Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.146.2021.3.MR
z 1 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 1 kwietnia 2021 r. (data wpływu 1 kwietnia 2021 r.), uzupełnionym pismem z 23 czerwca 2021 r. (data wpływu 23 czerwca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania opłat X naliczanych w celu wyrównania rentowności transakcji za zdarzenia niepodlegające opodatkowaniu VAT oraz braku obowiązku dokumentowania tych zdarzeń fakturami – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania opłat X naliczanych w celu wyrównania rentowności transakcji za zdarzenia niepodlegające opodatkowaniu VAT oraz braku obowiązku dokumentowania tych zdarzeń fakturami. Wniosek uzupełniono w dniu 23 czerwca 2021 r. o przeformułowanie pytania oraz o doprecyzowanie własnego stanowiska w zakresie przeformułowanego pytania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w branży chemicznej m.in. zakresie produkcji i handlu (…) (dalej jako „Wnioskodawca” lub „Spółka”), który należy do międzynarodowej grupy kapitałowej (dalej jako „Grupa”). Spółka jest polskim rezydentem podatkowym i zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawiera transakcje z zagranicznymi podmiotami z Grupy (dalej łącznie jako „Podmioty powiązane”). Jednocześnie, Spółka i Podmioty powiązane (dalej jako „Strony”) spełniają definicję podmiotów powiązanych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako „ustawa o PDOP”) oraz ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej jako „ustawa o VAT”). Podmioty powiązane mają siedzibę w państwach z którymi Rzeczpospolita Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz istnieje podstawa prawna do wymiany informacji podatkowych z tymi państwami.

Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej jako „VAT”), a Spółce przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT od dokonywanych przez nią zakupów towarów i usług. Spółka dokonuje na terenie kraju sprzedaży towarów lub wyrobów gotowych opodatkowanych VAT wg stawki 8% lub 23%, jak również dokonuje sprzedaży tych towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub eksportu towarów. Ponadto, Wnioskodawca nabywa także towary od Podmiotów powiązanych, które następnie są przedmiotem odsprzedaży według różnych stawek VAT.

W celu dostosowania marż uzyskiwanych na transakcjach pomiędzy Stronami do poziomu określonego w grupowej dokumentacji cen transferowych, poszczególne podmioty z Grupy dokonują weryfikacji swoich transakcji i wystawiane są roczne faktury określane jako Transfer Price Adjustment (dalej jako „opłaty X”). Marże wynikające z polityki cen transferowych obowiązującej w Grupie, ustalane zostały na podstawie stosownych analiz porównawczych. W związku z powyższym, Spółka otrzymuje faktury dotyczące opłat X od Podmiotów powiązanych lub wystawia faktury tytułem opłat X na Podmioty powiązane.

Te zdarzenia dotyczą głównie Podmiotów powiązanych z siedzibą na terenie Unii Europejskiej, ale mogą dotyczyć także podmiotów spoza Unii Europejskiej.

Spółka rozlicza wystawione bądź otrzymane faktury dotyczące opłat X, w roku podatkowym którego dotyczą, jeżeli faktury te zostały wystawione przed datą sporządzenia sprawozdania finansowego za ten rok. W Spółce rok podatkowy i obrotowy odpowiada rokowi kalendarzowemu. Celem naliczania przez Strony opłat X jest wyrównanie rentowności transakcji dokonywanych pomiędzy Stronami do ceny rynkowej, zgodnie z polityką Grupy w zakresie cen transferowych. Zatem spółki z Grupy obciążając Wnioskodawcę opłatami X (i odwrotnie) nie są zobowiązane do wykonywania żadnych dodatkowych świadczeń i opłaty X nie stanowią wynagrodzenia za jakiekolwiek dodatkowe świadczenia lub usługi. Opłaty X jakie występują w Spółce, bazują na progu rentowności ustalonym dla branży oraz Grupy i nie odnoszą się do cen towarów na rynkach.

Jednocześnie należy wyjaśnić, że przyjęty przez Strony mechanizm wyrównywania dochodowości nie powoduje obniżenia cen sprzedaży konkretnych towarów objętych transakcjami, a jedynie globalnie wszystkich transakcji towarowych przeprowadzonych w danym roku pomiędzy Stronami. Przyjęta w Grupie metoda określania cen transferowych zakłada korektę dochodowości dotyczącą globalnych sum dotyczących transakcji tego samego rodzaju, które realizowane były na stałych zasadach przez cały rok, a nie odnosi się do konkretnych kwot z tytułu sprzedaży/zakupu konkretnych towarów czy do konkretnych faktur sprzedaży/zakupu (pozycji tych faktur).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 23 czerwca 2021 r.).

Czy przedstawione w stanie faktycznym opłaty X podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług po stronie Wnioskodawcy jako korekty wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, korekty wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów lub korekty eksportu/importu towarów, czy też nie podlegają opodatkowaniu VAT i mogą być dokumentowane w inny sposób niż za pomocą faktur?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z 23 czerwca 2021 r.), przedstawione w stanie faktycznym opłaty X są zdarzeniami niepodlegającymi opodatkowaniu VAT, w związku z czym nie powinny być dokumentowane fakturami, a mogą być dokumentowane za pomocą not księgowych.

Uzasadnienie.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Pod pojęciem dostawy towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Co do zasady, opodatkowaniu VAT podlegają zatem tylko takie zdarzenia gospodarcze, w ramach których świadczeniu jednej strony (dostawie towarów bądź wykonaniu usługi) odpowiada świadczenie wzajemne drugiej strony, tj. odpłatność (najczęściej jako wynagrodzenie pieniężne otrzymywane w zamian za dostarczone towary lub wykonane usługi).

W tym zakresie można odwołać się do wyroków Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w których podkreślono, że dla zaistnienia dostawy bądź świadczenia usług podlegającej opodatkowaniu VAT, konieczne jest istnienie związku pomiędzy świadczeniami stron. Dla przykładu:

• w wyroku z dnia 20 stycznia 2005 r. w sprawie Hotel Scandic Gasaback o sygnaturze C-412/03, Trybunał orzekł, że: „Jak słusznie podkreśla rzecznik generalny w pkt 35 opinii, okoliczność, czy transakcja została dokonana po cenie niższej, czy też wyższej od kosztu produkcji, nie ma znaczenia dla zakwalifikowania transakcji jako „transakcji odpłatnej’, a to ostatnie pojęcie wymaga wyłącznie istnienia bezpośredniego związku między dostawą towarów lub świadczeniem usług a świadczeniem wzajemnym rzeczywiście otrzymanym przez podatnika (zob. podobnie wyrok z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie 102/86 Apple and Pear Development Council, Rec. str. 1443, pkt 12)”.
• w wyroku z dnia 9 czerwca 2011 r. w sprawie Campsa Estaciones de Servicio SA o sygnaturze C-285/10, Trybunał zajął następujące stanowisko: „Z powyższego wynika, że jeżeli uzgodniono świadczenie wzajemne, które rzeczywiście zostało przekazane podatnikowi bezpośrednio w zamian za dostarczony przezeń towar lub wyświadczoną przez niego usługę, transakcję tę należy zaklasyfikować jako transakcję odpłatną, pomimo, że dokonana została pomiędzy stronami powiązanymi, a uzgodniona i rzeczywiście zapłacona cena jest oczywiście niższa od zwykłej ceny rynkowej. Podstawa opodatkowania takiej transakcji powinna w związku z tym zostać ustalona według zasady ogólnej ustanowionej w art. 11 część A ust. 1 lit. a szóstej dyrektywy”.
  
  

Uwzględniając powyższą definicję pojęć dostawy towarów i świadczenia usług na gruncie VAT, dane zdarzenie gospodarcze stanowić będzie czynność podlegającą VAT jako dostawa towarów lub wykonanie usługi, jeżeli między stronami doszło do powstania stosunku prawnego, w ramach którego wyraźnie określone zostanie:

• przedmiot świadczenia, będący przejawem aktywności gospodarczej jednej ze stron (tj. przeniesienie prawa do rozporządzania towarem, działanie, powstrzymanie się od działania bądź tolerowanie czynności lub sytuacji),
• wynagrodzenie stanowiące korzyść, którą ma otrzymać od drugiej ze stron będącej beneficjentem świadczenia, oraz
• aby możliwe było stwierdzenie, że pomiędzy świadczeniami istnieje bezpośredni związek, pozwalający na uznanie, że świadczenia te mają wzajemny charakter.
  
  

W przypadku spełnienia powyższych warunków, świadczenie wzajemne otrzymane przez podatnika z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług należałoby uznać za zapłatę, a tym samym podstawę opodatkowania czynności podlegającej VAT w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Odnosząc powyższą analizę przepisów ustawy o VAT do przedstawionego opisu sprawy, zdaniem Wnioskodawcy, Opłaty X nie stanowią czynności podlegającej opodatkowaniu VAT.

Pomiędzy Stronami nie dochodzi ani do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, ani do jakiegokolwiek innego świadczenia, które należałoby uznać za świadczenie usługi na gruncie VAT. Działania podejmowane przez Strony ograniczają się jedynie do zabiegów finansowo-księgowych mających na celu zapewnienie zgodności stosowanych w ramach Grupy warunków transakcji z zasadami ceny rynkowej.

Jak wynika z przedstawionego opisu sprawy, opłaty X mają na celu wyłącznie dostosowanie marż stosowanych w transakcjach między Stronami do ich rynkowego poziomu.

Środki pieniężne, które w wyniku rozliczenia opłat X byłyby otrzymane przez Spółkę lub podlegałyby zwrotowi tytułem wyrównania ceny, tj. marży stosowanej w transakcjach do poziomu rynkowego, nie powinny być zdaniem Wnioskodawcy uznane za świadczenie wzajemne i wynagrodzenie na gruncie VAT. Zatem Spółka nie byłaby zobowiązana do wykazania tych transakcji w ewidencji i deklaracji VAT jako:

• zwiększenie podstawy opodatkowania VAT, tj. korektę zwiększającą wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów lub korektę zwiększającą eksport towarów, oraz
• zmniejszenie podstawy opodatkowania VAT tj. korektę zmniejszającą wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów lub korektę zmniejszającą import towarów.
  
  

Ponieważ opłaty X rozliczane przez Spółkę nie będą dotyczyły sprzedaży na gruncie VAT, to tym samym brak będzie podstaw do wystawienia faktury VAT dokumentującej takie zdarzenie. Oznacza to, że opłaty X przysługujące Spółce nie powinny być dokumentowane fakturami.

Podobne konsekwencje w ocenie Wnioskodawcy wystąpią w zakresie rozliczenia przez Spółkę opłat X przysługujących Podmiotom powiązanym, tj. nawet w sytuacji otrzymania przez Spółkę od Podmiotów powiązanych faktury tytułem X, Spółka nie byłaby zobligowana do dokonania korekty zmniejszającej wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów lub korekty zmniejszającej import towarów.

Dalej należy zauważyć, iż zgodnie z art. 29a ust. 10 ustawy o VAT, podstawę opodatkowania obniża się o:

1. kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
2. wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
3. zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
4. wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.
   
   

Natomiast stosownie do art. 106j ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
4. dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

– podatnik wystawia fakturę korygującą.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym przyczyną korekt związanych z opłatami X nie są zdarzenia mające następczy charakter, które powodowałoby konieczność dostosowania wartości uprzednio wykazanej przez Spółkę podstawy opodatkowania z tytułu dokonania:

• wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów,
• eksportu towarów,
• wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów,
• importu towarów,

w szczególności Wnioskodawca nie udziela Podmiotom powiązanym rabatu, skonta z tytułu wcześniejszej zapłaty, opustów cenowych, itp. Podobnie, Podmioty powiązane nie udzielają Wnioskodawcy rabatu, skonta z tytułu wcześniejszej zapłaty, opustów cenowych, itp. W związku z opłatami X nie dochodzi również do zwrotu towarów.

Wartość podstawy opodatkowania wykazana przez Strony w uprzednio wystawionych fakturach jest zatem określona poprawnie i zgodnie z intencją Stron oraz uzgodnionymi przez nie warunkami dostawy towarów. Obowiązek podatkowy z tytułu przedmiotowych dostaw został zatem ukształtowany przez Spółkę w prawidłowej wysokości i został udokumentowany poprawnie wystawionymi fakturami.

Natomiast podstawą korekty dochodowości skutkujących wystąpieniem opłat X, są regulacje przepisów prawa podatkowego i polityka Grupy w zakresie cen transferowych. Celem korekt wynikających z opłat X jest dostosowanie zysku danego podmiotu poprzez obniżenie marż stosowanych w transakcjach pomiędzy Stronami, do ich rynkowego poziomu. Przy czym, takie korekty bazują na progu rentowności ustalonym dla branży oraz Grupy i nie odnoszą się do cen towarów na rynkach.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy nie ma podstaw, aby uznać, że pierwotnie wystawione faktury sprzedaży przez Strony, obarczone były błędem i tym samym zachodziła wskazana w przepisie art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT przesłanka wystawienia faktury korygującej ze względu na „pomyłkę w cenie”, ewentualnie konieczne byłoby dokonanie przez Spółkę korekty wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub korekty importu towarów (art. 30a i 30b ustawy o VAT).

W konsekwencji, uwzględniając okoliczność, że celem Stron jest korekta marż na transakcjach przeprowadzana w stosunku do całego obrotu wygenerowanego pomiędzy Stronami, bez odniesienia do konkretnych dostaw towarów, i która nie będzie służyła podwyższeniu lub obniżeniu ceny za konkretną dostawę towarów, zdaniem Wnioskodawcy na Spółce nie ciąży obowiązek wystawienia z tego tytułu faktur korygujących lub dokonanie korekty wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importu towarów.

Powyższe stanowisko zgodne jest również interpretacjami indywidualnymi przepisów prawa podatkowego wydawanymi przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, wśród których dla przykładu można wymienić m.in. następujące interpretacje:

• z dnia 21 lutego 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-2.4012.660.2020.2.AS,
• z dnia 27 sierpnia 2020 r., sygn. 0114-KDIP4-3.4012.232.2020.5.KM,
• z dnia 30 lipca 2020 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.189.2020.2.TK,
• z dnia 3 stycznia 2020 r. o sygn. 0111-KDIB3-1.4012.754.2019.1.KO,
• z dnia 10 września 2019 r., sygn. 0115-KDIT1-2.4012.409.2019.1.AW,
• z dnia 19 lipca 2019 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.405.2019.1.RD,
• z dnia 23 maja 2019 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.247.247.2019.1.KO,
• z dnia 8 kwietnia 2019 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.92.2019.1.AP,
• z dnia 21 grudnia 2018 r., sygn. 0114-KDIP1-2.4012.729.2018.2.RD.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny Wnioskodawcy.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług. Natomiast, w kwestii podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.