Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.335.2021.2.ŁS
z 15 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 kwietnia 2021 r. (data wpływu 22 kwietnia 2021 r.), uzupełnionym w dniu 6 lipca 2021 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi termomodernizacyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 6 lipca 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi termomodernizacyjnej.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca 14 kwietnia 2005 r. nabył wraz z małżonką z która posiada wspólność majątkową małżeńską lokal znajdujący się w budynku mieszkalnym wybudowanym przed 1945 r. obejmującym dwa samodzielne lokale o ogólnej powierzchni użytkowej 148,40 m2. Lokal ten znajduje się na pierwszym piętrze ww. budynku mieszkalnego. Wraz z sąsiadem z parteru Wnioskodawca tworzy wspólnotę mieszkaniową. 25 listopada 2020 r. na dachu budynku mieszkalnego, którego Wnioskodawca oraz sąsiad są współwłaścicielami zainstalowano instalację fotowoltaiczną. Inwestycje w całości pokryte zostały z własnych środków pieniężnych. Wnioskodawca wystąpił o dofinansowanie 15 kwietnia 2021 r. Nie otrzymał jeszcze dofinansowania ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska Gospodarki Wodnej lub innych funduszy. W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że wydatek poniesiony na zakup i montaż instalacji fotowoltaicznej związany był z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków. W wyniku powyższej realizacji przedsięwzięcia termomodernizacyjnego nastąpiło zmniejszenie strat energii oraz zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby podgrzewania wody, a w przyszłości również na ogrzewanie. Lokal mieszkalny, którego Wnioskodawca jest właścicielem został wyodrębniony w budynku mieszkalnym, wolnostojącym, który służy zaspokojeniu potrzeb mieszkalnych, stanowi konstrukcyjnie jedną całość, w którym wydzielone są dwa lokale mieszkalne. Wnioskodawca jest właścicielem jednego z lokali. Drugi lokal mieszkalny wydzielony w ww. budynku mieszkalnym jest własnością innej osoby. Wobec powyższego Wnioskodawca uważa, iż opisany wyżej budynek mieszkalny można uznać za budynek mieszkalny jednorodzinny w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane. Przedsięwzięcie termomodernizacyjne nie zostało jeszcze całkowicie przez Wnioskodawcę zrealizowane, w najbliższej przyszłości planuje również ulepszenie, w wyniku którego nastąpi zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania. Przedsięwzięcie zostanie jednak zakończone w ciągu trzech kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym został poniesiony pierwszy wydatek. Wydatek poniesiony przez Wnioskodawcę na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego nie został zwrócony w jakiejkolwiek formie, nie został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, nie został odliczony od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, jak również nie był uwzględniony w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej. Poniesiony przez Wnioskodawcę wydatek na przedsięwzięcie termomodernizacyjne nie został sfinansowany (dofinansowany) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz nie został sfinansowany (dofinansowany) z wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej. W 2021 r. Wnioskodawca wystąpił o dofinansowanie realizowanego przez Niego przedsięwzięcia ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Nie otrzymał jeszcze odpowiedzi czy Jego przedsięwzięcie zostanie dofinansowane. Wysokość poniesionego przez Wnioskodawcę wydatku została udokumentowana fakturą VAT wystawioną przez C. S.A nr … z dnia 2 grudnia 2020 r. Nabywcą jest Wnioskodawca.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy na podstawie przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu stanu faktycznego przysługuje Mu prawo odliczenia od dochodu wydatków poniesionych na zakup i montaż instalacji fotowoltaicznej w ramach ulgi termomodernizacyjnej, o której mowa w art. 26h ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeżeli jest właścicielem jednego z dwóch lokali mieszkalnych wyodrębnionych w opisanym budynku mieszkalnym, wolnostojącym, który służy zaspokojeniu potrzeb mieszkalnych, stanowi konstrukcyjnie jedną całość, w którym wydzielone są dwa lokale mieszkalne?

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje Mu prawo odliczenia od dochodu wydatków, które poniósł na zakup i montaż instalacji fotowoltaicznej w ramach ulgi termomodernizacyjnej, o której mowa w art. 26h ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ponieważ jest właścicielem jednego z dwóch lokali mieszkalnych wyodrębnionych w opisanym budynku mieszkalnym, wolnostojącym, który służy zaspokojeniu potrzeb mieszkalnych, stanowi konstrukcyjnie jedną całość, w którym wydzielone są dwa lokale mieszkalne. Wnioskodawca uważa, iż budynek mieszkalny, w którym wydzielony jest lokal mieszkalny, którego jest właścicielem można uznać za budynek mieszkalny jednorodzinny. W związku z powyższym przysługuje Mu prawo do odliczenia ulgi termomodernizacyjnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 1 pkt 4 oraz art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 9 listopada 2018 r. r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2018 r. poz. 2246) w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 26h, a w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne zmieniono brzmienie art. 11 ust. 1 i 2. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne korzystne rozwiązanie podatkowe dla podatników tzw. ulgę termomodernizacyjną.

W myśl art. 26h ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Wobec powyższego adresatami ulgi termomodernizacyjnej są podatnicy podatku dochodowego opłacający podatek według skali podatkowej, 19% stawki podatku oraz opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, będący właścicielami lub współwłaścicielami jednorodzinnych budynków mieszkalnych, ponoszący wydatki na realizację przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Ponadto, odliczenie przysługuje pod warunkiem zakończenia przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w okresie do 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Zgodnie z art. 5a pkt 18b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, budynek mieszkalny jednorodzinny, o którym mowa w ww. art. 26h ust. 1 to budynek mieszkalny jednorodzinny w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333 ze zm.).

Ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym - należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku (art. 3 pkt 2a ustawy Prawo budowlane).

Z kolei art. 5a pkt 18c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definiuje przedsięwzięcie termomodernizacyjne jako przedsięwzięcie termomodernizacyjne w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków.

W myśl art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków (Dz. U. z 2021 r. poz. 554 ze zm.) użyte w ustawie określenie przedsięwzięcia termomodernizacyjne oznacza przedsięwzięcia, których przedmiotem jest:

1. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych,
2. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki wymienione w lit. a), do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków,
3. wykonanie przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego do budynków wymienionych w lit. a),
4. całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji.

Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2489).

Odliczeniu podlegają wydatki na materiały budowlane i urządzenia:

1. materiały budowlane wykorzystywane do docieplenia przegród budowlanych, płyt balkonowych oraz fundamentów wchodzące w skład systemów dociepleń lub wykorzystywane do zabezpieczenia przed zawilgoceniem;
   
2. węzeł cieplny wraz z programatorem temperatury,
   
3. kocioł gazowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz układem doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin,
   
4. kocioł olejowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz układem doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin,
   
5. zbiornik na gaz lub zbiornik na olej,
   
6. kocioł na paliwo stałe spełniający co najmniej wymagania określone w rozporządzeniu Komisji (UE) 2015/1189 z dnia 28 kwietnia 2015 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla kotłów na paliwa stałe (Dz. Urz. UE L 193 z dnia 21 lipca 2015 r., s. 100),
   
7. przyłącze do sieci ciepłowniczej lub gazowej,
   
8. materiały budowlane wchodzące w skład instalacji ogrzewczej,
   
9. materiały budowlane wchodzące w skład instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej,
   
10. materiały budowlane wchodzące w skład systemu ogrzewania elektrycznego,
    
11. pompa ciepła wraz z osprzętem,
    
12. kolektor słoneczny wraz z osprzętem,
    
13. ogniwo fotowoltaiczne wraz z osprzętem,
    
14. stolarka okienna i drzwiowa, w tym okna, okna połaciowe wraz z systemami montażowymi, drzwi balkonowe, bramy garażowe, powierzchnie przezroczyste nieotwieralne,
    
15. materiały budowlane składające się na system wentylacji mechanicznej wraz z odzyskaniem ciepła lub odzyskiem ciepła i chłodu.

Odliczeniem objęte są również wydatki na następujące usługi:

1. wykonanie audytu energetycznego budynku przed realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego,
   
2. wykonanie analizy termograficznej budynku,
   
3. wykonanie dokumentacji projektowej związanej z pracami termomodernizacyjnymi,
   
4. wykonanie ekspertyzy ornitologicznej i chiropterologicznej,
   
5. docieplenie przegród budowlanych lub płyt balkonowych lub fundamentów,
   
6. wymiana stolarki zewnętrznej np.: okien, okien połaciowych, drzwi balkonowych, drzwi zewnętrznych, bram garażowych, powierzchni przezroczystych nieotwieralnych,
   
7. wymiana elementów istniejącej instalacji ogrzewczej lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej lub wykonanie nowej instalacji wewnętrznej ogrzewania lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej,
   
8. montaż kotła gazowego kondensacyjnego,
   
9. montaż kotła olejowego kondensacyjnego,
   
10. montaż pompy ciepła,
    
11. montaż kolektora słonecznego,
    
12. montaż systemu wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła z powietrza wywiewanego,
    
13. montaż instalacji fotowoltaicznej,
    
14. uruchomienie i regulacja źródła ciepła oraz analiza spalin,
    
15. regulacja i równoważenie hydrauliczne instalacji,
    
16. demontaż źródła ciepła na paliwo stałe.

W myśl art. 26h ust. 2 kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.

Stosownie do art. 26h ust. 3 ww. ustawy, wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Jeżeli poniesione wydatki były opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę wydatku uważa się wydatek wraz z podatkiem od towarów i usług, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług (art. 26h ust. 4 ww. ustawy).

Natomiast, zgodnie z art. 26h ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:

1. sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie;
2. zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub uwzględnione przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej.

Powyższa regulacja wskazuje na brak możliwości odliczenia wydatków, których podatnik nie poniósł, gdyż zostały mu zrefinansowane (zwrócone). Odliczeniu podlegają te wydatki, których ciężar ekonomiczny ponosi podatnik (uszczuplają jego majątek). Nie ma także możliwości odliczenia wydatków, które w jakiejkolwiek formie pomniejszyły już zobowiązanie podatkowe podatnika.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki (art. 26h ust. 6 ww. ustawy).

W myśl art. 26h ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota odliczenia nieznajdująca pokrycia w rocznym dochodzie podatnika podlega odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Zgodnie z art. 26h ust. 8 ww. ustawy, podatnik, który po roku, w którym dokonał odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, jest obowiązany doliczyć odpowiednio kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot. W przypadku niezrealizowania przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w terminie, o którym mowa w ust. 1, podatnik dolicza kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym upłynął ten termin (art. 26h ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielowi istniejącego już budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma więc prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. Kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem. Rozporządzenie Ministra Inwestycji i Rozwoju w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych jednoznacznie określa, że wskazana ulga dotyczy wydatków ściśle związanych z termomodernizacją budynku, poniesionych na jego docieplenie i modernizację systemu grzewczego. W ramach ulgi termomodernizacyjnej odliczeniu podlegają wydatki m.in. na zakup ogniwa fotowoltaicznego wraz z osprzętem, a także montaż instalacji fotowoltaicznej. Wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca 14 kwietnia 2005 r. nabył wraz z małżonką z która posiada wspólność majątkową małżeńską lokal znajdujący się w budynku mieszkalnym wybudowanym przed 1945 r. obejmującym dwa samodzielne lokale o ogólnej powierzchni użytkowej 148,40 m2. Lokal ten znajduje się na pierwszym piętrze ww. budynku mieszkalnego. Wraz z sąsiadem z parteru Wnioskodawca tworzy wspólnotę mieszkaniową. 25 listopada 2020 r. na dachu budynku mieszkalnego, którego Wnioskodawca oraz sąsiad są współwłaścicielami zainstalowano instalację fotowoltaiczną. Inwestycje w całości pokryte zostały z własnych środków pieniężnych. Wnioskodawca wystąpił o dofinansowanie 15 kwietnia 2021 r. Nie otrzymał jeszcze dofinansowania ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska Gospodarki Wodnej lub innych funduszy. W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że wydatek poniesiony na zakup i montaż instalacji fotowoltaicznej związany był z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków. W wyniku powyższej realizacji przedsięwzięcia termomodernizacyjnego nastąpiło zmniejszenie strat energii oraz zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby podgrzewania wody, a w przyszłości również na ogrzewanie. Lokal mieszkalny, którego Wnioskodawca jest właścicielem został wyodrębniony w budynku mieszkalnym, wolnostojącym, który służy zaspokojeniu potrzeb mieszkalnych, stanowi konstrukcyjnie jedną całość, w którym wydzielone są dwa lokale mieszkalne. Wnioskodawca jest właścicielem jednego z lokali. Drugi lokal mieszkalny wydzielony w ww. budynku mieszkalnym jest własnością innej osoby. Wobec powyższego Wnioskodawca uważa, iż opisany wyżej budynek mieszkalny można uznać za budynek mieszkalny jednorodzinny w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane. Przedsięwzięcie termomodernizacyjne nie zostało jeszcze całkowicie przez Wnioskodawcę zrealizowane, w najbliższej przyszłości planuje również ulepszenie, w wyniku którego nastąpi zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania. Przedsięwzięcie zostanie jednak zakończone w ciągu trzech kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym został poniesiony pierwszy wydatek. Wydatek poniesiony przez Wnioskodawcę na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego nie został zwrócony w jakiejkolwiek formie, nie został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, nie został odliczony od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, jak również nie był uwzględniony w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej. Poniesiony przez Wnioskodawcę wydatek na przedsięwzięcie termomodernizacyjne nie został sfinansowany (dofinansowany) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz nie został sfinansowany (dofinansowany) z wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej. W 2021 r. Wnioskodawca wystąpił o dofinansowanie realizowanego przez Niego przedsięwzięcia ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Nie otrzymał jeszcze odpowiedzi czy Jego przedsięwzięcie zostanie dofinansowane. Wysokość poniesionego przez Wnioskodawcę wydatku została udokumentowana fakturą VAT wystawioną przez C. S.A nr … z dnia 2 grudnia 2020 r. Nabywcą jest Wnioskodawca.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że Wnioskodawca będący właścicielem jednego z dwóch lokali mieszkalnych, wydzielonych w budynku mieszkalnym jednorodzinnym, ma możliwość odliczenia, w ramach ulgi termomodernizacyjnej, wskazanej w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatków poniesionych w 2020 r. na zakup i montaż instalacji fotowoltaicznej. Wskazać należy, że kwota odliczenia przez Wnioskodawcę w ramach ulgi termomodernizacyjnej nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych.

Końcowo, podkreślić należy, że zgodnie z art. 26h ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały/zostaną sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej. Zatem w przedmiotowej sprawie, odliczeniu mogą podlegać tylko te wydatki, które nie zostały (nie zostaną) dofinansowane (zwrócone) z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – niniejsza interpretacja dotyczy tylko Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.