Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.356.2021.2.MN
z 8 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 maja 2021 r. (data wpływu 7 maja 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

7 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Stan faktyczny nr 1

Wnioskodawca jest radcą prawnym świadczącym usługi prawne. Wnioskodawca nie jest przedsiębiorcą, lecz prowadzi działalność nieewidencjonowaną na podstawie art. 5 ustawy Prawo przedsiębiorców w związku z tym, że jego przychód należny z tej działalności nie przekracza w żadnym miesiącu 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia, o którym mowa w ustawie z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT przez wzgląd na rodzaj świadczonych usług.

Wnioskodawca nie prowadzi biura kancelarii, w którym mógłby przyjmować klientów. Kontakt z klientem ograniczony jest do kontaktu zdalnego (za pośrednictwem stosownych urządzeń).

W przyszłości wnioskodawca chciałby świadczyć usługi prawne zarówno na rzecz przedsiębiorców, jak też na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Usługi te świadczone by były na dwa sposoby:

1. Wyłącznie na odległość przez cały okres świadczenia usługi (pozyskiwanie klienta głównie przez blog internetowy oraz przez portal Facebook, kontakt z klientem przez skrzynkę e-mail, komunikatory internetowe, telefon, brak kontaktu bezpośredniego).
2. Także przez kontakt bezpośredni (spotkanie z klientem w jego siedzibie, w sądzie lub w urzędzie albo w innym miejscu), jednakże przekazanie rezultatu świadczonej usługi odbywać się będzie wyłącznie na odległość (np. przekazanie odebranego pisma kończącego sprawę przez wysyłkę pocztą lub e-mailem, rozmowa telefoniczna informująca o rezultacie zakończonej sprawy, wysłanie klientowi sporządzonego pisma do samodzielnego złożenia w odpowiednim miejscu, wysłanie mu sporządzonego wzoru umowy, regulaminu itp.).
   
   

Płatność za wymienione usługi odbywałaby się przelewem za pośrednictwem banku na rachunek bankowy wnioskodawcy oraz również przelewem na rachunek bankowy, ale za pośrednictwem dostawców płatności online (np. ..., ...). Tytuł płatności wskazuje wprost na usługę, której dany przelew dotyczy (np. numer faktury lub opisanie usługi w przypadku płatności zadatkowanej), więc płatność będzie przypisana bezpośrednio do danej usługi.

Wnioskodawca prowadzi uproszczoną ewidencję sprzedaży, która również umożliwia przypisanie konkretnej płatności do konkretnej usługi.

Stan faktyczny nr 2 Wnioskodawca jest radcą prawnym świadczącym usługi prawne. Wnioskodawca jest przedsiębiorcą wpisanym do CEiDG. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT przez wzgląd na rodzaj świadczonych usług.

Wnioskodawca nie prowadzi biura kancelarii, w którym mógłby przyjmować klientów. Kontakt z klientem ograniczony jest do kontaktu zdalnego (za pośrednictwem stosownych urządzeń).

W przyszłości wnioskodawca chciałby świadczyć usługi prawne zarówno na rzecz przedsiębiorców, jak też na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Usługi te świadczone by były na dwa sposoby:

1. Wyłącznie na odległość przez cały okres świadczenia usługi (pozyskiwanie klienta głównie przez blog internetowy oraz przez portal Facebook, kontakt z klientem przez skrzynkę e-mail, komunikatory internetowe, telefon, brak kontaktu bezpośredniego).
2. Także przez kontakt bezpośredni (spotkanie z klientem w jego siedzibie, w sądzie lub w urzędzie albo w innym miejscu), jednakże przekazanie rezultatu świadczonej usługi odbywać się będzie wyłącznie na odległość (np. przekazanie odebranego pisma kończącego sprawę przez wysyłkę pocztą lub e-mailem, rozmowa telefoniczna informująca o rezultacie zakończonej sprawy, wysłanie klientowi sporządzonego pisma do samodzielnego złożenia w odpowiednim miejscu, wysłanie mu sporządzonego wzoru umowy, regulaminu itp.).
   
   

Płatność za wymienione usługi odbywałaby się przelewem za pośrednictwem banku na rachunek bankowy wnioskodawcy oraz również przelewem na rachunek bankowy, ale za pośrednictwem dostawców płatności online (np. ..., ....). Tytuł płatności wskazuje wprost na usługę, której dany przelew dotyczy (np. numer faktury lub opisanie usługi w przypadku płatności zadatkowanej), więc płatność będzie przypisana bezpośrednio do danej usługi.

Wnioskodawca prowadzi Księgę Przychodów i Rozchodów, która również umożliwia przypisanie konkretnej płatności do konkretnej usługi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Pytanie stan faktyczny nr 1

Czy sprzedaż przez radcę prawnego, który prowadzi działalność nieewidencjonowaną w rozumieniu art. 5 ustawy Prawo przedsiębiorców, usług prawnych prowadzoną dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w określony wyżej sposób korzysta ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących na podstawie przepisu § 4 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r. poz. 2519)?

Pytanie stan faktyczny nr 2

Czy sprzedaż przez radcę prawnego, będącego przedsiębiorcą wpisanym do CEiDG, usług prawnych prowadzona dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w określony wyżej sposób korzysta ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących na podstawie przepisu § 4 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r. poz. 2519)?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Sprzedaż usług prawnych dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w określony wyżej sposób korzysta ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących na podstawie przepisu § 4 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia.

Powyższe oznacza, że radca prawny, nie jest zobowiązany do zakupu kasy fiskalnej i ewidencjonowanie za jej pomocą sprzedaży, zarówno w przypadku, gdy jest przedsiębiorcą wpisanym do CEiDG, jak też w przypadku, gdy prowadzi działalność nieewidencjonowaną.

Przepisy art. 111 ust. 1 i 1b uptu stanowią, że podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W ewidencji, o której mowa w ust. 1, wykazuje się dane o sprzedaży, zawarte w dokumentach wystawianych przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym określające przedmiot opodatkowania, wysokość podstawy opodatkowania i podatku należnego oraz dane służące identyfikacji poszczególnych sprzedaży, w tym numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku albo podatku od wartości dodanej.

Na podstawie ustawowego upoważnienia w przepisie art. 111 ust. 8 uptu wydano rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r. poz. 2519), w którym - po spełnieniu określonych przesłanek - zwolniono pewne grupy podmiotów z obowiązku rejestracji sprzedaży na kasie fiskalnej.

W § 4 wskazano jednak katalog dostaw towarów i świadczonych usług, które co do zasady nie mogą korzystać ze zwolnienia z rejestracji na kasie, a contrario sprzedaż takich towarów lub usług powoduje konieczność instalacji kasy rejestrującej i ewidencjonowania na niej sprzedaży.

I tak, w § 4 pkt 2 lit. g rozporządzenia wskazano, że zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w rozporządzeniu, nie stosuje się w przypadku świadczenia usług prawniczych, z wyłączeniem usług notarialnych.

Co do zasady więc, świadczenie usług prawniczych dla osób fizycznych nieprowadzących działalności pociąga za sobą konieczność ewidencjonowania takiej sprzedaży na kasie rejestrującej.

Przepis § 4 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia wskazuje jednak, że wskazanego w § 4 pkt 2 lit. g wyłączenia nie stosuje się do świadczenia usług m.in. prawniczych, jeżeli odbywa się to zgodnie z warunkami określonymi w poz. 37 załącznika do rozporządzenia i wyłącznie przy wykorzystaniu środków porozumiewania się na odległość lub których rezultat jest przekazywany wyłącznie przy wykorzystaniu tych środków.

W poz. 37 załącznika do rozporządzenia wskazuje się, że zwolnione jest świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Podsumowując zatem możliwe jest zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej na kasie rejestrującej wyłącznie gdy:

1. usługa prawnicza świadczona jest wyłącznie przy wykorzystaniu środków porozumiewania się na odległość lub jej rezultat jest przekazywany wyłącznie przy wykorzystaniu tych środków;
2. świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem);
3. z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła zapłata.
   
   

W opisie zdarzenia przyszłego wnioskodawca opisał dwie sytuacje, w których mógłby sprzedawać usługi prawnicze na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Pierwsza z nich to świadczenie usługi wyłącznie na odległość przez cały okres aż do jej zakończenia (kontakt z klientem odbywałby się przez skrzynkę e-mail, komunikatory internetowe, telefon; nie byłoby kontaktu bezpośredniego).

Drugi rodzaj usługi świadczony by był także w kontakcie bezpośrednim (spotkanie z klientem w lokalu kancelarii, w sądzie lub w urzędzie albo w innym miejscu), jednakże przekazanie rezultatu świadczonej usługi odbywałby się wyłącznie na odległość (np. przekazanie odebranego pisma kończącego sprawę przez wysyłkę pocztą lub e-mailem, rozmowa telefoniczna informująca o rezultacie zakończonej sprawy, wysłanie klientowi sporządzonego pisma do samodzielnego złożenia w odpowiednim miejscu; wysłanie mu sporządzonego wzoru umowy, regulaminu do wykorzystania itp.).

Płatność za wymienione usługi odbywałaby się przelewem za pośrednictwem banku na rachunek bankowy wnioskodawcy oraz również przelewem na rachunek bankowy, ale za pośrednictwem dostawców płatności online (np. ..., ...). Tytuł płatności wskazuje wprost na usługę, której dany przelew dotyczy (np. numer faktury lub opisanie usługi w przypadku płatności zadatkowanej), więc płatność będzie przypisana bezpośrednio do danej usługi. Wnioskodawca prowadzi Księgę Przychodów i Rozchodów, która również umożliwia przypisanie konkretnej płatności do konkretnej usługi.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że w obu przedstawionych powyżej przypadkach, sprzedaż usług prawnych dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej korzysta ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących na podstawie przepisu § 4 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Wskazany wyżej przepis art. 111 ust. 1 ustawy, określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń. Jeżeli nabywcą danej usługi jest podmiot inny niż wymieniony w art. 111 ust. 1, to taka sprzedaż w ogóle nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania jej przy użyciu kasy rejestrującej.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących od 1 stycznia 2019 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r., poz. 2519 ze zm.), zwane dalej rozporządzeniem.

Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na wysokość obrotu – do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe) oraz zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe).

Natomiast, stosownie do zapisu § 2 ust. 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

W odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku (ust. 2 § 2 rozporządzenia).

Pod poz. 37 załącznika do ww. rozporządzenia, stanowiącego wykaz czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, wymieniono świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej, tj. dotyczy przedmiotu działalności.

Niektóre usługi oraz dostawa niektórych towarów zostały wyłączone przez ustawodawcę z prawa do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej. Szczegółowo zostały one wymienione w § 4 powołanego rozporządzenia z dnia 28 grudnia 2018 r.

Zatem bezwzględnemu obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących, niezależnie od przysługującego podatnikowi zwolnienia od tego obowiązku na podstawie § 2 i § 3 powołanego rozporządzenia, podlegają czynności wymienione w § 4 rozporządzenia, dokonywane na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Jak wynika z zapisu § 4 ust. 1 pkt 2 lit. g ww. rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i 3, nie stosuje się w przypadku świadczenia usług prawniczych, z wyłączeniem usług określonych w poz. 27 załącznika do rozporządzenia.

W poz. 27 załącznika do rozporządzenia zostały wymienione czynności notarialne.

Stosownie natomiast do § 4 ust. 3 pkt 2 przepisu ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do świadczenia usług o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. f-h, jeżeli świadczenie tych usług zgodnie z warunkami określonymi w poz. 37 załącznika do rozporządzenia ma miejsce wyłącznie przy wykorzystaniu środków porozumiewania się na odległość, lub których rezultat jest przekazywany wyłącznie przy wykorzystaniu tych środków.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest radcą prawnym świadczącym usługi prawne. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT przez wzgląd na rodzaj świadczonych usług. Wnioskodawca nie prowadzi biura kancelarii, w którym mógłby przyjmować klientów. Kontakt z klientem ograniczony jest do kontaktu zdalnego (za pośrednictwem stosownych urządzeń).

W przyszłości Wnioskodawca planuje prowadzić działalność nieewidencjonowaną na podstawie art. 5 ustawy Prawo przedsiębiorców – prowadząc uproszczoną ewidencję sprzedaży, która również umożliwia przypisanie konkretnej płatności do konkretnej usługi lub być przedsiębiorcą wpisanym do CEiDG – prowadząc Księgę Przychodów i Rozchodów, która również umożliwia przypisanie konkretnej płatności do konkretnej usługi.

Wnioskodawca chciałby świadczyć usługi prawne zarówno na rzecz przedsiębiorców, jak też na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Usługi te świadczone by były na dwa sposoby:

1. Wyłącznie na odległość przez cały okres świadczenia usługi (pozyskiwanie klienta głównie przez blog internetowy oraz przez portal Facebook, kontakt z klientem przez skrzynkę e-mail, komunikatory internetowe, telefon, brak kontaktu bezpośredniego).
2. Także przez kontakt bezpośredni (spotkanie z klientem w jego siedzibie, w sądzie lub w urzędzie albo w innym miejscu), jednakże przekazanie rezultatu świadczonej usługi odbywać się będzie wyłącznie na odległość (np. przekazanie odebranego pisma kończącego sprawę przez wysyłkę pocztą lub e-mailem, rozmowa telefoniczna informująca o rezultacie zakończonej sprawy, wysłanie klientowi sporządzonego pisma do samodzielnego złożenia w odpowiednim miejscu, wysłanie mu sporządzonego wzoru umowy, regulaminu itp.).
   
   

Płatność za wymienione usługi odbywałaby się przelewem za pośrednictwem banku na rachunek bankowy Wnioskodawcy oraz również przelewem na rachunek bankowy, ale za pośrednictwem dostawców płatności online (np. ..., ...). Tytuł płatności wskazuje wprost na usługę, której dany przelew dotyczy (np. numer faktury lub opisanie usługi w przypadku płatności zadatkowanej), więc płatność będzie przypisana bezpośrednio do danej usługi.

Z treści wniosku wynika, że zarówno w przypadku stanu faktycznego opisanego we wniosku nr 1 jak i stanu faktycznego opisanego we wniosku nr 2, z posiadanych przez Wnioskodawcę ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie będzie wynikać jakiej konkretnie czynności zapłata dotyczy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej sprzedaży usług prawniczych opisanych we wniosku.

Aby stwierdzić czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi prawnicze nie będą objęte wyłączeniem, o którym mowa w § 4 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia z możliwości zastosowania zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, konieczne jest przeanalizowanie czy świadczenie tych usług będzie odbywać się zgodnie z warunkami określonymi w poz. 37 załącznika do rozporządzenia.

Jak wynika z powołanych na wstępie przepisów, aby podatnikowi przysługiwało prawo do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 37 załącznika do rozporządzenia, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:

• świadczący usługę na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem),
• z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła,
• przedmiotem świadczenia nie są usługi wymienione w § 4 ust. 1 pkt 2 cyt. rozporządzenia do których nie stosuje się zwolnień.
  
  

Niespełnienie jednego z warunków oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Odnosząc się do okoliczności niniejszej sprawy w kontekście cytowanych wyżej przepisów należy wskazać, że pomimo faktu, że przedmiotem planowanej przez Wnioskodawcę sprzedaży będzie świadczenie usług wymienionych w § 4 ust. 1 pkt 2 lit. g (usługi prawnicze), wyłączenie ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania nie będzie miało w tym przypadku zastosowania. Jak wynika bowiem z treści wniosku świadczenie tych usług odbywało się będzie zgodnie z warunkami określonymi w poz. 37 załącznika do rozporządzenia oraz wyłącznie przy wykorzystaniu środków porozumiewania się na odległość, lub których rezultat będzie przekazywany wyłącznie przy wykorzystaniu tych środków.

Zatem, przy tak przedstawionym opisie sprawy, należy stwierdzić, że świadczenie usług prawniczych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub rolników ryczałtowych, za które zapłata będzie przekazywana na rachunek bankowy, a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie będzie wynikać, jakiej konkretnie czynności dotyczyła, będzie korzystało ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej o którym mowa w § 2 ust. 1 rozporządzenia w zw. z poz. 37 załącznika do niego oraz przy uwzględnieniu § 4 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia. Przy czym nie ma znaczenia czy Wnioskodawca będzie prowadzić w sposób opisany we wniosku działalność nieewidencjonowaną na podstawie art. 5 ustawy Prawo przedsiębiorców czy też będzie przedsiębiorcą wpisanym do CEiDG.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy, jest prawidłowe.

Końcowo należy zaznaczyć, że powołany przez Wnioskodawcę przepis § 4 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, nie stanowi podstawy do zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania opisanej we wniosku sprzedaży, lecz jedynie umożliwia zastosowanie zwolnienia na podstawie przepisu § 2 ust. 1 rozporządzenia w zw. z poz. 37 załącznika do rozporządzenia przy spełnieniu określonych w załączniku warunków.

Wskazać należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego (zdarzeniu przyszłym), bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.