2021.06.15 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3.4012.105.2021.1.MS
z 15 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2021 r. (data wpływu 30 kwietnia 2021 r.) uzupełniony pismem z dnia 30 kwietnia 2021 r. (data wpływu 30 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z ewidencjonowania przy użyciu kasy rejestrującej sprzedaży dla pracowników, uprawnienia do zaprzestania ewidencjonowania tej sprzedaży na kasie rejestrującej oraz rezygnacji z posiadania kasy rejestrującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z ewidencjonowania przy użyciu kasy rejestrującej sprzedaży dla pracowników, uprawnienia do zaprzestania ewidencjonowania tej sprzedaży na kasie rejestrującej oraz rezygnacji z posiadania kasy rejestrującej. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 30 kwietnia 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, (…) (dalej: Spółka) posiada siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Polski i jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny.

Spółka wchodzi w skład wielonarodowej Grupy (…), która zajmuje się produkcją i sprzedażą m.in. (…) (dalej: Produkty).

W ramach Grupy (…) Spółka pełni funkcję spółki produkcyjnej i jako taka zajmuje się przede wszystkim produkcją lub zakupem Produktów i ich sprzedażą.

Spółka dokonuje dostawy Produktów na rzecz spółek dystrybucyjnych z Grupy (…) lub na rzecz innych jednostek produkcyjnych w Grupie (…). Spółka dokumentuje sprzedaż Produktów fakturą.

Spółka dokonuje również dostawy na terytorium kraju innych niż Produkty towarów (np. odpadów poprodukcyjnych) na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni. Spółka dokumentuje sprzedaż tych towarów fakturą.

Spółka dokonuje również dostawy towarów (np. materiałów, odpadów poprodukcyjnych, sprzętu elektronicznego, telefonów komórkowych) na rzecz swoich pracowników. Przedmiotem sprzedaży na rzecz pracowników nie jest dostawa towarów wymienionych w § 4 ust. 1 pkt 1 lit. a oraz m-o Rozporządzenia, a w szczególności: gazu płynnego, wyrobów tytoniowych, wyrobów alkoholowych, perfum czy wód toaletowych. Spółka nie świadczy żadnych usług na rzecz pracowników.

Poza sprzedażą na rzecz pracowników, Spółka nie świadczy żadnych usług, ani nie sprzedaje jakichkolwiek towarów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, ani rolników ryczałtowych.

Spółka rozpoczęła sprzedaż na rzecz pracowników przed 1 stycznia 2018 r. Obecnie Spółka nie ewidencjonuje sprzedaży na rzecz pracowników na kasie fiskalnej. Z uwagi jednak na to, że w przeszłości Spółka ewidencjonowała taką sprzedaż na kasie fiskalnej, Spółka posiada kasę fiskalną.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy opisana w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym sprzedaż na rzecz pracowników Spółki podlega zwolnieniu z obowiązku ewidencjonowania przy użyciu kasy rejestrującej, a tym samym Spółka jest uprawniona do zaprzestania ewidencjonowania sprzedaży na rzecz pracowników na kasie rejestrującej?
Czy Spółka jest uprawniona do rezygnacji z posiadania kasy rejestrującej?

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym sprzedaż na rzecz pracowników Spółki podlega zwolnieniu z obowiązku ewidencjonowania przy użyciu kasy rejestrującej, a tym samym Spółka jest uprawniona do zaprzestania jej ewidencjonowania na kasie rejestrującej.

Spółka jest uprawniona do rezygnacji z posiadania kasy rejestrującej.

Zwolnienie sprzedaży na rzecz osób fizycznych będących pracownikami Spółki z obowiązku ewidencjonowania przy użyciu kasy rejestrującej.

Kwestie dotyczące ewidencji sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej (dalej również jako kasa fiskalna) reguluje rozdział 3 (art. 111-111b) ustawy o VAT oraz rozporządzenia wykonawcze do ustawy o VAT.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących. Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy o VAT Minister właściwy do spraw finansów publicznych może jednak zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z tego obowiązku.

Minister Finansów („MF”) korzystając z powyższej delegacji ustawowej wprowadza szereg wyjątków od zasady ogólnej wyrażonej w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT. Zakres czynności oraz podmiotów wyłączonych z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kasy fiskalnej określany jest w rozporządzeniu MF w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Rozporządzenia te mają charakter okresowy. W obecnym stanie prawnym (od 1 stycznia 2019 r.) obowiązują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. („Rozporządzenie z 28 grudnia 2018 r.” lub „Rozporządzenie”).

Zgodnie z treścią § 2 Rozporządzenia z 28 grudnia 2018 r. zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r., czynności wymienione w załączniku do tego rozporządzenia. Z kolei w poz. 34 załącznika została wymieniona, cyt.: „34. Dostawa towarów i świadczenie usług przez podatnika na rzecz jego pracowników oraz przez spółdzielnie mieszkaniowe na rzecz członków lub innych osób, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu lub które są właścicielami lokali położonych w budynkach administrowanych przez spółdzielnie mieszkaniowe, jak również przez wspólnoty mieszkaniowe na rzecz właścicieli lokali”.

Jednocześnie w Rozporządzeniu z 28 grudnia 2018 r. wprowadzono wykaz towarów i usług, których sprzedaż na rzecz pracowników nie korzysta ze zwolnienia z ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Zgodnie bowiem z treścią § 4 tego rozporządzenia, cyt.: „1. Zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku:

dostawy:
1. gazu płynnego,(…)
2. wyrobów przeznaczonych do użycia, oferowanych na sprzedaż lub używanych jako paliwa silnikowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, bez względu na symbol PKWiU,
3. wyrobów tytoniowych (CN 2401, 2402, 2403), napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2% oraz napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%, bez względu na kod CN, z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów,
4. perfum i wód toaletowych (CN 3303 00 10, 3303 00 90), z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów;
świadczenia usług:
1. przewozów pasażerskich w samochodowej komunikacji, z wyłączeniem przewozów wymienionych w poz. 15 i 16 załącznika do rozporządzenia,
2. przewozu osób oraz ich bagażu podręcznego taksówkami,
3. naprawy pojazdów silnikowych oraz motorowerów (w tym naprawy opon, ich zakładania, bieżnikowania i regenerowania),
4. w zakresie wymiany opon lub kół dla pojazdów silnikowych oraz motorowerów,
5. w zakresie badań i przeglądów technicznych pojazdów,
6. w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów, z wyłączeniem usług świadczonych przez osoby wymienione w poz. 48 załącznika do rozporządzenia,
7. prawniczych, z wyłączeniem usług określonych w poz. 27 załącznika do rozporządzenia,
8. doradztwa podatkowego,
9. związanych z wyżywieniem (PKWiU ex 56.10, PKWiU 56.21, PKWiU 56.29, PKWiU ex 56.30), wyłącznie:
  - świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz
  - usług przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering),
10. fryzjerskich, kosmetycznych i kosmetologicznych,
11. kulturalnych i rozrywkowych - wyłącznie w zakresie wstępu na przedstawienia cyrkowe,
12. związanych z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne.
Przepisu ust. 1 pkt 1 nie stosuje się do dostawy towarów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b-l, będącej dostawą towarów, o której mowa w poz. 34 załącznika do rozporządzenia.
Przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do świadczenia usług:
zgodnie z warunkami określonymi w poz. 34 załącznika do rozporządzenia przez podatnika, o którym mowa w art. 8 ust. 2a ustawy;

(…)”.

Na gruncie Rozporządzenia z 28 grudnia 2018 r. dostawa towarów i świadczenie usług na rzecz pracowników podlegają zatem zwolnieniu z obowiązku ewidencji na kasie fiskalnej pod następującymi warunkami:

w przypadku towarów – dostawa nie obejmuje towarów wymienionych w § 4 ust. 1 pkt 1 lit. a oraz m-o Rozporządzenia,
w przypadku usług – świadczenie nie obejmuje usług wymienionych w § 4 ust. 2 Rozporządzenia, chyba że usługi te są świadczone przez podatnika w rozumieniu art. 8 ust. 2a ustawy o VAT (tzw. refaktura).

Wniosek:

W opisanym stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym:

przedmiotem sprzedaży na rzecz pracowników nie jest dostawa towarów wymienionych w § 4 ust. 1 pkt 1 lit. a oraz m-o Rozporządzenia, a w szczególności: gazu płynnego, wyrobów tytoniowych, wyrobów alkoholowych, perfum czy wód toaletowych,
Spółka nie świadczy żadnych usług na rzecz pracowników.

W tym stanie rzeczy sprzedaż dokonywana przez Spółkę na rzecz osób fizycznych będących jej pracownikami podlega zwolnieniu z obowiązku ewidencjonowania przy użyciu kasy rejestrującej.

Spółka zwraca jednocześnie uwagę, że poza wskazanymi wyżej włączeniami określonych grup towarów i usług, Rozporządzenie z 28 grudnia 2018 r. nie wprowadza żadnych dodatkowych ograniczeń w zakresie skorzystania ze zwolnienia z ewidencji na kasie fiskalnej w przypadku sprzedaży na rzecz pracowników. W szczególności, bez znaczenia pozostaje fakt, że Spółka rozpoczęła sprzedaż na rzecz pracowników przed 1 stycznia 2018 r. Żaden z przepisów obecnie obowiązującego Rozporządzenia z 28 grudnia 2018 r. nie uzależnia bowiem możliwości skorzystania ze zwolnienia z ewidencji na kasie fiskalnej sprzedaży na rzecz pracowników od tego czy sprzedaż ta rozpoczęła się przed wejściem w życie przepisów Rozporządzenia czy też po.

Brak ograniczenia w tym zakresie jest celowy. Jak wskazano powyżej rozporządzenia w sprawie zwolnień z ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących mają charakter okresowy. Gdyby intencją ustawodawcy było uniemożliwienie skorzystania z tego zwolnienia przez podmioty, które przed wejściem w życie przepisów Rozporządzenia ewidencjonowały sprzedaż na rzecz pracowników na kasie rejestrującej utrzymałby on przepis, który tę kwestię wprost regulował w poprzedniej wersji rozporządzenia, tj. w Rozporządzeniu Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 20 grudnia 2017 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji, które:

obowiązywało od 1 stycznia 2018 r. do 31 stycznia 2018 r.,
w poz. 36 załącznika wymieniało dostawę towarów i świadczenie usług przez podatnika na rzecz jego pracowników,
w § 8 ust. 3 wprost wyłączało możliwość skorzystania ze zwolnienia, jeżeli sprzedaż czynności wymienionych w załączniku rozpoczęła się przed wejściem w życie tych przepisów, cyt.: „3. W przypadku podatników, którzy przed dniem 1 stycznia 2018 r. rozpoczęli ewidencjonowanie czynności wymienionych w poz. 36, 41 lub 42 załącznika do rozporządzenia, zwolnienia, o którym mowa w § 2, w zakresie tych czynności ewidencjonowanych nie stosuje się.”

Spółka podkreśla, że w obecnie obowiązującym Rozporządzeniu z 28 grudnia 2018 r. analogiczny przepis w odniesieniu do sprzedaży na rzecz pracowników nie został wprowadzony. Zgodnie bowiem z treścią w § 8 ust. 3 Rozporządzenia, cyt.: „w przypadku podatników, którzy przed dniem 1 stycznia 2019 r. rozpoczęli ewidencjonowanie czynności wymienionych w poz. 39 i 40 załącznika do rozporządzenia, zwolnienia, o którym mowa w § 2, w zakresie tych czynności ewidencjonowanych nie stosuje się. Nie dotyczy on jednak sprzedaży na rzecz pracowników”.

Zmiana tego przepisu w stosunku do poprzednio obowiązującego sprowadza się właśnie do usunięcia z niego pozycji załącznika, która odnosi się do sprzedaży na rzecz pracowników. Oznacza to, że korzystanie ze zwolnienia z ewidencjonowania sprzedaży na rzecz pracowników na kasie fiskalnej, o którym mowa w § 2 w zw. z poz. 34 załącznika do Rozporządzenia, nie jest obecnie zależne od tego czy taka sprzedaż była rozpoczęta przed czy też po wejściu w życie tego rozporządzenia. Potwierdza to również uzasadnienie do Rozporządzenia z 28 grudnia 2018 r., cyt.: „W § 8 ust. 3 rozporządzenia zawarto uregulowanie, zgodnie z którym jeśli podatnik rozpoczął ewidencjonowanie czynności wymienionych w poz. 39 lub 40 załącznika, zwolnienia, o którym mowa w § 2, w zakresie tych czynności ewidencjonowanych, nie stosuje się. W odniesieniu do pozostałych czynności wymienionych w załączniku podatnik może skorzystać ze zwolnienia. Przepis ten co do zasady stanowi powielenie § 8 ust. 3 rozporządzenia 2018 z tą różnicą, iż dotyczy on tylko czynności wymienionych w poz. 39 lub 40 załącznika do rozporządzenia. W rozporządzeniu 2018 uregulowanie dotyczyło również czynności, które zostały wymienione w poz. 34 załącznika do niniejszego rozporządzenia.”

Wnioski:

Jako że w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Spółka nie jest zobowiązana do ewidencjonowania sprzedaży na rzecz pracowników na kasie fiskalnej, może ona zrezygnować z dokonywania takiego ewidencjonowania.
Okoliczność, iż Spółka rozpoczęła ewidencjonowanie sprzedaży na rzecz pracowników na kasie fiskalnej przed 1 stycznia 2018 r. pozostaje bez wpływu na prawo Spółki do skorzystania ze zwolnienia z ewidencjonowania, o którym mowa w § 2 w związku z poz. 34 załącznika do Rozporządzenia.

Powyższe potwierdza linia interpretacyjna organów podatkowych, np.:

interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 października 2019 r., 0114-KDIP1-3.4012.447.2019.1.JG, cyt.: „W konsekwencji odpowiadając na pytania Wnioskodawcy stwierdzić należy, że Zainteresowany ma prawo korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży towarów (komputerów, telefonów lub towarów magazynowych) i świadczenia usług (korzystanie z samochodów służbowych, opłaty za karty dostępu do różnych usług medycznych) na rzecz swoich pracowników w oparciu o zapis § 2 ust. 1 w zw. z poz. 34 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów. W związku z tym, w sytuacji gdy do tej pory Spółka ewidencjonowała taką sprzedaż, to może zaprzestać jej ewidencjonowania na rzecz pracowników do dnia 31 grudnia 2021 r.”.
interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 19 grudnia 2019 r., sygn.: 0114-KDIP1-3.4012.607.2019.1.JG, cyt.: „W konsekwencji odpowiadając na pytania Wnioskodawcy stwierdzić należy, że Zainteresowany ma prawo korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży towarów (sprzętu komputerowego, samochodów lub mebli) i świadczenia usług (korzystanie z samochodów i telefonów służbowych) na rzecz swoich pracowników w oparciu o zapis § 2 ust. 1 w zw. z poz. 34 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów. W związku z tym, w sytuacji gdy do tej pory Spółka ewidencjonowała taką sprzedaż, to może zaprzestać jej ewidencjonowania na rzecz pracowników do dnia 31 grudnia 2021 r.”

Możliwość rezygnacji z posiadania kasy rejestrującej

Kwestie dotyczące funkcjonowania kas fiskalnych regulują przepisy Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Rozporządzenie z 29 kwietnia 2019 r.). Rozporządzenie to reguluje również kwestię sposobu zakończenia używania kas z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii w przypadku zakończenia działalności gospodarczej lub pracy tych kas (Oddział 5 Rozporządzenia z 29 kwietnia 2019 r.). Zawarcie w powyższym rozporządzeniu przepisów regulujących sposób postępowania w przypadku zakończenia używania kas potwierdza, że likwidacja kasy fiskalnej jest możliwa.

Mając na uwadze następujące okoliczności:

jak wskazano powyżej Spółka jest uprawniona do skorzystania ze zwolnienia z ewidencjonowania, o którym mowa w § 2 w zw. z poz. 34 załącznika do Rozporządzenia, a tym samym do zaprzestania ewidencjonowania sprzedaży na rzecz pracowników na kasie fiskalnej,
Spółka nie świadczy żadnych usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (w tym na rzecz pracowników oraz rolników ryczałtowych),
poza sprzedażą towarów na rzecz pracowników Spółka nie dokonuje jakichkolwiek innych dostaw towarów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, w tym rolników ryczałtowych,

‒ należy stwierdzić, że Spółka nie dokonuje żadnych czynności, które byłaby zobowiązana ewidencjonować na kasie fiskalnej.

W konsekwencji, Spółka jest uprawniona do:

złożenia do właściwego naczelnika urzędu skarbowego wniosku o wyrejestrowanie dotychczas używanej kasy rejestrującej oraz
likwidacji kasy fiskalnej (zakończenia pracy przedmiotowej kasy).

Możliwość likwidacji kasy fiskalnej potwierdza również linia interpretacyjna organów podatkowych, np. interpretacja indywidulna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, z 15 stycznia 2019 r., sygn.: 0111-KDIB3-2.4012.749.2018.1.MN, cyt.: „Analiza powołanych przepisów na tle przedstawionego opisu sprawy prowadzi do wniosku, że skoro - jak wskazano - Wnioskodawca dokonuje wyłącznie dostawy towarów, która jest objęta zwolnieniem z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej lub dokonuje dostawy dla podmiotów gospodarczych, na rzecz których sprzedaż w ogóle nie jest objęta ww. obowiązkiem, to Wnioskodawca może obecnie złożyć do właściwego naczelnika urzędu skarbowego wniosek o wyrejestrowanie dotychczas używanej kasy rejestrującej z ewidencji prowadzonej przez naczelnika urzędu skarbowego (…)”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jak i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, ze zm.), zwanej dalej „ustawą”. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Wskazany wyżej przepis art. 111 ust. 1 ustawy, określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń. Jeżeli nabywcą danej usługi jest podmiot inny niż wymieniony w art. 111 ust. 1, to taka sprzedaż w ogóle nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania jej przy użyciu kasy rejestrującej.

Należy jednak zauważyć, że na mocy delegacji ustawowej zawartej w przepisie art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących od 1 stycznia 2019 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U., poz. 2519, ze zm.), zwane dalej „rozporządzeniem”.

Zwolnienie z obowiązku instalowania kas rejestrujących zostało określone w § 2 i § 3 rozporządzenia.

Powyższe zwolnienia wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie zwolnienie dla określonych grup podatników (zwolnienie podmiotowe) i zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe).

Stosownie do § 2 ust. 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

W odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku (§ 2 ust. 2 rozporządzenia).

Pod poz. 34 ww. załącznika została wymieniona dostawa towarów i świadczenie usług przez podatnika na rzecz jego pracowników oraz przez spółdzielnie mieszkaniowe na rzecz członków lub innych osób, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu lub które są właścicielami lokali położonych w budynkach administrowanych przez spółdzielnie mieszkaniowe, jak również przez wspólnoty mieszkaniowe na rzecz właścicieli lokali.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, tj. dotyczy przedmiotu działalności.

Niektóre usługi oraz dostawa niektórych towarów zostały wyłączone przez ustawodawcę z prawa do zwolnienia, o którym mowa w przepisach § 2 i § 3 rozporządzenia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej. Szczegółowo zostały one wymienione w § 4 rozporządzenia.

Zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2020 r., zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku:

dostawy:
1. gazu płynnego,
2. części do silników (PKWiU 28.11.4),
3. silników spalinowych wewnętrznego spalania w rodzaju stosowanych do napędu pojazdów (PKWiU 29.10.1),
4. nadwozi do pojazdów silnikowych (PKWiU 29.20.1),
5. przyczep i naczep; kontenerów (PKWiU 29.20.2),
6. części przyczep, naczep i pozostałych pojazdów bez napędu mechanicznego (PKWiU 29.20.30.0),
7. części i akcesoriów do pojazdów silnikowych (z wyłączeniem motocykli), gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 29.32.30.0),
8. silników spalinowych tłokowych wewnętrznego spalania w rodzaju stosowanych w motocyklach (PKWiU 30.91.3),
9. sprzętu radiowego, telewizyjnego i telekomunikacyjnego, z wyłączeniem lamp elektronowych i innych elementów elektronicznych oraz części do aparatów i urządzeń do operowania dźwiękiem i obrazem, anten (PKWiU ex 26 i ex 27.90),
10. sprzętu fotograficznego, z wyłączeniem części i akcesoriów do sprzętu i wyposażenia fotograficznego (PKWiU ex 26.70.1),
11. wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali, których dostawa nie może korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej „ustawą”,
12. zapisanych i niezapisanych nośników danych cyfrowych i analogowych,
13. wyrobów przeznaczonych do użycia, oferowanych na sprzedaż lub używanych jako paliwa silnikowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, bez względu na symbol PKWiU,
14. wyrobów tytoniowych (PKWiU 12.00), napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2% oraz napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%, bez względu na symbol PKWiU, z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów,
15. perfum i wód toaletowych (PKWiU 20.42.11.0), z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów;
świadczenia usług:
1. przewozów pasażerskich w samochodowej komunikacji, z wyłączeniem przewozów wymienionych w poz. 15 i 16 załącznika do rozporządzenia,
2. przewozu osób oraz ich bagażu podręcznego taksówkami,
3. naprawy pojazdów silnikowych oraz motorowerów (w tym naprawy opon, ich zakładania, bieżnikowania i regenerowania),
4. w zakresie wymiany opon lub kół dla pojazdów silnikowych oraz motorowerów,
5. w zakresie badań i przeglądów technicznych pojazdów,
6. w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów, z wyłączeniem usług świadczonych przez osoby wymienione w poz. 48 załącznika do rozporządzenia,
7. prawniczych, z wyłączeniem usług określonych w poz. 27 załącznika do rozporządzenia,
8. doradztwa podatkowego,
9. związanych z wyżywieniem (PKWiU 56), wyłącznie:
  - świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz
  - usług przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering),
10. fryzjerskich, kosmetycznych i kosmetologicznych,
11. kulturalnych i rozrywkowych – wyłącznie w zakresie wstępu na przedstawienia cyrkowe,
12. związanych z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne.

W myśl § 4 ust. 1 rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2021 r., zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku:

dostawy:
1. gazu płynnego,
2. części do silników (CN 8409 91 00 i 8409 99 00),
3. silników do napędu pojazdów i motocykli (CN ex 8407, ex 8408 20),
4. nadwozi do pojazdów silnikowych (CN 8707),
5. przyczep i naczep (CN 8716 10, 8716 31 00, ex 8716 39, 8716 40 00); kontenerów (CN 8609 00),
6. części przyczep, naczep i pozostałych pojazdów bez napędu mechanicznego (CN 8716 90),
7. części i akcesoriów do pojazdów silnikowych [(CN ex 8708 z wyłączeniem 8708 21, 8708 29, 8708 95), (CN ex 9401 90 80)] (z wyłączeniem motocykli), to jest do: ciągników; pojazdów silnikowych do przewozu dziesięciu lub więcej osób z kierowcą; samochodów i pozostałych pojazdów silnikowych przeznaczonych zasadniczo do przewozu osób, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi; pojazdów silnikowych do transportu towarów; pojazdów silnikowych specjalnego przeznaczenia innych niż te zasadniczo przeznaczone do przewozu osób lub towarów (na przykład pojazdów pogotowia technicznego, dźwigów samochodowych, pojazdów strażackich, betoniarek samochodowych, zamiatarek, polewaczek, przewoźnych warsztatów, ruchomych stacji radiologicznych),
8. silników spalinowych tłokowych wewnętrznego spalania w rodzaju stosowanych w motocyklach (PKWiU 30.91.3),
9. komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU ex 26 i ex 27.11),
10. sprzętu fotograficznego, z wyłączeniem części i akcesoriów do sprzętu i wyposażenia fotograficznego (PKWiU ex 26.70.1),
11. wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali, których dostawa nie może korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej „ustawą”,
12. zapisanych i niezapisanych nośników danych cyfrowych i analogowych,
13. wyrobów przeznaczonych do użycia, oferowanych na sprzedaż lub używanych jako paliwa silnikowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, bez względu na symbol PKWiU,
14. wyrobów tytoniowych (CN 2401, 2402, 2403), napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2% oraz napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%, bez względu na kod CN, z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów,
15. perfum i wód toaletowych (CN 3303 00 10, 3303 00 90), z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów;
świadczenia usług:
1. przewozów pasażerskich w samochodowej komunikacji, z wyłączeniem przewozów wymienionych w poz. 15 i 16 załącznika do rozporządzenia,
2. przewozu osób oraz ich bagażu podręcznego taksówkami,
3. naprawy pojazdów silnikowych oraz motorowerów (w tym naprawy opon, ich zakładania, bieżnikowania i regenerowania),
4. w zakresie wymiany opon lub kół dla pojazdów silnikowych oraz motorowerów,
5. w zakresie badań i przeglądów technicznych pojazdów,
6. w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów, z wyłączeniem usług świadczonych przez osoby wymienione w poz. 48 załącznika do rozporządzenia,
7. prawniczych, z wyłączeniem usług określonych w poz. 27 załącznika do rozporządzenia,
8. doradztwa podatkowego,
9. związanych z wyżywieniem (PKWiU ex 56.10, PKWiU 52.21, PKWiU 56.29, PKWiU ex 56.30), wyłącznie:
  - świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz
  - usług przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering),
10. fryzjerskich, kosmetycznych i kosmetologicznych,
11. kulturalnych i rozrywkowych – wyłącznie w zakresie wstępu na przedstawienia cyrkowe,
12. związanych z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne.

Na podstawie § 4 ust. 2 rozporządzenia, przepisu ust. 1 pkt 1 nie stosuje się do dostawy towarów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b-l, będącej dostawą towarów, o której mowa w poz. 34 załącznika do rozporządzenia.

Natomiast w § 8 ust. 3 rozporządzenia zapisano, że w przypadku podatników, którzy przed dniem 1 stycznia 2019 r. rozpoczęli ewidencjonowanie czynności wymienionych w poz. 39 lub 40 załącznika do niniejszego rozporządzenia, zwolnienia, o którym mowa w § 2, w zakresie tych czynności ewidencjonowanych nie stosuje się.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, posiada siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Polski i jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Spółka wchodzi w skład wielonarodowej Grupy (…), która zajmuje się produkcją i sprzedażą m.in. (…).

Spółka dokonując dostawy Produktów na rzecz spółek dystrybucyjnych z Grupy (…) lub na rzecz innych jednostek produkcyjnych w Grupie (…), a także dostawy na terytorium kraju innych niż Produkty towarów (np. odpadów poprodukcyjnych) na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni, dokumentuje tę sprzedaż fakturą.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej w/w sprzedaży towarów (np. materiałów, odpadów poprodukcyjnych, sprzętu elektronicznego, telefonów komórkowych) realizowanej na rzecz pracowników Wnioskodawcy i prawa do rezygnacji z ewidencjonowania ww. sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości, należy w pierwszej kolejności rozpatrzyć przesłanki w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej sprzedaży towarów realizowanej na rzecz pracowników Wnioskodawcy i prawa do rezygnacji z ewidencjonowania ww. sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Jak już wcześniej wspomniano, w poz. 34 załącznika do rozporządzenia jako czynności zwolnione z ewidencjonowania na kasie rejestrującej została wymieniona m.in. dokonywana przez podatnika dostawa towarów na rzecz jego pracowników.

W rozpatrywanej sprawie należy także odnieść się do § 4 rozporządzenia, który ustanawia katalog czynności, które – co do zasady – muszą być ewidencjonowane przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Wśród czynności, które – co do zasady – muszą być ewidencjonowane przy zastosowaniu kas rejestrujących zostały wymienione:

w przepisie § 4 ust. 1 pkt 1 lit. i rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2020 r., dostawy sprzętu radiowego, telewizyjnego i telekomunikacyjnego, z wyłączeniem lamp elektronowych i innych elementów elektronicznych oraz części do aparatów i urządzeń do operowania dźwiękiem i obrazem, anten (PKWiU ex 26 i ex 27.90),
w przepisie § 4 ust. 1 pkt 1 lit. i rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2021 r., dostawy komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU ex 26 i ex 27.11),

Jednak mimo, że Wnioskodawca w złożonym wniosku nie wskazał na klasyfikację PKWiU sprzedawanego sprzętu elektronicznego i telefonów komórkowych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej będących jego pracownikami, a mieściłyby się te towary w § 4 ust. 1 pkt 1 lit. i) rozporządzenia, to należy mieć na uwadze przepis § 4 ust. 2.

Przepis § 4 ust. 2 rozporządzenia wyłącza bezwzględny obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących dostawę określonych towarów wymienioną w § 4 ust. 1 pkt 1 lit. b-l realizowanych przez podatnika na rzecz jego pracowników.

Ponadto z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca dokonuje sprzedaży na rzecz swoich pracowników materiałów i odpadów poprodukcyjnych.

Wnioskodawca wskazał że przedmiotem sprzedaży na rzecz pracowników nie jest dostawa towarów wymienionych w § 4 ust. 1 pkt 1 lit. a oraz m-o Rozporządzenia Spółka nie świadczy żadnych usług na rzecz pracowników.

Zatem, skoro wskazane materiały i materiały produkcyjne nie mieszczą się w § 4 ust. 1 pkt 1 lit. a oraz m-o Rozporządzenia, a pozostałe towary wymienione w § 4 ust. 1 pkt 1 lit. b-l są zwolnione z ewidencjonowania na kasie rejestrującej na podstawie § 4 ust. 2, to wyłączenia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej ujęte w rozporządzeniu nie będą miały zastosowania.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy prawa wskazać należy, że w niniejszej sytuacji zostaną spełnione warunki umożliwiające zwolnienie na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia, z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej opisanych przez Wnioskodawcę czynności, realizowanych na rzecz pracowników.

Jednak Spółka rozpoczęła sprzedaż na rzecz pracowników przed 1 stycznia 2018 r., i w przeszłości ewidencjonowała taką sprzedaż na kasie fiskalnej. W takim przypadku należy jeszcze rozstrzygnąć przywołany wcześniej przepis § 8 ust. 3 rozporządzenia. Zgodnie z tym przepisem w przypadku podatników, którzy przed dniem 1 stycznia 2019 r. rozpoczęli ewidencjonowanie czynności wymienionych w poz. 39 lub 40 załącznika do niniejszego rozporządzenia, zwolnienia, o którym mowa w § 2, w zakresie tych czynności ewidencjonowanych nie stosuje się.

Przy czym wskazana wyżej poz. 39 załącznika do rozporządzenia dotyczy dostawy produktów (rzeczy) – dokonywana przy użyciu urządzeń służących do automatycznej sprzedaży, które w systemie bezobsługowym przyjmują należność i wydają towar. Natomiast poz. 40 dotyczy usług świadczonych przy użyciu urządzeń, w tym wydających bilety, obsługiwanych przez klienta, które również w systemie bezobsługowym przyjmują należność w bilonie lub banknotach, lub innej formie (bezgotówkowej), jeżeli z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła.

Zatem, § 8 ust. 3 rozporządzenia nie ma zastosowania w niniejszej sprawie, ponieważ Wnioskodawca nie wykonuje czynności wymienionych w poz. 39 lub 40 załącznika do niniejszego rozporządzenia.

Podsumowując, uwzględniając powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, należy stwierdzić, że w związku ze sprzedażą realizowaną na rzecz pracowników wskazanych w opisie dostaw towarów, Wnioskodawca ma prawo/będzie miał prawo do korzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 w zw. z poz. 34 załącznika do rozporządzenia nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r. Tym samym, korzystając ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji dla ww. sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do zaprzestania prowadzenia tej ewidencji, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

W dalszej kolejności wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości rezygnacji z posiadania kasy rejestrującej.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka rozpoczęła sprzedaż na rzecz pracowników przed 1 stycznia 2018 r. Obecnie Spółka nie ewidencjonuje tej sprzedaży na kasie fiskalnej. Z uwagi jednak na to, że w przeszłości Spółka ewidencjonowała taką sprzedaż na kasie fiskalnej, Spółka posiada kasę fiskalną. Poza sprzedażą na rzecz pracowników, Spółka nie świadczy żadnych usług, ani nie sprzedaje jakichkolwiek towarów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, ani rolników ryczałtowych.

Analiza powołanych przepisów na tle przedstawionego opisu sprawy prowadzi do wniosku, że skoro – jak rozstrzygnięto w odpowiedzi na pytanie nr 1 – Wnioskodawca dokonuje wyłącznie sprzedaży towarów, których dostawa objęta jest zwolnieniem z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, to Wnioskodawca może obecnie złożyć do właściwego naczelnika urzędu skarbowego wniosek o jej wyrejestrowanie z ewidencji kas, stosownie do zapisu powołanego niżej § 34 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, tj. zgodnie z zasadami wynikającymi z tego przepisu.

Kwestie dotyczące postępowania w przypadku zakończenia używania kasy rejestrującej regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2019 r. poz. 816 ze zm.).

Stosownie do zapisu § 34 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, w przypadku zakończenia używania kasy z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii z powodu zakończenia działalności gospodarczej lub pracy tych kas w trybie fiskalnym, podatnik:

wystawia raport fiskalny dobowy i raport fiskalny okresowy (miesięczny);
niezwłocznie, przy pomocy serwisanta, dokonuje odczytu zawartości pamięci fiskalnej poprzez wystawienie raportu fiskalnego rozliczeniowego i sporządza z tej czynności protokół, według wzoru stanowiącego załącznik nr 4 do rozporządzenia;
składa protokół z odczytu zawartości pamięci fiskalnej wraz z załączonym raportem fiskalnym rozliczeniowym, w terminie 5 dni od dnia ich sporządzenia, do właściwego dla podatnika naczelnika urzędu skarbowego;
sporządza i składa, wraz z dokumentami, o których mowa w pkt 3, do właściwego dla podatnika naczelnika urzędu skarbowego wniosek o wyrejestrowanie kasy z ewidencji kas, według wzoru stanowiącego załącznik nr 5 do rozporządzenia.

W myśl § 36 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących w przypadku zakończenia przez kasę pracy w trybie fiskalnym podatnik nie może prowadzić ewidencji przy użyciu tej kasy.

Zatem, Spółka dokonując sprzedaży wyłącznie na rzecz swoich pracowników towarów (np. materiałów, odpadów poprodukcyjnych, sprzętu elektronicznego, telefonów komórkowych) jest/będzie uprawniona do rezygnacji z posiadania kasy rejestrującej.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało również uznać za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, z którego wynika, że „przedmiotem sprzedaży na rzecz pracowników nie jest dostawa towarów wymienionych w § 4 ust. 1 pkt 1 lit. a oraz m-o Rozporządzenia, a w szczególności: gazu płynnego, wyrobów tytoniowych, wyrobów alkoholowych, perfum czy wód toaletowych. Spółka nie świadczy żadnych usług na rzecz pracowników.” Powyższe stwierdzenie przyjęto jako element opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i nie było ono przedmiotem analizy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia. Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin