2021.07.01 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.117.2021.1.MK
z 1 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 kwietnia 2021 r. (data wpływu 14 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie przeładunku wyrobów akcyzowych niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy oraz obowiązków informacyjnych i ewidencyjnych w tym zakresie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 maja 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie przeładunku wyrobów akcyzowych niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy oraz obowiązków informacyjnych i ewidencyjnych w tym zakresie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka (dalej również Wnioskodawca) w prowadzonym przez siebie składzie podatkowym uprawniona jest do przyjmowania, wydawania oraz magazynowania na jego terenie wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. Jednocześnie posiadana infrastruktura umożliwia Spółce świadczenie również innych usług niezwiązanych bezpośrednio z magazynowaniem wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy na terenie składu podatkowego.

W tym zakresie Wnioskodawca rozważa dokonywanie na rzecz swojego klienta przeładunku w opakowania na innym środku transportu, wyrobów akcyzowych innych niż wymienione w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym [w tym miedzy innymi wyrobów o kodzie CN 2710 19 99] ale znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, na terenie swojego składu podatkowego albo alternatywnie poza terenem składu podatkowego.

Przeładowywanie wyrobów następować będzie w trakcie ich przemieszczania przez terytorium kraju od nadawcy (sprzedawcy) z jednego kraju UE do odbiorcy (nabywcy) w drugim kraju członkowskim UE. Przedmiotowe przemieszczenie objęte jest obowiązkiem zgłoszenia zgodnie z ustawą SENT. Spółka na żadnym etapie nie jest właścicielem ani posiadaczem wyrobu a jedynie świadczy usługę przeładunku wyrobów za którą obciąża odbiorcę (nabywcę) wyrobów.

Przeładunek ww. wyrobów rozważany w niniejszym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie dotyczy więc wyrobów znajdujących się w procedurze zawieszenia poboru akcyzy (kwestia ta jest poza zakresem przedmiotowego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej). W przypadku przeładunku w składzie podatkowym, powyższe wyroby nie byłyby przeznaczone do wprowadzenia do składu podatkowego w rozumieniu regulacji akcyzowych, tj. przyjęcia do składu podatkowego w celu odrębnego magazynowania lub wykorzystania na terenie składu podatkowego, a ewentualny przeładunek byłby realizowany na wyznaczonym do tego celu miejscu lub miejscach na terenie składu podatkowego. W przypadku przeładunku poza składem podatkowym, ewentualny przeładunek następowałby w wyznaczonym miejscu. W każdym przypadku dane dotyczące towaru takie jak: rodzaj towaru, pozycji CN, ilości, masy brutto lub objętości towaru nie ulegają zmianie. Po przeładunku, w wyniku zmiany środka transportu, przewoźnik aktualizuje zgłoszenie SENT o dokonaną zmianę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy na gruncie regulacji akcyzowych jest możliwe na terenie składu podatkowego świadczenie usług przeładunku wyrobów akcyzowych innych niż wymienione w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym, ale znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, które nie są przeznaczone do wprowadzenia do składu podatkowego w rozumieniu regulacji akcyzowych, tj. przyjęcia do składu podatkowego w celu odrębnego magazynowania, wykorzystania na terenie składu podatkowego, stosowania zabezpieczenia akcyzowego?
W przypadku odpowiedzi pozytywnej na pytanie pierwsze, to czy na gruncie regulacji akcyzowych Spółka będzie zobowiązana informować właściwy organ podatkowy o planowanym przeładunku na terenie składu podatkowego wyrobów akcyzowych innych niż wymienione w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym, ale znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy oraz czy Spółka będzie zobowiązana ujmować takie zdarzenia w ewidencji, o której mowa w art. 138a ustawy o podatku akcyzowym?
Czy na gruncie regulacji akcyzowych jest możliwe poza terenem składu podatkowego świadczenie usług przeładunku wyrobów akcyzowych innych niż wymienione w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym, ale znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, które są przemieszczane pomiędzy dwoma krajami członkowskim?
W przypadku odpowiedzi pozytywnej na pytanie trzecie, to czy na gruncie regulacji akcyzowych Spółka będzie zobowiązana informować właściwy organ podatkowy o planowanym przeładunku na poza terenem składu podatkowego wyrobów akcyzowych innych niż wymienione w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym, ale znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Odnośnie pytania 1

Zdaniem Wnioskodawcy, na gruncie regulacji akcyzowych jest możliwe na terenie składu podatkowego świadczenie usług przeładunku wyrobów akcyzowych, innych niż wymienione w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym, ale znajdujących poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, które nie są przeznaczone do wprowadzenia do składu podatkowego w rozumieniu regulacji akcyzowych, tj. przyjęcia do składu podatkowego w celu odrębnego magazynowania lub wykorzystania na terenie składu podatkowego, stosowania zabezpieczenia akcyzowego.

Odnośnie pytania 2

Zdaniem Wnioskodawcy, na gruncie regulacji akcyzowych Spółka nie będzie zobowiązana informować właściwego organu podatkowego o planowanym przeładunku wyrobów akcyzowych, innych niż wymienione w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym, ale znajdujących poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, na terenie składu podatkowego. Spółka nie będzie zobowiązana ujmować takich zdarzeń w ewidencji, o której mowa w art. 138a ustawy o podatku akcyzowym.

Odnośnie pytania 3

Zdaniem Wnioskodawcy, na gruncie regulacji akcyzowych jest możliwe poza terenem składu podatkowego świadczenie usług przeładunku wyrobów akcyzowych, innych niż wymienione w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym, ale znajdujących poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, które są przemieszczane pomiędzy dwoma krajami członkowskim.

Odnośnie pytania 4:

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku akcyzowym, skład podatkowy jest to miejsce, w którym: „określone wyroby akcyzowe są: produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane - z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego.”

Jak wynika z powyższej definicji, skład podatkowy jest to miejsce, w którym następuje:

produkcja wyrobów akcyzowych,
magazynowanie wyrobów akcyzowych,
przeładowywanie wyrobów akcyzowych,
wprowadzanie oraz wyprowadzanie wyrobów akcyzowych,

z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy.

Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy o podatku akcyzowym, procedura zawieszenia poboru akcyzy - to procedura stosowana podczas produkcji, magazynowania, przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych, w trakcie której, gdy są spełnione warunki określone w przepisach niniejszej ustawy i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe. Procedurę zawieszenia poboru akcyzy, stosuje się co do zasady do wyrobów określonych w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym. Jednocześnie, zgodnie z art. 40 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym, procedurę zawieszenia poboru akcyzy stosuje się na terytorium kraju również do wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, z zastrzeżeniem art. 47 ust. 1 pkt 1 i 5.

Na podstawie powołanego art. 40 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym, wyroby te [inne niż określone w złączniku nr 2 do ustawy, objęte stawką akcyzy inną niż stawka zerowa] mogą zostać objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy, niemniej jednak, zgodnie z treścią tego przepisu procedura zawieszenia poboru akcyzy ma w takim przypadku zastosowanie jedynie na terenie kraju (jej rozciągnięcie na obszar innych państw członkowskich jest nie możliwe ze względu na fakt, iż w innych państwach produkty te nie podlegają tej zharmonizowanej procedurze). Dlatego tez konieczność określenia specyficznych zasad obrotu tego typu wyrobami podyktowana została potrzebą zapewnienia swobodnego przepływu towarów pomiędzy państwami UE. Jak słusznie zauważył Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej nr IPPP3/4513-24/15-3/SM z 15 czerwca 2015 r. wprowadzenie powyższego przepisu zostało spowodowane faktem, że na terenie innych państw członkowskich UE, przedmiotowe wyroby [tj. wyroby niewymienione w złączniku nr 2 do ustawy, ale objęte stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, w tym przede wszystkim oleje smarowe], nie stanowią wyrobów akcyzowych. W konsekwencji, nie jest możliwe zastosowanie Systemu Przemieszczenia oraz nadzoru Wyrobów Akcyzowych EMCS i dokumentu e-AD. W podobnym duchu wypowiedział się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej nr 0111-KDIB3-3.4013.72.2020.2.JS z dnia 10 czerwca 2020 r. Ponieważ w innych państwach UE, tego rodzaju wyroby nie podlegają zharmonizowanym przepisom akcyzowym, dlatego też, zdaniem Spółki ich przemieszczanie przez terytorium kraju z jednego państwa członkowskiego UE, do innego państwa członkowskiego nie jest przemieszczaniem wyrobów z zastosowaniem procedury zwieszenia poboru akcyzy.

Na gruncie przepisów akcyzowych, zasady wykonywania przeładunku wyrobów odwołują się przede wszystkim do procedury zawieszenia poboru akcyzy, między innymi do rozdziału 3 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów w sprawie dokumentacji i procedur związanych z przemieszczaniem wyrobów akcyzowych z dnia 15 lutego 2017 r. (Dz.U. z 2017 r, poz. 334).

Również, w zakresie ewidencjonowania, okoliczność wykonywania przeładunku wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy powinna być m.in. wykazywana w ewidencji składu podatkowego, na co wskazuje § 23 rozporządzenia ws. ewidencji.

Podobnie, wskazana w § 37 rozporządzenia ws. ewidencji, ewidencja dokumentów handlowych towarzyszących przemieszczaniu wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, odwołuje się przemieszczeń - nabycia wewnątrzwspólnotowego i objęcia wyrobów na terytorium kraju procedurą zawieszenia poboru akcyzy oraz dostawy wewnątrzwspólnotowej albo wyprowadzenia wyrobów akcyzowych poza terytorium Unii Europejskiej i przemieszczania ich na terytorium kraju z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy przez podmiot prowadzący skład podatkowy.

Obydwa wskazane powyżej rozporządzenia odnoszą się jednak do przeładunku wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. Nie odnoszą się natomiast do przeładunku wyrobów akcyzowych poza tą procedurą. Dodatkowo, rozporządzenie ws. ewidencji nie nakłada obowiązków ewidencyjnych związanych z dokonywaniem przeładunku innych wyrobów, niż wyroby akcyzowe znajdujące się w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

Również inne regulacje akcyzowe nie wskazują na konieczność spełnienia jakichkolwiek obowiązków formalnych, związanych z dokonywaniem przeładunku na terenie składu podatkowego wyrobów akcyzowych, nie wskazanych w załączniku nr 2 do ustawy akcyzowej, ale znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, które nie są przeznaczone do wprowadzenia do składu podatkowego w rozumieniu regulacji akcyzowych, tj. przyjęcia do składu podatkowego w celu odrębnego magazynowania lub wykorzystania na terenie składu podatkowego.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, wykonywanie na terenie składu podatkowego czynności przeładunku wyrobów które nie są przeznaczone do wprowadzenia do składu podatkowego w rozumieniu regulacji akcyzowych, tj. przyjęcia do składu podatkowego w celu odrębnego magazynowania lub wykorzystania na terenie składu podatkowego, i nie znajdują się w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, jest dopuszczalne z punktu widzenia regulacji akcyzowych i nie wymaga spełnienia odrębnych warunków formalnych, wynikających z regulacji akcyzowych, jeśli wyroby nie są przeznaczone do magazynowania lub wykorzystania na terenie składu podatkowego.

W szczególności Spółka nie będzie zobowiązana informować właściwych organów podatkowych o planowanym przeładunku tych wyrobów na terenie składu podatkowego. Spółka nie będzie również zobowiązana ujmować takich zdarzeń w ewidencji, o której mowa w art. 138a oraz 138e ustawy o podatku akcyzowym.

Spółka pragnie przy tym zaznaczyć, że zamierza wypełniać obowiązki wynikające z innych regulacji niż akcyzowych (np. uwzględnić informacje o dokonywaniu tych czynności w aktach weryfikacyjnych składu podatkowego).

Prawidłowość powyższego stanowiska Spółki potwierdza m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 stycznia 2018 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4013.249.2017.2.MAZ.

Przedmiotem tej interpretacji było rozstrzygnięcie, czy na terenie składu podatkowego jest możliwy przeładunek wyrobów akcyzowych, wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy oraz określenie obowiązków informacyjnych i ewidencyjnych w tym zakresie. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznając stanowisko za prawidłowe, stwierdził, że: „Zgodnie z definicją składu podatkowego, zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy, jest to miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe, objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy, są m.in. przeładowywane. Pomimo, że art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy odnosi się do wyrobów, które znajdują się w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, to zgodnie z ustawą na teren składów podatkowych mogą być wprowadzane nie tylko wyroby znajdujące się w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, ale również wyroby znajdujące się poza tą procedurą. Wobec powyższego, w sytuacji braku przepisów ograniczających, należy uznać, że możliwe jest świadczenie na terenie składu podatkowego usług przeładunku wyrobów akcyzowych, wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, nie przeznaczonych do magazynowania lub wykorzystania na terenie składu podatkowego, znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy.”

I dalej: „przedmiotem przeładunku w składzie podatkowym będą wyroby akcyzowe, wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, znajdujące się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy. Przepisy ustawy nie nakładają na Wnioskodawcę obowiązku informowania organów podatkowych o planowanym przeładunku tych wyrobów.”

Skoro wiec regulacje akcyzowe nie wskazują na konieczność spełnienia jakichkolwiek obowiązków formalnych, związanych z dokonywaniem przeładunku na terenie składu podatkowego wyrobów akcyzowych, wskazanych w załączniku nr 2 do ustawy akcyzowej, ale znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, które nie są przeznaczone do wprowadzenia do składu podatkowego w rozumieniu regulacji akcyzowych, tj. przyjęcia do składu podatkowego w celu odrębnego magazynowania lub wykorzystania na terenie składu podatkowego, to analogicznie, możliwym jest uznanie, że również w sytuacji gdy wyroby akcyzowe inne niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objęte stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, znajdujące się jednakże poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy w związku z przemieszczeniem pomiędzy dwoma krajami UE, przeładunek winien być możliwy bez spełnienia dodatkowych obowiązków formalnych. Co więcej, powyższe prowadzi do logicznej konkluzji, że bez znaczenia pozostaje, czy przeładunek wyrobów następować będzie w składzie podatkowym czy poza nim. Z przywołanej interpretacji można wywieść, że fakt składu podatkowego nie jest konieczny dla dokonania przeładunku wyrobów poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy ponieważ fakt ten nie znajduje odnotowania i odzwierciedlenia w obowiązkach prowadzącego skład podatkowy i prowadzonych ewidencjach akcyzowych.

Tym samym, również w przypadku rozważanego przez Spółkę wariantu dotyczącego świadczenia usługi przeładunku poza terenem składu podatkowego wyrobów akcyzowych, innych niż wymienione w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym, ale znajdujących poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, które są przemieszczane pomiędzy dwoma krajami członkowskim, przeładunek winien być możliwy bez spełnienia dodatkowych akcyzowych obowiązków formalnych takich jak np. powiadomienie właściwych organów lub ewidencja.

Niewątpliwie w związku z przemieszczaniem pomiędzy dwoma krajami UE takich wyrobów akcyzowych [innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, znajdujących się jednakże poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy] powstają obowiązki wynikające z ustawy SENT [ art. 7 ], zgodne z którą: „W przypadku przewozu towaru z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium drugiego państwa członkowskiego albo państwa trzeciego przewoźnik jest obowiązany przesłać do rejestru, przed rozpoczęciem przewozu towaru na terytorium kraju, zgłoszenie i uzyskać numer referencyjny dla tego zgłoszenia.”

Oczywistym dla Wnioskodawcy jest też obowiązek przewoźnika do dokonania zgłoszenia o którym mowa w art. 7 ustawy SENT, a następnie, po przeładunku na inny środek transportu aktualizacja danych zgłoszenia SENT. Jednocześnie, zgodnie z dyspozycja art. 8 ustawy SENT, dane dotyczące towaru nie będą ulegały zmianie (rodzaj towaru, pozycji CN, ilości, masy brutto lub objętości towaru). Jednocześnie w przypadku przewozu towaru z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium drugiego państwa członkowskiego albo państwa trzeciego przewoźnik, zobligowany będzie do zastosowania również pozostałych regulacji wynikających z ustawy SENT takich jak zapewnienie w trakcie całej trasy przewozu towaru objętego zgłoszeniem, przekazywania aktualnych danych geolokalizacyjnych środka transportu objętego tym zgłoszeniem, co w pełni pozwala na realizację celów kontrolnych związanych z przemieszczaniem towaru.

Dodatkowo, co należy podnieść, zgodnie z art. 2a Ordynacji podatkowej: „Niedające się usunąć wątpliwości co do treści przepisów prawa podatkowego rozstrzyga się na korzyść podatnika.”

W ocenie Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę, że przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie zawierają przepisów szczegółowych w pytanym zakresie, to w rozstrzygnięciu niniejszego zagadnienia, Organ winien się kierować wskazaną ogólną klauzulą postępowania.

Dlatego też, stanowisko Spółki zawarte w niniejszym wniosku poparte przywołanymi przepisami prawa, należy uznać za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 722 z późn. zm.; zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o podatku akcyzowym”), ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Równocześnie w załączniku nr 2 do ustawy, ustawodawca zawarł wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o których mowa w Dyrektywie Rady 92/12/EWG.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 2, 3, 4, 10, 11 i 12 ustawy użyte w ustawie określenia oznaczają:

terytorium kraju - terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
terytorium państwa członkowskiego - terytorium państwa, do którego zgodnie z art. 52 Traktatu o Unii Europejskiej oraz art. 349 i 355 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej mają zastosowanie te Traktaty, z wyłączeniem terytorium kraju oraz z wyłączeniem lit. a i b art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy;
terytorium Unii Europejskiej - terytorium kraju oraz terytoria państw członkowskich;
skład podatkowy - miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane - z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego;
podmiot prowadzący skład podatkowy - podmiot, któremu wydano zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego;
procedura zawieszenia poboru akcyzy - procedurę stosowaną podczas produkcji, magazynowania, przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych, w trakcie której, gdy są spełnione warunki określone w przepisach niniejszej ustawy i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 i 2 ustawy do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, a także do wiążących informacji akcyzowych, zwanych dalej „WIA”, stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.). Zmiany w Nomenklaturze Scalonej (CN) nie powodują zmian w opodatkowaniu akcyzą wyrobów akcyzowych i samochodów osobowych, jeżeli nie zostały określone w niniejszej ustawie.

Jak stanowi art. 47 ust. 4 ustawy, przeładunek wyrobów akcyzowych przemieszczanych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym, z wyłączeniem sytuacji:

losowych, w przypadkach, w których dokonanie przeładunku jest możliwe tylko w miejscu zdarzenia losowego;
w których dochodzi do zmiany środka transportu, a przeładowane wyroby akcyzowe w całości są przemieszczane do jednego miejsca odbioru wskazanego w e-AD albo w dokumencie zastępującym e-AD, a w przypadku wyrobów akcyzowych innych niż wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, przemieszczanych na terytorium kraju w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego lub dostawy wewnątrzwspólnotowej - do jednego miejsca odbioru wskazanego w dokumencie handlowym.

Szczegółowe warunki dokonywania przeładunku wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 15 lutego 2017 r. w sprawie dokumentacji i procedur związanych z przemieszczaniem wyrobów akcyzowych (Dz. U. z 2017 r. poz. 334).

Zgodnie natomiast z art. 138a ustawy:

1. Podmiot prowadzący skład podatkowy prowadzi ewidencję wyrobów akcyzowych.

2. Operator logistyczny prowadzący skład podatkowy oprócz ewidencji, o której mowa w ust. 1, prowadzi ewidencję wyrobów niebędących wyrobami akcyzowymi, innych niż stanowiące wyposażenie składu podatkowego.

3. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna umożliwiać w szczególności:

ustalenie ilości, rodzajów oraz miejsca magazynowania w składzie podatkowym wyrobów akcyzowych:
1. objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy,
2. nieobjętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w tym:
  - wyrobów zwolnionych od akcyzy, w tym zwolnionych ze względu na ich przeznaczenie,
  - wyrobów opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, o których mowa w art. 89;
ustalenie ilości i rodzajów wyrobów, od których została zapłacona akcyza;
ustalenie ilości i rodzajów magazynowanych w jednym zbiorniku wyrobów energetycznych:
1. objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy,
2. od których została zapłacona akcyza,
3. zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie,
4. opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, o których mowa w art. 89;
wyodrębnienie kwoty akcyzy, której pobór podlega zawieszeniu w związku z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, oraz kwoty akcyzy, która przypadałaby do zapłaty, gdyby wyroby nie były zwolnione od akcyzy;
ustalenie ilości wyrobów akcyzowych wprowadzonych do składu podatkowego i wyprodukowanych w składzie podatkowym;
ustalenie ilości wysłanych lub otrzymanych wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, daty wysłania lub odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania oraz informacje o e-DD;
ustalenie właściciela wyrobów akcyzowych, innego niż podmiot prowadzący skład podatkowy, oraz posiadania przez tego właściciela wymaganej koncesji zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne.

4. Ewidencja, o której mowa w ust. 2, powinna umożliwiać ustalenie ilości oraz rodzajów magazynowanych w składzie podatkowym wyrobów niebędących wyrobami akcyzowymi, innych niż stanowiące wyposażenie składu podatkowego.

Szczegóły dotyczące ewidencji w stanie prawnym obowiązującym do 28 czerwca 2021 r. zawiera rozporządzanie Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2019 r. w sprawie ewidencji i innych dokumentacji dotyczących wyrobów akcyzowych i znaków akcyzy (Dz. U. z 2019 r. poz. 2534).

Natomiast w stanie prawnym obowiązującym od 29 czerwca 2021 r., szczegóły dotyczące ewidencji zawiera rozporządzenie Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 11 czerwca 2021 r. w sprawie ewidencji i innych dokumentacji dotyczących wyrobów akcyzowych i znaków akcyzy (Dz. U. z 2021 r. poz. 1150).

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony przez Wnioskodawcę opis sprawy, wskazać należy, że zgodnie z definicją składu podatkowego, zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy, jest to miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe, objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy, są m.in. magazynowane i przeładowywane. Pomimo, że art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy odnosi się do wyrobów, które znajdują się w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, to zgodnie z ustawą na teren składów podatkowych mogą być wprowadzane nie tylko wyroby znajdujące się w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, ale również wyroby znajdujące się poza tą procedurą.

Wobec powyższego, w sytuacji braku przepisów ograniczających, należy uznać, że możliwe jest świadczenie na terenie składu podatkowego usług przeładunku wyrobów akcyzowych niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, które będą przemieszczane przez terytorium kraju od nadawcy (sprzedawcy) z jednego kraju UE do odbiorcy (nabywcy) w drugim kraju członkowskim UE.

Ustawodawca w obowiązujących przepisach nie zawarł także przepisów uniemożliwiających dokonanie poza terenem składu podatkowego przeładunku wyrobów akcyzowych niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, które będą przemieszczane przez terytorium kraju od nadawcy (sprzedawcy) z jednego kraju UE do odbiorcy (nabywcy) w drugim kraju członkowskim UE. Z uwagi na powyższe, możliwe jest zatem także świadczenie usług przeładunku tych wyrobów poza terenem składu podatkowego.

W kwestii określenia czy czynność przeładunku na terenie składu podatkowego wyrobów akcyzowych [niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, które będą przemieszczane przez terytorium kraju od nadawcy (sprzedawcy) z jednego kraju UE do odbiorcy (nabywcy) w drugim kraju członkowskim UE], będzie się wiązać z ujęciem tej czynności w ewidencji, o której mowa w art. 138a ustawy, a także czy planowana czynność przeładunku (na terenie składu podatkowego oraz poza terenem składu podatkowego) będzie musiała zostać zgłoszona właściwemu organowi podatkowemu wskazać należy, że ogólna zasada, wynikająca z art. 138a ust. 1 ustawy stanowi, że podmiot prowadzący skład podatkowy prowadzi ewidencję wyrobów akcyzowych.

Z kolei w art. 138s ustawy zawarta została delegacja ustawowa, upoważniająca ministra właściwego do spraw finansów publicznych do określenia, w drodze rozporządzenia, m.in: szczegółowego zakresu danych, które powinny znajdować się w ewidencji, o której mowa w art. 138a ust. 1, sposobu prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 138a ust. 1, uwzględniając przy tym konieczność zapewnienia właściwej kontroli nad wyrobami akcyzowymi oraz wydanymi znakami akcyzy, a także właściwego poboru akcyzy od wyrobów akcyzowych i funkcjonowania zwolnień od akcyzy.

Zapisy rozporządzenia wydanego na podstawie ww. delegacji, zarówno w stanie prawnym obowiązującym do 28 czerwca 2021 r. jak i w stanie prawnym obowiązującym od 29 czerwca 2021 r. nie wskazują natomiast na obowiązek prowadzenia ewidencji dotyczącej usługowego przeładunku na terenie składu podatkowego, wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 1 do ustawy, a niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, które nie będą przeznaczone do wprowadzenia do składu podatkowego w rozumieniu regulacji akcyzowych.

Należy zatem zgodzić się z Wnioskodawcą, że na gruncie przepisów akcyzowych brak jest obowiązku ewidencyjnego w zakresie będącym przedmiotem wątpliwości Spółki.

Równocześnie przepisy ustawy nie nakładają na Wnioskodawcę obowiązku informowania organów podatkowych o planowanym przeładunku (w składzie oraz poza składem) wyrobów akcyzowych niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, które będą przemieszczane przez terytorium kraju od nadawcy (sprzedawcy) z jednego kraju UE do odbiorcy (nabywcy) w drugim kraju członkowskim UE.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionych we wniosku pytań uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie zapytania Zainteresowanego związanego z czynnością przeładunku wyrobów akcyzowych niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, które będą przemieszczane przez terytorium kraju od nadawcy (sprzedawcy) z jednego kraju UE do odbiorcy (nabywcy) w drugim kraju członkowskim UE], oraz obowiązków informacyjnych i ewidencyjnych związanych z tym przeładunkiem. Ponadto interpretacja dotyczy wyłącznie przepisów ustawy o podatku akcyzowym i aktów wykonawczych do tej ustawy i nie rozstrzyga w zakresie wynikającym z ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi (Dz.U. z 2020 r. poz. 859). Uregulowania te nie są przepisami prawa podatkowego, do których interpretacji Organ jest uprawniony.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Pouczenie

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin