2021.07.02 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT2-1.4011.287.2021.4.MAP

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.287.2021.4.MAP
z 2 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 marca 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 3 marca 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 maja 2021 r. (data wpływu 21 maja 2021 r.) oraz pismem z dnia 18 czerwca 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 18 czerwca 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (pytanie oznaczone wniosku Nr 1)- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej.

Wniosek ten uzupełniono pismem z dnia 19 maja 2021 r. (data wpływu 21 maja 2021 r.) oraz pismem z dnia 18 czerwca 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 18 czerwca 2021 r.).

We wniosku i jego uzupełnieniach przedstawiono następujące stany faktyczne:

Wnioskodawca od listopada 2019 r. prowadzi na terytorium Polski jednoosobową działalność gospodarczą, zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej oraz posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako: „ustawa o PIT”). Przeważającym przedmiotem Jego działalności gospodarczej jest działalność związana z oprogramowaniem (PKD: 62.01.Z).

Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów i stosuje formę liniowego opodatkowania swoich dochodów (19%). Rozważa zastosowanie preferencyjnej stawki podatku PIT w wysokości 5% do przychodów z komercjalizacji kwalifikowanego prawa własności intelektualnej wytworzonego w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej (IP Box), osiągniętych w 2020 r. Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej uczestniczy w procesie tworzenia innowacyjnych aplikacji kierowanych do podmiotów prowadzących działalność na rynku energii, takich jak …, spółki dystrybucyjne (…), sprzedawcy energii elektrycznej oraz paliwa gazowego, duże zakłady przemysłowe lub elektrownie. Projektuje On funkcjonalności aplikacji poprzez sporządzenie rozbudowanej dokumentacji opisującej procesy zachodzące w aplikacjach.

Dokumentacja ta, oprócz wskazania i opisu funkcjonalności aplikacji, zawiera fragmenty i przykłady kodu źródłowego oprogramowania. Na podstawie dokumentacji przygotowywanej przez Wnioskodawcę programiści tworzą aplikacje projektowane przez Niego, przy czym w pewnym zakresie dokumentacja przygotowywana przez Wnioskodawcę stanowi instrukcję dla programisty pracującego przy tworzeniu aplikacji (na podstawie dokumentacji przygotowywanej przez Wnioskodawcę programiści piszą kod dla poszczególnych elementów aplikacji). Dokumentacja projektowa w takiej postaci jest konieczna w celu zapewnienia stworzenia i prawidłowego funkcjonowania skomplikowanych aplikacji, spełniających potrzeby podmiotów działających na rynku energii. Oprogramowanie tworzone jest w różnych technologiach, począwszy od aplikacji desktopowych, przez aplikacje webowe oraz aplikacje mobilne. W ramach sprzęgu pomiędzy istniejącymi oraz nowymi aplikacjami, dokumentacja projektowa dotyczy również szerokiego spektrum interfejsów pomiędzy poszczególnymi aplikacjami lub całym systemami. Główne funkcjonalności aplikacji związane są przede wszystkim z akwizycją danych pomiarowych z układów pomiarowych, platform plikowych, jak również z ich obróbką na potrzeby raportowania, rozliczania lub przekazywania danych podmiotom nadrzędnym.

Wnioskodawca uczestniczy w tworzeniu następujących rodzajów aplikacji:

aplikacja pomiarowa – aplikacja wykorzystywana do agregowania i obróbki danych pomiarowych z różnego typu rejestratorów, plików, aplikacji mobilnych, platform …., czy danych udostępnianych z innych systemów za pośrednictwem interfejsów,
aplikacja billingowa - aplikacja służąca do rozliczania odbiorców na podstawie otrzymanych danych pomiarowo- rozliczeniowych oraz raportowania do podmiotów nadrzędnych działających na rynku energii,
aplikacja wspierająca proces zmiany sprzedawcy energii – aplikacja wykorzystywana przez spółki typu … do sprawnego zarządzania wnioskami dotyczącymi zmiany sprzedawcy energii elektrycznej, zazwyczaj integrowana z innymi aplikacjami,
aplikacja CRM – aplikacja wspierająca pracę użytkowników w zakresie realizacji procesów biznesowych, dedykowana podmiotom działającym na rynku energii,
interfejsy – szerokie spektrum interfejsów międzyaplikacyjnych lub międzysystemowych, w zależności od wymagań danego klienta, integrujące różnego rodzaju aplikacje, np. aplikacja mobilna …., aplikacja pomiarowa, aplikacja bilingowa.

Pracuje On również przy modyfikacjach i ulepszaniu aplikacji. Tworzy nowe funkcjonalności aplikacji:

wynikające ze specyficznych potrzeb klienta, np. integracja z Platformą …. lub nową aplikacją mobilną,
wynikające ze zmian prawnych dotyczących branży energetycznej, np. dostosowanie aplikacji pomiarowej, czy bilingowej do rozliczania nowego rodzaju opłaty na rynku, np. opłaty mocowej,
składające się na nowy moduł podczytowy, służący do odczytu danych z nowego rodzaju urządzeń pomiarowych dostępnych na rynku (nowe modele lub nowe produkty na polskim rynku),
składające się na projekt nowego interfejsu wykorzystującego korporacyjną szynę danych klienta, łączącego pięć głównych aplikacji (w tym dwie nowe).

Wnioskodawca wytwarzając utwory opisane powyżej wykorzystuje aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia nowych lub zmienionych projektów, procesów i usług. Działalność Wnioskodawcy zmierza do stworzenia nowych i oryginalnych rozwiązań o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jego działalność nie ma charakteru rutynowego - rozwiązania projektowane przez Wnioskodawcę wymagają dostosowania do potrzeb podmiotów prowadzących działalność na rynku energetycznym oraz do często nowelizowanych regulacji prawnych dotyczących tych podmiotów. Przykładowo, aplikacja ….. wymaga wprowadzenia integracji z aplikacją pomiarową oraz billingową, co umożliwia kompleksową obsługę procesu od pozyskania nowego klienta, tworzenie oferty, podpisanie umowy, dokonanie zmiany sprzedawcy na rynku, pozyskanie danych pomiarowych i w końcu rozliczenie klienta. Jego działania mają charakter twórczy, gdyż w ich wyniku powstaje dokumentacja funkcjonalności zupełnie nowych aplikacji, stanowiących odrębne utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dokumentacja tworzona przez Wnioskodawcę stanowi również utwór w rozumieniu ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Tworzy On oprogramowanie unikatowe, niestanowiące powielenia rozwiązań już dostępnych na rynku. Nadto aplikacje projektowane przez Niego zawierają innowacyjne rozwiązania w skali przedsiębiorstwa klientów, dla których Wnioskodawca tworzy aplikacje. Ponadto, opisywana działalność jest również prowadzona w sposób systematyczny - Wnioskodawca prowadzi działalność w sposób uporządkowany i zaplanowany. Wykonuje prace rozwojowe w ramach projektów, które są realizowane w sposób metodyczny, według określonego harmonogramu oraz z uwzględnieniem określonych zasobów, zaś realizacja projektu ma doprowadzić do określonego rezultatu. W przypadku projektów realizowanych przez Niego celem jest stworzenie działającej aplikacji, a tym samym stworzenie nowych i ulepszonych produktów oraz usług. W razie potrzeby Wnioskodawca samodzielnie poszukuje wiedzy koniecznej do zrealizowania projektu (research). Proces ten obejmuje szereg działań, w tym określenie aktualnego stanu wiedzy w zakresie oprogramowania, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji Jego projektu.

Wnioskodawca świadczy usługi związane z oprogramowaniem na podstawie umowy o świadczenie usług zawartej ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce. Na podstawie umowy o świadczenie usług, przenosi na spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością wszystkie majątkowe prawa autorskie do tworzonych utworów. Z tytułu świadczenia usług na podstawie ww. umowy Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie, na które składają się dwa komponenty: wynagrodzenie z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do utworów stworzonych przez Wnioskodawcę oraz wynagrodzenie za pozostałe czynności. Realizacja zadań związana jest z projektami wykonywanymi przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością na rzecz jej klientów, z którą łączy Go umowa o świadczenie usług. Dla celów podatkowych prowadzi On podatkową księgę przychodów i rozchodów. Wnioskodawca oświadcza, że posiada i prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, która umożliwia ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde kwalifikowane prawo. Ewidencja ta zapewnia określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz monitorowanie efektów prac Wnioskodawcy. Ewidencja obejmuje wydatki od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Ewidencja zawiera zestawienie dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca.

Wnioskodawca ponosi wydatki związane z prowadzoną przez siebie działalnością badawczo-rozwojową, zaś ich poniesienie jest niezbędne do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci majątkowego prawa autorskiego do programu komputerowego. Do wydatków tych należy zaliczyć wydatki poniesione na: zakup sprzętu elektronicznego (laptop i telefon), koszt abonamentu na telefon komórkowy, koszt dostępu do Internetu, wydatki poniesione na usługi księgowe i doradcze (podatkowe i prawne), szkolenia, publikacje branżowe, wydatki poniesione na paliwo do samochodu i motocykla. Nie zatrudnia On pracowników i nie korzysta z usług podwykonawców. Nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za rezultaty swojej pracy wobec osób trzecich oraz ponosi ryzyko ekonomiczne związane ze swoją działalnością. Czynności wykonywane na rzecz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, na podstawie umowy o świadczenie usług, nie są wykonywane pod niczyim kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez spółkę. Wnioskodawca nie otrzymuje poleceń i wytycznych ze strony spółki.

W piśmie z dnia 19 maja 2021 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy roku podatkowego 2020. Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, zostało wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności twórczej, obejmującej prace rozwojowe, podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca wytwarzając oprogramowanie opisane we wniosku wykorzystuje aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia nowych lub zmienionych projektów, procesów i usług. Działalność Wnioskodawcy zmierza do stworzenia nowych i oryginalnych rozwiązań o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jego działalność nie ma charakteru rutynowego - rozwiązania projektowane przez Wnioskodawcę wymagają dostosowania do potrzeb podmiotów prowadzących działalność na rynku energetycznym oraz do często nowelizowanych regulacji prawnych dotyczących tych podmiotów. Przykładowo, aplikacja CRM wymaga wprowadzenia integracji z aplikacją pomiarową oraz billingową, co umożliwia kompleksową obsługę procesu od pozyskania nowego klienta, tworzenie oferty, podpisanie umowy, dokonanie zmiany sprzedawcy na rynku, pozyskanie danych pomiarowych i w końcu rozliczenie klienta. Ponadto, Jego działania mają charakter twórczy, gdyż w ich wyniku powstaje dokumentacja funkcjonalności zupełnie nowych aplikacji, stanowiących odrębne utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie unikatowe, niestanowiące powielenia rozwiązań już dostępnych na rynku. Aplikacje projektowane przez Niego zawierają innowacyjne rozwiązania w skali przedsiębiorstwa klientów, dla których Wnioskodawca tworzy aplikacje. Ponadto, opisywana działalność jest również prowadzona w sposób systematyczny - Wnioskodawca prowadzi działalność w sposób uporządkowany i zaplanowany. Wykonuje On prace rozwojowe w ramach projektów, które są realizowane w sposób metodyczny, według określonego harmonogramu oraz z uwzględnieniem określonych zasobów, zaś realizacja projektu ma doprowadzić do określonego rezultatu. W przypadku projektów realizowanych przez Niego celem jest stworzenie działającej aplikacji, a tym samym stworzenie nowych i ulepszonych produktów oraz usług. W razie potrzeby Wnioskodawca samodzielnie poszukuje wiedzy koniecznej do zrealizowania projektu (research), analizuje dostępne publikacje, bada upublicznione oprogramowanie analizując jego kod źródłowy, przeprowadza eksperymenty. Proces ten obejmuje szereg działań, w tym określenie aktualnego stanu wiedzy w zakresie oprogramowania, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji Jego projektu.

Działalność, którą prowadzi Wnioskodawca, jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe. Są to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową od dnia 4 listopada 2019 r. i od tego dnia uzyskuje z tego tytułu dochody. W momencie wytworzenia oprogramowania, całość majątkowych praw autorskich do tego oprogramowania przysługiwały Wnioskodawcy, jako wyłącznemu twórcy oprogramowania (dokumentacji programu komputerowego). Majątkowe prawa autorskie do tego oprogramowania uległy w całości przeniesieniu na Jego kontrahenta na podstawie pisemnej umowy o przeniesienie majątkowych praw autorskich.

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę są związane z nabywaniem, łączeniem, kształtowaniem i wykorzystywaniem aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów lub procesów. Czynności wykonywane przez Niego nie stanowią rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, ani innych operacji w toku. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę mają charakter twórczy i innowacyjny.

Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągnięte z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca wykonuje czynności dla kontrahenta na podstawie umowy o świadczenie usług, która zawiera klauzulę przeniesienia wszelkich majątkowych praw autorskich do utworów wytworzonych przez Niego w toku świadczenia usług. Na podstawie tej klauzuli doszło do przeniesienia wszelkich majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytworzonego przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od stycznia 2020 r. Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, która umożliwia ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde kwalifikowane prawo. Ewidencja ta zapewnia określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz monitorowanie efektów prac Wnioskodawcy. Ewidencja obejmuje wydatki od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, mającej miejsce w 2020 r., do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu co poszczególnych zadań. Ewidencja zawiera zestawienie dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca.

W efekcie prac prowadzonych przez Wnioskodawcę powstaje autorskie prawo do całego programu komputerowego stanowiące kwalifikowane prawo IP podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Należy wskazać, że na dzień złożenia wniosku brak jest w polskim porządku prawnym legalnej definicji programu komputerowego. Zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych program komputerowy podlega ochronie jak utwory literackie. Oznacza to, że dany wytwór może być zakwalifikowany jako program komputerowy w rozumieniu ustawy, o ile spełnia ogólne przesłanki uznania go za utwór. Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Należy wskazać, że nie ulega wątpliwości, że dokumentacja tworzona przez Wnioskodawcę spełnia przesłanki uznania za utwór w rozumieniu ustawy. Ma ona charakter twórczy i indywidualny, bowiem powstaje jako wytwór wiedzy i umiejętności Wnioskodawcy.

Zgodnie zaś z art. 74 ust. 2 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych, ochrona prawnoautorska przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Podobnie jak w przypadku programu komputerowego, pojęcie formy wyrażenia programu komputerowego nie zostało zdefiniowane prawnie.

Przyjmuje się, że przez formę wyrażenia należy rozumieć każdy obiektywnie postrzegany sposób zapisu poleceń adresowanych do komputera (tak Z. Okoń [w:] Prawo autorskie i prawa pokrewne. Komentarz, red. D. Flisak, Warszawa 2015, art. 74. Nb 16). Ponadto należy podkreślić, że w literaturze prawniczej uznaje się, że dokumentacja projektowa stanowi jedną z form wyrażenia programu komputerowego, o ile jest na tyle szczegółowa, że sporządzenie na jej podstawie kodu źródłowego stanowiło dla programisty czynność o charakterze rutynowym (tak J. Krysińska [w:] Prawo autorskie i prawa pokrewne. Komentarz, red. W. Machała, R.M. Sarbiński, Warszawa 2019, s. 1135-1136). Programem komputerowym może być zarówno zapis w języku wysokiego poziomu w kodzie asemblera, czy też w postaci binarnej nadającej się do wykonania przez komputer. Fizycznymi nośnikami tych form zapisu mogą być przykładowo: papier, dyskietka, twardy dysk, układ scalony, CD-ROM lub DVD-ROM lub klucz USB (pendrive) (tak A. Nowicka [w:] Komentarz do ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych [w:] Ustawy autorskie. Komentarze. Tom II, red. R. Markiewicz, Warszawa 2021, art. 74. Nb 39).

Należy również wskazać, że za przyjęciem poglądu, że dokumentacja projektowa oprogramowania stanowi program komputerowy przemawia również prawo unijne i orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, opisane we wniosku.

Zgodnie z motywem 7 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE o ochronie programów komputerowych, „pojęcie „program komputerowy” obejmuje programy w jakiejkolwiek formie, w tym programy zintegrowane ze sprzętem komputerowym; pojęcie to obejmuje również przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie.”

Zgodnie zaś z art. 1 ust. 1 zdanie 2 ww. dyrektywy, do celów dyrektywy pojęcie „programy komputerowe” obejmuje ich przygotowawczy materiał projektowy. Wykładni tego przepisu dokonał TSUE w wyroku z dnia 11 grudnia 2010 r. w sprawie Bezpećnostnl softwarova asociace - Svaz softwarove ochrany (C- 393/09), w którym TSUE przyjął, że przedmiot ochrony przyznanej w ww. dyrektywie obejmuje program komputerowy we wszystkich jego formach wyrażenia, które umożliwiają jego powielanie w różnych językach informatycznych, takich jak kod źródłowy i kod obiektowy. Tym samym, zgodnie z tą definicją pojęcie programu komputerowego obejmuje również dokumentację projektową, o ile program komputerowy może korzystać z niej na późniejszym etapie, tj. na jej podstawie program komputerowy może zostać stworzony lub powielony. Wnioskodawca wskazuje zatem, że w celu zapewnienia zgodności wykładni prawa krajowego z prawem unijnym art. 30ca ust. 2 pkt 7 ustawy o PIT powinien być interpretowany w taki sposób, że obejmuje on również dokumentację projektową taką, jak opisana we wniosku.

Należy przy tym wskazać, że Wnioskodawca ma świadomość, że nie cała tworzona przez Niego dokumentacja projektowa spełnia przesłankę określonej szczegółowości, wskazaną powyżej. Dokumentacja ta jest bardzo rozbudowana i zawiera zarówno fragmenty, które stanowią schemat działania algorytmów, a tym samym gotową instrukcję dla programistów do „zakodowania” w odpowiednim języku programowania (program komputerowy), jak i fragmenty stanowiące jedynie opis rezultatu, jaki programista powinien osiągnąć programując oprogramowanie (utwór chroniony na zasadach ogólnych). W zakresie, w jakim dokumentacja stanowi formę wyrażenia programu komputerowego, przychód osiągnięty ze zbycia majątkowego prawa autorskiego do tego programu komputerowego, tj. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, stanowi przejaw komercjalizacji kwalifikowanego prawa własności intelektualnej wskazanego w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. W efekcie prac prowadzonych przez Niego powstaje autorskie prawo do całego programu komputerowego, stanowiące kwalifikowane prawo IP podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej są przychodami z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego, podlegającego ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, zaś ich przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej. Są to przychody z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego, podlegającego ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskich i prawach pokrewnych.

Nie cały przychód z działalności Wnioskodawcy pochodzi ze sprzedaży autorskiego oprogramowania. Uzyskuje On również przychód z tytułu świadczenia usług (przygotowywanie analiz procesów, nadzór nad procesami, raportowanie osiąganych celów, etc.) oraz z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych do utworów niebędących oprogramowaniem komputerowym. Wnioskodawca nie uzyskuje przychodu z innych tytułów, niż te tytuły wskazane powyżej. Jego zamiarem jest zastosowanie preferencji podatkowej IP Box proporcjonalnie, wyłącznie do tego przychodu, który stanowi przychód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (majątkowego prawa autorskiego do programu komputerowego).

Do ponoszonych przez Niego wydatków, w zakresie dotyczącym odpowiednio konkretnemu, tworzonemu oprogramowaniu, należy zaliczyć wydatki poniesione na zakup specjalistycznych publikacji, oprogramowania, sprzętu elektronicznego (laptop i telefon), koszt abonamentu na telefon komórkowy, koszt dostępu do Internetu, wydatki poniesione na usługi księgowe i doradcze (podatkowe i prawne), szkolenia, publikacje branżowe, wydatki poniesione na paliwo do samochodu i motocykla. Wydatki te w odpowiednim zakresie stanowią koszty prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej i ich poniesienie jest niezbędne do wytworzenia oprogramowania opisanego we wniosku. Sprzęt elektroniczny w postaci laptopa z dostępem do Internetu stanowi najważniejsze narzędzie Jego pracy. Wnioskodawca używa go w celu prowadzenia prac rozwojowych zmierzających do tworzenia oprogramowania. Telefon jest niezbędny w celu komunikowania się z kontrahentem Wnioskodawcy w związku z tworzonym oprogramowaniem, jak również w określonych przypadkach do konsultacji z innymi ekspertami oraz z klientami, na rzecz których tworzone jest oprogramowanie. Usługi księgowe i doradcze również stanowią niezbędny wydatek, bowiem bez jego poniesienia nie byłoby możliwe prowadzenie działalności gospodarczej i badawczo-rozwojowej. Wskazuje, że takie stanowisko zostało zaakceptowane, np. w indywidualnej interpretacji podatkowej z dnia 26 stycznia 2021 r. wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej Nr 0113- KDIPT2-1.4011.794.2020.3.MGR. Wnioskodawca jest w stanie, przy zastosowaniu odpowiedniej metody alokacji, przyporządkować konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku do wytworzenia, ulepszenia, czy rozwoju konkretnego prawa własności intelektualnej - oprogramowania.

Nie wszystkie wskazane we wniosku wydatki mają bezpośredni związek z prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Większość wskazanych we wniosku wydatków ma bezpośredni związek z prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową, związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Są jednak i takie, które nie są związane bezpośrednio z pracami badawczo-rozwojowymi (koszty ogólne).

Wnioskodawca osiągnął pierwszy dochód, do którego zamierza zastosować preferencyjną 5% stawkę podatku, w lutym 2020 r. Była to zapłata za pierwszą wystawioną fakturę w 2020 r., tj. fakturę z dnia 31 stycznia 2020 r.

Podsumowując, Wnioskodawca wskazał, że we wniosku przedstawił szczegółowy opis prowadzonej działalności i wytwarzanego oprogramowania (dokumentacji projektowej aplikacji mobilnych i webowych). Wnioskodawca wskazał, na czym polega prowadzona przez Niego działalność w zakresie modyfikowania i ulepszania oprogramowania (tworzenie nowych funkcjonalności aplikacji). Wnioskodawca wskazał, że tworzy oprogramowanie w ramach umowy o świadczenie usług. Na podstawie umowy o świadczenie usług przenosi na Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością wszystkie majątkowe prawa autorskie do utworów tworzonych w ramach utworów. Z tytułu świadczenia usług na podstawie ww. umowy Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie, na które składają się dwa komponenty: wynagrodzenie z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do utworów stworzonych przez Wnioskodawcę oraz wynagrodzenie za pozostałe czynności. Realizacja zadań związana jest z projektami wykonywanymi przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością na rzecz jej klientów, z którą łączy Go umowa o świadczenie usług.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazał, że:

nie zatrudnia pracowników i nie korzysta z usług podwykonawców,
nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów,
ponosi odpowiedzialność za rezultaty swojej pracy wobec osób trzecich oraz ponosi ryzyko ekonomiczne związane ze swoją działalnością.

Czynności wykonywane na rzecz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na podstawie umowy o świadczenie usług nie są wykonywane pod niczyim kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez spółkę. Wnioskodawca nie otrzymuje poleceń i wytycznych ze strony spółki.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 18 czerwca 2021 r. Wnioskodawca wskazał, że Jego stwierdzenie zawarte w uzupełnieniu wniosku z dnia 19 maja 2021 r., zgodnie z którym „większość wskazanych we wniosku wydatków ma bezpośredni związek z prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalnością badawczo-rozwojową, związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Są jednak i takie, które nie są związane bezpośrednio z pracami badawczo-rozwojowymi (koszty ogólne)” należy rozumieć w taki sposób, że nie całość np. wydatków poniesionych na sprzęt elektroniczny jest powiązana z działalnością badawczo-rozwojową, a tylko część tych wydatków obliczona z uwzględnieniem proporcji udziału działalności badawczo-rozwojowej w całej działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę. Ponadto, nie wszystkie rodzaje wydatków mają bezpośredni związek z działalnością badawczo-rozwojową Wnioskodawcy – wydatki na usługi prawne i księgowe, jak również paliwo nie mają bezpośredniego związku z działalnością B+R. Natomiast 100% wydatków na publikacje branżowe oraz szkolenia mają bezpośredni związek z działalnością B+R. Przykładowo, sprzęt elektroniczny służy Wnioskodawcy zarówno do innowacyjnej, uporządkowanej, nastawionej na tworzenie nowych zastosowań działalności opisanej we wniosku, jak i do wykonywania pracy przez Wnioskodawcę, która nie stanowi działalności badawczo-rozwojowej. Stwierdzenie to należy odnieść do pozostałych rodzajów wydatków wskazanych we wniosku (oprócz wydatków na paliwo i usługi prawne i księgowe) – pozostałe rodzaje wydatków wskazanych we wniosku mają związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, ale nie w całości, tj. nie wszystkie wydatki poniesione np. na publikacje branżowe będą uwzględniane do wyliczenia wskaźnika Nexus, a jedynie określona ich część, odpowiadająca udziałowi działalności badawczo-rozwojowej w całej działalności prowadzonej przez Niego. Udział działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Wnioskodawcę w całej Jego działalności Wnioskodawca ocenia na 50% i w takiej części ma zamiar uwzględniać do obliczenia wskaźnika Nexus pozostałe rodzaje wydatków wskazane we wniosku (oprócz szkoleń i publikacji branżowych, które Wnioskodawca chce uwzględniać w 100%, bowiem w całości dotyczą one działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Niego).

Podsumowując, Wnioskodawca wskazuje:

sprzęt elektroniczny (laptop i telefon) - stanowi koszt bezpośrednio związany z działalnością B+R w 50%,

abonament na telefon komórkowy - stanowi koszt bezpośrednio związany z działalnością B+R w 50%,

usługi księgowe i doradcze (podatkowe i prawne) – stanowią koszt niemający bezpośredniego związku z działalnością B+R,

szkolenia - stanowią koszt bezpośrednio związany z działalnością B+R w 100%,

publikacje branżowe – stanowią koszt bezpośrednio związany z działalnością B+R w 100%,

dostęp do Internetu – stanowią koszt bezpośrednio związany z działalnością B+R w 50%,

paliwo do samochodu i motocykla – stanowią koszt niemający bezpośredniego związku z działalnością B+R.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania

(pytanie oznaczone Nr 2 zostało ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy Wnioskodawca ma prawo do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT (IP Box) do dochodu z komercjalizacji kwalifikowanego prawa własności intelektualnej opisanego w stanie faktycznym wniosku, ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?
Czy Wnioskodawca ma prawo do zaliczenia do kosztów faktycznie poniesionych przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, przy zachowaniu odpowiedniej metody alokacji, wydatki poniesione na: zakup sprzętu elektronicznego (laptopa i telefonu), koszt abonamentu na telefon komórkowy, usługi księgowe i doradcze (podatkowe i prawne), szkolenia, publikacje branżowe, dostęp do Internetu, paliwo do samochodu i motocykla?

Przedmiotem interpretacji jest odpowiedź na wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1. Natomiast w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, ma On prawo do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT (IP Box), do dochodu z komercjalizacji kwalifikowanego prawa własności intelektualnej takiego jak opisane w stanie faktycznym wniosku, ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W ocenie Wnioskodawcy spełnia On wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Na wstępie należy wskazać, że w celu skorzystania z preferencji podatkowej IP Box, podatnik musi osiągnąć kwalifikowany przychód z komercjalizacji kwalifikowanego prawa własności intelektualnej wytworzonego przez niego w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Dodatkowo, podatnik musi prowadzić odrębną ewidencję od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zaś ewidencja ta powinna być prowadzona na bieżąco i musi spełniać wymogi wskazane w art. 30cb ustawy o PIT.

Działalność badawczo-rozwojowa Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzoną przez Niego działalność, w zakresie w jakim działalność ta zmierza do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, należy zakwalifikować jako działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. Zgodnie ze wskazanym przepisem działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Pojęcie badań naukowych zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 39 ustawy o PIT - przepis ten stanowi, że badania naukowe obejmują badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zgodnie zaś z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT, przez prace rozwojowe należy rozumieć prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Zgodnie z tym przepisem, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie zaś z Podręcznikiem Frascati z 2015 r. działalność badawczo-rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzoną przez Niego działalność zmierzającą do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej należy uznać za prace rozwojowe. Polska definicja działalności badawczo-rozwojowej nie wymaga, aby prace rozwojowe były połączone z badaniami naukowymi, na co zwraca uwagę również Minister Finansów w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r., dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box (dalej jako „Objaśnienia”). Działalność Wnioskodawcy jest nowatorska, ponieważ jest nastawiona na tworzenie nowych koncepcji w zakresie tworzenia oprogramowania. Zgodnie z tym, co wskazano w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca wykorzystuje, kształtuje i łączy dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności w zakresie tworzenia oprogramowania w postaci aplikacji mobilnych, desktopowych i webowych oraz w zakresie posługiwania się narzędziami informatycznymi w celu projektowania i tworzenia nowych i/lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w postaci aplikacji usprawniających procesy zachodzące u szczególnej kategorii podmiotów, jaką są podmioty prowadzące działalność w branży energetycznej. Jak wskazano, aplikacje te przez to, że są „tworzone na miarę” i dopasowane do potrzeb tej szczególnej kategorii podmiotów, w istotnym zakresie stanowią nowość na rynku oprogramowania. Należy również podkreślić, że działalność Wnioskodawcy ma charakter twórczy i uporządkowany.

Jak wskazał Organ podatkowy w interpretacji podatkowej z dnia 26 stycznia 2021 r., Nr 0113- KDIPT2-2.4011.854.2020.2.KR „jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jest to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika”.

Wnioskodawca tworzy zupełnie nowe i innowacyjne oprogramowanie lub modyfikuje istniejące oprogramowanie w celu jego unowocześnienia. Dokumentacja przygotowywana przez Niego, stanowi utwór w rozumieniu art. 74 i następne ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dokumentacja przygotowywana przez Wnioskodawcę stanowi jedną z form wyrażenia programu komputerowego i jest chroniona tak jak program komputerowy.

Wnioskodawca prowadzi działalność w sposób uporządkowany. W odniesieniu do każdego projektu badawczo-rozwojowego wyznacza cele do osiągnięcia, harmonogram jego realizacji i zasoby konieczne do jego ukończenia, co świadczy o prowadzeniu działalności w sposób metodyczny i zaplanowany.

Wnioskodawca komercjalizuje kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci majątkowego prawa autorskiego do programu komputerowego, które wytworzył w ramach prowadzonych przez siebie prac rozwojowych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, tworzona przez Niego dokumentacja, z uwagi na swój charakter i szczegółowość, stanowi program komputerowy w rozumieniu art. 74 i następne ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych, zaś utwór ten został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej.

Należy wskazać, że na dzień złożenia analizowanego wniosku brak jest w polskim porządku prawnym legalnej definicji programu komputerowego. Zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych program komputerowy podlega ochronie jak utwory literackie. Oznacza to, że dany wytwór może być zakwalifikowany jako program komputerowy w rozumieniu ustawy, o ile spełnia ogólne przesłanki uznania za utwór. Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Należy wskazać, że nie ulega wątpliwości, że dokumentacja tworzona przez Wnioskodawcę spełnia przesłanki uznania za utwór w rozumieniu ustawy. Ma ona charakter twórczy i indywidualny, bowiem powstaje jako wytwór Jego wiedzy i umiejętności.

Przyjmuje się, że przez formę wyrażenia należy rozumieć każdy obiektywnie postrzegalny sposób zapisu poleceń adresowanych do komputera (tak Z. Okoń [w:] Prawo autorskie i prawa pokrewne. Komentarz, red. D. Flisak, Warszawa 2015, art. 74. Nb 16). Ponadto należy podkreślić, że w literaturze prawniczej uznaje się, że dokumentacja projektowa stanowi jedną z form wyrażenia programu komputerowego, o ile jest na tyle szczegółowa, że sporządzenie na jej podstawie kodu źródłowego stanowiło dla programisty czynność o charakterze rutynowym (tak J. Krysińska [w:] Prawo autorskie i prawa pokrewne. Komentarz, red. W. Machała, R.M. Sarbiński, Warszawa 2019, s. 1135-1136). Programem komputerowym może być zarówno zapis w języku wysokiego poziomu w kodzie asemblera, czy też w postaci binarnej nadającej się do wykonania przez komputer. Fizycznymi nośnikami tych form zapisu mogą być przykładowo: papier, dyskietka, twardy dysk, układ scalony, CD-ROM lub DVD-ROM lub klucz USB (pendrive) (tak A. Nowicka [w:] Komentarz do ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych [w:] Ustawy autorskie. Komentarze. Tom II, red. R. Markiewicz, Warszawa 2021, art. 74. Nb 39).

Wnioskodawca wskazuje zatem, że w celu zapewnienia zgodności wykładni prawa krajowego z prawem unijnym art. 30ca ust. 2 pkt 7 ustawy o PIT powinien być interpretowany w taki sposób, że obejmuje on również dokumentację projektową taką, jak opisana we wniosku. Należy przy tym wskazać, że Wnioskodawca ma świadomość, że nie cała tworzona przez Niego dokumentacja projektowa spełnia przesłankę określonej szczegółowości wskazaną powyżej. Dokumentacja ta jest bardzo rozbudowana i zawiera zarówno fragmenty, które stanowią schemat działania algorytmów, a tym samym gotową instrukcję dla programistów do „zakodowania” w odpowiednim języku programowania (program komputerowy), jak i fragmenty stanowiące jedynie opis rezultatu, jaki programista powinien osiągnąć programując oprogramowanie (utwór chroniony na zasadach ogólnych). Jednak zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie, w jakim dokumentacja stanowi formę wyrażenia programu komputerowego, przychód osiągnięty ze zbycia majątkowego prawa autorskiego do tego programu komputerowego, ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, stanowi przejaw komercjalizacji kwalifikowanego prawa własności intelektualnej wskazanego w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Ewidencja prowadzona zgodnie z wymogami art. 30cb ustawy o PIT.

Wnioskodawca prowadzi na bieżąco, od początku swojej działalności badawczo-rozwojowej, ewidencję spełniającą warunki wskazane w art. 30cb ustawy o PIT.

Stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania Nr 1 znajduje potwierdzenie również w innych interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Organy podatkowe. Przykładowo, w interpretacji z dnia 7 grudnia 2020 r., Nr 0113-KDIPT2-3.4011.795.2020.2.ID, Organ potwierdził stanowisko podatnika, zgodnie z którym ma on możliwość, zastosowania preferencji podatkowej IP Box do działalności polegającej na analizie, projektowaniu i wytwarzaniu systemów informatycznych. We wniosku tym podatnik wskazał, że „opracowuje nowe funkcjonalności systemu informatycznego, co polega na analizie i projektowaniu nowych lub ulepszonych usług systemu, świadczonych użytkownikom poprzez rozwój lub tworzenie nowych procesów, algorytmów, interfejsów użytkownika, modeli i przepływów danych”.

Podatnik ten w swojej działalności łączy wiedzę i umiejętności z zakresu kilku obszarów informatyki, tj. analizy biznesowej i systemowej, inżynierii wymagań, projektowania obiektowego oprogramowania, projektowania (…) w celu realizacji wymagań rozwoju produkowanego systemu informatycznego, zaś podejmowane przez niego działania polegają na analizie wymagań interesariuszy na nowe funkcjonalności systemu (cel biznesowy), analizie rozwijanego systemu w zakresie obecnie działających funkcjonalności i uwarunkowań technicznych, oraz analizie rozwiązań konkurencyjnych/aktualnych trendów rynkowych w celu identyfikacji czynnika innowacyjności.

Wnioskodawca wskazuje, że opis tej działalności odpowiada działalności prowadzonej przez Niego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych jest prawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej, zgodnie z którą przez działalność

badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85, 374, 695, 875 i 1086),
badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową.

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje Słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz
prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

patent,
prawo ochronne na wzór użytkowy,
prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432 oraz z 2020 r., poz. 288),
autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b) x 1,3]/ (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d), od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d), od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku, gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z Raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym. Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do opisu sprawy, należy wskazać, że:

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej tworzy, modyfikuje i ulepsza oprogramowanie komputerowe;

Wnioskodawca tworzy, modyfikuje i ulepsza oprogramowanie w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

Wytwarzane, modyfikowane i ulepszane przez Wnioskodawcę oprogramowania (nowe funkcjonalności), stanowią utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i podlegają ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy;

Wnioskodawca dokonuje odpłatnego przeniesienia autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania w zamian za stosowne wynagrodzenie;

Wnioskodawca od stycznia 2020 r. prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółową ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Należy także wskazać, że autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

Zaznaczenia wymaga w tym miejscu, że z przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynika, że umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych wymaga zachowania formy pisemnej pod rygorem nieważności (art. 53) oraz że nieważna jest umowa w części dotyczącej wszystkich utworów lub wszystkich utworów określonego rodzaju tego samego twórcy mających powstać w przyszłości (art. 41 ust. 3).

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania Nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Mając powyższe na uwadze, dochód z tytułu przeniesienia praw do opisanego przez Wnioskodawcę oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone, modyfikowane, ulepszone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że Wnioskodawca uprawniony jest do preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu uwzględniając 5% stawkę podatku, o której mowa w art. 30ca ww. ustawy, przy spełnieniu warunków formalnych dotyczących prowadzenia odrębnej ewidencji wskazanej w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów.

Ponieważ Wnioskodawca zaprowadził odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to w stosunku do dochodów uzyskanych od momentu zaprowadzenia odrębnej ewidencji może stosować stawkę, o której mowa wyżej.

W konsekwencji, uzyskane w 2020 r. kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, Wnioskodawca może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatku na podstawie art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto tutejszy Organ wskazuje, że samodzielne prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej nie było przedmiotowej interpretacji indywidualnej, bowiem okoliczność ta stanowiła element stanu faktycznego.

Tutejszy Organ zaznacza, że uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody niestanowiące dochodów ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego lub jego części, m.in. stanowiące wynagrodzenie związane z pozostałymi usługami, nie podlegają ocenie przez tutejszy Organ.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku stany faktyczne/zdarzenia przyszłe są/będą zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawione we wniosku stany faktyczne będą się różniły od stanów/zdarzeń występujących w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałych stanów.

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin