Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.125.2021.2.TK
z 27 maja 2021 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 marca 2021 r. (data wpływu 24 marca 2021 r.) uzupełnionym pismem z 13 maja 2021 r. (data wpływu 18 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działki nr 2/1 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działki nr 2/1. Wniosek uzupełniono pismem z 13 maja 2021 r. (data wpływu 18 maja 2021 r.) o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego, przeformułowanie pytania oraz przedstawienie własnego stanowiska do sformułowanego pytania.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni w 2005 roku nabyła od rodziców na podstawie umowy darowizny nieruchomość składającą się z jednej działki gruntu.

W 2021 roku Zainteresowana zleciła uprawnionemu geodecie dokonanie podziału geodezyjnego, na podstawie którego powstanie kilka działek. Jedną z tych działek Wnioskodawczyni zamierza sprzedać, dlatego też w marcu 2021 roku zawarła przedwstępną umowę sprzedaży jednej z działek powstałej z ww. podziału geodezyjnego.

Ww. nieruchomość jest objęta planem zagospodarowania przestrzennego gminy i działka będąca przedmiotem umowy sprzedaży, przeznaczona jest ww. planie na cele budowy usługowo-mieszkaniowej.

Od dnia nabycia nieruchomości, sprzedawana działka, która powstała po podziale, nie była objęta umową dzierżawy, najmu ani umową o podobnym charakterze. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej.

Nieruchomość Wnioskodawczyni nabyła w 2005 roku nie w celu jej odsprzedaży i na sprzedawanej działce nie prowadziła żadnych inwestycji: uzbrojenia terenu.

Sprzedawana działka posiada już bezpośredni, nieograniczony dostęp do drogi gminnej, Zainteresowana nie występowała o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, nie prowadziła działań marketingowych podjętych w celu sprzedaży działki.

Zainteresowana nie zamieszczała ogłoszeń o sprzedaży nieruchomości na portalach internetowych, nie korzystała z usług biura obrotu nieruchomościami.

Wnioskodawczyni prosi o informację, czy sprzedaż ww. działki powstałej w wyniku podziału geodezyjnego, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Zainteresowanej opisana przez nią sprzedaż działki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, albowiem nie działa ona tu jako osoba prowadząca działalność gospodarczą, nie sprzedaje działki w ramach działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem podatku VAT w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (j. t. Dz. U. z 2020 r. poz. 106), lecz dokonuje sprzedaży działki gruntu jako osoba fizyczna ze swojego majątku osobistego.

W dniu 18 maja 2021 r. Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek o następujące informacje:

  • Przedmiotem sprzedaży jest działka gruntu o numerze ewidencyjnym 2/1.
  • Nieruchomość nabyta przez Wnioskodawczynię od rodziców w 2005 r. była i będzie wykorzystywana tak jak dotychczas czyli na własne potrzeby.
  • Na nieruchomości Wnioskodawczyni nie prowadziła gospodarstwa rolnego jako rolnik ryczałtowany zwolniony z podatku VAT.
  • Na nieruchomości Wnioskodawczyni nie prowadziła sprzedaży zbiorów produktów rolnych tylko przeznaczała je wyłącznie na własne potrzeby.
  • Zawarta w marcu 2021 roku przedwstępna umowa sprzedaży zawiera postanowienie, iż umowa przyrzeczona zostanie zawarta pod warunkami: uzyskania przez Sprzedającą ostatecznej decyzji Burmistrza zatwierdzającej projekt podziału działki nr 2/1 w wyniku którego powstanie działka nr 2/1 oraz uzyskanie Aktu Poświadczenia Dziedziczenia po zmarłej matce.
  • Poza wymienionymi wyżej warunkami, innych praw i obowiązków przedwstępna umowa sprzedaży z marca 2021 r. nie zawiera.
  • W ramach przedwstępnej umowy sprzedaży z marca 2021 r. Wnioskodawczyni nie udzieliła i nie zamierza udzielić pełnomocnictw dla Kupującego w jakimkolwiek zakresie.
  • Wnioskodawczyni nie posiada wiedzy czy po zawarciu umowy przyrzeczonej Kupujący na nabytej działce będzie dokonywał inwestycji infrastrukturalnych.
  • Kupujący nie ponosi i nie będzie ponosić jakichkolwiek nakładów finansowych związanych z nieruchomością od momentu zawarcia przedwstępnej umowy sprzedaży do dnia zawarcia umowy przyrzeczonej (finalnej).
  • Poza zawartą przedwstępną umową sprzedaży Wnioskodawczyni nie zamierza udzielić Kupującemu pełnomocnictw.
  • Wnioskodawczyni nie miała żadnego wpływu na uchwalenie planu zagospodarowania przestrzennego obejmującego działkę będącą przedmiotem sprzedaży ani też nie występowała z wnioskiem o uchwalenie tego planu obejmującego działkę.
  • Kupujący poszukiwał działki na terenie, na którym znajduje się między innymi działka Wnioskodawczyni i sąsiedzi podali Kupującemu jej numer telefonu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku z 13 maja 2021 r.).

Czy sprzedaż działki gruntu o numerze ewidencyjnym nr 2/1 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w stawce 23%?

Zdaniem Wnioskodawczyni, (własne stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku z 13 maja 2021 r.) sprzedaż działki Nr 2/1 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług albowiem zamierza ona dokonać sprzedaży działki pochodzącej z jej osobistego majątku, działka nie była i nie jest przedmiotem najmu ani dzierżawy, nie była nabyta w celu jej odsprzedaży ani też w celu wykonywania jakichkolwiek czynności w ramach działalności gospodarczej.

Dlatego też zdaniem Wnioskodawczyni nie jest ona zaliczana do grona podatników podatku od towarów i usług.

Wnioskodawczyni powołuje się na orzeczenie – wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 roku w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, z którego między innymi wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów – w rozumieniu art. 7 ustawy – podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej – zawarta w ustawie – ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W powołanym wyżej orzeczeniu TSUE wskazał, że inaczej jest w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z dnia 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm.). Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestię tę rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W analizowanej sprawie Wnioskodawczyni ma wątpliwości, czy planowana sprzedaż działki o numerze ewidencyjnym nr 2/1 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego, aby wyjaśnić wątpliwości Wnioskodawczyni należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy Zainteresowana działa w charakterze podatnika zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników.

W niniejszej sprawie, w odniesieniu do planowanej sprzedaży działki nr 2/1 brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując planowanej dostawy działki Wnioskodawczyni wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika bowiem, że Wnioskodawczyni w 2005 roku nabyła od rodziców na podstawie umowy darowizny nieruchomość składającą się z jednej działki gruntu.

W 2021 roku Zainteresowana zleciła uprawnionemu geodecie dokonanie podziału geodezyjnego, na podstawie którego powstanie kilka działek. Jedną z tych działek Wnioskodawczyni zamierza sprzedać, dlatego też w marcu 2021 roku zawarła przedwstępną umowę sprzedaży jednej z działek powstałej z ww. podziału geodezyjnego.

Ww. nieruchomość jest objęta planem zagospodarowania przestrzennego gminy i działka będąca przedmiotem umowy sprzedaży, przeznaczona jest ww. planie na cele budowy usługowo-mieszkaniowej.

Od dnia nabycia nieruchomości, sprzedawana działka, która powstała po podziale, nie była objęta umową dzierżawy, najmu ani umową o podobnym charakterze. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej.

Nieruchomość Wnioskodawczyni nabyła w 2005 roku nie w celu jej odsprzedaży i na sprzedawanej działce nie prowadziła żadnych inwestycji: uzbrojenia terenu.

Sprzedawana działka posiada już bezpośredni, nieograniczony dostęp do drogi gminnej, Zainteresowana nie występowała o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, nie prowadziła działań marketingowych podjętych w celu sprzedaży działki.

Zainteresowana nie zamieszczała ogłoszeń o sprzedaży nieruchomości na portalach internetowych, nie korzystała z usług biura obrotu nieruchomościami.

Wnioskodawczyni wskazała również, że:

  • przedmiotem sprzedaży jest działka gruntu o numerze ewidencyjnym 2/1,
  • nieruchomość została nabyta od rodziców w 2005 r. była i będzie wykorzystywana tak jak dotychczas czyli na własne potrzeby,
  • na nieruchomości nie prowadziła gospodarstwa rolnego jako rolnik ryczałtowany zwolniony z podatku VAT,
  • nie prowadziła sprzedaży zbiorów produktów rolnych tylko przeznaczała je wyłącznie na własne potrzeby,
  • zawarta w marcu 2021 roku przedwstępna umowa sprzedaży zawiera postanowienie, że umowa przyrzeczona zostanie zawarta pod warunkami: uzyskania przez Sprzedającą ostatecznej decyzji Burmistrza zatwierdzającej projekt podziału działki nr 2/1 w wyniku którego powstanie działka nr 2/1 oraz uzyskanie Aktu Poświadczenia Dziedziczenia po zmarłej matce,
  • poza wymienionymi wyżej warunkami, innych praw i obowiązków przedwstępna umowa sprzedaży z marca 2021 r. nie zawiera,
  • w ramach przedwstępnej umowy sprzedaży z marca 2021 r. Wnioskodawczyni nie udzieliła i nie zamierza udzielić pełnomocnictw dla Kupującego w jakimkolwiek zakresie,
  • Kupujący nie ponosi i nie będzie ponosić jakichkolwiek nakładów finansowych związanych z nieruchomością od momentu zawarcia przedwstępnej umowy sprzedaży do dnia zawarcia umowy przyrzeczonej (finalnej),
  • poza zawartą przedwstępną umową sprzedaży, Wnioskodawczyni nie zamierza udzielić Kupującemu pełnomocnictw,
  • Wnioskodawczyni nie miała żadnego wpływu na uchwalenie planu zagospodarowania przestrzennego obejmującego działkę będącą przedmiotem sprzedaży ani też nie występowała z wnioskiem o uchwalenie tego planu obejmującego działkę,
  • Kupujący poszukiwał działki na terenie, na którym znajduje się między innymi działka Wnioskodawczyni i sąsiedzi podali Kupującemu jej numer telefonu.

W niniejszej sprawie brak jest zatem przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawczyni w przedmiocie planowanej sprzedaży działki, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż wskazanej we wniosku działki wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie podjęła takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Działania podejmowane przez Wnioskodawczynię należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Zainteresowana sprzedając przedmiotową działkę, będzie korzystała z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, i nie wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług w stosunku do tej transakcji. W konsekwencji, sprzedaż działki nr 2/1 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, sprzedaż działki gruntu o numerze ewidencyjnym nr 2/1 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj