2021.07.12 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT1-2.4012.282.2021.2.JSZ

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.282.2021.2.JSZ
z 12 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 kwietnia 2021 r. (data wpływu 21 kwietnia 2021 r.) uzupełnionym pismem z 22 czerwca 2021 r. (data wpływu 22 czerwca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

pytań nr 1, 2 i 4 wniosku – jest nieprawidłowe,

pytania nr 3 wniosku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

21 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego w związku z cesją Domeny internetowej i świadczeniem usług dotyczących wdrożenia Domen, a także udokumentowania ww. czynności.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z 22 czerwca 2021 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy, skorygowanie liczby zdarzeń przyszłych oraz uiszczenie brakującej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką prowadzącą działalność gospodarczą na terytorium Polski jako zarejestrowany czynny podatnik VAT. Wnioskodawca rozważa zawarcie umowy, na podstawie której dokona cesji jednej lub kilku domen internetowych (dalej łącznie jako „Domeny”) na rzecz innego podatnika (dalej jako „Kontrahent”) oraz przez określony czas wynoszący kilka miesięcy od dnia zawarcia umowy będzie wykonywać na rzecz Kontrahenta świadczenia związane z wdrożeniem Domen, a polegające m.in. na świadczeniu usług pomocy technicznej, merytorycznego wsparcia przy wdrażaniu Domen do systemów informatycznych i wsparcia w korzystaniu przez Kontrahenta z Domen (zwanych dalej „Pomocą Techniczną i Wdrożeniem”).

Pomoc Techniczna i Wdrożenie świadczone będą w szczególności poprzez:

wspieranie Kontrahenta w dokonywaniu czynności służących przekierowaniu nazw Domen na nowe docelowe Strony internetowe lub hostingi,
doradztwo w zakresie korzystania z Paneli administracyjnych Domen, oraz
bieżące udzielanie odpowiedzi na pytania Kontrahenta odnoszące się do sposobu wprowadzania zmian w działaniu Domen oraz ich pełnej widoczności w sieci Internet, sposobu powiązania Domen ze Sklepami internetowymi Kontrahenta oraz historycznych wyników dotyczących funkcjonowania Domen w działalności gospodarczej Kontrahenta.

W przypadku wystąpienia awarii Domen Wnioskodawca w ramach swoich obowiązków będzie doradzał Kontrahentowi przy czynnościach niezbędnych do ustalenia jej przyczyny oraz usunięcia, a w przypadku gdy przyczyna ta będzie leżała po stronie podmiotu utrzymującego Domenę, Kontrahent każdorazowo wskaże Kontrahentowi właściwy sposób zgłoszenia oraz kontaktu z tym podmiotem. Spółce będzie przysługiwać wynagrodzenie za całość świadczeń wykonywanych na podstawie Umowy w odniesieniu do danej Domeny, bez rozdzielania poszczególnych kwot na wynagrodzenie za cesję Domeny oraz wynagrodzenie za świadczenie Pomocy Technicznej i Wdrożenia w odniesieniu do tej Domeny.

Wynagrodzenie należne Wnioskodawcy zostanie podzielone na dwie kategorie:

wynagrodzenie płatne w okresie wykonywania umowy, wypłacane w okresach rozliczeniowych w związku z realizowaniem przez Wnioskodawcę umowy,
wynagrodzenie płatne w określonych ratach po zakończeniu wykonywania umowy, zgodnie z przyjętym przez strony harmonogramem.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

Najważniejsze prawa i obowiązki wynikające z umowy dotyczącej cesji Domen internetowych dla:

nabycie praw do korzystania z Domen,
możliwość korzystania w okresie trwania umowy ze wsparcia Wnioskodawcy przy wdrażaniu Domen do własnej działalności gospodarczej z zachowaniem ciągłości działania sklepów internetowych działających dotychczas na Domenach w ramach świadczeń Wnioskodawcy, o których mowa w pkt 1.2.2 poniżej.

zapłata na rzecz Wnioskodawcy wynagrodzenia za wykonanie obowiązków umownych Wnioskodawcy,
przeprowadzenie inwentaryzacji przekazanych dostępów do Domen,

otrzymanie wynagrodzenia za wykonanie swoich obowiązków umownych,

dokonanie na rzecz Kontrahenta cesji praw do Domen,
przeniesienie na Kontrahenta praw do używania nazwy Domen,
dopełnienie wszelkich czynności niezbędnych do przeniesienia całości przysługujących Wnioskodawcy praw do Domen na rzecz Kontrahenta i ujawnienie zmian abonenta w stosownych rejestrach,
dokonanie wszelkich czynności niezbędnych do zapewnienia faktycznej możliwości korzystania z praw do Domen przez Kontrahenta, w szczególności przez świadczenie w okresie wykonywania Umowy usług pomocy technicznej, merytorycznego wsparcia na rzecz Kontrahenta przy wdrożeniu Domen do systemów informatycznych Kontrahenta i wsparcia w korzystaniu przez Kontrahenta z Domen (zwanych dalej “Pomocą Techniczną i Wdrożeniem”) w szczególności poprzez:
1. wspieranie Kontrahenta w dokonywaniu czynności służących przekierowaniu nazw Domen na nowe docelowe Strony internetowe lub hostingi,
  doradztwo w zakresie korzystania z Paneli administracyjnych Domen,
2. bieżące udzielanie odpowiedzi na pytania Kontrahenta odnoszące się do sposobu wprowadzania zmian w działaniu Domen oraz ich pełnej widoczności w sieci Internet, sposobu powiązania Domen ze Sklepami internetowymi Kontrahenta oraz historycznych wyników dotyczących funkcjonowania Domen w działalności gospodarczej Wnioskodawcy,
utrzymywanie ciągłej sprzedaży produktów oferowanych przez sklepy internetowe Wnioskodawcy działające dotychczas na Domenach do czasu wydania Kontrahentowi pełnych Dostępów do Domen,
w przypadku wystąpienia awarii Domen doradztwo na rzecz Kontrahenta przy czynnościach niezbędnych do ustalenia jej przyczyny oraz usunięcia, a w przypadku gdy przyczyna ta będzie leżała po stronie podmiotu utrzymującego Domenę, Wnioskodawca każdorazowo wskaże Kontrahentowi właściwy sposób zgłoszenia oraz kontaktu z tym podmiotem.

Kontrahent, na rzecz którego Wnioskodawca dokona cesji Domen internetowych posiada siedzibę działalności gospodarczej na terenie Polski.
Kontrahent, na rzecz którego Wnioskodawca dokona cesji Domen internetowych jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685, z późn. zm.).
Ww. Kontrahent, posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Cesja Domen internetowych oraz usługi związane z wdrożeniem Domen, Wnioskodawca będzie świadczył dla tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.
W związku z informacjami wynikającymi ze stanowiska Wnioskodawcy, iż „Świadczenia wykonywane przez Spółkę na rzecz Kontrahenta w umowie są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter.” Wnioskodawca wyjaśnił, że:
1. Między czynnościami wchodzącymi w skład świadczenia, związanego z cesją Domen internetowych i usługami dotyczącymi wdrożenia Domen, realizowanego przez Wnioskodawcę istnieje zależność powodująca, że czynności te nie mogą być świadczone odrębnie. Dla stron umowy kluczowym aspektem wpływającym na wolę zawarcia umowy oraz wysokość wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy jest to, że Wnioskodawca prowadził na Domenach przez wiele lat sklepy internetowe, które przyniosły Wnioskodawcy określony zysk. Tym samym Kontrahent nie nabywa praw do nowych, nieużywanych do tej pory domen internetowych, ale do domen internetowych, w ramach których już funkcjonują sklepy internetowe posiadające określoną wartość rynkową i generujące przychody. Po zakupie przez Kontrahenta praw do Domen, Domeny te będą wykorzystywane do prowadzenia sprzedaży towarów tego samego rodzaju, jakie do tej pory były sprzedawane na nich przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca posiada zatem wiedzę nie tylko na temat dotychczasowego działania i konfiguracji Domen, ale przede wszystkim na temat biznesowych aspektów funkcjonowania tych Domen w otoczeniu rynkowym takich jak np. historia i czynniki wpływające na pozycjonowanie Domen w sieci Internet, trendy związane z zachowaniami klientów dokonujących zakupów w sklepach internetowych działających pod Domenami czy też zmian w popycie na poszczególne towary oferowane w tych sklepach. Powyższa wiedza ma szczególne znaczenie dla Kontrahenta, ponieważ na Domenach znajdą się nowe sklepy internetowe, zaś nazwa Domeny się nie zmieni. Kluczowe będzie więc zachowanie ciągłości funkcjonowania Sklepów oraz zachowanie dotychczasowych Klientów w nowych sklepach funkcjonujących pod tą samą Domeną, a więc pod tą samą nazwą sklepu internetowego. W tym celu też Wnioskodawca jeszcze po zawarciu umowy będzie w dalszym ciągu prowadził sprzedaż towarów we własnym imieniu, aż do momentu płynnego wdrożenia nowych sklepów internetowych. Przy wdrażaniu nowych sklepów internetowych będzie zatem konieczne uwzględnienie wiedzy Wnioskodawcy w tym zakresie. Równie istotne jest to, że konieczne będzie przeprowadzenie procedury wpisania Kontrahenta w miejsce Wnioskodawcy jako podmiotu posiadającego prawa do Domeny do właściwego rejestru prowadzonego przez niezależny podmiot trzeci, co będzie wymagało współpracy pomiędzy Wnioskodawcą i Kontrahentem. Nie jest też możliwe do przewidzenia przy podpisywaniu umowy jak długo potrwa taka procedura i czy podmiot prowadzący rejestr nie będzie żądał dodatkowych działań ze strony Wnioskodawcy jako podmiotu posiadającego obecnie prawa do Domen.
2. Elementem (świadczeniem) głównym i pożądanym przez Kontrahenta w związku z transakcją jest nabycie praw do Domen. Niemniej dla Kontrahenta znaczenie ma tylko taka transakcja, w ramach której dzięki wsparciu Wnioskodawcy zostanie zachowana ciągłość funkcjonowania sklepów internetowych działających pod Domenami przy uwzględnieniu wiedzy Wnioskodawcy dotyczącej funkcjonowania każdego sklepu internetowego zlokalizowanego pod Domenami. Dzięki temu nowe sklepy internetowe zachowają dotychczasowych klientów i będą mogły być dalej rozwijane.
3. Kontrahent jest wyłącznie zainteresowany nabyciem Domen internetowych, o których mowa we wniosku o interpretację, razem z nabyciem usług dotyczących wdrożenia Domen. W ten sposób Kontrahent chce zapewnić sobie w jak największym stopniu ciągłość działalności sklepów internetowych funkcjonujących pod Domenami i brak utraty klientów dotychczasowych sklepów internetowych a także chce zapobiec sytuacji, w której wskutek zaprzestania działalności sklepów internetowych pod Domenami nowe sklepy internetowe, które będą funkcjonować w ramach Domen, utracą swoją renomę oraz pozycję rynkową wypracowane przez Wnioskodawcę.
4. Zdaniem Wnioskodawcy nie jest możliwe nabycie całości usług będących przedmiotem umowy, a dotyczących wdrożenia Domen od innego podmiotu niż Wnioskodawca. To Wnioskodawca prowadził do tej pory sklepy internetowe pod Domenami i to Wnioskodawca osiągał przychody w związku z działalnością tych sklepów internetowych. Usługi świadczone na rzecz Kontrahenta pozwolą Kontrahentowi zachować ciągłość działań sklepów internetowych w ramach poszczególnych Domen oraz pozwolą Kontrahentowi na wykorzystanie doświadczeń Wnioskodawcy związanych z funkcjonowaniem jego sklepów internetowych w ramach Domen w celu prawidłowego skonfigurowania nowych sklepów internetowych i tym samym na maksymalizację przychodów w związku z rozpoczęciem działalności jego sklepów internetowych w ramach Domen.
Kontrahent uzyska możliwość rozpoczęcia korzystania z nabytych od Wnioskodawcy Domen internetowych nie z chwilą zawarcia umowy, ale z chwilą wydania mu haseł dostępowych do paneli administracyjnych Domen. Niemniej z punktu widzenia interesów ekonomicznych Kontrahenta wyrażonych w treści umowy, a w szczególności z kwoty wynagrodzenia, która została ustalona m.in. przy uwzględnieniu przychodów generowanych przez sklepy internetowe działające w ramach Domen, umowa zostanie wykonana dopiero wtedy, kiedy Kontrahent zostanie wpisany do właściwego rejestru jako podmiot posiadający prawa do Domen, a także gdy Wnioskodawca udzieli Kontrahentowi wsparcia przy uruchomieniu i konfiguracji nowych sklepów internetowych na Domenach, w sposób uwzględniający dotychczasową specyfikę funkcjonowania sklepów internetowych Wnioskodawcy. Tylko w ten sposób Kontrahent będzie mógł osiągnąć swój cel ekonomiczny, jakim jest dalszy rozwój sklepów internetowych działających w ramach Domen oraz osiąganie przychodów nie mniejszych od tych, które osiągał Wnioskodawca. Z tego powodu Kontrahentowi zależy na tym, aby nie stracić dotychczasowych klientów Wnioskodawcy.
Strony określą w umowie datę, do której umowa będzie wykonywana. Czas trwania umowy będzie wynosić około 5 miesięcy, ponieważ taki okres zdaniem Kontrahenta i Wnioskodawcy będzie wystarczający, aby w ramach Domen uruchomione zostały nowe sklepy internetowe i Kontrahent został wpisany do rejestru jako podmiot posiadający prawa do Domen, a po tym okresie Kontrahent nie będzie już potrzebować wsparcia Wnioskodawcy ustawieniu ostatecznej konfiguracji tych sklepów internetowych. Z racji tego, że wniosek o interpretację dotyczy zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca nie jest obecnie w stanie wskazać dokładnej daty, do której umowa będzie obowiązywać.
W okresie wykonywania umowy strony określą kilka (np. dwa lub trzy) następujące po sobie terminy płatności dokonywane przez Kontrahenta na rzecz Wnioskodawcy. Strony określą dokładny harmonogram płatności w okresie wykonywania umowy przy zawieraniu umowy. Pomiędzy poszczególnymi datami płatności może upłynąć różny okres (różna liczba dni, tygodni czy miesięcy). Będzie to zależeć od biznesowych ustaleń stron i sytuacji Stron w momencie zawierania umowy.
Wnioskodawca i Kontrahent postanowili, że wynagrodzenie płatne po zakończeniu umowy będzie rozłożone na raty, kierując się interesami ekonomicznymi obu Stron oraz zasadą swobody umów wynikającą z art. 353(1) kodeksu cywilnego. Ustalenie wysokości i ilości tych rat będzie podlegało negocjacjom i zależeć będzie od biznesowych ustaleń stron i sytuacji Stron w momencie zawierania umowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy zakończenie wykonywania umowy spowoduje powstanie obowiązku podatkowego w odniesieniu do całości wynagrodzenia płatnego na rzecz Spółki po zakończeniu wykonywania umowy?
Czy w związku z zakończeniem wykonywania umowy Spółka powinna wystawić w terminie do 15 dnia kolejnego miesiąca po dniu zakończenia wykonywania umowy jedną fakturę dokumentującą całe wynagrodzenia płatne na jej rzecz po zakończeniu wykonywania umowy?
Czy w związku z zakończeniem wykonywania umowy Spółka będzie uprawniona do wystawienia wielu faktur, dokumentujących każdą kolejną ratę płatną przez Kontrahenta po zakończeniu wykonywania umowy?
Czy datą wykonania usługi na fakturze dokumentującej wynagrodzenie płatne na rzecz Spółki przez Kontrahenta po zakończeniu wykonywania umowy będzie przyjęta przez strony w umowie data zakończenia wykonywania umowy?

Zdaniem Wnioskodawcy, zakończenie wykonywania umowy spowoduje po stronie Spółki powstanie obowiązku podatkowego w odniesieniu do całości wynagrodzenia płatnego na rzecz Spółki po zakończeniu wykonywania umowy. W związku z zakończeniem wykonywania umowy Spółka powinna wystawić w terminie do 15 dnia kolejnego miesiąca po dniu zakończenia wykonywania umowy jedną fakturę dokumentującą całe wynagrodzenia płatne na jej rzecz po zakończeniu wykonywania umowy. Tym samym w związku z zakończeniem wykonywania umowy Spółka nie będzie uprawniona do wystawienia wielu faktur dokumentujących każdą kolejną ratę płatną przez Kontrahenta po zakończeniu wykonywania umowy. Z kolei datą wykonania usługi na fakturze dokumentującej wynagrodzenie płatne na rzecz Spółki przez Kontrahenta po zakończeniu wykonywania umowy będzie przyjęta przez strony w umowie data zakończenia wykonywania umowy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: „ustawa o VAT”), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy o VAT.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z kolei zgodnie z treścią art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez „towary” należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W związku z tym, że Domeny nie stanowią towarów w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, świadczenia Wnioskodawcy wykonywane na rzecz Kontrahenta w ramach Umowy należy zakwalifikować jako świadczenie usług, a nie dostawę towarów. Jednocześnie biorąc pod uwagę stopień powiązania ze sobą poszczególnych świadczeń i ich nierozerwalnych charakter, usługa ta będzie miała charakter kompleksowy. Świadczenia wykonywane przez Spółkę na rzecz Kontrahenta w umowie są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter.

Art. 19a ustawy o VAT określa reguły ustalania momentu powstania obowiązku podatkowego na gruncie ustawy o VAT.

Zgodnie z ogólną zasadą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1 (art. 19a ust. 1 ustawy o VAT).

W odniesieniu do przyjmowanych częściowo usług, usługę uznaje się również za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę (art. 19a ust. 2 ustawy o VAT).

Usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi (art. 19a ust. 3 ustawy o VAT ).

Z kolei zgodnie z treścią art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W związku z brzmieniem powyższych przepisów, należy zdaniem Wnioskodawcy uznać, że z upływem dnia określonego przez Spółkę i Kontrahenta w umowie jako dzień zakończenia wykonywania umowy dojdzie do zakończenia wykonywania przez Wnioskodawcę kompleksowej usługi na rzecz Kontrahenta. Tym samym po stronie Wnioskodawcy powstanie obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem przez niego usługi na rzecz Kontrahenta.

Podstawą opodatkowania w związku z tak powstałym obowiązkiem podatkowym będzie suma wynagrodzenia, które zgodnie z treścią umowy pozostanie do zapłaty na rzecz Wnioskodawcy przez Kontrahenta na rzecz Spółki na dzień zakończenia wykonywania umowy. Okresy rozliczeniowe, w ramach których dokonywane były płatności w trakcie wykonywania umowy, powodowały powstawanie obowiązków podatkowych jedynie do momentu, kiedy umowa została wykonana w całości. Okresowe płatności dokonywane przez Kontrahenta już po zakończeniu umowy nie stanowią okresów rozliczeniowych, ponieważ usługa zostanie wykonana przez Spółkę w całości w dniu zakończenia wykonywania umowy. To zakończenie wykonywania umowy będzie kluczowe z punktu widzenia określenia momentu powstania obowiązku podatkowego oraz podstawy opodatkowania, którą zdaniem Wnioskodawcy będzie całość wynagrodzenia, które zostanie zapłacone na rzecz Spółki przez Kontrahenta po dniu zakończenia wykonywania umowy. Płatności dokonywane przez Kontrahenta na rzecz Spółki w trakcie wykonywania umowy w związku z określonymi przez strony okresami rozliczeniowymi zostały uwzględnione w podstawie opodatkowania na fakturach wystawianych w trakcie wykonywania umowy.

Zgodnie z treścią art. 106b ust. 1 ustawy o VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Z kolei zgodnie z treścią art. 106e ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT faktura powinna zawierać m.in. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury.

Na podstawie art. 106i ust. 1 fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-9.

Biorąc pod uwagę treść wyżej przytoczonych przepisów, zdaniem Spółki, zakończenie wykonywania umowy spowoduje po stronie Spółki powstanie obowiązku podatkowego w odniesieniu do całości wynagrodzenia płatnego na rzecz Spółki po zakończeniu wykonywania umowy. W związku z zakończeniem wykonywania umowy Spółka powinna wystawić w terminie do 15 dnia kolejnego miesiąca po dniu zakończenia wykonywania umowy jedną fakturę dokumentującą całe wynagrodzenia płatne na jej rzecz po zakończeniu wykonywania umowy. Tym samym w związku z zakończeniem wykonywania umowy Spółka nie będzie uprawniona do wystawienia wielu faktur dokumentujących każdą kolejną ratę płatną przez Kontrahenta po zakończeniu wykonywania umowy. Z kolei datą wykonania usługi na fakturze dokumentującej wynagrodzenie płatne na rzecz Spółki przez Kontrahenta po zakończeniu wykonywania umowy będzie przyjęta przez strony w umowie data zakończenia wykonywania umowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

pytań nr 1, 2 i 4 wniosku – jest nieprawidłowe,

pytania nr 3 wniosku – jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

Na podstawie art. 19a ust. 2 ustawy, w odniesieniu do przyjmowanych częściowo usług, usługę uznaje się również za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę.

W tym miejscu należy zauważyć, że cyt. powyżej przepis art. 19a ust. 2 ustawy nie ma zastosowania do wszystkich rodzajów usług a jedynie do tych usług, które są usługami podzielnymi w sensie gospodarczym np. usługi transportowe, spedycyjne czy przeładunkowe.

W niektórych przypadkach ustawa określa „umowne” zasady uznania danej usługi za wykonaną.

I tak np. w myśl art. 19a ust. 3 ustawy, usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

Obowiązek podatkowy powstaje również w momencie otrzymania całości lub części zapłaty przed wykonaniem usługi.

Stosownie do art. 19a ust. 8 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z wyjątkiem:

dostaw towarów, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 1b;
dostaw towarów i świadczenia usług, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 5 pkt 4.

Dla określenia momentu powstania obowiązku podatkowego należy ustalić moment wykonania usługi. Ustawa nie definiuje tego momentu, ani w żaden sposób nie precyzuje, jakimi kryteriami należy posługiwać się dla jego określenia. Należy jednak wskazać, że o faktycznym wykonaniu usługi decyduje jej charakter. Z kolei o charakterze i o dacie wykonania tej usługi decydują strony umowy cywilnoprawnej, chyba, że moment ten jest określony przez obowiązujący przepis prawa regulujący zasady wykonywania danego rodzaju usług.

Ponadto stosownie do art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740, z późn. zm.), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Z powyższej zasady wynika, że strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez obowiązujące przepisy prawa, w tym także przepisy prawa podatkowego.

Stosownie do przepisu art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Według art. 106i ust. 1 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-9.

Na mocy art. 106i ust. 7 ustawy, faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed:

dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi;
otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką prowadzącą działalność gospodarczą na terytorium Polski jako zarejestrowany czynny podatnik VAT. Wnioskodawca rozważa zawarcie umowy, na podstawie której dokona cesji jednej lub kilku domen internetowych na rzecz innego podatnika oraz przez określony czas wynoszący kilka miesięcy od dnia zawarcia umowy będzie wykonywać na rzecz Kontrahenta świadczenia związane z wdrożeniem Domen, a polegające m.in. na świadczeniu usług pomocy technicznej, merytorycznego wsparcia przy wdrażaniu Domen do systemów informatycznych i wsparcia w korzystaniu przez Kontrahenta z Domen. Pomoc Techniczna i Wdrożenie świadczone będą w szczególności poprzez:

wspieranie Kontrahenta w dokonywaniu czynności służących przekierowaniu nazw Domen na nowe docelowe Strony internetowe lub hostingi,
doradztwo w zakresie korzystania z Paneli administracyjnych Domen, oraz
bieżące udzielanie odpowiedzi na pytania Kontrahenta odnoszące się do sposobu wprowadzania zmian w działaniu Domen oraz ich pełnej widoczności w sieci Internet, sposobu powiązania Domen ze Sklepami internetowymi Kontrahenta oraz historycznych wyników dotyczących funkcjonowania Domen w działalności gospodarczej Kontrahenta.

wynagrodzenie płatne w okresie wykonywania umowy, wypłacane w okresach rozliczeniowych w związku z realizowaniem przez Wnioskodawcę umowy,
wynagrodzenie płatne w określonych ratach po zakończeniu wykonywania umowy, zgodnie z przyjętym przez strony harmonogramem.

Odnosząc się do kwestii objętych zakresem zadanych pytań należy zauważyć, że co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną czynność, czynność ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia czynności nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną czynność złożoną obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej czynności wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu czynności złożonej.

Co istotne, aby móc wskazać, że dana czynność jest czynnością złożoną winna się ona składać z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na czynność złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu sama w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania czynności zasadniczej. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element czynności kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać czynności głównej bez czynności pomocniczej.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz regulacje Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego sytemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), nie regulują kwestii czynności złożonych. Jednakże, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podatkiem VAT oraz na podstawie polskiego i europejskiego orzecznictwa można stwierdzić, że świadczenie obejmujące z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia jedną czynność nie powinno być sztucznie dzielone.

Koncepcję opodatkowania świadczeń kompleksowych wypracował Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w wydanych orzeczeniach. W szczególności w wyroku w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd., TSUE uznał, że każde świadczenie usług powinno być, co do zasady, traktowane jako świadczenie odrębne i niezależne. Jeżeli jednak dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej, do których stosuje się te same zasady opodatkowania.

Również w orzecznictwie NSA przyjmuje się, że świadczenie złożone (kompleksowe) ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych świadczeń wykonywanych przez podatnika na rzecz jednego nabywcy dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze – tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego. Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić, tak że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy, wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa niezależnie opodatkowane świadczenia. Zatem należy uwzględniać ochronę podstawowych zasad opodatkowania podatkiem od wartości dodanej wymagających, by każda działalność gospodarcza była traktowana w ten sam sposób. Sprzeciwia się to temu, by podmioty gospodarcze dokonujące takich samych czynności, były traktowane odmiennie w zakresie poboru tego podatku (wyrok NSA z dnia 6 maja 2015 r., I FSK 2105/13).

W przypadku, gdy wykonywana czynność stanowi dla klienta całość, nie należy jej rozbijać na poszczególne elementy składowe, lecz traktować jako jedno świadczenie, zgodnie z elementem, który nadaje całemu świadczeniu charakter dominujący. Jeśli więc wykonywanych jest więcej czynności, a są one ze sobą ściśle powiązane oraz stanowią całość pod względem ekonomicznym i gospodarczym, to wówczas dla potrzeb VAT należy potraktować je jako jedną czynność opodatkowaną. Skutkiem powyższego, świadczenie pomocnicze, co do zasady dzieli los prawny świadczenia głównego, w szczególności w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego, miejsca świadczenia, stawki podatku od towarów i usług czy sposobu dokumentowania.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że transakcja, o której mowa we wniosku związana z cesją Domen internetowych i świadczeniem usług dotyczących wdrożenia Domen stanowić będzie świadczenie złożone (kompleksowe). Realizowana przez Wnioskodawcę cesja Domen internetowych wraz ze świadczeniami dodatkowymi dotyczącymi wdrożenia Domen, tworzą jedną całość, której rozdzielenie, miałoby sztuczny charakter. Wnioskodawca wprost wskazał, że elementem (świadczeniem) głównym i pożądanym przez Kontrahenta w związku z transakcją jest nabycie praw do Domen. Kontrahent jest wyłącznie zainteresowany nabyciem Domen internetowych, o których mowa we wniosku o interpretację, razem z nabyciem usług dotyczących wdrożenia Domen. Zdaniem Wnioskodawcy nie jest możliwe nabycie całości usług będących przedmiotem umowy, a dotyczących wdrożenia Domen od innego podmiotu niż Wnioskodawca. To Wnioskodawca prowadził do tej pory sklepy internetowe pod Domenami i to Wnioskodawca osiągał przychody w związku z działalnością tych sklepów internetowych. Usługi świadczone na rzecz Kontrahenta pozwolą Kontrahentowi zachować ciągłość działań sklepów internetowych w ramach poszczególnych Domen oraz pozwolą Kontrahentowi na wykorzystanie doświadczeń Wnioskodawcy związanych z funkcjonowaniem jego sklepów internetowych w ramach Domen w celu prawidłowego skonfigurowania nowych sklepów internetowych i tym samym na maksymalizację przychodów w związku z rozpoczęciem działalności jego sklepów internetowych w ramach Domen.

Zatem, cesja Domen internetowych wraz ze świadczeniami dodatkowymi dotyczącymi wdrożenia Domen, które jak wynika z treści wniosku są niezbędne do realizacji świadczenia głównego – cesji Domen, stanowi dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług jednolitą transakcję, podlegającą opodatkowaniu według jednolitych zasad właściwych dla świadczenia głównego.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż obowiązek podatkowy w związku z cesją Domen internetowych i świadczeniem usług dotyczących wdrożenia Domen powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy, tj. z chwilą wykonania usługi.

Jak wynika z okoliczności sprawy umowa zostanie wykonana dopiero wtedy, kiedy Kontrahent zostanie wpisany do właściwego rejestru jako podmiot posiadający prawa do Domen, a także gdy Wnioskodawca udzieli Kontrahentowi wsparcia przy uruchomieniu i konfiguracji nowych sklepów internetowych na Domenach, w sposób uwzględniający dotychczasową specyfikę funkcjonowania sklepów internetowych Wnioskodawcy. Tym samym, za moment wykonania usługi należy przyjąć moment zakończenia świadczenia usług wsparcia przy uruchomieniu i konfiguracji nowych sklepów internetowych na Domenach.

W świetle powyższego w niniejszej sprawie obowiązek podatkowy powstanie z chwilą zakończenia świadczenia usług wsparcia przy uruchomieniu i konfiguracji nowych sklepów internetowych na Domenach w odniesieniu do całości wynagrodzenia, w tym także do wynagrodzenia płatnego w ratach na rzecz Spółki po zakończeniu wykonywania umowy.

W konsekwencji datą wykonania usługi na fakturze dokumentującej wynagrodzenie płatne na rzecz Spółki przez Kontrahenta po zakończeniu wykonywania umowy będzie data zakończenia świadczenia usług wsparcia przy uruchomieniu i konfiguracji nowych sklepów internetowych na Domenach.

Z kolei odnosząc się do kwestii wystawiania faktur należy stwierdzić, że Wnioskodawca powinien wystawić jedną fakturę dokumentującą całe wynagrodzenie płatne po zakończeniu wykonywania umowy w terminie do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wykonano usługę, stosownie do art. 106i ust. 1 ustawy. Przy czym momentem wykonania usługi – jak wskazano wyżej – będzie moment zakończenia świadczenia usług wsparcia przy uruchomieniu i konfiguracji nowych sklepów internetowych na Domenach. Tym samym Spółka nie będzie uprawniona do wystawienia wielu faktur dokumentujących każdą kolejną ratę płatną przez Kontrahenta po zakończeniu wykonywania umowy.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań nr 1, 2 i 4 wniosku należało uznać za nieprawidłowe, bowiem Zainteresowany stanowisko do ww. zadanych pytań wiąże z momentem zakończenia wykonywania umowy, a nie jak wskazał Organ z momentem zakończenia świadczenia usług wsparcia przy uruchomieniu i konfiguracji nowych sklepów internetowych na Domenach. Natomiast w zakresie pytania nr 3 wniosku dotyczącego braku obowiązku wystawienia wielu faktur, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin