Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.311.2021.3.AD
z 28 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 marca 2021 r. (data wpływu 11 marca 2021 r.), uzupełnionym pismami w dniu 30 kwietnia 2021 r. oraz w dniu 1 czerwca 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości - jest prawidłowe, jednakże z innych względów niż wskazała Wnioskodawczyni.

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w ww. zakresie. Wniosek uzupełniony został pismami w dniu 30 kwietnia 2021 r. oraz w dniu 1 czerwca 2021 r.

W ww. wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na podstawie postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku z dnia 25 września 2007 r. Wnioskodawczyni nabyła udziały w wysokości 4/18 w prawie własności zabudowanej nieruchomości złożonej z działek … oraz ….

Na mocy umowy o zniesienie współwłasności zawartej w formie aktu notarialnego w dniu 28 lutego 2019 r. zniesiono współwłasność przedmiotowej nieruchomości w ten sposób, że prawo własności niezabudowanej działki numer … o pow. 1,4963 ha przeniesiono na wyłączną własności Wnioskodawczyni, natomiast prawo własności działki … o pow. 0,3103 ha zabudowanej budynkiem mieszkalnym przeniesiono na wyłączną rzecz G.L.

Współwłaściciel udziału w nieruchomości w wysokości 3/18 E. L. oświadczył, że dokonuje niniejszej czynności na rzecz Wnioskodawczyni nieodpłatnie, natomiast w zakresie przeniesienia własności na rzecz G. L., współwłaściciela 11/18, oświadczył, że dokonuje powyższej czynności odpłatnie, gdzie G. L. zobowiązał się do zapłaty na jego rzecz kwoty 50 000 zł. Wartość przedmiotu umowy strony określiły na łączną kwotę 176 000 zł.

Na mocy powyższej czynności działkę … wyodrębniono do nowej księgi wieczystej. Na podstawie decyzji burmistrza Wnioskodawczyni dokonała podziału przedmiotowej działki na trzynaście działek o numerach: …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, …, … i ….

Wnioskodawczyni sprzedała wszystkie ww. działki na mocy notarialnych umów sprzedaży zawartych w dniu 30 grudnia 2020 r., tj.:

1. działkę nr … oraz nr … – na podstawie notarialnej umowa sprzedaży za cenę 29 000 zł,
2. działkę nr … oraz nr … - na podstawie notarialnej umowa sprzedaży za cenę 29 000 zł,
3. działkę nr … oraz nr … - na podstawie notarialnej umowa sprzedaży za cenę 29 000 zł,
4. działkę nr … oraz nr … - na podstawie notarialnej umowa sprzedaży za cenę 29 000 zł,
5. działkę nr … oraz nr … - na podstawie notarialnej umowa sprzedaży za cenę 29 000 zł,
6. działkę nr … oraz nr … - na podstawie notarialnej umowa sprzedaży za cenę 29 000 zł,
7. działkę nr … - na podstawie notarialnej umowa sprzedaży za cenę 12 000 zł.

Dodatkowo w uzupełnieniach wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że:

• nabycie przez spadkodawcę nieruchomości, o której mowa we wniosku nastąpiło 20 kwietnia 1989 r.,
• stała się współwłaścicielem przedmiotowej nieruchomości w drodze dziedziczenia po matce - data otwarcia spadku: 2 grudnia 2002 r.,
• przedmiotem spadku po matce był udział w wysokości 2/3 w nieruchomości o pow. 7,4230 ha zabudowanej budynkiem mieszkalnym, a więc nieruchomości opisanej we wniosku. Nieruchomość stanowiła gospodarstwo rolne rodziców. Po śmierci ojca nieruchomość odziedziczyło dwóch braci, tj. E. L., G. L. oraz matka. Po śmierci matki odziedziczyła jej udział w wysokości 1/3, a G. L. w wysokości 2/3. Po śmierci rodziców nieruchomość została podzielona na 3 działki: …, … i …. Działka … została sprzedana przez współwłaścicieli, spadkobierców przed dokonaniem zniesienia współwłasności. Przedmiotem zniesienia współwłasności były działki … - zabudowana domem mieszkalnym oraz niezabudowana działka rolna …. Działkę … otrzymał G. L., natomiast ona otrzymała działkę ….
• przedmiotem zniesienia współwłasności były wyłącznie nieruchomości, o których mowa we wniosku,
• wartość otrzymanej nieruchomości w drodze zniesienia współwłasności mieściła się w udziale spadkowym jaki jej przysługiwał,
• zniesieniu współwłasności towarzyszyły spłaty, ale dotyczyły one jedynie jej braci. W treści aktu notarialnego tytułem spłaty G. L. miał zapłacić na rzecz brata E. L. kwotę 50 000 zł. Co do przyznania jej osobie na wyłączną własność nieruchomości, jej bracia, tj. G. L. oraz E. L. oświadczyli, że na powyższe się godzą i dokonują niniejszej czynności nieodpłatnie, bez żadnych spłat czy dopłat. Celem jak najdokładniejszego przedstawienia stanu faktycznego w załączeniu przesyła kopię aktu notarialnego znoszącego współwłasność nieruchomości.
• nieruchomości opisane we wniosku były dzierżawione jako grunty rolne,
• od momentu zniesienia współwłasności do momentu sprzedaży nieruchomość była dzierżawiona jako grunty rolne,
• dla nieruchomości przyznanej jej na wyłączną własność po zniesieniu współwłasności nie było ustalonych warunków zabudowy, jak również nie było ustalonego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
• przed podziałem działek otrzymała decyzję ustalającej warunki zabudowy dla zmiany zagospodarowania terenu polegającej na budowie budynków mieszkalnych,
• nabywcy działek powzięli informację o sprzedaży powyższych działek przez sąsiadów, mała miejscowość - poczta pantoflowa.
• nie podjęła żadnych działań marketingowych ukierunkowanych na reklamę sprzedaży powyższych działek,
• we wniosku przedstawiła informację o zbyciu wszystkich wydzielonych działek,
• w przeszłości nie dokonywała nabycia innych działek,
• w przeszłości wraz z pozostałymi współwłaścicielami zbyła działkę … o pow. 5,3052 ha za łączną cenę 280 000 zł. Na jej rzecz za jej udział … we własności ww. działki zapłacono cenę 62 222 zł. E. L. za udział 3/18 otrzymał cenę 46 667 zł, a G. L. za udział 11/18 otrzymał cenę 171 111 zł.

W związku z powyższym opisem Wnioskodawczyni w uzupełnieniu wniosku z dnia 26 kwietnia 2021 r. sformułowała następujące pytanie.

Czy odpłatne zbycie wydzielonych nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

W sformułowanym w uzupełnieniu wniosku z dnia 26 kwietnia 2021 r. własnym stanowisku Wnioskodawczyni stwierdza, że jej zdaniem odpłatne zbycie wydzielonych działek nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od osób fizycznych, gdyż w ramach nieodpłatnego zniesienia współwłasności otrzymała majątek, który mieścił się w przysługującej jej udziale, natomiast powyżej opisany geodezyjny podział nieruchomości nie spowodował zmiany właściciela wydzielanych działek. Na skutek dokonania podziału nie doszło do przeniesienia własności wydzielanych działek na nowego właściciela, a więc nie doszło również do ich nabycia.

Z ukształtowanej już linii orzeczniczej Naczelnego Sądu Administracyjnego wynika, że nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku dokonanego zniesienia współwłasności, jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty, lub
• wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki przysługiwał tej osobie we współwłasności.

Za datę nabycia nieruchomości lub prawa - w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku działu spadku lub zniesienia współwłasności nieruchomości, należy przyjąć więc datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku działu spadku lub zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz dział spadku został dokonany bez spłat i dopłat.

Powyższe potwierdza brzmienie art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c), odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Wnioskodawczyni podaje, że stanu faktycznego sprawy wynika, że przyznano jej na wyłączną własność niezabudowaną działkę bez spłat i dopłat, to jest nieodpłatnie, na co wyrazili zgodę pozostali współwłaściciele. Natomiast brat wnioskodawczyni G. L. otrzymał zabudowaną działkę z obowiązkiem spłaty brata E. L.. Wobec tego zniesienie współwłasności nieruchomości w stosunku do niej nastąpiło nieodpłatnie, nie towarzyszyły tej czynności spłaty i dopłaty a wartość otrzymanej rzeczy w wyniku podziału mieściło się w udziale jaki jej przysługiwał. Tym samym za datę nabycia należy przyjąć datę otwarcia spadku po jej matce.

Co do podziału geodezyjnego nieruchomości na mniejsze działki należy wskazać, że ustawodawca powiązał powstanie przychodu podatkowego z tytułu sprzedaży nieruchomości z momentem jej nabycia, który należy utożsamiać z chwilą przeniesienia własności w rozumieniu cywilnoprawnym.

Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, który w interpretacji indywidualnej z dnia 27 listopada 2009 r., znak ITPB2/415-877/08/RS wyjaśnił, że w przypadku sprzedaży nieruchomości na sposób opodatkowania (...) nie ma wpływu podział nieruchomości, w wyniku, czego nastąpi zmiana ich powierzchni oraz numerów ewidencyjnych. W powołanym przepisie mowa jest, bowiem o dacie nabycia nieruchomości, a nie dacie jej scalenia czy podziału.(...).

Jak natomiast zauważył Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 16 sierpnia 2011 r., znak IPTPB2/415-245/11- 4/MD (...) nie jest istotny fakt czy nieruchomość będzie sprzedana w całości czy też po podziale nieruchomości na mniejsze działki. Istotne znaczenie ma tylko data nabycia własności nieruchomości.(...).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe, jednakże z innych względów niż wskazała.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W tym miejscu należy wskazać, że ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano m.in. art. 10 ust. 5, który stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

Na podstawie tego przepisu w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Tym samym od dnia 1 stycznia 2019 r. pięcioletni okres, po upływie którego nie powstanie obowiązek uiszczenia podatku dochodowego z tytułu sprzedaży nieruchomości nabytych w drodze spadku liczony jest od końca roku, w którym spadkodawca ją nabył lub wybudował, a nie tak jak w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2018 r. – od końca roku, w którym został otwarty spadek (w którym zmarł spadkodawca). Zmiana obejmuje zatem wszystkich, którzy dokonają zbycia nieruchomości po dniu 31 grudnia 2018 r., bez względu na datę odziedziczenia nieruchomości.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia „spadek” ani też „nabycie w drodze spadku”, dlatego też zasadnym jest odwoływanie się do regulacji zawartych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2020 r., poz. 1740).

W myśl art. 922 § 1 wyżej powołanej ustawy, przez spadkobranie należy rozumieć przejście praw i obowiązków majątkowych zmarłego z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Na spadek składa się ogół praw i obowiązków należących do zmarłego w chwili jego śmierci, które ze swej istoty mogą przejść na jego następców prawnych.

Stosownie do art. 924 tej ustawy, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast na mocy art. 925 Kodeksu cywilnego spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.

Zgodnie z art. 926 § 1 Kodeksu cywilnego, powołanie do spadku, czyli przekazanie w spadku majątku, wynika z ustawy albo z testamentu, jednakże dniem nabycia spadku przez spadkobiercę jest data śmierci spadkodawcy.

Z kolei, postanowienie sądu o nabyciu spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego).

Natomiast zgodnie z art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Stosownie zaś do art. 211 i art. 212 ww. Kodeksu zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Wyjaśnić przy tym należy, że zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności, podziału majątku wspólnego czy działu spadku, jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast, biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
• wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki przysługiwał jej w majątku wspólnym.

Jeżeli spełnione są wymienione wyżej warunki, podział majątku nie może być rozpatrywany w kategoriach nabycia. W takiej sytuacji za datę nabycia nieruchomości uznać należy datę pierwotnego nabycia udziału w nieruchomości. Jeżeli jednak na skutek dokonanego podziału przysługujący danej osobie udział uległ powiększeniu wówczas czynność ta skutkuje nabyciem ponad dotychczas posiadany udział. Przy czym mówiąc o powiększeniu udziału należy mieć na uwadze wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy, a nie wielkość czy ilość rzeczy jakie przypadną danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności.

W przedmiotowej sprawie, jak wskazała Wnioskodawczyni wartość otrzymanej nieruchomości w wyniku zniesienia współwłasności na dzień dokonania tej czynności mieściła się w udziale jaki przysługiwał jej przed zniesieniem współwłasności. W związku z tym, że wartość otrzymanej nieruchomości w wyniku zniesienia współwłasności mieściła się w udziale Wnioskodawczyni jaki przysługiwał jej przed dokonaniem tej czynności, oraz że zniesieniu współwłasności w odniesieniu do niej nie występowały jakichkolwiek spłaty i dopłaty, uznać należy, że czynność ta nie stanowiła dla niej nabycia.

Również dokonanie późniejszego podziału nieruchomości przez Wnioskodawczynię nie ma wpływu na moment nabycia. Samo bowiem wydzielenie działek (podział) z nieruchomości gruntowej nie powoduje zmiany ich właściciela. Na skutek dokonania tej czynności nie następuje przeniesienie prawa własności działek, a więc nie dochodzi do ich nabycia.

Uwzględniając zatem powyższe, pięcioletni okres o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku Wnioskodawczyni niewątpliwie minął, bowiem – jak wynika z wniosku – od końca roku, w którym spadkodawca Wnioskodawczyni nabył opisaną we wniosku nieruchomość upłynęło ponad pięć lat (nabycie udziału w nieruchomościach przez spadkodawcę Wnioskodawczyni nastąpiło w dniu 20 kwietnia 1989 r.).

Tym samym, odpłatne zbycie opisanych we wniosku działek w dniu 30 grudnia 2020 r – nie następujące w wykonaniu działalności gospodarczej - nie stanowi dla Wnioskodawczyni źródła przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie Wnioskodawczyni nie jest obowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z dokonaną sprzedażą działek.

Mając na uwadze powyższe stanowisko Wnioskodawczyni uznano za prawidłowe, jednakże z innych względów niż wskazała. Przyjąć bowiem należy, że Wnioskodawczyni prawidłowo oceniła , że zbycie wydzielonych działek nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od osób fizycznych. Niemniej jednak Wnioskodawczyni nie uwzględniła przepisu art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – liczyła okres pięciu lat od daty otwarcia spadku, a nie od daty nabycia nieruchomości przez spadkodawcę.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Należy przy tym zastrzec, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Załączone do wniosku dokumenty nie mogą być brane pod uwagę przy rozpatrywaniu przedmiotowej sprawy. Wskazać bowiem należy, że w postępowaniu o udzielenie pisemnej interpretacji organ podatkowy nie przeprowadza dowodów w rozumieniu art. 180 i następnych Ordynacji podatkowej i nie ocenia ich w myśl art. 191 ustawy, gdyż nie jest to postępowanie podatkowe.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest zgodny ze stanem rzeczywistym. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli więc przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.