Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3.4012.102.2021.2.LS
z 9 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2021 r. (data wpływu 29 kwietnia 2021 r.), uzupełnionym pismami z dnia 17 czerwca 2021 r. (data wpływu 21 czerwca 2021 r.) oraz z dnia 1 lipca 2021 r. (data wpływu 7 lipca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży 12 działek niezabudowanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania sprzedaży 12 działek niezabudowanych. Wniosek uzupełniono w dniu 21 sierpnia 2021 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz dodatkową opłatę oraz w dniu 7 lipca 2021 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Pani urodziła się (…) r., a ziemię rolną o powierzchni (…) m² klasy IV i V, nabyła na własność 10 maja 1977 r. Działka jest w ewidencji gruntów oznaczona nr A w miejscowości (…) w gminie (…).

W 2018 r. z racji wieku, postanowiła Pani wyzbyć się swojego prywatnego majątku, jednak nikt nie chciał kupić ziemi rolnej z uwagi na fakt słabej klasy ziemi IV i V, więc postanowiła Pani spróbować sprzedać ją jako grunt pod zabudowę mieszkalną.

W związku z powyższym w 2018 r. złożyła Pani wniosek do Urzędu Gminy o warunki zabudowy na działce oznaczonej numerem A.

Na początku roku 2019 otrzymała Pani decyzję o zmianie zagospodarowania terenu polegającą na budowę 12 budynków mieszkalnych jednorodzinnych na terenie działki nr A. Jednak nie zdążyła poczynić żadnych kroków w tym zakresie przez ustawę wiatrakową, czyli ustawę z dnia 20 maja 2016 r. o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych, która weszła w życie dnia 16 lipca 2019 roku.

Wejście w życie powyższej ustawy spowodowało, że straciła Pani możliwość podziału działki nr A na 12 działek z warunkami zabudowy, a z informacji uzyskanych w Urzędzie Gminy podpowiedziano Pani, że jest tylko jedno wyjście z tej sytuacji. Należy postarać się o pozwolenie na budowę dla 12 budynków mieszkalnych i dopiero podzielić działki, a wtedy będzie można sprzedawać działki wraz z pozwoleniem na budowę. W innym przypadku nie mogłaby Pani sprzedać ziemi pod zabudowę, ponieważ nikt nie otrzymałby pozwolenia na budowę, a rolnej nikt nie chciał kupić, bo jest słabej klasy.

Nie dawała Pani nigdzie ogłoszeń o sprzedaży działek, tylko postawiła tablicę z informacją o sprzedaży na działce nr A w (…). W 2021 roku chce Pani sprzedać wszystkie podzielone działki z pozwoleniem na budowę.

W piśmie z dnia 17 czerwca 2021 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku udzieliła Pani następujących odpowiedzi na zadane pytania o treści:

1. Czy przedmiotem planowanej sprzedaży będzie 12 działek? Proszę wskazać numery ewidencyjne sprzedawanych działek?
2. W jakim celu nabyła Pani do majątku własnego (prywatnego) działkę nr A?
3. Czy nabycie przez Panią działki nr A zostało wykonane w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (należy jednoznacznie określić, czy była to czynność opodatkowana, tj. czy został naliczony podatek VAT, czy zwolniona)?
4. Czy przy nabyciu ww. działki przysługiwało Pani prawo do odliczenia podatku naliczonego?
5. Czy działka/działki mająca być przedmiotem sprzedaży przez cały okres użytkowania przez Panią były wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT?
6. W jaki sposób działka nr A była i do czasu sprzedaży będzie wykorzystywana przez Panią (należy dokładnie opisać do jakich celów i w jaki sposób wykorzystywała/będzie wykorzystywać Pani ww. działkę od momentu wejścia w jej posiadanie do momentu planowanej sprzedaży)?
7. Czy jest/była Pani czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT? Jeśli tak to w jakim zakresie prowadziła/prowadzi Pani działalność gospodarczą?
8. Czy nabyła Pani działkę nr A w celu prowadzenia działalności gospodarczej? Jeśli tak, to należy wskazać w celu prowadzenia jakiej działalności gospodarczej?
9. Czy jest/była Pani rolnikiem ryczałtowym korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, ze zm.)?
10. Czy na przedmiotowej działce była prowadzona/jest prowadzona/będzie prowadzona działalność rolnicza?
11. Czy z przedmiotowej działki były/są/będą dokonywane dostawy (sprzedaż)?
12. Czy dokonywała Pani/będzie Pani dokonywać jakichkolwiek czynności (poniosła/poniesie nakłady) w celu przygotowania do sprzedaży działki/działek (np.: uzbrojenie terenu, ogrodzenie, wystąpienie o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, wytyczenie dróg dojazdowych do działki, inne działania zmierzające do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działki/działek, zamieszczenie ogłoszeń o sprzedaży w środkach masowego przekazu, tj. w sieci internetowej, prasie, radiu lub telewizji, inne działania marketingowe itp.)? Jeśli tak, to jakie były/będą to czynności (nakłady)?
13. Czy działka/działki będąca przedmiotem sprzedaży były/są/będą udostępniane na podstawie umów cywilnoprawnych (np. najem, dzierżawa)? Jeżeli tak, to czy były to umowy odpłatne, w jakim czasie były zawarte i w jakim celu?
14. Czy z przyszłym nabywcą przedmiotowej działki/działek została zawarta/bądź będzie zawarta przedwstępna umowa sprzedaży? Jeśli tak, to należy wskazać:
    1. jakie warunki zawiera/będzie zawierała ta umowa oraz w jakim celu została zawarta?
    2. jakie prawa i obowiązki wynikające z postanowień umowy przedwstępnej, ciążą/będą ciążyć na kupującym, a jakie na sprzedającym?
    3. czy w ramach tej umowy udzieliła Pani lub zamierza Pani udzielić jakichkolwiek pełnomocnictw (upoważnień, zgód) dla nabywcy? Jeżeli tak, to należy wskazać jaki jest/będzie ich zakres (wymienić należy wszystkie czynności, których kupujący może dokonać w imieniu Pani).
    4. czy po zawarciu umowy przedwstępnej strona kupująca na działce/działkach będzie dokonywać inwestycji infrastrukturalnych, które zwiększą ich atrakcyjność jak np. uzbrojenie terenu w media, ogrodzenie? Jeżeli tak, to należy wskazać jakich?
    5. czy strona kupująca poniesie jakiekolwiek nakłady finansowe związane z ww. działkami od momentu podpisania umowy przedwstępnej do zawarcia umowy finalnej?
15. W jaki sposób pozyskała Pani nabywcę dla będącej przedmiotem planowanej sprzedaży działki/działek?
16. Czy Pani wystąpiła o warunki zabudowy dla przedmiotowych działek?
17. Czy na moment zbycia dla wszystkich 12 działek będących przedmiotem wniosku będzie wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu? Jeśli tak, to jakie będzie ich przeznaczenie wynikające z tego dokumentu – należy wyjaśnić odrębnie dla każdej z działek.
    
    

Odpowiedzi:

Ad 1

Tak. Przedmiotem planowanej sprzedaży będzie 12 działek. Zostały one oznaczone w ewidencji gruntów następującymi numerami: 1; 2; 3; 4; 5; 6; 7; 8; 9; 10; 11; 12.

Ad 2

Działka oznaczona numerem A została nabyta przeze mnie w 1977 roku wraz z domem mieszkalnym na własne prywatne cele mieszkaniowe.

Ad 3

Nabycie przeze mnie działki nr A nie zostało wykonane w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT z uwagi na fakt, że w 1977 roku nie istniała ustawa o VAT, dlatego czynność nabycia gruntu wraz z budynkiem jednoznacznie nie była opodatkowana i nie został naliczony podatek VAT od tej transakcji.

Ad 4

Przy nabyciu działki nr A nie przysługiwało Pani prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z uwagi na fakt, że czynność nie była opodatkowana podatkiem VAT. W 1977 roku nie obowiązywała ustawa o podatku od towarów i usług, która została uchwalona 11 marca 2004 roku.

Ad 5

Działki mające być przedmiotem sprzedaży przez cały okres użytkowania od nabycia działki nr A w 1977 roku, były wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej z VAT.

Ad 6

Działka nr A nabyta w 1977 roku nigdy nie była wykorzystywana do żadnych celów i nie będzie wykorzystywana do momentu planowanej sprzedaży.

Ad 7

Nie jestem czynnym podatnikiem VAT. Nigdy nie byłam czynnym podatnikiem VAT i nie prowadziłam żadnej działalności gospodarczej.

Ad 8

Działka numer A nie została nabyta w celu prowadzenia działalności.

Ad 9

Nie byłam rolnikiem ryczałtowym korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43. ust. 1 pkt 3 ustawy od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 roku (Dz. U. z2 2021., poz. 685 ze zm.).

Ad 10

Na przedmiotowej działce od 1977 roku nigdy nie była, nie jest i nie będzie prowadzona działalność gospodarcza.

Ad 11

Z przedmiotowej działki nie były, nie są i nie będą dokonywane dostawy (sprzedaż). Nic na niej nie jest sadzone, leży odłogiem.

Ad 12

W 2018 r. z racji wieku postanowiłam wyzbyć się swojego prywatnego majątku, jednak nikt nie chciał kupić ziemi rolnej z uwagi na fakt słabej klasy ziemi IVIV, więc postanowiłam sprzedać ją jako grunty po zabudowę mieszkalną.

W związku z powyższym w 2018 r. złożyłam wniosek do Urzędu Gminy o warunki zabudowy na działce oznaczonej numerem A.

Na początku roku 2019 otrzymałam decyzję o zmianie zagospodarowania mojego terenu polegającą na budowie 12 budynków mieszkalnych jednorodzinnych na terenie działki nr A. Jednak nie zdążyłam sprzedać tych działek przed wprowadzeniem w życie tzw. ustawy wiatrakowej. Ustawa z dnia 20 maj 2016 r. o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych, która weszła w życie dnia 16 lipca 2019 r. spowodowała, że straciłam możliwość sprzedaży działek bez pozwolenia na budowę. Dlatego musiałam wystąpić o pozwolenie na budowę 12 domów na działce A. Gdybym tego nie zrobiła, to nikt by na tej działce nie mógłby się budować przez ustawę wiatrakową . Co się wiąże z tym, że nikt nie chciałby kupić ode mnie tej ziemi. Pieniądze, które otrzymam za sprzedaż działek, chcę dać jedynemu synowi na budowę własnego domu.

Ad 13

Działki, które będą przedmiotem sprzedaży nie były, nie są i nie będą udostępniane na podstawie żadnych umów cywilnoprawnych,

Ad 14

Z przyszłymi nabywcami przedmiotowych działek nie były i nie będą zawarte umowy przedwstępne sprzedaży

Ad 15

Kupcy zainteresowani zakupem działek są osobami z pobliskiego sąsiedztwa, którzy zauważyli tablicę z ogłoszeniem i numerem telefonu postawioną na działce nr A.

Ad 16

Z tego powodu, że nikt nie chciał kupić gruntu rolnego, słabej klasy, który leżał przez wiele lat odłogiem, wystąpiłam do gminy o wydanie warunków zabudowy dla działki A.

Ad 17

Na chwilę obecną każda z 12 działek będąca przedmiotem wniosku posiada decyzję o pozwoleniu na budowę, o którą musiałam wystąpić, żeby nie stracić możliwości sprzedaży działek, ponieważ wiatraki stojące w pobliżu mojej działki uniemożliwiłyby otrzymanie pozwolenia na budowę osobom, które kupiłyby te działki (co za tym idzie nie mogłyby się tam budować).

Władze gminy (…) nie posiadają miejscowego planu zagospodarowania dla terenu działki A w (…).

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 1 lipca 2021 r. wskazano, że działki od nr 1 do 12 są to działki, które są niezabudowane.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy z tytułu sprzedaży przez Panią prywatnego majątku, niezwiązanego z żadną działalnością gospodarczą wystąpi zobowiązanie w podatku od towarów i usług i powinna Pani rozpoznać podatek VAT?

Zdaniem Pani, sprzedaż 12 działek z prawem pozwolenia na budowę nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Pani nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług i nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Dokonywana przez Panią czynność zbycia majątku prywatnego nie jest działalnością gospodarczą, gdyż nie następuje w sposób ciągły lecz ma charakter incydentalny. Pani nie podjęła również żadnych aktywnych działań charakterystycznych dla profesjonalnych firm zajmujących się obrotem nieruchomościami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego Pani stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Jednocześnie wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi również działalność gospodarczą jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Ponadto jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10), dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Wskazać należy, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca, w celu dokonania sprzedaży przedmiotowej działki podejmował/będzie podejmował aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania jej za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z opisu sprawy wynika, że urodziła się Pani (…), a ziemię rolną o powierzchni (…) m² klasy IV i V, nabyła na własność 10 maja 1977 r. Działka jest w ewidencji gruntów oznaczona nr A. W 2018 r. z racji wieku postanowiła Pani wyzbyć się swojego prywatnego majątku, jednak nikt nie chciał kupić ziemi rolnej z uwagi na fakt słabej klasy ziemi IV i V, więc postanowiła Pani spróbować sprzedać ją jako grunt pod zabudowę mieszkalną. W związku z powyższym w 2018 r. złożyła wniosek do Urzędu Gminy o warunki zabudowy na działce oznaczonej numerem A. Na początku roku 2019 otrzymała Pani decyzję o zmianie zagospodarowania terenu polegającą na budowie 12 budynków mieszkalnych jednorodzinnych na terenie działki nr A. Jednak nie zdążyła Pani poczynić żadnych kroków w tym zakresie przez ustawę wiatrakową, czyli ustawę z dnia 20 maja 2016 r. o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych, która weszła w życie dnia 16 lipca 2019 roku. Wejście w życie powyższej ustawy spowodowało, że straciła Pani możliwość podziału działki nr A na 12 działek z warunkami zabudowy. Na podstawie informacji uzyskanych przez Panią w Urzędzie Gminy postarała się Pani o pozwolenie na budowę dla 12 budynków mieszkalnych i dopiero podzieliła Pani działkę, wraz z pozwoleniem można było sprzedać działki. Nie dawała Pani nigdzie ogłoszeń o sprzedaży działek, jedynie postawiła Pani tablicę z informacją o sprzedaży na działce nr. A. Przedmiotem planowanej sprzedaży będzie 12 działek. Zostały one oznaczone w ewidencji gruntów następującymi numerami: 1; 2; 3; 4; 5; 6; 7; 8; 9; 10; 11; 12. Działka oznaczona numerem A została nabyta przez Panią w 1977 roku wraz z domem mieszkalnym na własne prywatne cele mieszkaniowe. Wskazane wyżej działki są działkami niezabudowanymi. Nabycie działki nr A nie zostało wykonane w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT z uwagi na fakt, że w 1977 roku nie istniała ustawa o VAT, dlatego czynność nabycia gruntu wraz z budynkiem jednoznacznie nie była opodatkowana i nie został naliczony podatek VAT od tej transakcji. Przy nabyciu działki nr A nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z uwagi na fakt, że czynność nie była opodatkowana podatkiem VAT. W 1977 roku nie obowiązywała ustawa o podatku od towarów i usług, która została uchwalona 11 marca 2004 roku. Działka nr A nabyta w 1977 roku nigdy nie była wykorzystywana do żadnych celów i nie będzie wykorzystywana do momentu planowanej sprzedaży. Pani nie jest czynnym podatnikiem VAT. Nigdy nie była czynnym podatnikiem VAT i nie prowadziłam żadnej działalności gospodarczej. Działka numer A nie została nabyta w celu prowadzenia działalności. Pani nie była rolnikiem ryczałtowym korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Na przedmiotowej działce od 1977 roku nigdy nie była, nie jest i nie będzie prowadzona działalność gospodarcza. Z przedmiotowej działki nie były, nie są i nie będą dokonywane dostawy (sprzedaż). Nic na niej nie jest sadzone, leży odłogiem. W 2018 r. z racji wieku postanowiłam wyzbyć się swojego prywatnego majątku, jednak nikt nie chciał kupić ziemi rolnej z uwagi na fakt słabej klasy ziemi IVIV, więc postanowiłam sprzedać ją jako grunty po zabudowę mieszkalną. Działki, które będą przedmiotem sprzedaży nie były, nie są i nie będą udostępniane na podstawie żadnych umów cywilnoprawnych. Z przyszłymi nabywcami przedmiotowych działek nie były i nie będą zawarte umowy przedwstępne sprzedaży. Kupcy zainteresowani zakupem działek są osobami z pobliskiego sąsiedztwa, którzy zauważyli tablicę z ogłoszeniem i numerem telefonu postawioną na działce nr A. Z tego powodu, że nikt nie chciał kupić gruntu rolnego, słabej klasy, który leżał przez wiele lat odłogiem, Pani wystąpiła do gminy o wydanie warunków zabudowy dla działki A. Na chwilę obecną każda z 12 działek będąca przedmiotem wniosku posiada decyzję o pozwoleniu na budowę, o którą musiałam wystąpić, żeby nie stracić możliwości sprzedaży działek, ponieważ wiatraki stojące w pobliżu mojej działki uniemożliwiłyby otrzymanie pozwolenia na budowę osobom, które kupiłyby te działki (co za tym idzie nie mogłyby się tam budować).

Przy tak przedstawionym opisie sprawy, wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą ustalenia, czy z tytułu sprzedaży prywatnego majątku, niezwiązanego z żadną działalnością gospodarczą wystąpi zobowiązanie w podatku od towarów i usług.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego, aby wyjaśnić Pani wątpliwości należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy działa Pani w charakterze podatnika zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W niniejszej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej Pani aktywności w przedmiocie zbycia nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż wskazanej we wniosku nieruchomości wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Nie podjęła Pani takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Działania podejmowane przez Panią należą zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Sprzedając 12 działek powstałych w wyniku podziału działki o numerze ewidencyjnym A będzie Pani korzystać z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie będą miały zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, dokonując sprzedaży 12 działek powstałych w wyniku podziału działki o numerze ewidencyjnym A, będzie Pani korzystała z przysługującego prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Panią cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży nieruchomości, a dostawa tej działki cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Wobec powyższego Pani stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.