Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDWT.4011.131.2021.1.KW
z 5 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2021 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu przeliczania na złote przychodów uzyskanych w walutach obcych i kosztów poniesionych w walutach obcych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu przeliczania na złote przychodów uzyskanych w walutach obcych i kosztów poniesionych w walutach obcych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W ubiegłym roku Wnioskodawca używał aplikacji (…), za pośrednictwem której handlował akcjami na giełdzie amerykańskiej. Wnioskodawca założył rachunek inwestycyjny, na który przelał pewną kwotę USD, którą następnie rozporządzał. Wypłat dokonywał sporadycznie. Wnioskodawca zaznacza, że środki na rachunku inwestycyjnym mogły być używane jedynie do zawierania transakcji na giełdzie ... i do normalnego użytkowania (przelewy/opłaty) były dostępne jedynie po wypłacie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy mogę rozliczyć należny podatek stosując metodę polegającą na rozliczeniu kwot wpłat i wypłat z rachunku inwestycyjnego po przeliczeniu ich na PLN zgodnie z kursem transakcyjnym/średnim* z dnia wpłaty/wypłaty zamiast standardowej metody przeliczania każdej z osobna transakcji na PLN i sumowania zysków/strat każdej z nich osobno?

*- w przypadku, gdy środki były przekazywane pomiędzy rachunkiem inwestycyjnym w USD a kontem walutowym w USD nie ma kursu wymiany i należałoby użyć kursu średniego NBP.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku przeliczania każdej transakcji na PLN i jej rozliczania w złotówkach mamy do czynienia z operacją, która nie miała faktycznie miejsca, gdyż środki po wykonaniu transakcji dalej były na rachunku inwestycyjnym w walucie USD. Faktyczny zysk/stratę można było policzyć dopiero po wypłacie z rachunku inwestycyjnego na rachunek bieżący w PLN bądź walutowy w USD. Dopiero wtedy uwzględniany jest kurs wymiany PLN/USD, który ma wpływ na finalny wynik zysku/straty. Sposób opisany wyżej Wnioskodawca czerpie z obliczania zysków/strat w handlu walutami. Tu dodatkowo automatycznie uwzględniony jest przyrost/zmniejszenie się kapitału w wyniku transakcji giełdowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Źródła przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wśród nich ustawodawca wyodrębnił – w pkt 7 ww. przepisu – źródło: „kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c”. Źródło to nie jest jednorodne. Obejmuje przychody z kapitałów pieniężnych wymienione w art. 17 ust. 1 ustawy oraz przychody z praw majątkowych, w tym ich odpłatnego zbycia, do których odnosi się art. 18 ustawy.

Stosownie do treści art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) omawianej ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych.

W świetle art. 5a pkt 11 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o papierach wartościowych oznacza to papiery wartościowe, o których mowa w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi. W rozumieniu tego przepisu, papierami wartościowymi są m.in. akcje.

Moment powstania przychodu określa natomiast art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19 i art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zasadniczo więc według treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne. Przepis art. 11 ust. 1 ww. ustawy zawiera jednak zastrzeżenie m.in. w odniesieniu do przychodów z art. 17 ust. 1 pkt 6, tj. przychodów z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, które wskazuje, że przychodem z powyższego tytułu nie są kwoty otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika.

Stosownie do postanowień art. 17 ust. 1ab ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód określony w art. 17 ust. 1 pkt 6 z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych powstaje w momencie przeniesienia na nabywcę własności udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych.

Zgodnie z art. 30b ust. 1 powołanej ustawy – z zastrzeżeniem art. 30b ust. 4 – od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Dochodem, o którym mowa ww. przepisie, zgodnie z art. 30b ust. 2 jest osiągnięta w roku podatkowym różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g, lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14 (art. 30b ust. 2 pkt 1 ustawy).

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 38 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów m.in. wydatków na nabycie udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

Z kolei stosownie do postanowień art. 11a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Natomiast zgodnie z art. 11a ust. 2 ww. ustawy koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca handlował akcjami na giełdzie amerykańskiej (…) za pośrednictwem aplikacji …. W tym celu Wnioskodawca założył rachunek inwestycyjny, na który przelał pewną kwotę USD, którą następnie rozporządzał. Wypłat z rachunku inwestycyjnego Wnioskodawca dokonywał sporadycznie. Środki na rachunku inwestycyjnym mogły być użyte jedynie do zawierania transakcji na giełdzie …, a swobodnie nimi dysponować Wnioskodawca mógł dopiero po przelaniu ich na bieżący rachunek bankowy.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia przeliczania na złote przychodów i kosztów związanych za sprzedażą i zakupem akcji. Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku przeliczania każdej transakcji na złotówki, mamy do czynienia z operacją, która faktycznie nie miała miejsca, gdyż po wykonaniu transakcji środki dalej były na rachunku inwestycyjnym w walucie USD. W ocenie Wnioskodawcy faktyczny zysk/stratę można bowiem policzyć dopiero po wypłacie z rachunku inwestycyjnego na rachunek bieżący w PLN bądź walutowy w USD.

Mając na uwadze zacytowane powyżej przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Z przepisów tych bowiem wyraźnie wynika, że przychód z tytułu odpłatnego zbycia akcji powstaje w momencie przeniesienia na nabywcę własności akcji. Przychód ten powstaje niezależnie od tego, czy Wnioskodawca wycofa środki z rachunku inwestycyjnego na rachunek bieżący, czy też pozostawi je na tym rachunku.

Również wpłat Wnioskodawcy w walucie USD na rachunek inwestycyjny nie można w świetle zacytowanych przepisów uznać za koszty uzyskania przychodów. Kosztami tymi są bowiem wydatki na nabycie akcji i koszty te rozpoznaje się dopiero w momencie odpłatnego zbycia akcji.

Zatem do przeliczania na złote przychodów uzyskanych w walucie obcej z tytułu odpłatnego zbycia akcji Wnioskodawca powinien uwzględnić kurs średni USD ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień przeniesienia na nabywcę własności akcji.

Natomiast do przeliczania na złote kosztów poniesionych w walucie obcej na nabycie akcji na giełdzie amerykańskiej Wnioskodawca powinien uwzględnić kurs średni USD ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień nabycia akcji.

Wobec powyższego wskazany przez Wnioskodawcę sposób rozliczenia należnego podatku przy zastosowaniu metody polegającej na rozliczeniu kwot wpłat i wypłat z rachunku inwestycyjnego po przeliczeniu ich na złote zgodnie z kursem transakcyjnym (lub średnim NBP w przypadku wypłat na bieżący rachunek walutowy) z dnia wpłaty/wypłaty jest nieprawidłowy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.