Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.368.2021.1.KOM
z 28 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 1 czerwca 2021 r. (data wpływu 2 czerwca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zapisu numeru NIP, tj. umieszczania przedrostka PL przed numerem NIP na fakturach dokumentujących transakcje krajowe - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 czerwca 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zapisu numeru NIP, tj. umieszczania przedrostka PL przed numerem NIP na fakturach dokumentujących transakcje krajowe.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

A. Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje sprzedaży wyrobów gazowych i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Spółka prowadzi sprzedaż: gazu ziemnego (wysokometanowego i zaazotowanego), sprężonego gazu ziemnego (CNG), skroplonego gazu ziemnego (LNG), energii elektrycznej, a także produktów dodatkowych, stanowiących uzupełnienie oferty. Wnioskodawca dokonuje rozliczenia sprzedaży i jej fakturowania z wykorzystaniem systemów billingowych. Ze względów systemowych, nie jest możliwe różnicowanie numerów NIP transgranicznych i krajowych, w związku z czym numery NIP kontrahentów polskich są poprzedzone kodem PL.

W wyniku tego rozwiązania, wystawiane faktury dla kontrahentów polskich dokumentujące sprzedaż na terytorium kraju, wskazują numery NIP nabywców poprzedzone kodem PL.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy fakt zamieszczenia przez Wnioskodawcę na fakturach dokumentujących transakcje krajowe, przedrostka „PL” przed numerami NIP polskich nabywców powoduje, że faktury te są zgodne z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: „Ustawa o VAT”), w szczególności z art. 106e ust. 1 pkt 5 tejże ustawy?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Spółki fakt zamieszczenia przez Wnioskodawcę na fakturach dokumentujących transakcje krajowe, przedrostka „PL” przed numerami NIP polskich nabywców powoduje, że faktury te są zgodne z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: „Ustawa o VAT”), w szczególności z art. 106e ust. 1 pkt 5 Ustawy o VAT. Jak wynika z art. 106e ust. 1 pkt 5 Ustawy o VAT, faktura powinna zawierać numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b.

Art. 106e ust. 1 pkt 24 wskazuje natomiast, że w przypadkach, o których mowa w art. 97 ust. 10 pkt 2 i 3 faktura powinna zawierać: a) numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, poprzedzony kodem PL, b) numer, za pomocą którego nabywca towaru lub usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej w danym państwie członkowskim, zawierający dwuliterowy kod stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej właściwy dla tego państwa członkowskiego.

Powyższe przepisy wskazują obowiązkowe elementy, jakie powinna zawierać faktura - w tym przypadki, w których przedrostek PL jest obowiązkowy. Nie oznacza to jednak, że w przypadku dodania przedrostka PL do numeru NIP na fakturach wystawianych nabywcom polskim, faktura ta będzie nieprawidłowa.

W takim przypadku przedrostek PL przed numerem NIP należy traktować jako dodatkowy, nieobowiązkowy element faktury, którego dodanie nie jest zabronione. Jednocześnie, zdaniem Wnioskodawcy faktura z przedrostkiem PL nie będzie mogła być uznana za fakturę zawierającą błędny numer NIP nabywcy, ponieważ numer ten będzie taki, jaki został nabywcy nadany decyzją organu podatkowego i będzie zawierał wszystkie cyfry we właściwej kolejności (wynikającej z decyzji o nadaniu NIP), tyle że będzie poprzedzony przedrostkiem PL, stanowiącym dodatkowy element faktury.

Prawidłowość powyższego stanowiska potwierdzają interpretacje indywidualne przykładowo interpretacja wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 18 grudnia 2014 r. (sygn. IPPP3/443-993/14-2/KT), z 16 września 2010 r. (sygn. IPPP3/443-576/10-4/LK), z 12 września 2008 r. (sygn. IPPP1-443-1296/08-3/JB), czy też z 8 lutego 2008 r. (sygn. IPPP1/443-53/08-2/AP).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 96 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), dalej zwanej ustawą, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Stosownie do art. 97 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio również do podatników, o których mowa w art. 15, innych niż wymienieni w ust. 1 i 2, którzy świadczą usługi, do których stosuje się art. 100 ust. 1 pkt 4, dla podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej (art. 97 ust. 3 pkt 2 ustawy).

Na podstawie art. 97 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podmiot, który dokonał zawiadomienia zgodnie z ust. 1, jako podatnika VAT UE.

Jak stanowi art. 97 ust. 10 ustawy, podmioty, o których mowa w ust. 1-3, zarejestrowane jako podatnicy VAT UE, które uzyskały potwierdzenie zgodnie z ust. 9, podając numer, pod którym są zidentyfikowane na potrzeby podatku, przy:

1. dokonywaniu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów,
   
2. dokonywaniu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
   
3. świadczeniu usług, do których stosuje się art. 100 ust. 1 pkt 4, dla podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,
   
4. nabywaniu usług, do których stosuje się art. 28b, dla których są podatnikami z tytułu importu usług,
   
5. przemieszczaniu towarów, w celu ich nabycia, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju w procedurze magazynu typu call-off stock, o której mowa w dziale II rozdziale 3a
   

- są obowiązane do posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej poprzedzonym kodem PL.

Zasady wystawiania faktur regulują przepisy art. 106a-106q ustawy.

W myśl art. 106a pkt 2 przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:

1. państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
2. państwa trzeciego.

Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W świetle art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Na podstawie art. 106e ust. 1, faktura powinna zawierać m.in.:

1. datę wystawienia;
   
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
   
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
   
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
   
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
   
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
   
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
   
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
   
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
   
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
    
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
    
12. stawkę podatku;
    
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
    
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
    
15. kwotę należności ogółem;
    (…)
    
24. w przypadkach, o których mowa w art. 97 ust. 10 pkt 2 i 3:
    1. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, poprzedzony kodem PL,
       
    2. numer, za pomocą którego nabywca towaru lub usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej w danym państwie członkowskim, zawierający dwuliterowy kod stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej właściwy dla tego państwa członkowskiego.
       
       
    
    

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje sprzedaży wyrobów gazowych i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Spółka prowadzi sprzedaż: gazu ziemnego (wysokometanowego i zaazotowanego), sprężonego gazu ziemnego (CNG), skroplonego gazu ziemnego (LNG), energii elektrycznej, a także produktów dodatkowych, stanowiących uzupełnienie oferty. Wnioskodawca dokonuje rozliczenia sprzedaży i jej fakturowania z wykorzystaniem systemów billingowych. Ze względów systemowych, nie jest możliwe różnicowanie numerów NIP transgranicznych i krajowych, w związku z czym numery NIP kontrahentów polskich są poprzedzone kodem PL.

W wyniku tego rozwiązania, wystawiane faktury dla kontrahentów polskich dokumentujące sprzedaż na terytorium kraju, wskazują numery NIP nabywców poprzedzone kodem PL.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą poprawności wystawianych faktur dokumentujących transakcje krajowe a zawierających kod PL przed numerem NIP.

Trzeba w tym miejscu zauważyć, że faktura jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie określonej transakcji sprzedaży, a ustawodawca określił, w jakich okolicznościach należy ją wystawić. Przede wszystkim, wystawiane przez podatników podatku od towarów i usług faktury muszą dokumentować wykonanie przez nich czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tj. dostawy towarów lub świadczenia usług.

Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt dostawy określonych towarów lub świadczenia usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi. Faktura jest więc dokumentem stwierdzającym wystąpienie u podatnika okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego.

Zatem, w świetle przepisów ustawy, faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku od towarów i usług, dlatego też istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Analizując powołane przepisy i przedstawiony stan faktyczny należy zauważyć, że niezbędne elementy, jakie powinna zawierać faktura, zostały określone w art. 106e ust. 1 ustawy. Jednocześnie przepisy o podatku od towarów i usług nie wykluczają zamieszczania na fakturze dodatkowych informacji.

Podkreślić jednak należy, że umieszczanie na fakturze numeru identyfikacji podatkowej z kodem „PL” obligatoryjne jest wyłącznie w przypadku transakcji wewnątrzwspólnotowych (art. 97 ust. 10 ustawy). Natomiast faktura dokumentująca dostawę (świadczenie) na terytorium kraju polskiemu kontrahentowi nie musi zawierać kodu PL, jednakże zawarcie tego kodu nie przesądza o nieprawidłowości takiej faktury.

W sytuacji opisanej przez Wnioskodawcę, dodanie przedrostka PL do numeru NIP na fakturach wystawianych polskim kontrahentom należy potraktować jako dodatkowy nieobowiązkowy element faktury, ale niepowodujący uznania takiej faktury za wystawioną w sposób niezgodny z powołanymi wyżej przepisami ustawy o podatku od towarów i usług.

Można więc zgodzić się z Wnioskodawcą, że faktura z przedrostkiem PL przed numerem NIP wystawiona dla polskich podmiotów nie może być uznana za fakturę zawierającą błędny numer NIP nabywcy, ponieważ numer ten będzie taki, jaki został nabywcy nadany decyzją organu podatkowego i będzie zawierał wszystkie cyfry we właściwej kolejności (wynikającej z decyzji o nadaniu NIP), tyle że będzie poprzedzony przedrostkiem PL, stanowiącym dodatkowy element faktury, którego dodanie nie jest zabronione.

W konsekwencji należy stwierdzić, że skoro przepisy ustawy określają minimalny zakres danych, jakie powinna zawierać faktura i nie nakładają ograniczeń w zakresie umieszczania dodatkowych danych identyfikujących dostawców, nabywców, czy też innych danych, które wystawca uzna za stosowne, Wnioskodawca może zamieszczać na wystawionych polskim kontrahentom fakturach informacje dodatkowe w postaci np. przedrostka PL przez numerem NIP, bez konsekwencji uznania takiej faktury za wystawioną niezgodnie z przepisami.

Stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego.

Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.