Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.279.2021.4.MG
z 21 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 marca 2021 r. (data wpływu 12 marca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 25 maja 2021 r. (data wpływu 1 czerwca 2021 r.) na wezwanie tut. organu z 20 maja 2021 r. znak 0114-KDIP2-1.4010.89.2021.2.PD, 0114-KDIP3-1.4011.279.2021.3.MG o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z wręczeniem pracownikom upominków z okazji jubileuszu Spółki - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z wręczeniem pracownikom upominków z okazji jubileuszu Spółki.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest jednym z największych w Polsce wydawców książek i czasopism dla dzieci i młodzieży wydając ponad 40 tytułów prasowych i kilkaset książek rocznie, wchodzącym w skład grupy ….

Spółka ma nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Polski.

Spółka z okazji 30-lecia funkcjonowania działalności, w grudniu 2020 r. dokonała wręczenia koszy upominkowych swoim kontrahentom oraz pracownikom.

Na kosze prezentowe składały się m.in. następujące upominki:

• kubek,
  

• notes,
  

• list,
  

• produkt X,
  

• wino,
  

• miód,
  

• plecak.
  
  
  

Wysyłka miała charakter masowy, a jej celem było podtrzymanie relacji z kontrahentami i pracownikami, a także promowanie i budowanie marki … - na wysyłanych upominkach (tj. miodzie, kubku, notesie, produkcie X) widniało logo X.

Plecak posłużył jako torba do spakowania upominków - w każdym plecaku była włożona kartka życzeniowa (list) i pozostałe prezenty. Ponadto, plecak ten służyć ma pracownikom podczas pracy zdalnej - ułatwiać ma mobilność, tj. przewożenie laptopa pomiędzy biurem a innymi lokalizacjami. Plecak wyposażony jest bowiem w specjalną przegródkę oraz zabezpieczenie na laptopa służbowego.

Szczegóły kosztorysu i skład poszczególnych koszy (ceny jednostkowe oraz ilość wręczanych koszy w ramach poszczególnych pakietów) prezentuje poniższa tabela: (…)

Ponadto, Spółka poniosła także koszty związane z pakowaniem, konfekcjonowaniem oraz dostarczeniem (kurier) ww. prezentów.

Wszystkie prezenty zostały sfinansowane ze środków obrotowych Spółki.

Pismem z 20 maja 2021 r. organ podatkowy wezwał Spółkę do uzupełnienia braków formalnych wniosku m.in. poprzez:

• Ponowne sformułowanie pytania podatkowego Nr 4 i 5, tak aby ich treść jednoznacznie odnosiła się do spoczywających na Spółce obowiązków płatnika, z tytułu przekazanych pracownikom upominków.
  
  
  W złożonym wniosku o wydanie interpretacji z 11 marca 2021 r. Spółka wskazując status Wnioskodawcy - podała - podatnik, natomiast złożony wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie Nr 4 i 5) dotyczy obowiązków płatnika jako pracodawcy.
  
  
  Ponadto w przepisach będących przedmiotem wniosku w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych Spółka wskazała jedynie art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast nie odwołała się do treści art. 31 ww. ustawy.
  
  
  W związku z powyższym, ponieważ sformułowane we wniosku pytania Nr 4 i 5 dotyczą wyłącznie skutków podatkowych po stronie pracownika, natomiast nie odnoszą się wprost do obowiązków Spółki jako płatnika, organ podatkowy prosi o ich przeformułowanie, tak aby na ich podstawie możliwe było wydanie interpretacji w indywidualnej sprawie występującego z wnioskiem o jej wydanie.
  
  
  
• Doprecyzowanie stanowiska Spółki odnośnie ponownie sformułowanych pytań Nr 4 i 5 w zakresie obowiązków płatnika spoczywających na Spółce, związanych z przekazanymi pracownikom upominkami.
  
  
  

Spółka pismem z 25 maja 2021 r. uzupełniła wniosek.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatki na nabycie przez Spółkę opisanych w stanie faktycznym upominków dla pracowników?
2. Czy Spółka ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatki na nabycie przez Spółkę opisanych w stanie faktycznym upominków dla kontrahentów?
3. Czy Spółka ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatki na pakowanie, konfekcjonowanie oraz transport opisanych w stanie faktycznym upominków dla kontrahentów i pracowników?
4. Czy z tytułu przekazania przez Spółkę jej pracownikom upominków opisanych w stanie faktycznym Spółka zobowiązana będzie do rozpoznania po ich stronie nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy PIT i czy w związku z powyższym na Spółce jako płatniku podatku dochodowego od osób fizycznych ciążyć będzie obowiązek pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, zgodnie z art. 31 ustawy o PIT?
5. Czy w przypadku prezentów, których przekazanie pracownikom skutkuje po ich stronie powstaniem przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy PIT, Spółka będzie zobowiązana doliczyć do przychodu tę część wydatków poniesionych na opakowania, konfekcjonowanie i transport upominków jaką proporcjonalnie przypisać należy do wartości przekazywanych upominków i czy w związku z powyższym na Spółce jako płatniku podatku dochodowego od osób fizycznych ciążyć będzie obowiązek pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, zgodnie z art. 31 ustawy o PIT?

Przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia jest odpowiedź na pytania Nr 4 i 5 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie pytań oznaczonych Nr 1, 2 i 3 odnośnie podatku dochodowego od osób prawnych została wydana odrębna interpretacja indywidualna.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 4

Zdaniem Spółki zobowiązana będzie do rozpoznania po stronie pracowników nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, wyłącznie w odniesieniu do przekazanego pracownikowi wina. Pozostałe upominki (plecak, notes i produkt X) nie spełniają bowiem wszystkich przesłanek wskazanych w wyroku wydanym przez TK dla klasyfikacji danego świadczenia jako przychodu podatkowego po stronie pracowników. Upominki te wręczane bowiem były w sposób masowy w wyraźnym interesie pracodawcy, a ich celem było także umożliwienie pracownikom prawidłową realizację ich obowiązków służbowych.

Ad. 5

Zdaniem Spółki, w przypadku prezentów, których przekazanie pracownikom skutkuje po ich stronie powstaniem przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy PIT, Spółka będzie zobowiązana doliczyć do przychodu tę część wydatków poniesionych na opakowania, konfekcjonowanie i transport upominków jaką proporcjonalnie przypisać należy do wartości przekazywanych upominków.

Uzasadnienie stanowiska Spółki:

Ad. 4

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT „Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.”

Co do zasady, wartość nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń finansowanych przez pracodawcę na rzecz jego pracowników, stanowi na gruncie art. 12 ust. 1. ustawy o PIT, przychód tych pracowników ze stosunku pracy.

Warunki pozwalające uznać dane świadczenie za przychód na gruncie ww. artykułu, nie zostały przy tym wprost wskazane w ustawie o PIT. W tym zakresie, organy podatkowe oraz podatnicy przede wszystkim odwołują się do wyroku Trybunału Konstytucyjnego (dalej: TK) z 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13.

W wyroku tym TK uznał, że dane świadczenie nieodpłatne na rzecz pracownika stanowić będzie jego przychód podatkowy wówczas, gdy:

1. pracownik wyraził na nie zgodę (skorzystał z nich dobrowolnie),
2. świadczenie to zostało spełnione w jego interesie (przyniosło mu korzyść w postaci zwiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku) - nie w interesie pracodawcy,
3. stanowiło ono wymierną korzyść przypisaną indywidualnemu pracownikowi (tj. korzyść ta nie jest dostępna dla wszystkich podmiotów w sposób ogólny).

W związku z powyższym, TK wskazał zatem jedynie ogólne przesłanki pozwalające na uznanie danego świadczenia za przychód podatkowy na gruncie ustawy o PIT. Ich doprecyzowanie następowało już w odniesieniu do konkretnych, szczegółowych stanów faktycznych na gruncie wydawanych interpretacji indywidualnych.

W wydawanych interpretacjach wielokrotnie wskazywano, iż dane świadczenia nie powinny podlegać opodatkowaniu PIT, przykładowo w sytuacji, gdy:

• korzystanie z danych świadczeń przez pracowników jest w pełni dobrowolne (a zatem został spełniony pierwszy warunek opisany przez TK), ale
  

• nie zachodzą pozostałe przesłanki warunkujące kwalifikację nieodpłatnego świadczenia jako przychodu podlegającego opodatkowaniu, tj. świadczenia te są spełniane także w interesie pracodawcy oraz pracownik nie odnosi z nich wymiernej (w sensie finansowym) korzyści.
  
  
  

Odwołując powyższe, do analizowanego stanu faktycznego, koniecznym jest zatem dokładne zbadanie czy świadczenia na rzecz pracowników Spółki w analizowanej sytuacji spełniać będą wszystkie przesłanki zaprezentowane przez TK, w tym przede wszystkim w zakresie interesu pracownika i pracodawcy.

Wino

Zdaniem Spółki, w analizowanej sytuacji przekazywane pracownikom wino spełniać będzie wskazane przez TK przesłanki dla uznania danego świadczenia za podlegające opodatkowaniu na gruncie art. 12 ust. 1 PIT jako nieodpłatne świadczenie ze stosunku pracy.

Tym samym, z tytułu wręczenia pracownikom wina, Spółka jako płatnik podatku, rozpoznać powinna po ich stronie przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu PIT.

Pozostałe upominki

W opinii Spółki nie ulega wątpliwości, iż w analizowanym stanie faktycznym, pozostałe upominki przekazywane pracownikom nie spełniają wszystkich przesłanek do uznania ich za nieodpłatne świadczenia na gruncie art. 12 ust. 1 ustawy o PIT skutkujące obowiązkiem rozpoznania po stronie pracowników przychodów ze stosunku pracy.

Pracownicy Spółki korzystają co prawda z prezentów dobrowolnie, tzn. uznać można, iż prezenty są im wręczane za ich zgodą (warunek nr 1), jednakże

• Celem wręczania przez Spółkę prezentów jest budowanie pozytywnej atmosfery w miejscu pracy, motywowanie pracowników, zwiększenie ich zaangażowania (szerzej na ten temat w uzasadnieniu do pyt. nr 1).
  To natomiast przekładać się ma na wzrost jakości ich pracy i tym samym osiągnięcie przez Spółkę korzyści w postaci potencjalnego zwiększenia przychodów z prowadzonej działalności. Tym samym, nie sposób jest uznać, iż prezenty te zostały wręczone wyłącznie w interesie pracowników - występuje tu także wyraźny interes pracodawcy (Spółki), szczególnie w przypadku prezentów w postaci notesów czy plecaka.
  Tak jak zostało już wskazane w pierwszej części wniosku, prezenty te wykorzystywane będą przez pracowników bowiem bezpośrednio do realizowania obowiązków służbowych. Notes w sposób oczywisty umożliwia bowiem zapisywanie określonych rzeczy np. zadań, poleceń związanych z pracą. Plecak natomiast umożliwia bezpieczny transport laptopa dla pracowników, którzy w obecnej rzeczywistości covidowej, zmuszeni są do wykonywania swoich obowiązków w trybie zdalnym.
  
• Nie sposób jest uznać, iż prezenty te stanowiły wymierną korzyść przypisaną indywidualnemu pracownikowi. Prezenty wręczane pracownikom miały bowiem charakter masowy - były przekazane dla wszystkich pracowników w sposób ogólny. Sytuację tę porównać zatem można chociażby do wręczania pracownikom biurowym narzędzi do wykonywania przez nich pracy, które nie powoduje przecież powstania po ich stronie przychodu ze stosunku pracy.
  
  

Podsumowując, w opinii Spółki nie ulega wątpliwości, iż prezenty przekazane pracownikom (z wyłączeniem wina), nie powodują powstania po stronie pracowników nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy PIT. Upominki te nie spełniają bowiem wszystkich przesłanek wskazanych w wyroku wydanym przez TK dla klasyfikacji danego świadczenia jako przychodu podatkowego. Upominki te wręczane bowiem były w sposób masowy w wyraźnym interesie pracodawcy, a ich celem było także umożliwienie pracownikom prawidłową realizację ich obowiązków służbowych.

Ad. 5.

W analizowanej sytuacji, w związku z wręczaniem upominków pracownikom, Spółka poniosła określone koszty pakowania, konfekcjonowania oraz transportu.

W przypadku zatem, w którym przekazanie prezentów pracownikom, będzie skutkowało po stronie pracowników powstaniem przychodu ze stosunku pracy, na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, Spółka zobowiązana będzie do doliczenia do ww. przychodu przypadające na ten prezent odpowiednie koszty transportu, pakowania i konfekcjonowania.

W związku natomiast z faktem, że:

1. Spółka poniosła analizowane koszty w odniesieniu do ogółu prezentów przekazywanych pracownikom,
   
2. Przekazanie części z tych prezentów nie będzie skutkowało po stronie pracowników powstaniem przychodów ze stosunku pracy (pytanie nr 4 we wniosku),

- Spółka zobowiązana będzie uwzględnić w przychodzie pracownika z tytułu nieopłatnych świadczeń ze stosunku pracy, jedynie część wydatków poniesionych na opakowanie, transport, konfekcjonowanie, proporcjonalnie do wartości danego upominku względem ogółu prezentów.

Podsumowując, w przypadku prezentów, których przekazanie skutkować będzie obowiązkiem rozpoznania po stronie pracowników przychodu na gruncie art. 12 ust. 1 ustawy o PIT (wino), Spółka powinna dodać proporcjonalnie tę część ww. wydatków, która przeznczonych została na opakowanie, transport i konfekcjonowanie tych prezentów, do przychodu wygenerowanego po stronie pracownika z tytułu ich przekazania.

Pismem z 25 maja 2021 r. Spółka doprecyzowała stanowisko odnośnie zadanych pytań:

Ad. 4

Zdaniem Spółki zobowiązana będzie do rozpoznania po stronie pracowników nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, wyłącznie w odniesieniu do przekazanego pracownikowi wina i w tym też zakresie na Spółce jako płatniku podatku dochodowego od osób fizycznych ciążyć będzie obowiązek pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, zgodnie z art. 31 ustawy o PIT.

Pozostałe upominki (plecak, notes i produkt X) nie spełniają bowiem wszystkich przesłanek wskazanych w wyroku wydanym przez TK dla klasyfikacji danego świadczenia jako przychodu podatkowego po stronie pracowników. Upominki te wręczane bowiem były w sposób masowy w wyraźnym interesie pracodawcy, a ich celem było także umożliwienie pracownikom prawidłową realizację ich obowiązków służbowych.

Ad. 5

Zdaniem Spółki, w przypadku prezentów, których przekazanie pracownikom skutkuje po ich stronie powstaniem przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy PIT i w zakresie, w którym na Spółce jako płatniku podatku dochodowego od osób fizycznych ciążyć będzie obowiązek pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, zgodnie z art. 31 ustawy o PIT, Spółka będzie zobowiązana doliczyć do przychodu tę część wydatków poniesionych na opakowania, konfekcjonowanie i transport upominków jaką proporcjonalnie przypisać należy do wartości przekazywanych upominków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Niezależnie od powyższego wyjaśnić należy, że w art. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przewidziane zostały sytuacje, w których uzyskanie korzyści majątkowej mieszczącej się w definicji przychodu nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych. Wśród wyłączeń wskazanych w tym przepisie w ust. 1 pkt 3 wskazane zostały przychody podlegające przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Zacytowany przepis dotyczy sytuacji podatników osiągających dochód (przychód), który co do zasady może podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a który uzyskany został przez nich w sposób nieodpłatny, na podstawie jednego z tytułów wymienionych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Jego rolą jest zapobieżenie sytuacji, w której to samo przysporzenie majątkowe powodowałoby powstanie obowiązku podatkowego w dwóch podatkach, czego skutkiem byłoby podwójne opodatkowanie tego samego przysporzenia majątkowego. Przy czym zaznaczyć należy, że wyłączeniu temu podlega jedynie nabycie na podstawie jednego z tytułów wskazanych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, które faktycznie miało miejsce.

Stosownie do treści art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2019 r. poz. 1813 ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy.

Umowa darowizny zdefiniowana została w art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego „prezent” znaczy to, co się komuś daruje, zwykle z jakiej okazji.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Spółka z okazji 30-lecia funkcjonowania działalności wręczyła kosze upominkowe swoim kontrahentom oraz pracownikom, które to prezenty Spółka sfinansowała ze środków obrotowych. Na kosze prezentowe dla pracowników składały się notes, produkt Spółki, plecak i wino. Celem przekazania koszy z upominkami było podtrzymanie relacji z kontrahentami i pracownikami, a także promowanie i budowanie marki. Na upominkach (m.in. produkcie Spółki) widniało logo Spółki. Plecak posłużył jako torba do spakowania upominków. W każdym plecaku była kartka życzeniowa i pozostałe prezenty. Spółka poniosła także koszty związane z pakowaniem, konfekcjonowaniem oraz dostarczeniem ww. prezentów.

Kwestia opodatkowania nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych przez pracowników od pracodawców budziła wątpliwości po stronie pracowników oraz pracodawców i prowadziła do sporów interpretacyjnych. Orzecznictwo sądów administracyjnych w tej materii również było niejednolite. Zagadnienie to zostało ostatecznie rozstrzygnięte przez Trybunał Konstytucyjny, w wyroku z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13. W wyroku tym Trybunał Konstytucyjny wskazał, że nie wszystkie świadczenia otrzymywane przez pracowników od pracodawców można uznać za przychód w rozumieniu ustawy. „W ocenie Trybunału jest oczywiste, że pracodawcy (poza wyjątkowymi sytuacjami) nie dokonują darowizn na rzecz swoich pracowników. Jednocześnie jest oczywiste, że wynagrodzenie za pracę może przybierać nie tylko pieniężną postać lecz także postać różnego rodzaju świadczeń, które - nawet nieujęte w umowie o pracę - w praktyce są postrzegane jako jego element. Gdyby się zdarzyło, że pracodawca rzeczywiście chce obdarować konkretnego pracownika, np. z okazji jubileuszu zatrudnienia wręcza mu zegarek, wówczas korzyść tę należałoby potraktować jako podlegającą ustawie z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2016 r., poz. 205). A zatem to nie zamiar obdarowania stanowi kryterium odróżnienia świadczeń pracodawcy, o których wartość należy podnieść podlegający opodatkowaniu dochód pracownika, od tych, które jego dochodu nie zwiększają. Kryterium tym musi być obiektywna ocena, czy świadczenie leżało w interesie pracownika, a jest tak wtedy, gdy stanowi ono realne przysporzenie majątkowe (korzyść), którego efekt jest uchwytny w jego majątku”.

W rezultacie stwierdzić należy, wartość upominków okolicznościowych przekazywanych przez pracodawcę pracownikom, które nie stanowią dla pracowników dodatkowej formy gratyfikacji/wynagrodzenia za wykonaną pracę, co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

W konsekwencji, z uwagi na wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przekazanie pracownikom przez Spółkę upominków okolicznościowych, o których mowa we wniosku, nie stanowi dla nich przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, w związku z przekazaniem pracownikom prezentów z okazji jubileuszu, na Spółce, jako płatniku nie ciążył obowiązek poboru zaliczek na podatek, stosownie do treści art. 31 ww. ustawy.

Zatem stanowisko Spółki odnośnie pytania Nr 4 należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie nie udziela się odpowiedzi na pytanie Nr 5, ponieważ Spółka oczekiwała na nie odpowiedzi wyłącznie w sytuacji, gdy przekazanie prezentów pracownikom skutkować będzie po ich stronie powstaniem przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.