodatkowania podatkiem od towarów i usług konieczne staje się zaistnienie bezpośredniego związku płatności z konkretną czynnością oraz istnienie konsumenta tej czynności.

Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wskazać należy, że w niektórych przypadkach płatności za dany towar/usługę może dokonać podmiot trzeci, a nie podmiot (osoba) na rzecz którego następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel/na rzecz której świadczona jest usługa. Taka sytuacja może mieć miejsce, np. w trakcie realizacji programów lojalnościowych lub akcji marketingowych, w których są przekazywane uczestnikom nagrody.

Podobna kwestia była przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) z dnia 7 października 2010 r. w sprawach połączonych Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs v. Loyalty Management UK Ltd i Baxi Group (C-53/09, C-55/09). Spółka Baxi zleciła zarządzanie programem lojalnościowym spółce @1 Ltd. Zarządzanie tym programem przez spółkę @1 obejmowało w szczególności jego promocję wśród klientów poprzez katalogi oraz Internet, rozpatrywanie wniosków o członkostwo w programie, zarządzanie kontami klientów, wybór, nabywanie i dostarczanie prezentów lojalnościowych, jak również prowadzenie infolinii dla klientów.

TSUE rozpatrując sprawę wskazał, że „płatności dokonywane przez sponsora na rzecz podmiotu zarządzającego omawianym programem, który to podmiot dostarcza klientom prezenty lojalnościowe należy uznać w części za wynagrodzenie płacone przez osobę trzecią za dostawę towarów klientom, a w części za wynagrodzenie za usługi świadczone przez zarządzającego tym programem na rzecz sponsora.”

TSUE wskazał, że spółka @1, której spółka Baxi zleciła zarządzanie programem lojalnościowym, zaopatruje się w prezenty lojalnościowe, a ich zasób stanowi własność tej spółki. Wobec tego spółka @1 nie tylko ma prawo do przekazywania prezentów lojalnościowych klientom jak właściciel, ale w rzeczywistości jest ona ich właścicielem.

W analizowanej sprawie TSUE stwierdził, że aby ustalić, czy czynność polegająca na dostarczeniu prezentów lojalnościowych podlega podatkowi VAT należy ustalić, czy na mocy art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy stanowi ona dostawę towarów lub świadczenie usług dokonywane odpłatnie na terytorium kraju przez podatnika działającego w takim charakterze.

TSUE powołał art. 5 ust. 1 szóstej dyrektywy, który stanowi, że za dostawę towarów uważa się przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel. TSUE stwierdził, że z brzmienia tego przepisu wynika, że pojęcie dostawy towarów obejmuje nie tylko przeniesienie własności w formie przewidzianej przez dane prawo krajowe, lecz obejmuje ono także wszelkie przeniesienie władztwa nad rzeczami, które pozwala drugiej stronie na rozporządzanie nimi jak właściciel. Następnie TSUE powołał art. 6 ust. 1 szóstej dyrektywy, zgodnie z którym „świadczenie usług” należy rozumieć jako każdą czynność niestanowiącą dostawy towarów.

TSUE wskazał, że odpłatna dostawa towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy zakłada istnienie bezpośredniego związku pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem. Szósta dyrektywa nie wymaga dla uznania dostawy towarów lub świadczenia usług za czynności odpłatne w rozumieniu art. 2 pkt 1 tej dyrektywy, aby wynagrodzenie za te towary lub usługi było płatne bezpośrednio przez ich odbiorcę. Zgodnie bowiem z art. 11 część A ust. 1 lit. a) tej dyrektywy wynagrodzenie może pochodzić od osoby trzeciej.

W konsekwencji, TSUE stwierdził, że płatności dokonywane przez sponsora na rzecz podmiotu zarządzającego omawianym programem, który to podmiot dostarcza klientom prezenty lojalnościowe należy uznać w części za wynagrodzenie płacone przez osobę trzecią za dostawę towarów klientom, a w części za wynagrodzenie za usługi świadczone przez zarządzającego tym programem na rzecz sponsora.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca wystawia kontrahentowi faktury za usługi wykonywane w ramach Programu lojalnościowego. Usługi te są opodatkowane podstawową stawką podatku od towarów i usługi. Wynagrodzenie to zostało przyporządkowane odpowiednio do obowiązków Wnioskodawcy.

Ponadto jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca oraz Kontrahent mają zamiar poszerzyć zakres Programu Lojalnościowego poprzez stworzenie możliwości zamiany punktów przez uczestników programu na darowizny przekazywane przez Kontrahenta na rzecz wybranej przez uczestnika Programu organizacji pożytku publicznego. Zgodnie z zamierzeniem, Wnioskodawca będzie zawierał z daną organizacją pożytku publicznego umowę darowizny na rzecz i w imieniu Kontrahenta, działając jako jego pełnomocnik. Następnie po wyliczeniu kwot na zasadach określonych w Regulaminie Programu oraz zgodnie z dyspozycją uczestników, Wnioskodawca jako administrator systemu dokona przekazania na rzecz danej organizacji stosownych kwot. Podobnie jak w przypadku uregulowanym dotychczas w Regulaminie Programu, tj. wydawania nagród na rzecz uczestników, Wnioskodawca otrzyma z góry od Kontrahenta kwotę stanowiącą budżet do rozdysponowania na rzecz organizacji pożytku publicznego, który będzie wpłacany na specjalnie w tym celu utworzone subkonto.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia:

czy kwota przekazywana przez Kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy tytułem budżetu nagród podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (kwestia objęta pytaniem nr 1)
czy wnioskodawca prawidłowo dokumentuje otrzymanie kwoty, o której mowa w pyt. nr 1 notą księgową (kwestia objęta pytaniem nr 2).
czy kwoty otrzymane z góry przez Wnioskodawcę od Kontrahenta tytułem budżetu dot. darowizn przekazywanych przez Kontrahenta na rzecz wybranych organizacji pożytku publicznego nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i winny zostać udokumentowane notami księgowymi (kwestia objęta pytaniem nr 7)

Wskazać należy, że w świetle art. 7 oraz art. 8 ustawy, przekazanie środków pieniężnych nie stanowi czynności, która dla celów ustawy o VAT mogłaby zostać zakwalifikowana jako dostawa towarów bądź świadczenie usług, tj. jako czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wynika to z faktu, że środki pieniężne nie spełniają definicji towaru, tym samym ich przekazanie nie może stanowić dostawy towarów, jak również nie można uznać, że samo przekazanie środków pieniężnych stanowi świadczenie usług.

Jak wynika z całokształtu okoliczności sprawy przekazywane Wnioskodawcy przez Kontrahenta środki pieniężne (budżet nagród) na zakup nagród na rzecz uczestników Programu oraz tytułem budżetu dot. darowizn przekazywanych przez Kontrahenta na rzecz wybranych organizacji pożytku publicznego nie stanowią/nie będą stanowiły dla Wnioskodawcy wynagrodzenia za świadczenie usług lub dostawę towarów. Wnioskodawca za wykonywaną na rzecz Kontrahenta usługę w postaci organizacji i obsługi Programu, otrzymuje odrębne wynagrodzenie.

Zatem transfer środków pieniężnych na rzecz Wnioskodawcy tytułem pokrycia wartości Nagród Pieniężnych wydawanych Uczestnikom w Programie oraz tytułem budżetu dot. darowizn przekazywanych przez Kontrahenta na rzecz wybranych organizacji pożytku publicznego nie stanowi/nie będzie stanowił wynagrodzenia za świadczenie usług lub dostawę towarów przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta.

W konsekwencji czynność przekazania na rzecz Wnioskodawcy przez Kontrahenta (galerie handlową) środków pieniężnych, tytułem pokrycia wartości Nagród Pieniężnych oraz tytułem budżetu dot. darowizn przekazywanych przez Kontrahenta na rzecz wybranych organizacji pożytku publicznego nie podlega/nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT i z tego tytułu, stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, Wnioskodawca nie ma/nie będzie miał obowiązku wystawienia faktury.

W celu udokumentowania otrzymanych od Kontrahenta środków pieniężnych może posłużyć się notą obciążeniową lub innym dokumentem księgowym.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, w kwestii objętej pytaniem nr 1, 2 i 7 jest prawidłowe.

Odnosząc się do stanowiska Wnioskodawcy w kwestii objętej pytaniem nr 5 i 6 należy wskazać co następuje:

Z przedstawionych okoliczności wynika, że w ramach swojej działalności Wnioskodawca zawarł z galerią handlową - Kontrahentem umowę w zakresie organizowania i kompleksowej obsługi programu lojalnościowego, realizowanego za pomocą systemu informatycznego. Program lojalnościowy ma na celu zwiększenie atrakcyjności usług oferowanych przez Kontrahenta i jest formą działań marketingowych zmierzających do budowania i podtrzymania relacji z klientami robiącymi zakupy w placówkach prowadzonych przez najemców Kontrahenta. Akcja ma na celu zwiększenie liczby odwiedzających galerię handlową klientów.

Wnioskodawca wystawia kontrahentowi faktury za usługi wykonywane w ramach Programu lojalnościowego. Usługi te są opodatkowane podstawową stawką podatku od towarów i usługi (dalej: „VAT”).

Ponadto Kontrahent dokonuje na rzecz Wnioskodawcy przekazania z góry budżetu niezbędnego do zakupu nagród na rzecz uczestników Programu lojalnościowego.

Nagrody wydawane w ramach programu lojalnościowego będą nabywane przez wnioskodawcę we własnym imieniu i na własny rachunek, a następnie będą wydawane uczestnikom programu lojalnościowego przez Wnioskodawcę w jego imieniu. Jedyną czynnością, dla której nabywane będą towary i usługi w ramach nagród, jest wydanie tychże nagród podmiotom trzecim. Na fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług stanowiących nagrody, widnieje wyłącznie wnioskodawca - tj. Sebastian (…).

O rodzaju, jakości i ilości nabywanych nagród decyduje wnioskodawca, który informuje Kontrahenta jakie nagrody zostają zakupione i wydane. Wydawane nagrody nie będą z pewnością odpowiadały definicji próbek zawartej w art. 7 ust. 7 u.p.t.u., niektóre z nagród mogą stanowić natomiast prezenty o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 u.p.t.u.

Wobec powyższego wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą:

opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wydania nagród uczestnikom Programu lojalnościowego (pytanie nr 6) oraz
prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie nagród wydawanych następnie Uczestnikom Programu lojalnościowego (pytanie nr 5).

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz stan prawny należy wskazać, że temat analogiczny do przedstawionego w niniejszej sprawie, był przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z dnia 7 października 2010 r. w sprawie C-55/09 Commissioners for Her Majesty`s Revenue and Customs przeciwko Baxi Group Ltd. W wyroku tym TSUE stwierdził, że aby ustalić, czy czynność polegająca na dostarczaniu prezentów lojalnościowych podlega podatkowi VAT należy ustalić, czy na mocy art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy stanowi ona dostawę towarów lub świadczenie usług dokonywane odpłatnie na terytorium kraju przez podatnika działającego w takim charakterze.

Przenosząc powyższe tezy na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że w przedstawionej sytuacji to, że wydanie Nagród Uczestnikom Programu Lojalnościowego następuje nieodpłatnie, nie oznacza to, że czynność ta jest czynnością nieodpłatną. Jak wynika z wniosku, Klient (galeria handlowa) płaci Wnioskodawcy za zakupione w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy Nagrody wydawane następnie Uczestnikom Programu, świadczonego przez Wnioskodawcę na zlecenie Klienta (galerii handlowej). Zatem w przypadku wydania Uczestnikom Nagród zapłaty nie dokonuje Uczestnik lecz Klient, na rzecz którego wykonywana jest usługa organizacji i zarządzania Programem. Wydanie tych Nagród w ramach organizowanego Programu Lojalnościowego wypełnia znamiona dostawy towarów w rozumieniu przepisu art. 7 ust. 1 ustawy. Następuje tu przeniesienie na podmioty trzecie – tj. Uczestników – prawa do rozporządzania jak właściciel wydawanymi towarami, nabytymi uprzednio przez Wnioskodawcę. Przy czym jak wskazano w treści wniosku przed wydaniem Nagród Klient nie dokonuje odsprzedaży na rzecz Wnioskodawcy nabytych Nagród, ponieważ Klient nie nabywa tych Nagród. Wnioskodawca nabywa je we własnym imieniu i na własną rzecz. Klient (galeria handlowa) nie nabywa prawa do dysponowania nimi jak właściciel.

Zatem wynagrodzenie wypłacone Wnioskodawcy przez Klienta (galerię handlową) za wykonanie przez niego czynności w ramach zawartej umowy obejmuje w rzeczywistości dwa elementy – pierwszym elementem tej kwoty jest wynagrodzenie za usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta (usługi polegające na organizacji i kompleksowej obsłudze programu lojalnościowego), natomiast drugim elementem kwoty jest wynagrodzenie wypłacane przez tego Klienta za dostawę Nagród dokonywaną przez Wnioskodawcę na rzecz Uczestników w ramach organizowanego Programu Lojalnościowego.

Zatem nieodpłatne przekazanie towarów, które nie będą stanowiły próbek lub towarów w rozumieniu art. 7 ust. 4 lub 7 ustawy o VAT będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów.

W związku z powyższym czynności wykonywane przez Wnioskodawcę polegające na wydaniu Nagród w ramach Programu Lojalnościowego będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Wobec tego stanowisko Wnioskodawcy w kwestii objętej pytaniem nr 6, jest prawidłowe.

Odnośnie natomiast prawa do odliczenia podatku od towarów i usług z tytułu nabycia Nagród (kwestia objęta pytaniem nr 5), wskazać należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział sytuacje, których wystąpienie wyłącza możliwość obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego albo zwrotu podatku naliczonego. Sytuacje takie zostały wskazane w art. 88 ustawy.

Z uwagi na konstrukcję podatku od towarów i usług (opartą na zasadzie potrącalności w danej fazie obrotu), podatek ten jest z punktu widzenia jego podatników neutralny, gdyż pełnią oni jedynie rolę płatników, przerzucając jego ekonomiczny ciężar na kolejnych nabywców, czyli finalnie na konsumentów. Możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związana jest jednak z wykonaniem przez podatnika takich czynności, które podlegają ustawie o podatku od towarów i usług. Jeśli jednak dana czynność ustawie tej nie podlega, to nie powstaje ani obowiązek w zakresie podatku należnego, ani uprawnienie w zakresie podatku naliczonego.

W omawianej sprawie wskazać należy, że warunki, o których mowa w przepisie art. 86 ust. 1 ustawy zostaną spełnione, gdyż Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Ponadto na fakturach dokumentujące nabycie towarów i usług stanowiących Nagrody wydawane w ramach Programu Lojalnościowego widnieje jako nabywca – Wnioskodawca (Sebastian ….). Natomiast wydatki na zakup Nagród są/będą związane bezpośrednio z czynnościami opodatkowanymi.

Mając zatem na uwadze obowiązujące przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że skoro, jak wyżej wskazano, spełnione są/będą przesłanki z art. 86 ust. 1 ustawy, to Wnioskodawcy przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia Nagród, w związku z ich zakupem w ramach prowadzonego przez Wnioskodawcę Programu Lojalnościowego. Przy czym prawo to przysługuje/będzie przysługiwało, o ile nie wystąpią przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 5 wniosku należało uznać za prawidłowe.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca oraz Kontrahent mają zamiar poszerzyć zakres Programu Lojalnościowego poprzez stworzenie możliwości zamiany punktów przez uczestników programu na darowizny przekazywane przez Kontrahenta na rzecz wybranej przez uczestnika Programu organizacji pożytku publicznego. Zgodnie z zamierzeniem, Wnioskodawca będzie zawierał z daną organizacją pożytku publicznego umowę darowizny na rzecz i w imieniu Kontrahenta, działając jako jego pełnomocnik. Następnie po wyliczeniu kwot na zasadach określonych w Regulaminie Programu oraz zgodnie z dyspozycją uczestników, Wnioskodawca jako administrator systemu dokona przekazania na rzecz danej organizacji stosownych kwot. Podobnie jak w przypadku uregulowanym dotychczas w Regulaminie Programu, tj. wydawania nagród na rzecz uczestników, Wnioskodawca otrzyma z góry od Kontrahenta kwotę stanowiącą budżet do rozdysponowania na rzecz organizacji pożytku publicznego, który będzie wpłacany na specjalnie w tym celu utworzone subkonto.

Organizacja pożytku publicznego nie dokonuje wymiany punktów na darowiznę. Decyzje w tym przedmiocie podejmuje uczestnik programu lojalnościowego, który może zgromadzone punkty bądź to wymienić na określone nagrody, bądź też właśnie zamienić na darowizny przekazywane organizacjom pożytku publicznego. Organizacje pożytku publicznego nie muszą zatem spełniać żadnych warunków do otrzymania darowizny poza wyrażeniem zgody na jej otrzymanie, co materializuje się poprzez podpisanie ramowej umowy dotyczącej darowizn. Organizacje pożytku publicznego nie są zwłaszcza zobowiązane do dokonywania jakichkolwiek świadczeń na rzecz wnioskodawcy lub kontrahenta - tj. galerię handlową.

Darowizna nie jest związana w jakikolwiek sposób z konkretnymi dostawami towarów lub konkretnymi usługami. Jest czynnością prawną jednostronnie zobowiązującą, której nie towarzyszy obowiązek świadczenia ze strony obdarowanego na rzecz czy to kontrahenta wnioskodawcy, czy też na rzecz samego wnioskodawcy.

Wątpliwości Wnioskodawcy objęte pytaniem nr 8 dotyczą kwestii czy przekazanie przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz Kontrahenta darowizn na rzecz organizacji pożytku publicznego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z okoliczności sprawy Wnioskodawca przekazując darowizny na rzecz organizacji pożytku publicznego zawiera z nimi umowy działając jako pełnomocnik w imieniu i na rzecz Kontrahenta. Darowizny na rzecz organizacji pożytku publicznego nie stanowią/nie będą stanowiły wynagrodzenia za świadczenie usług lub dostawę towarów. Bowiem jak wyjaśnił Wnioskodawca Organizacje pożytku publicznego nie muszą spełniać żadnych warunków do otrzymania darowizny poza wyrażeniem zgody na jej otrzymanie, co materializuje się poprzez podpisanie ramowej umowy dotyczącej darowizn. Organizacje pożytku publicznego nie są zwłaszcza zobowiązane do dokonywania jakichkolwiek świadczeń na rzecz wnioskodawcy lub kontrahenta - tj. galerię handlową.

Wskazać należy, że skoro w przedmiotowym przypadku Wnioskodawca przekazuje darowizny pieniężne na rzecz organizacji pożytku publicznego w imieniu i na rzecz Kontrahenta, to Wnioskodawca nie dokonuje w związku z tym przekazaniem żadnej odpłatnej dostawy towarów ani odpłatnego świadczenia usług podlegającego opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy.

Zatem przekazanie przez Wnioskodawcę darowizn (w postaci środków pieniężnych) w imieniu i na rzecz Kontrahenta organizacjom pożytku publicznego nie podlega/nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, w kwestii objętej pytaniem nr 8 jest prawidłowe.

Ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy niniejsza interpretacja traci swą aktualność.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przypisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy:

stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinie zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się do błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawą.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin