Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDSB1-1.4019.103.2021.1.MM
z 13 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że Państwa stanowisko przedstawione we wniosku z 15 kwietnia 2021 r. (data wpływu) uzupełnionym 16 kwietnia 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej przepisów ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi w zakresie opłaty od napojów alkoholowych nabytych przed 1 stycznia 2021 r. i sprzedawanych w ramach zezwolenia na obrót hurtowy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

15 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej przepisów ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi w zakresie opłaty od napojów alkoholowych nabytych przed 1 stycznia 2021 r. i sprzedawanych w ramach zezwolenia na obrót hurtowy.

Na mocy ustawy z 30 marca 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r., poz. 694) od 16 kwietnia 2021 r., organem właściwym w sprawie wniosków o wydanie interpretacji indywidualnych przepisów dotyczących opłaty, o której mowa w art. 92 ust. 11 ustawy z 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2277, ze zm.), zwanej dalej ustawą, jest Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Głównym przedmiotem działalności Spółki jest sprzedaż szerokiego asortymentu produktów z branży spożywczej, w tym także napojów alkoholowych do różnych odbiorców – dystrybutorów hurtowych, sklepów detalicznych, jak również konsumentów. Spółka posiada zezwolenie na obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi o zawartości powyżej 18% alkoholu i do 18% alkoholu. Ponadto, Wnioskodawca posiada również zezwolenia na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży. Spółka nabywa napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml (dalej: napoje alkoholowe w małych formatach, małpki, napoje) od:

• podmiotów krajowych posiadających zezwolenie na obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi o zawartości powyżej 18% alkoholu lub do 18% alkoholu,
• podmiotów zagranicznych nieposiadających zezwolenia na obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi o zawartości powyżej 18% alkoholu lub do 18% alkoholu.

Wnioskodawca dokonuje sprzedaży napojów alkoholowych w małych formatach na rzecz:

• podmiotów posiadających zezwolenie wyłącznie na obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi o zawartości powyżej 18% alkoholu lub do 18% alkoholu,
• podmiotów posiadających zezwolenie wyłącznie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia w miejscu sprzedaży lub poza miejscem sprzedaży,
• podmiotów posiadających jednocześnie jedno lub wszystkie z powyższych zezwoleń na obrót hurtowy i jedno lub wszystkie z powyższych zezwoleń na sprzedaż detaliczną,
• na rzecz konsumentów oraz podmiotów nie posiadających ww. zezwoleń (w punktach sprzedaży detalicznej).
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacji, gdy Spółka zakupiła przed 1 stycznia 2021 r. napoje alkoholowe w małych formatach, które następnie będzie sprzedawać w 2021 r. w ramach zezwolenia na obrót hurtowy, to czy Spółka będzie zobowiązana do zapłaty Opłaty dodatkowej w zakresie tych napojów?

Zdaniem Wnioskodawcy, napoje alkoholowe w małych formatach, zakupione w 2020 r. nie podlegają Opłacie dodatkowej w żadnej sytuacji ze względu na fakt, iż do zaopatrzenia w te napoje doszło jeszcze w 2020 r., tj. w czasie, kiedy Opłata dodatkowa jeszcze nie obowiązywała.

1. Regulacje prawne

Ustawa o wychowaniu w trzeźwości wprowadza specjalne zezwolenia, aby móc obracać, sprzedawać napoje alkoholowe na terytorium kraju. Ustawa wprowadza definicję obrotu hurtowego napojami alkoholowymi jako zakupu napojów alkoholowych w celu dalszej ich odsprzedaży przedsiębiorcom posiadającym właściwe zezwolenia. Zgodnie z art. 9 ust. 1 Ustawy, obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi o zawartości powyżej 18% alkoholu może być prowadzony tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez ministra właściwego do spraw gospodarki. Natomiast w myśl art. 9 ust. 2 Ustawy, obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi o zawartości do 18% alkoholu może być prowadzony tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez marszałka województwa. Oby dwa typy zezwoleń na potrzeby niniejszego wniosku będą dalej zwane: zezwolenie na obrót hurtowy. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 7 Ustawy pod pojęciem „obrót hurtowy napojami alkoholowymi” należy rozumieć zakup napojów alkoholowych w celu dalszej ich odsprzedaży przedsiębiorcom posiadającym właściwe zezwolenia. Producent napojów alkoholowych jest obowiązany do uzyskania zezwolenia na obrót hurtowy napojami alkoholowymi, jeżeli zbywa swoje wyroby przedsiębiorcom posiadającym zezwolenia, o których mowa w art. 18 ust. 1, tj. zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia w miejscu lub poza miejscem sprzedaży – dalej zwane: zezwolenia na sprzedaż detaliczną. Zgodnie z art. 18 ust. 7 pkt 3 Ustawy warunkiem prowadzenia sprzedaży napojów alkoholowych do spożycia w miejscu lub poza miejscem sprzedaży jest zaopatrywanie się w napoje alkoholowe u producentów i przedsiębiorców posiadających odpowiednie zezwolenie na sprzedaż hurtową napojów alkoholowych. Co do zasady, Opłatę małpkową wprowadza art. 92 ust. 11 znowelizowanej Ustawy o wychowaniu w trzeźwości, który stanowi, że Opłata dodatkowa za zezwolenie, o którym mowa w art. 9 ust. 1 lub 2 Ustawy będzie zasadniczo nakładana na przedsiębiorcę zaopatrującego przedsiębiorcę posiadającego zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży w napoje alkoholowe w małych formatach. Natomiast zgodnie z art. 92 ust. 11 znowelizowanej Ustawy o wychowaniu w trzeźwości zdanie drugie, Opłatę dodatkową wnosi się również w przypadku dokonywania czynności, o których mowa w art. 92 ust. 8-10 Ustawy o wychowaniu w trzeźwości, w stosunku do napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml. Art. 92 ust. 8 znowelizowanej Ustawy o wychowaniu w trzeźwości stanowi, że opłata za zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi o zawartości powyżej 18% alkoholu dla przedsiębiorców uprawnionych do wyrobu lub rozlewu napojów spirytusowych do 10 tys. litrów 100% alkoholu rocznie ustala się stosownie do deklarowanego rocznego obrotu własnymi wyrobami. Odwołując się natomiast do art. 92 ust. 9 i 10 znowelizowanej Ustawy o wychowaniu w trzeźwości, Opłata dodatkowa za zezwolenie na wyprzedaż posiadanych zapasów napojów alkoholowych o zawartości do 18% alkoholu wynosi 1000 zł, a za zezwolenie na wyprzedaż napojów alkoholowych o zawartości powyżej 18% alkoholu jest pobierana w zależności od liczby litrów 100% alkoholu, zgłoszonej we wniosku, proporcjonalnie do wysokości opłaty określonej w ust. 6. W analizowanej sprawie istotne znaczenie ma również art. 92 ust. 12 znowelizowanej Ustawy o wychowaniu w trzeźwości, który stanowi, iż w przypadku, gdy przedsiębiorca posiadający zezwolenie na obrót w hurtowy w kraju napojami alkoholowymi zaopatruje przedsiębiorcę posiadającego jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, odprowadza opłatę od wszystkich napojów objętych Opłatą dodatkową, w które zaopatrzył tego przedsiębiorcę. Jednocześnie art. 92 ust. 13 znowelizowanej Ustawy o wychowaniu w trzeźwości stanowi, że w przypadku, gdy przedsiębiorca dokonuje zaopatrzenia w napoje alkoholowe, od których zapłacono już Opłatę dodatkową, nie jest obowiązany do jej zapłaty.

2. Konkluzje

Biorąc powyższe pod analizę zdaniem Wnioskodawcy należy uznać, iż Opłata małpkowa jest kolejnym rodzajem opłaty za zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi na terenie kraju. Jest formą dodatkowej daniny do istniejącej obecnie opłaty za ten rodzaj zezwoleń na gruncie Ustawy o wychowaniu w trzeźwości, którą obecnie pobiera się przed wydaniem zezwolenia na obrót hurtowy. W konsekwencji Wnioskodawca uważa, iż zasadniczo Opłata małpkowa będzie wymagalna, jeśli przedsiębiorca w ramach posiadanego przez siebie zezwolenia na obrót hurtowy, dokona czynności klasyfikowanej jako zaopatrzenie w napoje alkoholowe w małych formatach do podmiotu posiadającego zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, bądź też podmiotu, który posiada jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy oraz zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży. Innymi słowy zdaniem Spółki muszą być spełnione łącznie następujące okoliczności, aby mówić o zobowiązaniu do zapłaty Opłaty małpkowej:

1. Przedsiębiorca dokonujący zaopatrzenia musi posiadać zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi,
2. przedsiębiorca musi dokonywać czynności kwalifikowanych jako „zaopatrzenie” bądź czynności zrównanych z „zaopatrzeniem”,
3. czynności te muszą być dokonywane na rzecz przedsiębiorcy posiadającego zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży (niemniej nie ma znaczenia rodzaj napoju alkoholowego na jaki zezwolenie jest wydane), bądź też przedsiębiorcy takiego jak Spółka, posiadającego zarówno zezwolenie na sprzedaż detaliczną jak i zezwolenie na obrót hurtowy,
4. przedmiotem tych czynności muszą być napoje alkoholowe w małych formatach.
   
   

Zgodnie z Ustawą, obowiązek zapłaty Opłaty powstaje w momencie zaopatrzenia w małpki przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych lub przedsiębiorcy, który posiada jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy jak i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych. Zdaniem Wnioskodawcy dla określenia, czy dana czynność powinna być brana pod uwagę do kalkulacji Opłaty małpkowej czy też nie, ważne jest prawidłowe zidentyfikowanie momentu, w którym doszło do zaopatrzenia. Co do zasady, zgodnie z art. 92 ust. 15 Ustawy obowiązek zapłaty Opłaty dodatkowej powstaje w momencie zaopatrzenia w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml. Czynność mieszcząca się pod terminem „zaopatrzyć” nie została jednak zdefiniowana przez ustawodawcę. Zdaniem Wnioskodawcy pojęcie „zaopatrzyć” powinno być jednoznaczne z momentem, w którym podmiot nabywający towary uzyskał prawo do rozporządzania nimi jak właściciel, a więc z momentem sprzedaży małpek na rzecz podmiotu posiadającego zezwolenie na sprzedaż detaliczną, lub z momentem sprzedaży małpek na rzecz podmiotu posiadającego jednocześnie zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych oraz na obrót hurtowy. W praktyce zatem jest to data dostawy towarów. Mając na uwadze powyższe, w ocenie Spółki napoje alkoholowe w małych formatach zakupione w 2020 r. nie podlegają Opłacie dodatkowej w żadnej sytuacji ze względu na fakt, iż do zaopatrzenia w te napoje doszło jeszcze w 2020 r., tj. w czasie, kiedy Opłata dodatkowa nie obowiązywała. Nie można bowiem nakładać obciążeń publicznoprawnych z mocą wsteczną, tj. w zakresie towarów, które zostały wprowadzone do obrotu przed wejściem w życie ww. opłaty (zwłaszcza, że Ustaw wprowadzająca nie zawiera żadnych przepisów przejściowych w tym zakresie). Jednocześnie należy zauważyć, iż ani Ustawa ani Ustawa zmieniająca nie regulują kwestii zapasów małpek nabytych przed 1 stycznia 2021 r. W ocenie Spółki, zasady wynikające z Ustawy w przypadku takich napojów należy zastosować, z uwzględnieniem całego łańcucha dostaw od momentu ich pierwszej sprzedaży po tym jak zostały wyprodukowane/zakupione, tj. łącznie z czynnościami, które miały miejsce przed 1 stycznia 2021 r. Spółka nie ma wątpliwości, że celem Ustawodawcy było wprowadzenie Opłaty, która pobierana jest tylko raz w momencie dokonania zaopatrzenia. W jednym z wyroków Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie 4 stycznia 2008 r. w sprawie o sygn. III SA/Wa 1887/07 stwierdził, że: „Obowiązek podatkowy powstaje w warunkach przez prawo określonych, niezależnie od woli podmiotów temu obowiązkowi podlegających, czy też podmiotów ustawowo zobowiązanych do stosowania różnych środków jego realizacji”. Zatem, to nie organy podatkowe, ale również i nie podatnicy, decydują o powstaniu obowiązku podatkowego. Taki obowiązek musi wynikać wprost z ustawy. Tymczasem, przepisy Ustawy w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2021 r. nie przewidywały Opłaty dodatkowej. Jednocześnie, przepisy Ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2021 r. oraz przepisy Ustawy zmieniającej również nie zwierają regulacji nakładających Opłatę na napoje alkoholowe w małych formatach, wprowadzone do obrotu przed 1 stycznia 2021 r. Mając na uwadze powyższe, w świetle powołanych regulacji nie jest możliwe uznanie, iż napoje alkoholowe w małych formatach nabyte przez Spółkę przed 1 stycznia 2021 r., a podlegające dalszej sprzedaży już po tej dacie, są objęte Opłatą. Spółka prowadzi sprzedaż detaliczną oraz sprzedaż hurtową. W ocenie Spółki za moment zaopatrzenia w napoje alkoholowe w małych formatach należy uznać najpóźniej moment ich sprzedaży Spółce przez dostawców.

W konsekwencji zdaniem Spółki, jeśli do takiej sprzedaży napojów alkoholowych doszło już w 2020 r. to również należy uznać, że do zaopatrzenia doszło jeszcze w 2020 r. A zatem, nie można rozważać kolejnych czynności z użyciem tych samych napojów pod kątem obowiązku zapłacenia przez Spółkę Opłaty, ponieważ Opłata powinna zostać uiszczona przy pierwszym zaopatrzeniu (sprzedaży), które w tym przypadku miało miejsce w 2020 r., kiedy przepisy jeszcze nie obowiązywały. Każda kolejna sprzedaż przez Spółkę nie może być rozważana jako kolejne zdarzenie powodujące powstanie obowiązku zapłacenia Opłaty. Jeśli do zaopatrzenia doszło w 2020 r. to Opłata nie została zapłacona, ale tylko dlatego że na moment tego zaopatrzenia nie była ona jeszcze wymagalna. W związku z tym następne podmioty w łańcuchu dostaw jak Spółka nie mogą być uznane za zobowiązane do jej zapłaty. Dodatkowym argumentem w tej sytuacji jest zasada, że prawo nie działa wstecz (lex retro non agit). Zgodnie z tą zasadą nowo stanowione prawo nie może wpływać na obowiązki podmiotów, które wynikają z ich przeszłych działań. W efekcie, Spółka nie może być obciążona Opłatą w odniesieniu do napojów alkoholowych w małych formatach, które nabyła jeszcze przed wejściem w życie przepisów Ustawy. Taka próba stosowania przepisów byłaby bardzo wątpliwa prawnie. Jednocześnie, odmienne rozumienie przepisów Ustawy prowadziłoby do naruszenia zasady rozstrzygania wątpliwości na korzyść podatnika (in dubio pro tributario). Uznanie, iż Opłacie podlegają również napoje alkoholowe w małych formatach zakupione przez przedsiębiorców posiadających zezwolenie na obrót hurtowy i sprzedaż detaliczną (lub tym samym przedsiębiorców posiadających zezwolenie na sprzedaż detaliczną) przed 1 stycznia 2021 r. działałoby na szkodę przedsiębiorców i narażało ich na straty. Należy bowiem zauważyć, iż w obrocie gospodarczym taka kategoria jak zakupy i zapasy podlegają planowaniu pod względem ilości i warunków cenowych (kształtowanych w dużym stopniu przez element podatkowy), co oznacza dokonywanie uzgodnień z dostawcami z (często dużym) wyprzedzeniem, uregulowanych w kontraktach. Ponadto prowadziłoby to do sytuacji, w której Spółka musiałaby wprowadzić skomplikowany oraz potrzebny tylko chwilowo, system rozliczania Opłaty od sprzedaży takich zapasów, a także zaimplementować kosztowne narzędzie do raportowania Opłaty, co z pewnością nie było intencją Ustawodawcy. Reasumując, w ocenie Spółki, nie ma ona obowiązku uiszczania Opłaty od sprzedaży w 2021 r. napojów alkoholowych w małych formatach, które zostały nabyte przez Spółkę przed 1 stycznia 2021 r. (a więc przed wejściem w życie przepisów Ustawy po nowelizacji). W takim przypadku należy uznać, że do zaopatrzenia w przedmiotowe napoje doszło w okresie, w którym przepisy o Opłacie jeszcze nie obowiązywały.

W świetle obowiązującego stanu prawnego Państwa stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi o zawartości powyżej 18% alkoholu może być prowadzony tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez ministra właściwego do spraw gospodarki.

Stosownie natomiast do art. 9 ust. 2 ustawy – obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi o zawartości do 18% alkoholu może być prowadzony tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez marszałka województwa. Wydawanie zezwoleń, decyzji wprowadzających zmiany w tych zezwoleniach oraz duplikatów tych zezwoleń należy do zadań własnych województw.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 7 ustawy obrotem hurtowym jest zakup napojów alkoholowych w celu dalszej ich odsprzedaży przedsiębiorcom posiadającym właściwe zezwolenia.

Stosownie do art. 18 ust. 1 ustawy, sprzedaż napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia w miejscu lub poza miejscem sprzedaży może być prowadzona tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta), właściwego ze względu na lokalizację punktu sprzedaży, zwanego dalej "organem zezwalającym".

Z powyższych przepisów wynika, że na podstawie zezwolenia na obrót hurtowy możliwa jest dalsza odsprzedaż napojów alkoholowych na rzecz podmiotów posiadających właściwe zezwolenia, tj. zezwolenie na obrót hurtowy lub zezwolenie na sprzedaż detaliczną.

Zgodnie z art. 92 ust. 11 ustawy – opłata za zezwolenie, o którym mowa w art. 9 ust. 1 lub 2, oraz za zezwolenie na wyprzedaż, o którym mowa w art. 95 ust. 4, dla przedsiębiorcy zaopatrującego przedsiębiorcę posiadającego zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml wynosi dodatkowo 25 zł za każdy pełny litr 100% alkoholu w tych opakowaniach.

Zgodnie z art. 92 ust. 12 ustawy – w przypadku gdy przedsiębiorca posiadający zezwolenie, o którym mowa w art. 9 ust. 1 lub 2, zaopatruje przedsiębiorcę posiadającego jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, odprowadza opłatę od wszystkich napojów objętych opłatą, ustaloną na podstawie ust. 11, w które zaopatrzył tego przedsiębiorcę.

Natomiast stosownie do art. 92 ust. 13 ustawy przedsiębiorca dokonujący zaopatrzenia w napoje alkoholowe, od których zapłacono opłatę, o której mowa w ust. 12, nie jest obowiązany do zapłaty opłaty ustalonej na podstawie ust. 11.

Z wniosku wynika, że posiadają Państwo zezwolenie na obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi oraz zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży. Nabyli Państwo przed 1 stycznia 2021 r. napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml. Napoje te nie podlegały opłacie, o której mowa w art. 92 ust. 11 ustawy, ponieważ w momencie zaopatrzenia przepis ten nie obowiązywał. Obecnie, tj. w 2021 r. w ramach zezwolenia na obrót hurtowy będziecie Państwo zaopatrywali inne podmioty w ww. napoje alkoholowe. W tym miejscu należy podkreślić, że Państwa pytanie dotyczy sprzedaży napojów alkoholowych w ramach zezwolenia na obrót hurtowy, czyli na rzecz podmiotów posiadających zezwolenie na obrót hurtowy lub zezwolenie na sprzedaż detaliczną.

Sprzedaż napojów alkoholowych na rzecz konsumentów oraz podmiotów nie posiadających ww. zezwoleń (w punktach sprzedaży detalicznej) nie jest możliwa w ramach zezwolenia na obrót hurtowy.

Zatem Państwa wątpliwości dotyczą sprzedaży zapasów magazynowych na rzecz:

• podmiotów posiadających wyłącznie zezwolenie na obrót hurtowy,
• podmiotów posiadających wyłącznie zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia w miejscu sprzedaży lub poza miejscem sprzedaży oraz
• podmiotów posiadających zezwolenie na obrót hurtowy i jedno lub oba zezwolenia na sprzedaż detaliczną.
  
  

W świetle wyżej cytowanych przepisów ustawy należy stwierdzić, że zaopatrywanie w napoje alkoholowe w małych formatach po 1 stycznia 2021 r.:

• podmiotów posiadających wyłącznie zezwolenie na obrót hurtowy,
• podmiotów posiadających wyłącznie zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia w miejscu sprzedaży, oraz
• podmiotów posiadających zezwolenie na obrót hurtowy oraz zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia w miejscu sprzedaży,

w ogóle nie podlega opłacie.

Tym samym dokonując zaopatrzenia ww. podmiotów, nie będziecie Państwo zobowiązani do zapłaty opłaty o której mowa w art. 9² ust. 11 i ust. 12 ustawy.

Inaczej wygląda natomiast sytuacja w przypadku zaopatrywania w napoje alkoholowe w małych formatach po 1 stycznia 2021 r.

• podmiotów posiadających zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży,
• podmiotów posiadających jednocześnie zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia w miejscu sprzedaży,
• podmiotów posiadających jednocześnie zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży,
• podmiotów posiadających zezwolenie na obrót hurtowy, zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia w miejscu sprzedaży oraz zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży,

gdyż są to podmioty, o których mowa w art. art. 92 ust. 11 i ust. 12 ustawy.

Kluczowy w tej sytuacji jest art. 92 ust. 13 ustawy, z treści którego wynika, że jedyny wyjątek zwalniający podmiot dokonujący zaopatrzenia z zapłaty opłaty dotyczy napojów alkoholowych, od których zapłacono już opłatę. W każdej innej sytuacji przedsiębiorca jest zobowiązany do zapłaty opłaty jeżeli zaopatruje w napoje alkoholowe w małych formatach przedsiębiorcę posiadającego zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży.

Zatem każde zaopatrzenie przedsiębiorcy, który w ramach posiadanych zezwoleń posiada zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml podlega opłacie, zgodnie z art. 92 ust. 11 ustawy.

Ponieważ na gruncie ustawy nie zostało zdefiniowane pojęcie „zaopatrzenia”, zasadnym jest uznanie (przy zastosowaniu wykładni językowej), że przez zaopatrzenie należy rozumieć realne wejście we władanie nad rzeczą (tu: nad produktami podlegającymi opłacie), co z kolei można utożsamić z wydaniem towaru przez dostawcę na rzecz odbiorcy. Zgodnie bowiem z definicją słownikową, pojęcie „zaopatrzyć” rozumie się następująco: „dostarczyć jakiejś osobie, instytucji lub organizacji potrzebne rzeczy” oraz (w formie zwrotnej) „kupić lub zgromadzić potrzebne rzeczy; też: zabrać ze sobą rzeczy potrzebne na daną okazję” (por. Słownik Języka Polskiego PWN, https://sjp.pwn.pl/szukaj/zaopatrzenie.html).

Analizując powyższe przepisy w odniesieniu do pytania, czy będą Państwo zobowiązani do zapłaty opłaty, o której mowa w art. 92 ust. 11 ustawy w przypadku zaopatrzenia, począwszy od 1 stycznia 2021 r., przedsiębiorcy posiadającego zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży w napoje alkoholowe w małych formatach zakupione w 2020 r., wskazać należy, że jesteście Państwo zobowiązani do zapłaty opłaty, o której mowa powyżej.

Jeżeli bowiem opłata nie została dotychczas zapłacona, a przedsiębiorca dokonuje zaopatrzenia, o którym mowa w art. 9² ust. 11 albo ust. 12, opłata powinna zostać zapłacona odpowiednio zgodnie z treścią tych przepisów.

Wobec powyższego, co do zasady przedsiębiorca posiadający zezwolenie na obrót hurtowy i zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży nie odprowadza opłaty, o której mowa w art. 92 ust. 11 ustawy, jednak jedynie jeśli opłata została odprowadzona na podstawie ust. 12.

W przypadku, gdy po wejściu w życie przepisów wprowadzających opłatę przedsiębiorca posiadający zezwolenie na obrót hurtowy i sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży dokona zaopatrzenia, o którym mowa w art. 92 ust. 11 lub 12 ustawy, zobowiązany jest do zapłaty opłaty.

Nie można zatem zgodzić się z Państwem, że ponieważ nabyli Państwo napoje alkoholowe w małych formatach przed 1 stycznia 2021 r., to ich dalsza odsprzedaż również nie będzie objęta regulacją ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2021 r. Zaopatrzenie, którego dokonają Państwo będzie miało miejsce w 2021 r., a zgodnie z art. 92 ust. 11 ustawy podlega ono opłacie.

Nie ma bowiem znaczenia data nabycia napojów alkoholowych w małych formatach, lecz data zaopatrzenia przez Państwo przedsiębiorcy posiadającego zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży.

Reasumując, będziecie Państwo zobowiązani do zapłaty opłaty, o której mowa w art. 92 ust. 11 ustawy, w przypadku zapatrzenia w 2021 r. przedsiębiorców posiadających m.in. zezwolenie na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, w napoje alkoholowe nabyte przed 1 stycznia 2021 r. w opakowaniach jednostkowych o ilości nominalnej napoju nieprzekraczającej 300 ml, od których ta opłata nie została zapłacona.

Natomiast nie będziecie Państwo zobowiązani do zapłaty opłaty, o której mowa powyżej od sprzedanych w ramach zezwolenia na obrót hurtowy napojów alkoholowych w małych formatach nabytych przez 1 stycznia 2021 r., pozostałym pomiotom, tj. przedsiębiorcom, którzy w ramach posiadanych zezwoleń nie posiadają zezwolenia na sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży .

Mimo, że nie w każdym przypadku będziecie Państwo zobowiązani do uiszczenia opłaty, o której mowa w art. 92 ust. 11 ustawy z tytułu sprzedaży napojów alkoholowych nabytych przed 1 stycznia 2021 r., to Państwa stanowisko należało w całości uznać za nieprawidłowe.

Oparli bowiem Państwo swoje stanowisko na tezie, że napoje alkoholowe w małych formatach nie podlegają opłacie w żadnej sytuacji ze względu na fakt, że do zaopatrzenia doszło jeszcze w 2020 r., tj. w czasie kiedy opłata jeszcze nie obowiązywała. Z takim stanowiskiem Organ nie może się zgodzić. Bowiem obowiązek zapłaty opłaty za zezwolenie na obrót hurtowy napojami alkoholowymi przedsiębiorcy zaopatrującego przedsiębiorcę w napoje alkoholowe w opakowaniach jednostkowych do 300 ml związany jest z rodzajem zezwolenia na sprzedaż alkoholu posiadanego przez nabywcę tych napojów, a nie z datą ich nabycia.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przestawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Przysługuje Państwu prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.