Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4014.224.2021.1.MD
z 12 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 25 czerwca 2021 r. (data wpływu – 25 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy zamiany lokalu mieszkalnego na udział w innym lokalu mieszkalnym między teściową i synową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy zamiany lokalu mieszkalnego na udział w innym lokalu mieszkalnym między teściową i synową.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest właścicielką stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu mieszkalnego i zamierza zawrzeć umowę zamiany ze swoja teściową, na mocy której przeniesie na swoją teściową własność stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu mieszkalnego, a w zamian teściowa Wnioskodawczyni przeniesie na nią udział wynoszący 1/2 część we współwłasności innego lokalu mieszkalnego, stanowiącego odrębną nieruchomość.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy umowa zamiany stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu mieszkalnego na udział we współwłasności stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu mieszkalnego, dokonana pomiędzy osobami zaliczanymi do I grupy podatkowej zgodnie z przepisami o podatku od spadków i darowizn, korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 9 pkt 5 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych?

Czy przy umowie zamiany stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu mieszkalnego na udział we współwłasności stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu mieszkalnego podstawę opodatkowania stanowi różnica wartości rynkowych zamienionych lokalu oraz udziału we współwłasności lokalu czy też wartość rynkowa rzeczy, od której przypada wyższy podatek?

Zdaniem Wnioskodawczyni, umowa zamiany stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu mieszkalnego na udział we współwłasności stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu mieszkalnego, dokonana pomiędzy osobami zaliczanymi do I grupy podatkowej zgodnie z przepisami o podatku od spadków i darowizn, korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 9 pkt 5 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Pomimo, że takie stanowisko nie wynika z literalnego brzmienia przepisu, należy uznać, że jest to przejawem polityki mieszkaniowej państwa i wskazanego przepisu nie można interpretować zawężająco.

W ocenie Wnioskodawczyni, przy umowie zamiany stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu mieszkalnego na udział we współwłasności stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu mieszkalnego stanowi różnica wartości rynkowych zamienionych lokalu mieszkalnego oraz udziału we współwłasności lokalu. Pomimo, że takie stanowisko nie wynika z literalnego brzmienia przepisu należy uznać, że jest to przejawem polityki mieszkaniowej państwa i wskazanego przepisu nie można interpretować zawężająco. Wnioskodawczyni w ramach przykładu potwierdzającego jej stanowisko podała interpretację indywidualną Izby Skarbowej w Katowicach. Wnioskodawczyni nie jest znana interpretacja ogólna w tej sprawie, która wiązałaby wszystkich podatników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 815 ze zm.) – podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej, natomiast art. 4 pkt 2 ww. ustawy wskazuje, że obowiązek podatkowy przy umowie zamiany ciąży na stronach czynności.

W oparciu o art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – podstawę opodatkowania – przy umowie zamiany lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego na taki lokal lub prawo do lokalu – stanowi różnica wartości rynkowych zamienianych lokali lub praw do lokali.

Zgodnie z art. 6 ust. 2 cyt. ustawy – wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Przepis art. 7 ust. 1 cyt. ustawy określa stawki podatku, które wynoszą m.in. od umów zamiany (pkt 2):

1. przy przeniesieniu własności nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym – 2%,
2. przy przeniesieniu własności innych praw majątkowych – 1%.
   
   

W myśl art. 7 ust. 3 pkt 2 ww. ustawy, podatek pobiera się według stawki najwyższej jeżeli przedmiotem umowy zamiany są rzeczy lub prawa majątkowe, co do których obowiązują różne stawki.

Biorąc pod uwagę powyżej przywołane przepisy, umowa zamiany podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Przepisy powołanej ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidują jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 9 pkt 5 ww. ustawy – zwalnia się od podatku zamianę budynku mieszkalnego lub jego części, lokali mieszkalnych stanowiących odrębną nieruchomość, spółdzielczych własnościowych praw do lokalu mieszkalnego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: praw do domu jednorodzinnego lub praw do lokalu w małym domu mieszkalnym, jeżeli stronami umowy są osoby zaliczone do I grupy podatkowej zgodnie z przepisami o podatku od spadków i darowizn.

Z treści przepisu art. 9 pkt 5 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że aby skorzystać z powyższego zwolnienia muszą być łącznie spełnione następujące warunki:

1. musi zostać zawarta umowa zamiany, i
   
2. przedmiotem umowy zamiany musi być:
   
   • budynek mieszkalny lub jego część albo
   • lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość albo
   • spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego albo
   • wynikające z przepisów prawa spółdzielczego:
   1. prawo do domu jednorodzinnego lub
   2. prawo do lokalu w małym domu mieszkalnym, i
3. stronami umowy zamiany muszą być osoby zaliczone do I grupy podatkowej zgodnie z przepisami o podatku od spadków i darowizn.
   
   
   

W myśl art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.) przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy.

W rozumieniu ustawy Kodeks cywilny rzeczami są tylko przedmioty materialne. Rzeczy dzielą się na nieruchomości (grunty, budynki oraz części budynków tzw. nieruchomości lokalowe) i na rzeczy ruchome. Przedmiotami zamiany w ujęciu Kodeksu cywilnego oprócz rzeczy mogą być prawa majątkowe. Prawami majątkowymi są przysługujące danej osobie prawa do korzystania i rozporządzania określoną rzeczą lub prawem ustanowionym na tej rzeczy.

Z treści art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2021 r. poz. 1043 ze zm.) wynika, że – zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe. Na podstawie art. 14 ust. 3 pkt 1 tej ustawy – do I grupy podatkowej zalicza się małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni jest właścicielką stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu mieszkalnego. Wnioskodawczyni planuje dokonać zamiany nieruchomości na 50% udziału w lokalu mieszkalnym, stanowiącym odrębną nieruchomość, w którego posiadaniu jest teściowa Wnioskodawczyni.

Z uwagi na spełnienie przez Wnioskodawczynię wszystkich wymaganych przez art. 9 pkt 5 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych warunków umożliwiających zastosowanie ww. zwolnienia z opodatkowania tym podatkiem, tj. Wnioskodawczyni w wyniku zawartej z teściową (a więc osobą zaliczoną w stosunku do niej do I grupy podatkowej) umowy zamiany otrzyma udział w nieruchomości – stwierdzić należy, iż nie będzie ona zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawarcia ww. umowy.

Należy zgodzić się z Wnioskodawczynią, że zgodnie z art. 6 pkt 1 ust. 2 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych przy umowie zamiany lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego na taki lokal lub prawo do lokalu podstawę opodatkowania stanowi różnica wartości rynkowych zamienianych lokali lub praw do lokali.

Podkreślić jednak należy, że Wnioskodawczyni jako osoba spełniająca wszystkie wymagane przez art. 9 pkt 5 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych warunki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z podatku od czynności cywilnoprawnych nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku i tym samym przepisy związane z podstawą opodatkowania czy stawką podatku nie mają zastosowania w jej przypadku.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.