2021.07.14 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT1-2.4012.271.2021.2.AMO

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.271.2021.2.AMO
z 14 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 14 kwietnia 2021 r. (data wpływu 21 kwietnia 2021 r.), uzupełnionym pismem z 28 czerwca 2021 r. (data wpływu 1 lipca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży działek nr 4 oraz 1 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży działek nr 4 oraz 1.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z 28 czerwca 2021 r. poprzez wskazanie przedmiotu wniosku, rachunku do zwrotu nienależnej opłaty oraz doprecyzowanie opisu sprawy i własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (uzupełnione pismem z 28 czerwca 2021 r.).

W dniu 25 kwietnia 2016 r. Wnioskodawczyni otrzymała w darowiźnie od siostry działkę nr 1 o obszarze 0,91 ha i działkę nr 2 o obszarze 0,94 ha. Nieruchomości położone są w miejscowości …, gmina …, powiat …, województwo …, stanowią niezabudowane działki, które zgodnie z rejestrem gruntów stanowią grunty orne o symbolach: R-IVa, R-IVb.

W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego działki posiadają przeznaczenie jako tereny zabudowy produkcyjnej, składów i magazynów, oznaczone symbolem - 1P oraz znajdują się częściowo w granicach strefy obserwacji archeologicznej „OW”. Nieruchomości wchodzą w skład gospodarstwa rolnego, które Wnioskodawczyni prowadzi i co roku obsiewa.

Pod koniec roku 2017 r. zaistniała potrzeba poszerzenia działki sąsiedniej ze względu na powstałą różnicę w usytuowaniu wysokości terenu, w wyniku czego Wnioskodawczyni dokonała podziału darowanej działki nr 2 na działki o nr: 3 i 4.

W 2018 r. sprzedała wydzielony pas gruntu o powierzchni 0,19 ha tj. nieruchomość, na którą składała się działka nr 3 na rzecz jednego ze wspólników spółki.

Spółce tej w styczniu 2022 r. Wnioskodawczyni chce sprzedać pozostałą część nieruchomości, tj. działkę nr 4.

Wnioskodawczyni nie jest podatnikiem VAT na zasadach ogólnych, nie prowadzi działalności gospodarczej. Ma zamiar jednak sprzedać nieruchomość na rzecz podmiotu, który jest podatnikiem VAT i który planuje po zakupie na ww. działce rozbudowę swojego zakładu. Nie podejmowała żadnych profesjonalnych - zorganizowanych i ciągłych działań zmierzających do sprzedaży tej nieruchomości.

Wnioskodawczyni rozważa też sprzedaż działki nr 1. Ma potencjalnego nabywcę na tą nieruchomość - jest nią ta sama spółka, która chce nabyć nieruchomość, na którą składa się działka gruntu nr 4.

Pismem z 28 czerwca 2021 r. Wnioskodawczyni doprecyzowała opis sprawy w następujący sposób:

Wnioskodawczyni, jest rolnikiem ryczałtowym, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług.
Obie działki będące przedmiotem sprzedaży, tj. działka nr 4 i działka nr 1 będą niezabudowane na dzień sprzedaży.
Obie działki będące przedmiotem sprzedaży, tj. działka nr 4 i działka nr 1 nie są oraz nie będą na dzień sprzedaży uzbrojone w media i nie zostanie wydana decyzja związana z uzbrojeniem tych działek w media.
Obie działki będące przedmiotem sprzedaży, tj. działka nr 4 i działka nr 1 są oraz były wykorzystywane przez Wnioskodawczynię wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.
Wnioskodawczyni zawarła z Kupującym umowę przedwstępnej sprzedaży działki nr 4.
- Zobowiązaniem Wnioskodawczyni jest sprzedaż w przyszłym roku, tj. 2022 działki nr 4, a zobowiązaniem Kupującego jest przedmiotową działkę w w/w terminie zakupić.
- Do zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży, Wnioskodawczyni zobowiązała się do spełnienia niżej wymienionych warunków tj: przedłożenia następujących dokumentów: wypis z rejestru gruntów oraz wypis z ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, pismo o niepodjęciu oraz nieplanowaniu podjęcia uchwały o wyznaczeniu obszaru zdegradowanego i strefy rewitalizacji dla działki nr 4, zaświadczenia, że przedmiotowa działka nie jest objęta planem zalesienia oraz przedłożenia interpretacji podatkowej, dotyczącej naliczenia lub zwolnienia sprzedaży z podatku VAT.

wcale,
za kilka lat,
za rok,
w roku 2022, ale niezależnie z działką nr 4, tzn. w innym miesiącu,
w roku 2022 wraz z działką nr 4.

Obie działki, które Wnioskodawczyni posiada, będące przedmiotem sprzedaży, tj. działka nr 4 oraz działka nr 1 nie są oraz nie były udostępniane innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy.
Oprócz ww. działek, Wnioskodawczyni posiada działkę nr 5 o obszarze 0,10 ha w innej lokalizacji - miejscowość …, gmina …, powiat …, woj. …. Obecnie Wnioskodawczyni nie planuje sprzedaży tej działki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawczyni będzie musiała zapłacić podatek VAT w związku ze sprzedażą w roku 2022 działki nr 4?
Czy w razie sprzedaży działki nr 1 Wnioskodawczyni będzie zobowiązana zapłacić podatek VAT w związku ze sprzedażą tej nieruchomości?
Czy pod kątem podatku VAT ma znaczenie sprzedaż działki nr 4 i 1 razem lub osobno?

Zdaniem Wnioskodawczyni (uzupełnionym pismem z 28 czerwca 2021 r.) na podstawie informacji, które uzyskała z Kancelarii Prawnej - w jej opinii w przedstawionych zdarzeniach przyszłych, Wnioskodawczyni nie powinna być zobowiązana do zapłaty podatku od towarów i usług za sprzedaż nieruchomości, na które składają się działki: nr 4 oraz 1 w miejscowości …, gmina …, ponieważ jest to zwykła forma zarządzania majątkiem prywatnym.

To, czy dany podmiot działa jako podatnik VAT, zależy bowiem od tego jakie środki angażuje jako sprzedający w celu sprzedaży gruntu. Jeżeli środki te są podobne do tych, które wykorzystują handlowcy, wówczas strona sprzedając grunt, zachowuje się jak handlowiec, zatem jest podatnikiem VAT (wyrok WSA Łódź z dnia 3 września 2020 r. w sprawie o sygn. akt SA/Łd 877/19).

Potwierdził to również wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-181/10 Słaby i Kuć, C-180/10 i C-181/10. TSUE stwierdził tam, że osoba fizyczna, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem od podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Podobnie okoliczność, że przed sprzedażą Wnioskodawczyni dokonała podziału gruntu na działki, sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym.

Ponadto zgodnie z interpretacją indywidualną z dnia 21 kwietnia 2020 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w sprawie o sygn. akt 0114-KDIP1-3.4012.11.2020.3.PRM: „Nie jest podatnikiem ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności”.

Wnioskodawczyni w uzupełnieniu wskazała, że zadała pytanie nr 3, bo jak wyżej napisała nie ma sprecyzowanych planów co do działki nr 1. Możliwe jest, że sprzedaż działki nr 1 może być w każdym z wyżej wymienionych przypadków tj. wcale, za kilka lat, za rok, w roku 2022, ale niezależnie z działką nr 4, tzn. w innym miesiącu, w roku 2022 wraz z działką nr 4 zostanie rozpatrzona pod kątem podatku VAT. W ocenie Wnioskodawczyni być może znaczenie sprzedaży ma też częstotliwość sprzedaży w danym okresie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Kwestie dotyczące stosunków cywilnoprawnych między podmiotami, w tym kwestie dotyczące przeniesienia własności nieruchomości, reguluje ww. ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.). Zgodnie z ogólnymi zasadami dotyczącymi sprzedaży – przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę (art. 535 Kodeksu cywilnego).

Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego, w myśl którego – umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej, albo że strony inaczej postanowiły.

Z kolei umowa przedwstępna została uregulowana w art. 389-396 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 389 § 1 Kodeksu cywilnego – umowa, przez którą jedna ze stron lub obie zobowiązują się do zawarcia oznaczonej umowy (umowa przedwstępna), powinna określać istotne postanowienia umowy przyrzeczonej. Jeżeli termin, w ciągu którego ma być zawarta umowa przyrzeczona, nie został oznaczony, powinna ona być zawarta w odpowiednim terminie wyznaczonym przez stronę uprawnioną do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej. Jeżeli obie strony są uprawnione do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej i każda z nich wyznaczyła inny termin, strony wiąże termin wyznaczony przez stronę, która wcześniej złożyła stosowne oświadczenie. Jeżeli w ciągu roku od dnia zawarcia umowy przedwstępnej nie został wyznaczony termin do zawarcia umowy przyrzeczonej, nie można żądać jej zawarcia (art. 389 § 2 ww. ustawy).

Umowa przedwstępna jest więc jedynie zobowiązaniem do przeniesienia własności, lecz własności nie przenosi. Kupujący nie otrzymuje na mocy tej umowy żadnych uprawnień właścicielskich. Właścicielem zostaje dopiero dzięki zawarciu umowy przyrzeczonej.

Tym samym, zgodnie z powyższymi normami prawa cywilnego – umowa przedwstępna, będąca przyrzeczeniem zawarcia właściwej umowy sprzedaży, nawet jeśli sporządzona została w formie aktu notarialnego, nie powoduje przeniesienia prawa własności nieruchomości.

Zatem, zgodnie z powołanymi przepisami grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Należy zauważyć, że dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 2 pkt 15 ustawy, przez działalność rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą (…), a także świadczenie usług rolniczych.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowej (działki), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami – według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Dostawa towaru, w tym przypadku gruntu, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegająca opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie czynność ta powinna zostać dokonana przez podmiot, który w jej ramach działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów należy zatem zauważyć, że status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem osoby fizyczne dokonujące sprzedaży, przekazania lub darowizny towarów stanowiących część ich majątku osobistego (takiego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej), nie są zaliczane do grona podatników podatku od towarów i usług.

Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Mając powyższe okoliczności na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia miedzy czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Wobec powyższego, w pierwszej kolejności należy ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy Zainteresowana będzie działać w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się do treści przepisów ustawy – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni otrzymała w darowiźnie od siostry działkę nr 1 o obszarze 0,91 ha i działkę nr 2 o obszarze 0,94 ha. Nieruchomości położone są w miejscowości …, gmina …, powiat …, województwo …, stanowią niezabudowane działki, które zgodnie z rejestrem gruntów stanowią grunty orne o symbolach: R-IVa, R-IVb. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego działki posiadają przeznaczenie jako tereny zabudowy produkcyjnej, składów i magazynów, oznaczone symbolem - 1P oraz znajdują się częściowo w granicach strefy obserwacji archeologicznej „OW”. Nieruchomości wchodzą w skład gospodarstwa rolnego, które Wnioskodawczyni prowadzi i co roku obsiewa. Wnioskodawczyni jest rolnikiem ryczałtowym, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Pod koniec roku 2017 r. zaistniała potrzeba poszerzenia działki sąsiedniej ze względu na powstałą różnicę w usytuowaniu wysokości terenu, w wyniku czego Wnioskodawczyni dokonała podziału darowanej działki nr 2 na działki o nr: 3 i 4. W 2018 r. sprzedała wydzielony pas gruntu o powierzchni 0,19 ha tj. nieruchomość, na którą składała się działka nr 3 na rzecz jednego ze wspólników spółki. Spółce tej w styczniu 2022 r. Wnioskodawczyni chce sprzedać pozostałą część nieruchomości, tj. działkę nr 4. Wnioskodawczyni nie jest podatnikiem VAT na zasadach ogólnych, nie prowadzi działalności gospodarczej. Ma zamiar jednak sprzedać nieruchomość na rzecz podmiotu, który jest podatnikiem VAT i który planuje po zakupie na ww. działce rozbudowę swojego zakładu. Wnioskodawczyni nie podejmowała żadnych profesjonalnych - zorganizowanych i ciągłych działań zmierzających do sprzedaży tej nieruchomości. Wnioskodawczyni rozważa też sprzedaż działki nr 1. Ma potencjalnego nabywcę na tą nieruchomość - jest nią ta sama spółka, która chce nabyć nieruchomość, na którą składa się działka gruntu nr 4. Obie działki będące przedmiotem sprzedaży, tj. działka nr 4 i działka nr 1 będą niezabudowane na dzień sprzedaży. Obie działki będące przedmiotem sprzedaży, tj. działka nr 4 i działka nr 1 nie są oraz nie będą na dzień sprzedaży uzbrojone w media i nie zostanie wydana decyzja związana z uzbrojeniem tych działek w media. Obie działki będące przedmiotem sprzedaży, tj. działka nr 4 i działka nr 1 są oraz były wykorzystywane przez Wnioskodawczynię wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

Wnioskodawczyni zawarła z Kupującym umowę przedwstępnej sprzedaży działki nr 4. Zobowiązaniem Wnioskodawczyni jest sprzedaż w przyszłym roku, tj. 2022 działki nr 4, a zobowiązaniem Kupującego jest przedmiotową działkę w ww. terminie zakupić. Do zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży, Wnioskodawczyni zobowiązała się do spełnienia niżej wymienionych warunków tj. przedłożenia następujących dokumentów: wypis z rejestru gruntów oraz wypis z ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, pismo o niepodjęciu oraz nieplanowaniu podjęcia uchwały o wyznaczeniu obszaru zdegradowanego i strefy rewitalizacji dla działki nr 4, zaświadczenia, że przedmiotowa działka nie jest objęta planem zalesienia oraz przedłożenia interpretacji podatkowej, dotyczącej naliczenia lub zwolnienia sprzedaży z podatku VAT. Wnioskodawczyni nie udzieliła i nie planuje udzielić przyszłemu nabywcy ww. działki pełnomocnictwa (zgody, upoważnienia) w celu występowania w jej imieniu w sprawach dot. przedmiotowej działki. Przyszły nabywca o to nie prosił. Obecnie Wnioskodawczyni nie planuje sprzedaży działki nr 1 i nie zawarła oraz nie planuje zawrzeć umowy przedwstępnej sprzedaży. Jednak warunkuje to sytuacją gospodarczą oraz swoją sytuacją finansową, dlatego zapytanie dotyczy również działki nr 1. Obie działki, które Wnioskodawczyni posiada, będące przedmiotem sprzedaży, tj. działka nr 4 oraz działka nr 1 nie są oraz nie były udostępniane innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy. Oprócz ww. działek, Wnioskodawczyni posiada działkę nr 5 o obszarze 0,10 ha w innej lokalizacji - miejscowość …, gmina …, powiat …, woj. …. Obecnie nie planuje sprzedaży tej działki.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Wnioskodawczyni – w związku ze sprzedażą działek nr 4 oraz 1 – za podatnika podatku od towarów i usług. Z opisu sprawy nie wynika bowiem taka aktywność Wnioskodawczyni, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Konsekwentnie, w przedmiotowej sprawie nie sposób uznać, że dokonując sprzedaży działek nr 4 oraz 1 Wnioskodawczyni wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. W rozpatrywanej sprawie sprzedaż ww. działek uznać należy za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W związku z tym, Wnioskodawczyni będzie korzystała z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Skutkiem powyższego, sprzedaż ww. działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że sprzedaż działek nr 4 oraz 1 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy, z uwagi na fakt, że Wnioskodawczyni z tytułu tej transakcji nie będzie działała w charakterze – zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy – podatnika VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Przy czym na powyższe stanowisko bez wpływu pozostaje okoliczność czy działki będą sprzedawane razem czy osobno.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnośnie natomiast powołanych przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Należy podkreślić także, iż na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii nie mogą wpłynąć powołane przez Wnioskodawczynię orzeczenia sądów, bowiem stanowią one rozstrzygnięcie w konkretnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym. W związku z powyższym, nie negując orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroku zamyka się w obrębie sprawy, w której została wydana.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin