Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4014.141.2021.4.BB
z 12 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 kwietnia 2021 r. (data wpływu 6 kwietnia 2021 r.), uzupełnionym 6 i 16 kwietnia oraz 30 czerwca 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zakupu wierzytelności – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 kwietnia 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zakupu wierzytelności.

Ww. wniosek został uzupełniony 6 i 16 kwietnia 2021 r.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych w piśmie z 23 czerwca 2021 r. znak: 0111-KDIB2-3.4014.141.2021.3.BB, 0114-KDIP2-1.4010.126.2021.3.OK wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 30 czerwca 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca („Spółka”) jest spółką kapitałową mającą siedzibę we Holandii, działającą zgodnie z prawem niderlandzkim oraz zarejestrowaną dla celów podatku od towarów i usług w Holandii. Spółka jest również rezydentem Holandii w rozumieniu Konwencji z 13 lutego 2002 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu („Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania”) oraz nie posiada w Polsce zakładu ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Spółka zamierza świadczyć usługi finansowe na rzecz podmiotów zarejestrowanych dla celów podatku od towarów i usług w Polsce i będących rezydentami podatkowymi w Polsce („Polscy Klienci”) lub podmiotów zarejestrowanych dla celów podatku od towarów i usług i będących rezydentami podatkowymi w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej („Zagraniczni Klienci”; Polscy Klienci i Zagraniczni Klienci będą w dalszej części wniosku łącznie określani jako „Klienci”). Usługi polegać będą zasadniczo na zakupie przez Spółkę od różnych dostawców Klientów, posiadających siedzibę i będących rezydentami podatkowymi w Polsce („Dostawcy”) Wierzytelności (zdefiniowanych poniżej) posiadanych przez Dostawców względem Klientów, pomniejszonych o dyskonto.

Wierzytelności posiadane przez Dostawców względem Klientów wynikają z dostaw towarów lub usług świadczonych przez Dostawców na rzecz Klientów. W związku z powyższym Klienci są lub będą zobowiązani do uiszczenia na rzecz Dostawców należności odpowiadających cenie zakupu lub wynagrodzeniu za dostarczone towary lub świadczone usługi („Wierzytelności”). Na żądanie Klienta Spółka zapewni finansowanie przepływów pieniężnych w łańcuchu dostaw Klienta, wyrażając zgodę, według własnego uznania, na zakup Wierzytelności (w zamian za otrzymanie dyskonta) od Dostawców Klienta przed terminem wymagalności takich Wierzytelności.

W szczególności, aby poprawić strukturę swoich bilansów i aktywów oraz uzyskać zwiększoną płynność finansową i inne korzyści finansowe Klienci pragną by, w odniesieniu do Wierzytelności Dostawców, umowa nabycia wierzytelności przewidywała regularne nabywanie przez Spółkę Wierzytelności od Dostawców. Dostawcy i Klienci nie są pełnomocnikami albo agentami zależnymi w stosunku do Spółki w rozumieniu odpowiednich przepisów umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z umową nabycia wierzytelności (i) Dostawcy będą powiadamiać Spółkę o zamiarze sprzedaży określonych Wierzytelności poprzez umieszczenie faktur na platformie zawierającej informacje o zobowiązaniach Klientów, (ii) Klient wyrazi lub nie wyrazi zgody na nabycie przez Spółkę od Dostawców Wierzytelności wynikających z powyższych faktur, a następnie prześle fakturę na dedykowaną platformę zarządzaną przez Spółkę, co będzie równoznaczne z przesłaniem do Spółki żądania dokonania odpowiedniej płatności, (iii) Spółka, wedle własnego uznania, nabędzie te Wierzytelności od Dostawców bez prawa regresu, (iv) Dostawcy otrzymają kwotę odpowiadającą cenie zakupu od Spółki. Następnie (v) Spółka wyrazi żądanie i otrzyma od Klientów płatność za Wierzytelności (lub pobierze kwotę odpowiadającą Wierzytelnościom ze środków Klientów znajdujących się w posiadaniu Spółki).

W związku z powyższym, główną korzyścią ekonomiczną uzyskiwaną przez Klientów w ramach świadczonych przez Spółkę usług finansowych będzie uzyskanie możliwości spłacenia Wierzytelności bez konieczności angażowania własnych środków pieniężnych na tym etapie, a tym samym istotna poprawa ich płynności finansowej. Innymi słowy Klienci będą instruować Spółkę, będącą usługodawcą, aby spłacił ich Wierzytelności, które w innym przypadku sami musieliby spłacić w terminie wcześniejszym niż termin późniejszej płatności Klientów na rzecz Spółki.

W sensie gospodarczym usługa ta stanowi faktyczne finansowanie Klientów przez Spółkę, a fakt, że takie finansowanie następuje poprzez regularne zaspokajanie przez Spółkę roszczeń Dostawców będących wierzycielami Klientów (poprzez nabycie przez Spółkę Wierzytelności posiadanych przez Dostawców względem Klientów) stanowi zwykły, techniczny instrument prowadzący do osiągnięcia pożądanych efektów finansowania.

Sprzedaż Wierzytelności przez Dostawców na rzecz Spółki będzie dokonywana za cenę równą zaległej kwocie Wierzytelności pomniejszonej o dyskonto („Dyskonto”). Dyskonto zostanie obliczone jako stały procent wartości nominalnej Wierzytelności, z uwzględnieniem kosztu finansowania poniesionego przez Spółkę. Dyskonto naliczone zostanie w momencie zakupu Wierzytelności przez Spółkę od Dostawców (którzy otrzymają Wierzytelności w wartości nominalnej pomniejszonej o Dyskonto), jednak ekonomicznie ciężar i koszt Dyskonta poniosą Klienci, którzy, w przypadku bezpośredniej wcześniej płatności Wierzytelności na rzecz Dostawców mogliby potencjalnie zatrzymać kwotę Dyskonta, w przeciwnym przypadku przekazywanego do Spółki wedle warunków danej transakcji uzgodnionych między Spółką a Klientami. Innymi słowy, ze względu na uczestnictwo Spółki (zmierzającej i zdolnej do zapewnienia płynności Klientom) w transakcji, pojawia się możliwość wcześniejszej spłaty zadłużenia Klientów wobec Dostawców, pod warunkiem, że Dostawcy również wyrażą zgodę na pomniejszanie płatności o Dyskonto (co jest uzasadnione biznesowo również z ich perspektywy). Jednak nawet w przypadku bezpośredniej płatności na rzecz Dostawców i zachowaniu przez Klientów kwoty Dyskonta (jeżeli Klienci dysponowaliby w ogóle środkami wystarczającymi na dokonanie takiej przedwczesnej płatności), Klienci ci wyraziliby zgodę na przekazanie Spółce kwoty Dyskonta w zamian za świadczenie przez Spółkę usługi polegającej na zapewnieniu im płynności finansowej (przedterminowym zwolnieniu z zadłużenia).

Spółka będzie uprawniona do powiadamiania Klientów o sprzedaży i przeniesieniu Wierzytelności w dowolnym czasie po zgłoszeniu przez Dostawców woli sprzedaży Wierzytelności i dokonaniu zakupu tych Wierzytelności przez Spółkę. Po powiadomieniu Klientów, będą oni dokonywać płatności za Wierzytelności bezpośrednio na rachunek bankowy wskazany przez Spółkę, zamiast kontynuować dokonywanie tych płatności na rzecz Dostawców. Jedynie Wierzytelności spełniające określone kryteria zostaną objęte niniejszym programem finansowania i będą nabywane przez Spółkę. W szczególności, program nie będzie obejmować Wierzytelności, w stosunku do których Klient znajdowałby się w zwłoce już w momencie nabycia Wierzytelności przez Spółkę lub które już w tym momencie byłyby sporne.

Wierzytelności będą nabywane przez Spółkę bez prawa regresu w odniesieniu do ryzyka kredytowego Klientów, co oznacza, że Spółka nie będzie zasadniczo mogła zgłaszać jakichkolwiek roszczeń wobec Dostawców, jeżeli dany Klient był wypłacalny w momencie sprzedaży i przeniesienia odnośnej Wierzytelności na rzecz Spółki, zaś ryzyko kredytowe dotyczące danego Klienta zmaterializowało się dopiero później, skutkując brakiem dokonania przez tego Klienta płatności wynikających z danej Wierzytelności.

W celu zapewnienia trwale pozytywnego wpływu na sytuację finansową Klientów strony zamierzają zawrzeć umowę finansowania na czas nieoznaczony lub dłuższy czas oznaczony, przekraczający jeden rok. Co więcej, umowa między stronami zawarta na czas oznaczony będzie mogła zostać rozwiązana w tym okresie (z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia) wyłącznie w przypadkach szczegółowo wskazanych w danej umowie. Oznacza to, że w ramach programu Wierzytelności będą stale nabywane przez Spółkę.

W celu przedstawienia pełnego opisu stanu faktycznego należy wskazać, że Spółka posiada oddział w Polsce („Polski Oddział”) i ze względu na działalność Polskiego Oddziału Spółka jest zarejestrowana dla celów podatku od towarów i usług również w Polsce. Jednakże Polski Oddział nie jest i nie będzie w żaden sposób zaangażowany w działalność, transakcje lub usługi opisane we wniosku, a w szczególności żadne zasoby techniczne lub ludzkie Polskiego Oddziału nie są i nie będą w jakikolwiek sposób zaangażowane w pozyskiwanie, przygotowywanie, wykonywanie lub świadczenie przez Spółkę usług, o których mowa powyżej, bowiem będą one świadczone przez Spółkę wyłącznie i bezpośrednio z siedziby głównej w Holandii. Biorąc pod uwagę powyższe także Wierzytelności i związane z nimi czynności Spółki lub innych stron nie mogą zostać uznane za efektywnie powiązane z działalnością Polskiego Oddziału.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

• Wszystkie wierzytelności, które będą przedmiotem zakupu, istniejące w chwili podpisania omawianej we Wniosku umowy finansowania będą znajdować się (powstały) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Powyższe wynika z faktu, iż przedmiotem zakupu będą Wierzytelności przysługujące względem podmiotów (Dostawców) posiadających siedzibę i będących rezydentami podatkowymi w Polsce.
• Wszystkie wierzytelności, które będą przedmiotem zakupu, nieistniejące jeszcze w chwili podpisania omawianej we wniosku umowy finansowania, lecz powstałe po jej podpisaniu, także będą znajdować się (powstaną) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
• Zawarcie umowy finansowania odbędzie się za granicą.
• Zgodnie z treścią wniosku Wierzytelności, które będą przedmiotem zakupu, będą wynikały z dostaw towarów lub usług dokonywanych przez wspomnianych Dostawców na rzecz Polskich Klientów lub Zagranicznych Klientów Wnioskodawcy, zaś dostawy te mogą podlegać lub nie podlegać opodatkowaniu w Polsce podatkiem od towarów i usług, w zależności od ich warunków i okoliczności (w tym w zależności od stron określonej dostawy oraz miejsca przeznaczenia towarów lub charakteru usług). Odpowiednio, kwota Wierzytelności może także obejmować lub nie kwotę podatku naliczonego podatku od towarów i usług przez Dostawcę w Polsce w związku z odnośną dostawą. W związku z powyższym, w przypadku, gdy ze względu na warunki i okoliczności danej dostawy, dostawa ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, może ona podlegać opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej (na przykład w ramach rozliczenia odwróconego, jeżeli miejsce świadczenia dla tej dostawy zgodnie z przepisami podatkowymi będzie znajdować się w tym innym państwie członkowskim) lub też nie podlegać opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej w innym państwie członkowskim (w przypadku dostaw, których miejsce świadczenia zgodnie z przepisami podatkowymi będzie znajdować się poza terytorium Unii Europejskiej).
• Wnioskodawca zwrócił uwagę, że przed Dyrektorem Krajowej Informacji Skarbowej toczy się nadal obecnie postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej w zakresie dotyczącym ustalenia, czy wsparcie finansowe udzielane Klientom przez Wnioskodawcę, obejmujące także nabywanie przez Wnioskodawcę od Dostawców wspomnianych wierzytelności (uwzględniających lub nie kwotę naliczonego podatku od towarów i usług w Polsce, w zależności od miejsca świadczenia występującego w przypadku dostawy, z której wynika dana nabywana wierzytelność), powinno być uważane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, a jeśli tak - czy Wnioskodawca będzie podatnikiem podatku od towarów i usług podlegającym podatkowi od towarów i usług w Polsce z tytułu tej usługi zobowiązanym w Polsce do jego rozliczenia. W postępowaniu tym Wnioskodawca wskazał, iż w jego ocenie wsparcie finansowe udzielane przez Wnioskodawcę na rzecz Klientów, obejmujące także nabywanie Wierzytelności przez Wnioskodawcę od Dostawców na warunkach uzgodnionych z Klientami, będzie stanowić świadczenie usług w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, przy czym w przypadku, w którym usługobiorcami będą Polscy Klienci, to Polscy Klienci jako usługobiorcy, a nie usługodawca (Wnioskodawca), będą podatnikami podatku od towarów i usług w Polsce, zobowiązanymi do rozliczenia w Polsce podatku od towarów i usług z tytułu tej usługi, natomiast w przypadku, w którym usługobiorcami będą Zagraniczni Klienci, ani Wnioskodawca, ani Zagraniczni Klienci nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w Polsce, zobowiązanymi do rozliczenia w Polsce podatku od towarów i usług z tytułu tej usługi (jako że w takim przypadku usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Klientów Zagranicznych powinny zostać uznane za podlegające opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej w państwie członkowskim Unii Europejskiej (innym niż Polska), w którym dany Klient Zagraniczny ma siedzibę).
• W ocenie Wnioskodawcy usługi wsparcia finansowego udzielanego Klientom przez Wnioskodawcę (w ramach których Spółka nabywa przedmiotowe Wierzytelności) będą w każdym przypadku podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce (w przypadku Klientów Polskich) lub podlegać opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej w innym państwie członkowskim UE (w przypadku Klientów Zagranicznych).
  
  

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Zakładając, że spełnione są wszelkie inne wymogi dla uznania, że sprzedaż Wierzytelności przez Dostawców na rzecz Spółki podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, czy słuszne jest stwierdzenie, że sprzedaż Wierzytelności przez Dostawców na rzecz Spółki, dokonana w ramach wsparcia finansowego udzielonego przez Spółkę na rzecz Klientów, nie będzie podlegać w Polsce podatkowi od czynności cywilnoprawnych na mocy art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 2.2).

Zdaniem Wnioskodawcy, zakładając, że spełnione są wszelkie inne wymogi dla uznania, że sprzedaż Wierzytelności przez Dostawców na rzecz Spółki podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, sprzedaż Wierzytelności przez Dostawców na rzecz Spółki, dokonana w ramach wsparcia finansowego udzielanego przez Spółkę na rzecz Klientów, nie będzie podlegać w Polsce podatkowi od czynności cywilnoprawnych na mocy art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych sprzedaż wierzytelności zasadniczo podlega, przy spełnieniu dodatkowych warunków, podatkowi od czynności cywilnoprawnych. Jednakże, zgodnie z podstawową zasadą obowiązującą w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych, jednoznacznie wyrażoną w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi temu nie podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności. Ta ogólna zasada podlega pewnym ograniczeniom dotyczącym transakcji związanych z nieruchomościami lub udziałami i akcjami w spółkach handlowych, ale wyjątki te w okolicznościach faktycznych sprawy nie mają oczywiście zastosowania.

Biorąc pod uwagę fakt, podkreślony także powyżej, że nabycie przez Spółkę od Dostawców Wierzytelności posiadanych względem Polskich Klientów (w ramach usługi świadczonej przez Spółkę) stanowi usługę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, a co najmniej jedna ze stron transakcji podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (w rozumieniu przepisów dotyczących opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych), stwierdzić należy, że nabycie przez Spółkę od Dostawców Wierzytelności posiadanych względem Polskich Klientów nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Ponadto powyższy wniosek dotyczy również zakupu przez Spółkę od Dostawców Wierzytelności posiadanych względem Zagranicznych Klientów, będących podmiotami posiadającymi siedzibę i zarejestrowanymi jako podatnicy podatku od towarów i usług na terytorium Unii Europejskiej, bowiem na podstawie art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług transakcje podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej również podlegają zasadom określonym w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W kontekście art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych również w takim przypadku należy uznać, że co najmniej jedna ze stron podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z tytułu wspomnianych usług. Zatem zakup przez Spółkę od Dostawców Wierzytelności wobec Zagranicznych Klientów nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Ze względu na zakres niniejszej interpretacji powyżej przywołano tylko tę część stanowiska Wnioskodawcy, która odnosi się do opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawcy zajęta na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku od towarów i usług wydano odrębne rozstrzygnięcie – interpretację indywidualną z 6 lipca 2021 r. znak: 0114-KDIP1-2.4012.185.2021.3.RD.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 815 ze zm.) podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy – obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Jak wynika z przywołanych przepisów – umowa sprzedaży podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na kupującym.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewiedziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
• umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
  
• umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Zaznaczyć jednak należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z tytułu tej czynności z tego podatku zwolniona (z zastrzeżeniami określonymi w lit. b) tego przepisu).

Przy czym w świetle art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r. poz. 106 i 568) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka zamierza świadczyć usługi finansowe na rzecz podmiotów zarejestrowanych dla celów podatku od towarów i usług w Polsce i będących rezydentami podatkowymi w Polsce („Polscy Klienci”) lub podmiotów zarejestrowanych dla celów podatku od towarów i usług i będących rezydentami podatkowymi w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej („Zagraniczni Klienci”; razem „Klienci”). Usługi polegać będą zasadniczo na zakupie przez Spółkę od różnych dostawców Klientów, posiadających siedzibę i będących rezydentami podatkowymi w Polsce („Dostawcy”) Wierzytelności posiadanych przez Dostawców względem Klientów, pomniejszonych o dyskonto.

Wszystkie wierzytelności, które będą przedmiotem zakupu, istniejące w chwili podpisania umowy finansowania będą znajdować się (powstały) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wszystkie wierzytelności, które będą przedmiotem zakupu, nieistniejące jeszcze w chwili podpisania umowy finansowania, lecz powstałe po jej podpisaniu, także będą znajdować się (powstaną) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zawarcie umowy finansowania odbędzie się za granicą.

W związku z powyższym należy podkreślić, że jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania opisanego we wniosku zakupu wierzytelności podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy opisana we wniosku planowana transakcja podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, rozumianego także jako podatek od wartości dodanej, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia ww. umowy podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności opodatkowaniem w podatku od towarów i usług skutkuje bowiem wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W interpretacji indywidualnej z 6 lipca 2021 r. znak: 0114-KDIP1-2.4012.185.2021.3.RD w zakresie podatku od towarów i usług Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził że:

• wsparcie finansowe udzielane przez Wnioskodawcę na rzecz Klientów, obejmujące nabycie Wierzytelności od Dostawców na warunkach uzgodnionych z Klientami będzie stanowić świadczenie usług o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług;
• opisane usługi, zarówno w stosunku do Klientów Polskich jak i Zagranicznych będą świadczone na rzecz podmiotów spełniających definicję podatnika, o której mowa w art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług;
• w ramach usług świadczonych na rzecz Polskich Klientów Wnioskodawca nabywając Wierzytelności od Dostawców świadczy usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, które podlegają opodatkowaniu na terytorium Polski.
  
  

Dodatkowo z treści wniosku wynika, że zakup wierzytelności dotyczący Klientów Zagranicznych będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej.

Z powyższego wynika, że zakup wierzytelności, zarówno w stosunku do Klientów Polskich jak i Zagranicznych, w ramach świadczonych przez Wnioskodawcę usług finansowych stanowi świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przypadku usług świadczonych na rzecz Polskich Klientów Wnioskodawca nabywając Wierzytelności od Dostawców świadczy usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, które podlegają opodatkowaniu na terytorium Polski. Z kolei zakup wierzytelności dotyczący Klientów Zagranicznych będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej.

Zatem w każdym z opisanych przypadków – zarówno w stosunku do zakupu wierzytelności od Klientów Polskich, jak i Klientów zagranicznych znajdzie zastosowanie wyłączenie zawarte w art. 2 pkt 4 w powiązaniu z art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W takim przypadku, opisane umowy zakupu wierzytelności nie będą opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.