2021.07.16 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0111-KDIB2-3.4014.125.2021.4.ASZ

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4014.125.2021.4.ASZ
z 16 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z 24 marca 2021 r. (data wpływu – 30 marca 2021 r.), uzupełnionym 5 lipca 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży zespołu składników materialnych i niematerialnych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 marca 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży zespołu składników materialnych i niematerialnych.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych w piśmie z 18 czerwca 2021 r. znak: 0113-KDIPT1-1.4012.198.2021.3.MG, 0111-KDIB2-1.4010.145.2021.2.PB oraz 0111-KDIB2-3.4014.125.2021.3.ASZ wezwano Zainteresowanych do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 5 lipca 2021 r.

We wniosku złożonym przez:

Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
Sp. z o.o. (Zbywca)
Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
Sp. z o.o (Nabywca)

przedstawiono następujący stan faktyczny:

Zainteresowany będący stroną postępowania – Sp. z o.o., wpisana do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego (dalej jako: „Zainteresowany 1”, „Spółka”, „Zbywca”) prowadzi działalność w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, posiada siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów oraz jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zainteresowany niebędący stroną postępowania – też Sp. z o.o., wpisana do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego (dalej jako: „Zainteresowany 2”, „Nabywca”) prowadzi działalność w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, posiada siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów oraz jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zainteresowany 2 jest spółką powiązaną z Zainteresowanym 1. Zarówno Zainteresowany 1, jak i Zainteresowany 2 należą do grupy podatkowej (dalej: „Grupa”).

Działalność prowadzona przez Spółkę koncentrowała się na dwóch głównych rodzajach działalności, tj(…) („Biznes 1”) oraz na (…) („Biznes 2”) (razem jako „Biznesy”). Dostawcami sprzedawanych sieci i rozwiązań są głównie inne podmioty z Grupy.

Spółka dokonała sprzedaży Biznesu 2 na rzecz Zainteresowanego 2 m.in. poprzez przeniesienie na Zainteresowanego 2 Działu Sprzedaży wraz z jego zapleczem personalnym. W Spółce pozostał Biznes 1 oraz część działalności wspólnej dla obu Biznesów (m.in. magazyn, obsługa klienta, księgowość i administracja). Po dokonaniu sprzedaży Spółka oraz Zainteresowany 2 pozostają w relacjach biznesowych. Dodatkowo, zaraz po sprzedaży zostały zawarte m.in. umowy na świadczenie usług magazynowych, obsługi klienta, księgowości i administracji (tzw. back office) wykonywanych przez Spółkę na rzecz Zainteresowanego 2.

Decyzja o sprzedaży Biznesu 2 przez Spółkę wynikała z przyczyn biznesowych. W związku z wewnętrzną reorganizacją Grupy (rozdzielenia dwóch rodzajów Biznesów, aby mogły dalej rozwijać się według własnych, odrębnych strategii), podjęto decyzję, że Biznes 1 i Biznes 2, które przez wiele lat były prowadzone przez Spółkę jako dwie odrębne działalności (oba Biznesy były odpowiedzialne za różne segmenty rynku, w ramach którego funkcjonuje Spółka oraz posiadały osobnych dyrektorów odpowiedzialnych za ich funkcjonowanie i rozwój, osobną strukturę zarządzania w obowiązującej w Spółce strukturze macierzowej), zostały podzielone pomiędzy dwie odrębne spółki.

Intencją Spółki w ramach transakcji sprzedaży Biznesu 2 było przeniesienie na Zainteresowanego 2 wszelkich składników majątkowych przypisanych do Biznesu 2, koniecznych lub wymaganych do prowadzenia działalności w jego ramach. Zainteresowany 2 po nabyciu Biznesu 2 kontynuuje jego działalność w ramach prowadzonej przez siebie działalności. Dodatkowo Zainteresowany 2 część usług nabywa od podmiotów zewnętrznych (np. usługi transportowe, umowę leasingową, usługi dotyczące odbioru odpadów i obsługi środowiskowej, włączenie się do umowy ubezpieczenia, wynajem biur), co pozwala Nabywcy na niezależne funkcjonowanie w ramach działalności opartej na Biznesie 2. Przy czym te dodatkowe usługi nabywane od podmiotów zewnętrznych lub Spółki nie stanowią głównego przedmiotu działalności Zainteresowanego 2.

Wyodrębnienie organizacyjne.

Biznes 2 nie był formalnie wyodrębniony (np. w formie wewnętrznego aktu organizacyjnego) w Spółce. Niemniej takie wyodrębnienie istniało w aspekcie praktycznym – na podstawie faktycznie istniejącej struktury organizacyjnej Spółki i faktycznie prowadzonej działalności.

Biznes 2 skoncentrowany był w Dziale Sprzedaży, na czele którego stal Dyrektor Sprzedaży i Marketingu. W Dziale Sprzedaży zatrudnieni byli również trzej pracownicy: Menedżer ds. Kluczowych Klientów, Regionalny Menedżer Sprzedaży oraz Menedżer Projektu („Pracownicy”) wraz z przypisanymi do nich środkami trwałymi, tj. komputerami z oprogramowaniem, monitorami, aplikacją do doboru osprzętu grzewczego, czterema samochodami osobowymi (w tym w ramach umowy leasingu), drukarką oraz telefonami komórkowymi. Należy zaznaczyć, iż Dyrektor Sprzedaży i Marketingu oraz Pracownicy wykonywali pracę jedynie na rzecz Biznesu 2 i nie byli zaangażowani w działalność Biznesu 1. Działali w oparciu o przyjęte roczne plany działania w ramach odrębnej strategii biznesowej, budżetu i przyjętych celów finansowych. Ich działalność była nadzorowana przez zwierzchników z Finlandii działających w strukturach tego biznesu.

Część pracowników Spółki zaangażowanych było w pracę dla obu Biznesów – w szczególności dotyczy to świadczenia usług typu back office: m.in. usług księgowych i administracyjnych, a także obsługi magazynu. Nie zostali oni przeniesieni w ramach transakcji sprzedaży Biznesu 2 z uwagi na fakt, że wyżej wymienione usługi będą świadczone na rzecz Nabywcy przez Spółkę w ramach oddzielnie zawartych umów. Decyzja o pozostawieniu tych części działalności w Spółce, a następnie zawarcie umów na świadczenie usług w powyższym zakresie była podyktowana efektywnością prowadzenia obu Biznesów, niższymi łącznymi kosztami obsługi Biznesów z punktu widzenia Grupy oraz osiągnięciem korzyści skali, a także zmniejszeniem ryzyka płynnego uruchomienia działalności w nowej Spółce. W przyszłości nie można jednak wykluczyć rozwiązania tych umów i zawarcia ich z innymi, zewnętrznymi podmiotami, z poza Grupy.

Przeniesienie Dyrektora Sprzedaży i Marketingu oraz Pracowników – w ramach transakcji sprzedaży Biznesu 2 nastąpiło w formie przejścia zakładu pracy, zgodnie z art. 231 ustawy Kodeks pracy.

Wyodrębnienie funkcjonalne.

Zadania realizowane przez Biznes 2 koncentrowały się w Spółce na sprzedaży (…). Biznes 2 wypełniał swoje obowiązki w oparciu o przypisane do niego składniki majątku oraz dedykowany personel, którego trzonem są Dyrektor ds. Sprzedaży i Marketingu oraz Pracownicy. W szczególności do Biznesu 2 alokowane były składniki majątku, konieczne lub niezbędne do prowadzenia działalności przez Biznes 2 („Składniki Majątku”):

środki trwałe: komputery z oprogramowaniem, monitory, aplikacja do doboru osprzętu grzewczego, cztery samochody osobowe (w tym posiadane w ramach umowy leasingu), drukarka oraz telefony komórkowe;
zapasy: towary handlowe takie jak obudowy, grzejniki, oświetlenie i zaciski;
umowy handlowe z klientami;
należności handlowe – nie były wprost przypisane do Biznesu 2, niemniej można je było wyodrębnić i przypisać na podstawie faktur i zaksięgowanych przychodów w oparciu o realizowane zamówienia (w przeważającej części oddzielne), klientów i sprzedawane grupy produktów;
zobowiązania z tytułu umów handlowych i leasingu;
zobowiązania wynikające z umów usługowych (w części przypisanych do Biznesu 2);
umowy handlowe;
umowy ubezpieczenia;
zasoby ludzkie: Dyrektor ds. Sprzedaży i Marketingu oraz Pracownicy;
prawa własności intelektualnej, w szczególności bazy danych klientów;
rezerwy;
księgi i dokumenty związane z działalnością prowadzoną przez Biznes 2, w tym wszelkiego rodzaju regulaminy wewnętrzne, instrukcje i wzory umów, a także wszelkie prawa wynikające z tych dokumentów.

W ramach umowy sprzedaży, Zainteresowany 2 nabył od Spółki Biznes 2 i w ramach tej transakcji przeniesione zostały alokowane do Biznesu 2 wyżej wymienione Składniki Majątku wraz z całą dostępną dokumentacją księgową przypisaną do Biznesu 2.

Elementy wspólne dla Biznesu i Biznesu 2, które nie zostały przeniesione na Nabywcę to:

magazyn wraz z usługami związanymi z jego prowadzeniem, utrzymaniem;
usługi związane z obsługą klienta;
usługi księgowe;
usługi HR;
usługi administracyjne;
część usług dotyczących wsparcia marketingowego;
część wspólnych dla obu Biznesów umów handlowych oraz należności handlowych.

Umowy handlowe oraz należności handlowe, które były wspólne dla obu Biznesów, zostały przed transakcją sprzedaży rozdzielone i odpowiednio alokowane do poszczególnych Biznesów, zgodnie z ich przeznaczeniem. W związku z powyższym część wspólnych umów i należności handlowych pozostała w Spółce (w zakresie w jakim dotyczyła ona Biznesu i lub wyżej wymienionych elementów wspólnych), natomiast część z nich została włączona do Biznesu 2 i przeniesiona w ramach transakcji sprzedaży (w zakresie w jakim dotyczyła Biznesu 2). W szczególności, po transakcji w Spółce nie pozostały umowy/należności handlowe, które dotyczyły wyłącznie Biznesu 2.

Nabywca po dokonaniu transakcji (z uwagi na fakt, iż część usług wsparcia pozostanie w Spółce) nabywa od Spółki następujące usługi:

zarządzanie działaniami logistycznymi w zakresie gospodarki magazynowej (prowadzenie magazynu wraz z obsługą magazynową, nadzorowanie stanów magazynowych, dokumentowania operacji przeprowadzanych w magazynie, organizowanie przepływu rzeczy będących na stanie magazynowym oraz ich przechowywania);
wsparcie procesu sprzedaży w zakresie obsługi klienta (przyjmowanie i realizacja zamówień sprzedaży, koordynowanie realizacji zamówień i wysyłki towaru do klienta) oraz niewielkim zakresie wsparcie marketingowe),
tzw. back office, czyli usługi księgowe, obsługa kadrowo-płacowa, obsługa administracyjna i zarządcza.

Dodatkowo należy zaznaczyć, iż Nabywca część usług nabywa od podmiotów zewnętrznych (np. usługi transportowe, leasing, usługi dotyczące odbioru odpadów i obsługi środowiskowej, włączenie się do umowy ubezpieczenia, wynajem biur), które wspomagają działalność w ramach Biznesu 2.

Dla przenoszonego Biznesu 2 prowadzony jest także osobny rejestr aktywów i pasywów. W ramach spółki Nabywcy przygotowano system ERP, do którego w momencie zakupu zostały przeniesione wszystkie aktywa i pasywa zakupionego Biznesu 2, w tym zapasy i ich parametry magazynowe służące zarządzaniu gospodarką magazynową, otwarte zamówienia, uruchomiono także systemy przyjmowania i wysyłania faktur.

Biznes 2 nie posiadał odrębnego rachunku bankowego – korzystał z rachunku bankowego przypisanego do Spółki. Jednakże po dokonaniu dodatkowej analizy możliwe było przypisanie transakcji płatniczych dokonywanych w ramach istniejącego rachunku do działalności Biznesu 2. Po sprzedaży, Biznes 2 korzysta z rachunku bankowego założonego przez Nabywcę.

Należy podkreślić, że dysponując własnymi składnikami majątkowymi, w tym podstawowym zapleczem organizacyjno-technicznym i personalnym, własnymi należnościami i zobowiązaniami etc., Biznes 2 posiadał atrybuty by samodzielnie realizować własne zadania, niezależnie od Biznesu 1. Ponadto, podjęto działania, żeby na moment rozpoczęcia działalności przez Nabywcę, zawarte zostały wszelkie niezbędne umowy na dodatkowe usługi (back office) oraz umowy z zewnętrznymi dostawcami niezbędne do kontynuowania działalności w formie odrębnego podmiotu prawnego, wspomniane powyżej. W efekcie Nabywca kontynuuje działalność Biznesu 2 w ramach swojej działalności, w tym podtrzymuje dotychczasowe umowy handlowe z dostawcami.

Wyodrębnienie finansowe.

Spółka była w stanie prowadzić oddzielną księgowość dla każdego z Biznesów. Spółka na bieżąco sporządzała dla Biznesu 2 osobny rachunek zysków i strat (który był istotny z punktu widzenia celów zarządczych) oraz była w stanie sporządzić dla niego osobny bilans. Przepływy pieniężne nie były na bieżąco monitorowane oddzielnie dla Biznesu 2, jednakże były możliwe do zidentyfikowania po przeprowadzeniu dodatkowej analizy przez Spółkę. Ponadto, Spółka była w stanie zaprezentować swoje założenia budżetowe na poziomie rachunku zysków i strat.

Spółka prowadziła dla każdego Biznesu osobny proces budżetowania i planowania (forecasty) i miesięcznej analizy osiąganych wyników finansowych względem założeń z analizą odchyleń. W związku z tym istniała możliwość identyfikacji przychodów operacyjnych i kosztów generowanych przez Biznes 2. Transakcje takie były księgowane na bieżąco. Spółka prowadziła dla Biznesu 2 odrębną ewidencję przypisanych do niego zapasów.

Spółka posiadała wspólny rachunek bankowy dla całej działalności gospodarczej – brak było dedykowanego rachunku bankowego dla Biznesu 2. Dodatkowo, Spółka nie posiadała na moment sprzedaży przypisanych do Biznesu 2 środków pieniężnych. Zakup Biznesu 2 został sfinansowany poprzez kapitał zakładowy Nabywcy przeznaczony w części również na kapitał pracujący. Dodatkowo na potrzeby działalności operacyjnej została zaciągnięta pożyczka w ramach Grupy.

Spółka była w stanie zidentyfikować oraz przypisać do Biznesu 2 środki trwałe takie jak: komputery z oprogramowaniem, monitory, aplikacja do doboru osprzętu grzewczego, cztery samochody osobowe (w tym posiadane w ramach umowy leasingu), drukarka oraz telefony komórkowe. Spółka przypisywała ww. środki trwałe do konkretnych Pracowników. Żaden środek trwały, który był związany z podstawową działalnością Biznesu 2, nie pozostał w Spółce po dokonaniu transakcji sprzedaży.

Biznes 2 miał przyporządkowaną część zobowiązań handlowych i leasingowych. Jednakże część takich zobowiązań była wspólna dla obu Biznesów i wymagały rozdzielenia pomiędzy oba Biznesy przed dokonaniem transakcji sprzedaży Biznesu 2.

Mając na względzie powyższe informacje, należy podsumować, iż możliwe jest przypisanie związanych z Biznesem przepływów finansowych oraz ewidencji zdarzeń gospodarczych z nim związanych. W szczególności możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów związanych z Biznesem 2, m.in. poprzez przygotowywany na bieżąco dla Biznesu rachunek zysków i strat. Spółka była w stanie sporządzać także odrębny bilans dla Biznesu 2.

Treść uzupełnienia opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, jako że dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób prawnych, została przywołana w interpretacjach dotyczących podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób prawnych, tj. w interpretacjach znak: 0113-KDIPT1-1.4012.198.2021.4.MG oraz 0111-KDIB2-1.4010.145.2021.3.PB.

W związku z powyższym opisem zadano następujące m.in. pytanie:

Czy w okolicznościach przedstawionych w opisie stanu faktycznego sprzedaż Biznesu 2 przez Zbywcę na rzecz Nabywcy stanowi transakcję podlegającą opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Zainteresowanych, sprzedaż Biznesu 2 przez Zbywcę na rzecz Nabywcy stanowiło transakcję podlegającą opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zainteresowani wskazali, że katalog enumeratywnie wymienionych czynności cywilnoprawnych podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych został wskazany w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W ślad za art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych. Z uwagi na fakt, iż sprzedaż jest wprost wymieniona w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych jako transakcja podlegająca opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zaś zgodnie z wcześniejszymi rozważaniami, sprzedaż Biznesu 2 jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, należy uznać, iż przedmiotowa transakcja sprzedaży Biznesu 2 podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, gdzie obowiązek podatkowy ciąży na Kupującym (zgodnie z art. 4 pkt 1 ww. ustawy).

Należy jednocześnie zwrócić uwagę na art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, z którego wynika, że podstawą opodatkowania przy umowie sprzedaży jest wartość rynkowa rzeczy lub praw majątkowych. Dlatego też opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają osobno wszystkie składniki stanowiące zorganizowaną część przedsiębiorstwa, z zastosowaniem do każdego z nich właściwych stawek podatku wymienionych w art. 7 cyt. ustawy.

Reasumując, mając na względzie powyższe rozważania, należy uznać, iż sprzedaż Biznesu 2 jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji przywołano powyżej tylko tę część stanowiska Zainteresowanych, która odnosi się do zagadnienia dotyczącego podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Zainteresowanych zajęta na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób prawnych wydano odrębne rozstrzygnięcia – interpretacje indywidualne z 15 lipca 2021 r. znak: 0113-KDIPT1-1.4012.198.2020.4.MG oraz z 15 lipca 2021 r. znak: 0111-KDIB2-1.4010.145.2021.3.PB.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 815 ze zm.) – podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. W myśl art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy – przy umowie sprzedaży – ciąży na kupującym.

W oparciu o art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podstawę opodatkowania – przy umowie sprzedaży – stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego, którą określa się na zasadach wskazanych w art. 6 ust. 2 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy stawki podatku wynoszą od umowy sprzedaży:

nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym – 2%,
innych praw majątkowych – 1%.

W związku z powyższymi regulacjami należy stwierdzić, że umowa sprzedaży podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na kupującym.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

a) w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,

b) jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:

umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Z treści art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług (jest traktowana jako dostawa towarów/świadczenie usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług) lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z tego podatku zwolniona. Przy czym, mimo zwolnienia z podatku od towarów i usług, wyłączenie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie będzie miało miejsca wówczas, gdy czynność będzie dotyczyć m.in. umowy sprzedaży a jej przedmiotem będzie m.in. nieruchomość lub prawo użytkowania wieczystego.

W świetle art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 i 568) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Zgodnie z art. 535 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.) przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Stosownie do art. 555 Kodeksu cywilnego przepisy o sprzedaży rzeczy stosuje się odpowiednio do sprzedaży energii, praw oraz wody.

Przepisy o sprzedaży rzeczy stosuje się odpowiednio między innymi do sprzedaży praw majątkowych. Zatem przedmiotami sprzedaży w ujęciu Kodeksu cywilnego oprócz rzeczy mogą być również prawa majątkowe. Prawami majątkowymi są przysługujące danej osobie prawa do korzystania i rozporządzania określoną rzeczą lub prawem ustanowionym na tej rzeczy.

W przepisach dotyczących podatku od czynności cywilnoprawnych brak jest definicji przedsiębiorstwa zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Dlatego też należy sięgnąć do rozwiązań prawnych uregulowanych w przepisach ogólnych. Niewątpliwie zatem należy posłużyć się definicją „przedsiębiorstwa” zawartą w przepisie art. 551 Kodeksu cywilnego. Na mocy tego przepisu, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie natomiast z art. 552 Kodeksu cywilnego czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Zainteresowany 1 dokonał sprzedaży Biznesu 2 na rzecz Zainteresowanego 2, m.in. poprzez przeniesienie na Zainteresowanego 2 Działu Sprzedaży wraz z jego zapleczem personalnym. Intencją Spółki w ramach transakcji sprzedaży Biznesu 2 było przeniesienie na Zainteresowanego 2 wszelkich składników majątkowych przypisanych do Biznesu 2, koniecznych lub wymaganych do prowadzenia działalności w jego ramach. Biznes 2 wypełniał swoje obowiązki w oparciu o przypisane do niego składniki majątku oraz dedykowany personel, którego trzonem są Dyrektor ds. Sprzedaży i Marketingu oraz Pracownicy. W szczególności do Biznesu 2 alokowane były składniki majątku, konieczne lub niezbędne do prowadzenia działalności przez Biznes 2 („Składniki Majątku”):

środki trwałe: komputery z oprogramowaniem, monitory, aplikacja do doboru osprzętu grzewczego, cztery samochody osobowe (w tym posiadane w ramach umowy leasingu), drukarka oraz telefony komórkowe;
zapasy: towary handlowe takie jak obudowy, grzejniki, oświetlenie i zaciski;
umowy handlowe z klientami;
należności handlowe – nie były wprost przypisane do Biznesu 2, niemniej można je było wyodrębnić i przypisać na podstawie faktur i zaksięgowanych przychodów w oparciu
realizowane zamówienia (w przeważającej części oddzielne), klientów i sprzedawane grupy produktów;
zobowiązania z tytułu umów handlowych i leasingu;
zobowiązania wynikające z umów usługowych (w części przypisanych do Biznesu 2);
umowy handlowe;
umowy ubezpieczenia;
zasoby ludzkie: Dyrektor ds. Sprzedaży i Marketingu oraz Pracownicy;
prawa własności intelektualnej, w szczególności bazy danych klientów;
rezerwy;
księgi i dokumenty związane z działalnością prowadzoną przez Biznes 2, w tym wszelkiego rodzaju regulaminy wewnętrzne, instrukcje i wzory umów, a także wszelkie prawa wynikające z tych dokumentów.

W związku z tym należy podkreślić, że jakkolwiek zapytanie Zainteresowanych dotyczy opodatkowania umowy sprzedaży zespołu składników materialnych i niematerialnych podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższa transakcja – dokonana pomiędzy wskazanymi we wniosku Stronami – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia umowy sprzedaży podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Opodatkowanie tej czynności podatkiem od towarów i usług może bowiem skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Opisana we wniosku Transakcja nie podlegała wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 tej ustawy, podlega ona opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (zespół składników materialnych i niematerialnych wchodzących w skład przedsiębiorstwa Zbywcy, objęty przedmiotem zbycia, nie stanowił – na dzień zbycia – zorganizowanej część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług) – co zostało potwierdzone interpretacją indywidualną z 15 lipca 2021 r., znak: 0113-KDIPT1-1.4012.198.2020.4.MG.

Opisana we wniosku umowa sprzedaży zespołu składników materialnych i niematerialnych mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, więc co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednakże, wbrew twierdzeniu Zainteresowanych, ma do niej zastosowanie wyłączenie z opodatkowania na mocy art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, gdyż jak wynika z ww. interpretacji dotyczącej podatku od towarów i usług – transakcja ta nie jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Z treści wniosku wynika, że opisany zespół składników nie zawiera wyjątków wymienionych z w art. 2 pkt 4 lit. b), w tym w szczególności nieruchomości, tym samym cała transakcja korzysta z wyłączenia od opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W związku z powyższym, skoro przedstawiona we wniosku transakcja sprzedaży składników materialnych i niematerialnych nie była wyłączona z zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług jako sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa, to transakcja ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, stanowisko Zainteresowanych należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin