Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.349.2021.1.KC
z 20 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 kwietnia 2021 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia od dochodu środków przekazanych na IKZE – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia od dochodu środków przekazanych na IKZE.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu … kwietnia 2021 r. Wnioskodawca złożył wspólnie z żoną roczne zeznanie podatkowe za 2020 r. Żona Wnioskodawcy w zeszłym roku nie uzyskała żadnego dochodu objętego opodatkowaniem.

Jednocześnie, we wrześniu 2020 r. żona Wnioskodawcy otworzyła Indywidualne Konto Zabezpieczenie Emerytalnego (IKZE) i ze wspólnych oszczędności dokonała jednorazowej wpłaty w pełnym limicie IKZE 2020, tj. 6 272,40 zł.

Przywołane na wstępie zeznanie podatkowe w formie złożonej do US nie zawiera takiego odliczenia. Możliwość jego dokonania jest przedmiotem niniejszego wniosku o wydanie podatkowej interpretacji indywidualnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy, mimo braku dochodu żony Wnioskodawcy w 2020 r., w ramach wspólnego rozliczenia podatkowego można dokonać odliczenia od wspólnego dochodu jej kwoty wpłaty na IKZE?
2. A jeżeli tak, czy w ramach korekty zeznania Wnioskodawca powinien wprowadzić tę kwotę w poz. 34 PIT/O (czy inaczej)?

Zdaniem Wnioskodawcy, jak wspomniano powyżej, wpłata na IKZE przez żonę Wnioskodawcy (niezależnie od braku jej dochodu w zeszłym roku) została dokonana z ich wspólnych oszczędności. W konsekwencji, wydatek ten jaki de iure kwalifikuje się do odliczenia podatkowego (od wspólnego dochodu), został de facto poniesiony i powinien podlegać wspomnianemu odliczeniu.

Powstała w ten sposób ewentualna nadpłata podatku, która powinna zostać zwrócona drogą korekty wspólnego zeznania podatkowego złożonego w US w dniu … kwietnia 2021 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.) podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb i art. 30da-30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wpłat na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego dokonanych przez podatnika w roku podatkowym, do wysokości określonej w przepisach o indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego.

Odliczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2b, dokonuje się w zeznaniu podatkowym (art. 26 ust. 6g ww. ustawy).

Stosownie do art. 26 ust. 13a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego (Dz. U. z 2019 r. poz. 1808 ze zm.), ustawa określa zasady gromadzenia oszczędności na indywidualnych kontach emerytalnych, zwanych dalej "IKE", oraz na indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego, zwanych dalej "IKZE", oraz dokonywania wpłat, wypłat transferowych, wypłat, częściowego zwrotu i zwrotu środków zgromadzonych na tych kontach.

Stosownie do art. 2 ust. 4 ww. ustawy wpłata oznacza wpłatę środków pieniężnych dokonywaną przez oszczędzającego na IKE lub IKZE lub przekazanie pożytków z papierów wartościowych zgromadzonych na IKE lub IKZE oszczędzającego.

Natomiast w myśl art. 4 ust. 2 ustawy o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego oszczędzający na IKZE ma prawo do odliczenia od dochodu wpłat na IKZE na zasadach i w trybie określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli na podstawie umowy o prowadzenie IKZE gromadzi oszczędności tylko na jednym IKZE, z zastrzeżeniem art. 14 i 23.

Na mocy art. 13a ust. 1 ww. ustawy wpłaty dokonywane na IKZE w roku kalendarzowym nie mogą przekroczyć kwoty odpowiadającej 1,2-krotności przeciętnego prognozowanego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok określonego w ustawie budżetowej lub ustawie o prowizorium budżetowym lub w ich projektach, jeżeli odpowiednie ustawy nie zostały uchwalone, z zastrzeżeniem ust. 1a.

Zgodnie z art. 13a ust. 2 ustawy o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego w przypadku gdy kwota ustalona w sposób określony w ust. 1 będzie niższa od kwoty ogłoszonej w poprzednim roku kalendarzowym, obowiązuje kwota wpłat dokonywanych na IKZE ogłoszona w poprzednim roku kalendarzowym.

W przypadku IKZE prowadzonego w ramach umowy ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym ograniczenie, o którym mowa w ust. 1, dotyczy części składki ubezpieczeniowej stanowiącej wpłatę na IKZE (art. 13a ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie do art. 13a ust. 4 ustawy o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego jeżeli do końca roku kalendarzowego poprzedzającego rok, w którym będą dokonywane wpłaty na IKZE, brak jest podstaw, o których mowa w ust. 1, do ustalenia przeciętnego prognozowanego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej, jako podstawę do ustalenia kwoty, o której mowa w ust. 1, przyjmuje się przeciętne miesięczne wynagrodzenie z trzeciego kwartału roku poprzedniego.

Na mocy art. 13a ust. 5 ustawy o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego po przekroczeniu kwoty określonej w obwieszczeniu, o którym mowa w ust. 8, instytucja finansowa jest obowiązana do przekazania nadpłaconej kwoty w sposób określony w umowie o prowadzenie IKZE.

Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" do końca roku kalendarzowego poprzedzającego rok, w którym będą dokonywane wpłaty na IKZE, w drodze obwieszczenia, wysokość kwoty, o której mowa w ust. 1 (art. 13a ust. 8 ww. ustawy).

Zatem, osoby, które w danym roku podatkowym dokonywały wpłat na IKZE mogą odliczyć poniesione przez siebie wydatki od uzyskanego dochodu. Jeżeli wysokość dochodu uzyskanego w danym roku podatkowym jest niższa od kwoty dokonanej wpłaty na IKZE, podatnik może dokonać odliczenia tylko do wysokości dochodu. Pozostała kwota nie ulega odliczeniu w latach następnych.

Podkreślić również należy, że wpłaty na IKZE podlegają limitowaniu. Limit ten nie jest co prawda określony w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz wynika – o czym wspomniano wcześniej cytując treść art. 13a ust. 8 ustawy o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego – z obwieszczenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 22 października 2019 r. w sprawie wysokości kwoty wpłat na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego w roku 2020 (Monitor Polski z dnia 5 listopada 2019 r. poz. 1050) i w 2020 r. wynosił 6 272,40 zł.

Zgodnie natomiast z treścią art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy mogą być, z zastrzeżeniem ust. 8, na wspólny wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26, art. 26e i art. 26h; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków.

Zasada wyrażona w ust. 2 ma zastosowanie również, jeżeli jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 27, lub osiągnął dochody w wysokości niepowodującej obowiązku uiszczenia podatku (art. 6 ust. 3 ww. ustawy).

Z wykładni wyżej powołanego przepisu wynika, iż każdy z małżonków – mimo, że małżonkowie składają wspólne zeznanie – może dokonać odliczeń poniesionych przez siebie wydatków, o których mowa w tym przepisie, tylko i wyłącznie od swojego dochodu (odliczeń nie można zatem dokonywać od dochodu małżonka). W konsekwencji bez znaczenia pozostaje fakt, że wpłacone środki pochodzą z majątku wspólnego małżonków, bowiem odliczenia od swojego dochodu wydatków na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może dokonać wyłącznie małżonek, który dokonał wpłaty na Indywidualne Konto Zabezpieczenie Emerytalnego.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu … kwietnia 2021 r. Wnioskodawca złożył wspólnie z żoną roczne zeznanie podatkowe za 2020 r. Żona Wnioskodawcy w zeszłym roku nie uzyskała żadnego dochodu objętego opodatkowaniem. Jednocześnie, we wrześniu 2020 r. żona Wnioskodawcy otworzyła Indywidualne Konto Zabezpieczenie Emerytalnego (IKZE) i ze wspólnych oszczędności dokonała jednorazowej wpłaty w pełnym limicie IKZE 2020, tj. 6 272,40 zł. Przywołane na wstępie zeznanie podatkowe w formie złożonej do US nie zawiera takiego odliczenia. Możliwość jego dokonania jest przedmiotem niniejszego wniosku o wydanie podatkowej interpretacji indywidualnej.

Odnosząc powyższe uregulowania prawne na grunt przedmiotowej sprawy należy stwierdzić, że wydatki o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych poniesione przez żonę Wnioskodawcy tytułem wpłaty na Indywidualne Konto Zabezpieczenia Emerytalnego nie mogą zostać odliczone od dochodu Wnioskodawcy w zeznaniu podatkowym składanym za 2020 r., bowiem jak już wyjaśniono wpłaty na IKZE może odliczyć wyłącznie podatnik, który ich dokonał.

Wobec powyższego udzielnie odpowiedzi na zawarte we wniosku pytanie nr 2 – stało się bezprzedmiotowe.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.