Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.182.2021.2.NF
z 28 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 kwietnia 2021 r. (data wpływu 9 kwietnia 2021 r.), uzupełnionym pismem z 14 czerwca 2021 r. (data wpływu 21 czerwca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawiania przez Wnioskodawcę faktur w ramach samofakturowania i prawidłowości ich zatwierdzania przez kontrahentów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

9 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawiania przez Wnioskodawcę faktur w ramach samofakturowania i prawidłowości ich zatwierdzania przez kontrahentów. Wniosek uzupełniono pismem z 14 czerwca 2021 r. o właściwe oświadczenie Wnioskodawcy, doprecyzowanie przedmiotu wniosku i wskazanie adresu ePUAP pełnomocnika.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka (dalej: Wnioskodawca) jest spółką prawa polskiego mającą siedzibę na terytorium Polski, zarejestrowaną na potrzeby podatku VAT w Polsce.

Spółka nabywa towary (…) od plantatorów – podatników VAT. Spółka z każdym plantatorem zawiera umowę współpracy, która określa prawa i obowiązki stron, w tym zakres czynności wykonywanych przez plantatorów oraz sposób ich wynagradzania. Spółka rozważa wdrożenie procedury samofakturowania w oparciu o art. 106d Ustawy VAT w obszarze rozliczeń z plantatorami, w ramach której wystawiałaby faktury dokumentujące dostawy (…) w imieniu i na rzecz plantatorów.

Spółka zawrze z poszczególnymi plantatorami odpowiednie umowy w sprawie wystawiania faktur w imieniu i na rzecz poszczególnych plantatorów, w których to umowach określona zostanie procedura zatwierdzania poszczególnych faktur przez plantatora na rzecz Spółki.

Procedura akceptacji zakładałaby tzw. milczącą akceptację faktur przez plantatora polegającą na tym, że jeżeli po wystawieniu przez Wnioskodawcę na rzecz plantatora faktury i przesłaniu mu jej do akceptacji nie uzyska on w określonym w umowie terminie od plantatora informacji zwrotnej, że faktura zawiera błędy, wówczas Spółka przyjmie, że faktura jest prawidłowa i że plantator poprzez niewyrażenie sprzeciwu, zatwierdził wystawioną fakturę (milczący akcept). Odpowiednie uzgodnienia w tym zakresie znajdą się w umowie dotyczącej samofakturowania zawartej między Spółką a plantatorem, tzn. umowa będzie zawierała postanowienie, że brak informacji zwrotnej ze strony plantatora do końca ustalonego terminu strony będą uznawały za zatwierdzenie przez plantatora treści faktury wystawionej przez Spółkę.

Faktury wystawiane przez Spółkę w imieniu i na rzecz plantatora będą zawierać wyraz „samofakturowanie”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy możliwe i prawidłowe będzie zastosowanie przez Wnioskodawcę procedury samofakturowania z zastosowaniem milczącego akceptu jako formy zatwierdzania faktur przez plantatorów?

Zdaniem Wnioskodawcy, wprowadzając mechanizm samofakturowania w odniesieniu do rozliczeń z plantatorami, ma on prawo zastosować tzw. milczący akcept, tj. przyjąć, że w przypadku niewyrażenia przez plantatora, w określonym w umowie terminie, sprzeciwu co do treści wystawionej faktury, zatwierdza on tę fakturę.

Jak wskazuje art. 106d Ustawy VAT, podmiot nabywający towary lub usługi od podatnika może wystawiać w imieniu i na rzecz tego podatnika faktury:

1. dokumentujące dokonanie przez podatnika sprzedaży na rzecz tego podmiotu (nabywcy),
2. o których mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4 Ustawy VAT (faktury zaliczkowe),
3. dokumentujące dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2 lit. b Ustawy VAT (faktury, dla których miejscem świadczenia jest kraj trzeci)

– jeżeli ten podmiot (nabywca) i ten podatnik (dostawca) wcześniej zawarli umowę w sprawie wystawiania faktur w imieniu i na rzecz tego podatnika, w której została określona procedura zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego tych czynności.

Powyższy mechanizm przewiduje możliwość wystawiania faktur nie przez dostawcę towarów czy usług, co jest standardowym rozwiązaniem, lecz przez nabywcę tych towarów i usług. Rozwiązanie to jest dopuszczalne pod warunkiem istnienia mechanizmu zatwierdzania faktur wystawionych przez nabywcę. Dostawca musi bowiem mieć możliwość kontroli faktur wystawianych w jego imieniu i na jego rzecz. Rozwiązanie, jakie planuje wdrożyć Spółka, będzie spełniało wymogi ustawowe, tzn. między Spółką a plantatorami zostanie zawarta stosowna umowa, która będzie określała procedurę zatwierdzania poszczególnych faktur przez plantatorów. Strony zgodnie się umówią, że po przesłaniu przez Spółkę faktury do plantatora będzie miał on określony czas na zapoznanie się z tą fakturą, jej weryfikację i wniesienie ewentualnych uwag/sprzeciwu co do jej treści. Brak informacji zwrotnej ze strony plantatora do końca ustalonego terminu strony będą uznawały za zatwierdzenie przez plantatora treści faktury wystawionej przez Spółkę.

Wskazać należy, że Ustawa VAT nie narzuca żadnych szczególnych wymogów ani co do treści umowy ws. samofakturowania, ani co do sposobu zatwierdzania faktur przez dostawcę towarów czy usług. Należy zatem przyjąć, że każdy sposób zgodnie ustalony przez strony, a pozwalający dostawcy towarów czy usług na zapoznanie się z treścią faktury i odniesienie się do niej, winien zostać uznany za prawidłowy. Wprowadzanie ograniczeń w tym zakresie jest niecelowe i nieuzasadnione, zarówno z punktu widzenia Ustawy VAT, jak i praktyki gospodarczej. Przy braku zatem jakichkolwiek ograniczeń lub wytycznych dotyczących uregulowania sposobu zatwierdzenia faktur wystawionych przez nabywcę towaru lub usługi, można przyjąć, że zatwierdzenie faktury może nastąpić nie tylko przez określone, aktywne działania podmiotu dokonującego sprzedaży, ale także przez brak podjęcia określonych działań, o ile tylko taki mechanizm zostanie uregulowany w umowie oraz jeżeli będzie pozwalał na jednoznaczne rozstrzygnięcie, czy dana faktura została zatwierdzona przez nabywcę. Mając na uwadze opisany w stanie przyszłym projekt procedury zaproponowany przez Spółkę, należy przyjąć, że stanowi on gwarancję należytego zabezpieczenia interesów obu stron umowy, w tym interesów plantatorów, w imieniu i na rzecz których Spółka zamierza wystawiać faktury. Mając na uwadze powyższe, a w szczególności brak ustawowych przeciwwskazań do zastosowania tzw. milczącego akceptu faktury przez plantatora, przyjąć należy, że umowa w sprawie wystawiania faktur w imieniu i na rzecz plantatora, o której mowa w art. 106d ust. 1 Ustawy VAT może przewidywać, że zatwierdzenie faktury nastąpi przez ten podmiot w sposób milczący, tj. gdy w terminie określonym w umowie nie zgłosi on sprzeciwu lub uwag w stosunku do faktury wystawionej przez Wnioskodawcę.

Spółka również wskazuje, że w podobnym tonie wypowiadają się organy podatkowe, które potwierdzają, iż stosowanie tzw. milczącego akceptu przy fakturach wystawianych za dostawcę jest prawidłowe.

Takie stanowisko zostało wyrażone przykładowo w:

• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach 5 stycznia 2016 r., nr IBPP2/4512-860/15/ICz;
• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu 9 grudnia 2016 r. nr 3063-ILPP1-3.4512.139.2016.1.PR;
• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach 4 września 2015 r., nr IBPP2/4512-508/15/WN;
• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu 24 kwietnia 2014 r., nr ILPP2/443-139/14-2/MN;
• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu 4 czerwca 2014 r., nr ILPP4/443-140/14-2/EWW.
  
  

Jak wskazano w jednej z przytoczonych powyżej interpretacji: „Aktualnie obowiązujące przepisy wymagają jedynie, aby zawarta między stronami umowa dotycząca samofakturowania określała procedurę zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego czynności udokumentowanych fakturą, nie narzucając przy tym sposobu, w jaki ta akceptacja ma się odbywać. (...) Istotne aby procedura ta była wynikiem obustronnej zgody wyrażonej w umowie. Jednocześnie, proces akceptacji poszczególnych faktur będzie umożliwiał podatnikowi dokonującemu dostawy towarów lub świadczącemu usługę weryfikację treści wystawionej faktury oraz zgłoszenie ewentualnych uwag i poprawek”.

Niewątpliwie procedura, która ma zostać wdrożona w Spółce ww. wymogi spełni, nie ma zatem przeszkód, by uznać stanowisko o milczącym akcepcie za prawidłowe.

Biorąc pod uwagę powyższe Wnioskodawca wnosi o potwierdzenia stanowisko zaprezentowanego wyżej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – w oparciu o art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Stosownie do art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

– jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

W myśl art. 106d ust. 1 ustawy, podmiot, o którym mowa w art. 106b ust. 1 pkt 1, nabywający towary lub usługi od podatnika może wystawiać w imieniu i na rzecz tego podatnika faktury:

1. dokumentujące dokonanie przez podatnika sprzedaży na rzecz tego podmiotu,
2. o których mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
3. dokumentujące dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2 lit. b

– jeżeli ten podmiot i ten podatnik wcześniej zawarli umowę w sprawie wystawiania faktur w imieniu i na rzecz tego podatnika, w której została określona procedura zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego tych czynności.

Zgodnie z art. 2 pkt 31 ustawy, ilekroć mowa o fakturze, rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Na mocy art. 106e ust. 1 pkt 17 ustawy, faktura powinna zawierać w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 – wyraz „samofakturowanie”.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką, zarejestrowaną na potrzeby podatku VAT w Polsce. Spółka nabywa towary (…) od plantatorów – podatników VAT. Spółka z każdym plantatorem zawiera umowę współpracy, która określa prawa i obowiązki stron, w tym zakres czynności wykonywanych przez plantatorów oraz sposób ich wynagradzania. Spółka rozważa wdrożenie procedury samofakturowania w oparciu o art. 106d ustawy w obszarze rozliczeń z plantatorami, w ramach której wystawiałaby faktury dokumentujące dostawy (…) w imieniu i na rzecz plantatorów. Spółka zawrze z poszczególnymi plantatorami odpowiednie umowy w sprawie wystawiania faktur w imieniu i na rzecz poszczególnych plantatorów, w których to umowach określona zostanie procedura zatwierdzania poszczególnych faktur przez plantatora na rzecz Spółki. Procedura akceptacji zakładałaby tzw. milczącą akceptację faktur przez plantatora polegającą na tym, że jeżeli po wystawieniu przez Wnioskodawcę na rzecz plantatora faktury i przesłaniu mu jej do akceptacji nie uzyska on w określonym w umowie terminie od plantatora informacji zwrotnej, że faktura zawiera błędy, wówczas Spółka przyjmie, że faktura jest prawidłowa i że plantator poprzez niewyrażenie sprzeciwu, zatwierdził wystawioną fakturę (milczący akcept). Odpowiednie uzgodnienia w tym zakresie znajdą się w umowie dotyczącej samofakturowania zawartej między Spółką a plantatorem, tzn. umowa będzie zawierała postanowienie, że brak informacji zwrotnej ze strony plantatora do końca ustalonego terminu strony będą uznawały za zatwierdzenie przez plantatora treści faktury wystawionej przez Spółkę. Faktury wystawiane przez Spółkę w imieniu i na rzecz plantatora będą zawierać wyraz „samofakturowanie”.

Wątpliwości Spółki dotyczą możliwości zastosowania przez nią procedury samofakturowania z zastosowaniem milczącego akceptu jako formy zatwierdzania faktur przez plantatorów.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że generalnie faktura jest dokumentem odzwierciedlającym prawidłowy przebieg zdarzenia gospodarczego zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział. Przy ocenie zdarzenia gospodarczego nie można jednak pominąć okoliczności towarzyszących transakcji, wskazujących na rzeczywisty charakter podmiotu dokonującego sprzedaży/zakupu. Faktura jest dokumentem o charakterze sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej), zatem musi być wystawiona zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego. Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza np. fakt dostawy określonych towarów lub usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura jest więc dokumentem stwierdzającym wystąpienie u podatnika okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego.

Instytucja tzw. „samofakturowania” dotyczy art. 106d ustawy. Przepis ten określa przypadki i warunki, których spełnienie pozwala na wystawianie faktur dokumentujących dane czynności przez podmioty inne niż wykonujące daną czynność (dostawa towarów, świadczenie usług). Takim podmiotem może być przykładowo nabywca towarów lub usług. Pomimo więc, że zgodnie z ogólną regułą, to podatnik dokonujący dostawy towarów lub usług wystawia fakturę dokumentującą daną transakcję, to jednak w myśl ww. przepisu ustawy, funkcja ta może zostać powierzona także nabywcy towarów lub usługobiorcy.

Wystawianie faktur w procesie „samofakturowania” może zostać zastosowane pod warunkiem istnienia wcześniej zawartej (a zatem zawartej przed wystawieniem pierwszej faktury przez nabywcę w imieniu i na rzecz podatnika dokonującego sprzedaży) umowy. Ustawodawca nie określa żadnych – poza jednym – elementów, które umowa ta powinna zawierać. Tym jedynym określonym przez ustawodawcę elementem, który powinien zostać ujęty w przedmiotowej umowie jest określenie procedury zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi, w imieniu i na rzecz którego faktury są wystawiane.

Zatem przepisy ustawy wymagają istnienia procedury zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi, nie wskazują natomiast, jak procedura ta ma być określona. Jednakże, w najlepszym interesie podatnika dokonującego dostawy towarów (świadczącego usługę) jest, aby procedura ta była właściwie określona i przestrzegana, z uwagi na to, że wystawienie faktury przez nabywcę towaru lub usługi wiąże się z określeniem kwoty podatku należnego w imieniu i na rzecz dostawcy/usługodawcy.

Jednocześnie należy wskazać, że przepisy w zakresie podatku VAT nie przewidują jakichkolwiek ograniczeń lub wymogów odnośnie sposobu zatwierdzania przez podatnika faktur, wystawionych w jego imieniu i na jego rzecz przez nabywcę, w procedurze samofakturowania. Strony umowy o samofakturowaniu mogą zatem w dowolny sposób kształtować formę zatwierdzania poszczególnych faktur wystawianych przez nabywcę w imieniu i na rzecz podatnika ‒ sprzedawcy towarów lub usług.

Ponadto, zgodnie z art. 106d ust. 1 ustawy, ważne jest aby strony transakcji potrafiły udowodnić, że porozumienie takie zostało zawarte i że sprzedawca zatwierdza poszczególne faktury według określonej przez strony zasady. Istotne jest także określenie właściwej procedury akceptacji faktur przez sprzedawcę. Bowiem w sytuacji, gdy nabywca nie przedstawi faktury do akceptacji sprzedawcy, to i tak dostawca nie będzie zwolniony z obowiązku odprowadzenia podatku należnego z tytułu dokonanej dostawy.

Przedstawiona przez Wnioskodawcę procedura akceptacji zakładałaby tzw. milczącą akceptację faktur przez plantatora polegającą na tym, że jeżeli po wystawieniu przez Wnioskodawcę na rzecz plantatora faktury i przesłaniu mu jej do akceptacji Spółka nie uzyska w określonym w umowie terminie od plantatora informacji zwrotnej, że faktura zawiera błędy, wówczas Spółka przyjmie, że faktura jest prawidłowa i że plantator poprzez niewyrażenie sprzeciwu, zatwierdził wystawioną fakturę (milczący akcept). Odpowiednie uzgodnienia w tym zakresie znajdą się w umowie dotyczącej samofakturowania zawartej między Spółką a plantatorem, tzn. umowa będzie zawierała postanowienie, że brak informacji zwrotnej ze strony plantatora do końca ustalonego terminu strony będą uznawały za zatwierdzenie przez plantatora treści faktury wystawionej przez Spółkę.

Zatem powyższe działanie będzie oznaczać spełnienie warunku istnienia określonej procedury zatwierdzania poszczególnych faktur przez plantatora, o którym mowa w art. 106d ust. 1 ustawy.

Podsumowując, w okolicznościach przedstawionej sprawy, Spółka będzie mogła zastosować procedurę samofakturowania z zastosowaniem milczącego akceptu jako formy zatwierdzania faktur przez plantatorów.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.