Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.246.2021.2.MK1
z 15 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 marca 2021 r. (data wpływu 3 marca 2021 r.) uzupełnione pismem z 2 czerwca 2021 r. (data nadania 2 czerwca 2021 r., data wpływu 7 czerwca 2021 r.), w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z 25 maja 2021 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.246.2021.1.MK1 (data doręczenia 27 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP BOX)- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP BOX).

Z uwagi na braki formalne, pismem z 25 maja 2021 r. (data nadania 25 maja 2021 r., data doręczenia 27 maja 2021 r.) Nr 0114-KDIP3-1.4011.246.2021.1.MK1, tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych.

Pismem z 2 czerwca 2021 r. (data nadania 2 czerwca 2021 r., data wpływu 7 czerwca 2021 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od lutego 2013 prowadzi na terytorium Polski jednoosobową działalność gospodarczą, zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej oraz posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako "Ustawa o PIT"). Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest w szczególności działalność portali internetowych (63.12.Z), działalność związana z oprogramowaniem (62.01.Z) i działalność w zakresie specjalistycznego projektowania (74.10.Z). Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów i stosuje formę liniowego opodatkowania swoich dochodów (19%).

Wnioskodawca rozważa zastosowanie preferencyjnej stawki podatku PIT w wysokości 5% do przychodów z komercjalizacji kwalifikowanego prawa własności intelektualnej wytworzonego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej (IP Box), osiągniętych w roku 2020.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej prowadzi prace jako UX Designer (projektant doświadczeń użytkownika), łącząc przy tym wiedzę i umiejętności z zakresu programowania i grafiki. Wnioskodawca współtworzy zupełnie nowe i innowacyjne oprogramowanie w postaci systemów webowych, które powstają w językach programowania Python oraz PHP. Prace Wnioskodawcy stanowią pierwszy etap w procesie tworzenia nowego oprogramowania. Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem interaktywnych prototypów rozwiązań z dziedziny UX, projektowaniem funkcjonalności i interfejsów. W 2020 roku Wnioskodawca uczestniczył m.in. w następujących projektach:

1. platforma umożliwiająca wymianę usług i informacji pomiędzy użytkownikami - Wnioskodawca na podstawie 2 user stories stworzył wstępną funkcjonalność serwisu oraz interfejs;
   
2. przebudowa strony internetowej międzynarodowego stowarzyszenia pod kątem usprawnienia funkcjonalności portalu - Wnioskodawca stworzył mechanizmy działania programu od strony interakcji z użytkownikiem (UX) i interfejs programu od strony graficznej (UI) dla całego systemu;
   
3. przebudowa strony internetowej wydarzenia organizowanego przez jedną z organizacji międzynarodowych - Wnioskodawca tworzył makiety funkcjonalne;
4. system służący do definiowania celów zrównoważonego rozwoju - Wnioskodawca stworzył UX i UI dla całego systemu;
5. system przedstawiający statystyki dotyczące pomocy humanitarnej w Afganistanie - Wnioskodawca stworzył UX i UI dla całego systemu. Wnioskodawca na podstawie informacji udzielanych przez klienta tworzy interaktywne prototypy z dziedziny UX i UI.
   
   

Wnioskodawca tworzy również kod HTML (głównie mailingi). W pierwszej wersji powstają tzw. prototypy low fidelity wireframe, co oznacza podstawową makietę programu obrazującą ogólną koncepcję systemu. W kolejnej iteracji, po wstępnej akceptacji przez klienta, powstaje zaś tzw. prototyp high fidelity wireframe, czyli makieta o większej szczegółowości, obrazująca sposób działania elementów interaktywnych. Po akceptacji tej makiety przez klienta Wnioskodawca tworzy cały interfejs systemu (UI). Ostatecznie Wnioskodawca tworzy na tej podstawie w pełni interaktywny prototyp.

Wnioskodawca zarówno tworzy nowe oprogramowanie, jak i rozwija, ulepsza i modyfikuje istniejące oprogramowanie. Ulepszenia tworzone przez Wnioskodawcę polegają na poprawieniu funkcjonalności serwisu, np. poprzez zaprojektowanie rozwiązań umożliwiających bardziej efektywne wyszukiwanie treści na stronie internetowej oraz lepsze zarządzanie treścią na stronie internetowej.

Wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie oprogramowania odbywają się w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny i uporządkowany) w celu zwiększenia lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca w swojej pracy wykorzystuje swoją wiedzę i umiejętności z zakresu oprogramowania i narzędzi informatycznych, jak również zmysł estetyczny. Tworzy niepowtarzalne i unikalne interaktywne prototypy z dziedziny UX i UI, z których każdy jest skrojony pod konkretny projekt. Praca Wnioskodawcy ma zatem charakter typowo twórczy, nie jest rutynowa ani powtarzalna. W jej wyniku powstaje interaktywny prototyp zawierający zestaw instrukcji umożliwiających osiągnięcie określonego celu, jakim jest prezentacja funkcjonalności nowego systemu w taki sposób, aby był on użyteczny dla użytkownika. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Ponadto, opisywana działalność jest również prowadzona w sposób systematyczny - Wnioskodawca prowadzi działalność w sposób uporządkowany i zaplanowany. Wnioskodawca wykonuje prace rozwojowe w ramach projektów, które są realizowane w sposób metodyczny, według określonego harmonogramu oraz z uwzględnieniem określonych zasobów, zaś realizacja projektu ma doprowadzić do określonego rezultatu.

W przypadku projektów realizowanych przez Wnioskodawcę celem jest stworzenie oprogramowania usprawniającego funkcjonowanie serwisu lub systemu pod kątem użyteczności dla użytkowników, a tym samym stworzenie nowych i/lub ulepszonych produktów oraz usług. W razie potrzeby Wnioskodawca samodzielnie poszukuje wiedzy koniecznej do zrealizowania projektu (research). Proces ten obejmuje szereg działań, w tym określenie aktualnego stanu wiedzy w zakresie oprogramowania, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji projektu Wnioskodawcy. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie na podstawie umowy o świadczenie usług zawartej ze spółką zarejestrowaną pod prawem Wielkiej Brytanii. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie wyłącznie w Polsce. Na podstawie tej umowy wszelkie majątkowe prawa autorskie do stworzonych przez Wnioskodawcę utworów w ramach umowy przechodzą na spółkę. Na podstawie tej umowy Wnioskodawca tworzy oprogramowanie na rzecz klientów spółki. Z tego tytułu na podstawie ww. umowy Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie, na które składają się dwa komponenty: wynagrodzenie z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do utworów stworzonych przez Wnioskodawcę oraz wynagrodzenie za pozostałe czynności.

Dla celów podatkowych Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Wnioskodawca oświadcza, że posiada i prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, która umożliwia ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde kwalifikowane prawo. Ewidencja ta zapewnia określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz monitorowanie efektów prac Wnioskodawcy. Ewidencja obejmuje wydatki od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Ewidencja zawiera zestawienie dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca.

Wnioskodawca ponosi wydatki związane z prowadzoną przez siebie działalnością, zaś ich poniesienie jest niezbędne do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci majątkowego prawa autorskiego do programu komputerowego. Do wydatków tych należy zaliczyć wydatki poniesione na licencję na oprogramowanie A., licencję na system operacyjny, licencję na oprogramowanie S., subskrypcję ... oraz wydatki poniesione na sprzęt komputerowy (dyski, klawiatura, tablet graficzny).

Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników i nie korzysta z usług podwykonawców. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za rezultaty swojej pracy wobec osób trzecich oraz ponosi ryzyko ekonomiczne związane ze swoją działalnością. Czynności wykonywane na rzecz spółki na podstawie umowy nie są wykonywane pod niczyim kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez spółkę. Wnioskodawca nie otrzymuje poleceń i wytycznych ze strony spółki.

W odpowiedzi na wezwanie z 25 maja 2021 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.246.2021.1.MK1 Wnioskodawca przesłał pełnomocnictwo, uiścił brakującą wpłatę oraz doprecyzował opis stanu faktycznego poprzez wskazanie:

Czy oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, zostało wytworzone, rozwinięte oraz ulepszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności stanowiącej działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.) tzn. działalności twórczej obejmującej badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań? Proszę również wskazać od kiedy Wnioskodawca uzyskuje z tego tytułu dochody?

Tak, oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, zostało wytworzone, rozwinięte oraz ulepszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności stanowiącej działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.) tzn. działalności twórczej obejmującej badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Oprogramowanie to zostało wytworzone w ramach działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy, obejmującej prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Wnioskodawca uzyskuje z tego tytułu dochody od momentu rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej, tj. od dnia 1 lutego 2013 r.

Wobec zawarcia we wniosku informacji, że „Wnioskodawca wykonuje prace rozwojowe”, należy wskazać, czy są to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 i ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z 20 lipca 2018 r. (Dz. U. poz. 1668 ze zm.)?

Tak, są to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z 20 lipca 2018 r. (Dz. U. poz. 1668 ze zm.).

Czy autorskie prawa do tworzonego, modyfikowanego oraz ulepszonego przez Wnioskodawcę oprogramowania (części oprogramowania) podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191 ze zm.)?

Tak, autorskie prawa do tworzonego, modyfikowanego oraz ulepszonego przez Wnioskodawcę oprogramowania (części oprogramowania) podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191 ze zm.).

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
   
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu;

W związku z tworzeniem/ulepszeniem/rozwinięciem oprogramowania opisanego we wniosku Wnioskodawca osiągnął dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Czy ewentualne działania Wnioskodawcy polegające na modyfikacji / ulepszeniu / rozwijaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania?

Tak, ewentualne działania Wnioskodawcy polegające na modyfikacji / ulepszeniu / rozwijaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania.

Czy zmiany wprowadzane przez Wnioskodawcę do rozwijanego/ulepszanego oprogramowania mają charakter rutynowych, okresowych zmian?

Nie, zmiany wprowadzane przez Wnioskodawcę do rozwijanego/ulepszanego oprogramowania nie mają charakteru rutynowych, okresowych zmian. Zmiany te są uwarunkowane szczególnymi potrzebami danego klienta oraz charakterystyką użytkowników korzystających z danego oprogramowania, mają charakter zmian istotnych.

Wskazanie konkretnej daty, od kiedy jest prowadzona odrębna ewidencja.

Odrębna ewidencja na potrzeby IP Box jest prowadzona przez Wnioskodawcę od dnia 11 listopada 2019 roku.

Czy - w przypadku gdy Wnioskodawca rozwija oprogramowanie – Wnioskodawca jest właścicielem tego oprogramowania, współwłaścicielem, czy użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania na podstawie umowy licencyjnej?

Wnioskodawca, oprócz wytwarzania oprogramowania, również je rozwija i ulepsza, w zależności od potrzeb klienta Usługobiorcy. W znacznej większości przypadków rozwijanie/ulepszanie oprogramowania ma miejsce po przeniesieniu majątkowych praw autorskich do wytworzonego oprogramowania albo fragmentu oprogramowania na Usługobiorcę. Zatem w sytuacji, w której Wnioskodawca ulepsza i/lub rozwija oprogramowanie po przeniesieniu do niego majątkowych praw autorskich na Usługobiorcę, nie jest już właścicielem tego oprogramowania, współwłaścicielem, ani użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania na podstawie pisemnej umowy licencyjnej. Wobec braku pisemnej umowy licencyjnej należy przyjąć, że Usługobiorca udziela Wnioskodawcy w sposób dorozumiany zwrotnej licencji niewyłącznej w takim zakresie, w jakim jest to konieczne do dokonania ulepszeń. W zależności od konkretnego przypadku i wskazań klienta Usługobiorcy, w niektórych przypadkach poprawki polegają na wprowadzaniu uwag klienta, a w niektórych na tworzeniu całkiem nowych komponentów oprogramowania.

Jeśli Wnioskodawca jest użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania na podstawie umowy licencyjnej to czy z umowy wynika, że zastrzeżono wyłączność korzystania przez Wnioskodawcę z tej licencji?

Wnioskodawca nie korzysta z tworzonego przez siebie oprogramowania (oprogramowania opisanego we wniosku) na podstawie pisemnej umowy licencyjnej. Wobec braku pisemnej umowy licencyjnej należy przyjąć, że Usługobiorca udziela Wnioskodawcy w sposób dorozumiany zwrotnej licencji niewyłącznej w takim zakresie, w jakim jest to konieczne do dokonania ulepszeń. Należy zatem uznać, że nie zastrzeżono wyłączności korzystania przez Wnioskodawcę z tej licencji.

Jeśli nie nabył Pan na własność kwalifikowanego IP, ani licencji wyłącznej do tego IP od właściciela zlecającego jego ulepszenie/rozwinięcie, wniosek należy uzupełnić poprzez wskazanie:

• czy Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Ulepszenie/rozwinięcie tego programu następuje na podstawie umowy o świadczenie usług na rzecz Usługobiorcy. W niektórych wypadkach w wyniku tworzenia/rozwinięcia oprogramowania powstają nowe programy komputerowe w różnych formach wyrażenia (np. jako zestaw instrukcji - dochodzi wtedy do przeniesienia majątkowych praw autorskich do nowych programów z chwilą zapłaty wynagrodzenia za dokonanie ulepszenia) - wówczas Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W innych wypadkach dochodzi do stworzenia utworu niestanowiącego programu komputerowego lub ulepszenia sprowadzają się do dokonania drobnych tylko poprawek. W zakresie dochodu uzyskanego w wyniku ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, gdy nie powstaje nowy program komputerowy bądź też modyfikacje sprowadzają się do drobnych poprawek, Wnioskodawca nie przenosi majątkowych praw autorskich do programu komputerowego i tego dochodu nie zamierza obejmować preferencją podatkową IP Box.

Co należy rozumieć pod pojęciem „wydatki poniesione na oprogramowanie A.”? Organ prosi o szczegółowe informacje w tym zakresie. Czy wydatki te są związane wyłącznie z działalnością badawczo-rozwojową prowadzoną przez Wnioskodawcę? Czy wydatki te stanowią wartości niematerialne i prawne w prowadzonej działalności gospodarczej?

Pod pojęciem „wydatki poniesione na oprogramowanie A.” należy rozumieć comiesięczne opłaty za licencję na oprogramowanie firmy A. W skład oprogramowania wchodzą niezbędne narzędzia do wykonywania działalności badawczo-rozwojowej. Oprogramowanie to wykorzystywane jest również w pozostałej części działalności gospodarczej, niebędącej działalnością badawczo-rozwojową. Wydatki te nie stanowią wartości niematerialnych i prawnych w prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca zamierza alokować wydatki na oprogramowanie A. w kosztach działalności B+R tylko i wyłącznie w części, w jakiej korzysta z niego w trakcie prowadzenia prac rozwojowych.

Co należy rozumieć pod pojęciem „licencję na system operacyjny”? Czy wydatki te są związane wyłącznie z działalnością badawczo-rozwojową prowadzoną przez Wnioskodawcę? Czy licencje te stanowią wartości niematerialne i prawne w prowadzonej działalności gospodarczej?

Pod pojęciem „licencja na system operacyjny” należy rozumieć wydatek poniesiony na zakup systemu operacyjnego (Windows 10). Aktualizacja systemu operacyjnego miała na celu zapewnienie bezpieczeństwa, jak również zapewnienie kompatybilności z oprogramowaniem, które nie wspierają już starszych systemów operacyjnych. System operacyjny wykorzystywany jest również w pozostałej części działalności gospodarczej niebędącej działalnością badawczo-rozwojową. Wydatki te nie stanowią wartości niematerialnych i prawnych w prowadzonej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca zamierza alokować wydatki na licencję na system operacyjny w kosztach działalności B+R tylko i wyłącznie w części, w jakiej korzysta z niego w trakcie prowadzenia prac rozwojowych.

Co należy rozumieć pod pojęciem „licencję na oprogramowanie S.”? Czy wydatki te są związane wyłącznie z działalnością badawczo-rozwojową prowadzoną przez Wnioskodawcę? Czy licencje te stanowią wartości niematerialne i prawne w prowadzonej działalności gospodarczej?

Pod pojęciem „licencja na oprogramowanie S.” należy rozumieć wydatek poniesiony na zakup dożywotniej licencji oraz rocznych aktualizacji do narzędzia służącego do tworzenia prototypów Ul oraz UX. Oprogramowanie to wykorzystywane jest również w pozostałej części działalności gospodarczej niebędącej działalnością badawczo-rozwojową. Wydatki te nie stanowią wartości niematerialnych i prawnych w prowadzonej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca zamierza alokować wydatki na licencję na oprogramowanie S. w kosztach działalności B+R tylko i wyłącznie w części, w jakiej korzysta z niego w trakcie prowadzenia prac rozwojowych.

Co należy rozumieć pod pojęciem „subskrypcję …”? Czy wydatki te są związane wyłącznie z działalnością badawczo-rozwojową prowadzoną przez Wnioskodawcę? Czy wydatki te stanowią wartości niematerialne i prawne w prowadzonej działalności gospodarczej?

Pod pojęciem „subskrypcja ...” należy rozumieć comiesięczną opłatę za przestrzeń dyskowa w tzw. “chmurze”. Wydatek ten związany jest również z pozostałą częścią działalności gospodarczej niebędącej działalnością badawczo-rozwojową. Wydatki te nie stanowią wartości niematerialnych i prawnych w prowadzonej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca zamierza alokować wydatki na subskrypcja ... w kosztach działalności B+R tylko i wyłącznie w części, w jakiej korzysta z niego w trakcie prowadzenia prac rozwojowych.

Co należy rozumieć pod pojęciem poniesienia wydatków/kosztów na „sprzęt komputerowy”? Organ prosi o szczegółowe informacje w tym zakresie? Czy sprzęt ten stanowi środek trwały w prowadzonej działalności gospodarczej? Czy wydatki te są związane wyłącznie z działalnością badawczo-rozwojową prowadzoną przez Wnioskodawcę?

Pod pojęciem wydatków/kosztów na „sprzęt komputerowy” należy rozumieć wydatki na części oraz akcesoria komputerowe takie jak dysk twardy, czy tablet graficzny. Komponenty te nie stanowią środków trwałych. Komponenty te związane są również z pozostałą częścią działalności gospodarczej niebędącej działalnością badawczo-rozwojową.

Wnioskodawca zamierza alokować wydatki na sprzęt komputerowy w kosztach działalności B+R tylko i wyłącznie w części, w jakiej korzysta z niego w trakcie prowadzenia prac rozwojowych.

Jednoznaczne wskazanie czy wszystkie wymienione przez Wnioskodawcę poniesione wydatki/koszty są faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?

Wymienione przez Wnioskodawcę poniesione wydatki/koszty na narzędzia informatyczne i licencje są alokowane przez Wnioskodawcę w kosztach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wyłącznie w części, w jakiej korzysta z nich w trakcie prowadzenia prac rozwojowych.

W jaki sposób Wnioskodawca przyporządkowuje konkretną wartość wskazanych we wniosku wydatków do wytworzenia konkretnego prawa własności intelektualnej. Czy Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów do wytworzenia konkretnego prawa własności intelektualnej, czy też stosuje w tym celu proporcję?

Wydatki wymienione we wniosku rozliczane są jako proporcja. Wartość kosztów wskazanych we wniosku, osiągnięta w danym miesiącu, zostaje pomnożona przez stosunek przychodów z działalności badawczo-rozwojowej do całościowego miesięcznego przychodu. Innymi słowy: stosunek wartości wydatków przypisanych do konkretnego KPWI odpowiada stosunkowi przychodów z tego KPWI do sumy wszystkich przychodów ze wszystkich KPWI Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca ma prawo do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT (IP Box) do dochodu z komercjalizacji kwalifikowanego prawa własności intelektualnej takiego jak opisane w stanie faktycznym wniosku?
   
2. W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie numer 1, czy Wnioskodawca ma prawo do zaliczenia do kosztów faktycznie poniesionych przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, przy zachowaniu odpowiedniej metody alokacji, wydatki poniesione na licencję na oprogramowanie A., licencję na system operacyjny, licencję na oprogramowanie S., subskrypcję ... oraz wydatki poniesione na sprzęt komputerowy (dyski, klawiatura, tablet graficzny).
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

Stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania numer 1:

Zdaniem Wnioskodawcy ma on prawo do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT (IP Box) do dochodu z komercjalizacji kwalifikowanego prawa własności intelektualnej takiego jak opisane w stanie faktycznym wniosku. W ocenie Wnioskodawcy spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Na wstępie należy wskazać, że w celu skorzystania z preferencji podatkowej IP Box, podatnik musi osiągnąć kwalifikowany przychód z komercjalizacji kwalifikowanego prawa własności intelektualnej wytworzonego przez niego w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej. Dodatkowo, podatnik musi prowadzić ewidencję odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zaś ewidencja ta powinna być prowadzona na bieżąco i musi spełniać wymogi wskazane w art. 30cb ustawy o PIT.

1. Działalność badawczo-rozwojowa Wnioskodawcy

Zdaniem Wnioskodawcy prowadzoną przez niego działalność, w zakresie w jakim działalność ta zmierza do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, należy zakwalifikować jako działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. Zgodnie ze wskazanym przepisem działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Pojęcie badań naukowych zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 39 ustawy o PIT - przepis ten stanowi, że badania naukowe obejmują badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zgodnie zaś z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT przez prace rozwojowe należy rozumieć prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Zgodnie z tym przepisem prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie zaś z Podręcznikiem F. z roku 2015 działalność badawczo-rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia. Zdaniem Wnioskodawcy prowadzoną przez niego działalność zmierzającą do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej należy uznać za prace rozwojowe. Polska definicja działalności badawczo-rozwojowej nie wymaga, aby prace rozwojowe były połączone z badaniami naukowymi, na co zwraca uwagę również Minister Finansów w objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box (dalej jako „Objaśnienia”).

Działalność Wnioskodawcy jest nowatorska, ponieważ jest nastawiona na tworzenie nowych koncepcji w zakresie tworzenia oprogramowania. Zgodnie z tym, co wskazano w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca wykorzystuje, kształtuje i łączy dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności w zakresie tworzenia oprogramowania w postaci interaktywnych prototypów z dziedziny UX i UI oraz w zakresie posługiwania się narzędziami informatycznymi w celu projektowania i tworzenia nowych i/lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w postaci rozwiązań usprawniających funkcjonowanie systemów i serwisów pod kątem użyteczności dla użytkownika. Jak wskazano, prototypy te przez to, że są „tworzone na miarę” i dopasowane do potrzeb konkretnego klienta, mają charakter unikalny innowacyjny. Należy również podkreślić, że działalność Wnioskodawcy ma charakter twórczy i uporządkowany.

Jak wskazał organ w interpretacji podatkowej z dnia 26 stycznia 2021 r. (sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.854.2020.2.KR) „jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jest to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika”.

Jak Wnioskodawca wskazywał w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca tworzy zupełnie nowe i innowacyjne co najmniej na skalę przedsiębiorstwa klienta końcowego oprogramowanie. Prototypy przygotowywane przez Wnioskodawcę stanowią utwory w rozumieniu art. 74 i n. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca prowadzi działalność w sposób uporządkowany. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca w odniesieniu do każdego projektu badawczo-rozwojowego wyznacza cele do osiągnięcia, harmonogram jego realizacji i zasoby konieczne do jego ukończenia, co świadczy o prowadzeniu działalności w sposób metodyczny i zaplanowany.

2. Wnioskodawca komercjalizuje kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci majątkowego prawa autorskiego do programu komputerowego, które wytworzył w ramach prowadzonych przez siebie prac rozwojowych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Zdaniem Wnioskodawcy, tworzone przez niego interaktywne prototypy stanowią programy komputerowe w rozumieniu art. 74 i n. ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych, zaś utwory te zostały wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Należy wskazać, że na dzień złożenia niniejszego wniosku brak jest w polskim porządku prawnym legalnej definicji programu komputerowego. Zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych program komputerowy podlega ochronie jak utwory literackie. Oznacza to, iż dany wytwór może być zakwalifikowany jako program komputerowy w rozumieniu ustawy, o ile spełnia ogólne przesłanki uznania za utwór.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Należy wskazać, iż nie ulega wątpliwości, iż systemy webowe i prototypy tworzone przez Wnioskodawcę spełniają przesłanki uznania za utwór w rozumieniu ustawy. Mają one charakter twórczy i indywidualny, bowiem powstają jako wytwór wiedzy i umiejętności Wnioskodawcy. Zgodnie zaś z art. 74 ust. 2 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych ochrona prawnoautorska przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Podobnie jak w przypadku programu komputerowego, pojęcie formy wyrażenia programu komputerowego nie zostało zdefiniowane prawnie. Przyjmuje się, że przez formę wyrażenia należy rozumieć każdy obiektywnie postrzegalny sposób zapisu poleceń adresowanych do komputera (tak Z. O. [w:] Prawo autorskie i prawa pokrewne. Komentarz, red. D. F., W. 2015, art. 74. Nb 16).

Zgodnie zaś z Objaśnieniami „program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu” oraz „za program komputerowy często uważany jest za zestaw instrukcji (rozkazów) przeznaczonych do użycia bezpośrednio lub pośrednio na komputerze w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Zbiór wspomnianych instrukcji może być wyrażony znakiem językowym, symbolami matematycznymi lub nawet znakami graficznymi”. Zdaniem Wnioskodawcy interaktywny prototyp taki jak tworzony przez Wnioskodawcę można nazwać programem komputerowym. Zawarty w nim jest zestaw instrukcji umożliwiający osiągnięcie celu, którym jest prezentacja funkcjonalności nowego systemu.

3. Ewidencja prowadzona zgodnie z wymogami art. 30cb ustawy o PIT

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca prowadzi na bieżąco od początku swojej działalności badawczo-rozwojowej ewidencję spełniającą warunki wskazane w art. 30cb ustawy o PIT.

W ocenie Wnioskodawcy osiąga on kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT. Wnioskodawca przenosi na swojego kontrahenta majątkowe prawa autorskie do programu komputerowego na podstawie umowy. Z tytułu przeniesienia wskazanych praw Wnioskodawca otrzymuje stosowne wynagrodzenie.

Stanowisko Wnioskodawcy odnośnie do pytania numer 1 znajduje potwierdzenie również w innych interpretacjach wydawanych przez organ. Przykładowo, w interpretacji z dnia 23 listopada 2020 r. organ potwierdził, że działalność polegająca na tworzeniu elementów odpowiedzialnych za prezentację treści oraz interakcję użytkownika z platformą kwalifikuje się na możliwość skorzystania z preferencji podatkowej IP Box (sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.672.2020.2.RR). Podatnik ten tworzył rozwiązania z dziedziny UX.

Stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania numer 2:

Zdaniem Wnioskodawcy będzie on uprawniony do zaliczenia do kosztów faktycznie poniesionych przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, przy zachowaniu odpowiedniej metody alokacji, wydatki poniesione na licencję na oprogramowanie A., licencję na system operacyjny, licencję na oprogramowanie S., subskrypcję ... oraz wydatki poniesione sprzęt komputerowy (dyski, klawiatura, tablet graficzny). Koszty te są związane z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w wydawanych indywidualnych interpretacjach podatkowych. Przykładowo w interpretacji z dnia 26 stycznia 2021 r. (sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.794.2020.3.MGR), organ wskazał, że wydatki ponoszone na zakup sprzętu komputerowego i elektronicznego (np. komputer), usługi księgowe i doradcze, wpłaty na Fundusz Pracy, w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy zachowaniu odpowiedniej metodyki alokacji, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ww. ustawy, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W innej interpretacji z dnia 26 stycznia 2021 r. organ przyjął, że również wydatki ponoszone na oprogramowanie, książki techniczne, paliwo do samochodu, prowadzenie biura, dostęp do internetu, abonament telefoniczny, ponoszone w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, przy zachowaniu odpowiedniej metody alokacji, może on zaliczyć wydatki ponoszone na licencję na oprogramowanie A., licencję na system operacyjny, licencję na oprogramowanie S., subskrypcję ... oraz wydatki poniesione na sprzęt komputerowy (dyski, klawiatura, tablet graficzny) do kosztów faktycznie poniesionych przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Mając na uwadze wskazane powyżej okoliczności, Wnioskodawca uważa, że spełnił wszystkie kryteria określone w art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 30ca ust. 1, ust. 2 pkt 8 i ust. 7 i art. 30b ustawy o PIT i tym samym może w zeznaniu rocznym PIT-36L za 2020 r. zastosować 5% stawkę podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego oprogramowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego - jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, (tzw. IP BOX).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.) jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą: przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, 374, 695, 875 i 1086),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85): badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy: prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy: dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30ca ust. 11 ww. ustawy podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 omawianej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

1. Wnioskodawca tworzy, ulepsza i rozwija oprogramowanie w ramach indywidualnej działalności gospodarczej;
2. Wnioskodawca tworzy, ulepsza i rozwija oprogramowanie w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;
3. Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i podlega ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy;
4. W wyniku tworzenia/rozwinięcia oprogramowania powstają nowe programy komputerowe w różnych formach wyrażenia (np. jako zestaw instrukcji - dochodzi wtedy do przeniesienia majątkowych praw autorskich do nowych programów z chwilą zapłaty wynagrodzenia za dokonanie ulepszenia) - wówczas Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
5. W związku z tworzeniem/ulepszeniem/rozwinięciem oprogramowania opisanego we wniosku Wnioskodawca osiągnął dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
6. Wnioskodawca posiada i prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, która umożliwia ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde kwalifikowane prawo. Ewidencja obejmuje wydatki od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2019 r, poz. 1231 ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Tym samym w sytuacji, gdy Wnioskodawca najpierw wytworzy oprogramowanie komputerowe, następnie sprzeda prawa autorskie na rzecz Zamawiającego, który w następnej kolejności udostępni to oprogramowanie komputerowe Wnioskodawcy w celu jego rozwinięcia lub ulepszenia lub Wnioskodawca będzie dokonywał ww. modyfikacji tego oprogramowania na zlecenie Zamawiającego (wytworzonego przez innego programistę), to dojdzie do ulepszenia „przedmiotu cudzej własności”, ponieważ Wnioskodawca przed rozwinięciem wyzbywa się prawa własności do oprogramowania, które sam wytworzył lub dokona ww. modyfikacji oprogramowania, którego uprzednio nie wytworzył.

Należy w tym miejscu zauważyć, że podatnik musi przyczynić się twórczo do powstania kwalifikowanego IP, tj. przez wytworzenie, rozwinięcie, lub ulepszenie kwalifikowanego IP. To oznacza, że podatnik, który nabył np. autorskie prawo do programu komputerowego (lub inne kwalifikowane IP), ale nie rozwinął lub nie ulepszył nabytego kwalifikowanego IP, nie będzie mógł skorzystać z preferencyjnego 5% opodatkowania zgodnie z przepisami o IP Box. Rozwinięcie lub ulepszenie przedmiotu ochrony oznacza w szczególności rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydującym determinantem jest tutaj aspekt faktyczny rozumiany jako rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP w dowolnej postaci, o ile działania te prowadzą do poprawy użyteczności albo funkcjonalności już istniejącego kwalifikowanego IP. Skoro podatnik ulepsza lub rozwija kwalifikowane IP, którego własności nie posiada, to nie może go zbyć. Zbywa on co najwyżej efekty swoich prac badawczo-rozwojowych związanych z ulepszeniem „cudzego” IP. Gdyby zbywał IP, to oznaczałoby, że wytworzył nowe IP, a nie ulepszył już istniejące. Innymi słowy, własność ulepszenia bez własności kwalifikowanego IP nie daje prawa do skorzystania z preferencji, ponieważ trudno przyjąć, że podatnik, który ulepszył na przykład autorskie prawa do IP może zbyć czy udzielić licencji na program komputerowy skoro nie jest właścicielem „całego IP” (programu komputerowego), tylko jest właścicielem efektów prac związanych z jego ulepszeniem.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika jednak, że ulepszenie/rozwinięcie tego programu następuje na podstawie umowy o świadczenie usług na rzecz Usługobiorcy. W niektórych wypadkach w wyniku tworzenia/rozwinięcia oprogramowania powstają nowe programy komputerowe w różnych formach wyrażenia (np. jako zestaw instrukcji - dochodzi wtedy do przeniesienia majątkowych praw autorskich do nowych programów z chwilą zapłaty wynagrodzenia za dokonanie ulepszenia) - wówczas Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W innych wypadkach dochodzi do stworzenia utworu niestanowiącego programu komputerowego lub ulepszenia sprowadzają się do dokonania drobnych tylko poprawek. W zakresie dochodu uzyskanego w wyniku ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, gdy nie powstaje nowy program komputerowy bądź też modyfikacje sprowadzają się do drobnych poprawek, Wnioskodawca nie przenosi majątkowych praw autorskich do programu komputerowego i tego dochodu nie zamierza obejmować preferencją podatkową IP Box.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane powyższej przepisy prawa stwierdzić należy, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Wnioskodawca może w zeznaniu rocznym za 2020 r. rozliczyć z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 11 ustawy, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę). Podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Przechodząc do kwestii, które z wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, Organ wyjaśnia, co następuje.

Należy przede wszystkim podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i
  

• wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  
  
  

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz
  

• wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.
  
  
  

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Potwierdza to art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym: dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Do powołanej w zdaniu poprzednim regulacji odwołuje się również art. 30ca ust. 7 cytowanej ustawy.

W związku z powyższym należy określić – po pierwsze – przychody z kwalifikowanego prawa IP, a następnie koszty uzyskania tych przychodów.

Co do kosztów uzyskania przychodów to należy wskazać, że muszą to być koszty poniesione w celu uzyskania przychodów z tytułu wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych, a zatem funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni lub pośredni związane są z przychodem z kwalifikowanych praw IP.

W celu określenia takich kosztów zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym: kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy zawierającym katalog wydatków nieuznawanych za koszty podatkowe.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu
  

• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych
  

• być właściwie udokumentowany.
  
  
  

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, kosztami uzyskania przychodów z tytułu wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich do wytworzonego oprogramowania będą wszelkie koszty poniesione w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową, tj.: wydatki poniesione na licencję na oprogramowanie A., licencję na system operacyjny, licencję na oprogramowanie S., subskrypcję ... oraz wydatki poniesione na sprzęt komputerowy (dyski, klawiatura, tablet graficzny).

Ponadto należy także podkreślić, że objaśnienia podatkowe wskazują na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

Zdaniem Organu – w celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z pierwszą regulacją wskazaną w zdaniu poprzednim: jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 (art. 22 ust. 3a ww. ustawy).

Zatem w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia praw autorskich, Wnioskodawca może przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia praw autorskich według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Podsumowując ta część, wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę na: licencję na oprogramowanie A., licencję na system operacyjny, licencję na oprogramowanie S., subskrypcję ... oraz wydatki poniesione na sprzęt komputerowy (dyski, klawiatura, tablet graficzny), które Wnioskodawca ponosi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy zachowaniu właściwej proporcji, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Kolejnym krokiem jest wyliczenie wskaźnika nexus.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
  

• kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
  

• dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
  
  
  

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że wydatki takie jak: wydatki poniesione na licencję na oprogramowanie A., licencję na system operacyjny, licencję na oprogramowanie S., subskrypcję ... oraz wydatki poniesione na sprzęt komputerowy (dyski, klawiatura, tablet graficzny), przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Poszczególne litery we wzorze oznaczają bowiem koszty faktycznie poniesione, tj. uregulowanie zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności, przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Mając powyższe na uwadze, należy wskazać, że wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na: licencję na oprogramowanie A., licencję na system operacyjny, licencję na oprogramowanie S., subskrypcję ... oraz wydatki poniesione na sprzęt komputerowy (dyski, klawiatura, tablet graficzny), które Wnioskodawca ponosi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powinny zostać uznane za koszty konieczne do obliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.