Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.375.2021.2.AKR
z 15 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 14 marca 2021 r. (data wpływu 19 marca 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 lipca 2021 r. (data wpływu 8 lipca 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną własność – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2021 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną własność. Powyższy wniosek uzupełniono pismem z dnia 5 lipca 2021 r. (data wpływu 8 lipca 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 1 października 1979 r. na podstawie przydziału mieszkalnego nr …, prawo do używania przydzielonego lokalu mieszkalnego nabył Pan … wraz ze swoją rodziną i domownikami. Związek małżeński Pana … i Pani … został zawarty w 1970 r. Natomiast małżeńsko Pana … i Pani … zostało rozwiązane wyrokiem sądowym z dnia 30 stycznia 2012 r.

W dniu 18 lipca 2013 r. zmarła Pani …, a spadek w zakresie przysługującego jej udziału spadkowego nabyły dzieci.

Postanowieniem wydanym przez Sąd Rejonowy dla … w … pod sygn. akt …, orzeczono, iż spadek po Panu … na podstawie testamentu notarialnego z dnia 1 lipca 2014 r., Repertorium A Nr …/2014, nabyła w całości żona - Wnioskodawczyni. Spadkodawca Pan … zmarł w dniu 17 marca 2017 r.

W dniu 1 lutego 2019 r. została zawarta pomiędzy córka i synem Pani …, a Wnioskodawczynią ugoda sądowa przed Sądem Rejonowym dla … w … w sprawie o sygn. akt …. Przedmiotowa ugoda zaspokaja wszelkie roszczenia pomiędzy stronami oraz dokonuje całkowitego podziału majątku spadkowego po Panu …, Pani …. W ramach przedmiotowej ugody zostało ustalone, że spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego w Spółdzielni Mieszkaniowej … przypada Wnioskodawczyni, przy jednoczesnej spłacie udziału spadkowego przysługującego dzieciom Pani … zrealizowanej według wyceny biegłego sądowego. Powyższe oznacza w istocie, iż w wyniku działu spadku zniesiona została współwłasność majątku spadkowego, jak również, że w wyniku powyższego wartość majątku stanowiącego własność Wnioskodawczyni nie uległa zwiększeniu. Należy podkreślić, że na podstawie przedmiotowej ugody Wnioskodawczyni nabyła w wyniku działu spadku udział dzieci Pani … po wartości oszacowanej przez biegłego sądowego, stąd w wyniku powyższego nie doszło do żadnego zwiększenia majątku Wnioskodawczyni.

W dniu 1 sierpnia 2019 r. został zawarty akt notarialny, Repertorium A nr …/2019, zgodnie z którym ustanowiono odrębną własność lokalu nr …, położonego na VI piętrze budynku nr …, na os. …, przeniesienia własności lokalu na Wnioskodawczynię.

W dniu 23 września 2019 r. został zawarty akt notarialny, Repertorium A nr …/2019, zgodnie z którym Wnioskodawczyni zbyła prawo odrębnej własności lokalu mieszkalnego nr …, położonego w budynku przy ul. …, składającego się z dwóch pokoi, kuchni, przedpokoju i łazienki oraz pomieszczenia przynależnego - piwnicy o powierzchni 3,61 m², łącznej powierzchni użytkowej 40,89 m². Z własnością przedmiotowego lokalu związany jest udział w nieruchomości wspólnej, a przedmiotowy lokal mieszkalny objęty jest księgą wieczystą nr … .

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że lokal mieszkalny, dla którego ustanowiono w dniu 1 sierpnia 2019 r. odrębną własność i przeniesienia jego własności na Wnioskodawczynię to lokal mieszkalny, do którego spółdzielcze lokatorskie prawo Wnioskodawczyni uzyskała w wyniku działu spadku po Panu … i Pani …. Sprzedaż w dniu 23 września 2019 r. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w związku z dokonaną sprzedażą odrębnej własności lokalu mieszkalnego nr …, po stronie Wnioskodawczyni powstanie przychód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych opodatkowany na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy?
2. Czy w związku z dokonaną sprzedażą opodatkowaniu podlegać będzie wyłącznie przychód ze sprzedaży udziału w mieszkaniu nabyty w drodze ugody sądowej przez Wnioskodawczynię od dzieci Pani …? (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni – w zakresie pytania oznaczonego nr 1 – zbycie lokalu stanowiącego odrębną własność nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zasadność powyższego wynika z faktu wprowadzenia do obowiązującego porządku prawnego art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, ze zm.; dalej zwana również: p.d.o.f.), zgodnie z którym: „W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę”. Na tle wskazanej regulacji ustawowej ukształtowało się następujące stanowisko: „Należy zauważyć, że pięcioletni okres, po upływie którego wolno będzie sprzedać nieruchomość bez PIT, w przypadku dziedziczenia będzie liczony od daty nabycia lub wybudowania nieruchomości przez spadkodawcę. Zakładając, że spadkodawca nabył nieruchomość przed 1994 r., zaś jej sprzedaż nastąpi w 2019 r. - to od 1994 r. powinien być liczony pięcioletni okres. Zmiana obejmuje wszystkich, którzy będą chcieli zbyć nieruchomość po 1.01.2019 r., bez względu na datę odziedziczenia nieruchomości” (por. Aneta Majchrzak „Opodatkowanie zbycia nieruchomości nabytej w drodze spadku” C.H. Beck 2019).

Odnosząc powyższe uwagi do zaistniałego w sprawie stanu faktycznego należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni rozporządziła w istocie w całości majątkiem pochodzącym ze spadkobrania, gdzie spadkodawcy Pan …, Pani … nabyli uprawnienie do przedmiotowego lokalu w 1979 r. Tym samym bezsprzecznie okres nabycia nieruchomości przez spadkodawcę Pana …, spadkodawcę Panią … winien być liczony od 1979 r., co bezsprzecznie przekracza mający znaczenie prawne 5 letni okres od nabycia lub wybudowania nieruchomości. Zasadności przedstawionego stwierdzenia nie zmienia fakt, iż w sprawie doszło do działu spadku, w wyniku którego całość spadku przypadła Wnioskodawczyni, gdyż potwierdzeniem powyższego jest dorobek orzeczniczy sądów administracyjnych: „Późniejszy dział spadku, w wyniku którego jeden ze spadkobierców stał się właścicielem całej nieruchomości nie może zatem uzasadniać poglądu, że nabycie nieruchomości ponad „odziedziczony" udział nie nastąpiło w drodze spadku" (zob. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 lutego 2007 r. wydany w sprawie o sygn. akt II FSK 187/06) oraz „Pod pojęciem „nabycie w drodze spadku", o którym mowa w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176, ze zm.) w brzmieniu obowiązującym w 2005 r., mieści się zarówno nabycie na podstawie postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku, jak i nabycie w drodze działu spadku” (vide: wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 grudnia 2008 r. wydany w sprawie o sygn. akt II FSK 1276/07). Tym samym skoro lokal będący przedmiotem zbycia został nabyty przez Pana …, jak i Panią … w 1979 r., to powyższe oznacza, że w przypadku zbycia nieruchomości nabytej w drodze spadku przez Wnioskodawczynię nie będzie mowy o opodatkowaniu transakcji podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku) – w zakresie pytania oznaczonego nr 2 – w przypadku, w którym zostanie uznane, iż zbycie nieruchomości nabytej w drodze spadku nie korzysta z dobrodziejstwa przewidzianego w art. 10 ust. 5 p.d.o.f. w całości, to w tym wypadku należy stwierdzić, że opodatkowaniu podlegać będzie wyłącznie sprzedaż udziału nabytego od dzieci Pani … w wyniku ugody zawartej w drodze działu spadku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Wobec powyższego, odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że w dniu 1 października 1979 r. na podstawie przydziału mieszkalnego, prawo do używania przydzielonego lokalu mieszkalnego nabył Pan … wraz ze swoją rodziną i domownikami. Związek małżeński Pana … i Pani … został zawarty w 1970 r. Natomiast małżeńsko Pana … i Pani … zostało rozwiązane wyrokiem sądowym z dnia 30 stycznia 2012 r. W dniu 18 lipca 2013 r. zmarła Pani …, a spadek w zakresie przysługującego jej udziału spadkowego nabyły dzieci. Postanowieniem wydanym przez Sąd Rejonowy orzeczono, iż spadek po Panu … na podstawie testamentu notarialnego z dnia 1 lipca 2014 r., nabyła w całości żona - Wnioskodawczyni. Spadkodawca Pan … zmarł w dniu 17 marca 2017 r. W dniu 1 lutego 2019 r. została zawarta pomiędzy dziećmi Pani …, a Wnioskodawczynią ugoda sądowa przed Sądem Rejonowym. Przedmiotowa ugoda zaspokaja wszelkie roszczenia pomiędzy stronami oraz dokonuje całkowitego podziału majątku spadkowego po Panu … i Pani …. W ramach przedmiotowej ugody zostało ustalone, że spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego w Spółdzielni Mieszkaniowej przypada Wnioskodawczyni, przy jednoczesnej spłacie udziału spadkowego przysługującego dzieciom Pani … zrealizowanej według wyceny biegłego sądowego. Na podstawie przedmiotowej ugody Wnioskodawczyni nabyła w wyniku działu spadku udział dzieci Pani … po wartości oszacowanej przez biegłego sądowego. W dniu 1 sierpnia 2019 r. został zawarty akt notarialny, zgodnie z którym ustanowiono odrębną własność do ww. lokalu i przeniesienia własności lokalu na Wnioskodawczynię. W dniu 23 września 2019 r. został zawarty akt notarialny, zgodnie z którym Wnioskodawczyni zbyła prawo odrębnej własności ww. lokalu mieszkalnego. Z własnością przedmiotowego lokalu związany jest udział w nieruchomości wspólnej, a przedmiotowy lokal mieszkalny objęty jest księgą wieczystą. Ww. sprzedaż lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.)

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1208), przez umowę o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego spółdzielnia zobowiązuje się oddać osobie, na rzecz której ustanowione jest prawo, lokal mieszkalny do używania, a osoba ta zobowiązuje się wnieść wkład mieszkaniowy oraz uiszczać opłaty określone w ustawie i w statucie spółdzielni. Spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego może być ustanowione na rzecz członka spółdzielni albo członka spółdzielni i jego małżonka.

Stosownie do ust. 2 ww. przepisu, spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego może być ustanowione w budynku stanowiącym własność lub współwłasność spółdzielni.

Natomiast zgodnie z art. 9 ust. 3 powołanej ustawy, spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego jest niezbywalne, nie przechodzi na spadkobierców i nie podlega egzekucji.

W myśl art. 9 ust. 4 ww. ustawy, spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego powstaje z chwilą zawarcia między osobą ubiegającą się o ustanowienie tego prawa a spółdzielnią umowy, o której mowa w ust. 1. Umowa powinna być zawarta pod rygorem nieważności w formie pisemnej.

Spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego może należeć do jednej osoby albo do małżonków. (art. 9 ust. 5 ww. ustawy).

Stosownie natomiast do art. 12 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych na pisemne żądanie członka, któremu przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielnia jest obowiązana zawrzeć z tym członkiem umowę przeniesienia własności lokalu po dokonaniu przez niego:

1. spłaty przypadającej na ten lokal części zobowiązań spółdzielni związanych z budową, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, w tym w szczególności odpowiedniej części zadłużenia kredytowego spółdzielni wraz z odsetkami, a jeżeli spółdzielnia skorzystała z pomocy uzyskanej ze środków publicznych lub z innych środków - spłaty przypadającej na ten lokal części umorzenia kredytu w kwocie podlegającej odprowadzeniu przez spółdzielnię do budżetu państwa,
2. spłaty zadłużenia z tytułu opłat, o których mowa w art. 4 ust. 1.
   
   

Z powyższego przepisu wynika, że po spełnieniu określonych warunków, na rzecz osoby, której przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu spółdzielnia ma obowiązek przenieść własność lokalu na rzecz członka spółdzielni. Nabycie prawa własności następuje zatem dopiero z chwilą zawarcia umowy przenoszącej własność.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że dopiero zawarcie w dniu 1 sierpnia 2019 r. umowy ustanowienia odrębnej własności przedmiotowego lokalu mieszkalnego i przeniesienie jego własności na rzecz Wnioskodawczyni stanowi nabycie prawa własności do tego lokalu.

Zatem, sprzedaż w dniu 23 września 2019 r. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną własność przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie (1 sierpnia 2019 r.), stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W świetle art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena określona w umowie, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ww. ustawy, nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za ww. koszty uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Do wydatków takich można zaliczyć przykładowo koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie, koszty biura pośrednictwa obrotu nieruchomościami, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, koszt uzyskania wypisu z ksiąg wieczystych itp. Koszty te – jako koszty odpłatnego zbycia – pomniejszają przychód. Pomiędzy tymi wydatkami
a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć zatem związek przyczynowo-skutkowy.

Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 6c powołanej ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Zgodnie z art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie określonym w ust. 1 (od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym) podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

Wskazać należy, że w stanowisku dotyczącym pytania nr 1 błędnie przyjęto, iż w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym znajdzie zastosowanie art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę. Wnioskodawczyni bowiem będący przedmiotem sprzedaży lokal mieszkalny stanowiący odrębną własność nie nabyła w spadku, ani w wyniku działu spadku (ugody), lecz w wyniku przekształcenia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego w lokal mieszkalny stanowiący odrębną własność, co miało miejsce w dniu 1 sierpnia 2019 r. Wówczas został zawarty akt notarialny, zgodnie z którym ustanowiono odrębną własność lokalu i dokonano przeniesienia własności lokalu na Wnioskodawczynię. Zatem, również w stanowisku dotyczącym pytania nr 2 nieprawidłowo uznano, że opodatkowaniu podlegać będzie wyłącznie sprzedaż udziału nabytego od dzieci Pani … w wyniku ugody zawartej w drodze działu spadku.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz uregulowania prawne stwierdzić należy, że sprzedaż w dniu 23 września 2019 r. przez Wnioskodawczynię lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną własność przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie (1 sierpnia 2019 r.) w całości stanowi źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uzyskany z tego tytułu dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ww. ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni uznane zostało za nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanych wyroków Sądów zauważyć należy, że dotyczą one innych stanów faktycznych niż przedstawiony we wniosku. Ponadto wskazać należy, że interpretacje organu podatkowego dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw, w określonym stanie faktycznym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące, zatem nie mogą przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów, nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego, nie negując jednak orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego.

Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ww. ustawy jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.