Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.239.2021.3.WL
z 16 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 9 kwietnia 2021 r. (data wpływu 20 kwietnia 2021), uzupełnionym pismami z 7 czerwca 2021 r. (data wpływu 14 czerwca 2021 r.) oraz 6 lipca 2021 r. (data wpływu 13 lipca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku naliczenia podatku VAT z tytułu sprzedaży działki nr 1:

• w części, która jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego jako teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z dopuszczeniem usług i rzemiosła o charakterze nieuciążliwym – jest nieprawidłowe,

• w części, która jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego jako tereny rolne - użytki zielone z zakazem zabudowy – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

9 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku naliczenia podatku VAT z tytułu sprzedaży działki nr 1.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z 7 czerwca 2021 r. (data wpływu 14 czerwca 2021 r.) oraz 6 lipca 2021 r. (data wpływu 13 lipca 2021 r.), o doprecyzowanie opisu sprawy, oraz przedstawienie własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Miasto ... jako właściciel działki, zamierza sprzedać w formie przetargu nieograniczonego działkę ozn. nr geod. 1 położoną w ... przy ul. ..., która posiada KW nr ... w Sądzie Rejonowym w .... Działka ta ma bezpośredni wjazd od drogi publicznej (wojewódzkiej) i zgodnie z ustaleniami obowiązującego Miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Miasta ..., zatwierdzonego uchwałą nr ... Rady Miejskiej w ...u z dnia ... 2002 r. (...). Działka ta jest położona (ok. 15 %) od strony ul. ... w granicach kompleksu oznaczonego symbolem graficznym 3 MNUR co według mpzp oznacza teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z dopuszczeniem usług i rzemiosła o charakterze nieuciążliwym, zaś w pozostałej części (od strony południowej przyległej do stawu) jako tereny rolne - użytki zielone z zakazem zabudowy (symbol ZZ).

Według wypisu z rejestru gruntów wydanym przez Starostwo Powiatowe w ... Biuro Zamiejscowe w ... klasyfikacja gruntów jest następująca: grunty rolne zabudowane Br-RIVa 0.0147 ha grunty rolne zabudowane Br-RIVb 0.0130 ha pastwiska trwałe PsIV 0.1477 ha grunty orne RIVa 0.0184 ha.

Działka leży w strefie objętej ochroną konserwatorską i jest z trzech stron ogrodzona siatką na fundamencie. Położona jest w strefie śródmiejskiej układu przestrzennego zabudowy Miasta .... Działka posiada konfigurację w kształcie toporka, którego wydłużony (ok. 90 m) bok szerokością na odcinku 4 m przylega do ul. ... o nawierzchni asfaltowej z chodnikami i możliwością pełnego zakresu uzbrojenia komunalnego dla potrzeb indywidualnego budownictwa mieszkaniowego. Działka jest wolna (niezabudowana), na części wydłużonej porośnięta jest drzewami (wiśnie, brzoza) zaś zasadniczy jej obszar w kształcie czworoboku (ok. 45x35 m) stanowi użytek zielony położony na zapleczu zabudowy mieszkaniowo - gospodarczej i w końcowej części od strony południowej na odcinku ok. 45 m przylega do zbiornika wodnego (stawu) położonego w sąsiedztwie rzeki .... W otoczeniu tej działki występuje zabudowa mieszkaniowo - usługowa (od strony północnej), zaś z pozostałych stron użytki zielone i zbiornik wodny (staw).

Sprzedaż ww. działki nastąpi w trybę przetargu nieograniczonego na podstawie ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Do działki tej istnieje możliwość podłączenia energii i wody, kanalizacji sanitarnej i deszczowej.

Ponadto w pismach stanowiących uzupełnienia wniosku, Zainteresowany wskazał:

Miasto ... nabyło działkę (bezpłatnie, bez podatku VAT) na podstawie decyzji Urzędu Wojewódzkiego w ... nr ... z dnia ... roku. Była to działka należąca do skarbu państwa nabyta w ramach dekretu o majątkach opuszczonych i poniemieckich. Miasto skomunalizowało działkę i w ten sposób zostało właścicielem nieruchomości.

Na dzień sprzedaży będzie nadal obowiązywał mpzp, który będzie zawierał przeznaczenie takie jak dotychczas.

W mpzp wyznaczono linie rozgraniczające teren o różnym przeznaczeniu.

Działka 1 była wydzierżawiana dla rolnika i wykorzystywana jako pastwisko, łąka. Nie był naliczany podatek VAT ani wystawiana faktura VAT.

Ogrodzenie w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku prawo budowlane (Dz. z 2020 r. poz. 1333 z późń. zm.) to budowla.

Działka, zakupiona przez osobę fizyczną, niebędącą rolnikiem, może być tylko w części zagospodarowana, natomiast zakupiona przez rolnika może być zagospodarowana w całości (zezwala na to ustawa Prawo budowlane - jako powiększenie gospodarstwa rolnego). Zachodzi również możliwość, ze w przypadku zakupienia tejże działki dojdzie do przekształcenia działki rolnej na budowlaną przez właściciela nieruchomości (chodzi o zmianę przeznaczenia działki w mpzp). Ponadto właściciel nieruchomości sąsiedniej, jeśli wykupi tę działkę, poszerzy swoją działkę tym samym powiększając swój teren budowlany a co za tym idzie powiększy teren rozbudowy.

Działka oznaczona nr geodezyjnym 1 położona na terenie administracyjnym Miasta ... jest wolna (niezabudowana).

Działka została nabyta przez Miasto ... bez ogrodzenia. Właściciele działek sąsiednich sami, na własny koszt wykonali ogrodzenie swoich działek tym samym (tylko i wyłącznie na swoim terenie), ogradzając w ten sposób działkę miasta.

Według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych ogrodzenie ma symbol VIII - inne budowle.

Na działce Miasta nie znajduje się ogrodzenie, jedynie na działkach sąsiednich bezpośrednio przylegających do działki 1.

Ogrodzenie jest trwale związane z gruntem, stoi na betonowym fundamencie.

Nie nastąpiło pierwsze zasiedzenie ogrodzenia, ponieważ to ogrodzenie znajduje się na działce sąsiadów. Stanowi również ono ogrodzenia tez i dla działki 1 (ale nie stoi bezpośrednio na niej).

Ogrodzenie zostało wykonane przez właścicieli działek sąsiednich w latach 90 - tych.

Nie nastąpiło zasiedlenie ogrodzenia.

Ogrodzenie do dnia sprzedaży ww. działki nie będzie przedmiotem najmu, dzierżawy, użyczenia itp. Obecnie działka oznaczona nr geod. 1 nie jest nikomu wydzierżawiana ani wynajmowania.

Miasto ... nigdy nie ponosiło nakładów na ulepszenie ww. ogrodzenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Ogrodzenie (które należy do właścicieli działek sąsiednich) leży zarówno w strefie ozn. symbolem 3 MNUR i w części ozn. symbolem ZZ.

Jedynym sposobem wykorzystania działki przez Miasto była dzierżawa na rzecz rolnika, ponieważ nie było żadnych innych wniosków o dzierżawę tej nieruchomości.

Pierwsza dzierżawa miała miejsce w roku 2001 i cel tej dzierżawy to „ogród warzywny” natomiast ostatnia umowa (z tym samym dzierżawcą) podpisana była w roku 2019 na okres 3 lat - cel dzierżawy „rolne - łąka - pastwisko”.

Miasto ... nie posiada informacji, w jaki sposób działka była wykorzystywana przez poprzedniego właściciela nieruchomości przed wydaniem decyzji kanalizacyjnej.

Działka była wykorzystywana przez Miasto wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług - podstawa prawna zwolnienia to: art. 3 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie zwolnień od towarów i usług oraz warunków stosowana tych zwolnień (Dz. U. 2020.0.1983 t.j.) który mówi: „Zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze” oraz art. 2 pkt 15 Ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedając nieruchomość o której mowa w pkt 74 powinno się naliczyć podatek VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy (doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku), zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług zwalania się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen teren budowlany stanowi każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę. W świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości za teren budowlany uznać można zatem jedynie taki teren, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Zgodnie z art. 2 ust. 33 ustawy o VAT przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i gospodarowaniu przestrzennym.

Z powyższych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz - w przypadku braku takiego planu - wydanych decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu powyższych uregulowań.

Podsumowując, opodatkowane podatkiem VAT są te dostawy, których przedmiot stanowią nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane (przeznaczone pod zabudowę).

Zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Ze zwolnienia od podatku będą zatem korzystać sprzedaż działki niezabudowanej która nie jest klasyfikowana jako działka budowlana a więc sprzedaż gruntów o charakterze rolnym, leśnym itp.

Na dzień dzisiejszy działka jest niezabudowana żadnym budynkiem ani mieszkalnym ani zagrodowym. Wobec czego zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Wobec czego Miasto ... podtrzymuje swoje stanowisko zawarte we wniosku z dnia 9 kwietnia 2021 roku, iż w przypadku sprzedaży tejże nieruchomości nie należy naliczyć podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• nieprawidłowe – w zakresie braku obowiązku naliczenia podatku VAT z tytułu sprzedaży działki nr 1, w części która jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego jako teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z dopuszczeniem usług i rzemiosła o charakterze nieuciążliwym,
  

• prawidłowe – w zakresie braku obowiązku naliczenia podatku VAT z tytułu sprzedaży działki nr 1, w części która jest objęta miejscowym planem zagospodarowania
  
  

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – na mocy art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).

W świetle art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zatem zgodnie z powołanymi przepisami, nieruchomość gruntowa spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Należy podkreślić jednak, że nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Miasto planuje sprzedać działkę o nr 1.

Wskazać należy, że Miasto, dokonując sprzedaży nieruchomości (tj. czynności, która ma charakter cywilnoprawny), występuje dla tej transakcji w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Tym samym, powyższa czynność zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zauważyć należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w myśl art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przy czym przez tereny budowlane – w myśl art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane – są zwolnione od podatku.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2021 r., poz. 741 z późn. zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Zauważyć należy, że analiza ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku VAT obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane.

Zwolnienie od opodatkowania VAT zależy od możliwości dokonania zabudowy wskazanego terenu. Natomiast nie jest terenem budowlanym grunt, dla którego miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje inne przeznaczenie niż pod zabudowę.

Przy czym, w sytuacji gdy w planie zagospodarowania przestrzennego dla danej działki wyznaczono linie rozgraniczające miejsce zabudowy, to teren taki tylko w tej części, w której przeznaczony jest pod zabudowę będzie uznany za teren budowlany, pozostała część działki będzie uznana za teren inny niż budowlany.

Jak wskazał Wnioskodawca, niezabudowane działka o nr 1 objęta jest ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Działka ta jest położona (ok. 15 %) w granicach kompleksu oznaczonego symbolem graficznym 3 MNUR, co według mpzp oznacza teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z dopuszczeniem usług i rzemiosła o charakterze nieuciążliwym, zaś w pozostałej części (od strony południowej przyległej do stawu) jako tereny rolne - użytki zielone z zakazem zabudowy (symbol ZZ). W mpzp wyznaczono linie rozgraniczające teren o różnym przeznaczeniu.

Zatem odnosząc się do zastosowania zwolnienia od podatku dla sprzedaży działki niezabudowanej nr 1, należy wskazać, że z przedstawionego opisu sprawy wynika, że przedmiotowa działka zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego została podzielona linią rozgraniczającą – ujęta jest jako:

• teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z dopuszczeniem usług i rzemiosła o charakterze nieuciążliwym – czyli w tej części stanowi teren przeznaczony pod zabudowę,
  

• tereny rolne - użytki zielone z zakazem zabudowy – jest to teren nieprzeznaczony pod zabudowę.
  
  

W kontekście powołanych przepisów prawa należy wskazać, że w tej sytuacji Wnioskodawca przy sprzedaży działki niezabudowanej o różnym przeznaczeniu wynikającym z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego z wyznaczonymi liniami rozgraniczającymi miejsce zabudowy będzie zobowiązany odpowiednio do zastosowania stawki podatku VAT oraz zwolnienia od podatku.

W konsekwencji, sprzedaż części działki przeznaczonej według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jako teren rolny wyłączony z zabudowy, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Natomiast część działki oznaczona w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z dopuszczeniem usług i rzemiosła o charakterze nieuciążliwym nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie ww. artykułu bowiem ta część działki stanowi tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy.

Mając natomiast na uwadze fakt, iż część działki niezabudowanej oznaczona jako teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z dopuszczeniem usług i rzemiosła o charakterze nieuciążliwym, która nie będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, to należy przeanalizować możliwość zastosowania dla dostawy tej części działki niezabudowanej zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W konsekwencji, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

• towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej,
  

• przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
  
  

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Z wniosku wynika, że działka była wykorzystywana przez Miasto wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług. Zatem należy przeanalizować czy zostanie spełniona druga przesłanka art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, tj. czy przy nabyciu działki Miastu nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Brak prawa do odliczenia należy odczytywać w kontekście tez zawartych w wyroku TSUE z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finans A/S przeciwko Skatteministeriet (pkt 24-26). W sprawie tej Trybunał wskazuje, że: „Zwolnienie przewidziane w art. 13 część B lit. c szóstej dyrektywy może obejmować zatem jedynie dostawy towarów, przy których nabyciu wyłączone było, na podstawie ustawodawstwa krajowego, prawo do odliczenia. Treść tego artykułu nie może być w tym aspekcie interpretowana w inny sposób, który umożliwiłby uniknięcie sytuacji, w której podatnik pozbawiony możliwości skorzystania z takiego zwolnienia podlegałby podwójnemu opodatkowaniu (pkt 24).

Jeśli tego rodzaju ustawodawstwo, jak to rozpatrywane w postępowaniu przed sądem krajowym, przewiduje, że przedsiębiorstwa, których działalność polega na wynajmie pojazdów mechanicznych mogą odliczyć podatek od zakupów przeznaczonych na tę działalność, to wynika z tego, że nabycie pojazdu przez tego rodzaju przedsiębiorstwo nie dotyczy w rozumieniu art. 13 część B lit. c szóstej dyrektywy wyłączenie prawa do odliczenia zgodnie z art. 17 ust. 6 tej dyrektywy. Nie można zatem uznawać, że odsprzedaż tego pojazdu zalicza się do dostaw podlegających zwolnieniu przewidzianemu w owym art. 13 część B lit. c. Okoliczność, że przy takim nabyciu nie przysługiwało prawo do odliczenia z tego względu, że – podobnie jak w sprawie przed sądem krajowym – nastąpiło ono od sprzedawców, którzy sami nie mogli, zgodnie z ustawodawstwem krajowym, odliczyć podatku naliczonego od dokonanych przez nich zakupów pojazdów i stąd nie zadeklarowali naliczonego podatku VAT, jest bez znaczenia dla kwalifikacji tego nabycia do celów stosowania owego art. 13 (pkt 25).

W tej sytuacji (…) art. 13 część B lit. c szóstej dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że nie jest z nim sprzeczne ustawodawstwo krajowe, które poddaje opodatkowaniu podatkiem VAT czynności, w ramach których podatnik odsprzedaje, po przeznaczeniu na potrzeby swojego przedsiębiorstwa, towary, przy których nabyciu nie miało zastosowania wyłączenie prawa do odliczenia zgodnie z art. 17 ust. 6 zmienionej dyrektywy 77/388, i to mimo tego, że przy owym nabyciu, od podatnika pozbawionego możliwości zadeklarowania podatku VAT, nie przysługiwało z tego względu prawo do odliczenia (pkt 26)”.

W art. 13 część B lit. c szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. UE. L Nr 145, str. 1) wskazano, że nie naruszając innych przepisów Wspólnoty, Państwa Członkowskie zwalniają, na warunkach, które ustalają w celu zapewnienia właściwego i prostego zastosowania zwolnień od podatku i zapobieżenia oszustwom podatkowym, unikaniu opodatkowania lub nadużyciom: dostawy towarów przeznaczonych w całości dla działalności, która jest zwolniona od podatku na podstawie art. 28 ust. 3 lit. b), jeśli dla tych towarów nie przedsięwzięte zostały odliczenia podatkowe, jak również dla towarów, od których nabycia lub produkcji nie przysługiwało na podstawie art. 17 ust. 6 prawo do odliczenia podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z art. 17 ust. 6 szóstej Dyrektywy, przed upływem najwyżej czterech lat od daty wejścia w życie niniejszej dyrektywy, Rada, stanowiąc jednogłośnie na wniosek Komisji, podejmie decyzję, które wydatki nie będą się kwalifikowały do odliczenia podatku od wartości dodanej. Odliczenie podatku od wartości dodanej nie będzie w żadnym przypadku obejmowało wydatków niebędących wydatkami ściśle związanymi z działalnością gospodarczą, takich jak wydatki na artykuły luksusowe, rozrywkowe lub wydatki reprezentacyjne.

TSUE w podanym wyżej wyroku orzekł, że art. 13 część B lit. c szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, zmienionej Dyrektywą Rady 94/5/WE z dnia 14 lutego 1994 r., należy interpretować w ten sposób, że nie jest z nim sprzeczne ustawodawstwo krajowe, które poddaje opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej czynności, w ramach których podatnik odsprzedaje, po przeznaczeniu na cele swojego przedsiębiorstwa, towary, przy których nabyciu nie miało zastosowanie wyłączenie prawa do odliczenia zgodnie z art. 17 ust. 6 zmienionej dyrektywy 77/388, i to mimo tego, że przy owym nabyciu, od podatnika pozbawionego możliwości zadeklarowania podatku VAT, nie przysługiwało z tego względu prawo do odliczenia.

Jak wskazał Wnioskodawca, Miasto nabyło działkę (bezpłatnie, bez podatku VAT) na podstawie decyzji Urzędu Wojewódzkiego w ... nr ... z dnia ... roku. Nie można więc uznać, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, skoro nabycie ww. działki nie było objęte tym podatkiem.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że dostawa części działki nr 1, oznaczona w Miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego Miasta ... jako teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z dopuszczeniem usług i rzemiosła o charakterze nieuciążliwym, nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, ponieważ nie został spełniony jeden z warunków, o których mowa w tym przepisie.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że sprzedaż części działki nr 1 przeznaczonej według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jako „tereny rolne - użytki zielone z zakazem zabudowy”, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Natomiast część działki oznaczona w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako „teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z dopuszczeniem usług i rzemiosła o charakterze nieuciążliwym” nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy oraz ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Zatem sprzedaż części działki nr 1 oznaczonej jako „teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z dopuszczeniem usług i rzemiosła o charakterze nieuciążliwym” będzie opodatkowana podatkiem VAT przy zastosowaniu właściwej stawki podatku od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku obowiązku naliczenia podatku VAT z tytułu sprzedaży działki nr 1:

• w części która jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego jako teren zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z dopuszczeniem usług i rzemiosła o charakterze nieuciążliwym – jest nieprawidłowe,
  

• w części która jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego jako tereny rolne - użytki zielone z zakazem zabudowy – jest prawidłowe.
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.