2021.07.15 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT1-1.4012.198.2021.4.MG

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.198.2021.4.MG
z 15 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z 24 marca 2021 r. (data wpływu 30 marca 2021 r.) uzupełnionym pismem z 30 czerwca 2021 r. (data wypływu 5 lipca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania przedmiotu sprzedaży za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT wyłączoną z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

30 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, podatku od czynności cywilnoprawnych oraz podatku od towarów i usług w zakresie uznania przedmiotu sprzedaży za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT wyłączoną z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z 30 czerwca 2021 r. (data wypływu 5 lipca 2021 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku złożonym przez:

Zainteresowanego będącego stroną postępowania:A

Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:B

przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

Az siedzibą w ……, wpisana do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego prowadzonego przez Sąd Rejonowy … pod numerem KRS …., posiadającą numer identyfikacji podatkowej NIP …….. oraz numer statystyczny REGON …….. („Wnioskodawca”, „Spółka”) prowadzi działalność w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, posiada siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów oraz jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Podstawową działalnością Spółki przed transakcją była sprzedaż i dystrybucja osprzętu do budowy linii energetycznych średniego i niskiego napięcia, automatyki sieci, specjalistycznych kabli, rozwiązań elektrycznych, ogrzewania, oświetlenia dla m.in. firm energetycznych, firm wykonawczych, firm budowlanych, właścicieli budynków, jak również dla usług zarządzania obiektami.

B z siedzibą w …, wpisana do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego prowadzonego przez Sąd Rejonowy … pod numerem KRS …., posiadającą numer identyfikacji podatkowej NIP … oraz numer statystyczny REGON … („Zainteresowany”, „Nabywca”) prowadzi działalność w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, posiada siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów oraz jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Zainteresowany jest spółką powiązaną z Wnioskodawcą. Zarówno Wnioskodawca, jak i Zainteresowany należą do grupy C („Grupa C”).

Działalność prowadzona przez Spółkę koncentrowała się na dwóch głównych rodzajach działalności, tj. sieci użyteczności publicznej - sprzedaży zakupionych urządzeń dla energetyki zawodowej do budowy linii napowietrznych i podziemnych niskiego i średniego napięcia, automatyki sieciowej, kabli i przewodów elektroenergetycznych („Biznes 1”) oraz na sprzedaży rozwiązań elektrycznych i oświetleniowych do inteligentnego budownictwa - terminale i obudowy dla przemysłu, systemy ładowania pojazdów elektrycznych, oświetlenie, ogrzewanie - grzałki elektryczne, maty grzewcze, kable odladzające („Biznes 2”) (razem jako „Biznesy”). Dostawcami sprzedawanych sieci i rozwiązań są głównie inne podmioty z Grupy C.

Spółka dokonała sprzedaży Biznesu 2 na rzecz Zainteresowanego m.in. poprzez przeniesienie na Zainteresowanego Działu Sprzedaży wraz z jego zapleczem personalnym. W Spółce pozostał Biznes 1 oraz część działalności wspólnej dla obu Biznesów (m.in. magazyn, obsługa klienta, księgowość i administracja). Po dokonaniu sprzedaży Spółka oraz Zainteresowany pozostają w relacjach biznesowych. Dodatkowo, zaraz po sprzedaży zostały zawarte m.in. umowy na świadczenie usług magazynowych, obsługi klienta, księgowości i administracji (tzw. back office) wykonywanych przez Spółkę na rzecz Zainteresowanego.

Decyzja o sprzedaży Biznesu 2 przez Spółkę wynikała z przyczyn biznesowych. W związku z wewnętrzną reorganizacją Grupy C (rozdzielenia dwóch rodzajów Biznesów, aby mogły dalej rozwijać się według własnych, odrębnych strategii), podjęto decyzję, że Biznes 1 i Biznes 2, które przez wiele lat były prowadzone przez Spółkę jako dwie odrębne działalności (oba Biznesy były odpowiedzialne za różne segmenty rynku, w ramach którego funkcjonuje Spółka oraz posiadały osobnych dyrektorów odpowiedzialnych za ich funkcjonowanie i rozwój, osobną strukturę zarządzania w obowiązującej w Spółce strukturze macierzowej), zostały podzielone pomiędzy dwie odrębne spółki.

Intencją Spółki w ramach transakcji sprzedaży Biznesu 2 było przeniesienie na Zainteresowanego wszelkich składników majątkowych przypisanych do Biznesu 2, koniecznych lub wymaganych do prowadzenia działalności w jego ramach. Zainteresowany po nabyciu Biznesu 2 kontynuuje jego działalność w ramach prowadzonej przez siebie działalności. Dodatkowo Zainteresowany część usług nabywa od podmiotów zewnętrznych (np. usługi transportowe, umowę leasingową, usługi dotyczące odbioru odpadów i obsługi środowiskowej, włączenie się do umowy ubezpieczenia, wynajem biur), co pozwala Nabywcy na niezależne funkcjonowanie w ramach działalności opartej na Biznesie 2. Przy czym te dodatkowe usługi nabywane od podmiotów zewnętrznych lub Spółki nie stanowią głównego przedmiotu działalności Zainteresowanego.

Wyodrębnienie organizacyjne

Biznes 2 nie był formalnie wyodrębniony (np. w formie wewnętrznego aktu organizacyjnego) w Spółce. Niemniej takie wyodrębnienie istniało w aspekcie praktycznym - na podstawie faktycznie istniejącej struktury organizacyjnej Spółki i faktycznie prowadzonej działalności.

Biznes 2 skoncentrowany był w Dziale Sprzedaży, na czele którego stal Dyrektor Sprzedaży i Marketingu. W Dziale Sprzedaży zatrudnieni byli również trzej pracownicy: Menedżer ds. Kluczowych Klientów, Regionalny Menedżer Sprzedaży oraz Menedżer Projektu („Pracownicy”) wraz z przypisanymi do nich środkami trwałymi, tj. komputerami z oprogramowaniem, monitorami, aplikacją do doboru osprzętu grzewczego, czterema samochodami osobowymi (w tym w ramach umowy leasingu), drukarką oraz telefonami komórkowymi. Należy zaznaczyć, iż Dyrektor Sprzedaży i Marketingu oraz Pracownicy wykonywali pracę jedynie na rzecz Biznesu 2 i nie byli zaangażowani w działalność Biznesu 1. Działali w oparciu o przyjęte roczne plany działania w ramach odrębnej strategii biznesowej, budżetu i przyjętych celów finansowych. Ich działalność była nadzorowana przez zwierzchników z Finlandii działających w strukturach tego biznesu.

Część pracowników Spółki zaangażowanych było w pracę dla obu Biznesów - w szczególności dotyczy to świadczenia usług typu back office: m.in. usług księgowych i administracyjnych, a także obsługi magazynu. Nie zostali oni przeniesieni w ramach transakcji sprzedaży Biznesu 2 z uwagi na fakt, że wyżej wymienione usługi będą świadczone na rzecz Nabywcy przez Spółkę w ramach oddzielnie zawartych umów. Decyzja o pozostawieniu tych części działalności w Spółce, a następnie zawarcie umów na świadczenie usług w powyższym zakresie była podyktowana efektywnością prowadzenia obu Biznesów, niższymi łącznymi kosztami obsługi Biznesów z punktu widzenia Grupy C oraz osiągnięciem korzyści skali, a także zmniejszeniem ryzyka płynnego uruchomienia działalności w nowej Spółce. W przyszłości nie można jednak wykluczyć rozwiązania tych umów i zawarcia ich z innymi, zewnętrznymi podmiotami, spoza Grupy C.

Przeniesienie Dyrektora Sprzedaży i Marketingu oraz Pracowników w ramach transakcji sprzedaży Biznesu 2 nastąpiło w formie przejścia zakładu pracy, zgodnie z art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. 1974 Nr 24 poz. 141 z późn. zm.).

Wyodrębnienie funkcjonalne

Zadania realizowane przez Biznes 2 koncentrowały się w Spółce na sprzedaży rozwiązań elektrycznych i oświetleniowych do inteligentnego budownictwa - terminale i obudowy dla przemysłu, systemy ładowania pojazdów elektrycznych, oświetlenie, ogrzewanie - grzałki elektryczne, maty grzewcze, kable odladzające. Biznes 2 wypełniał swoje obowiązki w oparciu o przypisane do niego składniki majątku oraz dedykowany personel, którego trzonem są Dyrektor ds. Sprzedaży i Marketingu oraz Pracownicy. W szczególności do Biznesu 2 alokowane były składniki majątku, konieczne lub niezbędne do prowadzenia działalności przez Biznes 2 („Składniki Majątku”):

Środki trwałe: komputery z oprogramowaniem, monitory, aplikacja do doboru osprzętu grzewczego, cztery samochodami osobowymi (w tym posiadane w ramach umowy leasingu), drukarka oraz telefony komórkowe,

Zapasy: towary handlowe takie jak obudowy, grzejniki, oświetlenie i zaciski,

Umowy handlowe z klientami,

Należności handlowe - nie były wprost przypisane do Biznesu 2, niemniej można je było wyodrębnić i przypisać na podstawie faktur i zaksięgowanych przychodów w oparciu o realizowane zamówienia (w przeważającej części oddzielne), klientów i sprzedawane grupy produktów,

Zobowiązania z tytułu umów handlowych i leasingu,

Zobowiązania wynikające z umów usługowych (w części przypisanych do Biznesu 2),

Umowy handlowe,

Umowy ubezpieczenia,

Zasoby ludzkie: Dyrektor ds. Sprzedaży i Marketingu oraz Pracownicy,

Prawa własności intelektualnej, w szczególności bazy danych klientów,

Rezerwy,

Księgi i dokumenty związane z działalnością prowadzoną przez Biznes 2, w tym wszelkiego rodzaju regulaminy wewnętrzne, instrukcje i wzory umów, a także wszelkie prawa wynikające z tych dokumentów.

W ramach umowy sprzedaży, Zainteresowany nabył od Spółki Biznes 2 i w ramach tej transakcji przeniesione zostały alokowane do Biznesu 2 wyżej wymienione Składniki Majątku wraz z całą dostępną dokumentacją księgową przypisaną do Biznesu 2.

Elementy wspólne dla Biznesu i Biznesu 2, które nie zostały przeniesione na Nabywcę to:

Magazyn wraz z usługami związanymi z jego prowadzeniem, utrzymaniem;

Usługi związane z obsługą klienta;

Usługi księgowe;

Usługi HR;

Usługi administracyjne;

Część usług dotyczących wsparcia marketingowego;

Część wspólnych dla obu Biznesów umów handlowych oraz należności handlowych.

Umowy handlowe oraz należności handlowe, które były wspólne dla obu Biznesów, zostały przed transakcją sprzedaży rozdzielone i odpowiednio alokowane do poszczególnych Biznesów, zgodnie z ich przeznaczeniem. W związku z powyższym część wspólnych umów i należności handlowych pozostała w Spółce (w zakresie w jakim dotyczyła ona Biznesu 1 lub wyżej wymienionych elementów wspólnych), natomiast część z nich została włączona do Biznesu 2 i przeniesiona w ramach transakcji sprzedaży (w zakresie w jakim dotyczyła Biznesu 2). W szczególności, po transakcji w Spółce nie pozostały umowy/należności handlowe, które dotyczyły wyłącznie Biznesu 2.

Nabywca po dokonaniu transakcji (z uwagi na fakt, iż część usług wsparcia pozostanie w Spółce) nabywa od Spółki następujące usługi:

zarządzanie działaniami logistycznymi w zakresie gospodarki magazynowej (prowadzenie magazynu wraz z obsługą magazynową, nadzorowanie stanów magazynowych, dokumentowania operacji przeprowadzanych w magazynie, organizowanie przepływu rzeczy będących na stanie magazynowym oraz ich przechowywania);

wsparcie procesu sprzedaży w zakresie obsługi klienta (przyjmowanie i realizacja zamówień sprzedaży, koordynowanie realizacji zamówień i wysyłki towaru do klienta) oraz niewielkim zakresie wsparcie marketingowe),

tzw. back office, czyli usługi księgowe, obsługa kadrowo-płacowa, obsługa administracyjna i zarządcza.

Dodatkowo należy zaznaczyć, iż Nabywca część usług nabywa od podmiotów zewnętrznych (np. usługi transportowe, leasing, usługi dotyczące odbioru odpadów i obsługi środowiskowej, włączenie się do umowy ubezpieczenia, wynajem biur), które wspomagają działalność w ramach Biznesu 2.

Dla przenoszonego Biznesu 2 prowadzony jest także osobny rejestr aktywów i pasywów. W ramach spółki Nabywcy przygotowano system ERP, do którego w momencie zakupu zostały przeniesione wszystkie aktywa i pasywa zakupionego Biznesu 2, w tym zapasy i ich parametry magazynowe służące zarządzaniu gospodarką magazynową, otwarte zamówienia, uruchomiono także systemy przyjmowania i wysyłania faktur.

Biznes 2 nie posiadał odrębnego rachunku bankowego - korzystał z rachunku bankowego przypisanego do Spółki. Jednakże po dokonaniu dodatkowej analizy możliwe było przypisanie transakcji płatniczych dokonywanych w ramach istniejącego rachunku do działalności Biznesu 2. Po sprzedaży, Biznes 2 korzysta z rachunku bankowego założonego przez Nabywcę.

Należy podkreślić, że dysponując własnymi składnikami majątkowymi, w tym podstawowym zapleczem organizacyjno-technicznym i personalnym, własnymi należnościami i zobowiązaniami etc., Biznes 2 posiadał atrybuty by samodzielnie realizować własne zadania, niezależnie od Biznesu 1. Ponadto, podjęto działania, żeby na moment rozpoczęcia działalności przez Nabywcę, zawarte zostały wszelkie niezbędne umowy na dodatkowe usługi (back office) oraz umowy z zewnętrznymi dostawcami niezbędne do kontynuowania działalności w formie odrębnego podmiotu prawnego, wspomniane powyżej. W efekcie Nabywca kontynuuje działalność Biznesu 2 w ramach swojej działalności, w tym podtrzymuje dotychczasowe umowy handlowe z dostawcami.

Wyodrębnienie finansowe

Spółka była w stanie prowadzić oddzielną księgowość dla każdego z Biznesów. Spółka na bieżąco sporządzała dla Biznesu 2 osobny rachunek zysków i strat (który był istotny z punktu widzenia celów zarządczych) oraz była w stanie sporządzić dla niego osobny bilans. Przepływy pieniężne nie były na bieżąco monitorowane oddzielnie dla Biznesu 2, jednakże były możliwe do zidentyfikowania po przeprowadzeniu dodatkowej analizy przez Spółkę. Ponadto, Spółka była w stanie zaprezentować swoje założenia budżetowe na poziomie rachunku zysków i strat. Spółka prowadziła dla każdego Biznesu osobny proces budżetowania i planowania (forecasty) i miesięcznej analizy osiąganych wyników finansowych względem założeń z analizą odchyleń. W związku z tym istniała możliwość identyfikacji przychodów operacyjnych i kosztów generowanych przez Biznes 2. Transakcje takie były księgowane na bieżąco. Spółka prowadziła dla Biznesu 2 odrębną ewidencję przypisanych do niego zapasów.

Spółka posiadała wspólny rachunek bankowy dla całej działalności gospodarczej - brak było dedykowanego rachunku bankowego dla Biznesu 2. Dodatkowo, Spółka nie posiadała na moment sprzedaży przypisanych do Biznesu 2 środków pieniężnych. Zakup Biznesu 2 został sfinansowany poprzez kapitał zakładowy Nabywcy przeznaczony w części również na kapitał pracujący. Dodatkowo na potrzeby działalności operacyjnej została zaciągnięta pożyczka w ramach Grupy C.

Spółka była w stanie zidentyfikować oraz przypisać do Biznesu 2 środki trwale takie jak: komputery z oprogramowaniem, monitory, aplikacja do doboru osprzętu grzewczego, cztery samochodami osobowymi (w tym posiadane w ramach umowy leasingu), drukarka oraz telefony komórkowe. Spółka przypisywała ww. środki trwałe do konkretnych Pracowników. Żaden środek trwały, który był związany z podstawową działalnością Biznesu 2, nie pozostał w Spółce po dokonaniu transakcji sprzedaży.

Biznes 2 miał przyporządkowaną część zobowiązań handlowych i leasingowych. Jednakże część takich zobowiązań była wspólna dla obu Biznesów i wymagały rozdzielenia pomiędzy oba Biznesy przed dokonaniem transakcji sprzedaży Biznesu 2.

Mając na względzie powyższe informacje, należy podsumować, iż możliwe jest przypisanie związanych z Biznesem przepływów finansowych oraz ewidencji zdarzeń gospodarczych z nim związanych. W szczególności możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów związanych z Biznesem 2, m.in. poprzez przygotowywany na bieżąco dla Biznesu rachunek zysków i strat. Spółka była w stanie sporządzać także odrębny bilans dla Biznesu 2.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany będący stroną wskazał:

Na pytanie Organu „Czy Biznes 2, o którym mowa we wniosku, posiadał, na dzień sprzedaży, potencjalną zdolność do działania jako niezależne przedsiębiorstwo realizujące określone zadania gospodarcze?” Zainteresowany wskazał, że „W ocenie Spółki Biznes 2, o którym mowa we wniosku, posiadał, na dzień sprzedaży, potencjalną zdolność do działania jako niezależne przedsiębiorstwo realizujące określone zadania gospodarcze.

Do Biznesu 2 alokowane były Składniki Majątku, szczegółowo wymienione w uzasadnieniu do wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego. Miały one charakter kluczowy z punktu widzenia prowadzonej działalności. Natomiast elementy wspólne dla Biznesu 1 oraz Biznesu 2, również opisane we wniosku z dnia 24 marca 2021 r., pełniły, w ocenie spółki, wyłącznie rolę wspomagającą. Tym samym, zdaniem Spółki, nie wpływały one na ocenę realizacji kryterium „potencjalnej zdolności do działania jako niezależne przedsiębiorstwo realizujące określone zadania gospodarcze”.

Na pytanie Organu oznaczone nr 2 „Czy w oparciu wyłącznie o przedmiot sprzedaży jest możliwe - bez angażowania innych składników majątku Nabywcy bądź podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych przez Nabywcę - samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej przez Nabywcę w takim zakresie, w jakim w oparciu o te składniki prowadził ją A?” Zainteresowany wskazał, że „W oparciu wyłącznie o przedmiot sprzedaży - bez angażowania innych składników majątku Nabywcy bądź podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych (ale w przeważającej mierze o charakterze pomocniczym) - Nabywca nie był w stanie samodzielnie prowadzić działalności gospodarczej w takim zakresie, w jakim w oparciu o te składniki prowadził ją A

W ocenie Spółki należy jednak zaznaczyć, że w oparciu wyłącznie o przedmiot sprzedaży Nabywca był w stanie samodzielnie kontynuować działalność Biznesu 2 w jej podstawowym wymiarze. Dodatkowe działania faktyczne lub prawne, niezbędne do prowadzenia przez Nabywcę działalności Biznesu 2 w zakresie, w jakim prowadził ją A, miały w przeważającej mierze charakter pomocniczy”.

Na wezwanie Organu „ Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 2 jest przecząca, to należy wskazać jakie inne składniki swojego majątku angażował Nabywca i/lub jakie dodatkowe działania faktyczne lub prawne podejmował Nabywca w celu prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o składniki majątku nabyte w ramach Biznesu 2.” Zainteresowany wskazał, że „W związku z udzieleniem odpowiedzi przeczącej na pytanie nr 2, Spółka wskazuje poniżej inne składniki majątku oraz dodatkowe działania faktyczne lub prawne, które Nabywca podjął w celu prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o składniki majątku nabyte w ramach Biznesu 2.

Dodatkowe działania faktyczne lub prawne:

zawarcie umów o świadczenie usług z podmiotami zewnętrznymi, a mianowicie.:
- umowy o świadczenie usług transportowych;
- umowę leasingową;
- umowę o świadczenie usług dotyczących odbioru odpadów i obsługi środowiskowej;
- włączenie się do umowy ubezpieczenia;
- umowę wynajmu powierzchni biurowej i magazynowej;
- umowę pożyczki na zwiększenie kapitału pracującego, na potrzeby bieżącej działalności;
nabywca po dokonaniu transakcji (z uwagi na fakt, iż część usług wsparcia pozostała w Spółce) nabywa od Anastępujące usługi:
- zarządzanie działaniami logistycznymi w zakresie gospodarki magazynowej (prowadzenie magazynu wraz z obsługą magazynową, nadzorowanie stanów magazynowych, dokumentowania operacji przeprowadzanych w magazynie, organizowanie przepływu rzeczy będących na stanie magazynowym oraz ich przechowywania);
- wsparcie procesu sprzedaży w zakresie obsługi klienta (przyjmowanie i realizacja zamówień sprzedaży, koordynowanie realizacji zamówień i wysyłki towaru do klienta) oraz w niewielkim zakresie wsparcie marketingowe;
- tzw. back office, czyli usługi księgowe, obsługa kadrowo-placowa, obsługa administracyjna i zarządcza.

Inne składniki majątku angażowane przez Nabywcę:

kapitał podstawowy w wysokości 500.000,00 PLN (podniesiony z 50.000,00 PLN);

środki w wysokości 500.000,00 PLN uzyskane na podstawie umowy pożyczki z dnia 5 lutego 2021 r. zawartej z D- kapitał przekazany został w 2 częściach, w chwili obecnej Nabywca wykorzystuje 250.000,00 (termin spłaty pożyczki: 30 września 2021 r.);

środki pieniężne uzyskane z bieżącej działalności gospodarczej (sprzedaż towarów)”.

Na pytanie Organu „Jakie dokładnie składniki majątku zostały zbyte w ramach Biznesu 2?” Zainteresowany wskazał, że „W ramach transakcji sprzedaży w zakresie Biznesu 2 zbyte zostały następujące składniki majątkowe:

Środki trwałe: cztery laptopy z oprogramowaniem, sześć monitorów, projektor multimedialny, dwie drukarki, skaner, serwer, router, cztery telefony komórkowe, aplikacja do doboru osprzętu grzewczego, cztery samochody osobowe (w tym posiadane w ramach umowy leasingu), miernik cyfrowy, oscyloskop;

Zapasy: towary handlowe, w tym m.in.: obudowy, oprawy, przewody, płyty montażowe, rozdzielnice modułowe, wspornik do szyn, taśmy montażowe, termostat, punkty ładowania samochodów elektrycznych, maty grzejne, grzejniki, oświetlenie, czujnik wilgoci i temperatury do gruntu, zaciski;

Prawo własności intelektualnej, którego przedmiotem jest baza danych klientów;

Księgi i dokumenty związane z działalnością prowadzoną przez Biznes 2, w tym wszelkiego rodzaju regulaminy wewnętrzne, instrukcje i wzory umów, a także wszelkie prawa wynikające z tych dokumentów.

Dodatkowo w ramach transakcji sprzedaży Biznesu 2 doszło do cesji na rzecz Nabywcy praw i obowiązków wynikających z:

umów handlowych, w tym umów handlowych z klientami oraz z dostawcami w tym m.in.: umowy zakupu towarów handlowych oraz umowy wysyłki towarów;

umów ubezpieczenia: ubezpieczenie od szkód w mieniu i utraty zysku; ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, za produkt oraz od odpowiedzialności pracodawcy; ubezpieczenie od odpowiedzialności członków zarządu oraz kierownictwa; ubezpieczenie na wypadek czynów karalnych wymierzonych w stosunku do pracodawcy przez pracownika lub osobę współpracującą; ubezpieczenie transportowe; ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej lub posiadania mienia z wyłączeniem odpowiedzialności za wprowadzenie produktu do obrotu; ubezpieczenie na wypadek wystąpienia kosztów leczenia w podróży służbowej; ubezpieczenie na życie; ubezpieczenie samochodów;

należności handlowych - nie były wprost przypisane do Biznesu 2, niemniej można je było wyodrębnić i przypisać na podstawie faktur i zaksięgowanych przychodów w oparciu o realizowane, zamówienia (w przeważającej części oddzielne), klientów i sprzedawane grupy produktów;

zobowiązań z tytułu umów handlowych i leasingu w tym z tytułu m.in.: zakupu towarów handlowych, zrealizowanych usług serwisowych, umowy ubezpieczenia, leasingu samochodu osobowego, opłat telefonii komórkowej, opłat za gaz, opłat za energię elektryczną, zużycia wody i ścieków, obsługi IT, wysyłki towarów, wprowadzenia sprzętu na rynek, zakupu materiałów biurowych, zakupu paliwa, konserwacji stacji transformatorowej, opieki medycznej dla pracowników, ochrony obiektu, opłaty za badanie sprawozdania finansowego;

zobowiązań wynikających z umów usługowych (w części przypisanych do Biznesu 2), w tym: umowa świadczenia usług marketingowych, umowa o świadczenie usług product management, umowa o świadczenie usług IT, umowa o świadczenie usług HR, umowa serwisu samochodów służbowych, umowa o świadczenie usług medycznych, umowa o świadczenie usług kontrolingu finansowego.

W ramach transakcji sprzedaży na spółkę przeniesiono także rezerwy, a mianowicie rezerwę na odprawę emerytalną, rezerwę na wypłatę ekwiwalentu za niewykorzystany urlop, rezerwę na wypłatę premii, rezerwy na prowizję ze sprzedaży, rezerwy na koszty usług „service fee” dotyczące zarządzania produktem, rezerwę na koszty usług service fee dotyczące usług marketingowo-zarządczych, rezerwę na koszty usług service fee dotyczące usług IT, HR oraz kontrolingu finansowego. Uwzględniając powyższe rezerwy dotyczyły zatem w szczególności zobowiązań wynikających ze stosunku pracy.

Nadto nastąpiło również przeniesienie zakładu pracy w trybie art. 231 ustawy Kodeks Pracy. W jego następstwie Nabywca z mocy prawa wstąpił w stosunek pracy z Dyrektorem ds. Sprzedaży i Marketingu, Menadżerem ds. Kluczowych Klientów, Regionalnym Menadżerem Sprzedaży oraz Menadżerem Projektu, którzy przed transakcją sprzedaży pozostawali w stosunku pracy ze Zbywcą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (oznaczone nr 2 we wniosku).

Czy w ramach opisanego zdarzenia doszło do sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, podlegającej wyłączeniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?

Zdaniem Zainteresowanych, doszło do sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, podlegającej wyłączeniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawców w zakresie Pytania 1.

Ad. 1 a)

Zgodnie z art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.) („Kodeks cywilny”), przedsiębiorstwem jest zorganizowany zespól składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przepis art. 55¹ Kodeksu cywilnego definiując przedsiębiorstwo w znaczeniu przedmiotowym, wskazuje, że stanowi ono zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, podając przy tym przykładowe elementy wchodzące w jego skład - stanowiące w większości prawa o różnej postaci i treści. Czynnikiem konstytuującym przedsiębiorstwo lub jego część w znaczeniu przedmiotowym jest występowanie elementu organizacji oraz funkcjonalnego powiązania różnorodnych jego składników umożliwiających traktowanie przedsiębiorstwa, jako pewną całość (zespół). Występowanie elementu organizacji pozwala odróżnić przedsiębiorstwo od majątku, gdyż ten ostatni nie jest przedmiotem organizacji i stanowi jedynie zbiór elementów wchodzących w skład zorganizowanej całości, jaką jest przedsiębiorstwo (tak: Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z 21 listopada 2013 r., sygn. akt I ACa 1269/12).

Z kolei w myśl art. 4a pkt 4 ustawy o CIT, przez ZCP rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Cytowany przepis odwołuje się więc do definicji przedsiębiorstwa zawartej w Kodeksie cywilnym.

Jak wskazał NSA „Definicja zawarta w art. 4a pkt 4 u.p.d.o.p. nie wymaga, aby zespół składników, o którym w niej mowa, obejmował wszelkie elementy obsługi funkcjonowania przedsiębiorstwa, gdyż zawęża ona pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa do składników materialnych i niematerialnych pozwalających na realizację określonych zadań gospodarczych, jako niezależne przedsiębiorstwa. Brak w przedsiębiorstwie wewnętrznych działów obsługujących jego zadania kadrowe czy informatyczne nie pozbawia tegoż przedsiębiorstwa możliwości realizacji określonych zadań gospodarczych. Ponadto trzeba wskazać, że istotą przedsiębiorstwa, jako zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych, jest prowadzenie działalności gospodarczej poprzez realizację określonych zadań gospodarczych. Mogą być one wykonywane bez wewnętrznych działów obsługi kadrowej, informatycznej i finansowej przedsiębiorstwa, które to zadania, jak trafnie podniósł sąd I instancji, mogą być przedmiotem obsługi dokonywanej przez firmy zewnętrzne (outsourcing). Usługi te, jako niematerialne, nie decydują o realizacji przez przedsiębiorstwo jego zadań gospodarczych, lecz wspomagają jedynie jego funkcjonowanie jako podmiotu gospodarczego.” (tak: Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 23 marca 2013 r., sygn. akt II FSK 1643/2010).

Zgodnie z brzmieniem art. 4a pkt 4 ustawy CIT, którego wykładni wielokrotnie dokonywały sądy administracyjne, dany zespól składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, może zostać uznany za ZCP, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

jest przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych,

mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące powyższe zadania.

Organy podatkowe wielokrotnie podkreślały, że ZCP nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których można prowadzić odrębną działalność, lecz pewnym zorganizowanym zespołem tych składników. Podstawowym wymogiem jest zatem to, aby ZCP stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Ponieważ ustawodawca nie precyzuje, w jaki sposób spełnienie powyższych przesłanek powinno być weryfikowane, konieczne jest odniesienie do każdej z tych przesłanek osobno.

Wyodrębnienie organizacyjne

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza zazwyczaj wyodrębnienie części działalności przedsiębiorstwa w strukturze organizacyjnej całego podmiotu. W odniesieniu do tej przesłaniu przyjmuje się, że jest ona spełniona, jeżeli konkretny zespół składników jest pewną całością organizacyjnie wyodrębnioną w strukturze danego przedsiębiorstwa. Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że ZCP ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze (tak np. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji podatkowej z dnia 27 lutego 2018 r., sygn. 0115-KDIT1-2.4012.877.2017.2.DM oraz w interpretacji z dnia 21 marca 2018 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.91.2018.1.JN, w których organ zgodził się ze stanowiskiem zaprezentowanym przez wnioskodawców).

W opisywanym stanie faktycznym, Biznes 2 nie jest formalnie wyodrębniony od Spółki, niemniej w związku z faktycznie istniejącą strukturą organizacyjną Spółki i faktycznie prowadzonej działalności, takie wyodrębnienie funkcjonuje w aspekcie praktycznym. Biznes 2 funkcjonuje w Spółce jako samodzielna jednostka biznesowa, w pełni zdolna do samodzielnej realizacji swoich zadań.

Na czele Biznesu 2 stoi Dyrektor Sprzedaży i Marketingu, obok którego zatrudnieni są również trzej pracownicy: Menedżer ds. Kluczowych Klientów, Regionalny Menedżer Sprzedaży oraz Menedżer Projektu. Bezpośrednio do pracowników Biznesu 2 przypisane są środki trwałe takie jak komputery z oprogramowaniem, monitory, aplikacja do doboru osprzętu grzewczego, cztery samochody osobowe, drukarka oraz telefony komórkowe.

Przeniesienie Dyrektora Sprzedaży i Marketingu oraz wyżej wymienionych pracowników w ramach transakcji sprzedaży Biznesu 2 nastąpiło w formie przejścia zakładu pracy, zgodnie z art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. 1974 Nr 24 poz. 141 z późn. zm.).

Część pracowników Spółki zaangażowanych było w pracę dla obu Biznesów - w szczególności dotyczy to świadczenia usług księgowych i administracyjnych. Nie zostali oni przeniesieni w ramach transakcji sprzedaży Biznesu 2 z uwagi na fakt, że wyżej wymienione usługi będą świadczone na rzecz Nabywcy przez Spółkę w ramach oddzielnie zawartych umów. Zgodnie wyrokiem NSA z dnia 23 marca 2013 r., sygn. akt II FSK 1643/2010, brak w przedsiębiorstwie wewnętrznych działów obsługujących jego zadania, np. kadrowe nie pozbawia tego przedsiębiorstwa możliwości realizacji określonych zadań gospodarczych.

Biorąc pod uwagę przytoczone powyżej argumenty, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że warunek wyodrębnienia organizacyjnego Biznesu 2 wynikający z treści art. 4a pkt 4 ustawy o CIT został spełniony w świetle przedstawionego stanu faktycznego.

Wyodrębnienie funkcjonalne

Aby dany zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za ZCP musi być również wyodrębniony pod względem funkcjonalnym. ZCP musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za ZCP, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład ZCP muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa. Powyższe podejście znajduje potwierdzenie m. in. w następujących interpretacjach indywidulanych: z dnia 17 maja 2019 r., sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.134.2019.2.MK; z dnia 10 maja 2019 r., sygn. 0115-KDIT1-2.4012.220.2019.1.AJ; z dnia 10 stycznia 2019 r., sygn. 0112-KDIL2-1.4012.606.2018.1.SS; z dnia 15 listopada 2019 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.514.2019.2.EW i z dnia 11 grudnia 2017 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.413.2017.1.KC.

W związku z powyższym kluczowe znaczenie ma możliwość samodzielnego prowadzenia działalności i realizowania zadań przyporządkowanych ZCP. Należy przy tym podkreślić, w ślad za wyrokiem NSA z dnia 26 czerwca 2008 r., sygn. akt I FSK 688/07, że dla zbycia przedsiębiorstwa konieczne jest przeniesienie na nabywcę minimum środków pozwalających na kontynuowanie realizowanej uprzednio w tymi przedsiębiorstwie działalności gospodarczej.

W opinii Wnioskodawcy Składniki Majątku wymienione w opisie stanu faktycznego, tj. środki trwałe, zapasy (towary handlowe), umowy handlowe z klientami, należności handlowe, zobowiązania z tytułu umów handlowych i leasingu, zobowiązania wynikające z umów usługowych, umowy ubezpieczenia, zasoby ludzkie (Dyrektor ds. Sprzedaży i Marketingu i Pracownicy), prawa własności intelektualnej (w szczególności bazy klientów), umowy handlowe, rezerwy, księgi i dokumenty związane z działalnością prowadzoną przez Biznes 2 (w tym wszelkiego rodzaju regulaminy wewnętrzne, instrukcje i wzory umów, a także wszelkie prawa wynikające z tych dokumentów), związane z Biznesem 2 pozwalają na samodzielną realizację prowadzonej przez niego działalności.

Przeniesienie na Nabywcę Składników Majątku w ramach transakcji sprzedaży (włączając w to przeniesienie pracowników w formie zakładu pracy oraz umów zawartych z Dyrektorem Sprzedaży i Marketingu) pozwala na kontynuację działalności Biznesu 2 jako samodzielnego podmiotu przy zachowaniu jego funkcjonalności. Biznes 2 będzie mógł w sposób nieprzerwany kontynuować określoną działalność w oparciu o przejęte składniki materialne i niematerialne. Ponadto, dla Biznesu 2 prowadzony jest także osobny rejestr aktywów i pasywów.

W ramach umowy sprzedaży Biznesu 2 zostały wyłączone umowy o świadczenie usług typu back office (tj. usługi księgowe, administracyjne, HR, usługi związane z obsługą klienta), część usług wsparcia marketingowego, magazyn wraz z usługami związanymi z jego prowadzeniem i utrzymaniem oraz część umów i należności handlowych wspólnych dla obu Biznesów. W konsekwencji Nabywca w ramach prowadzonej działalności w oparciu o Biznes 2 nabędzie od Spółki usługi zarządzania działaniami logistycznymi w zakresie gospodarki magazynowej, wsparcie sprzedaży w zakresie obsługi klienta oraz usługi back office. Dodatkowo Nabywca ma w planach nabywanie usług od podmiotów zewnętrznych (m.in. transportowe, umowy leasingowe, usługi odbioru odpadów i obsługi środowiskowej, umowy ubezpieczenia, wynajem biur), które są standardowymi umowami zawieranymi przy prowadzeniu działalności gospodarczej. Nabywca po transakcji uruchomił także rachunek bankowy dedykowany dla działalności związanej z Biznesem 2.

Jednakże w opinii Wnioskodawcy, zarówno elementy, które nie zostały przeniesione w ramach transakcji, jak również umowy na usługi zawierane przez Nabywcę, nie wpływają na samodzielność i realizację zadań gospodarczych Biznesu 2, jak również na możliwość kontynuowania działalności Biznesu 2 pod spółką Nabywcy.

W ocenie Wnioskodawcy nie ma wątpliwości, że tak zorganizowany zespół Składników Majątku stanowi obecnie oraz będzie stanowić po transakcji sprzedaży, niezależną zorganizowaną część przedsiębiorstwa, samodzielnie realizującą zadania gospodarcze.

Wyodrębnienie finansowe

Warunkiem istnienia odrębności finansowej ZCP jest możliwość przypisania do niego określonych kosztów, przychodów, należności i zobowiązań. W orzecznictwie podkreśla się, że wyodrębnienie finansowe nie musi oznaczać pełnej samodzielności finansowej, lecz sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do ZCP. Takie stanowisko zaprezentował m.in. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji prawa podatkowego z dnia 12 września 2019 r., sygn. 0114-KDIP4.4012.466.2019.3.KM, interpretacji z dnia 25 czerwca 2019 r., sygn. 0114-KDIP1-1.4012.292.2019.2.EW oraz w interpretacji z dnia 25 lipca 2017 r., o sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.331.2017.1.MWJ, w której organ podatkowy uznał stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w uzasadnieniu za prawidłowe.

Wystarczające jest zatem wyodrębnienie danej części przedsiębiorstwa dla celów rachunkowości zarządczej, jeśli polega ono na odrębnym ewidencjonowaniu przychodów i kosztów związanych z prowadzeniem danej części przedsiębiorstwa. Biorąc jednakże pod uwagę, że:

Spółka na bieżąco sporządzała dla Biznesu 2 osoby rachunek zysków i strat oraz była w stanie sporządzić dla niego osobny bilans, a także była w stanie zaprezentować założenia budżetowe na poziomie rachunku zysków i strat;

Spółka prowadziła dla Biznesu osobny proces budżetowania i planowania i miesięcznej analizy osiąganych wyników finansowych względem założeń z analizą odchyleń;

Spółka była w stanie zidentyfikować przepływy pieniężne po dokonaniu dodatkowej analizy;

Spółka prowadziła dla Biznesu 2 odrębną ewidencję przypisanych do niego zapasów;

transakcje związane z Biznesem 2 były księgowane na bieżąco.

Zdaniem Wnioskodawcy tym samym można uznać, iż spełnione zostanie kryterium wyodrębnienia finansowego, gdyż możliwe jest przypisanie związanych z Biznesem 2 ewidencji zdarzeń gospodarczych, w tym w szczególności przyporządkowanie przychodów i kosztów związanych z Biznesem 2.

Należy podkreślić, że aby można było mówić o istnieniu ZCP, wszystkie wymienione powyżej przesłanki muszą być spełnione łącznie. W przeciwnym wypadku nie można uznać zbywanego zespołu składników majątkowych za ZCP. W świetle powyższego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że obecnie Biznes 2 jest wstanie istnieć (funkcjonalnie, organizacyjnie oraz finansowo) jako niezależne przedsiębiorstwo, które jest przeznaczone do realizacji zadań gospodarczych. Spełnia również warunki niezbędne do kontynuowania i wykonywania zadań niezależnego przedsiębiorstwa po zrealizowaniu transakcji sprzedaży na rzecz Zainteresowanego. Jak zostało wyżej wspomniane, Nabywca zamierza kontynuować działalność Biznes 2 jako odrębnego podmiotu, w tym podtrzymać dotychczasowe umowy handlowe z klientami oraz umowy z pracownikami.

W świetle argumentów przedstawionych powyżej, zdaniem Wnioskodawcy, Biznes 2 na moment jego sprzedaży będzie wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespołem składników przeznaczonych do realizacji określonych zadań, który zarazem będzie mógł stanowić niezależne przedsiębiorstwo. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, Biznes 2 będzie stanowić ZCP w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy CIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawców w zakresie Pytania 2

Przepisy ustawy o VAT nie zawierają wprost definicji „przedsiębiorstwa” ani „jego zorganizowanej części”. W związku z powyższym należy posłużyć się definicją zawartą w Kodeksie cywilnymi.

Jak już zostało przytoczone w uzasadnieniu do Pytania 1, zgodnie z art. 551 Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej i obejmuje w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

koncesje, licencje i zezwolenia;

patenty i inne prawa własności przemysłowej;

majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

tajemnice przedsiębiorstwa;

księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach, tak, żeby można było uznać je jako zespół, a nie zbiór pewnych elementów.

Ważne jest, żeby w zbywanym przedsiębiorstwie pozostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, czyli tak, żeby przekazany majątek mógł służyć kontynuowaniu działalności gospodarczej. Takie stanowisko potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 27 maja 2019 r., sygn. 0112-KDIL2-2.4012.113.2019.2.MŁ.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT przez ZCP rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Wobec tego, na gruncie ustawy o VAT wymagane jest spełnienie następujących przesłanek:

zespół składników majątkowych powinien być zorganizowany,
zespół składników majątkowych powinien być wyodrębniony pod względem organizacyjnym,
zespół składników majątkowych powinien być wyodrębniony pod względem finansowym,
zespół składników majątkowych powinien być wyodrębniony pod względem funkcjonalnym tak,

aby mógł samodzielnie służyć wykonywaniu określonej działalności gospodarczej.

Powyższe potwierdza ugruntowane orzecznictwo sądów administracyjnych, np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 listopada 2016 r., sygn. akt I FSK 1316/15, jak również wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 20 lutego 2018 r., sygn. akt III SA/Wa 1896/17. Dodatkowo należy wskazać, że definicja ZCP na gruncie Ustawy VAT jest tożsama z tą zawartą w art. 4a pkt 4 ustawy CIT, zatem wydzielenie ZCP powinno zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej. Oznacza to, że argumentacja przedstawiona w uzasadnieniu do Pytania 1 w zakresie uznania Biznesu 2 za ZCP znajduje zastosowanie także w odniesieniu do podatku VAT, a co za tymi idzie Biznes 2 powinien zostać uznany za ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Powołując się na art. 6 pkt 1 ustawy VAT stanowi, że przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub ZCP.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, w oparciu o przedstawione powyżej argumenty oraz uwzględniając treść art. 6 pkt 1 ustawy VAT, majątek stanowiący Biznes 2 stanowi obecnie oraz stanowić będzie na dzień sprzedaży ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy VAT i jego sprzedaż nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Przepisy art. 6 ustawy, wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów, czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te – chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług – nie podlegają opodatkowaniu.

I tak, w świetle art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przy czym należy zaznaczyć, że użyte w cyt. przepisie sformułowanie „transakcje zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy, obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa – w myśl art. 2 pkt 27e ustawy – rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Jednocześnie należy wskazać, że przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy czy też zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić należy następujące okoliczności:

zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz
faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

W świetle tej definicji podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia, jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie całość). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa powinny być w szczególności aktywa obrotowe, ale także czynnik ludzki (pracowniczy).

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa, tj. na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość. Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.

Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. W przeciwnym razie nie można bowiem uznać, że dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Reasumując, na gruncie ustawy mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Zatem dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi jego zorganizowaną część, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część przedsiębiorstwa jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części podlegają wyłączeniu z transakcji zbycia. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład części przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie lub jego zorganizowanej części zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Powyższe potwierdza TSUE w wyroku C-444/10. Trybunał wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy. W tym zakresie Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Trybunał rozpatrujący sprawę uznał, że przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu wspólnotowych regulacji VAT wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej.

Ponadto na przydatność zespołu składników do prowadzenia (kontynuowania) działalności przez nabywcę, zwrócił uwagę TSUE w wyroku C-408/98 (Abbey National Plc), podzielając opinię Rzecznika Generalnego z dnia 13 kwietnia 2000 r., który stwierdził, iż „rozwiązanie przyjęte w Zjednoczonym Królestwie wydaje się rozsądne: gdy aktywa stanowiące część przedsiębiorstwa zdolną do odrębnego funkcjonowania są zbywane w taki sposób, że sprzedana część kontynuuje swoją działalność, ma zastosowanie opcja, z której Zjednoczone Królestwo skorzystało na mocy art. 5(8) VI Dyrektywy i uznaje się, że nie nastąpiła dostawa towarów”.

Odnosząc się do kwestii objętej zakresem postawionego we wniosku pytania należy zaznaczyć, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest dowolnym zbiorem składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) wchodzących w skład przedsiębiorstwa, ale wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespołem tych składników, zdolnym do bycia oddzielnym przedsiębiorstwem, samodzielnie realizującym określone zadania gospodarcze. Przy czym, jak wynika z treści art. 2 pkt 27e ustawy, organizacyjne i finansowe wyodrębnienie musi istnieć w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą zatem składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

W świetle powyższych rozważań należy stwierdzić, że na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług okolicznością determinującą możliwość wyłączenia, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, stosowania przepisów ustawy do czynności zbycia określonego zespołu składników niematerialnych i materialnych, jest takie ich zorganizowanie, żeby wspomniany zespół mógł służyć do prowadzenia działalności gospodarczej. Zespół składników materialnych i niematerialnych obejmować powinien elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem przepisy ustawy nie miały zastosowania do zbywanego mienia, musi ono obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w jego skład muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Jak wyjaśniono wcześniej, zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest tylko sumą jego składników, lecz ich zorganizowanym zespołem. Aby uznać dany zespół składników majątkowych i niemajątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, składniki te muszą być wyodrębnione w istniejącym przedsiębiorstwie na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej.

Dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę, itp., na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Majątek ten powinien stanowić już u zbywcy zorganizowany zespół składników gotowy realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po jego zbyciu powinno być możliwe kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa bez angażowania przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowania dodatkowych działań umożliwiających kontynuację tej działalności.

Jak wskazał Zainteresowany będący stroną postępowania, w oparciu wyłącznie o przedmiot sprzedaży Nabywca nie był w stanie samodzielnie prowadzić działalności gospodarczej w takim zakresie, w jakim w oparciu o te składniki prowadził ją A Jednocześnie wskazano, że w oparciu wyłącznie o przedmiot sprzedaży Nabywca był w stanie samodzielnie kontynuować działalność Biznesu 2 w jej podstawowym wymiarze.

Jak wynika z opisu sprawy, Nabywca podjął dodatkowe działania m.in. w postaci nabycia usług wsparcia procesu sprzedaży w zakresie obsługi klienta, tj. usług polegających na przyjmowaniu i realizacji zamówień sprzedaży, koordynowania realizacji zamówień i wysyłki towaru do klienta oraz usług zarządzania działaniami logistycznymi w zakresie gospodarki magazynowej, tj. usługi prowadzenia magazynu wraz z obsługą magazynową, nadzorowania stanów magazynowych, dokumentowania operacji przeprowadzanych w magazynie, organizowanie przepływu rzeczy będących na stanie magazynowym oraz ich przechowywania.

Działalność Biznesu 2 polegała u Zbywcy na sprzedaży rozwiązań elektrycznych i oświetleniowych do inteligentnego budownictwa - terminale i obudowy dla przemysłu, systemy ładowania pojazdów elektrycznych, oświetlenie, ogrzewanie - grzałki elektryczne, maty grzewcze, kable odladzające.

Zatem w przedmiotowej sprawie Nabywca w oparciu wyłącznie o przedmiot sprzedaży nie miał możliwości samodzielnie prowadzić działalności gospodarczej w takim zakresie, w jakim w oparciu o te składniki prowadził ją A, ze względu na konieczność podjęcia przez Nabywcę dodatkowych działań m.in. w postaci nabycia usług wsparcia procesu sprzedaży oraz usług zarządzania działaniami logistycznymi w zakresie gospodarki magazynowej.

Dodatkowe działania faktyczne/prawne niezbędne do prowadzenia przez Nabywcę działalności Biznesu 2 w zakresie, w jakim prowadził ją A, w postaci usług wsparcia procesu sprzedaży w zakresie obsługi klienta (przyjmowanie i realizacja zamówień sprzedaży, koordynowanie realizacji zamówień i wysyłki towaru do klienta) – wbrew twierdzeniom Zainteresowanych – nie miały charakteru pomocniczego. Wskazać bowiem należy, że przyjmowanie i realizacja zamówień sprzedaży, koordynowanie realizacji zamówień i wysyłki towaru do klienta nie jest niczym innym jak sprzedażą, zatem są to usługi w zakresie głównego przedmiotu działalności Biznesu 2.

Również usługi zarządzania działaniami logistycznymi w zakresie gospodarki magazynowej, tj. usługi prowadzenia magazynu wraz z obsługą magazynową, nadzorowania stanów magazynowych, dokumentowania operacji przeprowadzanych w magazynie, organizowanie przepływu rzeczy będących na stanie magazynowym oraz ich przechowywania nie mają w przedmiotowej sprawie charakteru pomocniczego. Należy bowiem zauważyć, że powyższe usługi w zakresie gospodarki magazynowej są niezbędne Nabywcy w celu prowadzenia działalności Biznesu 2 w jego głównym przedmiocie, tj. sprzedaży.

W związku z powyższym składniki majątkowe wchodzące w skład Biznesu 2 pozwoliły Nabywcy prowadzić analogiczną działalność, nie zaś kontynuować działalność prowadzoną wcześniej przez Zbywcę w ramach Biznesu 2. Nabywca po dokonaniu transakcji, w celu prowadzenia działalności Biznesu 2 w zakresie sprzedaży przy pomocy nabytych składników majątkowych, musiał dodatkowo nabyć usługi wsparcia procesu sprzedaży w zakresie obsługi klienta (przyjmowanie i realizacja zamówień sprzedaży, koordynowanie realizacji zamówień i wysyłki towaru do klienta), a także nabyć usługi zarządzania działaniami logistycznymi w zakresie gospodarki magazynowej.

Tym samym stwierdzić należy, że składniki majątkowe wchodzące w skład Biznesu 2 nie stanowiły – na dzień zbycia – niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego określone zadania gospodarcze ze względu na konieczność podjęcia przez Nabywcę dodatkowych działań w postaci nabycia usług wsparcia procesu sprzedaży w zakresie obsługi klienta oraz usług zarządzania działaniami logistycznymi w zakresie gospodarki magazynowej.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że zespół składników materialnych i niematerialnych wchodzących w skład Biznesu 2, objęty przedmiotem zbycia, nie stanowił – na dzień zbycia – zorganizowanej część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

W konsekwencji, skoro przedmiot transakcji nie stanowił zorganizowanej części przedsiębiorstwa, to jego zbycie nie podlegało wyłączeniu z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Zainteresowanych należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania przedmiotu sprzedaży za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT wyłączoną z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od czynności cywilnoprawnych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanych. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowani ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin