2021.07.06 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3.4012.87.2021.2.AW
z 6 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 kwietnia 2021 r. (data wpływu 16 kwietnia 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 czerwca 2021 r. (data wpływu 23 czerwca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy usług podnajmu pomieszczeń biurowych oraz pomieszczeń pomocniczych, sali gimnastycznej oraz strzelnicy sportowej na rzecz klubu sportowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy usług podnajmu pomieszczeń biurowych oraz pomieszczeń pomocniczych, sali gimnastycznej oraz strzelnicy sportowej na rzecz klubu sportowego. Przedmiotowy wniosek uzupełniono dnia 23 czerwca 2021 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest związkiem (…) w rozumieniu ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. 2020 r. poz. 1133 t.j. z dnia 29 czerwca 2020 r.; dalej jako ustawa o sporcie)i działa w formie stowarzyszenia (dalej jako Stowarzyszenie lub Związek (X)). Jest wpisany do rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej Krajowego Rejestru Sądowego. Wnioskodawca działa na podstawie przepisów ustawy o sporcie, ustawy Prawo o stowarzyszeniach, ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie oraz na podstawie statutu. Działalność Wnioskodawcy opiera się na realizowaniu zadań statutowych i środki uzyskane z tej działalności są przekazywane na cele statutowe. Celem statutowym Wnioskodawcy jest upowszechnianie i rozwój sportu na terenie województwa oraz prowadzenie działalności w sferze zadań publicznych wśród członków stowarzyszenia oraz mieszkańców w zakresie: 1) wspierania i upowszechniania kultury fizycznej; 2) ochrony i promocji zdrowia; 3) działalności na rzecz osób niepełnosprawnych; 4) działalności na rzecz integracji europejskiej oraz rozwijania kontaktów i współpracy między społeczeństwami. Wnioskodawca realizuje swoje cele poprzez między innymi zrzeszanie stowarzyszeń działających w zakresie sportu oraz kontrolowanie merytoryczne i finansowe realizowanych przez członków Stowarzyszenia zadań zleconych w zakresie sportu dofinansowywanych ze środków przekazanych przez Stowarzyszenie. Dla zapewnienia środków finansowych na realizację celów statutowych Stowarzyszenie może prowadzić działalnością gospodarczą zgodnie z obowiązującymi przepisami. Stowarzyszenie prowadzi również działalność nieodpłatną pożytku publicznego oraz działalność odpłatną pożytku publicznego w następujących zakresach: 1) wspierania i upowszechniania kultury fizycznej; 2) ochrony i promocji zdrowia; 3) działalności na rzecz osób niepełnosprawnych; 4) działalności na rzecz integracji europejskiej oraz rozwijania kontaktów i współpracy między społeczeństwami. Cały przychód z działalności pożytku publicznego służy wyłącznie prowadzeniu działalności użytku publicznego przez Stowarzyszenie. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca zawarł z Miastem (dalej jako Miasto) umowę najmu (dalej jako Umowa Najmu), której przedmiotem jest nieruchomość zabudowana (…) –kondygnacyjnym budynkiem użytkowym o charakterze dydaktycznym i oświatowym (dalej jako Nieruchomość). Zgodnie z Umową Najmu Nieruchomość została przeznaczona na siedzibę organizacji pozarządowych zajmujących się sportem, takie jak kluby sportowe, związki sportowe i stowarzyszenia (dalej jako Organizacje). Wnioskodawca w części używa Nieruchomości na własne cele statutowe, a część pomieszczeń w Nieruchomości oddaje w podnajem w ramach prowadzonego w Nieruchomości centrum dla organizacji pozarządowych o charakterze sportowym. Umowa Najmu dopuszcza krótkoterminowy podnajem do 15% powierzchni w Nieruchomości z zastrzeżeniem, że odpłatność może być wprowadzona wyłącznie celem pokrycia kosztów związanych z ich utrzymaniem i eksploatacją.

Wnioskodawca podnajmuje pomieszczenia w Nieruchomości na rzecz Organizacji w następującym zakresie:

świadczy usługi najmu (podnajmu) pomieszczeń biurowych oraz pomieszczeń pomocniczych (przeznaczonych na szatnie, magazyny i inne podobne) na rzecz Organizacji, które są zobowiązane do korzystania z nich na cele działalności statutowej o charakterze sportowym,
świadczy usługi najmu (podnajmu) sali gimnastycznej oraz pomieszczenia zaadaptowanego na strzelnicę sportową na rzecz dwóch różnych klubów sportowych.

W umowach podnajmu każdy podnajemca oświadcza, że zobowiązuje się do wykorzystywania wynajętego pomieszczenia jedynie na swoje własne cele statutowe związane z prowadzoną przez niego działalnością o charakterze sportowym. Podnajemca nie ma prawa oddawać przedmiotu podnajmu w dalszy podnajem ani do bezpłatnego używania, ani pod żadnym innym tytułem prawnym, odpłatnie bądź nieodpłatnie, bez uprzedniej pisemnej zgody Stowarzyszenia. Wnioskodawca może wypowiedzieć umowę podnajmu w przypadku m.in. gdy podnajemca odstąpi przedmiot podnajmu na rzecz osób lub podmiotów trzecich lub używa przedmiotu podnajmu w sposób sprzeczny z treścią umowy podnajmu, nie wywiązuje się z postanowień umowy podnajmu lub rażąco narusza jej postanowienia.

Wnioskodawca nie jest nastawiony na osiąganie zysku z tytułu podnajmu części Nieruchomości. Zgodnie z Umową Najmu, Wnioskodawca może kalkulować czynsz za podnajem wyłącznie na poziomie stawki czynszu wynikającej z Umowy Najmu. Dla kalkulacji czynszu podnajmu pomieszczeń biurowych i pomieszczeń pomocniczych (przeznaczonych na szatnie, magazyny i inne podobne) Wnioskodawca stosuje stawkę zryczałtowaną za metr kwadratowy. Czynsz podnajmu sali gimnastycznej i strzelnicy jest określony stawką zryczałtowaną (niezależnie od metrażu tych pomieszczeń). W skład czynszu podnajmu wchodzą także koszty i opłaty eksploatacyjne związane z przedmiotem podnajmu, takie jak dostawy ciepła, zużycie wody, energia elektryczna części wspólnej, sprzątanie części wspólnych oraz sprzątanie lokalu podnajemcy.

Odrębnie (obok czynszu podnajmu) podnajemca ponosi tylko koszt energii elektrycznej według wskazań podlicznika.

Wnioskodawca w uzupełnieniu do wniosku z 16 czerwca 2021 r. wskazał, że:

Odpowiedzi na pytania umieszone w części I wezwaniu z dnia 31 maja 2021 r.

Wnioskodawca świadczy usługi podnajmu pomieszczeń biurowych oraz pomieszczeń pomocniczych na zasadach opisanych we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych od roku 2019 r., a tym samym – odpowiadając wprost na pytanie organu – świadczył je w okresie do dnia (..) czerwca 2020 r. oraz świadczy takie usługi od dnia (…) lipca 2020 r.
Wnioskodawca świadczy usługi podnajmu sali gimnastycznej oraz pomieszczenia strzelnicy na zasadach opisanych we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych od roku 2019 r., a tym samym – odpowiadając wprost na pytanie organu – świadczył je w okresie do dnia (…) czerwca 2020 r. oraz świadczy takie usługi od dnia (…) lipca 2020 r.
Wnioskodawca wystąpił o wydanie wiążącej informacji stawkowej, o której mowa w art. 42a ustawy o podatku od towarów i usług – wniosek złożony w dniu 30 grudnia 2020 r. Po złożeniu wniosku z pełnomocnikiem kontaktował się telefonicznie pracownik Krajowej Informacji Skarbowej, który poinformował, że w związku z tym iż przedmiotem zapytania jest m.in. możliwość zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, w świetle wykładni przepisów ustawy o VAT dokonanej przez organ oraz praktyką organy nie można wydać wiążącej informacji stawkowej, ale organ może wydać indywidualną interpretację przepisów podatkowych. W związku z tym pismem z dnia (…) 2021 r. wniosek o wydanie wiążącej informacji stawkowej został wycofany, a organ umorzył postępowanie decyzją z dnia (…) 2021 r.
W związku z powyższym przeformułowaniem pytań Wnioskodawca wyjaśnia, że przeformułowanie to nie powoduje potrzeby wprowadzenia zmian w opisie stanu faktycznego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 16 kwietnia 2021 r. (formularz ORD-IN część G – poz. 74 Opis stanu faktycznego (stanów faktycznych), zdarzenia przyszłego (zdarzeń przyszłych), przy czym odpowiedź na szczegółowe zapytania organu co do stanu faktycznego na wezwanie z dnia 31 maja 2021 r. Wnioskodawca przedstawia poniżej. Przeformułowanie pytań nie wpływa również na stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego zawarte w części H formularza ORD-IN zawierającego wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, przy czym Wnioskodawca podnosi, że przedstawione stanowisko i jego uzasadnienie wraz z powołaniem na konkretne przepisy ustawy o podatku od towarów i usług mają w jego ocenie zastosowanie zarówno do usług świadczonych w okresie 2019 r. do (…) czerwca 2020 r., jak również w okresie od (…) lipca 2020 r.

Odpowiedź na pytania umieszone w części II wezwaniu z dnia 31 maja 2021 r.

Przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej są usługi podnajmu wskazanych we wniosku pomieszczeń, przy czym usługi te są świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz organizacji pozarządowych zajmujących się sportem, takich jak kluby sportowe, związki sportowe i stowarzyszenia (we wniosku oznaczone jako Organizacje). Wnioskodawca nie świadczy usług podnajmu bezpośrednio na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Wnioskodawca świadczy usługi podnajmu na rzecz Organizacji, które umownie zobowiązują się do wykorzystywania wynajętych pomieszczeń wyłącznie na własne cele statutowe związane z prowadzoną przez te Organizacje działalnością o charakterze sportowym, co oznacza w praktyce, że Organizacje w tych pomieszczeniach prowadzą działania związane z organizacją sportu lub wychowania fizycznego, a tym samym podnajem pośrednio służy to potrzebom osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.
Wnioskodawca nie pobiera opłat za usługi związane ze sportem w stanie faktycznym będącym przedmiotem wniosku. Wnioskodawca świadczy usługi podnajmu na rzecz Organizacji, za które pobiera czynsz za podnajem.
W odpowiedzi na wezwanie organu z dnia 31 maja 2021 r. Wnioskodawca informuje, że świadczone przez niego usługi podnajmu klasyfikuje on zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) z 2008 r. jako:
1. usługa podnajmu pomieszczeń biurowych oraz pomieszczeń pomocniczych przeznaczonych na szatnie, magazyny i inne podobne – PKWiU 68.20.12.0 (wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi);
2. usługa podnajmu sali gimnastycznej – PKWiU 68.20.12.0 (wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi);
3. usługa podnajmu pomieszczenia strzelnicy sportowej – PKWiU 68.20.12.0 (wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku z dnia 16 czerwca 2021 r.).

Czy świadczenie w roku 2019 i do (…) czerwca 2020 r. usług podnajmu pomieszczeń biurowych oraz pomieszczeń pomocniczych (przeznaczonych na szatnie, magazyny i inne podobne) znajdujących się w Nieruchomości przeznaczonej na siedzibę organizacji pozarządowych zajmujących się sportem, takich jak kluby sportowe, związki sportowe i stowarzyszenia, przez Wnioskodawcę w opisanym we wniosku stanie faktycznym, jest zwolnione z opodatkowania VAT? W przypadku niepotwierdzenia przez organ prawa do stosowania zwolnienia, Wnioskodawca wnosi o określenie stawki podatku VAT, jaka zdaniem organu powinna być stosowana.
Czy świadczenie od (…) lipca 2020 r. usług podnajmu pomieszczeń biurowych oraz pomieszczeń pomocniczych (przeznaczonych na szatnie, magazyny i inne podobne) znajdujących się w Nieruchomości przeznaczonej na siedzibę organizacji pozarządowych zajmujących się sportem, takich jak kluby sportowe, związki sportowe i stowarzyszenia, przez Wnioskodawcę w opisanym we wniosku stanie faktycznym, jest zwolnione z opodatkowania VAT?
Czy świadczenie w roku 2019 i do (…) czerwca 2020 r. usług podnajmu sali gimnastycznej na rzecz klubu sportowego przez Wnioskodawcę w opisanym we wniosku stanie faktycznym, jest zwolnione z opodatkowania VAT? W przypadku niepotwierdzenia przez organ prawa do stosowania zwolnienia, Wnioskodawca wnosi o określenie stawki podatku VAT, jaka zdaniem organu powinna być stosowana.
Czy świadczenie od (…) lipca 2020 r. usług podnajmu sali gimnastycznej na rzecz klubu sportowego przez Wnioskodawcę w opisanym we wniosku stanie faktycznym, jest zwolnione z opodatkowania VAT?
Czy świadczenie w roku 2019 i do (…) czerwca 2020 r. usług podnajmu pomieszczenia strzelnicy sportowej na rzecz klubu sportowego przez Wnioskodawcę w opisanym we wniosku stanie faktycznym, jest zwolnione z opodatkowania VAT? W przypadku niepotwierdzenia przez organ prawa do stosowania zwolnienia, Wnioskodawca wnosi o określenie stawki podatku VAT, jaka zdaniem organu powinna być stosowana.
Czy świadczenie od (…) lipca 2020 r. usług podnajmu pomieszczenia strzelnicy sportowej na rzecz klubu sportowego przez Wnioskodawcę w opisanym we wniosku stanie faktycznym, jest zwolnione z opodatkowania VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone przez niego usługi najmu (podnajmu) są zwolnione z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 w zw. z ust. 18 ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się z opodatkowania usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez m.in. związki sportowe, a także związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,
świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków, c) są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym – z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością. Przy czym ww. zwolnienie nie ma zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:
1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia (art. 43 ust. 17 ustawy o VAT). Zgodnie z art. 43 ust. 18 ustawy o VAT zwolnienia, o którym mowa w pkt 32 stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług. Przedmiotowe zwolnienie ma charakter podmiotowo-przedmiotowy. Ze zwolnienia korzystają m.in. usługi świadczone przez związki sportowe, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu. Przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia związku sportowego. Jest ono zdefiniowane w ustawie o sporcie (art. 6) jako związek co najmniej 3 klubów sportowych, który może działać w formie stowarzyszenia lub związku stowarzyszeń. Przepisy o VAT nie definiują również pojęcia sportu. W celu ustalenia prawidłowego rozumienia tego pojęcia należy odnieść się do regulacji powołanej wyżej ustawy o sporcie (art. 2 ww. ustawy). Sportem są wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach.

Sport wraz z wychowaniem fizycznym i rehabilitacją ruchową składają się na kulturę fizyczną.

Wnioskodawca jest związkiem (…), który działa w formie stowarzyszenia, co potwierdza wpis w KRS.

Jego celem statutowym jest upowszechnianie i rozwój sportu na terenie województwa oraz prowadzenie działalności w sferze zadań publicznych wśród członków stowarzyszenia oraz mieszkańców w zakresie m.in. wspierania i upowszechniania kultury fizycznej. W związku z tym przesłanka odnosząca się do podmiotu świadczącego, wskazana w art. 43 ust. 1 pkt 32) ustawy o VAT, jest spełniona w opisanym stanie faktycznym. Wnioskodawca świadczy usługi podnajmu na rzecz organizacji pozarządowych zajmujących się sportem, takich jak kluby sportowe, związki sportowe i stowarzyszenia. W umowach podnajmu jest zastrzeżone, że podnajemca zobowiązuje się do wykorzystywania wynajętego pomieszczenia jedynie na swoje własne cele statutowe związane z prowadzoną przez niego działalnością o charakterze sportowym. W związku z tym udostępnianie pomieszczeń do korzystania przez Organizacje na ich cele statutowe związane z działalnością sportową przyczynia się bezpośrednio do organizowania sportu lub wychowania fizycznego przez te Organizacje, a w dalszej perspektywie, przynajmniej pośrednio – służy potrzebom osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym, a tym samym spełnione są dalsze warunki przedmiotowe stosowania zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT. Wnioskodawca nie osiąga zysków ze świadczenia usług podnajmu na rzecz Organizacji. Czynsz za podnajem jest kalkulowany na poziomie stawki czynszu wynikającej z umowy najmu zawartej przez Wnioskodawcę z Miastem. Dla kalkulacji czynszu podnajmu pomieszczeń biurowych i pomieszczeń pomocniczych (przeznaczonych na szatnie, magazyny i inne podobne) Wnioskodawca stosuje stawkę zryczałtowaną za metr kwadratowy. Czynsz podnajmu sali gimnastycznej i strzelnicy jest określony stawką zryczałtowaną (niezależnie od metrażu tych pomieszczeń). W skład czynszu podnajmu wchodzą także koszty i opłaty eksploatacyjne związane z przedmiotem podnajmu, takie jak dostawy ciepła, zużycie wody, energia elektryczna części wspólnej, sprzątanie części wspólnych oraz sprzątanie lokalu podnajemcy.

Odrębnie (obok czynszu podnajmu) podnajemca ponosi tylko koszt energii elektrycznej według wskazań podlicznika. W związku z tym otrzymane przychody z tytułu czynszu podnajmu, Wnioskodawca przeznacza w całości na zapłatę czynszu najmu Nieruchomości oraz opłacenie dostawy prądu elektrycznego, nie osiągając przy tym zysku. W przedstawionej sytuacji nie ma zastosowanie żadne wyłączenie, o których mowa w końcowej części przepisu art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT. W szczególności usług podnajmu Sali gimnastycznej oraz pomieszczenia zaadaptowanego na strzelnicę sportową nie można traktować jako świadczenia usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością w rozumieniu ustawy o VAT. Wnioskodawca nie ma pełnej autonomii w zakresie ustalenia zasad wynagrodzenia i ekwiwalentności świadczeń pomiędzy nim a podnajmującym i może wprowadzić odpłatność wyłącznie celem pokrycia kosztów związanych z utrzymaniem i eksploatacją pomieszczeń oddawanych do korzystania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy usług podnajmu pomieszczeń biurowych oraz pomieszczeń pomocniczych, sali gimnastycznej oraz strzelnicy sportowej na rzecz klubu sportowego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że niniejsza interpretacja w zakresie określenia stawki podatku VAT dotyczy stanu prawnego obowiązującego do dnia (…) czerwca 2020 r., natomiast w zakresie zwolnienia od podatku VAT dotyczy stanu prawnego obowiązującego do dnia (…) czerwca 2020 r. jak i po (…) czerwca 2020 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Świadczeniem usług, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, jest natomiast każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych towarów i czynności stawkami preferencyjnymi oraz zwolnienie od podatku.

Należy zaznaczyć, że jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie, oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,
świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,
są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym

– z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Powołany powyżej art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy stanowi odzwierciedlenie regulacji zawartych w art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 r., s. 1, z późn. zm.), dalej: Dyrektywa 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają świadczenie niektórych usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Stosownie do art. 43 ust. 18 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy stwierdzić należy, że ze zwolnienia od podatku na mocy wymienionych przepisów mogą korzystać usługi ściśle związane ze sportem świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu jeżeli są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu, świadczący te usługi nie jest nastawiony na osiąganie zysków oraz usługi świadczone są na rzecz osób uprawiających sport. Przy czym z niniejszego zwolnienia wyłączone są usługi związane z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usługi odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usługi odpłatnego zakwaterowania związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usługi wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Niespełnienie chociażby jednej z wymienionych przesłanek (podmiotowej lub przedmiotowej) powoduje, że świadczenie usług nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie omawianej regulacji.

Zgodnie z brzmieniem ustawy o podatku od towarów i usług, zwolnieniu podlegają usługi „ściśle” związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym. Przepisy ustawy nie zawierają definicji „ścisłego” związku usług ze sportem lub wychowaniem fizycznym. W pewnym zakresie do kwestii tej odniósł się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 16 października 2008 r. w sprawie C-253/07 Canterbury Hockey Club, Canterbury Ladies Hockey Club przeciwko The Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs, w którym to wyjaśnił, że świadczenie usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym „może być zwolnione tylko wtedy, gdy są one konieczne do dokonywania transakcji podlegających zwolnieniu, tj. uprawiania sportu lub wychowania fizycznego” (pkt 22). Ponadto TSUE podkreślił, że „Zwolnienie transakcji należy zatem ustalić w szczególności w zależności od charakteru świadczonych usług oraz ich związku ze sportem lub wychowaniem fizycznym” (pkt 23).

Natomiast w wyroku z dnia 21 lutego 2013 r. w sprawie C-18/12, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wskazał, że „W odniesieniu do art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy VAT należy stwierdzić, że przepis ten, według jego brzmienia, dotyczy uprawiania sportu i wychowania fizycznego w ogóle. Mając na względzie owo brzmienie, intencją rzeczonego przepisu nie jest przyznanie zwolnienia jedynie niektórym dziedzinom sportu”. Z wyroku tego wynika również, że art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy 2006/112/WE Rady, w celu jego stosowania nie wymaga, aby aktywność sportowa była podejmowana na określonym poziomie, na przykład zawodowym, ani też, aby ta aktywność była podejmowana w określony sposób, tj. regularnie lub w sposób zorganizowany.

Celem powołanego przepisu Dyrektywy 2006/112/WE Rady jest wspieranie niektórych rodzajów działalności interesu publicznego, czyli usług mających ścisły związek z uprawianiem sportu lub z wychowaniem fizycznym, które są świadczone przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Przepis ten ma zatem na celu wspieranie podejmowania takiej aktywności przez szerokie warstwy społeczeństwa. Interpretacja tego przepisu ograniczająca zakres stosowania zwolnienia, jakie on przewiduje, do aktywności sportowej podejmowanej w sposób zorganizowany, systematyczny lub mający na celu udział w zawodach sportowych, byłaby sprzeczna z rzeczonym celem.

W konstatacji Trybunał stwierdził, że „ art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy 2006/112/WE Rady należy interpretować w ten sposób, iż niezorganizowana, niesystematyczna i niemająca na celu udziału w zawodach aktywność sportowa może być uznana za uprawianie sportu w rozumieniu tego przepisu”.

Zauważyć należy, że zwolnienie usług związanych ściśle ze sportem doznaje pewnego ograniczenia ze względu na status usługodawcy, a mianowicie, jak wynika z cyt. wyżej przepisu, ze zwolnienia może korzystać podmiot będący klubem sportowym, związkiem sportowym lub związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych.

Zarówno ustawa, jak i przepisy wykonawcze do niej, nie zawierają definicji klubu sportowego, związku sportowego, związku stowarzyszeń i innych osób prawnych.

Zatem w analizowanym przypadku zasadnym jest odwołanie się do przepisów ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2020 r., poz. 1133). Stosownie do art. 3 ust. 1 i 2 oraz art. 6 ust. 1 i 2 tej ustawy – działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego. Klub sportowy działa jako osoba prawna. Kluby sportowe, w liczbie co najmniej 3, mogą tworzyć związki sportowe. Związek sportowy działa w formie stowarzyszenia lub związku stowarzyszeń.

Ustawa o podatku od towarów i usług, jak również przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają również definicji sportu. Zatem w celu ustalenia prawidłowego rozumienia tego pojęcia należy odnieść się do regulacji powołanej wyżej ustawy o sporcie.

Zgodnie z brzmieniem art. 2 ust. 1 tej ustawy – sportem są wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach. Na podstawie ust. 2 tego artykułu, sport wraz z wychowaniem fizycznym i rehabilitacją ruchową składają się na kulturę fizyczną.

Z kolei, zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. – Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2020 r., poz. 2261), stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych.

Art. 2 ust. 2 cyt. ustawy stanowi, że stowarzyszenie samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności. Stowarzyszenie opiera swoją działalność na pracy społecznej członków. Do prowadzenia swych spraw stowarzyszenie może zatrudniać pracowników, w tym swoich członków (art. 2 ust. 3 ww. ustawy).

Natomiast w myśl art. 22 ust. 1 powołanej ustawy Prawo o stowarzyszeniach, stowarzyszenia w liczbie co najmniej trzech mogą założyć związek stowarzyszeń. Założycielami i członkami związku mogą być także inne osoby prawne, z tym że osoby prawne mające cele zarobkowe mogą być członkami wspierającymi.

Do związków, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy (art. 22 ust. 1 ww. ustawy Prawo o stowarzyszeniach.

Na podstawie art. 34 ustawy Prawo o stowarzyszeniach, stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą, według ogólnych zasad określonych w odrębnych przepisach. Dochód z działalności gospodarczej stowarzyszenia służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest związkiem (…) w rozumieniu ustawy o sporcie i działa w formie stowarzyszenia (dalej jako Stowarzyszenie lub Związek (…)). Jest wpisany do rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej Krajowego Rejestru Sądowego. Wnioskodawca działa na podstawie przepisów ustawy o sporcie, ustawy Prawo o stowarzyszeniach, ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie oraz na podstawie statutu. Działalność Wnioskodawcy opiera się na realizowaniu zadań statutowych i środki uzyskane z tej działalności są przekazywane na cele statutowe. Celem statutowym Wnioskodawcy jest upowszechnianie i rozwój sportu na terenie województwa oraz prowadzenie działalności w sferze zadań publicznych wśród członków stowarzyszenia oraz mieszkańców Wielkopolski w zakresie: 1) wspierania i upowszechniania kultury fizycznej; 2) ochrony i promocji zdrowia; 3) działalności na rzecz osób niepełnosprawnych; 4) działalności na rzecz integracji europejskiej oraz rozwijania kontaktów i współpracy między społeczeństwami.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą w pierwszej kolejności kwestii możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy:

usług podnajmu pomieszczeń biurowych oraz pomieszczeń pomocniczych (przeznaczonych na szatnie, magazyny i inne podobne) znajdujących się w Nieruchomości przeznaczonej na siedzibę organizacji pozarządowych zajmujących się sportem, takich jak kluby sportowe, związki sportowe i stowarzyszenia, przez Wnioskodawcę (usługi świadczone w roku 2019 i do (…) czerwca 2020 r.)
usług podnajmu pomieszczeń biurowych oraz pomieszczeń pomocniczych (przeznaczonych na szatnie, magazyny i inne podobne) znajdujących się w Nieruchomości przeznaczonej na siedzibę organizacji pozarządowych zajmujących się sportem, takich jak kluby sportowe, związki sportowe i stowarzyszenia, przez Wnioskodawcę (usługi świadczone od (…) lipca 2020 r.)
usług podnajmu sali gimnastycznej na rzecz klubu sportowego przez Wnioskodawcę (usługi świadczone w roku 2019 i do (…) czerwca 2020 r.)
usług podnajmu sali gimnastycznej na rzecz klubu sportowego przez Wnioskodawcę (usługi świadczone od (…) lipca 2020 r.)
usług podnajmu pomieszczenia strzelnicy sportowej na rzecz klubu sportowego przez Wnioskodawcę (usługi świadczone w roku 2019 i do (…) czerwca 2020 r.)
usług podnajmu pomieszczenia strzelnicy sportowej na rzecz klubu sportowego przez Wnioskodawcę (usługi świadczone od (…) lipca 2020 r.).

Z wykładni powołanego powyżej art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy wynika, że podatnik, aby móc skorzystać ze zwolnienia w nim przewidzianego, winien spełnić przesłanki zarówno o charakterze przedmiotowym, jak i podmiotowym. Przy czym, przesłanka o charakterze podmiotowym jest spełniona wówczas, gdy świadczącym usługę jest podmiot spełniający określone warunki – musi to być klub sportowy, związek sportowy lub związek stowarzyszeń i innych osób prawnych, którego celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu.

Jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy zakres pytania dotyczy usług świadczonych przez Niego, którego celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu i dotyczy zwolnienia od podatku VAT świadczonych przez Wnioskodawcę usług podnajmu pomieszczeń biurowych oraz pomieszczeń pomocniczych, sali gimnastycznej oraz strzelnicy sportowej na rzecz klubu sportowego. Wnioskodawca nie jest nastawiony na osiąganie zysku z tytułu podnajmu części Nieruchomości. Wnioskodawca świadczy usługi podnajmu na rzecz Organizacji, które umownie zobowiązują się do wykorzystywania wynajętych pomieszczeń wyłącznie na własne cele statutowe związane z prowadzoną przez te Organizacje działalnością o charakterze sportowym, co oznacza w praktyce, że Organizacje w tych pomieszczeniach prowadzą działania związane z organizacją sportu lub wychowania fizycznego, a tym samym podnajem pośrednio służy to potrzebom osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Wnioskodawca nie pobiera opłat za usługi związane ze sportem w stanie faktycznym będącym przedmiotem wniosku. Wnioskodawca świadczy usługi podnajmu na rzecz Organizacji, za które pobiera czynsz za podnajem.

Co istotne Wnioskodawca nie świadczy usług podnajmu bezpośrednio na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Mając zatem na uwadze powołane powyżej przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że w analizowanej sprawie spełniona została przesłanka podmiotowa, do zastosowania zwolnienia od VAT, o której art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, bowiem Wnioskodawca jest związkiem sportowym w rozumieniu ustawy o sporcie i działa w formie stowarzyszenia (dalej jako Stowarzyszenie lub Związek (…)). Jest wpisany do rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej Krajowego Rejestru Sądowego.

W przedstawionych okolicznościach sprawy nie została jednak spełniona przesłanka przedmiotowa, o której mowa w ww. przepisie. Zauważyć bowiem należy, że ustawodawca wyłączył ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy m.in. usług wynajmu obiektów sportowych za odpłatnością.

W konsekwencji, świadczona przez Wnioskodawcę usługa polegająca na podnajmie ww. pomieszczeń pomocniczych (przeznaczonych na szatnie, magazyny i inne podobne), sali gimnastycznej oraz strzelnicy sportowej na rzecz klubu sportowego w roku 2019 i do (…) czerwca 2020 r. jak i od (…) lipca 2020 r. – wbrew stanowisku Wnioskodawcy – nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy. Należy zauważyć, że pomimo, że Wnioskodawca jest podmiotem wymienionym w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, którego celem statutowym jest między innymi działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, niemniej jednak – jak już zwrócono uwagę – ze zwolnienia tego wyłączone są usługi wynajmu obiektów sportowych za odpłatnością.

Wnioskodawca wskazał, że wynajmuje również pomieszczenia biurowe. Konstrukcja przepisu art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy wskazuje, że do usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym należą usługi najmu obiektów sportowych jednak ich świadczenie Wnioskodawca wyłączył ze zwolnienia. Oznacza, że usługi najmu innych pomieszczeń (obiektów) w ogóle nie można rozpatrywać w kontekście związku ze sportem.

Tym samym, również świadczona przez Wnioskodawcę usługa polegająca na podnajmie pomieszczeń biurowych nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy.

W związku z powyższym skoro powyższa usługa podnajmu nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy to należy zbadać, czy czynności wykonywane przez Wnioskodawcę, będące przedmiotem zapytania podlegają opodatkowaniu stawką obniżoną czy też stawką podstawową.

Należy zauważyć, że przy określaniu prawidłowego sposobu opodatkowania dla danej usługi istotne jest właściwe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację tutejszy organ oparł się na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Wskazać należy, że stosownie do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W związku z tym, że organy podatkowe nie są właściwe do klasyfikowania usług, a dla prawidłowego ich opodatkowania niezbędne jest ich zaklasyfikowanie do prawidłowego grupowania statystycznego, obowiązek ten spoczywa na Wnioskodawcy.

Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości klasyfikacji usług sprzedawanych przez Wnioskodawcę w świetle PKWiU. Wobec tego została ona wydana w części obejmującej okres do 30 czerwca 2020 r. przy założeniu, że Wnioskodawca poprawnie zakwalifikował usługi będące przedmiotem wniosku do odpowiedniego grupowania PKWiU. Tutejszy organ nie jest bowiem uprawniony, w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości formalnego przyporządkowania usługi do grupowania statystycznego.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku usług) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z przepisem art. 5a (w brzmieniu stosowanym do dnia 30 czerwca 2020 r.) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 ze zm.), towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych w niektórych przypadkach odwołują się do grupowań PKWiU. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług, dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Jak wynika z treści § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2018 r., poz. 2440 ze zm.) do dnia 31 grudnia 2019 r. na potrzeby podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

Na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 marca 2020 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2020 r., poz. 556) przedłużono do dnia 30 czerwca 2020 r. stosowanie do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do tych towarów i usług, dla których przepisy w zakresie VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast jak stanowi art. 146aa ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%,

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Na mocy art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku, gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki bądź zwolnienia, należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

I tak, pod pozycją 179 wymieniono „Usługi związane z działalnością obiektów sportowych” o symbolu PKWiU 93.11.10.0.

W objaśnieniach do PKWiU wskazano, że grupowanie 93.11.10.0 obejmuje:

usługi związane z działalnością obiektów sportowych na otwartym powietrzu lub halowych obiektów sportowych, takich jak: stadiony i areny sportowe, lodowiska, baseny, boiska sportowe, pola golfowe, tory do gry w kręgle, korty tenisowe itp.;
usługi związane z działalnością torów wyścigowych dla samochodów, psów i koni;
usługi związane z organizowaniem i przeprowadzaniem imprez sportowych dla sportowców zawodowych lub amatorów z wykorzystaniem własnych, otwartych lub zamkniętych obiektów sportowych.

Grupowanie to nie obejmuje:

usług związanych z działalnością wyciągów narciarskich, sklasyfikowanych w 49.39.20.0,
usług zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi świadczonych na zlecenie, sklasyfikowanych w 68.32.13.0,- wypożyczania i dzierżawy sprzętu rekreacyjnego i sportowego, sklasyfikowanych w 77.21.10.0,
usług związanych z działalnością obiektów służących poprawie kondycji fizycznej, sklasyfikowanych w 93.13.10.0,
usług związanych z promowaniem imprez sportowych, sklasyfikowanych w 93.19.11.0,
usług związanych z działalnością parków rekreacyjnych i plaż, sklasyfikowanych w 93.29.11.0.

Z kolei grupowanie 96.04.10.0 – usługi związane z poprawą kondycji fizycznej – obejmuje:

usługi świadczone przez łaźnie tureckie, sauny i łaźnie parowe, solaria, salony odchudzające, salony masażu (z wyłączeniem masażu leczniczego) i podobne usługi mające na celu poprawę samopoczucia.

Przez obiekt sportowy należy rozumieć zwarty zespół urządzeń terenowych oraz budynków przeznaczonych do celów sportowych.

Mając na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że dla opodatkowania świadczonych usług obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8% istotne znaczenie ma klasyfikacja statystyczna, a mianowicie fakt zidentyfikowania przedmiotowych usług pod symbolem PKWiU 93.11.10.0.

Poz. 179 załącznika nr 3 do ustawy wskazuje preferencyjną stawkę podatku w odniesieniu do usług związanych z działalnością obiektów sportowych, sklasyfikowanych w PKWiU 93.11.10.0. Zatem obniżoną stawką podatku VAT będą objęte usługi związane z udostępnianiem obiektu sportowego w celu korzystania zgodnie z charakterem obiektu, niezależnie od tego czy celem wstępu będzie rekreacja, czy uprawianie sportu.

Wnioskodawca ma wątpliwości, jaką stawką powinien opodatkować świadczone przez siebie usługi podnajmu pomieszczeń biurowych oraz pomieszczeń pomocniczych, sali gimnastycznej oraz strzelnicy sportowej na rzecz klubu sportowego w roku 2019 i do (..) czerwca 2020 r.

Wnioskodawca wskazał, że świadczone przez niego usługi podnajmu klasyfikuje on zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) z 2008 r. jako:

usługa podnajmu pomieszczeń biurowych oraz pomieszczeń pomocniczych przeznaczonych na szatnie, magazyny i inne podobne – PKWiU 68.20.12.0 (wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi);
usługa podnajmu sali gimnastycznej – PKWiU 68.20.12.0 (wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi);
usługa podnajmu pomieszczenia strzelnicy sportowej – PKWiU 68.20.12.0 (wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi).

Jak wynika z opisu sprawy, przedmiotem wniosku są usługi podnajmu ww. pomieszczeń, przy czym usługi te są świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz organizacji pozarządowych zajmujących się sportem, takich jak kluby sportowe, związki sportowe i stowarzyszenia (we wniosku oznaczone jako Organizacje).

Wnioskodawca świadczy usługi podnajmu na rzecz Organizacji, za które pobiera czynsz za podnajem.

Wnioskodawca w części używa Nieruchomości na własne cele statutowe, a część pomieszczeń w Nieruchomości oddaje w podnajem w ramach prowadzonego w Nieruchomości centrum dla organizacji pozarządowych o charakterze sportowym. Umowa Najmu dopuszcza krótkoterminowy podnajem do 15% powierzchni w Nieruchomości z zastrzeżeniem, że odpłatność może być wprowadzona wyłącznie celem pokrycia kosztów związanych z ich utrzymaniem i eksploatacją.

Wnioskodawca podnajmuje pomieszczenia w Nieruchomości na rzecz Organizacji w następującym zakresie:

świadczy usługi najmu (podnajmu) pomieszczeń biurowych oraz pomieszczeń pomocniczych (przeznaczonych na szatnie, magazyny i inne podobne) na rzecz Organizacji, które są zobowiązane do korzystania z nich na cele działalności statutowej o charakterze sportowym,
świadczy usługi najmu (podnajmu) sali gimnastycznej oraz pomieszczenia zaadaptowanego na strzelnicę sportową na rzecz dwóch różnych klubów sportowych.

Zatem, udostępnienie wskazanych w pytaniu pomieszczeń ma charakter odpłatny i odbywa się na zasadzie zawierania umów na wskazany okres. Umowy najmu zawierane są z organizacjami pozarządowymi zajmujących się sportem, takich jak kluby sportowe, związki sportowe i stowarzyszenia.

Mając zatem na uwadze obowiązujące przepisy prawa, dla usług świadczonych na rzecz podmiotów zewnętrznych sklasyfikowanych przez Wnioskodawcę w PKWiU 68.20.12.0 „Wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami niemieszkalnymi własnymi lub dzierżawionymi”, ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie przewidują zastosowania obniżonej stawki podatku ani zwolnienia od podatku.

W konsekwencji, świadczone przez Wnioskodawcę usługi podnajmu pomieszczeń biurowych oraz pomieszczeń pomocniczych (przeznaczonych na szatnie, magazyny i inne podobne), sali gimnastycznej oraz strzelnicy sportowej na rzecz klubu sportowego w roku 2019 i do (…) czerwca 2020 r. sklasyfikowane przez Wnioskodawcę zgodnie z klasyfikacją PKWiU pod pozycją 68.20.12.0 powinny być opodatkowane stawką podstawową w wysokości 23% – zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1-6 należało uznać za nieprawidłowe.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem zapytania Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 – rozpatrzone.

Końcowo należy jeszcze raz podkreślić, że tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie, z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu zawartego w opisie sprawy przedstawionym we wniosku, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin