Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.286.2021.7.MM
z 25 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2021 r. (data wpływu 5 marca 2021 r.), uzupełnionym pismami z dnia 6 czerwca 2021 r. (data wpływu 9 czerwca 2021 r.) i 17 czerwca 2021 r. (data wpływu 21 czerwca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży działki – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży działki.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z dnia 27 maja 2021 r. nr 0113-KDIPT1-3.4012.160.2021.3.KK, 0112-KDIL2-1.4011.286.2021.3.MM, wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie zostało skutecznie doręczone w dniu 31 maja 2021 r. Natomiast w dniu 9 czerwca 2021 r. wpłynęło pismo stanowiące uzupełnienie wniosku. Pismo nie zostało podpisane przez Zainteresowaną wobec czego pismem z dnia 11 czerwca 2021 r. nr 0113-KDIPT1-3.4012.160.2021.6.KK, 0112-KDIL2-1.4011.286.2021.6.MM wystosowano wezwanie do złożenia podpisu pod pismem stanowiącym uzupełnienie wniosku. W dniu 21 czerwca 2021 r. do siedziby tut. organu wpłynęło pismo zawierające ww. podpis.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni wraz z siostrą i jej mężem posiadają pole rolne ok. 3 ha (otrzymane ok. 18 lat temu od ich taty). W 2019 roku Wnioskodawczyni wraz z siostrą i jej mężem złożyli do gminy wniosek o wydanie decyzji o warunkach zabudowy. W związku z tym, że gmina przystąpiła do sporządzenia MPZP wniosek ten zawieszono na 9 miesięcy. Ostatecznie udało się Wnioskodawczyni uzyskać po długim czasie decyzję o warunkach zabudowy na część pola (1/2) oraz po uzyskaniu decyzji również pozwolenia na budowę. Decyzję wydano dla 13 domów jednorodzinnych położonych na jednej działce (1/2). Wydano dwa pozwolenia na budowę (jedno pozwolenie dla jedenastu domów i jedno pozwolenie dla dwóch domów). Podsumowując, to jest jedna działka (rolna) o numerze 1/2 na której można wybudować trzynaście domów jednorodzinnych. Wnioskodawczyni nie dokonała podziału geodezyjnego tej działki na mniejsze. Wnioskodawczyni wraz z współwłaścicielami planuje jedynie oddzielić część niezagospodarowaną aby móc nadal uprawiać pole. Wkrótce Zainteresowana wraz z współwłaścicielami planuje sprzedać działkę (1/2) łącznie z tymi trzynastoma pozwoleniami na budowę (a właściwie dwie decyzje na trzynaście budynków). Kupujący zakupi więc całość – będzie jeden kupiec, który wybuduje na działce te trzynaście domów. Jeden z domów będzie wybudowany dla Wnioskodawczyni i będzie to rozliczone w barterze. Zainteresowana oraz współwłaściciele nie zajmują się zawodowo sprzedażą ani kupnem nieruchomości. Wszyscy współwłaściciele prowadzą swoje firmy w zupełnie innych branżach:

• Wnioskodawczyni prowadzi salon (…)
• siostra Wnioskodawczyni i jej mąż prowadzą (…)
• siostra Wnioskodawczyni prowadzi sprzedaż (…).
  
  

Wnioskodawczyni i współwłaściciele nie znają się na fachowej sprzedaży nieruchomości ani na fachowym zakupie nieruchomości. Sprzedaż przedmiotowej działki będzie dla nich jednorazowym wydarzeniem przy czym Wnioskodawczyni planuje środki uzyskane ze sprzedaży w większości przeznaczyć na wykończenie i budowę własnego domu.

Ponadto, w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazuje, że:

• działka rolna nie była nigdy przedmiotem najmu lub dzierżawy,
• działka rolna nie była związana z działalnością gospodarczą Wnioskodawczyni i nie była wprowadzona do ewidencji środków trwałych firmy,
• Wnioskodawczyni od 2003 r. do teraz prowadzi na działce uprawy własne (uprawa kukurydzy i pszenicy),
• działania, które mogły uatrakcyjnić działkę (jakie Wnioskodawczyni poczyniła) to uzyskanie pozwolenia na budowę oraz wydanie DW,
• Zainteresowana przez cały okres posiadania ww. działki wykorzystywała ją na własną uprawę kukurydzy i pszenicy,
• nabywcą wstępnie zainteresowanym kupnem sprzedawanej działki jest znajomy znajomego (Wnioskodawczyni nie dawała żadnego ogłoszenia),
• nie wie kim będzie ostatecznie nabywca działki. Obecny zainteresowany chce wybudować kilka domów, ale Zainteresowana nie wie czy jest on deweloperem czy dopiero nim zostanie
• nie udzielała na razie żadnych pełnomocnictw,
• nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży (oprócz wymienionej we wniosku).
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, Zainteresowana nie jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego. Podatek dochodowy od osób fizycznych nie dotyczy Wnioskodawczyni, ponieważ działkę współwłaściciele otrzymali ok. 18 lat temu od ich taty, a wcześniej tata był rolnikiem i ją uprawiał. Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych stawka podatku dochodowego 19% dotyczy transakcji sprzedaży wykonanych przed upływem 5 lat od daty nabycia darowizny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie powstaje przychód w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

• odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
• zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.
  
  

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozarolnicza działalność gospodarcza.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Wskazać należy, że treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ww. ustawy, daje podstawę by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków: po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową, po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz, po trzecie, działalność ta musi być wykonywana w sposób ciągły.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże, brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych. Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Natomiast, przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Na pojęcie „zorganizowanie” w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy składa się zespół celowych, uporządkowanych czynności o charakterze profesjonalnym, realizowanych w ramach mniej lub bardziej wyodrębnionej struktury, mieszczących się zarówno w tzw. fazie przygotowawczej, związanej z uruchomieniem określonych działalności, jak i w fazie realizacji.

Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego czy podatnik dokonał jej rejestracji.

W szczególności działania podatnika wypełniają definicję działalności gospodarczej, gdy podejmuje on pośrednio lub bezpośrednio aktywne czynności w zakresie sprzedaży nieruchomości (zarówno w fazie przygotowawczej, jak i w okresie realizacji) angażując środki podobne do wykorzystywanych przez przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą. Istotne znaczenie, choć nie decydujące, mają również poszczególne elementy zdarzenia będące efektem aktywnych działań podatnika, np. to w jaki sposób i w jakim celu zostaną nabyte lub wytworzone składniki majątku będące przedmiotem sprzedaży (w drodze zakupu, spadku, darowizny), to czy zostaną nabyte de facto na cele inwestycyjne celem czerpania zysków z najmu lub sprzedaży, czy przede wszystkim na potrzeby osobiste podatnika i jego najbliższej rodziny.

Przy czym każdy przypadek należy oceniać indywidualnie, mając na względzie całokształt okoliczności faktycznych danej sprawy, a więc wszystkie działania podejmowane przez podatnika, a nie tylko poszczególne czynności, pojedyncze elementy stanu faktycznego.

Przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może zatem stanowić przychód z dwóch źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w cyt. art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Zakwalifikowanie do źródła przychodu ma ogromne znaczenie dla ustalenia chociażby takich kwestii, jak sposób opodatkowania przychodu, możliwość odliczenia kosztów jego uzyskania, możliwość skorzystania ze zwolnień przedmiotowych itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód. Przy czym, jeden i ten sam przychód stanowić może przychód wyłącznie z jednego źródła. Ponadto nie jest możliwa sytuacja, w której ten sam przychód będzie np. zakwalifikowany częściowo do jednego źródła, a częściowo do innego.

Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości (działki) działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie nieruchomości, podział nieruchomości, wystąpienie o pozwolenie na budowę, uzbrojenie terenu, itp.

Brak jest natomiast podstaw, aby podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb rodziny, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności, czy też jej rodziny. Zatem sprzedaż, nawet wielokrotna, przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, w przypadku sprzedaży nieruchomości, podejmowane przez podatnika czynności, które mieszczą się w ramach zwykłego zarządu własnym majątkiem, tzn. mają na celu zwyczajowe gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb osobistych podatnika lub jego rodziny nie będą przesądzać o zakwalifikowaniu przychodu do pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, w celu właściwego zakwalifikowania skutków działań podjętych przez Wnioskodawczynię do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem działki, o której mowa we wniosku.

Z informacji przedstawionych w treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni wraz z siostrą i jej mężem posiadają pole rolne ok. 3 ha (otrzymane ok. 18 lat temu od ich taty). Wnioskodawczyni nie dokonała podziału geodezyjnego tej działki na mniejsze. Zainteresowana wraz z współwłaścicielami planuje jedynie oddzielić część niezagospodarowaną aby móc nadal uprawiać pole. W 2019 r. Wnioskodawczyni wraz z siostrą i jej mężem złożyli do gminy wniosek o wydanie decyzji o warunkach zabudowy. Działaniami Wnioskodawczyni, które mogły uatrakcyjnić działkę było uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy na część (1/2) pola oraz po uzyskaniu decyzji również uzyskanie pozwolenia na budowę. Decyzję wydano dla trzynastu domów.

Wątpliwość Wnioskodawczyni budzi kwestia, czy planowana sprzedaż działki będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, w celu ustalenia prawidłowego źródła przychodów z tytułu przychodów uzyskanych z planowanej sprzedaży należy rozważyć, czy czynność sprzedaży powyższej działki posiada znamiona pozarolniczej działalności gospodarczej.

Przedstawione powyżej okoliczności sprawy wskazują, że sprzedaż udziałów w prawie własności działki nr 1/2 przez Wnioskodawczynię, będzie dokonywana w ramach działalności gospodarczej. Pomimo, że jak wynika z ww. okoliczności - otrzymany 18 lat temu grunt Wnioskodawczyni wykorzystała do uprawy pszenicy i kukurydzy to jednak z biegiem czasu Wnioskodawczyni oraz pozostali współwłaściciele podjęli decyzję o zmianie przeznaczenia ww. działki nr 1/2 oraz podjęli czynności, które miały doprowadzić do zbycia posiadanej przez nich nieruchomości.

Ciąg aktywnych działań Wnioskodawczyni przyjął charakter czynności właściwych dla profesjonalnej działalności handlowca. Wskazać należy, że w celu zmiany przeznaczenia posiadanych gruntów i sprzedaży nieruchomości Wnioskodawczyni wraz z pozostałymi współwłaścicielami wystąpili do gminy z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, którą to decyzje otrzymali. Ponadto, Wnioskodawczyni wraz z współwłaścicielami planują oddzielić część niezagospodarowaną działki, aby móc nadal uprawiać pole. Co więcej, właściciele przedmiotowej działki 1/2 uzyskali również pozwolenie na budowę. Wydano dwa pozwolenia na budowę (jedno pozwolenie dla jedenastu domów i jedno pozwolenie dla dwóch domów. Wnioskodawczyni wskazała również, że wraz z pozostałymi współwłaścicielami podjęli działania, które mogły uatrakcyjnić działkę (wydanie DW oraz pozwolenie na budowę).

Wobec powyższego Wnioskodawczyni dokonując przyszłej sprzedaży udziałów w prawie własności działki nr 1/2, nie będzie korzystać z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem prywatnym, nie jest to bowiem typowe (zwykłe) rozporządzanie prawem własności. Wykonanie ww. czynności wskazuje na podjęcie przez Wnioskodawczynię oraz pozostałych współwłaścicieli świadomych działań mających na celu sprzedaż przedmiotowej działki w sposób profesjonalny w celu osiągnięcia korzyści finansowej. Wnioskodawczyni podjęła konkretne działania, prowadzące do podniesienia atrakcyjności sprzedawanej nieruchomości, wnioskując i doprowadzając do jej przekształcenia, podziału oraz uzyskania pozwolenia na budowę. Tym samym powyższe czynności świadczą o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną).

Z całokształtu opisanego zespołu czynności wynika zatem, że sprzedaż ta będzie miała miejsce w warunkach wskazujących na handlowy charakter. Zdaniem tutejszego organu podejmowane przez Wnioskodawczynię działania nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, lecz stanowią aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, właściwe dla handlowców.

W związku z powyższym uznać należy, że podejmowane przez Zainteresowaną działania oraz dokonane czynności wykluczają sprzedaż udziałów w prawie własności działki w ramach zarządu jej majątkiem prywatnym. W tej konkretnej sytuacji nie można uznać, że sprzedaż prawa własności do nieruchomości będzie stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym. Tym samym sprzedaż przez Wnioskodawczynię udziałów w prawie własności działki wypełnia definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. art. 5a pkt 6 ustawy i podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawczyni podjęła zespół konkretnych działań nakierunkowanych na osiągniecie przychodu z tytułu sprzedaży przedmiotowej działki, uzyskany przychód z planowanej sprzedaży należy zakwalifikować do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Reasumując: na podstawie zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniu należy przyjąć, że planowana sprzedaż opisanej we wniosku działki w świetle przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie dokonana w ramach działalności gospodarczej, a zatem spowoduje powstanie przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, w oparciu o okoliczności przedstawione przez Wnioskodawczynię, należy stwierdzić, że planowane zbycie działki należy rozpatrywać w kontekście przepisów art. 10 ust. 1 pkt 3 przywołanej wyżej ustawy. Oznacza to, że przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię z przedmiotowej sprzedaży winien być opodatkowany zgodnie z zasadami przewidzianymi dla tego właśnie źródła, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej. Tym samym, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto należy podkreślić, że zakres interpretacji indywidualnej, zdeterminowany jest przede wszystkim przedstawionym przez Wnioskodawczynię zdarzeniem przyszłym jak i własnym stanowiskiem Wnioskodawczyni. Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie się różniło od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej informuje, że w przedmiocie podatku od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.