2021.07.14 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.126.2021.1.JS
z 14 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 maja 2021 r. (data wpływu 19 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zabezpieczenia akcyzowego złożonego w formie weksla własnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2021 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zabezpieczenia akcyzowego złożonego w formie weksla własnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest podatnikiem akcyzowym. Spółka jest zarejestrowana do celów akcyzy. Wnioskodawca ma również zezwolenie na prowadzenie działalności jako skład podatkowy.

Posiadane przez Spółkę zezwolenie akcyzowe wiąże się z koniecznością złożenia zabezpieczenia akcyzowego.

Złożenie zabezpieczenia akcyzowego jest warunkiem prowadzenia działalności gospodarczej z wykorzystaniem zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego.

Spółka chciałaby złożyć teraz zabezpieczenie akcyzowe w formie weksla własnego.

Zabezpieczenie Spółki w formie weksla będzie zabezpieczone dodatkowo hipoteką na nieruchomości głównego udziałowca Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy zaproponowane przez Wnioskodawcę zabezpieczenie akcyzowe w formie weksla własnego na pokrycie zobowiązań podatkowych związanych z działalnością akcyzową na podstawie posiadanego zezwolenia akcyzowego jest dopuszczone przez przepisy ustawy o podatku akcyzowym?

Zdaniem Wnioskodawcy, zaproponowane przez Spółkę zabezpieczenie w formie weksla własnego jest zgodne z przepisami ustawy o podatku akcyzowym.

Zabezpieczenie akcyzowe, jego złożenie, jest warunkiem koniecznym prowadzenia działalności gospodarczej na podstawie zezwoleń akcyzowych.

Dopuszczalne formy zabezpieczenia akcyzowego zostały określone w art. 67 ustawy o podatku akcyzowym.

Wśród dopuszczalnych form zabezpieczenia akcyzowego są wymienione, m.in. takie zabezpieczania jak weksel własny (art. 67 ust. 1 pkt 4 ustawy), czy też hipoteka na nieruchomości (art. 67 ust. 1 pkt 6 ustawy).

Wnioskodawca zamierza zatem złożyć zgodnie z ww. przepisem zabezpieczenie w formie weksla własnego.

Tak jak sprawą oczywistą jest dopuszczalność zastosowania zabezpieczenia w formie weksla własnego, równocześnie dla Wnioskodawcy zrozumiałe jest, że zaproponowane zabezpieczenie, zanim zostanie przyjęte, zostanie ocenione przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego pod kątem tego, czy właściwie zabezpiecza ono należną akcyzę, a faktycznie interes Skarbu Państwa.

W związku z tym jest duże prawdopodobieństwo, że sam weksel własny, może być oceniony przez właściwy organ podatkowy jako niewystarczający. Oczywiście kwestia ta wykracza poza zakres interpretacji indywidualnej.

W związku z tym proponowane przez Spółkę zabezpieczenie akcyzowe w formie weksla własnego, dodatkowo zabezpieczone zostanie na hipotece głównego udziałowca Spółki. Oczywiście takie dodatkowe zabezpieczenie weksla własnego, nie może być traktowane jako dodatkowa forma zabezpieczenia akcyzowego, która nie została wymieniona w art. 67 ustawy o podatku akcyzowym i jako taka niedopuszczalna przepisami.

Należy w tym miejscu podkreślić, że z punktu widzenia przepisów akcyzowych, proponowane przez Spółkę zabezpieczenie to ciągle weksel własny.

To, że proponowany przez Wnioskodawcę weksel jest zabezpieczone dodatkowo hipoteką na nieruchomości udziałowca Spółki, nie powoduje niedopuszczalności takiego zabezpieczenia, ponieważ weksel własny jest przewidziany przez przepisy ustawy o podatku akcyzowym.

Dodatkowa hipoteka na nieruchomości udziałowca o walorze dodatkowego zabezpieczenia potencjalnych roszczeń Skarbu Państwa ze złożonego weksla własnego, zostanie oczywiście oceniona przez organ podatkowy przyjmujący zabezpieczenie akcyzowe.

Nie zmienia to jednak faktu, że taki weksel własny jest jak najbardziej dopuszczalny, zaś jego zabezpieczenie dodatkowo hipoteką na nieruchomości, nie skutkuje tym, że mamy do czynienia z nową formą zabezpieczenia, która jest zabroniona przez przepisy prawa akcyzowego.

Podsumowując, opisane przez Wnioskodawcę zabezpieczenie akcyzowe w formie weksla własnego jest zgodne z ustawą o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2020 r., poz. 722 ze zm.) zwanej dalej „ustawą” – ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy, skład podatkowy to miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane - z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 11 ustawy, podmiot prowadzący skład podatkowy to podmiot, któremu wydano zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego.

Stosownie do art. 48 ust. 1 ustawy, zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego jest wydawane podmiotowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

prowadzi co najmniej jeden rodzaj działalności polegającej na produkcji, przeładowywaniu lub magazynowaniu wyrobów akcyzowych, w tym będących również własnością innych podmiotów;
jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług;
jest podmiotem, którego działalnością kierują osoby nieskazane prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów, przeciwko mieniu, przeciwko obrotowi gospodarczemu, przeciwko obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi lub przestępstwo skarbowe;
nie posiada zaległości z tytułu cła i podatków stanowiących dochód budżetu państwa, składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne oraz nie jest wobec niego prowadzone postępowanie egzekucyjne, likwidacyjne lub upadłościowe;
złoży zabezpieczenie akcyzowe, z zastrzeżeniem art. 64 ust. 1;
nie zostało cofnięte, ze względu na naruszenie przepisów prawa, żadne z udzielonych mu zezwoleń, o których mowa w art. 84 ust. 1, jak również koncesja lub zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej ani nie została wydana decyzja o zakazie wykonywania przez niego działalności regulowanej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 424), w zakresie wyrobów akcyzowych;
posiada tytuł prawny do korzystania z miejsca, w którym ma być prowadzony skład podatkowy.

Zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego wydaje właściwy naczelnik urzędu skarbowego na sporządzony na piśmie wniosek podmiotu – art. 49 ust. 1 ustawy.

Wniosek o wydanie zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego powinien zawierać dane dotyczące podmiotu oraz prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w szczególności imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres jego siedziby lub zamieszkania, numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile podmiot taki numer posiada, numer identyfikacji podatkowej (NIP), adres poczty elektronicznej oraz określenie rodzaju i zakresu działalności, która będzie prowadzona w składzie podatkowym, jak również wskazanie planowanej lokalizacji składu podatkowego, proponowanego zabezpieczenia akcyzowego oraz liczby już prowadzonych przez podmiot składów podatkowych – art. 49 ust. 3 ustawy.

Podmiot prowadzący skład podatkowy jest obowiązany do powiadamiania właściwego naczelnika urzędu skarbowego o zmianie danych zawartych we wniosku, o którym mowa w ust. 1, w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana, z zastrzeżeniem ust. 8 i 10 – art. 49 ust. 7 ustawy.

Powiadomienia o planowanej zmianie danych objętych treścią zezwolenia należy dokonywać przed dokonaniem tej zmiany, z zastrzeżeniem ust. 10 – art. 49 ust. 8 ustawy.

Powiadomienie, o którym mowa w ust. 8, stanowi jednocześnie wniosek o zmianę zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego w zakresie dotyczącym zgłoszonej zmiany – art. 49 ust. 9 ustawy.

Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, wydając zezwolenie na prowadzenie pierwszego składu podatkowego, nadaje podmiotowi odrębną decyzją numer akcyzowy podmiotu prowadzącego skład podatkowy – art. 50 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 50 ust. 3 ustawy, zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego określa w szczególności:

numer akcyzowy składu podatkowego;
adres, pod którym zlokalizowany jest skład podatkowy;
rodzaj prowadzonej działalności w składzie podatkowym;
rodzaj wyrobów akcyzowych będących przedmiotem działalności w składzie podatkowym;
formę i termin obowiązywania zabezpieczenia akcyzowego, a w przypadku zwolnienia podmiotu występującego z wnioskiem o zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego z obowiązku złożenia zabezpieczenia - przewidywaną maksymalną kwotę zobowiązania podatkowego albo przewidywaną maksymalną kwotę zobowiązania podatkowego oraz opłaty paliwowej podlegających zabezpieczeniu akcyzowemu oraz termin ważności zwolnienia z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego.

Jak stanowi art. 52 ust. 2 ustawy, właściwy naczelnik urzędu skarbowego cofa z urzędu zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego, jeżeli:

(uchylony);
podmiot prowadzący skład podatkowy prowadzi działalność niezgodnie z przepisami prawa podatkowego lub uzyskanym zezwoleniem;
zabezpieczenie akcyzowe podmiotu prowadzącego skład podatkowy utraciło ważność albo nie zapewnia już pokrycia w terminie lub w należnej wysokości kwoty jego zobowiązania podatkowego albo kwoty zobowiązania podatkowego oraz opłaty paliwowej, do której zapłaty może być on obowiązany, a w przypadku gdy podmiot prowadzący skład podatkowy został zwolniony z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego - jeżeli to zwolnienie utraciło ważność, a podmiot, we właściwym terminie, nie uzyskał nowego zwolnienia lub nie złożył zabezpieczenia akcyzowego w należnej wysokości, z zastrzeżeniem art. 64 ust. 5a;
został naruszony którykolwiek z warunków określonych w art. 48;
w okresie trzech pierwszych miesięcy po uzyskaniu zezwolenia podmiot, który złożył oświadczenie, o którym mowa w art. 48 ust. 4 lub 4d, nie osiągnął zadeklarowanych minimalnych poziomów określonych odpowiednio w art. 48 ust. 3 pkt 1, 1a, 2 i 4 lub ust. 4a;
prowadzenie działalności na podstawie tego zezwolenia powoduje zagrożenie ważnego interesu publicznego;
pozyska informację, że osoba kierująca działalnością podmiotu prowadzącego skład podatkowy kierowała w ostatnich 3 latach działalnością innego podmiotu, który w tym czasie w sposób uporczywy nie regulował w terminie należności podatkowych stanowiących dochód budżetu państwa lub wobec którego prowadzone było postępowanie egzekucyjne, oraz wezwie podmiot prowadzący skład podatkowy do zmiany osoby kierującej jego działalnością na osobę, która w ostatnich 3 latach nie kierowała działalnością takiego innego podmiotu, a podmiot prowadzący skład podatkowy nie dokona zmiany w terminie 30 dni od dnia wezwania.

Na podstawie art. 84 ust. 1 ustawy, wydanie, odmowa wydania, zmiana oraz cofnięcie zezwolenia:

na prowadzenie składu podatkowego,
na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca,
2a) na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca,
(uchylony),
3a) na wysyłanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany wysyłający,
na wykonywanie czynności w charakterze przedstawiciela podatkowego,
na prowadzenie działalności jako podmiot pośredniczący,
wyprowadzenia

-następuje w drodze decyzji.

Stosownie do art. 63 ust. 1 ustawy, do złożenia zabezpieczenia akcyzowego w kwocie pokrywającej powstałe albo mogące powstać zobowiązanie podatkowe albo powstałe lub mogące powstać zobowiązanie podatkowe oraz opłatę paliwową, której obowiązek zapłaty powstał albo może powstać, są obowiązane następujące podmioty:

podmiot prowadzący skład podatkowy;
zarejestrowany odbiorca;
zarejestrowany wysyłający;
podatnik, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
podatnik, o którym mowa w art. 78 ust. 1, z zastrzeżeniem art. 78 ust. 2a;
podmiot pośredniczący;
przedstawiciel podatkowy;
pośredniczący podmiot tytoniowy, z wyłączeniem przedsiębiorcy zagranicznego, o którym mowa w art. 20d pkt 1 lit. c;
podmiot reprezentujący przedsiębiorcę zagranicznego, o którym mowa w art. 20d pkt 1 lit. c.

Zabezpieczenie akcyzowe może być złożone na czas oznaczony albo nieoznaczony, dla zagwarantowania pokrycia jednego lub wielu zobowiązań podatkowych, albo jednego lub wielu zobowiązań podatkowych oraz jednej lub wielu opłat paliwowych – art. 63 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 64 ust. 1 ustawy, właściwy naczelnik urzędu skarbowego zwalnia podmiot prowadzący skład podatkowy z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego, jeżeli podmiot ten spełnia następujące warunki:

ma swoją siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju;
stosuje procedurę zawieszenia poboru akcyzy co najmniej od roku;
jego sytuacja finansowa i posiadany majątek zapewniają wywiązywanie się z zobowiązań podatkowych oraz obowiązku zapłaty opłaty paliwowej;
nie posiada zaległości z tytułu cła i podatków stanowiących dochód budżetu państwa, opłaty paliwowej, składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne oraz nie jest wobec niego prowadzone postępowanie egzekucyjne, likwidacyjne lub upadłościowe;
zobowiązał się do zapłacenia, na pierwsze żądanie na piśmie właściwego naczelnika urzędu skarbowego, kwoty akcyzy oraz kwoty opłaty paliwowej, przypadających do zapłaty z tytułu powstania zobowiązania podatkowego oraz obowiązku zapłaty opłaty paliwowej.

Podmioty obowiązane do złożenia zabezpieczenia akcyzowego:

podmiot prowadzący skład podatkowy,
zarejestrowany odbiorca, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca,
zarejestrowany wysyłający,
podmiot pośredniczący,
podatnik, o którym mowa w art. 13 ust. 3,
pośredniczący podmiot tytoniowy, z wyłączeniem przedsiębiorcy zagranicznego, o którym mowa w art. 20d pkt 1 lit. c,
podmiot reprezentujący przedsiębiorcę zagranicznego, o którym mowa w art. 20d pkt 1 lit. c

-składają zabezpieczenie w formie zabezpieczenia generalnego w celu zagwarantowania pokrycia wielu zobowiązań podatkowych albo wielu zobowiązań podatkowych oraz wielu opłat paliwowych.

Zgodnie z art. 65 ust. 2 ustawy, właściwy naczelnik urzędu skarbowego ustala wysokość zabezpieczenia generalnego, z uwzględnieniem ust. 3, 3a lub 3b, na poziomie równym:

wysokości zobowiązań podatkowych albo zobowiązań podatkowych oraz opłat paliwowych, gdy ich kwota może zostać dokładnie obliczona przy przyjmowaniu zabezpieczenia;
szacunkowej kwocie maksymalnej wynikającej z mogących powstać zobowiązań podatkowych oraz opłat paliwowych, których obowiązek zapłaty może powstać.

Dla ustalenia wysokości zabezpieczenia akcyzowego stosuje się stawki akcyzy oraz stawki opłaty paliwowej, obowiązujące w dniu powstania obowiązku podatkowego, a w przypadku gdy tego dnia nie można ustalić – w dniu złożenia zabezpieczenia; jeżeli jednak stawki akcyzy lub stawki opłaty paliwowej ulegną zmianie w trakcie trwania procedury zawieszenia poboru akcyzy, właściwy naczelnik urzędu skarbowego koryguje wysokość zabezpieczenia akcyzowego i powiadamia o tym podmiot, który złożył zabezpieczenie – art. 65 ust. 4 ustawy.

W przypadku gdy jest przyjmowane zabezpieczenie generalne dla zagwarantowania pokrycia zobowiązań podatkowych albo zobowiązań podatkowych oraz opłat paliwowych, których wysokość może ulec zmianie z upływem czasu, podmioty, o których mowa w ust. 1 lub 1a, są obowiązane wstępnie oszacować wysokość takiego zabezpieczenia na poziomie pozwalającym na pokrycie w każdym czasie tych zobowiązań podatkowych oraz opłat paliwowych – art. 65 ust. 5 ustawy.

Na wniosek podmiotu określonego w ust. 1, który spełnia warunki określone w art. 64 ust. 1 pkt 1, 3 i 4, właściwy naczelnik urzędu skarbowego wyraża zgodę na złożenie zabezpieczenia ryczałtowego dla zabezpieczenia wykonania jego zobowiązań podatkowych albo wykonania jego zobowiązań podatkowych oraz obowiązku zapłaty opłaty paliwowej przez ten podmiot. Przepisy art. 64 ust. 3-5a, 8 i 9 oraz przepisy wydane na podstawie art. 64 ust. 10 dotyczące sposobu dokumentowania spełnienia warunków określonych w art. 64 ust. 1, w tym rodzaju dokumentów potwierdzających ich spełnienie, stosuje się odpowiednio – art. 65 ust. 8 ustawy.

Jak stanowi art. 67 ust. 1 ustawy, zabezpieczenie akcyzowe może zostać złożone w formie:

depozytu w gotówce;
gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej;
czeku potwierdzonego przez osobę prawną mającą siedzibę na terytorium Unii Europejskiej lub terytorium państwa członkowskiego Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub przez oddział banku zagranicznego, którzy prowadzą na terytorium kraju działalność bankową w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2019 r. poz. 2357 oraz z 2020 r. poz. 284, 288 i 321);
weksla własnego;
innego dokumentu mającego wartość płatniczą;
hipoteki na nieruchomości.

Zabezpieczenie akcyzowe obowiązuje na całym terytorium Unii Europejskiej – art. 67 ust. 2 ustawy.

Jak wynika z art. 67 ust. 3 ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:

sposób i miejsce składania zabezpieczenia akcyzowego,
rodzaje innych dokumentów mających wartość płatniczą, które mogą być przyjmowane jako zabezpieczenie akcyzowe,
sposób dokonania potwierdzenia przyjęcia zabezpieczenia akcyzowego,
wzory druków służących do potwierdzenia przyjęcia zabezpieczenia akcyzowego

-uwzględniając konieczność właściwego zabezpieczenia wykonania zobowiązań podatkowych w akcyzie oraz obowiązku zapłaty opłaty paliwowej.

Stosownie do art. 70 ust. 1 ustawy, podmioty obowiązane do złożenia zabezpieczenia akcyzowego mogą wybrać formę zabezpieczenia spośród form określonych w art. 67 ust. 1.

Zabezpieczenie akcyzowe może być złożone w kilku formach określonych w art. 67 ust. 1, pod warunkiem że łącznie pokryją całą wymaganą kwotę zabezpieczenia akcyzowego – art. 70 ust. 2 ustawy.

Właściwy naczelnik urzędu skarbowego odmawia przyjęcia zabezpieczenia akcyzowego, jeżeli stwierdzi, że nie zapewni ono pokrycia w należnej wysokości kwoty zobowiązania podatkowego albo kwoty zobowiązania podatkowego oraz kwoty opłaty paliwowej – art. 71 ust. 1 ustawy.

Właściwy naczelnik urzędu skarbowego odmawia przyjęcia zabezpieczenia akcyzowego z określonym terminem ważności, jeżeli nie zabezpiecza ono w sposób skuteczny pokrycia w terminie kwoty zobowiązania podatkowego albo kwoty zobowiązania podatkowego oraz kwoty opłaty paliwowej – art. 71 ust. 2 ustawy.

Ponadto, zgodnie z art. 72 ust. 1 ustawy, jeżeli właściwy naczelnik urzędu skarbowego stwierdzi, że złożone zabezpieczenie akcyzowe nie zapewnia pokrycia w należnej wysokości lub w terminie kwoty zobowiązania podatkowego albo kwoty zobowiązania podatkowego oraz opłaty paliwowej, jest obowiązany zażądać przedłużenia zabezpieczenia, złożenia dodatkowego lub nowego zabezpieczenia akcyzowego.

Jeżeli określona lub zadeklarowana kwota akcyzy lub kwota opłaty paliwowej nie zostały zapłacone w terminie, organ podatkowy pokrywa je ze złożonego zabezpieczenia akcyzowego – art. 73 ust. 1 ustawy.

Organ podatkowy nie pokrywa kwoty akcyzy, o której mowa w ust. 1, z zabezpieczenia akcyzowego podmiotu, o którym mowa w art. 63 ust. 3, w przypadku, o którym mowa w art. 42 ust. 1 pkt 4, jeżeli podmiot ten nie został poinformowany lub nie mógł być poinformowany o nieotrzymaniu przez podmiot wysyłający, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 31 lit. a, raportu odbioru albo dokumentu zastępującego raport odbioru bądź raportu wywozu albo dokumentu zastępującego raport wywozu albo alternatywnego dowodu zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy i, w terminie miesiąca od dnia przekazania mu informacji o tym przez organ podatkowy, przedstawi dowód, że przemieszczanie wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy zakończyło się zgodnie z art. 41a ust. 2, lub dowód potwierdzający miejsce wystąpienia nieprawidłowości na terytorium państwa członkowskiego – art. 73 ust. 1a ustawy.

Na podstawie art. 73 ust. 2 ustawy, jeżeli w celu pokrycia kwoty akcyzy lub kwoty opłaty paliwowej niezapłaconych w terminie wymagana jest sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny, praw z dokumentów mających wartość płatniczą złożonych jako zabezpieczenie akcyzowe lub nieruchomości obciążonej hipoteką zgodnie z art. 67 ust. 1 pkt 6, do sprzedaży stosuje się przepisy ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2019 r. poz. 1438, z późn. zm.).

Należy wskazać, że na podstawie powyższej delegacji ustawowej z art. 66 ust. 1, art. 67 ust. 3 i art. 74 ust. 5 ustawy wydane zostało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie zabezpieczeń akcyzowych (Dz. U. z 2021 r., poz. 115). Rozporządzenie to określa:

wzór wniosku o wyrażenie zgody na złożenie zabezpieczenia ryczałtowego i wniosku o przedłużenie zgody na złożenie zabezpieczenia ryczałtowego;
szczegółowy sposób ustalania wysokości zabezpieczenia generalnego i ryczałtowego;
sposób i miejsce składania zabezpieczenia akcyzowego;
sposób dokonania potwierdzenia przyjęcia zabezpieczenia akcyzowego;
wzory druków służących do potwierdzenia przyjęcia zabezpieczenia akcyzowego;
rodzaje innych dokumentów mających wartość płatniczą, które mogą być przyjmowane jako zabezpieczenie akcyzowe;
szczegółowy sposób objęcia zabezpieczeniem akcyzowym wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, o którym mowa w art. 32 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zwanej dalej „ustawą”;
szczegółowy sposób stosowania zabezpieczenia generalnego i ryczałtowego, w tym sposób:
1. ustalania stanu wykorzystania zabezpieczenia generalnego oraz odnotowywania jego obciążenia i zwolnienia z obciążenia kwotą powstałego lub mogącego powstać zobowiązania podatkowego oraz opłaty paliwowej, o której mowa w art. 37h ust. 1 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 2286), zwanej dalej „opłatą paliwową”, której obowiązek zapłaty powstał lub może powstać,
2. stosowania zabezpieczenia generalnego i ryczałtowego przy wykorzystaniu Systemu, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwanego dalej „Systemem”;
sposób i częstotliwość aktualizacji zabezpieczenia generalnego, o której mowa w art. 65 ust. 6 ustawy;
szczegółowe warunki i tryb zwrotu zabezpieczenia akcyzowego.

Zgodnie z § 7 pkt 4 ww. rozporządzenia, zabezpieczenie akcyzowe składa się, w przypadku zabezpieczenia akcyzowego składanego w formie określonej w art. 65 ust. 1 pkt 4 lub 5 ustawy – przez złożenie w urzędzie skarbowym weksla własnego lub innych dokumentów mających wartość płatniczą, o których mowa w § 8 ust. 1, na kwotę równą wysokości wymaganego zabezpieczenia akcyzowego określoną według wartości nominalnej tych dokumentów.

Stosownie do § 9 ust. 2 rozporządzenia, właściwy naczelnik urzędu skarbowego przyjmujący zabezpieczenie akcyzowe złożone w sposób, o którym mowa w § 7 pkt 1 lit. c oraz pkt 3 i 4, wydaje podmiotowi składającemu zabezpieczenie akcyzowe pokwitowanie złożenia tego zabezpieczenia, będące drukiem ścisłego zarachowania, zwane dalej „pokwitowaniem”. Wzór pokwitowania określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.

W przedmiotowej sprawie, Spółka jest zarejestrowana do celów akcyzy i posiada zezwolenie na prowadzenie działalności jako skład podatkowy. Posiadane przez Spółkę zezwolenie wiąże się z koniecznością złożenia zabezpieczenia akcyzowego. Spółka chciałaby teraz złożyć zabezpieczenie akcyzowe w formie weksla własnego. Zabezpieczenie Spółki w formie weksla będzie zabezpieczone dodatkowo hipoteką na nieruchomości głównego udziałowca Spółki.

Wątpliwości Spółki dotyczą kwestii, czy zabezpieczenie akcyzowe w formie weksla własnego na pokrycie zobowiązań podatkowych związanych z planowaną przez Spółkę działalnością na podstawie posiadanego zezwolenia akcyzowego jest dopuszczone przez przepisy ustawy o podatku akcyzowym.

Zaznaczenia wymaga, że podstawowym celem obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego jest zagwarantowanie, że w ostatecznym rozrachunku należny podatek akcyzowy oraz opłata paliwowa zostaną uiszczone.

Ustawodawca w art. 67 ust. 1 wskazał na sześć podstawowych form, w których może zostać złożone zabezpieczenie akcyzowe. Na gruncie przepisów ustawy, podatnicy są uprawnieni do wyboru jednej z tych form zabezpieczenia akcyzowego, jak również do łącznego wykorzystania różnych form zabezpieczenia – pod warunkiem, że całkowita kwota złożonego zabezpieczenia zapewnia w całości zabezpieczenie kwoty akcyzy oraz kwoty opłaty paliwowej. Prawo podmiotu zobowiązanego do złożenia zabezpieczenia akcyzowego do swobodnego wyboru formy tego zabezpieczenia, spośród form określonych w art. 67 ust. 1, potwierdza regulacja art. 70 ustawy.

Należy zauważyć, że weksel własny – o którym mowa w art. 67 ust. 1 pkt 4 ustawy – stanowi jedną z równoprawnych form składania zabezpieczenia akcyzowego. W tym przypadku, zabezpieczenie składane jest poprzez złożenie tego weksla, opatrzonego prawidłowym podpisem, przez podmiot we właściwym urzędzie skarbowym wraz z deklaracją wekslową, która stwierdza treść porozumienia między wystawcą weksla, a organem przyjmującym weksel, w przedmiocie jego wypełnienia. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, który przyjmuje weksel, jest natomiast zobowiązany wydać podmiotowi obowiązanemu do złożenia zabezpieczenia akcyzowego pokwitowanie złożenia zabezpieczenia akcyzowego, którego wzór określony został w przepisach wykonawczych do ustawy. Szczegółowe regulacje dotyczące obrotu wekslowego, a także wymaganych elementów weksla własnego zawiera ustawa z dnia 28 kwietnia 1936 r. Prawo wekslowe (Dz.U. z 2016 r., poz. 160).

Jednocześnie, należy mieć na uwadze, że właściwy naczelnik urzędu skarbowego jest uprawniony do odmowy przyjęcia zabezpieczenia akcyzowego, jeżeli nie zapewni ono pokrycia kwoty zobowiązań akcyzowych lub zobowiązań akcyzowych oraz opłat paliwowych. Sytuacja taka w praktyce mogłaby wystąpić np. wówczas, jeżeli elementy przedstawionego przez podmiot weksla wskazywałaby, że nie zapewni on pokrycia w sposób pełny kwoty wynikającej z powstałego lub mogącego powstać zobowiązania podatkowego (tj. niósłby ze sobą ryzyko nieskuteczności egzekucji w przypadku braku zapłaty przez podmiot należnych zobowiązań podatkowych oraz opłaty paliwowej).

W związku z powyższym, przyjęcie przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego zabezpieczenia akcyzowego w formie weksla własnego każdorazowo poprzedza wnikliwa analiza skuteczności tej formy zabezpieczenia w indywidualnej sprawie podmiotu. Jedynie bowiem właściwy naczelnik urzędu skarbowego w prowadzonym postępowaniu dotyczącym złożenia zabezpieczenia akcyzowego jest uprawniony do stwierdzenia, czy określona forma i elementy złożonego weksla oraz deklaracji wekslowej w sposób wystarczający zapewniają pokrycie w należnej wysokości kwoty zobowiązania podatkowego. Przy czym, nadmienić należy, że prawo wekslowe przewiduje instrumenty prawne zwiększające „skuteczność” weksla, z których w uzasadnionych przypadkach naczelnik urzędu skarbowego może skorzystać. Natomiast jeżeli naczelnik urzędu skarbowego stwierdzi, że złożone zabezpieczenie akcyzowe nie zapewnia pokrycia w całości kwoty wynikającej ze zobowiązania podatkowego, jest obowiązany zażądać złożenia dodatkowego lub nowego zabezpieczenia (art. 72 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym).

Zatem w przypadku złożenia przez Wnioskodawcę zabezpieczenia akcyzowego w postaci weksla własnego, w kompetencjach właściwego naczelnika urzędu skarbowego będzie leżało stwierdzenie, czy ta forma zabezpieczenia (w postaci tego weksla własnego dodatkowo zabezpieczonego hipoteką na nieruchomości głównego udziałowca Spółki) zapewnia w sposób wystarczający pokrycie w należnej wysokości kwoty zobowiązania podatkowego i opłaty paliwowej.

Mając na uwadze całość powyższych rozważań, odpowiadając ściśle na pytanie Wnioskodawcy postawione we wniosku – należy zatem wskazać, że zaproponowana przez Spółkę forma zabezpieczenia, tj. zabezpieczenie akcyzowe w formie weksla własnego na pokrycie zobowiązań podatkowych związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością jako skład podatkowy jest dopuszczalna w myśl przepisów ustawy o podatku akcyzowym. Przy czym, jak wskazano wyżej, analiza skuteczności konkretnego zabezpieczenia w formie weksla, który dodatkowo zabezpieczony będzie hipoteką na nieruchomości, w konkretnej sprawie spoczywa na właściwym naczelniku urzędu skarbowego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym zabezpieczenie w formie weksla własnego jest zgodne z przepisami ustawy o podatku akcyzowym należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się, że niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie zapytania Zainteresowanego. Inne kwestie, nieobjęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Pouczenie

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin