2021.07.09 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.91.2021.2.PJ
z 9 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 kwietnia 2021 r. (data wpływu: 8 kwietnia 2021 r.) uzupełnionego pismem z 2 lipca 2021 r. (data wpływu: 2 lipca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie:

zwolnienia z obowiązku uiszczania podatku akcyzowego od zużycia na własne potrzeby energii wytwarzanej w instalacji fotowoltaicznej – jest prawidłowe,
braku obowiązku zgłoszenia rejestracyjnego w związku z wytwarzaniem energii elektrycznej, – jest prawidłowe,
obowiązku składania deklaracji podatkowej w związku z wytwarzaniem energii elektrycznej z instalacji fotowoltaicznej – jest prawidłowe,
obowiązku prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej wytwarzanej w instalacji fotowoltaicznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

8 kwietnia 2021 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie braku zwolnienia z obowiązku uiszczania podatku akcyzowego od zużycia na własne potrzeby energii wytwarzanej w instalacji fotowoltaicznej, obowiązku zgłoszenia rejestracyjnego w związku z wytwarzaniem energii elektrycznej z instalacji fotowoltaicznej, braku obowiązku składania deklaracji podatkowej w związku z wytwarzaniem energii elektrycznej z instalacji fotowoltaicznej oraz braku obowiązku prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej wytwarzanej w instalacji fotowoltaicznej.

Wniosek został uzupełniony pismem z 2 lipca 2021 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 29 czerwca 2021 r.

Wnioskodawca przedstawił następujący stan faktyczny:

Gmina na jednym z budynków urzędu zainstalowała instalację fotowoltaiczną z licznikiem dwukierunkowym, z której pozyskuje energię elektryczną z urządzenia o mocy 5,2 kW. Energia ta jest wykorzystywana na potrzeby funkcjonowania jednego z budynków urzędu. Ewentualna nadwyżka wyprodukowanej energii na podstawie stosownej umowy będzie przekazywana do sieci, a w okresie, w którym produkcja energii będzie niewystarczająca i nie pokryje zapotrzebowania, Gmina będzie ją kupować lub/i odbierać z sieci, wcześniej przekazaną nadwyżkę.

W uzupełnieniu z 2 lipca 2021 r. Wnioskodawca wskazał ponadto poniższe okoliczności:

Gmina nie posiada koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej.
Energia elektryczna jest wytwarzana z generatorów i dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii. Energia ta jest wykorzystywana na własne potrzeby.
Dostawca energii elektrycznej, któremu przekazywana będzie nadwyżka wytworzonej energii posiada koncesję na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną.

W związku z powyższym opisem Wnioskodawca zadał następujące pytania:

Czy stosownie do § 5 ust. 1 rozporządzenia ministra finansów z dnia 28 grudnia 2018 roku w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego Wnioskodawca jest zwolniony z obowiązku uiszczania podatku akcyzowego od zużycia na własne potrzeby energii, którą wytwarza w instalacji fotowoltaicznej o mocy 5,2 kW?
Czy stosownie do art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym Wnioskodawca nie ma obowiązku dokonania zgłoszenia rejestracyjnego?
Czy stosownie do art. 24 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym Wnioskodawca jest zobowiązany składać deklaracje podatkowe?
Czy stosownie do art. 138h ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym wnioskodawca jest zobowiązany prowadzić ewidencję ilościową energii elektrycznej?

Wnioskodawca przedstawił następujące stanowisko w zakresie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego:

Ad. 1.

W ocenie Wnioskodawcy, ponieważ moc zamontowanej instalacji nie przekracza 1 MW, produkcja energii pochodzi z odnawialnego źródła energii , a energia wykorzystywana jest na własne potrzeby, Wnioskodawcy przysługuje zwolnienie z akcyzy na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia ministra finansów z dnia 28 grudnia 2018 roku w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego.

Ad. 2.

Uwzględniając przepisy określone w art. 16 ust. 7a punkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, zdaniem Wnioskodawcy nie obowiązuje go obowiązek zgłoszenia rejestracyjnego, albowiem energia pochodzi z odnawialnego źródła energii o mocy nieprzekraczającej 1 MW i cała wyprodukowana energia wykorzystywana jest na własne potrzeby, również ewentualnie wyprodukowana nadwyżka.

Ad. 3.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca jest podmiotem nie posiadającym koncesji, jest podatnikiem z tytułu czynności, o której mowa w art. 9 ust. 1 punkt 4 ustawy o podatku akcyzowym, w sprawie obowiązku składania deklaracji podatkowej, nie znajdzie zastosowania wyłączenie na podstawie art. 24 ust. 2 i Wnioskodawca jest zobowiązany składać deklaracje podatkowe.

Ad. 4.

Ponieważ Wnioskodawca produkując energię o mocy nie przekraczającej 1 MW, mając zainstalowany licznik dwukierunkowy, ewentualny nadmiar energii będzie przekazywał do sieci i z sieci pobierał energię w przypadku jej deficytu, zatem zastosowania nie znajduje art. 138h ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, w związku z czym Wnioskodawca jest zobowiązany prowadzić ilościową ewidencję energii.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stan faktycznego jest:

zwolnienia z obowiązku uiszczania podatku akcyzowego od zużycia na własne potrzeby energii wytwarzanej w instalacji fotowoltaicznej – jest prawidłowe,
braku obowiązku zgłoszenia rejestracyjnego w związku z wytwarzaniem energii elektrycznej, – jest prawidłowe,
obowiązku składania deklaracji podatkowej w związku z wytwarzaniem energii elektrycznej z instalacji fotowoltaicznej – jest prawidłowe,
obowiązku prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej wytwarzanej w instalacji fotowoltaicznej – jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 722 z późn. zm., dalej jako „ustawa akcyzowa”) ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 33 załącznika nr 1 wymieniono energię elektryczną o kodzie CN 2716 00 00.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy, nabywca końcowy to podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 755, z późn. zm.), z wyłączeniem:

spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 312) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,
towarowych domów maklerskich i domów maklerskich w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywających energię elektryczną na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2020 r. poz. 89, 284 i 288),
giełdowej izby rozrachunkowej, Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. lub spółki, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,
spółki prowadzącej jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym.

Od dnia 3 lipca 2021 r. w art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy (na podstawie ustawy z dnia 20 maja 2021 r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz innych ustaw – Dz. U. z 2021 r. poz. 1093) wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:

„nabywca końcowy – podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 716, 868 i 1093), z wyłączeniem: (...)”

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;
zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 2 w treści obowiązującej od 3 lipca 2021 r. w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię.

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie – art. 9 ust. 2 ustawy.

Należy zauważyć, że od 3 lipca 2021 r. ww. przepis art. 9 ust. 2 obowiązuje w następującym brzmieniu:

„Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania, dystrybucji lub magazynowania energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem, dystrybucją lub magazynowaniem oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.”

Jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej – art. 9 ust. 3 ustawy.

Obrót energią elektryczną i jej zużycie w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;
z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;
z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (…).

Zgłoszenia rejestracyjnego jest obowiązany dokonać podmiot prowadzący działalność gospodarczą zamierzający wykonywać czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą - przed dniem wykonania pierwszej takiej czynności – art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy.

Jak stanowi art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy obowiązek dokonania zgłoszenia rejestracyjnego nie ma zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która jest zużywana przez te podmioty, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:

upłynął termin płatności wynikający z faktury, a jeżeli termin ten nie został określony - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę - w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
upłynął termin płatności określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej albo, jeżeli termin ten nie został określony w umowie - upłynął termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu wystawionego przez podatnika, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną, a jeżeli termin płatności nie został określony w umowie ani w fakturze lub w tym dokumencie albo gdy z faktury nie wynika należność za energię elektryczną sprzedaną w tym okresie - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę lub ten dokument - w przypadku sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju;
nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.

Przepis ust. 1 pkt 3 nie ma zastosowania do podmiotów posiadających koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, które zużywają energię elektryczną na cele zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 6 lub 7, i nie są podatnikami z tytułu innych czynności, o których mowa w art. 9 ust. 1 – art. 24 ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2021 r.

W tym miejscu Organ zauważa, że art. 24 ust. 2 ustawy został z dniem 1 lipca 2021 r. uchylony na podstawie art. 2 pkt 17 ustawy z dnia 30 marca 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 694, dalej: „ustawa nowelizująca”).

Ww. ustawa nowelizacyjna wprowadziła równocześnie z dniem 1 lipca 2021 r. do ustawy art. 24d i art. 24e.

I tak zgodnie z art. 24d ustawy:

Deklaracje podatkowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1, ust. 2 pkt 1 i ust. 9, art. 21a ust. 1 pkt 1, art. 24 ust. 1, art. 24a, art. 24b ust. 1, art. 24e ust. 1, oraz deklaracje w sprawie przedpłaty akcyzy, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1, składa się za pomocą środków komunikacji elektronicznej.
Osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej mogą składać deklaracje podatkowe w postaci papierowej.

Jak z kolei stanowi art. 24e ustawy:

1. w zakresie wyrobów akcyzowych:

objętych zwolnieniem od akcyzy, z wyjątkiem zwolnień częściowych lub zwolnień realizowanych przez zwrot akcyzy, lub zwolnień ubytków wyrobów akcyzowych, lub całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 30 ust. 3,
wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy

-podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru za kwartalny okres rozliczeniowy w terminie do 25. dnia drugiego miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy.

2. Osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, które dokonują czynności podlegających opodatkowaniu w zakresie wyrobów akcyzowych objętych zerową stawką akcyzy lub objętych zwolnieniem od akcyzy, nie składają deklaracji podatkowych.

W myśl natomiast art. 138h ust. 1 ustawy ewidencję ilościową energii elektrycznej prowadzą:

podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu;
podatnik zużywający energię elektryczną w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4;
podmiot reprezentujący, o którym mowa w art. 13 ust. 5;
podmiot dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu energii elektrycznej.

Zgodnie z art. 138h ust. 2 ustawy przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do:

podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot,
osób fizycznych produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW

-pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Ponadto w art. 138h ust. 3-6 wskazano, że:

1. Podmioty określone w ust. 1 pkt 1-3 prowadzą ewidencję, o której mowa w ust. 1, na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych u nabywcy końcowego lub podmiotu zużywającego energię, a w przypadku braku urządzeń pomiarowych - na podstawie współczynnikowo określonego poziomu poboru energii przez poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji prowadzonej przez podatnika.

2. Podmiot określony w ust. 1 pkt 4 prowadzi ewidencję, o której mowa w ust. 1, na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych, a w przypadku braku takich możliwości - na podstawie dokumentów rozliczeniowych.

3. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać odpowiednio dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh, łącznej ilości:

energii elektrycznej wyprodukowanej, nabytej wewnątrzwspólnotowo, zaimportowanej lub zakupionej na terytorium kraju;
energii elektrycznej sprzedanej nabywcom końcowym na terytorium kraju;
energii elektrycznej sprzedanej podmiotom posiadającym koncesję w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne;
energii elektrycznej dostarczonej wewnątrzwspólnotowo i wyeksportowanej;
energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne;
energii elektrycznej zwolnionej od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 6, 7 i 7a oraz przepisów wydanych na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 2;
strat energii elektrycznej niepodlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 9 ust. 2.

4. W przypadku braku urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie ilości, o których mowa w ust. 5 pkt 5 i 7, prowadzący ewidencję określa ilości szacunkowe.

Rozpatrując wątpliwości Wnioskodawcy sformułowane w zadanych pytaniach podatkowych w pierwszej kolejności należy odnieść się do możliwości korzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia energii elektrycznej wytworzonej w instalacji fotowoltaicznej.

Na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2525), zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię.

W przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzących z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2018 r. poz. 2389 i 2245) zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości - § 5 ust. 2 ww. rozporządzenia.

1 lipca 2021 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego, którego § 5 ma takie samo brzmienie jak § 5 poprzedniego ww. rozporządzenia w sprawie zwolnień.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o OZE odnawialne źródło energii to odnawialne, niekopalne źródła energii obejmujące energię wiatru, energię promieniowania słonecznego, energię aerotermalną, energię geotermalną, energię hydrotermalną, hydroenergię, energię fal, prądów i pływów morskich, energię otrzymywaną z biomasy, biogazu, biogazu rolniczego oraz z biopłynów.

Zauważyć należy, że wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są w swojej istocie odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych, a mianowicie zasady sprawiedliwości podatkowej, przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą zupełnie wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 r. (III RN 22/97 - OSNAPU 1998 nr 5 poz. 142), ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe.

Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy Gmina na jednym z budynków urzędu zainstalowała instalację fotowoltaiczną z licznikiem dwukierunkowym, z której pozyskuje energię elektryczną z urządzenia o mocy 5,2 kW. Energia ta jest wykorzystywana na potrzeby funkcjonowania jednego z budynków urzędu. Gmina nie posiada koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię jest przedmiotem opodatkowania akcyzą.

W sytuacji opisanej we wniosku Gmina dokonuje zatem czynności opodatkowanej podatkiem akcyzowym – zużycia wytworzonej przez siebie energii elektrycznej. Czynność ta może podlegać zwolnieniu.

W sytuacji, w której łączna moc jednostki wytwórczej, jaką posiada Gmina nie przekracza 1 MW, zużycie przez nią energii elektrycznej którą sama wyprodukowała w tej instalacji podlega zwolnieniu z akcyzy.

Rozważając możliwość zwolnienia z akcyzy zużycia energii elektrycznej wytworzonej przez Gminę z instalacji fotowoltaicznej należy wskazać, że w przypadku Wnioskodawcy nie znajdzie zastosowania wymóg ustanowiony w § 5 ust. 2, ponieważ energia promieniowania słonecznego jest jednym z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy o odnawialnych źródłach energii.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Zgodnie z opisem stanu faktycznego ewentualna nadwyżka wyprodukowanej energii na podstawie stosownej umowy będzie przekazywana do sieci. Energia elektryczna jest wytwarzana z generatorów i dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii. Dostawca energii elektrycznej, któremu przekazywana będzie nadwyżka wytworzonej energii posiada koncesję.

Spółka zajmująca się obrotem energią nabywając od Wnioskodawcy energii elektrycznej nie jest nabywcą końcowym, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy – ponieważ posiada jedną z koncesji wskazanych w tym przepisie.

Dostawa przez Wnioskodawcę energii elektrycznej na rzecz spółki zajmującej się obrotem energią nie jest zatem czynnością opodatkowaną akcyzą na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest zobowiązanie do dokonania zgłoszenia rejestracyjnego na potrzeby podatku akcyzowego w związku z wytwarzaniem energii elektrycznej.

Odnosząc się do obowiązku rejestracji zauważyć należy, że w myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy zgłoszenia rejestracyjnego jest obowiązany dokonać m.in. podmiot prowadzący działalność gospodarczą zamierzający wykonywać czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą - przed dniem wykonania pierwszej takiej czynności.

Jednocześnie w art. 16 ust. 7a ustawy, ustawodawca wyłączył z tego obowiązku podmioty produkujące energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która jest zużywana przez te podmioty, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości. Warunek wskazany w tym przepisie nie znajdzie zastosowania w sytuacji Wnioskodawcy, ponieważ przy produkcji przez niego energii elektrycznej nie są wykorzystywane wyroby energetyczne w rozumieniu ustawy (lecz energia promieniowania słonecznego).

Odpowiadając zatem wprost na pytanie Wnioskodawcy zaznaczone nr 2 należy stwierdzić, że stosownie do art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym Wnioskodawca nie ma obowiązku dokonania zgłoszenia rejestracyjnego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest także stwierdzenie czy na Gminie ciąży obowiązek składania deklaracji podatkowej.

Jak wskazano wyżej, jedną z czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą jest zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię (art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy). Obowiązek podatkowy (powodujący w konsekwencji zaistnienie po stronie podatnika obowiązku złożenia deklaracji podatkowej i zapłaty akcyzy na zasadach wynikających z art. 24, 24e i 24d ustawy) powstaje m.in. z dniem zużycia energii elektrycznej, przez podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię (art. 11 ust. 1 pkt 3 ustawy).

Jak stanowi art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy, w przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.

Równocześnie od 1 lipca 2021 r. co do zasady deklaracje podatkowe, o których mowa m.in. w art. 24 ust. 1, art. 24e ust. 1, składa się za pomocą środków komunikacji elektronicznej. Ponadto w zakresie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy, podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru za kwartalny okres rozliczeniowy w terminie do 25. dnia drugiego miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Obowiązek złożenia deklaracji istnieje zatem zarówno w przypadku gdy podatnik będzie zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego od zużytej energii elektrycznej jak i w przypadku gdy zużycie to będzie podlegało zwolnieniu z opodatkowania akcyzą.

Ustawodawca co prawda przewidział wyjątki od obowiązku złożenia deklaracji, przy czym żaden z przypadków określonych w ustawie, zarówno w stanie prawnym obowiązującym do 30 czerwca (art. 24 ust. 2 ustawy), jak i w stanie prawnym obowiązującym od 1 lipca 2021 r. (art. 24e ust. 2 ustawy) nie ma w sprawie zastosowania.

Wnioskodawca nie jest bowiem podmiotem posiadającym koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej jak i nie jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej.

Reasumując, zastosowanie zwolnienia z opodatkowania akcyzą nie wyłącza obowiązku składania deklaracji. Obowiązek deklaracyjny jest niezależny od zastosowania zwolnienia. Przy czy zastosowanie zwolnienia powoduje, że od 1 lipca 2021 r. deklaracje będą składane za kwartalny okres rozliczeniowy w terminie do 25. dnia drugiego miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

W zadanym we wniosku pytaniu nr 4 Wnioskodawca przedstawił również wątpliwość, czy Gmina jest zobowiązana do prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej.

Odnosząc do obowiązku prowadzenie ewidencji wskazać należy, że art. 138h ust. 1 pkt 2 ustawy nakłada na podatnika zużywającego energię elektryczną w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy, obowiązek prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej. Ewidencja ta powinna zawierać dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh, łącznej ilości m.in. energii elektrycznej wyprodukowanej oraz energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne.

Wyjątek od tej zasady został określony w art. 138h ust. 2 w brzmieniu obowiązującym do 30 kwietnia 2021 r. ustawy, zgodnie z którym przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości. Jednocześnie z art. 138 ust. 2 pkt 1, obowiązującego od 1 maja 2021 r. wynika, że do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot przepisy art. 138h ust. 1 nie mają zastosowania pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Zgodnie zatem z powyższym aby podmiot produkujący i zużywający energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, nie był zobowiązany do prowadzenia ewidencji, niezbędne jest m.in., aby energia ta była zużywana w całości przez ten podmiot i nie było możliwości jej dostarczania do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii. Dodatkowo od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej winna zostać zapłacona akcyza w należnej wysokości (warunek ten nie dotyczy m.in. energii promieniowania słonecznego).

W przedstawionym opisie stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, energia jest wykorzystywana na potrzeby funkcjonowania jednego z budynków urzędu. Ewentualna nadwyżka wyprodukowanej energii na podstawie stosownej umowy będzie przekazywana do sieci. Energia elektryczna jest wytwarzana z generatorów i dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii.

Tym samym nie znajdzie w przypadku Wnioskodawcy zastosowania wyłączenie z obowiązku prowadzenia ewidencji, wynikające z art. 138h ust. 2 pkt 1. Zatem Wnioskodawca jako podatnik zużywający energię elektryczną w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4, będzie zobowiązany do prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej.

Odpowiadając zatem wprost na pytanie Wnioskodawcy oznaczone nr 4 należy stwierdzić, że Gmina będzie zobowiązana do prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej.

Podsumowując należy stwierdzić, że w przypadku Wnioskodawcy:

zużycie przez Gminę energii elektrycznej którą sama wyprodukowała w tej instalacji podlega zwolnieniu z akcyzy,
brak jest obowiązku zgłoszenia rejestracyjnego w związku z wytwarzaniem energii elektrycznej przez Gminę,
zachodzi obowiązek składania deklaracji podatkowej w związku ze zużyciem energii elektrycznej, którą Wnioskodawca wyprodukował,
zachodzi obowiązek prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

POUCZENIE

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin