Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.403.2021.1.IK
z 7 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 kwietnia 2021 r. (data wpływu 7 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku korekty podatku naliczonego w związku z ulepszeniem budynku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 maja 2021 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku korekty podatku naliczonego w związku z ulepszeniem budynku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Jesteście Państwo osobą prawną świadczącą usługi hotelarskie w ramach prowadzonego hotelu, będącą czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, nie podlegającym zwolnieniu podmiotowemu i przedmiotowemu od wskazanego podatku.

W okresie pięciu lat przed sporządzeniem niniejszego wniosku realizowaliście Państwo inwestycję polegającą na rozbudowie prowadzonego hotelu. W ramach wskazanej inwestycji dokonywaliście zakupu towarów i usług, korzystając przy tym z uprawnienia do obniżenia kwoty podatku należnego odliczając podatek naliczony z faktur zakupowych.

Zamierzacie Państwo oprócz prowadzonej działalności hotelarskiej dokonać wpisu hotelu do rejestru ośrodków, w których mogą odbywać się turnusy rehabilitacyjne dla osób niepełnosprawnych korzystających z dofinansowania Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych jako ośrodek rehabilitacyjno - wypoczynkowy. W ramach wskazanej działalności umożliwialibyście Państwo swoim klientom korzystanie z turnusów usprawniająco-rekreacyjnych i psychoterapeutycznych oraz umożliwilibyście przyjmowanie osób z dysfunkcją (...). Organizacja turnusów polegałaby na zapewnienia zakwaterowania i wyżywienia według przepisanej, zatwierdzonej i kontrolowanej przez lekarza oraz pielęgniarkę diety. Usługi te byłyby opodatkowane 8% stawką podatku od towarów i usług. Wskazane usługi realizowalibyście Państwo na podstawie skierowań i zaleceń wystawionych przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje w świadczeniu usług medycznych - lekarza i pielęgniarkę, które wynajmowałyby od Państwa stosowne lokale na prowadzone praktyki lekarskie i pielęgniarskie. Z tytułu wskazanej umowy najmu lekarz lub pielęgniarka płaciliby czynsz najmu na Państwa rzecz. Czynsz byłby opodatkowany 23 % stawką podatku od towarów i usług, a Państwo wystawialiby w tym celu stosowną fakturę. Zaznaczają Państwo, że lekarz i pielęgniarka świadczyliby samodzielnie usługi lecznicze na rzecz pacjentów, którzy następnie mogliby zostać Państwa klientami. Nie świadczylibyście Państwo zatem na rzecz tych pacjentów bezpośrednich usług leczniczych.

Oprócz ww. turnusów świadczylibyście Państwo również dotychczasowe usługi hotelarskie.

Wnioskodawca nie korzystałby ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 18-20 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy jeżeli Wnioskodawca, w związku z realizowaną inwestycją polegającą na rozbudowie prowadzonego hotelu skorzysta z uprawnienia do obniżenia kwoty podatku należnego odliczając podatek naliczony z faktur zakupowych, a następnie rozpocznie funkcjonowanie jako ośrodek rehablilitacyjno-wypoczynkowy, w sposób opisany w stanie faktycznym, to czy będzie musiał dokonać korekty odliczonego podatku od towarów i usług dokonując jego zwrotu?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. - Dz.U. z 2021 r., poz. 685 ze zm. - dalej jako „uVAT”) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W myśl art. 43 ust. 1 pkt 18-20 uVAT zwalnia się od podatku od towarów i usług (1) usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze, (2) usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, świadczone na rzecz podmiotów leczniczych na terenie ich zakładów leczniczych, w których wykonywana jest działalność lecznicza, (3) usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów: (a) lekarza i lekarza dentysty, (b) pielęgniarki i położnej, (c) medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, (d) psychologa, (3) świadczenie usług, o których mowa powyżej, jeżeli usługi te zostały nabyte przez podatnika we własnym imieniu ale na rzecz osoby trzeciej od ww. podmiotów i (4) usługi transportu sanitarnego.

Mając na uwadze powyższe należy zaznaczyć, że Spółka prowadząc inwestycję polegającą na rozbudowie hotelu i dokonując w jej ramach zakupów towarów i usług, skorzystała z praw do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Inwestycja ta miałaby służyć Spółce do prowadzenia działalności hotelarskiej, jak również po wpisaniu Spółki do rejestru ośrodków, w których mogą odbywać się turnusy rehabilitacyjne dla osób niepełnosprawnych korzystających z dofinansowania Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych jako ośrodek rehabilitacyjno - wypoczynkowy. Co istotne jednakże Spółka nie świadczyłaby usług leczniczych, a byłyby one świadczone przez lekarza i pielęgniarkę, w ramach indywidulanych praktyk lekarskich i pielęgniarskich bezpośrednio na rzecz pacjentów, a Spółka wynajmowałaby wskazanym osobom jedynie pomieszczenia na gabinety lekarskie i pielęgniarskie.

W ramach ośrodka rehabilitacyjno - wypoczynkowego Spółka organizowałaby natomiast jedynie turnus polegający na zakwaterowaniu i wyżywieniu (określona dieta) - obciążając gości zapłatą opodatkowaną 8 % stawką podatku od towarów i usług. Dietę natomiast przepisywałby, a następnie kontrolował jej przebieg lekarz i pielęgniarka wynajmujący od Spółki pomieszczenia na gabinety lekarskie i pielęgniarskie. Tym samym Spółka nie świadczyłaby usług leczniczych, a zatem nie podlegałaby zwolnieniu z podatku od towarów i usług. W konsekwencji realizowana przez Spółkę inwestycja polegająca na rozbudowie hotelu, nie byłaby przeznaczona przez Spółkę do wykonywania usług leczniczych, które podlegałaby zwolnieniu z art. 43 uVAT. Co za tym idzie Spółka nie musiałaby dokonywać korekty obniżonego podatku o podatek naliczony z faktur zakupowych towarów i usług użytych do realizacji inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do ust. 2 pkt 1 ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy natomiast, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jak wynika z konstrukcji cytowanych wyżej przepisów, obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów sprzedaży (opodatkowanej lub zwolnionej) realizowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Wyjaśnić w tym miejscu należy, że w systemie podatku od towarów i usług obowiązuje zasada odliczenia niezwłocznego co oznacza, że podatnik w momencie nabycia towarów lub usług winien dokonać ich kwalifikacji do określonych rodzajów sprzedaży.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Natomiast zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Przepis art. 91 ust. 2 ustawy stanowi, że w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Na mocy art. 91 ust. 3 ustawy, korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty - art. 91 ust. 4 ustawy.

W myśl art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Ponadto w myśl art. 91 ust. 7a ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegają amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Na mocy art. 91 ust. 7b ustawy, w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Stosownie do treści art. 91 ust. 7c ustawy, jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

Zgodnie z art. 91 ust. 7d ustawy, przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

W myśl art. 91 ust. 8 ustawy, korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.

Z okoliczności sprawy wynika, że będąc czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT prowadzicie Państwo hotel. Świadcząc te usługi nie podlegacie Państwo zwolnieniu podmiotowemu i przedmiotowemu. Realizowaliście Państwo inwestycję polegającą na rozbudowie prowadzonego hotelu i korzystaliście Państwo z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego odliczając podatek naliczony z faktur zakupowych. Zamierzacie Państwo oprócz prowadzonej działalności hotelarskiej dokonać wpisu hotelu do rejestru ośrodków, w których mogą odbywać się turnusy rehabilitacyjne dla osób niepełnosprawnych korzystających z dofinansowania Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych jako ośrodek rehabilitacyjno - wypoczynkowy. W ramach wskazanej działalności umożliwialibyście Państwo swoim klientom korzystanie turnusów usprawniająco-rekreacyjnych i psychoterapeutycznych oraz umożliwilibyście przyjmowanie osób z dysfunkcją (...). Organizacja turnusów polegałaby na zapewnienia zakwaterowania i wyżywienia według przepisanej, zatwierdzonej i kontrolowanej przez lekarza oraz pielęgniarkę diety. Usługi te byłyby opodatkowane 8% stawką podatku od towarów i usług. Wskazane usługi realizowalibyście Państwo na podstawie skierowań i zaleceń wystawionych przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje w świadczeniu usług medycznych - lekarza i pielęgniarkę, które wynajmowałyby od Państwa stosowne lokale na prowadzone praktyki lekarskie i pielęgniarskie. Z tytułu wskazanej umowy najmu lekarz lub pielęgniarka płaciliby czynsz najmu na Państwa rzecz. Czynsz byłby opodatkowany 23 % stawką podatku od towarów i usług, a Państwo wystawialiby w tym celu stosowną fakturę. Nie świadczylibyście Państwo na rzecz tych pacjentów bezpośrednich usług leczniczych. Oprócz ww. turnusów świadczylibyście Państwo również dotychczasowe usługi hotelarskie. Wskazaliście Państwo również, że nie korzystalibyście ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 18-20 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawione przez Państwo zdarzenie przyszłe należy zauważyć, że nie będziecie Państwo mieli obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, w odniesieniu do hotelu, gdyż:

• przeznaczenie hotelu do opisanej we wniosku działalności, która, jak Państwo wskazaliście będzie opodatkowana 8% i 23% stawką podatku, nie będzie stanowiło zmiany w sposobie jego wykorzystania, w szczególności nie będzie zgodnie z Państwa wskazaniem służyło czynności zwolnionej od podatku;
• hotel nadal będzie wykorzystywany przez Państwo do działalności gospodarczej, do czynności opodatkowanych.
  
  

Nie nastąpi więc w tym przypadku zmiana przeznaczenia tego składnika Państwa majątku.

W świetle powyższych okoliczności, sama zmiana przeznaczenia hotelu z działalności hotelarskiej na ośrodek rehabilitacyjno – wypoczynkowy nie spowoduje, że trzeba będzie korygować odliczony wcześniej podatek VAT w sytuacji, gdy hotel ten nadal będzie wykorzystywany przez Państwo do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Podsumowując, zmiana przeznaczenia hotelu z działalności hotelarskiej na działalności hotelarską i ośrodek rehabilitacyjno – wypoczynkowy nie spowoduje, obowiązku skorygowania podatku VAT odliczonego od inwestycyjnych na rozbudowę hotelu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Jednocześnie wskazuje się, iż przedmiotowa interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie sformułowanego pytania, stąd wszelkie inne kwestie poruszone we wniosku, a nie objęte pytaniem (np. opodatkowanie bądź zwolnienie z opodatkowania świadczonych przez Państwa usług) nie były przedmiotem rozstrzygnięcia.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na informacji, że w sytuacji świadczenia przez Państwo usług w oparciu o wykorzystywanie hotelu jako ośrodka rehabilitacyjno-wypoczynkowego są to usługi opodatkowane podatkiem VAT (8% i 23%). Powyższe stwierdzenie przyjęto jako element opisanego zdarzenia przyszłego i nie było ono przedmiotem analizy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana w odniesieniu do przedstawionego opisu planowanego zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.