Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.97.2021.2.JKU
z 20 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2021 r. (data wpływu 23 lutego 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 kwietnia 2021 r. (data wpływu 26 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

1. uznania, że w wyniku oddania budynków w dzierżawę Spółce doszło do dostawy tych budynków i w związku z tym oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia od podatku mogło zostać skutecznie złożone jedynie przed wydaniem towaru (pytanie oznaczone nr 1) – jest nieprawidłowe,
2. prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadku zastosowania procedury rezygnacji ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i wybrania opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części pod warunkiem złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 43 ust. 10 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest nieprawidłowe.
   
   

UZASADNIENIE

W dniu 23 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że w wyniku oddania budynków w dzierżawę Spółce doszło do dostawy tych budynków i w związku z tym oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia od podatku mogło zostać skutecznie złożone jedynie przed wydaniem towaru (pytanie oznaczone nr 1) oraz prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadku zastosowania procedury rezygnacji ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i wybrania opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części pod warunkiem złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 43 ust. 10 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 2). Wniosek został uzupełniony w dniu 26 kwietnia 2021 r. poprzez przeformułowanie pytania i własnego stanowiska w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, przedstawienie własnego stanowiska w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 oraz uzupełnienie opisu sprawy o brakujące informacje.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz następujące zdarzenie przyszłe.

(…) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (dalej zwana: Wnioskodawca, Dzierżawca bądź Spółka) jest kapitałową spółką prawa handlowego posiadającą siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej i tym samym podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Spółka została zarejestrowana w roku 2005 jako spółka jawna, następnie przekształcona została w spółkę komandytową. Obecnie należy do trzech wspólników – komandytariusze są osobami fizycznymi podlegającymi w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. (…) Sp. z o.o. Sp. k. jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi lecznicze, sanatoryjne, uzdrowiskowe, pobyty wczasowe komercyjne w obiektach własnych i dzierżawionych, bądź wynajmowanych. W zakresie prowadzonej działalności wykonuje usługi związane z działalnością zwolnioną, jak i działalnością opodatkowaną. Przeważającym rodzajem działalności Spółki jest działalność lecznicza świadczona na dzierżawionej w ramach dwóch odrębnych umów dzierżaw, a należącej do Powiatu (…) Nieruchomości pod nazwą Ośrodek (…). Nieruchomość do dnia (…) r. stanowiła własność Skarbu Państwa Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w trwałym zarządzie Kancelarii Prezesa Rady Ministrów (dalej: KPRM). Decyzją (…) Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji orzekł o wygaśnięciu trwałego zarządu KPRM. Na mocy zawartego w dniu (…) r. porozumienia pomiędzy Skarbem Państwa a Powiatem (…), przedmiotowa nieruchomość została przekazana do powiatowego zasobu nieruchomości. Decyzją z dnia (…) r. Zarząd Powiatu w (…) oddał nieruchomość w trwały zarząd dla Centrum (…) (dalej: C(…)) – powiatowej jednostki organizacyjnej działającej w sferze oświaty – na potrzeby edukacyjne w zakresie kształcenia hotelarzy i gastronomów. Następnie decyzją z dnia (…) r. Zarząd Powiatu stwierdził wygaśnięcie prawa do trwałego zarządu przysługujące C(…) z jedoczesnym oddaniem nieruchomości w trwały zarząd dla Zespołu Szkół (…) (dalej: ZSz(…)) – włączenie C(…) do ZSz(…). ZSz(…) w dniu 22 lipca 2009 r. zawarł umowę dzierżawy z (…) spółką jawną (aktualnie Spółka z o.o. Spółka komandytowa) na okres do 15 lat na część nieruchomości stanowiącą pomieszczenia o pow. 374 m² na parterze budynku z przeznaczeniem na utworzenie bazy zabiegowej. W dniu 16 lipca 2010 r. ZSz(…) zawarł z (…) spółką jawną (aktualnie Spółka z o.o. Spółka komandytowa) umowę dzierżawy na okres do 15 lat co do pozostałej powierzchni budynku, tj. o pow. 9.323 m² z przeznaczeniem na utworzenie obiektu hotelarskiego. Od 16 lipca 2010 r. cała nieruchomość objęta księgą wieczystą jest w wyłącznym posiadaniu (…) Spółka z o.o. Spółka komandytowa z następującym zakresem praw i obowiązków dzierżawcy:

1. umowa dzierżawy bazy zabiegowej z dnia 22 lipca 2009 r.:
   • prawo do korzystania i pobierania pożytków,
   • zobowiązanie do poczynienia nakładów,
   • prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane,
   • obowiązek ubezpieczenia obiektu,
   • odpowiedzialność za szkody w przedmiocie dzierżawy,
   • obowiązek ubezpieczenia przedmiotu dzierżawy od ognia i innych zdarzeń losowych,
   • ponoszenie, oprócz czynszu, koszty utrzymania przedmiotu dzierżawy w ruchu, tj. w szczególności kosztów energii elektrycznej, dostawy wody, wywozu nieczystości, usług telekomunikacyjnych,
   • prawo do wykorzystywania lokalu do świadczenia usług na rzecz osób trzecich,
2. umowa dzierżawy części hotelowej z dnia 16 lipca 2010 r.:
   • prawo do korzystania i pobierania pożytków,
   • przejecie pracowników na podstawie art. 231 kp,
   • zobowiązanie do czynienia remontów i nakładów,
   • wstąpienie w prawa i obowiązki wydzierżawiającego wynikające z umów cywilnoprawnych dotyczących dostaw i usług związanych z przedmiotem dzierżawy,
   • prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane,
   • obowiązek ubezpieczenia obiektu,
   • odpowiedzialność za szkody w przedmiocie dzierżawy,
   • obowiązek ubezpieczenia przedmiotu dzierżawy od ognia i innych zdarzeń losowych,
   • ponoszenie, oprócz czynszu, kosztów utrzymania przedmiotu dzierżawy w ruchu, tj. w szczególności kosztów energii elektrycznej, dostawy wody, wywozu nieczystości, usług telekomunikacyjnych,
   • prawo – bez pisemnej zgody Wydzierżawiającego – do podnajmowania i poddzierżawiania lub oddawania do odpłatnego używania przedmiot dzierżawy osobom trzecim,
   • prawo do wykorzystywania lokalu do świadczenia usług na rzecz osób trzecich.
   
   

Dnia 18 czerwca 2014 r. Dyrektor ZSz(…) złożył oświadczenie dotyczące rozwiązania umowy dzierżawy zawartej w dniu 16 lipca 2010 r. (dotyczącej części hotelowej) bez zachowania okresu wypowiedzenia. Dzierżawca zakwestionował skuteczność i zasadność oświadczenia o rozwiązaniu umowy. Strony pozostają w sporze sądowym. Właściciel nieruchomości realizuje roszczenie o wydanie części hotelowej nieruchomości w stanie wolnym od osób i rzeczy w drodze postępowania sądowego. Postępowanie sądowe nie zostało dotychczas prawomocnie zakończone. Sprawa rozpoznawana jest przez Sąd Apelacyjny Wydział Cywilny (sygn. akt (…)). W dniu 30 września 2020 r. Powiat (…) przeprowadził I przetarg nieograniczony na sprzedaż nieruchomości. Komisja przetargowa jako nabywcę przedmiotowej nieruchomości ustaliła (…) Spółka z o.o. Spółka komandytowa (dotychczasowy Dzierżawca). Z Protokołu przetargu na sprzedaż zabudowanej nieruchomości stanowiącej własność Powiatu (…), potwierdzającego, iż nabywcą ww. zabudowanej działki nr 68 jest Spółka. Zgodnie z zawiadomieniem otrzymanym od Powiatu (…) termin aktu notarialnego wyznaczony został na 16 grudnia 2020 r. Ogłoszenie o przetargu uwzględniało cenę wywoławczą nieruchomości (…) zł netto i informację, że sprzedaż ww. nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT wg stawki 23%). W ogłoszeniu nie wskazano podstawy zastosowania opodatkowania w tej stawce. Przedmiotową nieruchomość stanowi działka o pow. 0,6778 ha (…), zabudowana budynkami tworzącymi funkcjonalnie jedną całość pod nazwą Ośrodek (…)– zabudowania tworzą kompleks składający się z X segmentów tworzących nieregularną bryłę architektoniczną, która funkcjonuje jako „Budynek A” oraz „Budynek B” połączone naziemnym łącznikiem (z wyciągu Operatu szacunkowego). W skład ww. kompleksu (o powierzchni użytkowej x m²) wchodzą następujące zabudowania ujawnione w ewidencji gruntów i budynków – kartotece budynków: Nr ew. 1 – dom wypoczynkowy o pow. zabudowy x m², Nr ew. 2 – dom wypoczynkowy o pow. zabudowy x m², Nr ew. 3 – dom wypoczynkowy o pow. zabudowy x m², Nr ew. 4 – dom wypoczynkowy o pow. zabudowy x m², Nr ew. 5 – dom wypoczynkowy (kawiarnia, restauracja, baza zabiegowa) o pow. zabudowy x m², Nr ew. 6 – dom wypoczynkowy o pow. zabudowy x m², Nr ew. 7 – dom wypoczynkowy o pow. zabudowy x m², Nr ew. 8 – dom wypoczynkowy o pow. zabudowy x m², Nr ew. 9 – komora paliwowa o pow. Zabudowy x m².

Zabudowania powstały w latach 1962-1966. Powiat (…) wszedł w posiadanie nieruchomości w drodze porozumienia z dnia 10 stycznia 2008 r. z Wojewodą (…) (Skarb Państwa) w związku z treścią art. 47 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym. Na ww. działce znajdują się również budowle: sieć cieplna, sieć kanalizacji deszczowej, drogi wewnętrzne ośrodka, chodniki betonowe, ogrodzenie ośrodka, śmietnik murowany, instalacje: wodociągowa, kanalizacyjna, elektryczna, telefoniczna, co, gazowa. Z protokołu wynika również, iż: - nieruchomość jest przedmiotem trwałego zarządu na cele oświatowe, ustanowionego na rzecz jednostki organizacyjnej Powiatu (…) – ZSz (…).

Dyrektor ZS(…) zawnioskował do Zarządu Powiatu w (…) jako organu właściwego, nadzorującego kierowaną przez niego jednostkę organizacyjną, o wyrażenie zgody na złożenie wniosku o wygaszenie trwałego zarządu oraz o wydanie decyzji o wygaszeniu trwałego zarządu w odniesieniu do ww. nieruchomości; – część obiektu hotelowego, obejmująca pomieszczenia o powierzchni x m² usytuowane na parterze budynku, pozostaje przedmiotem umowy dzierżawy zawartej w dniu 22 lipca 2009 r. na czas oznaczony 15 lat od dnia jej zawarcia, tj. do dnia 22 lipca 2024 r. Przedmiotowa umowa opatrzona jest datą pewną. Umowa zawiera zapis, wedle którego w przypadku rozwiązania umowy z wyłącznych przyczyn leżących po stronie wydzierżawiającego przed upływem 15 lat, wydzierżawiający zobowiązany będzie do zapłaty dzierżawcy kwoty, odpowiadającej wartości nakładów dokonanych na przedmiot dzierżawy za zgodą wydzierżawiającego, według cen bieżących z uwzględnieniem amortyzacji księgowej, dokonanej przez dzierżawcę i proporcjonalnie do okresu trwania umowy. Umowa przewiduje, że nakłady poniesione za zgodą wydzierżawiającego, przechodzą na własność wydzierżawiającego bez obowiązku zwrotu ich wartości dzierżawcy; – część kompleksu o powierzchni x m² znajduje się w bezumownym posiadaniu Spółki, która nie wykonała obowiązku zwrotu przedmiotowej nieruchomości po wypowiedzeniu, oświadczeniem z dnia 16 czerwca 2014 r., umowy dzierżawy zawartej w dniu 16 lipca 2010 r., opatrzonej datą pewną. W trakcie przygotowań do uzgodnienia warunków aktu notarialnego Spółka zgłosiła Kupującemu wątpliwości w zakresie zastosowania do przetargu nieprawidłowej stawki VAT. Zdaniem, bowiem Spółki, powinna była być zastosowana stawka zwolniona na postawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. W dniu 16 grudnia 2020 r., w wyniku zgłoszonych wątpliwości nie doszło do podpisania ostatecznego aktu notarialnego i wyznaczono nowy termin aktu notarialnego na 26 lutego 2021 r. do czasu otrzymania wiążącej opinii Krajowej Informacji Skarbowej. Po wnikliwej analizie zgłaszanych przez Spółkę wątpliwości Powiat podjął decyzję o zwróceniu się do Krajowej Izby Skarbowej z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej celem ustalenia, czy przedmiotowa transakcja sprzedaży nieruchomości zabudowanej powinna zostać opodatkowana stawką zwolnioną z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług.

Powiat (…)uzyskał już odpowiedź znak (…) wydana 1 lutego 2021 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarpowej potwierdził, że stanowisko Powiatu wyrażone we wniosku, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jednakże korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Powiatu w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe. Spółka również wystąpiła z wnioskiem o wydanie w tym samym przedmiocie opinii. Wniosek został złożony 9 grudnia 2020 r. i wciąż oczekuje na wydanie opinii. W dniu 10 lutego 2021 r. Powiat (…) uznając, że w celu sfinalizowania umowy sprzedaży zgodnie z ofertą złożoną przez Spółkę w przetargu z dnia 30 września 2020 r. tj. za cenę brutto w wysokości (…) zł, w tym podatek VAT w wysokości (…) zł, zwrócił się do Spółki z informacją, że konieczne jest zastosowanie procedury rezygnacji ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybranie opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części stosując art. 43 ust. 10 i złożenie przez Spółkę oświadczenia, o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT jako niezbędnym dla zawarcia planowanej transakcji.

Wniosek został uzupełniony w dniu 26 kwietnia 2021 r. o następujące informacje:

1. W dniu 30 września 2020 r. odbył się przetarg nieograniczony ustny i w drodze licytacji został wyłoniony nabywca – Spółka.
   Nabywca wskazany został w protokole z dnia 30 września 2020 r. z pierwszego ustnego przetargu nieograniczonego na sprzedaż nieruchomości (…).
   Z uwagi na kwestionowanie stawki VAT nie doszło do zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości w formie aktu notarialnego.
   Na dzień dzisiejszy nie doszło do dostawy nieruchomości na podstawie umowy sprzedaży. Spółka włada faktycznie nieruchomością na podstawie umowy dzierżawy (w tym częściowo bezumownie z uwagi na spór, na który wskazano w stanie faktycznym).
2. Oświadczenie nie zostało złożone.
   Sprzedający złożył nabywcy (Spółce) propozycję złożenia oświadczenia o dobrowolnym poddaniu transakcji opodatkowaniem VAT.
3. Zbywca nieruchomości jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT.
4. Nabyta nieruchomość będzie służyła do świadczenia usług wykonywanych przez Spółkę, tj. usług sanatoryjnych, wczasowych, hotelarskich, leczniczych i gastronomicznych. Są one opodatkowane, jak i zwolnione z podatku VAT (np. usługi lecznicze, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18-19 Ustawy VAT). Spółka rozlicza podatek naliczony z uwzględnieniem art. 90 ustawy o VAT.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w świetle przedstawionej w stanie faktycznym sytuacji należy uznać, iż w wyniku oddania budynków w dzierżawę Spółce doszło do dostawy tych budynków i w związku z tym oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia od podatku mogło zostać skutecznie złożone jedynie przed wydaniem towaru (pytanie oznaczone w wniosku nr 1 ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 26 kwietnia 2021 r.)?
2. Czy w przypadku zastosowania procedury rezygnacji ze zwolnienia od podatku, o którym 4mowa w ust. 1 pkt 10 ustawy VAT i wybrania opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem złożenia oświadczenia, o którym mowa w ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT, czy Spółka będzie miała prawo do obniżenia podatku VAT w trybie zastosowania art. 86 ust. 1 w związku z art. 88 ust 3a ustawy o VAT.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie wyrażonym w piśmie z dnia 26 kwietnia 2021 r.):

Ad. 1

W przedstawionym stanie faktycznym do dostawy budynków wskazanych w opisie sprawy już doszło, pomimo iż nie została jeszcze transakcja sfinalizowana poprzez podpisanie aktu notarialnego. Oprócz treści stanowiska wskazanego w złożonym wniosku odnośnie pytania nr 1 wskazanego we wniosku, które to pytanie zostało zgodnie z wezwaniem Organu przeformułowane, Wnioskodawca dodatkowo wskazuje, iż jego zdaniem w zakresie momentu dostawy niebagatelne znaczenie ma kwestia wydania budynków Spółce w związku z umową dzierżawy, pomimo iż umowa została rozwiązana – ta kwestia jednak nie jest rozwiązana, bowiem strony pozostają w sporze – sprawa znajduje się w Sądzie Apelacyjnym Wydział Cywilny, sygn. akt (…). Zdaniem Spółki, nawet bezumowne korzystanie z budynków wskazuje zatem, iż Spółka włada nieruchomością jak właściciel, tym samym została spełniona przesłanka wynikająca z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym przez dostawę rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Przepis wskazuje „jak” i to zdaniem Spółki oznacza, że przeniesienie prawa własności nie jest warunkiem sine qua non uznania danej czynności za dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu. Zdaniem Spółki, to jednak ona już włada towarem (budynkami).

Jak wynika z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Przepis ten odwołuje się do sytuacji wskazanej w art. 43 ust. 1 pkt 10, a więc kiedy to dostawa budynków, budowli lub ich części podlega zwolnieniu od podatku z uwagi na to, że dostawa nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, jak też gdy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tych obiektów upłynął okres dłuższy niż dwa lata i ta kwestia nie jest przedmiotem analizy i wniosku. Jak wskazano w stanie faktycznym Powiat (…) otrzymał interpretację indywidualną wskazującą, iż dostawa podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, co umożliwia stronom transakcji rezygnację ze zwolnienia i opodatkowanie transakcji. Jednak jak wskazano wyżej, transakcja będzie podlegała opodatkowaniu, ale wyłącznie pod warunkiem złożenia zgodnego oświadczenia przed dniem dokonania dostawy. Zdaniem Spółki, pomimo iż nie doszło do dostawy na podstawie umowy sprzedaży (zgodnie z prawem cywilnym – na podstawie aktu notarialnego), to jednak fakt władania przez Spółkę nieruchomością powoduje, że złożenie oświadczenia co najmniej na dzień przed podpisaniem aktu notarialnego nie przyniesie oczekiwanego skutku w postaci prawa do rezygnacji ze zwolnienia.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, do dostawy budynków już doszło i w związku z tym oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia, aby wywierało skutek w postaci prawa do opodatkowania dostawy budynków mogło (powinno było) zostać złożone przed wydaniem Spółce budynków we władanie. Oświadczenie złożone przez strony przed podpisaniem aktu notarialnego przenoszącego własność nieruchomości na Spółkę nie wywrze oczekiwanego skutku w postaci rezygnacji ze zwolnienia.

Ad.2

Jak wynika z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Natomiast z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT wynika, że nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Oznacza to, że jeżeli upłynął już termin do złożenia oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia (doszło już do dostawy, co zostało wykazane w stanowisku Spółki do pytania nr 1), to zbywca (Powiat (…)) uprawniony jest jedynie do zastosowania zwolnienia od podatku przedmiotowej transakcji zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Złożenie mimo tych okoliczności oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia - a więc jeśli Spółka mimo swoich wątpliwości zgodzi się na takie oświadczenie, biorąc pod uwagę również to, że wykonywane przez nią czynności nie stanowią czynności wyłącznie podlegających opodatkowaniu, jak też budynki nie będą wykorzystywane jedynie do czynności podlegających opodatkowaniu - będzie nieskuteczne i faktura wystawiona przez Powiat (…) z wykazanym podatkiem VAT nie będzie podlegała odliczeniu, co wynika ze wskazanego art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT. Nawet gdyby przyjąć, że oświadczenie może zostać złożone przed podpisaniem aktu notarialnego (przy czym Spółka ma wątpliwość wyrażoną w pytaniu nr 1) w zakresie momentu dostawy), to Spółce nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury z uwagi na rozliczanie podatku naliczonego proporcją. Zatem Spółce nie będzie przysługiwało odliczenie całego podatku wykazanego na fakturze, nawet jeśli nie upłynął jeszcze termin do złożenia oświadczenia.

Zatem jeżeli wskutek złożenia oświadczenia o rezygnacji ze zwolnienia po terminie wskazanym w art. 43 ust. 10 ustawy o VAT sprzedający (Powiat (…)) opodatkuje przedmiotową dostawę podatkiem VAT, Spółce nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku wykazanego na fakturze wystawionej przez Powiat (…).

Wobec powyższego w przypadku złożenia oświadczenia po terminie, na który wskazano w art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, Spółka nie będzie miała prawa do obniżenia podatku VAT w trybie art. 86 ust. 1 z uwagi na treść art. 88 ust 3a ustawy o VAT, a więc nie podlega odliczeniu podatek wykazany na fakturze, gdy transakcja podlega zwolnieniu od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie:

1. uznania, że w wyniku oddania budynków w dzierżawę Spółce doszło do dostawy tych budynków i w związku z tym oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia od podatku mogło zostać skutecznie złożone jedynie przed wydaniem towaru (pytanie oznaczone nr 1) – jest nieprawidłowe,
2. prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadku zastosowania procedury rezygnacji ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i wybrania opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części pod warunkiem złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 43 ust. 10 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest nieprawidłowe.
   
   

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

Na gruncie ustawy za towary uznaje się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że nieruchomość zarówno gruntowa, jak i zabudowana, spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności podatkiem VAT lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Jednocześnie należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku”, „budowli”, czy „urządzenia budowlanego”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333 ze zm.), zwanej dalej ustawą Prawo budowlane.

W myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane, przez obiekt budowlany należy rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

W świetle art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane, przez budowlę należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane, przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Wskazać należy, że urządzenia budowlane stanowią urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, nie są to samodzielne budowle zdefiniowane w art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane, które uznaje się za towar na gruncie podatku od towarów i usług. Jednakże urządzenia te należy traktować jako elementy przynależne do budynku/budowli i opodatkować łącznie z tym budynkiem/budowlą, z którym są powiązane, a tym samym należy przypisać stawkę właściwą dla sprzedawanego obiektu budowlanego znajdującego się na tej samej działce, co urządzenie techniczne. Brak podstaw do stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla ww. urządzeń w oderwaniu od budynków/budowli, do których przynależą, gdyż w świetle obowiązujących przepisów nie mają one samodzielnego bytu.

Należy również mieć na uwadze art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży jest opodatkowany podatkiem od towarów i usług, jak opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu lub zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu będą korzystały ze zwolnienia od podatku.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, dostawa budynków, budowli i ich części jest zwolniona z VAT, chyba, że:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Jednocześnie, w świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie budynku, budowli lub ich części do używania. Zatem aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, budowli lub ich części, ich używania, w tym na potrzeby własne. Pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynek, budowlę lub ich części oddano w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika czy też potrzeby własne osoby fizycznej – bowiem w obydwu przypadkach dochodzi do korzystania z budynku, budowli lub ich części.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że zwolnienie uregulowane w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ma charakter zwolnienia fakultatywnego, gdyż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

Tak więc ustawodawca przewidział dla podatników, po spełnieniu określonych warunków, możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

W tym miejscu należy wskazać, że na mocy art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Umowa dzierżawy jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wydzierżawiającego jak i dzierżawcę – określone przepisami obowiązki.

W konsekwencji, dzierżawa stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym wypełnia ona określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej.

W tym miejscu należy również wskazać, że umowa dzierżawy nieruchomości nie przenosi prawa własności tej nieruchomości z wydzierżawiającego na dzierżawcę. Na podstawie umowy dzierżawy dzierżawca może używać rzecz (korzystać z rzeczy) i pobierać z niej pożytki przez czas oznaczony lub nieoznaczony w zamian za zapłatę czynszu. Natomiast własność nieruchomości nadal pozostaje po stronie wydzierżawiającego. Dzierżawa stanowi świadczenie usług, a nie dostawę towarów, bowiem dostawą towarów jest np. sprzedaż nieruchomości.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka jest kapitałową spółką prawa handlowego posiadającą siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej i tym samym podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Spółka została zarejestrowana w roku 2005 jako spółka jawna, następnie przekształcona została w spółkę komandytową. Obecnie należy do trzech wspólników – komandytariusze są osobami fizycznymi podlegającymi w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi lecznicze, sanatoryjne, uzdrowiskowe, pobyty wczasowe komercyjne w obiektach własnych i dzierżawionych, bądź wynajmowanych. W zakresie prowadzonej działalności wykonuje usługi związane z działalnością zwolnioną, jak i działalnością opodatkowaną. Przeważającym rodzajem działalności Spółki jest działalność lecznicza świadczona na dzierżawionej w ramach dwóch odrębnych umów dzierżaw, a należącej do Powiatu. Nieruchomości pod nazwą Ośrodek (…). Nieruchomość do dnia 10 stycznia 2008 r. stanowiła własność Skarbu Państwa Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w trwałym KPRM. Decyzją (…) Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji orzekł o wygaśnięciu trwałego zarządu KPRM. Na mocy zawartego w dniu (…) r. porozumienia pomiędzy Skarbem Państwa a Powiatem (…), przedmiotowa nieruchomość została przekazana do powiatowego zasobu nieruchomości. Decyzją z dnia (…) r. Zarząd Powiatu w (…)oddał nieruchomość w trwały zarząd dla C(…) – powiatowej jednostki organizacyjnej działającej w sferze oświaty – na potrzeby edukacyjne w zakresie kształcenia hotelarzy i gastronomów. Następnie decyzją z dnia (…) r. Zarząd Powiatu stwierdził wygaśnięcie prawa do trwałego zarządu przysługujące C(…) z jedoczesnym oddaniem nieruchomości w trwały zarząd dla ZSz(…) – włączenie C(…) do ZSz(…). ZSz(…) w dniu (…) r. zawarł umowę dzierżawy ze spółką jawną (aktualnie Spółka z o.o. Spółka komandytowa) na okres do 15 lat na część nieruchomości stanowiącą pomieszczenia o pow. 374 m² na parterze budynku z przeznaczeniem na utworzenie bazy zabiegowej. W dniu 16 lipca 2010 r. ZSz(…) zawarł ze spółką jawną (aktualnie Spółka z o.o. Spółka komandytowa) umowę dzierżawy na okres do 15 lat co do pozostałej powierzchni budynku, tj. o pow. x m² z przeznaczeniem na utworzenie obiektu hotelarskiego. Od 16 lipca 2010 r. cała nieruchomość objęta księgą wieczystą jest w wyłącznym posiadaniu Spółki z o.o. Spółki komandytowej z następującym zakresem praw i obowiązków dzierżawcy:

1. umowa dzierżawy bazy zabiegowej z dnia 22 lipca 2009 r.:
   • prawo do korzystania i pobierania pożytków,
   • zobowiązanie do poczynienia nakładów,
   • prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane,
   • obowiązek ubezpieczenia obiektu,
   • odpowiedzialność za szkody w przedmiocie dzierżawy,
   • obowiązek ubezpieczenia przedmiotu dzierżawy od ognia i innych zdarzeń losowych,
   • ponoszenie, oprócz czynszu, koszty utrzymania przedmiotu dzierżawy w ruchu, tj. w szczególności kosztów energii elektrycznej, dostawy wody, wywozu nieczystości, usług telekomunikacyjnych,
   • prawo do wykorzystywania lokalu do świadczenia usług na rzecz osób trzecich,
2. umowa dzierżawy części hotelowej z dnia 16 lipca 2010 r.:
   • prawo do korzystania i pobierania pożytków,
   • przejecie pracowników na podstawie art. 231 kp,
   • zobowiązanie do czynienia remontów i nakładów,
   • wstąpienie w prawa i obowiązki wydzierżawiającego wynikające z umów cywilnoprawnych dotyczących dostaw i usług związanych z przedmiotem dzierżawy,
   • prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane,
   • obowiązek ubezpieczenia obiektu,
   • odpowiedzialność za szkody w przedmiocie dzierżawy,
   • obowiązek ubezpieczenia przedmiotu dzierżawy od ognia i innych zdarzeń losowych,
   • ponoszenie, oprócz czynszu, kosztów utrzymania przedmiotu dzierżawy w ruchu, tj. w szczególności kosztów energii elektrycznej, dostawy wody, wywozu nieczystości, usług telekomunikacyjnych,
   • prawo – bez pisemnej zgody Wydzierżawiającego – do podnajmowania i poddzierżawiania lub oddawania do odpłatnego używania przedmiot dzierżawy osobom trzecim,
   • prawo do wykorzystywania lokalu do świadczenia usług na rzecz osób trzecich.
   
   

Dnia 18 czerwca 2014 r. Dyrektor ZSz(…) złożył oświadczenie dotyczące rozwiązania umowy dzierżawy zawartej w dniu 16 lipca 2010 r. (dotyczącej części hotelowej) bez zachowania okresu wypowiedzenia. Dzierżawca zakwestionował skuteczność i zasadność oświadczenia o rozwiązaniu umowy. Strony pozostają w sporze sądowym. Właściciel nieruchomości realizuje roszczenie o wydanie części hotelowej nieruchomości w stanie wolnym od osób i rzeczy w drodze postępowania sądowego. Postępowanie sądowe nie zostało dotychczas prawomocnie zakończone. Sprawa rozpoznawana jest przez Sąd Apelacyjny w (…) Wydział Cywilny (sygn. akt (…)). W dniu 30 września 2020 r. Powiat (…)przeprowadził I przetarg nieograniczony na sprzedaż nieruchomości. Komisja przetargowa jako nabywcę przedmiotowej nieruchomości ustaliła (…) Spółka z o.o. Spółka komandytowa (dotychczasowy Dzierżawca). Z Protokołu przetargu na sprzedaż zabudowanej nieruchomości stanowiącej własność Powiatu, potwierdzającego, iż nabywcą ww. zabudowanej działki nr 68 jest Spółka. Zgodnie z zawiadomieniem otrzymanym od Powiatu termin aktu notarialnego wyznaczony został na 16 grudnia 2020 r. Ogłoszenie o przetargu uwzględniało cenę wywoławczą nieruchomości (…) zł netto i informację, że sprzedaż ww. nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT wg stawki 23%). W ogłoszeniu nie wskazano podstawy zastosowania opodatkowania w tej stawce. Przedmiotową nieruchomość stanowi działka nr 68 o pow. x ha, zabudowana budynkami tworzącymi funkcjonalnie jedną całość pod nazwą Ośrodek (…) – zabudowania tworzą kompleks składający się z X segmentów tworzących nieregularną bryłę architektoniczną, która funkcjonuje jako „Budynek A” oraz „Budynek B” połączone naziemnym łącznikiem (z wyciągu Operatu szacunkowego). W skład ww. kompleksu (o powierzchni użytkowej x m²) wchodzą następujące zabudowania ujawnione w ewidencji gruntów i budynków – kartotece budynków: Nr ew. 1 – dom wypoczynkowy o pow. zabudowy x m², Nr ew. 2 – dom wypoczynkowy o pow. zabudowy x m², Nr ew. 3 – dom wypoczynkowy o pow. zabudowy x m², Nr ew. 4 – dom wypoczynkowy o pow. zabudowy x m², Nr ew. 5 – dom wypoczynkowy (kawiarnia, restauracja, baza zabiegowa) o pow. zabudowy x m², Nr ew. 6 – dom wypoczynkowy o pow. zabudowy x m², Nr ew. 7 – dom wypoczynkowy o pow. zabudowy x m², Nr ew. 8 – dom wypoczynkowy o pow. zabudowy x m², Nr ew. 9 – komora paliwowa o pow. zabudowy x m².

Zabudowania powstały w latach 1962-1966. Powiat wszedł w posiadanie nieruchomości w drodze porozumienia z dnia 10 stycznia 2008 r. z Wojewodą (Skarb Państwa) w związku z treścią art. 47 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym. Na ww. działce znajdują się również budowle: sieć cieplna, sieć kanalizacji deszczowej, drogi wewnętrzne ośrodka, chodniki betonowe, ogrodzenie ośrodka, śmietnik murowany, instalacje: wodociągowa, kanalizacyjna, elektryczna, telefoniczna, co, gazowa. Z protokołu wynika również, iż: - nieruchomość jest przedmiotem trwałego zarządu na cele oświatowe, ustanowionego na rzecz jednostki organizacyjnej Powiatu– ZS.

Dyrektor ZS zawnioskował do Zarządu Powiatu jako organu właściwego, nadzorującego kierowaną przez niego jednostkę organizacyjną, o wyrażenie zgody na złożenie wniosku o wygaszenie trwałego zarządu oraz o wydanie decyzji o wygaszeniu trwałego zarządu w odniesieniu do ww. nieruchomości; – część obiektu hotelowego, obejmująca pomieszczenia o powierzchni x m² usytuowane na parterze budynku, pozostaje przedmiotem umowy dzierżawy zawartej w dniu 22 lipca 2009 r. na czas oznaczony 15 lat od dnia jej zawarcia, tj. do dnia 22 lipca 2024 r. Przedmiotowa umowa opatrzona jest datą pewną. Umowa zawiera zapis, wedle którego w przypadku rozwiązania umowy z wyłącznych przyczyn leżących po stronie wydzierżawiającego przed upływem 15 lat, wydzierżawiający zobowiązany będzie do zapłaty dzierżawcy kwoty, odpowiadającej wartości nakładów dokonanych na przedmiot dzierżawy za zgodą wydzierżawiającego, według cen bieżących z uwzględnieniem amortyzacji księgowej, dokonanej przez dzierżawcę i proporcjonalnie do okresu trwania umowy. Umowa przewiduje, że nakłady poniesione za zgodą wydzierżawiającego, przechodzą na własność wydzierżawiającego bez obowiązku zwrotu ich wartości dzierżawcy; – część kompleksu o powierzchni x m² znajduje się w bezumownym posiadaniu Spółki, która nie wykonała obowiązku zwrotu przedmiotowej nieruchomości po wypowiedzeniu, oświadczeniem z dnia 16 czerwca 2014 r., umowy dzierżawy zawartej w dniu 16 lipca 2010 r., opatrzonej datą pewną. W trakcie przygotowań do uzgodnienia warunków aktu notarialnego Spółka zgłosiła Kupującemu wątpliwości w zakresie zastosowania do przetargu nieprawidłowej stawki VAT. Zdaniem bowiem Spółki, powinna była być zastosowana stawka zwolniona na postawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. W dniu 16 grudnia 2020 r., w wyniku zgłoszonych wątpliwości nie doszło do podpisania ostatecznego aktu notarialnego i wyznaczono nowy termin aktu notarialnego na 26 lutego 2021 r. do czasu otrzymania wiążącej opinii Krajowej Informacji Skarbowej. Po wnikliwej analizie zgłaszanych przez Spółkę wątpliwości Powiat podjął decyzję o zwróceniu się do Krajowej Izby Skarbowej z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej celem ustalenia, czy przedmiotowa transakcja sprzedaży nieruchomości zabudowanej powinna zostać opodatkowana stawką zwolnioną z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług.

Powiat uzyskał już odpowiedź znak (…)wydana 1 lutego 2021 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarpowej potwierdził, że stanowisko Powiatu wyrażone we wniosku, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jednakże korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Powiatu w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe. Spółka również wystąpiła z wnioskiem o wydanie w tym samym przedmiocie opinii. Wniosek został złożony 9 grudnia 2020 r. i wciąż oczekuje na wydanie opinii. W dniu 10 lutego 2021 r. Powiat uznając, że w celu sfinalizowania umowy sprzedaży zgodnie z ofertą złożoną przez Spółkę w przetargu z dnia 30 września 2020 r. tj. za cenę brutto w wysokości 40.562.361,90 zł, w tym podatek VAT w wysokości 7.584.831,90 zł, zwrócił się do Spółki z informacją, że konieczne jest zastosowanie procedury rezygnacji ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybranie opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części stosując art. 43 ust. 10 i złożenie przez Spółkę oświadczenia o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT jako niezbędnym dla zawarcia planowanej transakcji.

W dniu 30 września 2020 r. odbył się przetarg nieograniczony ustny i w drodze licytacji został wyłoniony nabywca - Spółka.

Nabywca wskazany został w protokole z dnia 30 września 2020 r. z pierwszego ustnego przetargu nieograniczonego na sprzedaż nieruchomości.

Z uwagi na kwestionowanie stawki VAT nie doszło do zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości w formie aktu notarialnego.

Na dzień dzisiejszy nie doszło do dostawy nieruchomości na podstawie umowy sprzedaży. Spółka włada faktycznie nieruchomością na podstawie umowy dzierżawy (w tym częściowo bezumownie z uwagi na spór, na który wskazano w stanie faktycznym).

Oświadczenie nie zostało złożone. Sprzedający złożył nabywcy (Spółce) propozycję złożenia oświadczenia o dobrowolnym poddaniu transakcji opodatkowaniem VAT.

Zbywca nieruchomości jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Nabyta nieruchomość będzie służyła do świadczenia usług wykonywanych przez Spółkę, tj. usług sanatoryjnych, wczasowych, hotelarskich, leczniczych i gastronomicznych. Są one opodatkowane, jak i zwolnione z podatku VAT (np. usługi lecznicze, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18-19 Ustawy VAT). Spółka rozlicza podatek naliczony z uwzględnieniem art. 90 ustawy o VAT.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności dotyczą uznania, czy w wyniku oddania budynków w dzierżawę Spółce doszło do dostawy tych budynków i w związku z tym oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia od podatku mogło zostać skutecznie złożone jedynie przed wydaniem towaru.

Możliwość zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy pozwala na opodatkowanie transakcji po spełnieniu łącznie warunków wymienionych w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy. Rezygnacja ze zwolnienia i zastosowanie właściwej stawki podatku dla dokonywanej transakcji może mieć miejsce w przypadku, gdy Strony transakcji są zarejestrowane jako podatnicy VAT czynni i przed dniem dokonania dostawy tych obiektów złożą oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, przy czym oświadczenie to musi zawierać elementy wskazane w art. 43 ust. 11 ustawy.

Podkreślić należy, że z uwagi na przywołane uregulowania, rezygnacji ze zwolnienia od podatku, o której mowa w art. 43 ust. 10 ustawy, można dokonać wyłącznie w odniesieniu do zwolnienia od podatku określonego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jak wynika z opisu sprawy, Zainteresowany do tej pory był dzierżawcą nieruchomości, o której mowa we wniosku oraz zamierza nabyć tę nieruchomość w drodze przetargu.

Należy w tym miejscu wskazać, że na podstawie umowy dzierżawy nieruchomości nie zostało na Wnioskodawcę przeniesione prawo własności nieruchomości. Wnioskodawca zawierając umowę dzierżawy z wydzierżawiającym – jak już wskazano powyżej – może korzystać z nieruchomości należącej do wydzierżawiającego i pobierać z niej pożytki, a umowa dzierżawy stanowi świadczenie usług na rzecz Wnioskodawcy, a nie dostawę towarów na rzecz Zainteresowanego. Zatem Wnioskodawca nie staje się właścicielem tej nieruchomości na podstawie zawarcia umowy dzierżawy. Do czasu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży nieruchomości właścicielem nieruchomości jest wydzierżawiający, a nie Wnioskodawca.

Z treści wniosku wynika, że zabudowania usytuowane na nieruchomości powstały w latach 1962-1966. Powiat (…) wszedł w posiadanie nieruchomości w drodze porozumienia z dnia 10 stycznia 2008 r. z Wojewodą (…) (Skarb Państwa) w związku z treścią art. 47 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym. Zgodnie z wydaną dla właściciela nieruchomości interpretacją indywidualną sprzedaż przedmiotowej nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jednakże korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy. W dniu 10 lutego 2021 r. Powiat (…) zwrócił się do Spółki z informacją, że konieczne jest zastosowanie procedury rezygnacji ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybranie opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części stosując art. 43 ust. 10 i złożenie przez Spółkę oświadczenia, o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 ustawy jako niezbędnym dla zawarcia planowanej transakcji. W dniu 30 września 2020 r. odbył się przetarg nieograniczony ustny i w drodze licytacji został wyłoniony nabywca – Spółka. Nabywca wskazany został w protokole z dnia 30 września 2020 r. z pierwszego ustnego przetargu nieograniczonego na sprzedaż nieruchomości (…). Z uwagi na kwestionowanie stawki VAT nie doszło do zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości w formie aktu notarialnego. Na dzień dzisiejszy nie doszło do dostawy nieruchomości na podstawie umowy sprzedaży. Oświadczenie nie zostało złożone. Sprzedający złożył nabywcy (Spółce) propozycję złożenia oświadczenia o dobrowolnym poddaniu transakcji opodatkowaniu VAT. Zbywca nieruchomości jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Zatem skoro – jak wynika z opisu sprawy – sprzedaż nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jednakże korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy, a do zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży nieruchomości jeszcze nie doszło, i strony transakcji są czynnymi, zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług oraz zbywca złożył nabywcy propozycję złożenia oświadczenia o dobrowolnym poddaniu transakcji opodatkowaniu, to po spełnieniu wszystkich warunków z art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy (w tym w przypadku złożenia przed dniem dokonania sprzedaży nieruchomości właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego zgodnego oświadczenia o wyborze opodatkowania dostawy budynków i budowli), strony mogą skorzystać z opcji opodatkowania dostawy nieruchomości podatkiem VAT i zrezygnować ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Ponadto, z przywołanego wyżej art. 43 ust. 10 pkt 2 ustawy jasno wynika, że oświadczenie takie musi być złożone „przed dniem dokonania dostawy” obiektów budowlanych. Termin do złożenia oświadczenia ma charakter materialnoprawny, nie może on podlegać przywróceniu. Niemożliwe również będzie skuteczne złożenie oświadczenia jeżeli transakcja dostawy nieruchomości została już dokonana.

Skoro zatem z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że do dostawy Nieruchomości jeszcze nie doszło (ponieważ nie została podpisana umowa sprzedaży pomiędzy stronami transakcji przenosząca własność nieruchomości z właściciela nieruchomości na Wnioskodawcę), to strony transakcji mogą zrezygnować ze zwolnienia przy dostawie nieruchomości i wybrać opcję opodatkowania dostawy nieruchomości pod warunkiem złożenia zgodnego oświadczenia o wyborze opodatkowania dostawy budynków i budowli przed dniem dokonania sprzedaży nieruchomości właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego.

Nie można zatem zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że do dostawy budynków już doszło w związku z dzierżawą nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy i w związku z tym oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia, aby wywierało skutek w postaci prawa do opodatkowania dostawy budynków mogło (powinno było) zostać złożone przed wydaniem Spółce budynków we władanie na podstawie umowy dzierżawy. Oświadczenie złożone przez strony przed dokonaniem faktycznej dostawy nieruchomości (przed podpisaniem aktu notarialnego przenoszącego własność nieruchomości na Spółkę) wywrze oczekiwany skutek w postaci rezygnacji ze zwolnienia.

Jak wskazano bowiem powyżej dzierżawa stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, a nie stanowi odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Natomiast opcja rezygnacji ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ma miejsce w przypadku dostawy nieruchomości, a nie oddania jej do używania na podstawie umowy dzierżawy.

Nie można zatem uznać, że do dostawy nieruchomości w postaci przedmiotowej nieruchomości doszło już w momencie oddania nieruchomości do używania i pobierania pożytków na podstawie umowy dzierżawy na rzecz Wnioskodawcy. Z uwagi na kwestionowanie stawki VAT dla sprzedaży nieruchomości nie doszło jeszcze do zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości w formie aktu notarialnego (nie doszło do dostawy nieruchomości na podstawie umowy sprzedaży). Spółka włada nieruchomością (korzysta z nieruchomości i pobiera z niej pożytki) wyłącznie na podstawie umowy dzierżawy, zatem nie miała jeszcze miejsca dostawa nieruchomości.

Podsumowując, w wyniku oddania budynków w dzierżawę Spółce nie doszło do dostawy tych budynków i w związku z tym oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia od podatku może zostać skutecznie złożone przed dokonaniem sprzedaży nieruchomości zabudowanej, która dopiero nastąpi, kiedy zostanie podpisana umowa sprzedaży pomiędzy stronami transakcji.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 uznano za nieprawidłowe.

Przechodząc do kwestii objętej zakresem pytania nr 2 we wniosku, dotyczącej prawa do odliczenia podatku VAT przez Spółkę w związku z przedmiotową transakcją, należy wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz niepodlegających temu podatkowi.

W przypadku, gdy podatnik dokonuje zakupów związanych zarówno z czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług), jak i z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje (czynności zwolnione od podatku), zastosowanie znajdują przepisy art. 90 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku, z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku, z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami w stosunku, do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to w myśl art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Z uregulowań zawartych w art. 90 ustawy wynika, że podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich przyporządkowania do określonych rodzajów czynności, uprawniających do odliczenia podatku naliczonego oraz nieuprawniających do odliczenia.

Zatem, odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego, może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich kwalifikacji do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi zakupy te są związane. Najistotniejszym bowiem warunkiem, umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Mając na uwadze powyższe regulacje, obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, czy podatek wynikający z otrzymanych faktur związany jest z czynnościami opodatkowanymi czy też zwolnionymi – czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności zwolnionych od podatku.

Jeżeli dokonanie bezpośredniej alokacji nie jest możliwe, czyli w przypadku gdy dokonany wydatek służy obu rodzajom działalności, podatnik może odliczyć tylko tę część podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom dającym prawo do odliczenia. Zatem zasada proporcjonalnego odliczania podatku będzie miała zastosowanie do tej kategorii wydatków, których nie da się jednoznacznie przypisać do konkretnego rodzaju sprzedaży, czyli do wydatków związanych ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną.

W przedstawionym opisie wskazano, że Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i zamierza dokonać zakupu nieruchomości na cele prowadzonej działalności gospodarczej i wykorzystywać ją do czynności opodatkowanych podatkiem VAT (wczasowych, hotelarskich i gastronomicznych), jak i zwolnionych od tego podatku (usług sanatoryjnych i leczniczych).

Jednocześnie - jak wskazał Wnioskodawca - dostawa nieruchomości będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, w związku z art. 29a ust. 8 ustawy. Natomiast w sytuacji, gdy Spółka i Powiat – stosownie do art. 43 ust. 10 oraz ust. 11 ustawy – zrezygnują ze zwolnienia z opodatkowania sprzedaży ww. nieruchomości – dostawa ta będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Zatem, w zakresie, w jakim dostawa przedmiotowej nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu i nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, a Spółka – czynny, zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług – będzie wykorzystywać nieruchomość do czynności opodatkowanych, Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej sprzedaż przedmiotowej nieruchomości w zakresie, w jakim nieruchomość będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych. Zauważyć przy tym należy, że uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego Nabywca będzie mógł zrealizować, pod warunkiem niezaistnienia innych przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

Wnioskodawca, jako podatnik podatku od towarów i usług, w związku z nabyciem nieruchomości, która będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz do czynności korzystających ze zwolnienia od podatku ma możliwość odliczenia podatku naliczonego na podstawie proporcji, zgodnie z art. 86 ust. 1 w zw. z art. 90 ustawy.

Podsumowując, w przypadku zastosowania procedury rezygnacji ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i wybrania opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 43 ust. 10 pkt 2 ustawy, Spółka będzie miała prawo do obniżenia podatku zgodnie z art. 86 ust. 1 w zw. z art. 90 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 uznano za nieprawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Niniejszą interpretację oparto w szczególności na informacji, że zgodnie z wydaną dla właściciela nieruchomości interpretacją indywidualną sprzedaż przedmiotowej nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jednakże korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.