2021.06.30 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0112-KDIL2-1.4011.381.2020.11.MKA

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.381.2020.11.MKA
z 30 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 19 listopada 2020 r. sygn. akt I SA/Gl 1096/20 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 15 lutego 2021 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2020 r. (data wpływu 9 kwietnia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia uzyskiwanego z tytułu pełnienia funkcji kuratora – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia uzyskiwanego z tytułu pełnienia funkcji kuratora.

Dotychczasowy przebieg postępowania

W dniu 30 czerwca 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację nr 0112-KDIL2-1.4011.381.2020.2.MKA, w której uznał za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, że przychód uzyskany z tytułu pełnienia funkcji kuratora korzysta ze zwolnienia z opodatkowania. Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z 30 czerwca 2020 r. nr 0112-KDIL2-1.4011.381.2020.2.MKA złożył skargę z 31 lipca 2020 r. (data wpływu 4 sierpnia 2020 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z 19 listopada 2020 r. sygn. akt I SA/Gl 1096/20 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z 30 czerwca 2020 r. nr 0112-KDIL2-1.4011.381.2020.2.MKA.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w przedmiotowym wyroku wskazał między innymi, że złożony wniosek o wydanie interpretacji nie spełniał wymogów „zupełności” o jakim mowa powyżej.

Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie opodatkowania wynagrodzenia uzyskiwanego z tytułu pełnienia funkcji kuratora wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej pismem z dnia 27 kwietnia 2021 r. nr 0112-KDIL2-1.4011.381.2020.9.MKA oraz 27 maja 2021 r. nr 0112-KDIL2-1.4011.381.2020.10.MKA wezwał Wnioskodawcę do przedstawienia dodatkowych informacji dotyczących zaistniałego stanu faktycznego. Wezwanie wysłano odpowiednio w dniu 27 kwietnia 2021 r. i 27 maja 2021 r., zaś w dniu 14 maja 2021 r. i 23 czerwca 2021 r. do tut. organu wpłynęły odpowiedzi na wezwania, w których Wnioskodawca uzupełnił wniosek.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące stany faktyczne i następujące zdarzenie przyszłe.

Kurator osoby ubezwłasnowolnionej częściowo na podstawie art. 181 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Wnioskodawca, postanowieniem Sądu Rejonowego III Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia 19 września 2016 r., został ustanowiony kuratorem osoby częściowo ubezwłasnowolnionej Z.K.
Sąd Rejonowy III Wydział Rodzinny i Nieletnich postanowieniem z dnia 12 grudnia 2016 r. przyznał wynagrodzenie na okres od 1 października 2016 r. do dnia 30 czerwca 2017 r. w wysokości 300 zł miesięcznie ze środków publicznych Miasta na podstawie art. 179 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej wypłacił wynagrodzenie zgodnie z postanowieniem, bez pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.
Sąd Rejonowy III Wydział Rodzinny i Nieletnich postanowieniem z dnia 27 września 2017 r. przyznał wynagrodzenie na okres od 1 lipca 2017 r. do dnia 30 czerwca 2018 r. w wysokości 350 zł miesięcznie ze środków publicznych Miasta na podstawie art. 179 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej wypłacił wynagrodzenie zgodnie z postanowieniem, bez pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.
W 2018 r. Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej przekazał rozliczenie PIT-4a/11 wykazując należne zaliczki od wypłaconego wynagrodzenia. Po otrzymaniu tej informacji Wnioskodawca dokonał korekty rozliczenia za 2017 r. i dopłacił należny podatek.
Sąd Rejonowy III Wydział Rodzinny i Nieletnich postanowieniem z dnia 20 sierpnia 2018 r. przyznał wynagrodzenie na okres od 1 lipca 2018 r. w wysokości 400 zł miesięcznie ze środków publicznych Miasta na podstawie art. 179 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej wypłaca wynagrodzenie zgodnie z postanowieniem.

W orzeczeniach Sądu Rejonowego przyznano Wnioskodawcy wyłącznie wynagrodzenie za sprawowanie kurateli.

Wnioskodawca nie ubiegał się o zwrot kosztów związanych z wykonywaniem funkcji kuratora, tylko o wynagrodzenie z tytułu sprawowania tej funkcji.

Nie jest to zwrot kosztów z tytułu opieki nad dzieckiem lub osobą zależną.

Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego w razie braku podstaw do pokrycia wynagrodzenia kuratora osoby częściowo ubezwłasnowolnionej na podstawie art. 179 § 1 kro, wynagrodzenie to jest pokrywane ze środków publicznych na podstawie przepisów o pomocy społecznej (art. 162 § 3 w związku z art. 178 § 2 kro i art. 53a ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej).

II.

Kurator osoby ubezwłasnowolnionej częściowo na podstawie art. 181 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Wnioskodawca postanowieniem Sądu Rejonowego IV Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia 22 lutego 2018 r. został ustanowiony kuratorem osoby częściowo ubezwłasnowolnionej B.J.
Sąd Rejonowy IV Wydział Rodzinny i Nieletnich postanowieniem z dnia 28 sierpnia 2018 r. przyznał wynagrodzenie na okres od 16 marca 2018 r. w wysokości 480,00 zł miesięcznie ze środków publicznych Miasta na podstawie art. 179 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

W orzeczeniach Sądu Rejonowego w R. przyznano Wnioskodawcy wyłącznie wynagrodzenie za sprawowanie kurateli.

Wnioskodawca nie ubiegał się o zwrot kosztów związanych z wykonywaniem funkcji kuratora, tylko o wynagrodzenie z tytułu sprawowania tej funkcji.

Nie jest to zwrot kosztów z tytułu opieki nad dzieckiem lub osobą zależną.

III.

Kurator dla osoby niepełnosprawnej na podstawie art. 183 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego (zdarzenie przyszłe).

Wnioskodawca postanowieniem Sądu Rejonowego IV Wydział Rodzinny i Nieletnich z 25 sierpnia 2018 r. został ustanowiony kuratorem osoby niepełnosprawnej J.N.
Wnioskodawca 30 listopada 2018 r. złożył wniosek o przyznanie wynagrodzenia za sprawowanie kurateli, wnosząc o wypłatę ze środków publicznych.

Wynagrodzenie za sprawowanie kurateli nad osobą niepełnosprawną przysługuje Wnioskodawcy na zasadzie art. 162 krio w zw. z art. 179 krio w zw. z art. 178 § 2 krio w zw. z art. 18 ust. 1 pkt 9 oraz art. 53a ustawy o pomocy społecznej.

Wnioskodawca nie ubiegał się o zwrot kosztów związanych z wykonywaniem funkcji kuratora. Zainteresowany nie składał o to wniosku, tylko o wynagrodzenie z tytułu sprawowania tej funkcji.

Nie jest to zwrot kosztów z tytułu opieki nad dzieckiem lub osobą zależną.

Ponadto w pismach z dnia z dnia 14 maja 2021 r. (data wpływu 19 maja 2021 r.) i 21 czerwca 2021 r. (data wpływu 23 czerwca 2021 r.) Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi na pytania organu.

W odniesieniu do stanu faktycznego I:
1. Wskazanie przepisów prawa stanowiących podstawę ustanowienia Pana przez Sąd Rejonowy kuratorem osoby częściowo ubezwłasnowolnionej Z.K.
  Podstawą prawną jest art. 16 § 2 k.c. w zw. z art. 178 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.
2. Czy wykonywanie przez Pana obowiązków kuratora osoby częściowo ubezwłasnowolnionej Z.K. następowało w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.
  Wykonywanie obowiązków kuratora osoby częściowo ubezwłasnowolnionej nie następowało w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
3. Jakie przepisy prawa były podstawą do wypłaty wynagrodzenia ze środków publicznych z tytułu pełnienia obowiązków kuratora osoby częściowo ubezwłasnowolnionej Z.K.
  Podstawą przyznania wynagrodzenia dla kuratora osoby częściowo ubezwłasnowolnionej są art. 162 § 3 w związku z art. 178 § 2 k.r.o. i art. 53a ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej.
  Te przepisy mają zastosowanie, ponieważ zaistniała sytuacja braku podstaw do pokrycia wynagrodzenia kuratora osoby częściowo ubezwłasnowolnionej na podstawie art. 179 § 1 k.r.o.
W odniesieniu do stanu faktycznego II
1. Wskazanie przepisów prawa stanowiących podstawę ustanowienia Pana przez Sąd Rejonowy kuratorem osoby częściowo ubezwłasnowolnionej B.J.
  Podstawą prawną jest art. 16 § 2 k.c. w zw. z art. 178 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.
2. Czy wykonywanie przez Pana obowiązków kuratora osoby częściowo ubezwłasnowolnionej B.J. następowało w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.
  Wykonywanie obowiązków kuratora osoby częściowo ubezwłasnowolnionej nie następowało w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
3. Jakie przepisy prawa były podstawą do wypłaty wynagrodzenia ze środków publicznych z tytułu pełnienia obowiązków kuratora osoby częściowo ubezwłasnowolnionej B.J.
  Podstawą przyznania wynagrodzenia dla kuratora osoby częściowo ubezwłasnowolnionej są art. 162 § 3 w związku z art. 178 § 2 k.r.o. i art. 53a ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej.
  Te przepisy maja zastosowanie, ponieważ zaistniała sytuacja braku podstaw do pokrycia wynagrodzenia kuratora osoby częściowo ubezwłasnowolnionej na podstawie art. 179 § 1 k.r.o.
W odniesieniu do stanu przyszłego III:
1. Wskazanie przepisów prawa stanowiących podstawę ustanowienia Pana przez Sąd Rejonowy kuratorem osoby niepełnosprawnej J.N.
  Podstawą prawną jest art. 183 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.
2. Czy wykonywanie przez Pana obowiązków kuratora osoby niepełnosprawnej J.N. następowało w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej.
  Wykonywanie obowiązków kuratora osoby niepełnosprawnej nie następowało w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
3. Jakie przepisy prawa były podstawą do wypłaty wynagrodzenia ze środków publicznych z tytułu pełnienia obowiązków kuratora osoby niepełnosprawnej J.N.
  Podstawą przyznania wynagrodzenia dla kuratora osoby niepełnosprawnej są art. 179 § 1 w związku z art. 178 § 2 k.r.o. i art. 53a ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej.
  Te przepisy mają zastosowanie, ponieważ zaistniała sytuacja braku podstaw do pokrycia wynagrodzenia kuratora osoby niepełnosprawnej na podstawie art. 179 § 1 k.r.o.
4. W jakim zakresie (do jakich czynności) został Pan ustanowiony kuratorem osoby niepełnosprawnej J.N.
  Zgodnie z postanowienie Sądu Rejonowego w R. zostałem ustanowiony kuratorem osoby niepełnosprawnej J.N. do prowadzenia bieżących spraw życia codziennego podopiecznej, w tym wszelkich spraw majątkowych, urzędowo – socjalnych oraz dotyczących świadczeń opieki zdrowotnej.
  Ponadto Wnioskodawca wskazał, że Jego wolą jest uzyskanie wyjaśnienia czy przychody uzyskane w warunkach opisanych w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym (nr I-III) korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako, że są to świadczenia z pomocy społecznej określone w art. 53a ustawy o pomocy społecznej ewentualnie na podstawie art. 31 ust. 1 pkt 79a ustawy o PIT (w zw. z art. 178 § 2 k.r.o.) - tylko w sytuacji uznania, że wypłacane Wnioskodawcy wynagrodzenia nie są wypłacane na podstawie art. 162 § 3 w związku z art. 178 § 2 k.r.o. w zw. z art. 53a ustawy o pomocy społecznej lecz na podstawie art. 179 § 1 k.r.o.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy wynagrodzenie za sprawowanie kurateli nad osobą ubezwłasnowolnioną podlega opodatkowaniu podatkiem od osób fizycznych i czy płatnik tj. Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej słusznie pobiera zaliczki na podatek dochodowy? – zdarzenie I
Czy w związku z przyznaniem wynagrodzenia za sprawowanie kurateli nad osobą ubezwłasnowolnioną podlega opodatkowaniu podatkiem od osób fizycznych i czy płatnik tj. Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej słusznie pobiera zaliczkę na podatek dochodowy? – zdarzenie II
Czy od wynagrodzenia kuratora osoby niepełnosprawnej płatnik tj. Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej powinien potrącać zaliczkę na podatek i wystawić roczne rozliczenie PIT? – zdarzenie III
Czy dochód ten należy uwzględnić w rocznym rozliczeniu podatku? Jeśli tak, to w której pozycji należy wykazać ten dochód? – zdarzenie III

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko wnioskodawcy wynikające z wniosku oraz jego uzupełnienia), skoro w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym wpisano, że przepisy dotyczące opiekuna prawnego stosuje się do kuratora, to czy wynagrodzenie przyznane kuratorowi czy to osoby ubezwłasnowolnionej częściowo, czy to osoby niepełnosprawnej będzie przychodem określonym w art. 13 pkt 6 i należy od niego odprowadzić podatek dochodowy w wysokości 18% po odliczeniu kosztów uzyskania przychodu czy też wynagrodzenie to będzie zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 21 pkt 1 ppkt 26b. Skoro to wynagrodzenie za sprawowanie kurateli nad ubezwłasnowolnionymi częściowo sądy przyznały ze środków publicznych, na mocy art. 162 § 3 w związku z art. 178 § 2 k.r.o. i art. 53a ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej. Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych świadczenia z pomocy społecznej są zwolnione z podatku.

Wynagrodzenie za sprawowanie opieki wypłacane na podstawie art. 53a ustawy o pomocy społecznej są zwolnione z podatku. To samo dotyczy wynagrodzenia za sprawowanie kurateli nad osobą ubezwłasnowolnioną częściowo jeżeli sąd przyznał to wynagrodzenie ze środków publicznych (czyli na podstawie art. 53a ustawy o pomocy społecznej).

Odnośnie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca uważa, że skoro wynagrodzenie za sprawowanie opieki ma być wypłacane, stosownie do orzeczenia sądu, ze środków publicznych, to wypłacać je będzie ośrodek pomocy społecznej stosownie do art. 18 ust. 1 pkt 9 oraz art. 53a ustawy o pomocy społecznej. Jako, że wynagrodzenie wypłacane na podstawie tych przepisów jest świadczeniem z pomocy społecznej, to zgodnie z ustawą o PIT nie ma podstaw do zapłaty podatku. Od świadczeń z pomocy społecznej nie pobiera się podatku dochodowego (zwolnienie).

Ponadto Wnioskodawca uzupełnił własne stanowisko w piśmie z dnia 14 maja 2021 r. o następujące elementy.

Zdaniem Wnioskodawcy przychody z tytułu pełnienia funkcji kuratorów – osób ubezwłasnowolnionych i osoby niepełnosprawnej, o których mowa w przedstawionych zdarzeniach I-III są nie są przychodami z działalności wykonywanej osobiście określonej w art. 13 ustawy o PIT.

Te przychody Wnioskodawca osiąga nie z tytułu działalności wykonywanej osobiście lecz są to przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 oraz w art. 20 ust. 1 ustawy o PIT. Są to świadczenia z pomocy społecznej przyznane Wnioskodawcy na podstawie art. 53a ustawy o pomocy społecznej - wypłacają je ośrodki pomocy społecznej.

Wnioskodawca podkreśla, że ośrodki pomocy społecznej mogą wypłacać wyłącznie świadczenia przewidziane w ustawie o pomocy społecznej.

Wnioskodawca wskazuje, że być może błędnie zakwalifikował źródło swoich przychodów posiłkując się potocznym rozumieniem działalności wykonywanej osobiście – kuratelę pełni osobiście.

Wynagrodzenie z tytułu kurateli to jednak dochód z innych źródeł. Jest ono wypłacane przez ośrodki pomocy społecznej, na podstawie ustawy o pomocy społecznej – art. 53a.

Wnioskodawca uważa, że przychód z wynagrodzenia za tytułu pełnienia funkcji kuratora jest świadczeniem z pomocy społecznej określonym w art. 53a ustawy o pomocy społecznej.

Ponadto Wnioskodawca zaznacza, że przepisy ustawy o pomocy społecznej odnoszą się do obowiązku gminy związanego z wypłacaniem wynagrodzenia za sprawowanie opieki (art. 18 ust. 1 pkt 3) jako zleconego jej zadania z zakresu administracji rządowej; art. 36 pkt 1h zalicza wynagrodzenie opiekuna do świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej, a art. 53a określa wysokość i zasady wypłaty wynagrodzenia za sprawowanie opieki. Ustawa o pomocy społecznej nie ustanawia prawa do wynagrodzenia opiekuna (kuratora), gdyż zostało to uregulowane w kodeksie rodzinnym i opiekuńczym; jej przepisy służą wykonaniu prawa określonego w art. 162 § 3 k.r.o. Podstawą ustalenia, czy kuratorowi osoby ubezwłasnowolnionej częściowo przysługuje takie uprawnienie, jest art. 162 § 3 w związku z art. 178 § 2 k.r.o., nie zaś przepisy ustawy o pomocy społecznej.

W sprawach Wnioskodawcy sąd opiekuńczy wydał orzeczenie na podstawie art. 162 § 3 w związku z art. 178 § 2 k.r.o., ponieważ nie można było zastosować przepisu art. art. 179 § 1 k.r.o.

O tym, że w sprawie Wnioskodawcy nie miał zastosowania art. 179 § 1 k.r.o. przemawia fakt, że stosownie do tego przepisu, organ państwowy, który ustanowił kuratora, przyzna mu na jego żądanie stosowne wynagrodzenie za sprawowanie kurateli. Wynagrodzenie pokrywa się z dochodów lub z majątku osoby, dla której kurator jest ustanowiony, a jeżeli osoba ta nie ma odpowiednich dochodów lub majątku, wynagrodzenie pokrywa ten, kto żądał ustanowienia kuratora.

W sprawach Wnioskodawcy ośrodki pomocy społecznej nie żądały ustanowienia kuratora więc nie wypłacają one tych wynagrodzeń jako ten podmiot, który żądał ustanowienia kuratora. Ośrodki pomocy społecznej wypłacają wynagrodzenia jako świadczenie z pomocy społecznej.

Stanowisko Wnioskodawcy co do tego, że przyznane Zainteresowanemu przez sąd wynagrodzenia są świadczeniami z pomocy społecznej ma potwierdzenie w szeregu orzeczeń sądów powszechnych, które wskazywał w swoich pismach.

Wyłącznie na wypadek uznania, że wypłacane Wnioskodawcy kwoty przez ośrodki pomocy społecznej nie są świadczeniami z pomocy społecznej, które korzystają ze zwolnienia określonego w art. 21 ust 1 pkt 79 ustawy o pomocy społecznej Wnioskodawca wskazuje, że powinno się do nich stosować przepisy dotyczące wynagrodzenia za sprawowanie opieki, a tym samym winny one korzystać ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 79a ustawy o PIT. Wynika to z art. 178 § 2 k.r.o. nakazującego do kurateli stosować przepisy o opiece. Nie ma żadnych podstaw do różnicowania wynagrodzeń za sprawowanie funkcji opiekuna i kuratora, w tym również w przypadku przepisów podatkowych. Byłoby to sprzeczne z wykładnią celowościową i logiczną.

Wnioskodawca oświadcza, że podtrzymuje swoje wszelkie twierdzenia odnoszące się do tego, że wynagrodzenie wypłacane Zainteresowanemu przez ośrodki pomocy społecznej jest wypłacane na podstawie art. 53a ustawy o pomocy społecznej, a zostało ono przyznane Wnioskodawcy na podstawie art. 162 § 3 w związku z art. 178 § 2 k.r.o.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionych we wniosku stanach faktycznych oraz w dacie wydania pierwotnej interpretacji, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 19 listopada 2021 r. sygn. akt 1096/20.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

Tak szerokie zdefiniowanie pojęcia przychodu podatnika wskazuje, że w każdym przypadku, w którym uzyska on realną korzyść, będzie to rodzić obowiązek zwiększenia jego przychodu, z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Stosownie zaś do art. 13 pkt 6 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zakwalifikowanie przychodów do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powoduje, że na płatnikach dokonujących wypłat z powyższego tytułu ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl tego przepisu osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zgodnie natomiast z art. 42 ust. 1 cyt. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio (art. 42 ust. 1a ww. ustawy).

W myśl art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym w latach 2016-2018 oraz w 2019 roku, ale mającym zastosowanie do przychodów uzyskanych do dnia 30 września 2019 r. – od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 i 5-9, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł – w wysokości 18% przychodu.

Stosownie natomiast do art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy – w brzmieniu zmienionym przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2019 r. (Dz. U. z 2019 r. poz. 1835) o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw, mającym zastosowanie do przychodów uzyskanych od dnia 1 października 2019 r. – od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 i 5-9, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł - w wysokości 17% przychodu.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca:

Postanowieniem sądu z dnia 19 września 2016 r. został ustanowiony kuratorem osoby ubezwłasnowolnionej częściowo na podstawie art. 181 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Sąd postanowieniami z dnia 12 grudnia 2016 r. i 27 września 2017 r. przyznał Wnioskodawcy ze środków publicznych miasta wynagrodzenie na podstawie art. 179 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Wynagrodzenie to wypłacił Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej.
Podstawą przyznania wynagrodzenia dla kuratora osoby częściowo ubezwłasnowolnionej są art. 162 § 3 w związku z art. 178 § 2 k.r.o. i art. 53a ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej.
Wykonywanie obowiązków kuratora osoby częściowo ubezwłasnowolnionej nie następowało w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Postanowieniem sądu z dnia 22 lutego 2018 r. został ustanowiony kuratorem osoby ubezwłasnowolnionej częściowo na podstawie art. 181 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Sąd postanowieniem z dnia 28 sierpnia 2018 r. przyznał Wnioskodawcy ze środków publicznych miasta wynagrodzenie na podstawie art. 179 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Wynagrodzenie to wypłacił Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej.
Podstawą przyznania wynagrodzenia dla kuratora osoby częściowo ubezwłasnowolnionej są art. 162 § 3 w związku z art. 178 § 2 k.r.o. i art. 53a ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej.
Wykonywanie obowiązków kuratora osoby częściowo ubezwłasnowolnionej nie następowało w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Postanowieniem sądu z dnia 25 sierpnia 2018 r. został ustanowiony kuratorem osoby niepełnosprawnej na podstawie art. 183 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Wnioskodawca w dniu 30 listopada 2018 r. złożył wniosek o przyznanie wynagrodzenia za sprawowanie kurateli i wniósł o wypłatę ze środków publicznych.
Podstawą przyznania wynagrodzenia dla kuratora osoby niepełnosprawnej są art. 179 § 1 w związku z art. 178 § 2 k.r.o. i art. 53a ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej.
Wnioskodawca został ustanowiony kuratorem osoby niepełnosprawnej J.N. do prowadzenia bieżących spraw życia codziennego podopiecznej, w tym wszelkich spraw majątkowych, urzędowo – socjalnych oraz dotyczących świadczeń opieki zdrowotnej.
Wykonywanie obowiązków kuratora osoby niepełnosprawnej nie następowało w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca powziął wątpliwość czy otrzymywane wynagrodzenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę treść art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, aby określony przychód mógł być uznany za przychód z działalności wykonywanej osobiście winny zostać spełnione przesłanki określone w tym przepisie, tj. przychód winien wystąpić w związku z wykonywaniem czynności:

zleconych na podstawie właściwych przepisów,
zleconych przez jeden z następujących podmiotów:
- organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej albo
- sąd, albo
- prokuratora.

Zatem uzyskany przez Wnioskodawcę przychód z tytułu pełnienia funkcji kuratora osoby ubezwłasnowolnionej częściowo oraz osoby niepełnosprawnej będzie stanowił przychód z działalności wykonywanej osobiście w myśl art. 10 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazano wyżej opodatkowaniu nie podlegają dochody wymienione m.in. w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 26b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są kwoty stanowiące zwrot kosztów z tytułu opieki nad dzieckiem lub osobą zależną, otrzymane na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych do tych ustaw, finansowane z budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, Funduszu Pracy lub z budżetu Unii Europejskiej.

O zwrocie kosztów z tytułu opieki nad dzieckiem lub osobą zależną stanowią przepisy ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2021 r., poz. 1100). Zgodnie z art. 61 ust. 1 tej ustawy, bezrobotnym, o których mowa w art. 49 pkt 5, starosta może, po udokumentowaniu poniesionych kosztów, refundować koszty opieki nad dzieckiem lub dziećmi do lat 7 w wysokości uzgodnionej, nie wyższej jednak niż połowa zasiłku, o którym mowa w art. 72 ust. 1 pkt 1, na każde dziecko, na opiekę którego poniesiono koszty, jeżeli bezrobotny podejmie zatrudnienie lub inną pracę zarobkową lub zostanie skierowany na staż, przygotowanie zawodowe dorosłych lub szkolenie oraz pod warunkiem osiągania z tego tytułu miesięcznie przychodów nieprzekraczających minimalnego wynagrodzenia za pracę. Powyższy przepis stosuje się również do refundacji kosztów opieki nad osobą zależną (art. 61 ust. 2).

Natomiast zgodnie z opisem zawartym we wniosku Zainteresowany otrzymywał wynagrodzenie z tytułu pełnienia funkcji kuratora i jak zaznaczył sam Wnioskodawca otrzymane wynagrodzenie nie jest zwrotem kosztów z tytułu opieki nad dzieckiem lub osobą zależną. Zatem wskazany przez Wnioskodawcę przepis art. 21 ust. 1 pkt 26b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajdzie zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są świadczenia z pomocy społecznej.

W myśl natomiast art. 21 ust. 1 pkt 79a ww. ustawy wolne od podatku dochodowego jest wynagrodzenie za sprawowanie opieki przyznane przez sąd na podstawie art. 162 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Zgodnie z art. 178 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r., poz. 1359), kuratora ustanawia się w wypadkach w ustawie przewidzianych. W zakresie nieuregulowanym przez przepisy, które przewidują ustanowienie kuratora, stosuje się odpowiednio do kurateli przepisy o opiece z zachowaniem przepisów poniższych. O ustanowieniu kuratora dla osoby ubezwłasnowolnionej częściowo stanowi art. 181 § 1 Kodeksu, natomiast dla osoby niepełnosprawnej stanowi art. 183 § 1 tej ustawy.

W myśl, art. 179 § 1 Kodeksu, organ państwowy, który ustanowił kuratora, przyzna mu na jego żądanie stosowne wynagrodzenie za sprawowanie kurateli. Wynagrodzenie pokrywa się z dochodów lub z majątku osoby, dla której kurator jest ustanowiony, a jeżeli osoba ta nie ma odpowiednich dochodów lub majątku, wynagrodzenie pokrywa ten, kto żądał ustanowienia kuratora.

Stosowanie do art. 162 § 1 Kodeksu, sąd opiekuńczy przyzna opiekunowi za sprawowanie opieki na jego żądanie stosowne wynagrodzenie okresowe albo wynagrodzenie jednorazowe w dniu ustania opieki lub zwolnienia go od niej. Wynagrodzenia nie przyznaje się, jeżeli nakład pracy opiekuna jest nieznaczny lub gdy sprawowanie opieki jest związane z pełnieniem funkcji rodziny zastępczej albo czyni zadość zasadom współżycia społecznego (art. 162 § 2). Wynagrodzenie pokrywa się z dochodów lub z majątku osoby, dla której opieka została ustanowiona, a jeżeli osoba ta nie ma odpowiednich dochodów lub majątku, wynagrodzenie jest pokrywane ze środków publicznych na podstawie przepisów o pomocy społecznej (art. 162 § 3).

W myśl art. 18 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2020 r., poz. 1876 ze zm.), do zadań zleconych z zakresu administracji rządowej realizowanych przez gminę należy wypłacanie wynagrodzenia za sprawowanie opieki.

Zgodnie z art. 36 pkt 1 lit. h) cyt. ustawy, świadczeniami z pomocy społecznej są świadczenia pieniężne stanowiące wynagrodzenie należne opiekunowi z tytułu sprawowania opieki przyznane przez sąd.

Natomiast zgodnie z art. 53a § 1-2 ww. ustawy, wynagrodzenie za sprawowanie opieki wypłaca się w wysokości ustalonej przez sąd. Wynagrodzenie to obliczone w stosunku miesięcznym nie może przekraczać 1/10 przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, bez wypłat nagród z zysku, ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego za okres poprzedzający dzień przyznania wynagrodzenia. Udzielenie świadczeń w postaci wynagrodzenia za sprawowanie opieki nie wymaga przeprowadzenia rodzinnego wywiadu środowiskowego oraz wydania decyzji administracyjnej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z dnia 19 listopada 2020 r. sygn. akt I SA/Gl 1096/20 stwierdził, że z art. 181 ust. 1 k.r.o. wynika, iż kurator osoby ubezwłasnowolnionej częściowo jest powołany do jej reprezentowania i do zarządu jej majątkiem tylko wtedy, gdy sąd opiekuńczy tak postanowi. Z kolei art. 183 ust. 1 k.r.o. stanowi, że dla osoby niepełnosprawnej ustanawia się kuratora, jeżeli osoba ta potrzebuje pomocy do prowadzenia wszelkich spraw albo spraw określonego rodzaju lub do załatwienia poszczególnej sprawy. Zakres obowiązków i uprawnień kuratora określa sąd opiekuńczy. Zatem w przypadku zarówno art. 181 ust. 1 k.r.o., jak i art. 183 ust. 1 tej ustawy, decydujące znaczenie dla oceny wynagrodzenia kuratora ma treść postanowienia właściwego sądu powszechnego. To bowiem on określa czy kurator w istocie powoływany jest wyłącznie do „sprawowania opieki” czy też nie. Przy czym w zakresie przyznanej opieki z uwagi na treść 178 § 3 k.r.o. w zakresie nieuregulowanym przez przepisy, które przewidują ustanowienie kuratora, stosuje się odpowiednio przepisy o opiece z zachowaniem tych przepisów. (…) Wprawdzie przepis art. 178 § 2 k.r.o. wskazuje na odpowiednie stosowanie przepisów o opiece po zachowaniu "przepisów poniższych", czyli po uwzględnieniu treści art. 179 k.r.o., to jednak brzmienie art. 179 k.r.o. nie wyklucza stosowania przepisu z art. 162 § 3 k.r.o.

Zatem w odniesieniu do wynagrodzenia z tytułu pełnienia funkcji kuratora osoby częściowo ubezwłasnowolnionej przyznanego Wnioskodawcy postanowieniem sądu na podstawie art. 162 § 3 w związku z art. 178 § 2 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego i art. 53a ustawy o pomocy społecznej wskazać należy, że z uwagi na fakt, że zostało ono wypłacone na podstawie art. 162 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, przychód ten będzie korzystał ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 79a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wynagrodzenia z tytułu pełnienia funkcji kuratora osoby niepełnosprawnej zostało natomiast przyznane Wnioskodawcy – zgodnie z doprecyzowaniem opisu przedstawionego we wniosku - na podstawie art. 179 § 1 w związku z art. 178 § 2 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego i art. 53a ustawy z dnia pomocy społecznej. Ponadto jak wskazał Wnioskodawca zgodnie z postanowienie sądu został on ustanowiony kuratorem osoby niepełnosprawnej do prowadzenia bieżących spraw życia codziennego podopiecznej, w tym wszelkich spraw majątkowych, urzędowo - socjalnych oraz dotyczących świadczeń opieki zdrowotnej.

Zatem do powyższego wynagrodzenia nie można zastosować zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 79a, ponieważ wynagrodzenie to nie zostało przyznane na podstawie wymienionego w tym przepisie art. 162 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

W odniesieniu natomiast do zwolnienia z opodatkowania określonego w art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy wskazać należy, że zwolnieniu temu podlegają świadczenia z pomocy społecznej. Jak wyżej wskazano ustawa o pomocy społecznej jako świadczenie z pomocy społecznej wymienia ustanowione przez sąd wynagrodzenie należne opiekunowi za sprawowanie opieki, nie odnosi się do wynagrodzenia kuratora. Wnioskodawca nie został ustanowiony opiekunem osoby niepełnosprawnej, lecz został ustanowiony kuratorem do prowadzenia bieżących spraw życia codziennego podopiecznej, w tym wszelkich spraw majątkowych, urzędowo – socjalnych oraz dotyczących świadczeń opieki zdrowotnej. Zatem wynagrodzenie kuratora nie stanowi świadczenia z pomocy społecznej wymienionego w art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji przychód ten nie korzysta ze zwolnienia określonego przepisem art. 21 ust. 1 pkt 79 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe oraz przedstawione stany faktyczne i zdarzenie przyszłe należy uznać, że przychód, który Wnioskodawca uzyskuje/uzyska z tytułu pełnionej funkcji kuratora osoby ubezwłasnowolnionej częściowo oraz osoby niepełnosprawnej należy traktować jako przychód z działalności wykonywanej osobiście w myśl art. 10 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie przychód z tytułu wynagrodzenia za pełnienie funkcji kuratora osoby ubezwłasnowolnionej korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 79a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca nie ma obowiązku wykazywania powyższego przychodu w zeznaniu rocznym

Natomiast przychód z tytułu pełnionej funkcji kuratora osoby niepełnosprawnej podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, od którego płatnik jest zobowiązany pobierać zaliczki. Dochód ten należy wykazać w zeznaniu rocznym w wierszu: działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 13 ustawy.

Ponadto należy zauważyć, że w Wnioskodawca doprecyzowując zakres w jakim oczekuje wyjaśnienia wskazał na przepis „ art. 31 ust. 1 pkt 79a ustawy o PIT.” Tutejszy Organ uznał to za omyłkę pisarską Wnioskodawcy i przyjął, że intencją Wnioskodawcy miał być art. 21 ust. 1 pkt 79a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na który również powołuje się Wnioskodawca.

Końcowo należy podkreślić, że zakres interpretacji indywidualnej, zdeterminowany jest przede wszystkim przedstawionym przez Wnioskodawcę stanem faktycznym i zdarzeniem przyszłym jak i własnym stanowiskiem Wnioskodawcy. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy:

zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzeń,
zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin